Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "moral philosophy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 31-45 z 50
Tytuł:
Filozoficzne uzasadnienie powinności rozwoju osoby ludzkiej
Philosophical justification for a necessity of development of the human being
Autorzy:
Gryżenia, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496434.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
human being
human development
philosophy of education
moral abilities
objectivism
subjectivism
Opis:
Philosophy is of historical and trans-cultural value, thus it is necessary and indispensable in the life of humans. The same applies on the field of educational upbringing. The article points to the relationships taking place in the personal development of man and philosophy. The matter is discussed in the light of objective philosophy (realistic) and subjective philosophy (postmodern). The latter claims that there are no objective, universal or rationally grounded theses. All is reduced to rational relativism and subjectivism. On these grounds the necessity of the personal development is non-existent; every deed or human behaviour is of the same value. Virtues and weaknesses are on the same level. Yet another approach to this vexed issue is presented by philosophy of realism, which claims the right and obligation of humans for development. This development presupposes natural and supernatural development. Human beings benefits from such development by reaching their individual perfection, achieving it by everyday work and according to their own inborn abilities. The struggle for self-development is a decisive factor. It can help the contemporary pedagogics see the need for forming humans themselves in the high-tech culture of today’s world. Taking into consideration the consequences of both the above mentioned philosophical trends, one should notice that the philosophy of realism - although it is thought to be old-fashioned and unpractical - cannot be discarded. This type of philosophy struggles for the real good of the man. Therefore, it should be taken into account when looking at human beings. One is not able to pursue a healthy human activity without sound philosophical principles.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2010, 28; 73-86
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O NIEKTÓRYCH UWARUNKOWANIACH WSPÓŁCZESNEJ RECEPCJI ARYSTOTELIZMU W PERSPEKTYWIE WYCHOWANIA MORALNEGO
ON SOME DETERMINANTS OF CONTEMPORARY RECEPTION OF ARISTOTELIANISM FROM MORAL EDUCATION PERSPECTIVE
Autorzy:
Rutkowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/549588.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
arystotelizm
filozofia
sofistyka
emotywizm
wychowanie moralne
Aristotelianism
philosophy
sophistry
emotivism
moral education
Opis:
Współczesne interpretacje, podzielonej na fragmenty, nauki Arystotelesa o etyce i polityce nie uwzględniają kontekstu całości myśli Stagiryty. Trudności pojawiające się w nowoczesnej percepcji arystotelizmu są związane z – kontynuowanym również obecnie – fundamentalnym sporem toczonym przez sofistów z filozofami. Istota tego sporu dotyczy istnienia niezależnych od ludzkiej woli, uniwersalnych norm moralnych.
Contemporary interpretations of the fragmented Aristotelian ethical and political theory do not employ the context of the whole Stagirite's thought. The difficulties in the modern perception of Aristotelianism are reflected in the fundamental dispute between the sophists and philosophers, which has not ceased nowadays. In essence, this dispute concerns the existence of universal moral standards, independent of human will.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2014, 2; 15-24
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Book of Changes: Cosmological and Anthropological Metaphors in Chinese Philosophy
Autorzy:
Sertdemir, İlknur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1968651.pdf
Data publikacji:
2021-07-01
Wydawca:
Academicus. International Scientific Journal publishing house
Tematy:
Chinese philosophy
Book of Changes
harmony
moral principles
self-cultivation
self-identification
Opis:
Ancient Chinese history holds a quality which has syncretized traditional thought with its cultural wealth unified of mystical and mythological figures in the background. Such that classical documents, which had begun to be written before Common Era, has directly influenced the political regime, education system and status of society in China. One of the most prominent features of these works is to propound collective knowledge about perception of cosmology, attitudes to earthiness, community standards, policy and morality. Among Five Classics works of these masterpieces of Chinese philosophy, Book of Changes which stands closest to metaphysical narrative, mainly consists of the texts about prophecy. While this piece of work had been referred as a divination guide in Western Zhou Dynasty (1046-771 BC), it turned into a cosmological text that included a range of philosophical commentary during Warring States Period (475-221 BC). The mainstay of this remarkable change is the direct correlation of all the concepts and terms that characterize the worldly beyond along with the relevant text, especially yin-yang dualism, which symbolizes an extraordinary harmony in early Chinese thought. Traditional idea suggests reciprocity in which heaven, earth and man are interconnected to maintain natural order. However, the superiority attributed to human beings also brings compulsive responsibilities to idealize a compatible society. This paper aims to discuss influences of cosmological and anthropological items on human behaviors explained in prescriptive perspective.
Źródło:
Academicus International Scientific Journal; 2021, 12, 24; 214-225
2079-3715
2309-1088
Pojawia się w:
Academicus International Scientific Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie jako proces duchowy w koncepcji Sergiusza Hessena
Education as a spiritual (cultural) process by Sergius Hessen
Autorzy:
Gołek, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553542.pdf
Data publikacji:
2018-05-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
pedagogika kultury
filozofia wychowania
wychowanie moralne
cultural pedagogy
philosophy of education
moral education
Opis:
Sergiusz Hessen to jeden z najwybitniejszych filozofów wychowania XX wieku, przedstawiciel pedagogiki kultury, autor koncepcji pedagogiki rozumianej jako filozofia stosowana. Rozumiał wychowanie jako proces duchowy, w którym realizuje się osobowość człowieka, a jednocześnie podtrzymywana jest ciągłość tradycji kulturowej. Jest ono procesem wprowadzania jednostki w świat ducha obiektywnego, w świat kultury. Szczególne miejsce w swojej koncepcji poświęcił Hessen zagadnieniu wychowania moralnego, które ma być momentem formalnym każdego oddziaływania pedagogicznego. Nie ma ono nic wspólnego ze sztywnym i szkodliwym moralizowaniem – środkami wychowania moralnego nie są nakazy i słowa, ale wyłącznie czyny. Moralność, jak i cała osobowość, rozwija się na drodze rozwiązywania konkretnych zadań, dostosowanych do poziomu rozwojowego jednostki.
Sergius Hessen is one of the most prominent philosophers of the 20th century, he is a representative of cultural pedagogy, the author of the concept of pedagogy understood as an applied philosophy. He understood education as a spiritual process, in which he implements the human personality, and at the same time supporting continuity of cultural traditions. It is the process of an individual entering the world of objective spirit into the world of culture. Sergius Hessen devoted a special place in his concept, the issue of moral education, which is to be the moment of any formal pedagogical impact taking place. It has nothing to do with rigid and harmful moralizing – means of moral education are not commands and words, but only actions. Morality and so does the whole personality develops through solving specific tasks tailored to the developmental level of that individual.
Źródło:
Sympozjum; 2018, 1(34); 241-260
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
GILSON O RACJONALNOŚCI WIARY CHRZEŚCIJAŃSKIEJ
GILSON ON THE RATIONALITY OF CHRISTIAN BELIEF
Autorzy:
Hancock, Curtis L.
Chodna-Błach, Imelda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507652.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
philosophy
fideism
faith
reason
parables
moral understanding
grace
nature
metaphysical distinction
evidence
authority
Opis:
The underlying skepticism of ancient Greek culture made it unreceptive of philosophy. It was the Catholic Church that embraced philosophy. Still, Étienne Gilson reminds us in Reason and Revelation in the Middle Ages that some early Christians rejected philosophy. Their rejection was based on fideism: the view that faith alone provides knowledge. Philosophy is unnecessary and dangerous, fideists argue, because (1) anything known by reason can be better known by faith, and (2) reason, on account of the sin of pride, seeks to replace faith. To support this twofold claim, fideists, like Tertullian and Tatian, quote St. Paul. However, a judicious interpretation of St. Paul’s remarks shows that he does not object to philosophy per se but to erroneous philosophy. This interpretation is reinforced by St. Paul’s own background in philosophy and by his willingness to engage intellectuals critical of Christianity in the public square. The challenge of fideism brings up the interesting question: what would Jesus himself say about the discipline of philosophy? Could it be that Jesus himself was a philosopher (as George Bush once declared)? As the fullness of wisdom and intelligence, Jesus certainly understood philosophy, although not in the conventional sense. But surely, interpreting his life through the lens of fideism is unconvincing. Instead, an appreciation of his innate philosophical skills serves better to understand important elements of his mission. His perfect grasp of how grace perfects nature includes a philosophy of the human person. This philosophy grounded in common-sense analysis of human experience enables Jesus to be a profound moral philosopher. Specifically, he is able to explain the principles of personal actualization. Relying on ordinary experience, where good philosophy must start, he narrates moral lessons—parables—that illumine difficulties regarding moral responsibility and virtue. These parables are accessible but profound, showing how moral understanding must transcend Pharisaical legalism. Additionally, Jesus’ native philosophical power shows in his ability to explain away doctrinal confusions and to expose sophistical traps set by his enemies. If fideism is unconvincing, and if the great examples of the Patristics, the Apostles, and Jesus himself show an affinity for philosophy, then it is necessary to conclude that Christianity is a rational religion. Accordingly, the history of Christian culture is arguably an adventure in faith and reason. Since God is truth and the author of all truths, there is nothing in reality that is incompatible with Christian teaching. As John Paul II explains effectively in the encyclical, Fides et Ratio, Christianity is a religion that is rational and can defend itself. This ability to marshal a defense makes Christianity a religion for all seasons.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2013, 2; 131-143
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Love as absolute challenge – also for education
Autorzy:
Rajský, Andrej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2215783.pdf
Data publikacji:
2020-02-07
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
E. Levinas
ethics of the other person
philosophy of dialogue
moral education
love
Opis:
The other (alter), through the lens of Levinas`s criticism of the same (neutrum), is always a unique other who stands up to any generalisation and homogenisation. According to a heteronomous schedule of ethics by E. Levinas, “face of the other”, presence of their personal Thou in the sphere of life of a moral subject, precedes own being of this subject by their calling for an answer. Uniqueness of interpersonal relationship and appeal of the exterior Thou challenges human to exclusivity and to infinite self-abandonment in favour of the other (challenges to love). This ethical horizon is not possible to be ever reached and closed, it is impossible in fact, too difficult to be accepted as a norm of everyday life, mainly life in a community, society, state. Presence of “the third” (the political) in the sphere of morality is posed as a theoretical problem: What kind of ethics should be designed in a society of many “others” where Thou is inevitably turned to He/She, included in socio-political structures and relationships of justice? Is it possible to talk about some continuum between the relationship to the other and the relationship to a community? The final part of the paper seeks to answer these questions and pedagogical implications of demands of love in moral education are pointed out.
Źródło:
Kultura i Wychowanie; 2019, 16, 2; 89-98
2544-9427
2083-2923
Pojawia się w:
Kultura i Wychowanie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modern moral reinterpretation of Jesus and its value to the philosophy of religion
Autorzy:
Torzewski, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437448.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
morality
ethics
religion
moral religion
contemporary philosophy
Immanuel Kant
Jesus
Gotthold Ephraim Lessing
Ludwig Feuerbach
reinterpretation
German philosophy
Enlightenment
Opis:
The moral reinterpretation of Jesus conducted by Kant, Lessing and Feuerbach, is an interesting matter when it comes to the philosophy of religion. The abovementioned German philosophers claimed that Jesus ought to be understood only as a moral archetype and a revolutionist in morality. This concept arose on the grounds of moral religion which was one of the most interesting ideas of the Enlightenment. Thus, exploring this moral reinterpretation of Jesus is just an excuse to study the concept of moral religion. Despite the fact that this idea is no longer current, it has immense influence on the contemporary philosophy of religion. Therefore, understanding the concept of moral religion can broaden the context of the contemporary discussion.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2019, 9, 2; 253-269
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Relationships and Differences of the Kantian Philosophy and Pedagogy in Regard to Postmodern Pedagogic
Podobieństwa i różnice pomiędzy filozofią i pedagogiką Kanta a pedagogiką ponowoczesną
Autorzy:
Zieliński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/921126.pdf
Data publikacji:
2018-04-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Kantian philosophy and pedagogy
postmodern pedagogy
moral education
identity of the person
humanistic pedagogy
Opis:
The aim of the study is articulated in the title. The author is reconstructing Kantian philosophy and pedagogic, the thesis of postmodernism and post-modern pedagogic and indicates the relationships and differences of those two systems. Both Kant and the Baden-based neo-Kantians enabled the emancipation of the humanities. The Kantian model of pedagogy was the basis for pedagogic directions, belonging to the meta-theory of humanistic education and critical pedagogy, especially the postmodern one. There are clear links with Kantian ideas of pedagogy, the way to capture the role of dignity, knowledge and freedom in the morality of a human being. There are also significant differences: Kant did not include to his pedagogy social, political and pluralistic questions, which are so important in postmodern pedagogy.
Źródło:
Studia Edukacyjne; 2018, 48; 115-132
1233-6688
Pojawia się w:
Studia Edukacyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What does moral theology expect from philosophical ethics?
Czego oczekuje teologia moralna od etyki filozoficznej?
Autorzy:
Kraj, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31206928.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
teologia moralna
etyka
filozofia
św. Tomasz
Pinckaers
Kłósak
moral theology
ethics
philosophy
St. Thomas
Opis:
The morality of the New Testament is different from the morality of the Old Testament. There is less specific guidance in the New Testament, and hence “more” human reason is needed to point to and justify particular (especially more specific) moral norms. Therefore, moral theology uses ethics to explain and justify moral norms. This is stated in no. 68 of the Encyclical Letter Fides et ratio. However, such ethics must meet certain basic requirements, e.g. compatibility with Revelation (not contradicting the truths contained therein). The problematics of the interdependence between moral theology and ethics have been addressed by many philosophers and moral theologians. Many textbooks on moral theology discuss the reference to philosophical ethics. Nevertheless, among the most representative authors for the discussion of the relationship between moral theology and ethics in the context of the debate over Karol Wojtyła’s habilitation dissertation are, on the part of philosophy, Kłósak, who was a professor at the Theological Faculty of the Jagiellonian University, where Wojtyła earned his habilitation degree; and Pinckaers, on the part of moral theology, who wrote a commentary on no. 68 of the Encyclical Fides et ratio, which was authored by John Paul II — Karol Wojtyła.
Moralność Nowego Testamentu różni się od moralności Starego Testamentu. W Nowym Testamencie jest mniej konkretnych wskazówek, stąd „więcej” ludzkiego rozumu jest potrzebne, aby wskazać i uzasadnić określone (szczególnie bardziej konkretne) normy moralne. Dlatego teologia moralna wykorzystuje etykę do wyjaśniania i uzasadniania norm moralnych. Wskazuje na to nr 68 encykliki Fides et ratio. Jednakże taka etyka musi spełniać pewne podstawowe wymagania, np. być zgodna z Objawieniem (nie sprzeczać się z prawdami w nim zawartymi). Problematykę współzależności między teologią moralną a etyką podejmowało wielu filozofów i teologów moralnych. W wielu podręcznikach z zakresu teologii moralnej pojawiają się odniesienia do etyki filozoficznej. Jednakże wśród najbardziej reprezentatywnych autorów w temacie dyskusji nad relacją między teologią moralną a etyką w kontekście debaty nad rozprawą habilitacyjną Karola Wojtyły znajdują się: ze strony filozofii, ks. Kazimierz Kłósak, który był profesorem na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie Wojtyła obronił swoją habilitację oraz ze strony teologii moralnej, S. T. Pinckaers, który napisał komentarz do punktu 68 encykliki Fides et ratio, której autorem jest Jan Paweł II — Karol Wojtyła.
Źródło:
Logos i Ethos; 2023, 61, 1; 29-40
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tomasz z Akwinu o radości ze zła, które przytrafia się innym
Thomas Aquinas on Taking Pleasure in Other’s Misfortune
Autorzy:
Płotka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232714.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Schadenfreude
moral psychology
Thomas Aquinas
medieval philosophy
psychologia moralna
Tomasz z Akwinu
filozofia średniowieczna
Opis:
Tematem artykułu jest Tomasza z Akwinu koncepcja radości, której źródłem jest cierpienie innych osób (Schadenfreude). Pierwsza część obejmuje opis starożytnych źródeł Schadenfreude, którymi inspirował się Akwinata. Druga część dotyczy koncepcji nienawiści, która stanowi podstawę dla Schadenfreude. W trzeciej zaś części jest przedstawiona Tomaszowa próba rozróżnienia rozmaitych przypadków występowania Schadenfreude oraz ich częściowego moralnego usprawiedliwienia.
The article presents Thomas Aquinas’ concept of pleasure in other’s misfortune (Schadenfreude), i.e. specific joy, the source of which is the suffering of other people. The first part describes the ancient Schadenfreude sources that inspired Aquinas. The second part deals with the concept of hatred that underlies the concept of Schadenfreude. In the third part, it is presented Aquinas’ attempt to distinguish between various cases of the occurrence of Schadenfreude and an attempt of their moral justification.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2023, 71, 1; 231-246
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
GILSON ON THE RATIONALITY OF CHRISTIAN BELIEF
Autorzy:
Hancock, Curtis L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507442.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
philosophy
fideism
faith and reason
parables
moral understanding
grace and nature
metaphysical distinction
evidence
authority
Opis:
The underlying skepticism of ancient Greek culture made it unreceptive of philosophy. It was the Catholic Church that embraced philosophy. Still, Étienne Gilson reminds us in Reason and Revelation in the Middle Ages that some early Christians rejected philosophy. Their rejection was based on fideism: the view that faith alone provides knowledge. Philosophy is unnecessary and dangerous, fideists argue, because (1) anything known by reason can be better known by faith, and (2) reason, on account of the sin of pride, seeks to replace faith. To support this twofold claim, fideists, like Tertullian and Tatian, quote St. Paul. However, a judicious interpretation of St. Paul’s remarks show that he does not object to philosophy per se but to erroneous philosophy. This interpretation is reinforced by St. Paul’s own background in philosophy and by his willingness to engage intellectuals critical of Christianity in the public square. The challenge of fideism brings up the interesting question: what would Jesus himself say about the discipline of philosophy? Could it be that Jesus himself was a philosopher (as George Bush once declared)? As the fullness of wisdom and intelligence, Jesus certainly understood philosophy, although not in the conventional sense. But surely, interpreting his life through the lens of fideism is unconvincing. Instead, an appreciation of his innate philosophical skills serves better to understand important elements of his mission. His perfect grasp of how grace perfects nature includes a philosophy of the human person. This philosophy grounded in common-sense analysis of human experience enables Jesus to be a profound moral philosopher. Specifically, he is able to explain the principles of personal actualization. Relying on ordinary experience, where good philosophy must start, he narrates moral lessons—parables—that illumine difficulties regarding moral responsibility and virtue. These parables are accessible but profound, showing how moral understanding must transcend Pharisaical legalism. Additionally, Jesus’ native philosophical power shows in his ability to explain away doctrinal confusions and to expose sophistical traps set by his enemies. If fideism is unconvincing, and if the great examples of the Patristics, the Apostles, and Jesus himself show an affinity for philosophy, then it is necessary to conclude that Christianity is a rational religion. Accordingly, the history of Christian culture is arguably an adventure in faith and reason. Since God is truth and the author of all truths, there is nothing in reality that is incompatible with Christian teaching. As John Paul II explains effectively in the encyclical, Fides et Ratio, Christianity is a religion that is rational and can defend itself. This ability to marshal a defense makes Christianity a religion for all seasons.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2012, 1; 29-44
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Softwaremodule for an Ethical Elder Care Robot. Design and Implementation
Autorzy:
Misselhorn, Catrin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/781343.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
artificial morality
machine ethics
moral implementation
assistive systems in geriatric care
care robots
capabilities
experimental philosophy
Opis:
The development of increasingly intelligent and autonomous technologies will eventually lead to these systems having to face morally problematic situations. This is particularly true of artificial systems that are used in geriatric care environments. The goal of this article is to describe how one can approach the design of an elder care robot which is capable of moral decision-making and moral learning. A conceptual design for the development of such a system is provided and the steps that are necessary to implement it are described.
Źródło:
Ethics in Progress; 2019, 10, 2; 68-81
2084-9257
Pojawia się w:
Ethics in Progress
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O strukturze intuicji normatywnych: uniwersalna gramatyka moralna
On the structure of normative intuitions: universal moral grammar
Autorzy:
Próchnicki, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531598.pdf
Data publikacji:
2017-01-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
etyka
filozofia prawa
językoznawstwo generatywne
psychologia moralności
filozofia umysłu
kognitywistyka
Noam Chomsky
ethics
legal philosophy
generative linguistics
moral psychology
philosophy of mind
cognitive science
Opis:
Celem artykułu jest krytyczne scharakteryzowanie nowego, interdyscyplinarnego nurtu badań nad moralnością, określanego jako uniwersalna gramatyka moralna, oraz przedstawienie jego znaczenia dla nauk prawnych. Przedstawiciele tego programu badawczego, tacy jak John Mikhail i Marc Hauser powołują się na uczynioną przez Johna Rawlsa analogię lingwistyczną, tj. porównanie moralności do języka oraz propozycję badania jej w sposób podobny do paradygmatu językoznawstwa generatywnego Noama Chomsky’ego. Zdaniem gramatyków moralnych moralność, podobnie jak język, osadza się na wrodzonych, uniwersalnych kompetencjach poznawczych, wspólnych wszystkim ludziom. Pewne świadectwa na rzecz tej tezy pochodzą z rozmaitych dyscyplin naukowych, takich jak psychologia rozwojowa, neurobiologia, antropologia, czy logika, jednak argumenty te są przez krytyków uważane za słabe i niekonkluzywne. W artykule podjęto próbę oceny, na ile trafna i użyteczna może być analogia lingwistyczna, a także wytyczenia jej granic, m. in. poprzez przedstawienie kilku najistotniejszych elementów teorii N. Chomsky’ego i próby ich adaptacji dla systemów norm społecznych, takich jak moralność, czy prawo. Pierwszym argumentem, który zbliżać ma moralność do języka, jest tzw. niedostatek bodźca (poverty of the stimulus), opierający się na założeniu, że klasyczne mechanizmy uczenia się nie wyjaśniają fenomenu nabywania reguł językowych i moralnych. Wśród innych elementów teorii N. Chomsky’ego przetworzonych na potrzeby analizy moralności, odnaleźć można próbę scharakteryzowania moralności jako systemu zasad i parametrów (principles and parameters), podziału na moralność wewnętrzną i zewnętrzną oraz kompetencję i wykonanie, a także założenie, że istnieje wyspecjalizowany moduł umysłowy, odpowiedzialny za jej realizację. Badania prowadzone w obrębie uniwersalnej gramatyki moralnej mogą mieć istotne znaczenie dla nauk prawnych. Po pierwsze, założenia przyjmowane przez ten nurt badawczy można postrzegać jako próbę konstrukcji nowoczesnej, znaturalizowanej teorii prawa natury, która ma oprzeć się na naukach empirycznych. Co więcej, celem badaczy jest jak najpełniejsze scharakteryzowanie takich pojęć, jak np. wina, czyn, zobowiązanie, czy szkoda, i w efekcie próbę ich schematyzacji w ramach rozwiniętej logiki deontycznej, a także ukazanie źródeł intuicji z nimi związanych poprzez badania dotyczące nie tylko ich podłoża biopsychologicznego, ale również antropologię prawa, czy komparatystykę prawniczą.
The aim of the article is to critically characterize the new, interdisciplinary research program on morality: universal moral grammar, and to describe its meaning for jurisprudence. Its proponents, such as John Mikhail and Marc Hauser, refer to John Rawls’ linguistic analogy, i.e. comparison of morality to language and suggestion to study it similarly to Noam Chomsky’s generative linguistics paradigm. According to moral grammarians morality, like language, settles on innate, universal cognitive capacities, common to all people. Some evidence supporting these claim, come from various scientific disciplines, such as developmental psychology, neuroscience, anthropology or logic, but they are criticised as weak and inconclusive. The article tries to assess to what extent the linguistic analogy is accurate and useful, analyzing some of the most important N. Chomsky’s claims and their adaptations to the systems of social norms, such as morality and law. The first argument is so called poverty of the stimulus, assuming that the classic learning mechanisms cannot explain the phenomenon of acquisition of language and morals. Other elements of N. Chomsky’s theories adapted to analyze morality include characterizing morality as a system of principles and parameters, divisions between I-morality/E-morality and competence/performance, and also an assumption that the specialized mental module for it exists. Research conducted in universal moral grammar program may have substantial influence on jurisprudence. Firstly, assumptions made by moral grammarians can be seen as a construction of a modern, naturalized theory of natural law, based on empirical study. Moreover, the goal of the program is to fully describe concepts such as guilt, act, obligation or damage, and as an effect to schematize it as an advanced deontic logic, and also to discover sources of intuitions regarding them not only through research on their biopsychological foundations, but also through legal anthropology and comparative legal studies.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2017, 1(14); 102-114
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Państwo prawa, filozofia publiczna i odpowiedzialność moralna naukowców
Rule of law, public philosophy and moral responsibility of scientists
Autorzy:
Morawski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/927455.pdf
Data publikacji:
2014-06-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
państwo prawa
odpowiedzialność moralna
odpowiedzialność prawna
filozofia publiczna
rule of law
moral responsibility
legal responsibility
public philosophy
Opis:
The paper discusses some relationships between the rule of law and the public philosophy. It is unquestionable that nowadays the scientism has become one of the dominant ideologies of industrial and post-industrial societies. Scientists and researchers take an active part in public life, are advisors to governments and corporations, comment in the media important public events. Thus, the problem arises of their moral and legal responsibility for what they say and do in public life. In my opinion, we may distinguish two different models of responsibility, which I call a model of scientist as an ordinary citizen and model of scientist always on duty. To put it another way, we may ask, whether the scientist in public life like an ordinary citizen can act in accordance with his political, economic or religious sympathies and preferences or just like a judge, priest or a physician is always „on duty” and always must follow all the rules of his profession. I defend the view that the adoption of the second model is one of the necessary preconditions of the existence of informed and rational public opinion and thus, the informed and rational rule of law.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2014, 2(9); 85-94
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie teatru w edukacji etycznej
Taking advantage of using theatre in teaching ethics
Autorzy:
Kostyra, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950181.pdf
Data publikacji:
2015-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
theatre
the theatre of moral anxiety
teaching of ethics
philosophy
educationally neglected youth
resocialization
education of young offenders
Opis:
It is difficult to find tools useful for effective teaching ethics focused on persons from disadvantaged groups, which have conflict with the law. Traditional lecture seems to be a boring talk. Theatre can be a more favourable method. An article describes the idea of functioning of the Theatre of Moral Anxiety, founded by author of the article. Actors in this theatre, ‘angry young man’, carry out spectacles based on scripts written explicitly for them, often related to their biographies. Young man recognize and break their own limitations, learn how to cooperate and reveal the world their better human face: sensitivity and involvement. Author shows, that theatre can be wonderful tool of ethical education, raising self-esteem and self-confidence of persons participating in a performance.
Źródło:
Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna; 2015, 4, 2; 186-198
2299-1875
Pojawia się w:
Filozofia Publiczna i Edukacja Demokratyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 31-45 z 50

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies