Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "bernardines" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Szkoły bernardyńskie na terenie Rzeczypospolitej Obojga Narodów w latach 1772–1864
Bernardine schools in the Polish-Lithuanian Commonwealth between 1772 and 1864
Autorzy:
Sitnik, Aleksander Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956620.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Bernardines
secularisation
monastery
school
Opis:
Between 1772 and 1864, the Bernardines ran in total 46 schools in the Polish-Lithuanian Commonwealth. Ten of them, at least in certain periods, were high schools (sub-departmental, district, secondary schools). A majority of the schools (24) were managed by monasteries in the Lithuanian Province. The successful development of Bernardine education in this territory should be attributed to the monks’ understanding of the need of spreading educationas well as to the relative political freedom in post-partition Lithuania. For that reason, educational activities could freely develop under the supervision of Adam Czartoryski, the Vilnius district superintendent and in the care of the Vilnius University. The well-developing education system of the Bernardines was destroyed by repressive measures applied by Nikolay Novosiltsev who replaced Czartoryski in 1823, and finally the tragic end of the November Uprising. Education in Podolia and Volhynia could be successfully developed owing to Tadeusz Czacki. The situation was different in the Kingdom of Poland where schooling was subjected to the Commission of National Education and the subsequent education authorities. Despite the hostile attitude towards monasteries, the Bernardines managed to run several schools. The most difficult situation was in Galicia which was incorporated by Austria after the Partitions of Poland and not under the beneficial influence of the Commission of National Education. A majority of Bernardine schools in Lithuania, just like in the Russian Province, survived the November Uprising. However, the subsequent restrictions imposed on political freedom had negative consequences for the standard of teaching. The dissolution of the monasteries put an end to the educational activity of the Bernardines in the five provinces in question. Most of the schools closed down as the monasteries were dissolved.
Źródło:
Biuletyn Historii Wychowania; 2019, 41; 7-34
1233-2224
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Monachomachia poznańska. Kontrowersje bernardynów poznańskich z franciszkanami w drugiej połowie XVII wieku
The Poznań "War of the Monks". Controversies between the Poznań Bernardines and Franciscans in the Second Half of the 17th Century
Autorzy:
Kusztelski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1040146.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Poznań
Franciscans
Bernardines
Minorites
controversies
Opis:
In 1639, Conventual Franciscans (the Minorites) set up a small community in Poznań. However, for nearly two hundred years on the outskirts of the city there had already functioned a convent of the Order of the Minor Brothers Observants, known as Bernardines. This led to a conflict between the two convents. Bernardines rarely founded their convents in cities where there were already con- vents of the Minorites, a religious order that had existed in Poland since the 13th century. On the other hand, as Poznań achieved the status of the capital city of the region in late Middle Ages, the Minor- ites made efforts to settle down in this city. This decision resulted in decades of fierce controversies.The Minorites who wanted to settle down in Poznań were supported by the local bishop, while the Bernardines by a majority of the already existing convents and the city council. Eventually the superiors of the Minorite convent obtained the approval of the Poznań authorities to build a convent within the city walls, close to the castle. Thanks to the intervention of the new bishop, an agreement was reached in 1667 and the controversies subsided. The longest lasting disagreements between the two convents concerned the right to propagate the Loretan cult, centered on a copy of the Holy House of Mary from Nazareth. The house was said to have been miraculously transferred to Loreto in the 13th century, and around it a great Marian sanctuary developed. Finally, the right to propagate this cult in Poznan was granted to the Bernardines.
Źródło:
Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski; 2013, 8; 41-62
1731-0679
Pojawia się w:
Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Canto fratto Repertoire of Benedicamus Domino in the Manuscript Cantionales from the Convent of Bernardine Nuns in Kraków
Autorzy:
Godek, Andrzej Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/513922.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Canto fratto
Benedicamus Domino
Bernardines
liturgical manuscripts
Opis:
The Archive of St Joseph’s Convent in Kraków contains a collection of musical manuscripts, which have not been studied before. Among books of liturgical use, such as graduals and antiphonaries, there are also small cantionales, full of canto fratto repertoire. The majority of these sources originate from the Convent of Bernardine Nuns in Kraków; however, there are also at least two manuscripts from the Convent in Wilno. The aim of this paper is to present canto fratto repertoire of Benedicamus Domino found in the 18th and 19th century liturgical manuscripts from the Convent of Bernardine Nuns in Kraków. The author indicates sources of studied melodies based on the wide range of liturgical manuscripts from the 18th and 19th centuries—especially from convents of Bernardine Nuns in Poland, as well as from the Convent of Benedictine Friars in Staniątki—and compares it to the dispersal of canto fratto settings of ordinarium missae. Finally, the paper presents complete index of Benedicamus Domino melodies in the annex.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2018, 1(36) Eng; 33-52
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pseudochorałowe śpiewy Benedicamus Domino w rękopiśmiennych kancjonałach krakowskich ss. bernardynek
Canto fratto Repertoire of Benedicamus Domino in the Manuscript Cantionales from the Convent of Bernardine Nuns in Kraków
Autorzy:
Godek, Andrzej Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/513976.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Koło Naukowe Studentów Muzykologii UJ
Tematy:
Canto fratto
Benedicamus Domino
Bernardines
liturgical manuscripts
Opis:
The Archive of St Joseph’s Convent in Kraków contains a collection of musical manuscripts, which have not been studied before. Among books of liturgical use, such as graduals and antiphonaries, there are also small cantionals, full of canto fratto repertoire. The majority of these sources originate from the Convent of Bernardine Nuns in Kraków; however, there are also at least two manuscripts from the Convent in Wilno. The aim of this paper is to present canto fratto repertoire of Benedicamus Domino found in the 18th and 19th century liturgical manuscripts from the Convent of Bernardine Nuns in Kraków. The author indicates sources of studied melodies based on the wide range of liturgical manuscripts from the 18th and 19th centuries – especially from convents of Bernardine Nuns in Poland, as well as from the Convent of Benedictine Friars in Staniątki – and compares it to the dispersal of canto fratto settings of ordinarium missae. Finally, the paper presents complete index of Benedicamus Domino melodies in the annex.
Źródło:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ; 2018, 1(36); 33-52
2956-4107
2353-7094
Pojawia się w:
Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trinitologia picta na przykładzie polichromii w kościele pod wezwaniem Nawiedzenia NMP w Kaliszu. Program badań
Trinitologia picta on the Example of Polychromy in the Church of the Visitation of the Blessed Virgin Mary in Kalisz Research Programme
Autorzy:
Sprutta, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038364.pdf
Data publikacji:
2021-12-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Baroque
Bernardines
Kalisz
polychrome
Walenty Żebrowski
barok
bernardyni
polichromia
Opis:
Polichromia kościoła pobernardyńskiego w Kaliszu (obecnie jezuitów) bogata jest w tematykę trynitarną. Motywy i symbole trynitarne najobficiej występują w nawie. Malowidła ścienne prezbiterium i nawy wykonał bernardyn, brat Walenty Żebrowski. Pochodzą z późnego baroku. Kaliska polichromia to ostatnie dzieło tego zakonnika. Poza Kaliszem W. Żebrowski tworzył również dla bernardyńskich kościołów w: Poznaniu, Kadynach, Wschowie, Skępem, Warcie, Ostrołęce, Warszawie oraz przypuszczalnie w Owińskach, Ostrzeszowie i być może też w Łęczycy. Zasłynął zwłaszcza jako pejzażysta. Artykuł, mimo iż poświęcony został trynitarnym motywom w polichromii kościoła pobernardyńskiego w Kaliszu, prezentuje także artystyczną działalność W. Żebrowskiego w wymienionych powyżej wielkich i mniejszych miastach oraz wsiach.
The polychrome of the Bernardine church in Kalisz (now the Jesuit church) is rich in Trinitarianthemes. Trinitarian motifs and symbols are presented most abundantly in the nave. The wall paintings of the presbytery and the nave painted by brother Walenty Żebrowski, Bernardine. These paintings are from the late Baroque. The polychrome of Kalisz is the last work of this Bernardine. W. Żebrowski worked not only in Kalisz, but also for the Bernardine churches in Poznań, Kadyny, Wschowa, Skępe, Warta, Ostrołęka, Warszawa and probably in Owińska, Ostrzeszów and maybe in Łęczyca too. He was particularly famous as a landscapist. Although the article shows Trinitarian motifs and symbols on the wall paintings in the Bernardine church in Kalisz, it also shows the artistic activity of W. Żebrowski in the mentioned big and small towns and villages.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 39; 227-244
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag na temat architektury polskich klasztorów bernardyńskich
A few comments on the architecture of Polish Bernardine monasteries
Autorzy:
Smirnowa, Luba
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/2206376.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
architektura
klasztor
bernardyni
Jawor
Rzeszów
Radom
architecture
monastery
the Bernardines
Opis:
Celem artykułu jest przeanalizowanie architektury kościołów oraz klasztorów franciszkanów obserwantów, w Polsce nazywanych bernardynami. Zakładane od połowy XV w. zespoły klasztorne miały charakterystyczne rozwiązania funkcjonalne, konstrukcyjne oraz materiałowe. Zakres pracy obejmuje trzy wybrane klasztory – w Radomiu, Jaworze oraz Rzeszowie. Dwa pierwsze powstały w okresie późnego gotyku, natomiast ostatni nosi cechy renesansu i baroku. Opis historyczny oraz inwentaryzacyjny wyżej wymienionych zespołów pozwala ustalić przybliżony zarys rozwiązań architektonicznych stosowanych przy projektowaniu oraz budowie założeń bernardyńskich. Początkowe wzorcowe rozwiązania, ustalone przez założycieli zakonu, z czasem ulegały zmianom, dostosowując się do nowych stylów w architekturze, innych rozwiązań konstrukcyjnych. Czasem projektowany klasztor mógł być pomyślany jako ważna składowa np. nowo powstających systemów obronnych miast, jak to miało miejsce w przypadku klasztoru w Rzeszowie. Analiza wybranych przykładów może stać się przyczynkiem do lepszego zrozumienia tego szczególnego dziedzictwa architektonicznego oraz kulturowego polskich bernardynów.
The aim of this paper is an attempt to analyze the architecture of churches and monasteries of the Franciscans-Observance in Poland called Bernardine. Established since the mid-15th century monastery complexes had the characteristic functional, design and material solutions. The scope of the work includes three selected monasteries – in Radom, Jawor and Rzeszów. The first two were built in the late Gothic period, while the latter one has the characteristics of the Renaissance and Baroque. Historical description and inventory of the aforementioned complexes can determine the approximate outline of architectural solutions used in the design and construction of the Bernardine assumptions. The initial best practices established by the founders of the Order with time were subject to change, adapting to new styles in architecture, other design solutions, and sometimes the designed monastery could be conceived as an important component of, eg. defense systems of cities, as was the case of the monastery in Rzeszów. Analysis of selected examples can be one of the opportunities for a better understanding of this particular segment of the architectural and cultural heritage of the Polish Bernardines.
Źródło:
Dziedzictwo architektoniczne. Rekonstrukcje i badania obiektów zabytkowych; 140-151
9788374939805
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ten Knobloch, ten czosnek, czujemy go w nosie”. Bernardyni polscy a reformacja w XVI wieku
Autorzy:
Sitnik OFM, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088345.pdf
Data publikacji:
2022-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Protestants
Bernardines
preachers
apostates
Wschowa
protestanci
bernardyni
kaznodzieje
apostaci
Opis:
Bernardyni polscy w XVI wieku byli postrzegani, także przez protestantów, jako zdecydowani obrońcy wiary i Kościoła katolickiego. Działalność tę podjęli bardzo wcześnie, bo już w latach 20. XVI wieku. Wykorzystywali w niej tradycyjne metody: kaznodziejstwo, spowiedź, liturgię, pieśń religijną, piastowane funkcje kwestarzy i kapelanów dworskich, organizowanie przyklasztornych bractw religijnych. Dzięki dobremu wykształceniu teologicznemu oraz prowadzeniu życia moralnego na odpowiednim poziomie jedynie trzech znanych z imienia i nazwiska bernardynów przeszło do obozu protestanckiego. Zakonnicy utracili na rzecz protestantów tylko jeden klasztor we Wschowie, a przejęli klasztory pruskie w Lubawie, Barczewie, Nowem, Gdańsku oraz Toruniu po upadłej w okresie reformacji saskiej prowincji zakonnej św. Jana Chrzciciela. W znacznej mierze jest to zasługa prowincjałów, którzy potrafili uchronić klasztory bernardyńskie przed reformacją.
Polish Bernardines of 16th century were perceived, also by Protestants, as determined defenders of the faith and Catholic Church. They took up this duty quite early, starting from the 1520s. They did it by means of proven methods such as preaching, confession, liturgy, religious songs, holding offices of fund-collectors and courtly chaplains, and organising religious brotherhoods near monasteries. Owing to solid theological education and living a moral life on a proper level, there are only three Bernardines known by their names who moved to the Protestant camp. Only one monastery in Wschowa was lost in favour of Protestants. On the other hand, Bernardines took over Prussian monasteries in Lubawa, Barczewo, Nowe, Gdańsk and Toruń after the Saxon monastic St. John the Baptist’s province fell at the time of reformation. It is thanks to provincial ministers that Bernardine monasteries were protected from reformation.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 118; 353-374
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyczynek do dziejów działalności kapeli bernardyńskiej w Budsławiu
Autorzy:
Godek, Andrzej Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083156.pdf
Data publikacji:
2021-12-09
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
kapela
bernardyni
Budsław
bursa muzyczna
chapel
bernardines
Budslau
school of music
Opis:
Kultura muzyczna oo. Bernardynów stanowi ciągle zagadnienie nowe w polskich badaniach muzykologicznych. W większości swoich klasztorów wykonywali oni w XVIII i XIX w. repertuar jednogłosowy, a niekiedy również wielogłosowy oparty na równoległych tercjach i sekstach (tzw. śpiewy pseudochorałowe). Na tym tle wyróżnia się więc klasztor w Budsławiu (obecna Białoruś), w którym w 1756 r. Barbara Skorulska ufundowała kapelę muzyczną. Zespół działał na zasadzie bursy muzycznej, a jego liczebność w różnych latach wynosiła pomiędzy 12 a 20 uczniów-muzyków wywodzących się z okolicznych ubogich rodzin szlacheckich. Jest to jednocześnie unikalny jak dotychczas przykład takiej formy muzykowania w klasztorach bernardyńskich.
The musical culture of the Bernardine Order is still quite a new issue in Polish musicology. In the 18th and 19th centuries, in most of their convents bernardines performed a monophonic repertoire, and sometimes also polyphony consisting of parallel thirds and sixths (canto fratto repertoire). Against this background, the musical life of the convent in Budslau (currently in the territory of Belarus) attracts our attention. In this convent, in 1756 Barbara Skorulska founded a musical chapel that was organised as a school of music. A number of students of this institution changed, fluctuating between 12 and 20, all of them coming from poor noble families from nearby area. The history of the chapel, analysed in the following article, is a unique example of such a musical organisation in bernardine convents so far.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2021, 58, 2; 129-139
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Księgozbiór biblioteki bernardynów w Łęczycy na podstawie inwentarza z 1819 roku
Book Collection of the Bernardine Library in Łęczyca on the Basis of the Inventory of 1819
Autorzy:
Stolarczyk, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791376.pdf
Data publikacji:
2020-02-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
bernardyni
Łęczyca
biblioteka
inwentarz
XIX wiek
Bernardines
library
inventory
nineteenth century
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie struktury treściowej księgozbioru biblioteki bernardyńskiej w Łęczycy w początkach XIX w. oraz enumeracja najważniejszych pozycji książkowych. Uczyniono to na podstawie inwentarza bibliotecznego (Cathalogus Librorum Bibliothaecae Conuentus Lanciciensis Patrum Bernardinorum) sporządzonego 25 kwietnia 1819 r. Chcąc dokonać przeglądu zasobów łęczyckiej biblioteki bernardyńskiej pod kątem jej zawartości treściowej, należy zgrupować zapisy w inwentarzach według treści dzieł, posługując się typową dla bibliotek klasztornych klasyfikacją.
The purpose of this article is to present the structure of the Bernardine Library collection in Leczyca in the early nineteenth century and to list the most important books. This was done on the basis of a library inventory (Cathalogus Librorum Bibliothaecae Conuentus Lanciciensis Patrum Bernardinorum) prepared on April 25, 1819. In order to review the resources of the Bernardine Library in Leczyca, its inventory content should be grouped in inventories according to the content of the works, using a typical library monastic classification.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 2; 41-48
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Krakowskie" woluminy z dawnej biblioteki bernardynów na Karczówce pod Kielcami
"Cracow" volumens from the old library of the Bernadines in Karczówka near Kielce
Autorzy:
Kardyś, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1205705.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
bernardyni
Karczówka
księgozbiór
XVII wiek
Bernardines
library
the 17th century
Opis:
Artykuł prezentuje ustalenia dotyczące „krakowskiej” proweniencji niektórych woluminów z dawnej biblioteki bernardynów na Karczówce, które obecnie znajdują się w zasobie Biblioteki Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach. Konwent Braci Mniejszych Obserwantów posiadał od początku swojego funkcjonowania (lata 30. XVII w.) wiele starodruków (zapewne też rękopisów liturgicznych) przekazanych przez władze zakonne prowincji, jak również krakowskich kanoników i profesorów uniwersyteckich. Ich identyfikację umożliwiły zachowane proweniencje oraz inne notki, m.in. wskazujące na konkretne przeznaczenie.
The article presents the conclusions concerning the "Cracow" provenance of some volumes originating from the former Bernardines library in Karczówka, which are currently stored in the Major Seminary in Kielce. Since the beginning of its functioning (the begining of the 1630s), the convent of the Friars Minor, the Observants was in the posession of the old prints (including liturgical manuscripts probably) donated by the province monastery authorities, Cracow canons as well as university professors. The identification of the specific items of the collection has been possible due to preserved provenance entries as well as other entries indicating the particular item’s purpose.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2020, 134; 67-94
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pieśni wielkanocne z kancjonału radomskich bernardynów. Nieznane warianty tekstowe z rękopisu Biblioteki Diecezjalnej w Sandomierzu
Autorzy:
Trościński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/777014.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
hymnbook
the Bernardines
religious Easter songs
mystery play songs
litany suffragia
Opis:
The article is dedicated to anonymous 16th century religious Easter songs recorded in manuscript L 1684, which is part of the collection of the Diocese Library in Sandomierz. The manuscript, discovered by the article’s author, belonged to the Bernardine convent in Radom; parts of it were created in the second half of the 16th century, in the second half of the 17th century or in the early 18th century. The song Wszechmogący Ojca Najwyższego Syn Jezu Chryst is a mystery play song with references to religious Easter songs popular among the Bernardines, as well as songs included by Mikołaj from Wilkowieck in his mystery play, which revolves around motifs from the Scriptures and Biblical apocrypha. The song Chrystus Pan Zmartwychwstał includes diverse material where a text by Jakub Lubelczyk serves as a frame for the middle verses. The framework includes appellative prayers of the living for the dead (suffragia) from the 15th and 16th centuries, previously presented in the last part of ogurodzica. The discovered texts offer previously unknown variants of mysterysongs and procession litanies.
Źródło:
Slavia Occidentalis; 2013, 70/1; 135-146
0081-0002
Pojawia się w:
Slavia Occidentalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fotografie przechowywane w Archiwum Prowincji OO. Bernardynów w Krakowie i Archiwum Klasztoru OO. Bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej dokumentujące historię Sanktuarium Pasyjno-Maryjnego w Kalwarii Zebrzydowskiej
Autorzy:
Sitnik OFM, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088385.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Kalwaria Zebrzydowska
sanctuary
monastery
photograph
Franciscans
Bernardines
sanktuarium
klasztor
fotografie
franciszkanie
bernardyni
Opis:
Archiwum Prowincji oo. Bernardynów w Krakowie i Archiwum Klasztoru oo. Bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej posiadają największy zasób fotografii dokumentujących historię sanktuarium pasyjno-maryjnego w Kalwarii Zebrzydowskiej. W 1999 r. obiekt ten został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, a w 2000 r. uznano go za Pomnik Historii Polski. W niniejszym artykule zaprezentowano jego spuściznę fotograficzną. Kolekcje tych zbiorów w większości wymagają opracowania, zdigitalizowania i czekają na udostępnienie w formie wirtualnej. Wiele zdjęć należy jeszcze uporządkować. Znajdują się one w rozproszeniu przede wszystkim w Archiwum Prowincji przy aktach personalnych poszczególnych zakonników. Miejmy nadzieję, że w niedługim czasie znajdą swoje miejsce w powstałym w 2008 r. Narodowym Archiwum Cyfrowym, które w swoich zbiorach posiada największy zasób fotografii.
The Provincial Archive of Bernardine Fathers in Cracow and the Archive of Bernardine Monastery in Kalwaria Zebrzydowska have the largest collection of photographs which document the history of passion-marian sanctuary of Kalwaria Zebrzydowska. In 1999 the complex was added to the UNESCO list of World Heritage Sites and since 2000 it has been recognized as a Polish historic monument. Hence, it is appropriate to depict the photographic legacy of the Sanctuary in the present article. Most of the collections of photographs require studies and digitalization. They are pending to be published online. Lots of photographs in the Provincial Archive and in the monastery’s archive require ordering. They are scattered mostly in the Provincial Archive over the personal records of particular monks. Hopefully, soon they will find their place in the National Digital Archives, formed in 2008, which stores the biggest collection of photographs.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 117, specjalny; 294-302
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział bernardynów w powstaniu listopadowym i popowstaniowe losy ich klasztorów
The Participation of the Franciscan Observants (Bernardines) in the November Uprising and their Subsequent Fate
Autorzy:
Sitnik, Aleksander Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035091.pdf
Data publikacji:
2020-04-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
bernardyni
klasztor
kościół
powstanie listopadowe
kasata
Bernardines
monastery
church
the November Uprising
dissolution
Opis:
Według historyków udział Zakonu Braci Mniejszych w powstaniu listopadowym był znaczący. W świetle źródeł historycznych piękną kartę w zrywie narodowym zapisali bernardyni w Królestwie Kongresowym i na ziemiach bezpośrednio wcielonych do rosyjskiego imperium, gdzie był duży ucisk narodowościowy i gdzie wybuchło krwawe powstanie listopadowe w 1830 roku. Środowisko bernardyńskie okazało się podatnym gruntem na hasła wolnościowe, stąd wielu zakonników uczestniczyło w ruchach wyzwoleńczych, choć należy pamiętać, że Stolica Apostolska zabraniała udziału w rewolucjach. Wielu bernardynów zgłosiło się na kapelanów oddziałów powstańczych czy do partyzantki pułkownika Józefa Zaliwskiego. W sposób szczególny wyróżniali się Poncjan Brzeziński OFM i kaznodzieja Benwenuty Mańkowski. Ważną rolę odegrały klasztory bernardynów, stanowiąc dla powstańców bazę przerzutową i wsparcie zarówno pod względem duchowym jak i materialnym. Na podstawie dotychczasowej wiedzy poza Brzezińskim i Mańkowskim żaden z bernardynów w okresie popowstaniowym nie został aresztowany czy skazany na wygnanie. Na podstawie fragmentarycznych wiadomości można jednak wysnuć wniosek, że rola tych zakonników w czasie powstania była niebagatelna. „Przyszłe pokolenia, jak pisał Charles Montalambert, będą sobie opowiadały o owej wspaniałej zgodzie duchowieństwa z ludem, [...] o tych Bernardynach i wiejskich proboszczach, przybywających konno, z szablą u boku, aby umrzeć na czele swoich owieczek”.
According to historians, the participation of the Order of Friars Minor in the November Uprising was significant. As historical sources show, a beautiful chapter in the history of national uprisings was written by the Franciscan Observants (known as Bernardines in Poland) in the Congress Kingdom and in the territories directly incorporated into the Russian Empire, where national oppression was high and where the bloody November Uprising broke out in 1830. The Bernardine community turned out to be sensitive to calls for freedom, which is why many monks participated in independence movements, though we need to bear in mind that the Holy See forbade the religious to take part in revolutions. Many Bernardines volunteered as chaplains of insurgent units or joined Colonel Józef Zaliwski’s partisan forces. Those who distinguished themselves in particular were Poncjan Brzeziński OFM and the preacher Benwenuty Mańkowski. An important role was played by Bernardine monasteries, which became transfer points for the insurgents, providing them with both spiritual and material support. The available information suggests that except for Brzeziński and Mańkowski, no Bernardine friar was arrested or exiled after the Uprising. However, fragmented pieces of information allow us to conclude that the role of these monastics during the Uprising was by no means insignificant. „The future generations”, as Charles Montalambert wrote, “will tell stories about this magnificent concord between the clergy and the people [...], about those Bernardines and village priests arriving on horseback with sabres in their hand to die leading their sheep”.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 4; 61-80
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Franz (Franciscus Hieronimus) Thomasberger – morawski rzeźbiarz na Śląsku i w Wielkopolsce w pierwszej połowie XVIII wieku
Franz (Franciscus Hieronymus) Thomasberger, a Moravian Sculptor in Silesia and Greater Poland in the First Half of the 18th Century
Autorzy:
Łyczak, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15582218.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
craft guilds
Poznań
sculpture
early modern art
Wschowa
Bernardines
Nysa
cechy rzemieślnicze
rzeźba
sztuka nowożytna
bernardyni
Opis:
W 1934 r. Alfred Brosig opublikował treść kontraktu na wykonanie figur na fasadę kościoła św. Franciszka Serafickiego w Poznaniu zawartego w 1729 r. we Wschowie między bernardynami a „Franciszkiem Domusbergier, snycerzem i kamieniarzem”. Ten zaginiony obecnie dokument był dotąd jedynym świadectwem działalności tego twórcy. Kwerendy źródłowe w polskich i czeskich archiwach pozwoliły ustalić, że Franz (Franciscus Hieronimus) Thomasberger urodził się w Brnie w 1696 r., a jego ojcem był rzeźbiarz Matthias Thomasberger. W 1721 r. osiadł w Nysie, gdzie ożenił się, uzyskał obywatelstwo i tytuł mistrzowski. Pracował tam m.in. nad dekoracją niezachowanej fontanny w ogrodzie rezydencji biskupów wrocławskich. Pod koniec lat 20. Thomasberger przeniósł się do leżącej w Rzeczypospolitej Wschowy: w 1729 r. został obywatelem miasta, a dwa lata później członkiem cechu murarzy i kamieniarzy, zmarł w 1744 r. Na podstawie analizy stylistyczno-porównawczej można mu przypisać kilka figur na terenie Wschowy, głównie w kościele Bernardynów, oraz rzeźbę św. Jana Nepomucena w Kościanie, zapewne pochodzącą z tamtejszej świątyni bernardyńskiej.
In 1934, Alfred Brosig published the contents of a contract for the making of figures for the façade of the church of the Seraphic St Francis in Poznań, concluded in 1729 in Wschowa between the Bernardines and one “Franciszek Domusbergier, woodcarver and stonemason”. This document, now lost, was until recently the only evidence of this artist’s activity. Source queries in Polish and Czech archives have established that Franz (Franciscus Hieronymus) Thomasberger was born in Brno in 1696 and that his father was the sculptor Matthias Thomasberger. In 1721, he settled in Nysa, where he married, soon after obtaining citizenship and the title of a master craftsman. While in Nysa he worked, among others, on the decoration of the fountain (now lost) in the garden of the residence of the bishops of Wrocław. In the late 1720s, he moved to Wschowa, a town located in the Commonwealth of Poland and Lithuania, becoming its citizen in 1729. Two years later he was granted membership in the guild of masons and stonemasons; he died in 1744. Several statues in Wschowa, mainly in the Bernardine church, and a sculpture of St John of Nepomuk in Kościan, originally probably in the local Bernardine monastery, have been attributed to him on the basis of stylistic similarities.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2023, 85, 2; 87-108
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stare druki pozyskane do Biblioteki Książąt Czartoryskich z leżajskiego klasztoru oo. Bernardynów w świetle spisu z roku 1875
Old prints acquired for the Czartoryski Library from the Leżajsk St. Bernardine Monastery according to 1875 inventory
Autorzy:
Fluda-Krokos, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233580.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Biblioteka Książąt Czartoryskich
Erwin Rödel
bernardyni
Leżajsk
stare druki
Czartoryski Princes Library
Bernardines
old prints
Opis:
Biblioteka Książąt Czartoryskich to jeden z najcenniejszych zasobów dziedzictwa kultury rękopiśmiennej i drukarskiej, tworzony przez pokolenia, naznaczony dziejami kraju i historią rodu. Jednym z miejsc jej przechowywania i pomnażania był pałac w Sieniawie. To tam, dzięki działalności Erwina Rödla, trafiły rękopisy i stare druki z leżajskiej librarii oo. Bernardynów. Artykuł przybliża część owych nabytków – przywiezionych przez książkołapa i spisanych 25 kwietnia 1875 r. Wykaz zawiera informacje o trzech rękopisach i 115 tytułach druków, z czego w obecnym zasobie udało się odnaleźć większość, a potwierdzić proweniencję bernardyńską w dziewięciu.
The library of the Czartoryski Princes is one of the most valuable resources of culture heritage manuscripts and prints, created over generations, marked by the history of the country and the history of the family. One of the places where it was stored and multiplied was the palace in Sieniawa, where manuscripts and old prints from the Leżajsk-based Bernardine Fathers library found their way, thanks to the activities of Erwin Rödel. The article presents a part of these resources – brought by a book acquisitor and recorded in the inventory on 25 April 1875. The list contains information on three manuscripts and 115 print titles, the majority of which have been found in the present collection, while Bernardine provenance has been confirmed in nine.
Źródło:
Galicja. Studia i materiały; 2022, 8: "Filozofia w Galicji III"; 337-355
2450-5854
Pojawia się w:
Galicja. Studia i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies