Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kowalczyk, M." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Próba zastosowania B-D-galaktozydazy do produkcji probiotycznych lodów mlecznych
    An attempt to use B-D-galactosidase in the production of probiotic milk ice cream
    Autorzy:
    Kowalczyk, M.
    Znamirowska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2129953.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    lody probiotyczne
    Bifidobacterium BB-12
    inulina
    laktaza
    β-D-galaktozydaza
    Opis:
    Celem badań była ocena możliwości zastosowania β-D-galaktozydazy do produkcji lodów mlecznych z inuliną i Bifidobacterium animalis ssp. lactis BB-12. Badania obejmowały oznaczenie kwasowości i składu chemicznego mieszanek oraz określenie wła- ściwości fizykochemicznych, sensorycznych i liczby komórek bakterii probiotycznych w lodach mlecz- nych w czasie zamrażalniczego przechowywania. Średnie wartości pH w mieszance poddanej hydrolizie laktozy i z tradycyjną zawartością laktozy nie różniły się statystycznie istotnie. Nie stwierdzono także różnic pod względem składu chemicznego mieszanek, tj. zawartości białka, cukru i tłuszczu. Produkty uznaje się za probiotyczne, gdy liczba komórek bakterii w nich zawartych wynosi minimum 6 log jtk·g-1 . Wyprodukowane mieszanki lodowe spełniały wymagane kryterium, a nawet przekraczały to minimum o ok. 3 log jtk·g-1 . Wartość pH po jednym dniu przechowywania lodów wynosiła od 5,51 w lodach nisko- laktozowych do 5,00 w lodach z laktozą. Wraz z wydłużeniem czasu przechowywania z jednego dnia do 28 wartość pH wzrosła o 0,04 jednostki w lodach z laktozą i o 0,13 – w niskolaktozowych. Enzymatyczny rozkład laktozy nie miał wpływu na wzrost liczby komórek bakterii Bifidobacterium animalis subsp. lactis BB-12 podczas fermentacji mieszanki oraz zamrażania i przechowywania lodów. Tylko w przypadku lodów niskolaktozowych wydłużenie czasu zamrażalniczego przechowywania do 28 dni skutkowało istotną redukcją liczby komórek Bifidobacterium animalis subsp. lactis BB-12. Lody z laktozą charaktery- zowały się większą puszystością niż lody niskolaktozowe tylko po jednym dniu przechowywania. W produkcji lodów niskolaktozowych należy uwzględnić ich bardziej intensywny smak słodki niż lodów z laktozą. Wskazuje to na możliwość proporcjonalnego zmniejszenia dodatku sacharozy do lodów nisko- laktozowych i uzyskanie zbliżonego smaku słodkiego jak w lodach z laktozą.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2020, 27, 2; 50 - 61
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena jakości handlowych mąk całoziarnowych – pszennej orkiszowej, pszennej zwyczajnej i żytniej oraz uzyskanych z nich zakwasów spontanicznych
    Quality assessment of commercial wholegrain flours produced from spelt wheat, common wheat and rye, and of spontaneous sourdough prepared with them
    Autorzy:
    Litwinek, D.
    Buksa, K.
    Gambus, H.
    Kowalczyk, M.
    Boreczek, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826216.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    maka pelnoziarnista
    maka orkiszowa
    pszenica orkisz
    pszenica zwyczajna
    maka zytnia
    sklad chemiczny
    mikotoksyny
    zakwas piekarski
    wypiek chleba
    indeks glikemiczny
    gluten
    zawartosc blonnika
    Opis:
    Celem pracy była próba wyprodukowania zakwasów spontanicznych z całoziarnowej mąki z pszenicy zwyczajnej, pszenicy orkisz oraz z mąki żytniej. W badanych mąkach oznaczono zawartość: wody, popiołu, wybranych składników mineralnych, białka ogółem, tłuszczu surowego, błonnika pokarmowego, wybranych mikotoksyn oraz fosforanów mio-inozytolu. Oznaczono ponadto kwasowość tłuszczową, kwasowość potencjalną, liczbę opadania (LO) oraz ilość glutenu i indeks glutenowy. Ze wszystkich całoziarnowych mąk sporządzono zakwasy, które kontrolowano przez 4 dni poprzez oznaczanie kwasowości czynnej (pH) i kwasowości potencjalnej. Całoziarnowe mąki z pszenicy orkisz odznaczały się większą zawartością białka, związków tłuszczowych i związków mineralnych, ale mniejszą zawartością błonnika całkowitego w porównaniu z mąkami uzyskanymi z pszenicy zwyczajnej i żyta. Wszystkie mąki całoziarnowe (z wyjątkiem orkiszowej MO1) charakteryzowały się podobną zawartością fosforanów mio-inozytolu w formie IP⁶ i IP², jedynie mąka żytnia odznaczała się dodatkowo formami IP⁵ i IP³. W żadnej z badanych mąk pszennych nie oznaczono zawartości mikotoksyn, tj. DON i zearalenonu, z wyjątkiem mąki z pszenicy orkisz MO1, w której zidentyfikowano śladowe jego ilości. Zakwasy otrzymane z mąk całoziarnowych z pszenicy orkisz po 72 h fermentacji w temp. 30 ºC charakteryzowały się większą kwasowością w porównaniu z zakwasami z mąki z pszenicy zwyczajnej, a bardziej zbliżoną do zakwasów żytnich. Zatem wszystkie otrzymane zakwasy można stosować do produkcji chlebów ze 100-procentowej mąki całoziarnowej z żyta, pszenicy orkisz i pszenicy zwyczajnej, w miejsce stosowanego dotychczas w praktyce zakwasu żytniego.
    The objective of the study was an attempt to produce spontaneous sourdoughs from wholegrain flours made from common wheat, spelt wheat, and rye. In the flours analyzed, the following was determined: water content, ash, selected mineral components, total protein, raw fat, dietary fibre, selected mycotoxins, and myo-inositol phosphates. Moreover, there were determined fat acidity, potential acidity, falling number as well as the content of gluten and gluten index. Using every type of the wholegrain flours tested, sourdoughs were produced; they were, further, monitored for 4 days by determining the active acidity (pH) and titratable acidity. In comparison to flours made from common wheat and rye, the wholegrain spelt wheat flours were distinguished by higher contents of protein, fat, and mineral compounds; however, they had less total fibre. All the wholegrain flours (except MO1 spelt flour) were characterized by a similar content of myoinositol phosphates in the form of IP⁶ and IP², but only the rye flour was additionally distinguished by the IP⁵ and IP³ forms. Mycotoxins, i.e. DON and zearalenone, were not found in any wheat flours except for the MO1 spelt flour, in which trace amounts of zearalenone were identified. Sourdoughs produced from the wholegrain spelt flour after the 72 h fermentation at 30 ºC were characterized by a greater acidity compared to those produced from the wheat flour and their acidity was more similar to that of the rye sourdoughs. Thus, all the types of sourdough obtained can be used to produce bread from 100 % wholegrain flour made from rye, spelt, and common wheat.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2017, 24, 4
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ czynników przyżyciowych na ubytki masy tusz wieprzowych w czasie poubojowego wychładzania
    Effect of pre-slaughter factors on weight losses of pork carcasses during post-slaughter chilling
    Autorzy:
    Daszkiewicz, T.
    Wajda, S.
    Winarski, R.
    Koba-Kowalczyk, M.
    Kubiak, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/827282.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Opis:
    Analizowano wpływ płci tuczników oraz masy i otłuszczenia tusz na wielkość ubytków ich masy w czasie poubojowego wychładzania. Stwierdzono, że wielkość ubytków chłodniczych ujemnie korelowała z masą tusz tuczników, a w przypadku tusz wieprzków również z ich otłuszczeniem. Wyraźną tendencję do zmniejszania strat masy obserwowano w grupie tusz o masie ciepłej powyżej 80 kg. Nie stwierdzono istotnych zależności między płcią tuczników a wielkością ubytków chłodniczych masy tusz.
    During the research conducted, the effect was analyzed of fatteners’ sex and carcass weight & fatness on the weight loss during the post-slaughter chilling. It was found that the weight loss level during the carcass chilling was negatively correlated with the carcass weight of fatteners, and, in the case of the carcasses of hogs, also with their fatness. In the group of carcasses showing hot weights exceeding 80 kg, it was found a distinct tendency to lower weight loss during the chilling. No significant relationships were found between the sex of fattening pigs and the level of weight loss during the carcass chilling.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2011, 18, 3
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakterystyka jakości mięsa z różnych elementów tuszy kozłów sarny europejskiej (Capreolus capreolus L.) odstrzelonych w północno-wschodniej i południowo wschodniej Polsce
    Quality profile of meat from different carcass cuts of roe deer (Capreolus capreolus L.) bucks hunter-harvested in North-East and South-East Poland
    Autorzy:
    Daszkiewicz, T.
    Wieckowska, M.
    Kubiak, D.
    Hnatyk, N.
    Koba-Kowalczyk, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/827317.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    Polska Polnocno-Wschodnia
    Polska Poludniowo-Wschodnia
    dziczyzna
    polowania
    sarna europejska
    Capreolus capreolus
    elementy tuszy
    tusze zwierzece
    mieso
    jakosc
    sucha masa
    zawartosc bialka
    Opis:
    Celem przeprowadzonych badań było porównanie jakości mięsa pochodzącego z różnych elementów tuszy kozłów sarny europejskiej (Capreolus capreolus L.) pozyskanych przez myśliwych w lasach północno-wschodniej (10 szt.) i południowo-wschodniej (10 szt.) Polski. Badaniami objęto cztery podstawowe elementy tuszy kozłów, tj. karkówkę, łopatkę, comber i udziec. Mięso uzyskane z każdego z elementów krojono na drobne kawałki, z których po wymieszaniu pobierano próbkę średnią dla danego elementu (ok. 300 g). W mięsie oznaczono podstawowy skład chemiczny oraz właściwości fizykochemiczne. Stwierdzono, że mięso kozłów z Polski płn.-wsch. charakteryzowało się większą (p ≤ 0,01) zawartością suchej masy, białka i składników mineralnych oznaczonych w postaci popiołu oraz wyższą (p ≤ 0,05) średnią wartością pH. Ponadto ich mięso było jaśniejsze (L*) (p ≤ 0,01) oraz charakteryzowało się większym (p ≤ 0,01) udziałem barwy żółtej (b*) i mniejszym (p ≤ 0,01) barwy czerwonej (a*). Mięso z łopatki zawierało najmniej (p ≤ 0,01) suchej masy. Największą zawartością białka charakteryzowało się mięso z combra, a najmniejszą – mięso z łopatki (różnice między średnimi grup doświadczalnych potwierdzono statystycznie ). Mięso z karkówki odznaczało się największą zawartością tłuszczu oraz najmniejszą składników mineralnych oznaczonych w postaci popiołu, a także najwyższą wartością pH (różnice między średnimi grup doświadczalnych potwierdzono statystycznie). Barwa mięsa z karkówki była jaśniejsza (L*) (p ≤ 0,01) w porównaniu z barwą mięsa z combra i udźca oraz charakteryzowała się największym (p ≤ 0,01) udziałem barwy czerwonej (a*), a także większym (p ≤ 0,05) udziałem barwy żółtej (b*) w porównaniu z mięsem z udźca. Mięso z udźca i combra odznaczało się mniejszym udziałem barwy czerwonej w porównaniu z mięsem z łopatki (p ≤ 0,01). Ponadto stwierdzono mniejszy (p ≤ 0,05) udział barwy żółtej (b*) w mięsie z udźca niż w mięsie z łopatki.
    The objective of this study was to compare the quality of meat from different cuts obtained from carcasses of roe deer (Capreolus capreolus L.) bucks hunted in forests in north-east (10 animals) and southeast Poland (10 animals). Four primal carcass cuts of bucks were analyzed: neck, shoulder, saddle, and leg. Meat obtained from each cut was finely chopped and thoroughly mixed. Next, average samples were collected from each cut (of ca. 300 g). The chemical composition and physicochemical properties of meat were determined. It was found that the meat of roe deer bucks from north-east Poland was characterized by a higher (p ≤ 0.01) content of dry matter, total protein and mineral compounds determined as ash, and a higher (p ≤ 0.05) average pH value. Furthermore, their meat was characterized by a lighter colour (L*) (p ≤ 0.01), it was also more yellow (b*) (p ≤ 0.01) and less red (a*) (p ≤ 0.01). The meat from shoulder had the lowest (p ≤ 0.01) content of dry matter. The meat from saddle had the highest content of protein, and the meat from shoulder: the lowest (differences among the means in the experimental groups were confimed statistically ). The meat from neck was characterized by the highest content of fat, the lowest content of mineral compounds determined as ash, and, also, the highest pH value (differences among the means in the experimental groups were confirmed statistically ). The colour of the meat from neck was lighter (L*) (p ≤ 0.01) compared with the colour of the meat from saddle and leg, its red component was the strongest (p ≤ 0.01) (a*) and its yellow component (b*) was also stronger (p ≤ 0.05) compared with the colour of the meat from leg. The meat from leg and saddle was less red compared with the meat from shoulder (p ≤ 0.01). Moreover, it was found that the meat from leg was less yellow (b*) (p ≤ 0.05) compared with the meat from shoulder.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2013, 20, 5
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jakość i proces starzenia się chlebów z razowych mąk pszennych: z pszenicy zwyczajnej i orkisz oraz z żyta
    Quality and aging of bread from wholemeal common wheat and spelt flours, and from wholemeal rye flour
    Autorzy:
    Litwinek, D.
    Gambus, H.
    Buksa, K.
    Makarewicz, M.
    Ziec, G.
    Gambus, F.
    Kowalczyk, M.
    Boreczek, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/828723.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    maka pszenna
    maka zytnia
    pszenica orkisz
    pszenica zwyczajna
    sklad chemiczny
    wodochlonnosc
    produkty zbozowe
    zywienie czlowieka
    skladniki odzywcze
    pieczywo
    pieczywo razowe
    jakosc pieczywa
    zakwas piekarski
    czerstwienie pieczywa
    ocena organoleptyczna
    Opis:
    Celem pracy była ocena jakości chlebów z razowej mąki pszennej z pszenicy zwyczajnej i orkiszowej oraz z żyta, uzyskanych na zakwasie spontanicznym z mąki razowej z danego zboża oraz określenie procesu starzenia się tego pieczywa w trakcie przechowywania. W piekarni „Vini” sporządzono z wymienionych trzech mąk razowych zakwasy spontaniczne i dodano je w odpowiedniej proporcji do sporządzenia ciasta. Z 600-gramowych kęsów ciasta wypieczono chleby i po ochłodzeniu oznaczono ich masę, zmierzono objętość, wyliczono stratę wypiekową całkowitą oraz wykonano ocenę organoleptyczną. We wszystkich chlebach oznaczono zawartość: wody, białka ogółem, błonnika pokarmowego (frakcji rozpuszczalnej i nierozpuszczalnej), popiołu (wybranych makro- i mikroelementów), tłuszczu surowego, wybranych mikotoksyn, fosforanów mio-inozytolu, substancji kształtujących smak i zapach oraz akryloamidu. Wykonano również pomiary profilu tekstury miękiszu w dniu wypieku oraz podczas 7-dobowego przechowywania. Oznaczono liczbę tlenowych bakterii amylolitycznych (OLBA), liczbę tlenowych przetrwalnikujących bakterii amylolitycznych (OLBAP), liczbę drożdży i pleśni (OLG) w 1 g pieczywa oraz trwałość termostatową pieczywa po 1., 2., 5. i 7. dobie przechowywania. Największą objętością wyróżniały się chleby z mąki z pszenicy zwyczajnej graham i one też uzyskały najlepszą akceptację konsumentów w ocenie organoleptycznej, zwłaszcza za smak i zapach. Chleby żytnie i z mąki z pszenicy orkisz cechowały się podobną objętością bochenków, przy czym chleby żytnie w większym stopniu niż orkiszowe były akceptowane przez konsumentów. W chlebach z mąki pszennej, zarówno graham, jak i orkiszowej oznaczono zbliżony stosunek zawartości kwasu mlekowego do octowego – średnio 78 : 22, natomiast w chlebie żytnim udział kwasu mlekowego był mniejszy, octowego – większy niż w pieczywie pszennym, a stosunek zawartości kwasu mlekowego do octowego wynosił średnio 68 : 32. W chlebie razowym żytnim oznaczono największą zawartość glukozy. W chlebach razowych pszennych, zarówno orkiszowych, jak i graham, w odróżnieniu od chlebów żytnich, oznaczono zarówno niższe fosforany mio-inozytolu (IP₃ i IP₂), jak i wyższe fosforany tego związku – IP₅ i IP₄. W razowych chlebach orkiszowych nie oznaczono nawet śladowych zawartości akryloamidu, a w pozostałych chlebach ilości tego związku były śladowe. Badane chleby wykazały dużą trwałość mikrobiologiczną. W dniu wypieku największą wilgotnością miękiszu odznaczały się chleby żytnie (ok. 50 %), natomiast średnia wilgotność miękiszu chlebów pszennych (orkiszowych i graham) wynosiła ok. 47,5 %. Po 7 dobach przechowywania wilgotność miękiszu wszystkich chlebów zmniejszyła się w bardzo małym stopniu – o 0,5 ÷ 1 p.p., mimo to zaobserwowano postępujący wzrost jego twardości podczas przechowywania, najmniejszy w chlebach żytnich.
    The objective of the research study was to assess the quality of bread baked from wholemeal common wheat and spelt wheat wholemeal flours, and from a rye wholemeal flour using a spontaneous sourdough based on the respective wholemeal flour derived from a given cereal, and to determine the aging process of this bread during storage. In a conventional bakery, spontaneous sourdough starters were made from the above named three types of flour and added to the dough in an appropriate proportion. The 600 g pieces of the dough were baked and, after cooling, their weight was determined, their volume was measured, a baking loss was calculated, and an organoleptic assessment was performed. In all the bread loaves, there were determined the contents of: water, total protein, dietary fibre (soluble and insoluble fractions), ash (of the selected macro- and microelements), raw fat, some selected micotoxins, myoinositol phospates, substances that give bread its taste and aroma, and acrylamid. Also, the texture profile of bread crumb was measured on the day of baking and during a 7 day period of storage. Moreover, in 1 g of bread, the count of aerobic amylolytic bacteria (OLBA) was determined as were the counts of sporeforming aerobic amylolytic bacteria (OLBAP), yeasts and moulds (OLG); the thermostatic stability of bread was determined after the 1st, 2nd, 5th, and 7th day of storage. Bread baked from the common wheat Graham flour was characterized by the highest volume and the samples of this bread received, especially for its smell and taste, the highest acceptance of the consumers, who assessed them organoleptically. The rye and spelt bread loaves were characterized by a comparable loaf volume; however, the rye bread was accepted higher by the consumers than the spelt bread. In the bread made from both the common wheat and spelt wheat flour, a similar ratio was determined of lactic to acetic acid (68/32, on average). The highest level of glucose was measured in the rye bread. In contrast to the rye bread, in the bread produced from common and spelt wholemeal flours, there were determined lower contents of myo-inositol phosphates (IP₃ and IP₂) and higher contents of phosphates of that compound (IP₅ and IP₄). In the bread from spelt wholemeal flour, even trace contents of acrylamide were not found, and in the other bread loaves, trace amounts of this compound were determined. The bread analysed had a high microbiological stability. On the day of baking, the highest moisture content was reported in the rye bread loaves (approx. 50 %) while the average content of moisture was 47.5 % in the crumb of wheat bread (from common Graham and spelt wheat flour). After 7 days of storage, the moisture content in all the bread loaves decreased to a very low degree: 0.5 to 1 p.p., although their crumbs progressively hardened during storage; the rye bread crumb hardened the slowest.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2018, 25, 1
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jakość mięsa jagniąt rasy kamienieckiej pochodzącego z różnych elementów tuszy
    Quality of meat from different carcass cuts of kamieniec lambs
    Autorzy:
    Daszkiewicz, T.
    Purwin, C.
    Milewski, S.
    Tanski, Z.
    Winarski, R.
    Kubiak, D.
    Hnatyk, N.
    Koba-Kowalczyk, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/827450.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Opis:
    Celem przeprowadzonych badań było porównanie jakości mięsa pochodzącego z podstawowych elementów tuszy jagniąt rasy kamienieckiej. Badaniami objęto 24 tryczki odłączone od matek w 70. dniu życia. Odłączone od matek jagnięta żywiono ad libitum kiszonką z traw oraz śrutą jęczmienną i premiksem. Po zakończeniu tuczu (60 dni) tryczki ubito. W trakcie rozbioru tusz, do celów badawczych pobrano cztery elementy, tj. karkówkę, comber, łopatkę, i udziec, z których w trakcie wykrawania wycięto odpowiednio: m. splenius, m. longissimus dorsi, m. triceps brachii oraz m. biceps femoris. Z mięśni tych pobrano próbki do oceny cech sensorycznych mięsa. Pozostałe mięso krojono na drobne kawałki, z których po wymieszaniu i zmieleniu pobierano próbkę średnią (ok. 300 g) dla danego elementu, przeznaczoną do badań chemicznych i fizykochemicznych. Wykazano, że mięso z combra i udźca, w porównaniu z mięsem z karkówki i łopatki, odznaczało się większą (p ≤ 0,01) zawartością białka ogólnego i składników mineralnych oznaczonych w postaci popiołu. Z kolei mięso z łopatki i karkówki charakteryzowało się zdecydowanie większą (p ≤ 0,01) zawartością tłuszczu oraz wyższymi (p ≤ 0,01) wartościami pH. Konsekwencją stwierdzonej najwyższej wartości pH mięsa z łopatki była jego największa (p ≤ 0,01) wodochłonność. Analiza barwy mięsa wykazała, że surowiec z karkówki odznaczał się mniejszym (p ≤ 0,05) udziałem barwy czerwonej (a*) w porównaniu z mięsem z combra i łopatki. W ocenie sensorycznej mięsa stwierdzono tendencję do większego natężenia i mniejszej pożądalności zapachu mięsa z karkówki oraz nieznacznie mniejszej kruchości mięsa z udźca i łopatki.
    The objective of the research project performed was to compare the quality of meat from primal carcass cuts of Kamieniec lambs. The experiment involved 24 ram lambs weaned at the age of 70 days. The weaned lambs were fed, ad libitum, grass silage, ground barley, and a premix. Ram lambs were slaughtered as soon as their fattening was completed (60 days). While cutting up carcasses, four cuts were collected for the research purposes: neck, saddle, right shoulder, and leg; from them, m. splenius, m. longissimus dorsi, m. triceps brachii, and m. biceps femoris, respectively, were trimmed. From those muscles, samples were collected to analyse sensory characteristics of meat. The remaining meat was finely chopped, mixed, and minced. Average samples (ca. 300 g each) of every individual cut were collected for chemical and physicochemical analyses. It was proved that, compared to meat from the neck and shoulder, meat from the saddle and leg was characterized by a higher (p ≤ 0.01) content of total protein and mineral compounds determined as ash. Meat from the neck and the shoulder had a significantly (p ≤ 0.01) higher fat content and higher (p ≤ 0.01) pH values. A consequence of the highest pH value of meat from the shoulder was its highest (p ≤ 0.01) water-holding capacity. The analysis of meat colour showed that meat from the neck had a lower (p ≤ 0.05) content of redness (a*) compared to meat from the saddle and shoulder. Based on the sensory analysis of meat, reported was a trend towards higher aroma intensity and lower aroma desirability of meat from the neck, and slightly lower tenderness of meat from the leg and the shoulder.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2014, 21, 2
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Porownanie wplywu acetylacji na wlasciwosci funkcjonalne hydrolizatow bialkowych otrzymanych z nasion roslin straczkowych
    Autorzy:
    Kowalczyk, D
    Stryjecka, M.
    Baraniak, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/828312.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    acetylacja
    wlasciwosci funkcjonalne
    nasiona
    rosliny straczkowe
    hydrolizaty bialkowe
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2006, 13, 4; 90-99
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakterystyka wlasciwosci funkcjonalnych niemodyfikowanych i acylowanych koncentratow bialek soczewicy i ich trypsynowych hydrolizatow
    The profile of functional properties of native and acylated lentil protein concentrates and their trypsin hydrolysates
    Autorzy:
    Kowalczyk, D
    Stryjecka, M.
    Baraniak, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826205.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    soczewica
    bialka roslinne
    rosliny straczkowe
    wlasciwosci funkcjonalne
    nasiona
    koncentraty bialkowe
    hydrolizaty bialkowe
    otrzymywanie
    koagulacja kwasowa
    hydroliza bialka
    Opis:
    Celem pracy było scharakteryzowanie wybranych właściwości funkcjonalnych niemodyfikowanych i acylowalych koncentratów białek nasion soczewicy, otrzymanych metodą koagulacji kwasowej lub flokulacyjno-kwasowej oraz ocena wpływu hydrolizy trypsyną na badane właściwości. Z nasion soczewicy ekstrahowano białka słabym roztworem ługu z jednoczesną ich chemiczną modyfikacją bezwodnikiem kwasu octowego (acylacja). Następnie białka wydzielano z ekstraktu, stosując dwa sposoby agregacji cząsteczek: koagulację poprzez zakwaszenie ekstraktu 2M HCl do punktu najmniejszej rozpuszczalności białek (pH = pI) bądź kwasową koagulację połączoną z flokulacją białek przy użyciu polielektrolitów Magnafloc LT22S (kationowy) lub Magnafloc LT27 (anionowy). Preparaty białek niemodyfikowanych otrzymano w analogiczny sposób, z pominięciem w trakcie ekstrakcji czynnika modyfikującego. Uzyskane koncentraty poddawano hydrolizie trypsyną, a produkty hydrolizy liofilizowano. W koncentratach oraz ich hydrolizatach określono zawartość białka, rozpuszczalność, absorpcję wody i tłuszczu, aktywność emulgowania, trwałość emulsji, wydajność pienienia oraz trwałość piany. Zarówno modyfikacja, jak i sposób agregacji białka spowodowały zmianę poszczególnych właściwości funkcjonalnych. Koncentraty białek niemodyfikowanych wykazywały dobrą zdolność absorpcji wody wynoszącą, w zależności od sposobu wytrącenia białek, od 184 do 234% oraz absorpcję tłuszczu na poziomie od 61 do 70%. Acylowanie istotnie (α=0,05) zwiększyło wodochłonność koncentratów, w największym stopniu o 136% (przy agregacji białek z udziałem flokulanta anionowego), a w przypadku koncentratów otrzymanych z wykorzystaniem flokulacji nastąpiło również istotne zwiększenie zdolności pochłaniania tłuszczu (od 8 do 15%). Aktywność emulgowania i trwałość emulsji nie uległy istotnym zmianom po modyfikacji białka, a ich maksymalną wartość (odpowiednio 42 i 39%) uzyskano w przypadku koncentratów otrzymanych przy udziale flokulanta Magnafloc LT 22S. Koncentraty te odznaczały się również dziesięciokrotnie lepszą zdolnością do tworzenia piany. Wydajność pienienia pozostałych preparatów była niewielka i w obu przypadkach wyniosła 2 ml. Acylacja poprawiła właściwości pianotwórcze białek soczewicy, jednakże wzrost trwałości piany zaobserwowano jedynie w przypadku białek koagulowanych kwasem. W wyniku chemicznej modyfikacji nastąpił wzrost rozpuszczalności białek w pH powyżej punktu izoelektrycznego. Natomiast w silnie kwaśnym środowisku rozpuszczalność acylowanych białek uległa zmniejszeniu. Hydroliza wszystkich badanych koncentratów białkowych spowodowała zwiększenie ich rozpuszczalności w zakresie pH od 3,5 do 6,5. Hydrolizaty w porównaniu z koncentratami charakteryzowały się na ogół wyższą absorpcją wody i trwałością emulsji. Hydroliza białek spowodowała istotną poprawę ich właściwości pianotwórczych.
    The purpose of this study was to characterize the chosen functional properties of native and acylated protein concentrates received from lentil seeds by acidic or flocculation-acidic coagulation and estimate of effect trypsin hydrolysis on studied proprieties. From the lentil seeds, proteins were extracted by weak solution of lye and chemically modified with acetic anhydride (acylation) at the same time. Then protein in extract were exuded applying two ways of aggregation of particles: coagulation by souring the extract 2M HCl to the point of the smallest solubility of proteins (pH = pI) or acidic coagulation joint from the flocculation of proteins using polyelectrolytes ‘Magnafloc LT22S’ (kationic) or ‘Magnafloc LT27’ (anionic). Unmodified protein concentrates were prepared analogically, except no acylating agent witch was added during extraction. Protein concentrates were hydrolyzed with tripsin and than desiccated by lyophilisation. Protein content, solubility, water and oil absorption, emulsifying activity, emulsion stability, foam capacity and foam stability were determined in concentrates and their hydrolysates. Both the modification and the way aggregation of proteins caused changes of individual functional proprieties. Native protein concentrates possessed good ability to water absorption, carrying out from 184 to 234% in dependence from the way precipitation of protein, and oil absorption in range 61–70%. Acylation essentially (α=0,05) increased water absorption of concentrates, in largest degree about 136% (in case aggregation of proteins by anionic flocculant) and significantly increased ability to oil absorption (in range 8-15%) in the case of concentrates received with utilization of flocculation. The emulsifying activity and emulsion stability did not change significantly after protein modification, achieving maximum value (42 and 39% respectively), for concentrates received with flocculant ‘Magnafloc LT 22S’. These concentrates were also characterizing by ten times better ability to foam creating. The foam capacity remaining preparations was small and achived 2ml in both cases. Acylation improved foam proprieties of lentil proteins, yet the growth of foam stability was observed only in the case proteins coagulated by the acid. The chemical modification caused of highest protein solubility in range above isoelectric point. However solubility of acylated proteins decreased in the strong acid medium. The hydrolysis of studied protein concentrates caused increased their solubility in range pH 3,5-6,5. Hydolysates in comparison with concentrates were characterizing higher water absorption and emulsion stability. The hydrolysis of proteins caused the significant improvement of their foam proprieties.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 5; 102-112
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ wzbogacenia paszy algami morskimi i siemieniem lnianym na skład morfologiczny i cechy fizykochemiczne jaj przepiórek japońskich
    Effect of enriching feeds with algae marine and linseed on morphological composition and physical and chemical characteristics of Japanese quail eggs
    Autorzy:
    Trziszka, T.
    Lukaszewicz, E.
    Bobak, L.
    Kowalczyk, A.
    Adamski, M.
    Dobrzanski, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826589.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Opis:
    Badano wpływ zastosowania alg morskich i siemienia lnianego, jako źródła kwasów tłuszczowych, w żywieniu nieśnych przepiórek japońskich (Coturnix coturnix japonica), w aspekcie poprawy cech fizycznych jaj oraz zawartości cholesterolu i profilu kwasów tłuszczowych w żółtkach. Od 6. tygodnia życia ptaki z grupy kontrolnej (240 samic podzielonych na 6 powtórzeń) otrzymywały ad libitum standardową mieszankę typu G-090 (Granum Animals Nutrition, Polska). Grupa doświadczalna (w takim samym układzie) otrzymywała tę samą paszę, lecz wzbogaconą w algi morskie (DHA Gold, Novus, Polska) i siemię lniane, w ilości odpowiednio: 5 i 40 g oraz 0,3 g drożdży selenowych (jako antyutleniacz) na 1 kg mieszanki. Jaja pobierano do badań w 9. (I okres), 13. (II okres) i 17. (III okres) tygodniu nieśności, czyli w 16., 20. i 24. tyg. życia. W trzech okresach nieśności oceniano parametry fizyczne każdej grupy jaj (masa jaja, żółtka, skorupy i białka, barwa żółtka, wytrzymałość i grubość skorupy) i profil kwasów tłuszczowych, które oznaczano przy użyciu chromatografu gazowego sprzężonego ze spektrometrem masowym (GC/MS). Analizę cholesterolu wykonano z użyciem chromatografu cieczowego HP (firmy Agilent Technologies). Wzbogacenie diety przepiórek japońskich w siemię lniane i algi morskie nie miało wpływu na skład morfologiczny i fizyczne parametry jaja (masę jaja, udział białka, żółtka i skorupy, grubość i wytrzymałość skorupy), spowodowało natomiast istotne obniżenie kwasowości czynnej (pH) białka i żółtka. Ponadto zastosowane dodatki paszowe wpłynęły na istotne zmniejszenie zawartości cholesterolu w żółtku, dwukrotne zwiększenie w nich zawartości kwasu DHA oraz 3 - 4 krotne obniżenie stosunku n-6/n-3, co jest bardzo istotne z uwagi na wartość odżywczą i technologiczną jaj.
    The effect was studied of the application of algae marine and linseed as a source of fatty acids to feeding Japanese quail hens (Coturnix coturnix japonica) in terms of improving physical characteristics of eggs as well as the content of cholesterol and fatty acid profile in the yolk. Once the birds from a control group (240 females, divided into 6 replicates) were 6 weeks old, they were given ad libitum a standard G090 feed (Granum Animals Nutrition, Poland ). The experimental group (of the same structure) received the same feed, which, however, was enriched with algae marine (DHA Gold, Novus, Poland ) and linseed in the amount of 5 g and 40 g, respectively, plus 0.3 g of selenium yeast (as an antioxidant) per 1 kg of feed. For further analysis, the eggs were collected in the 9th (period I), 13th (period II), and in the 17th week (period III) of production, i.e. in the 16th, 20th, and 24th week of age. During the three egg-laying periods, physical parameters of eggs in each group were assessed (weight of egg, of shell, of yolk and of egg white, yolk colour, and shell strength and thickness) as was the fatty acid profile; those parameters were determined by a gas chromatograph coupled with a mass spectrometer (GC/MS). Cholesterol was analyzed using an HP liquid chromatograph (produced by Agilent Technologies). Enriching the feed of Japanese quail with algae marine and linseed had no effect on the morphological composition and physical parameters of egg (egg weight, percent contents of egg white, yolk and shell, thickness and strength of the shell), but it caused the active acidity (pH) of the egg white and yolk to significantly decrease. In addition, the applied additives caused the cholesterol level in the yolk to significantly decrease, the content of DHA acid in yolk to double its amount, and the n-6/n-3 ratio to decrease 3-4 times, what is very important as regards the nutritional and technological value of eggs.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2014, 21, 6
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies