Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Pop-culture" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 31-45 z 85
Tytuł:
FATALITÉ DE LA MAISON. FOOD TRAUMA IN POST-TRANSITION POLISH POP CULTURE
Autorzy:
Michalak, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/646679.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Tematy:
pop culture, Dorota Masłowska, food trauma, eating disorders, post-transition Poland
Opis:
We rarely look at Polish pop culture’s attitudes towards food. This article is an attempt to categorize ways in which food and changing foodways are an object of critical reflection in an array of cultural texts: a novel, movies, a play for kids, a TV series and hip hop and pop music lyrics.
Źródło:
Studia Humanistyczne AGH; 2018, 17, 2
2084-3364
Pojawia się w:
Studia Humanistyczne AGH
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komiks i topika Zagłady
Comics and topica of the Holocaust
Autorzy:
Lichtblau, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116883.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
comic
holocaust
cartoon
outline
pop culture
komiks
holokaust
rysunek
szkic
popkultura
Opis:
Niniejszy artykuł jest próbą włączenia komiksu do szerszego pola badawczego, a mianowicie do tematu Holokaustu. W tym kontekście rozumienie tematu wiąże się z motywami powracającymi w tego rodzaju piśmiennictwie. W swoim tekście Sławomir Buryła wylicza słowa-klucze: inny świat, dym, cisza, szmalcownik, oprawca, selekcja, pociągi, muzułmanin itp. W artykule omówiono ich obecność i funkcjonowanie w komiksie polskim i zagranicznym. Dodatkowo autor skupia się na innym wątku – fotografii – który pojawia się w komiksach na różnych poziomach. Przywołuje rzeczywistość, która jest poza tekstem i niejako uwiarygodnia wizję przedstawianą przez komiks. Omówiono także niebezpieczeństwa uproszczeń, które są charakterystyczne dla popkultury. Artykuł jest więc próbą odpowiedzi na pytanie postawione przez Giorgio Agambena: „Co pozostało z Auschwitz?”
This article is an attempt to include comics into a broader field of research, namely into the topic of Holocaust. In this context, understanding of the topic is related to motifs recurring in this kind of writing. In his text, Sławomir Buryła has enumerated the following keywords: another world, smoke, silence, shmaltsovnik, torturer, selection, trains, Muslim etc. Their presence and functioning in Polish and foreign comics is discussed in the article. Additionally, the author focuses on another motif – photography – which is featured in comics on various different levels. It invokes the reality which is outside a text and, in a way, authenticates the vision presented by comics. The summary elaborates on the dangers of simplification which is characteristic for pop culture. Hence, the article is an attempt to answer the question posed by Giorgio Agamben: “What remains of Auschwitz?”
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2016, 6, 6; 173-183
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czego i jak uczy popkultura? Rola kultury popularnej w procesach socjalizacji i uczenia się znaczeń
What and how the pop culture teaches us? The role of popular culture in the processes of socialization and learning meanings
Autorzy:
Drabina, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460240.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
popkultura, socjalizacja, znaki, symbole, semiologia
pop culture, socialization, signs, symbols, semiology
Opis:
Argument. The thesis in this article is the assertion that the tools of communication and semantic content of pop culture play a very important role in socialization processes: by popular signs and symbols culture can teach the laws of social order and the ways of functioning in it. Discussed concepts. I am referring to John Fiske's reflections on how to understand pop culture as a multidimensional plane of imaging and modeling of social life, as well as a source of pleasure for the public. In this article I also mention R. Barthes and Umberto Eco. They perceive and describe processes of cognition of reality by signs, symbols and myths, showing them as dominant aspects in the creation of ideologies and discourses in the consciousness of the audience. Results and conclusions. The priority of my reflections is to draw attention to the specific visual and linguistic tools of semiology and revisit their potential beyond the interpretation and interpretation of the content layer. Reflections on the basic relationships of interpretation tools, signs and socialization, can show this methodological concept in the new light. In the text, I show how the consideration of pop culture in semiology can help to understand the processes of internalisation, fixation, and reproduction of symbolic patterns. The result of my reflections is to confirm the relevance and necessity of using the semiology language in a broader perspective of the sociological considerations of socialization and social learning processes. Originality / cognitive value of the approach. The cognitive value of my approach is based primarily on the combination of the concept of socialization with semiology – methodologically awkward, hermetic, based on interpretative processes and apparently focused only on content. This article exposes and confirms the role that pop culture plays in the process of learning and building social identity. In addition, it proposes to search for the socialization tools in popular culture and to use the semiology language to describe the reality in social consciousness constructed by reception of pop culture in the various stages of socialization.
Teza. Tezą w niniejszym artykule jest twierdzenie, iż narzędzia komunikacji i treści znaczeniowe popkultury odgrywają bardzo istotną rolę w procesach socjalizacji: poprzez znaki i symbole kultura popularna uczy praw ładu społecznego i sposobów funkcjonowania w nim. Omówione koncepcje. Powołuję się na refleksje Johna Fiske dotyczące sposobu rozumienia popkultury jako wielowymiarowej płaszczyzny obrazowania i tworzenia wzorów życia społecznego, a także źródło przyjemności dla odbiorców. W artykule wspominam także o Rolandzie Barthesie oraz Umberto Eco jako tych, którzy dostrzegają i opisują procesy poznawania rzeczywistości przez znaki, symbole oraz mity, ukazując je jako dominujące w kreowaniu ideologii i dyskursów w świadomości społecznej odbiorców. Wyniki i wnioski. Priorytetem moich rozważań jest przede wszystkim zwrócenie uwagi na specyficzne, skoncentrowane na sferze wizualnej i językowej narzędzia semiologii i ponowne spojrzenie na ich potencjał, który kryje się poza odczytaniem i interpretacją warstwy treściowej. Refleksje na temat związków podstawowych semiologicznych narzędzi poszukiwania i interpretacji, czyli znaków i symboli, z treściami socjalizacji przedstawiają tę metodologiczną koncepcję w nowym świetle. W tekście ukazuję, w jaki sposób rozważanie popkultury w ujęciu semiologii może przysłużyć się zrozumieniu procesów internalizacji, utrwalania i reprodukcji wzorców symbolicznych. Wynikiem moich rozważań ma być potwierdzenie istotności i konieczności wykorzystywania języka semiologii w szerszej perspektywie rozważań socjologicznych dotyczących socjalizacji i procesów uczenia się funkcjonowania w społeczeństwie. Oryginalność/wartość poznawcza podejścia. Wartość poznawcza ukazanego przeze mnie podejścia opiera się przede wszystkim na połączeniu koncepcji socjalizacji z metodologicznie niezręczną, obudowaną hermetycznym językiem interpretacji i opartą na procesach interpretacyjnych semiologią, pozornie skupioną tylko na treści. Artykuł eksponuje i potwierdza rolę, jaką pełni popkultura w procesie uczenia się i budowania tożsamości. Ponadto proponuje, aby poszukiwać w symbolice kultury popularnej treści socjalizacyjnych oraz aby używać języka semiologii do opisu rzeczywistości konstruowanej w świadomości społecznej odbiorów popkultury w poszczególnych etapach socjalizacji.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2017, 7; 315-324
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porządek i wolność liturgii w popkulturze
Order and freedom of liturgy in pop culture
Autorzy:
Sałatka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/516499.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
liturgia
popkultura
wolność
porządek
inkulturacja
liturgy
pop culture
freedom
order
inculturation
Opis:
Liturgia to żywy organizm, w którym Bóg wychodzi do człowieka i zaprasza go do zaangażowanego w zbawczy dialogu. Tajemnica wolności Boga i wolności człowieka spotykają się w niej i osadzone na porządku i prawie tworzą wyjątkową przestrzeń, w której uczestniczący człowiek jest w wstanie wyrazić siebie w pełni i zrealizować drogę zbawienie. Przez to spotkanie tworzy się kultura wyrazu nowego człowieka, który doświadczając Boga opisuje świat, siebie i inne osoby w Bożym kluczu. Człowiek nie tylko tworzy ale i jest również tworzony w przestrzeni swojego życia religijnego, społecznego i domowego, czyli prze kulturę. Ale kiedy ten człowiek zaczyna odrzucać Boga i zaczyna tworzyć wszystko po swojemu, to wówczas ten zbawczy, liturgiczny dialog jest utrudniony a czasem nawet niemożliwy. Twórczość w takich wypadkach często już nie ma w sobie znamienia boskości ale totalne zabarwienie antropocentryczne. Trudno wówczas szukać w niej przestrzeni liturgicznej, a czasami nawet można wyczuć jakąś wrogą, agresywnie kontestującą aurę. Wydaje się, że dziś przychodzi nam żyć w rozwiniętym świecie, który już nie żyje kulturą, ale popkulturą o intensywnym antropocentrycznym kształcie. W tekście artykułu możemy odnaleźć refleksję dotyczącą relacji liturgii, jej porządku i wolności do popkultury, w której przychodzi nam żyć. Jest to też próba odpowiedzi na pytanie, bez uzurpowania sobie praw do ostatecznych wyjaśnień i rozwiązań, jaką postawę powinien podjąć Kościół w relacji do tej mało transcendentnej przestrzeni twórczości człowieka jaką jest popkultura.
Liturgy is a living thing, in which God reaches people, and invites them to engage in a dialogue aimed at salvation. During the liturgy, the mystery of human and God’s freedom meet, and are based on law and order. Furthermore, they constitute an exceptional space, in which people are able to wholly express themselves and follow the way leading to salvation. This uncanny meeting initiates the creation of man’s cultural expressions. In fact, people who experience God describe themselves, the world around them and others through the prism of „God’s key”, and therefore they discern values and qualities praised by God. Moreover, not only do people create, but they are also created by culture in their religious, social, and family lives. Nevertheless, when someone starts to reject God and begins to devise everything by himself, the liturgical dialogue aimed at salvation becomes aggravated or even impossible. In that case, the act of creating is not influenced by God’s will, but becomes a purely anthropocentric act, which means that a person regards himself as if he was in the centre of the universe. Thereby, in such an act of creating, it is hardly possible to find an exceptional liturgical space in which God meets with a human. What is more, a hostile aura can be sensed, and it seems to call into question the almightiness of God. Hence, by looking at today’s developed world, it can be said that rather than being dominated by culture, it is controlled by pop culture, which is an expression of the contemporary people’s belief in their anthropocentricity. This article is a reflection concerning the relationship between pop culture and the liturgy, including its order and freedom. Without providing the readers with a definite answer, it also constitutes an attempt to cogitate on what the attitude of the church towards pop culture should be, considering the fact that it permeates the lives of contemporary people.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2015, 25; 181-200
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Barbarzyńcy w teatrze. Strategie artystyczne Moniki Pęcikiewicz, Moniki Strzępki i Wiktora Rubina
Barbarians in the Theatre. Comments on the Margins of Monika Pęcikiewicz's, Monika Strzępka's and Wiktor Rubin's Creativity
Autorzy:
Głowacka, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511385.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
contemporary theatre in Poland anti-aesthetics
post-dramatic theatre
pop culture
Opis:
The article concerns contemporary Polish theatre, and particularly the creativity of young directors who are in their thirties: Monika Pęcikiewicz, Monika Strzępka and Wiktor Rubin who give up the traditional theatre and mingle with mass and popular culture. The article also focuses on the problem of reception, because theatrical performances, distancing themselves from the traditional ones, still cause emotional reactions of conservative specta-tors who often feel shocked and offended by such theatre. Such performances ignore the hegemony of dramatical text – they deconstruct cause and effect order of narration, con-front text with contemporary context, they are incoherent; they use new media to contact with a spectator by acting that is based on quoting a character and constant balancing be-tween theatrical performance and private life.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2011, 2(8); 75-93
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia dziecięca jako kulturowa forma teologii
Children Theology as a Cultural Form of Theology
Autorzy:
Kalbarczyk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1018183.pdf
Data publikacji:
2015-09-07
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
child theology
practical theology
culture
pop-culture
teologia dziecięca
teologia praktyczna
kultura
popkultura
Opis:
Kryzys religii we współczesnym społeczeństwie, kryzys tradycji chrześcijańskiej w rodzinie i życiu codziennym unaocznił nam nie tylko potrzebę wyrazistego świadectwa chrześcijańskiego we współczesnym świecie, lecz także wagę wychowania religijnego młodych pokoleń. Jego celem jest otworzyć dzieci - za pomocą historii, obrazów, pieśni i modlitw - na religijny wymiar naszego życia i uczynić je zdolnymi do mówienia i działania w tym obszarze, do stawiania pytań, percepcji, rozumienia, interpretacji, wchodzenia w siebie i wychodzenia ku innym.Owo dziecięce „mówienie religijne” i praktyka religijnego działania przyjmują zawsze określoną postać kulturową, dlatego też teologia dziecięca może być ujmowana jako kulturowa forma teologii. Ponieważ często odwołuje się ona do popkultury, wykorzystując jej ikony, kody, wytwory i przekładając prawdy wiary na jej język, można jej także nadać miano popteologii.
The crisis of the Christian tradition in contemporary societies revealed, among other things, the importance of religious education of the young generation. Recently in this area a demand has occurred to treat children, during conversations with them about God, as fully fledged theologians doing so-called child theology. This term is interpreted in three ways: as children`s own theological reflection, as the act of doing childish theology by adults with children and as theology for children (a clarification of academic theology). Nevertheless child theology can be regarded as theology only in a broad sense, as a way of understanding and practicing the faith. Therefore it is practical theology, namely a programme of Christian education in which a child is considered an agent of religious and educational actions. Since doing this childish theology with doing religious actions always takes the specific cultural form, child theology can be recognised also as a cultural form of theology. And because it draws upon co-called pop-culture, it can be called pop-theology as well.
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2015, 16; 131-140
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzima prasa muzyczna jako zwierciadło przemian socjokulturowych w Polsce po 1956 roku na przykładzie magazynu „Jazz”
Polish musical press in the function of a mirror of socio-cultural changes in Poland after 1956, as exemplified by „Jazz” magazine
Autorzy:
Dorobek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/466448.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Płockie
Tematy:
jazz
rock
bigbit
pop-kultura
cenzura
dziennikarstwo
profesjonalizm
big beat
pop-culture
censorship
journalism
professionalism
Opis:
Proponowany tekst jest próbą zaprezentowania miesięcznika „Jazz” (później znanego jako „Magazyn Muzyczny Jazz” i jako Magazyn Muzyczny) jako swoistego sejsmogramu przemian w obszarze socjologii odbioru muzyki czy wręcz socjologii kultury (z konkretnymi odniesieniami politycznymi) w Polsce ostatnich około sześćdziesięciu lat. Jak importowany z Zachodu jazz i rock, tak i zajmująca się nimi prasa miała w naszym kraju najpierw posmak owocu trudnodostępnego, poniekąd zakazanego i w efekcie rozchwytywanego w nakładach zgoła nieproporcjonalnych do jej poziomu merytorycznego czy też kondycji finansowej. W czasach „kapitalistycznej” transformacji po 1989 roku oba te gatunki muzyczne, wraz ze swą dziennikarską nadbudową, dość boleśnie odczuły imperatywy i konsekwencje tak zwanego urynkowienia – choć wcześniej były postrzegane jako bez mała komercyjne. Te ewolucyjne zakręty i paradoksy zostaną pokazane na przykładzie kolejnych mutacji wspomnianego periodyku: z odwołaniami do innych czasopism branżowych, od „Non-Stopu” przez efemeryczny tygodnik „Wow!!!” po „JAZZ FORUM”.
In the following text, we attempt to present Jazz, a Polish musical monthly (later known as Magazyn Muzyczny Jazz and Magazyn Muzyczny) as a historical record of changes in the realm of the sociology of music - or even broadly understood culture, with concrete political references - in Poland from 1956 onwards. Along with jazz and rock music, for quite some time considered troublesome imports from the „imperialist” West, in the communist Poland jazz and rock press also enjoyed the status of a suspect, to some extent forobidden commodity, whose commercial appeal was totally disproportionate to its journalistic/ critical credibility, or even financial condition. In the period of „capitalist” transformation after 1989, both aforementioned musical genres, along with their promotional media, became painfully exposed to the imperatives and consequences of „marketability”, even though earlier they had been generally considered as „commercial”. This proces, as well as its paradoxes, shall be exemplified by selected episodes from the convoluted history of the magazine in question, with references to other Polish musical periodicals, such as JAZZ FORUM or the ephemeral weekly named Wow!!!.
Źródło:
Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2017, 9; s. 363-374
0860-5637
Pojawia się w:
Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O Gombrowiczowskim kiczu w kontekście teorii (po)nowoczesności
Autorzy:
Jaszewska, Dagmara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1187218.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
kitsch
aesthetization of culture
gadget
pop culture
styling of
life
postmodernity
modernity
Witold Gombrowicz
Opis:
The article develops the researches started by Jerzy Jarzębski; it discusses the phenomenon of kitsch in the work of Witold Gombrowicz. The study is based on a content analysis of selected fragments of works by this author (especially the novel under the title “Ferdydurke”) and it refers to the selected concepts of modernity and postmodernity (W. Welsch, R. Rorty, J. Baudrillard). The writer himself is treated as an original philosopher of modernity (and later – postmodernity – thanks to this, he was ahead of his time). The work presents the thesis that we can assign to Gombrowicz – both the modernist sense of the category of kitsch and practices of its parody, as well as a peculiar tendency to kitsch and a tendency to play with kitsch. This tendency is analyzed in the article as an attitude corresponding with a postmodern condition, especially with its characteristic phenomenon called the aesthetization of culture, which was mentioned, among other things, by Wolfgang Welsch (culture of design, gadget and superficial styling). Philosophy of Gombrowicz in this sense corresponds with the postmodern rehabilitation of kitsch.
Źródło:
Załącznik Kulturoznawczy; 2016, 3; 32-51
2392-2338
Pojawia się w:
Załącznik Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O poszukiwaniach ponowoczesnego sposobu wyrażania tradycji romantycznej
On searching for a postmodern way to express the Romantic tradition
Autorzy:
Kurska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942812.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
tradycja romantyczna
popkultura
Radosław Rychcik
„Dziady”
tradition
romantic
pop culture
“forefathers’ eve”
Opis:
Zajmują mnie powiązania kultury ponowoczesnej z tradycją romantyczną: twórcze sposoby jej wyrażania oraz takie, które wiążą się z procesem petryfikacji romantyzmu. Proponuję syntetyczne ujęcie, które pozwala pokazać charakter na-wiązań obecnych w ponowoczesnej sztuce: od pastiszy i intertekstualnych gier z romantycznymi tekstami po sprzeciw wobec romantycznych mitów kształtują-cych wyobrażenia o wspólnocie narodowej. Nadto przywołuję romantyczne tropy w geopoetyce tworzonej przez Kennetha White, propagującego powrót do natury i odwołującego się do twórczości Friedricha Hölderlina, Nowalisa, Walta Whitmana. Wskazuję na związki z romantyzmem w eseistyczno-historycznej literaturze podejmującej reinterpretację dziewiętnastowiecznej historii. Przede wszystkim jednak interesują mnie więzi romantyzmu z popkulturą, zwłaszcza dotyczące odnawiania języka narracji o historycznym doświadczeniu Polaków. Panoramę powiązań kultury współczesnej z tradycją romantyczną w ujęciu syn-tetycznym dopełniam interpretacją, pozwalającą wnikliwiej odsłonić wielopla-nowość odniesień do romantyzmu w ponowoczesnej sztuce. Pokazuję, w jaki sposób Radosław Rychcik przełożył „Dziady” Mickiewicza na język popkultury oraz jakie problemy wiążą się z tego typu interpretacją tekstu dawnego. Przed-stawiona sieć powiązań, przekonuje o potrzebie wypracowania otwartej i dynamicznej postawy wobec dzieł, w których odnaleźć można asocjacje między tradycją romantyczną a popkulturą.
In my research I concentrate on postmodern culture and its ties with the Romantic tradition: creative ways of expressing it, as well as those that are associated with the process of petrification of Romanticism (hip-hop projects referring to the patriotic and national Romanticism). I proposea synthetic approach, which enables us to demonstrate the character of references present in postmodern art, from pastiche and intertextual games with Romantic lyrics in opposition to the romantic myths that shape the image of the national community (Dorota Masłowska “Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną”; Sylwia Chutnik “Kieszonkowy atlas kobiet”, Ignacy Karpowicz, “Ości”). Moreover, I discuss Romantic themes in the geopoetics of Kenneth White, who promotes a return to nature and refers to the works of Friedrich Hölderlin, Novalis, and Walt Whitman. I point out associations with Romanticism in essays and historical literature reinterpreting the nineteenth-century history (György Spiró, “Messiahs”; Paweł Goźliński, “Jul”; Jacek Dehnel, “Matka Makryna”). Above all, I am interested in Romantic ties with pop culture, especially concerning the renewal of the language of the narrative of the historical experience of Poles (“Powstanie warszawskie” by Lao Che, “Noc żywych Żydów” by Igor Ostachowicz, “Miasto 44” by Jan Komasa). The synthetic overview of the links between contemporary culture and the Romantic tradition is accompanied with an interpretation that reveals the multifaceted references to Romanticism in postmodern art. I demonstrate how Radosław Rychcik translated Mickiewicz’s “Forefathers’ Eve” into the language of pop culture, and what problems are associated with this type of interpretation of an old text. The network of connections indicates the need to develop an open and dynamic attitude towards works in which one can find associations between the Romantic tradition and pop culture.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2015, 04
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojenna rozsypanka
War puzzle
Autorzy:
Wantuch, Wiesława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1110615.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
school and pop culture vision of war
comparative analysis
collage of fragments
Opis:
The article shows an example of classroom work in junior high school with Milosz’s and Szymborska’s poems about war. The comparative analysis and different interpretations of its extensions in the work with poetic texts is dealt here in the presence of military themes in popular culture. "Reading through a magnifying glass" can induce a young receiver to a more vigilant behavior in relation to the images of war offered also by Polish cinema.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2015, 1; 80-90
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hip-Hop and Trivialisation of Martin Luther King Jr. in Didier Awadi’s “Dans mon rêve”
Hip-Hop i trywializacja Martina Luthera Kinga Jr. w „Dans mon rêve” Didiera Awadiego
Autorzy:
Loukson, Ives S
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828325.pdf
Data publikacji:
2021-03-11
Wydawca:
Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
MLK
pop culture
hip-hop
spectacle
Africa
popkultura
hip-hop spektakl Afryka
Opis:
As far as hip-hop is concerned, it is a truism that Didier Awadi counts as one of its influential leading figures. The famous musician from Senegal takes advantage of hip-hop as a medium and participates in disseminating its values across the world. Awadi’s creativity aims at conscientising Black people whose misery, according to him, is due to an internalised negativity about themselves. The artist pursues this objective in “Dans mon rêve” by staging MLK as a historic benchmark and source of inspiration to Africans. My paper attempts to highlight why the use of hip-hop as a medium of pop culture does not effectively serve that creditable objective. I also review the provocative trope of African pop-artist as a modern griot, raised a decade ago by the United States-based scholars. Theoretically, Stuart Hall’s conception of culture and Guy Debord’s theoretical complexity in his attempt to dismantle the monopoly of the spectacle inform the study.
W kontekście hip-hopu, truizmem jest stwierdzenie, że Didier Awadi jest jedną z jego wpływowych postaci. Słynny muzyk z Senegalu wykorzystuje hip-hop jako medium do upowszechnia jego wartości na świecie. Twórczość Awadiego ma na celu uświadomienie Afrykanom, że ich nieszczęście, według niego, wynika ze zinternalizowanej negatywności na swój temat. W „Dans mon rêve” uświadamia o tym, przedstawiając Martina Luthera Kinga jako historyczny punkt odniesienia i źródło inspiracji. W artykule autor stara się podkreślić, dlaczego użycie hip-hopu jako medium popkultury nie służy skutecznie temu godnemu pochwały celowi. Omówiony zostaje również prowokacyjny trop afrykańskiego pop-artysty jako współczesnego griota, zidentyfikowany dziesięć lat temu przez amerykańskich badaczy. Koncepcja kultury Stuarta Halla i teoria Guya Deborda stanowią podstawę niniejszych badań.
Źródło:
Świat i Słowo; 2021, 36, 1; 151-166
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada tranzytywności w edukacji humanistycznej. Popkultura i kanon
Autorzy:
Regiewicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031193.pdf
Data publikacji:
2020-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
canon
pop culture
education
humanities
transitivity
kanon
popkultura
edukacja
kształcenie humanistyczne
tranzytywność
Opis:
W toczącym się w Polsce od niemal trzydziestu lat dyskursie na temat relacji kanonu i popkultury dominuje przekonanie o całkowitej rozbieżności tych przestrzeni doświadczenia w komunikacji kulturowej. Niechęć obrońców kanonu jako bastionu tradycji i wartości wobec kultury popularnej przekłada się także na płaszczyznę edukacji, która stoi w obliczu kryzysu sensowności podejmowanych działań. Wiąże się to zarówno z odbiorcami, jak i samymi nauczycielami, którzy coraz częściej wykazują się większą znajomością zjawisk z zakresu popkultury niż tzw. kanonu kulturowego. Impas, jaki obecnie przeżywa szkoła, wymaga reakcji, a ta wydaje się jest możliwa poprzez zwrócenie uwagi na podmiot kształcenia i zwrot ku temu co „tu i teraz”. Dla wyjaśnienia możliwości przełamania sytuacji „zimnej wojny” pomiędzy kanonem a popkulturą w artykule pozostaje przywołana zasada tranzytywna jako metoda budowania dialogu pomiędzy obiema stronami sporu.
In Poland, a discourse on the relationship between the canon and pop culture has been going on for almost thirty years. It is dominated by the belief that these methods of cultural communication are completely divergent. The canon is understood as a bastion of tradition and values and as such is in contradiction with popular culture. This conflict has educational consequences. Creates a resonance in the relationships and teachers,who more and more often show greater knowledge of pop culture phenomena than the so-called cultural canon. The impasse that the school is currently experiencing requires a reaction, and this seems to be possible by drawing attention to the subject of education and turning to the "here and now". In order to explain the possibility of breaking the “cold war” situation between the canon and pop culture, the article cites the transitive principle as a method of building a dialogue between both sides of the dispute.
Źródło:
Podstawy Edukacji; 2020, 13; 13-25
2081-2264
Pojawia się w:
Podstawy Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Made in Sachsenhausen. Rekontekstualizacja i reapropriacja odwróconego różowego trójkąta wśród grup gejowsko-lesbijskich w Ameryce Północnej jako przykład kradzieży symbolicznej
Made in Sachsenhausen. Recontextualization and reappropriation of the pink triangle symbol among gay and lesbian groups in North America as an example of the symbolic theft
Autorzy:
Kajda, Kornelia
Michalik, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459066.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Ośrodek Studiów Amerykańskich
Tematy:
różowy trójkąt
symbolika
holocaust
piętno
popkultura
pink triangle
symbolism
stigma
pop culture
Opis:
Procesy rekontekstualizacji oraz reapropriacji w kontekście dyskursów dotyczących mniejszości seksualnych uznawane są za podstawowe zabiegi umożliwiające znoszenie narzucanych na tą grupę stygmatów. W odnie¬sieniu do wspomnianych procesów, niniejsza praca podejmuje problematykę zmiany konotacji oraz znaczenia silnie uwarunkowanego historycznie symbolu różowego trójkąta. Autorzy poprzez prześledzenie różnych kon¬tekstów, w których współcześnie występuje wspomniany symbol – komemoracyjnych, emancy-pacyjnych oraz związanych z kulturą pop – podejmują refleksję nad konsekwencjami związanymi z dążeniami do odłą¬czenia różowego trójkąta od symboliki holocaustowej. Poprzez zastosowanie metafory kradzieży dodatkowo podjęta zostaje próba zwrócenia uwagi na fakt, że ograniczenia dotyczące prawa własności dotyczą nie tylko przed¬miotów materialnych, ale również wartości symbolicznych. Praca w oparciu o kon¬cepcję performa¬tywności aktów mowy J. Butler, reapriopriacji w ujęciu A. Crooma oraz Goffmanowskie rozumienie piętna zawiera ana¬lizę sposobów wykorzystywania symbolu różowego trójkąta w ramach współczesnych dyskursów tworzonych w USA. Główne pytanie stawiane przez autorów dotyczy kwestii własności. Do kogo zatem współ¬cześnie należy różowy trójkąt – do byłych więźniów, dla których jest on piętnem, do środowisk LGBT noszących go z dumą, czy może do użytkowników współczesnej kultury, używających go jako dodatek do różnego rodzaju gadżetów?
The processes of recontextualization and reappropriation are said to be the basic ways to neutralize the stigma that is imposed on the sexual minority groups. In light to such processes this article looks at the issue of changing connotations and meanings of the historically strongly conditioned symbol of the pink triangle. By the investigation of different contexts in which the symbol occurs today – commemorative, emancipatory, and connected with pop-culture – the authors undertake the reflection on the consequences related to the attempts to dis¬connect the pink triangle from the Holocaust symbolism. Additionally, through the usage of the theft metaphor, the authors pay attention to the fact that the limitations of property rights apply not only to material items, but also to symbolic values. On the basis the J. Butler’s performativity concept, A. Croom’s understanding of reappropriation and E. Goffman’s concept of social stigma, the paper analyzes the ways the pink triangle symbol is used in the framework of contemporary discourses created in the USA. The main question concerns the issue of property. To whom does the pink triangle belong? To the ex-prisoners for whom it is stigmatizing, or to LGBT groups, who wear it with pride, or maybe to the users of contemporary culture, who use it as a supplement to different kinds of gadgets?
Źródło:
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer; 2016, 11b; 170 - 183
1689-6637
Pojawia się w:
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Shoah in Contemporary Polish Fiction (after 1989)
Autorzy:
Żurek, Sławomir Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409119.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Associazione Italiana Polonisti (AIP)
Tematy:
Shoah
Contemporary Polish prose
Transgression
Metonymy
Pop-culture
History
Memory
Post-memory
Opis:
This article takes a look at contemporary Polish prose dealing with theme of the Shoah. “Contemporary”, in this case, means fiction published in the 1990s and after the year 2000, thus already in the twenty-first century. It therefore comprises the last twenty-five years. The fundamental categories used here in the analyses of texts, are the memory and post-memory of the Shoah. The authors who have published works over the last twenty five years have either been witnesses of these events (i.e. Children of the Holocaust), or – more often – representatives of the second or third generation after the Shoah. In this article, contemporary Polish fiction will be exemplified by the prose of Marek Bieńczyk, Piotr Szewc, Igor Ostachowicz, Mariusz Sieniewicz and Piotr Paziński. Analysis contains four categories which structure both the world represented and the form of the prose: transgression, pop-culture, history and metonymy.
Źródło:
pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi; 2016, 7; 187-195
2384-9266
Pojawia się w:
pl.it / rassegna italiana di argomenti polacchi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On the phenomenon of scientific work of Zbyszko Melosik
Autorzy:
Śliwerski, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938798.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Paedagogy
pop culture
post-modernity
pathologies
university
higher education
scientific school
fundamentalism
multiculturality
Opis:
The subject of analyses are issues of research undertaken in scientific publications by Zbyszko Melosik from the Adam Mickiewicz University in Poznań, the content of which is of key significance to reforms in paedagogical sciences after the year 1989 in Poland, as well as to the understanding of international and domestic value of the cooperation of this scientist with academic circles. It is also an example of the establishment and evolution of the Poznań research school in culture, comparative and general paedagogy. They indicate a clear union between the conditions of socioculturaland education studies in light of the assumptions of post-modernism and critical paedagogy and the richness of sources by this author, connecting Polish paedagogical thought with the world discourse on socialisation and broadly understood education.
Źródło:
Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej; 2019, 26; 405-441
2300-391X
Pojawia się w:
Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 31-45 z 85

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies