- Tytuł:
-
Już tylko „Kiler”. Kino końca postkomunizmu
Only a „Kiler”. The Cinema of the End of Post-Communism - Autorzy:
- Piepiórka, Michał
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/31340610.pdf
- Data publikacji:
- 2019
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
- Tematy:
-
postkomunizm
kino polskie
postcommunism
Polish Cinema - Opis:
-
Autor artykułu koncentruje się na filmach, które na przełomie wieków zwiastowały załamanie się dotychczasowego sposobu reprezentacji polskiej rzeczywistości po transformacji. W latach 90. najpopularniejsze filmy reprezentowały tak zwane kino bandyckie, którego narracja była zbieżna z tym, co o zakulisowych rozgrywkach na zbiegu biznesu i polityki pisała Jadwiga Staniszkis. Socjolożka określiła lata 90. jako epokę postkomunizmu, w której wciąż rządziły osoby związane z poprzednią władzą – z tą różnicą, że na polu ekonomicznym. Pod koniec dekady ta narracja przestała mieć funkcję wyjaśniającą i zastąpiły ją inne – rozbrajające grozę postkomunizmu i pokazujące Polskę jako normalny, europejski kraj, niemający komunistycznego balastu. W artykule Piepiórka koncentruję się na filmach sensacyjnych Wojciecha Wójcika i debiucie Patryka Vegi oraz komediach bandyckich, parodiujących takie filmy, jak Psy czy Młode wilki. W ten sposób autor opisuje strategie radzenia sobie przez polskie kino z traumą postkomunizmu.
The author of the article focuses on films that at the turn of the century heralded the collapse of the current way of representing Polish reality after transformation. In the 1990s, the most popular films represented the so-called bandit cinema, whose narrative coincided with what Jadwiga Staniszkis wrote about behind-the-scenes competitions at the junction of business and politics. The sociologist described the 1990s as an era of post-communism, in which people associated with the previous power still ruled – with the difference that they ruled in the economic field, and not in political one. Towards the end of the decade, this narrative ceased to have an explanatory function and was replaced by others – the disarming horror of post-communism and showing Poland as a normal European country without communist ballast. In the article, Piepiórka focuses on sensational films by Wojciech Wójcik and the debut of Patryk Vega and bandits comedies, parodying such films as Dogs or Young Wolves. In this manner, the author describes the strategies of coping with the trauma of post-communism by Polish cinema. - Źródło:
-
Kwartalnik Filmowy; 2019, 105-106; 69-82
0452-9502
2719-2725 - Pojawia się w:
- Kwartalnik Filmowy
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł