Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "museums" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 196-208 z 208
Tytuł:
Establishment of ICOM National Committee Poland and the role it played in 1947–1958
Historia powołania i rola Polskiego Komitetu Narodowego ICOM w latach 1947–1958
Autorzy:
Folga-Januszewska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433250.pdf
Data publikacji:
2019-02-25
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
International Council of Museums (ICOM)
ICOM International Committe Poland
team of professionals
international cooperation
museum management
heritage protection
active learning
Międzynarodowa Rada Muzeów ICOM
Polski Komitet Narodowy ICOM
zespół profesjonalistów
współpraca międzynarodowa
zarządzanie muzeami
ochrona dziedzictwa
czynna edukacja
Opis:
International Committee Poland (PKN) of the International Council of Museums (ICOM) was founded in 1947 as a result of Poland having joined the United Nations, and subsequently the International Council on Monuments and Sites (UNESCO). Throughout the 72 years of its activity, ICOM Poland (PKN ICOM) has transformed from a smallsized group of museum directors and experts (21 individuals in 1947) into a team of professionals amounting to over 300 individuals (either professionally active or retired). Their contribution to shaping Polish museology will likely become the topic of an extensive monograph. In 1947-2018, ICOM Poland was presided by 8 individuals (see Table 1.); their operation mode was specified by subsequent ICOM Statues, modified by the General Assembly, as well as the ICOM Code of Ethics for Museums. It is the first decade of the ICOM Poland operations that is discussed in the paper; the names of the illustrious museologists of that period are given; they were the ones who in 1947-58 worked out the principles of cooperation, and despite the challenging political situation, were able to gradually introduce the rules of creating museums and of managing them as institutions of heritage protection and active learning, open to a broad exchange of ideas and international cooperation; furthermore, they worked out the assumptions and models for museum exhibits’ conservation and documentation.
Polski Komitet Narodowy (PKN) Międzynarodowej Rady Muzeów (ICOM) utworzony został w 1947 r. w wyniku przystąpienia przez Polskę najpierw do Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ), następnie zaś do Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków i Miejsc Historycznych (UNESCO). W czasie 72 lat istnienia PKN ICOM przeistoczył się z wąskiego grona dyrektorów i ekspertów muzealnych (w 1947 r. – 21 osób) w liczący w chwili obecnej ponad 300 osób zespół profesjonalistów (aktywnych zawodowo oraz emerytowanych). Ich wkład w kształtowanie polskiego muzealnictwa będzie zapewne przedmiotem obszernej monografii. W latach 1947–2018 Polskiemu Komitetowi Narodowemu ICOM przewodniczyło 8 osób (zob. Tabela 1.), ich działania określane były kolejnymi, modyfikowanymi przez Zgromadzenie Generalne, statutami ICOM oraz Kodeksem Etyki ICOM dla Muzeów. Artykuł przypomina pierwszą dekadę istnienia komitetu narodowego ICOM w Polsce, nazwiska wybitnych muzealników, którzy w latach 1947–1958 opracowali reguły współpracy i mimo trudnej sytuacji politycznej potrafili stopniowo wprowadzać zasady tworzenia i zarządzania muzeami jako instytucjami ochrony dziedzictwa i czynnej edukacji, otwartymi na szeroką wymianę idei oraz współpracę międzynarodową, a także zredagowali założenia i wzory konserwacji i dokumentacji muzealiów.
Źródło:
Muzealnictwo; 2019, 60; 2-15
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geological heritage and museums
Autorzy:
Jakubowski, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186573.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
kolekcje geologiczne
muzea przyrodnicze
nieruchome i ruchome zabytki przyrody nieożywionej
dziedzictwo przyrodnicze i kulturalne
geoochrona
ochrona czynna
edukacja przyrodnicza
geological collections
natural history museums
immovable and movable monuments of inanimate nature
natural and cultural heritage
geoconservation
active protection
environmental education
Opis:
Muzea przyrodnicze gromadzące cenne kolekcje spełniają ważną rolę w ochronie dziedzictwa geologicznego. Wiąże się ona integralnie z podstawową misją muzeów w zakresie zachowania dziedzictwa przyrodniczego i kulturalnego. Dla celów metodologicznych wyróżniono dwie kategorie zabytków przyrody nieożywionej: (1) nieruchome dziedzictwo geologiczne (nieruchome zabytki przyrody nieożywionej), nierozerwalnie związane z otaczającym środowiskiem i chronione in situ oraz (2) ruchome dziedzictwo geologiczne (ruchome zabytki przyrody nieożywionej), chronione ex situ w przestrzeni muzealnej. Przedstawiono naukowe i dydaktyczne kryteria waloryzacji głównych typów kolekcji muzealnych, stanowiących ruchomą część dziedzictwa geologicznego. Wskazano na nowe tendencje czynnej ochrony geostanowisk, polegające na zastosowaniu muzealnych technik konserwacji i ekspozycji in situ oraz budowie specjalnych pawilonów muzealnych.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 21-28
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The ‘Museums of the Frontline’ in Stepanakert, or on the Armenian Remembrance of the Armed Conflict with Azerbaijan
Muzeum frontowe Stepanakertu, czyli o ormiańskiej pamięci konfliktu zbrojnego z Azerbejdżanem
Autorzy:
LORENC, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/642335.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the NKR Memorial Museum of the Perished Soldiers
the Memorial Museum of Missing Warriors of the NKR
the ‘museums of the frontline’
Stepanakert
conflict over Nagorno-Karabakh
Muzeum Pamięci Poległych Żołnierzy
Muzeum Pamięci Zaginionych Bojowników
„muzea frontowe”
konflikt o Górski Karabach
Opis:
Celem tekstu jest próba aplikacji kategorii „wartości przestrzennych”, w rozumieniu Floriana Znanieckiego i Aleksandra Wallisa, na grunt badań poświęconych praktykom komemoracyjnym na przykładzie Muzeum Poległych Żołnierzy i Muzeum Zaginionych Wojowników, zlokalizowanych w Stepanakercie – stolicy Republiki Górskiego Karabachu. Pytanie podstawowe sprowadza się do tego, jakie są wartości przestrzenne obu muzeów? Zgodnie z przyjętą hipotezą, obie instytucje stanowią syntezę praktyk muzealnych i funeralnych. Poza funkcją komemoracją, polegającą na upamiętnieniu ormiańskich ofiar konfliktu zbrojnego o Górski Karabach, służą one konstruowaniu i utrwalaniu wrogości wobec Azerbejdżanów. Ma ona charakter fundacyjny dla idei Arcach i stanowi główną implikację polityczną wartości przestrzennych reprezentowanych przez te placówki, uzasadniając nazywanie ich „muzeami frontowymi”. Do opracowania materiałów pozyskanych w wyniku badań terenowych użyto metod jakościowych, w tym głównie analizy dyskursu, która pozwoliła potraktować muzea i ich otoczenie jako archiwa, które nie są neutralne, gdyż wiążą się z władzą gromadzenia oraz władzą samych instytucji. Pomocniczo zaś użyto autoetnografii i performansu.
Nagorno-Karabakh is currently considered the most militarized area in the South Caucasus region. The key political decision-makers of Armenia come from Stepanakert. The issue of the future of this territory is an important element of any electoral campaign in Armenia. Any plans to make concessions to the Azerbaijani side are opposed by Armenian nationalist and veteran circles. The memory of the armed conflict with Azerbaijan remains vivid and is reflected in numerous commemorative initiatives in the NKR, as exemplified by the Memorial Museum of the Perished Soldiers and the Memorial Museum – The Union of Relatives of Missing Warriors of the NKR in Stepanakert. These institutions are a synthesis of museum and funeral practices. To quote Aleksander Wallis, replacing ‘monuments’ with ‘museums,’ it may be concluded that they “were created to historicize current events” which “evoke the greatest emotions, tensions and conflicts” and stem from “profound moral needs.” However, unlike monuments whose “artistic shape and symbolic meaning [...] permit different interpre- tations in formal and artistic categories as well as in the categories of meaning, ideology and politics” (Wallis, 1968), the two museums do not give such freedom. Besides commemoration, they also serve the purpose of constructing and consolidating hostility towards Azerbaijan – the raison d’être of the conflict over Nagorno-Karabakh. The conflict is the foundation of the idea of Artsakh and the main political implication of the spatial values represented by the MMPS and MMMW. The unique character of these museums, however, is not related to the politicization of re-membrance, which is a common feature of such establishments, but rather to the short temporal distance between the armed conflict and the emergence of the exhibitions. Consequently, the memory of the museums’ creators has not been ‘borrowed’ and the message of the museums reflects the current attitude to Azerbaijan.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2019, 12; 393-411
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Safe museums, safe collections. A selection of articles by Piotr Ogrodzki, NIMOZ Library, vol. 13, Warszawa 2020
Bezpieczne muzea, bezpieczne zbiory. Wybór tekstów Piotra Ogrodzkiego, Biblioteka NIMOZ, t. 13, Warszawa 2020
Autorzy:
Maniurka, Paweł Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933685.pdf
Data publikacji:
2020-09-07
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Piotr Ogrodzki
book Safe Museums
Safe Collections
museum collections
heritage pieces in churches
convent libraries
thefts
burglaries
collections’ protection
alarm systems
książka Bezpieczne muzea
bezpieczne zbiory
kolekcje muzealne
zabytki w kościołach
biblioteki klasztorne
kradzieże
włamania
zabezpieczenia zbiorów
systemy alarmowe
Opis:
Safe Museums, Safe Collections. A Selection of Articles by Piotr Ogrodzki is a publication discussing the contemporary problems of crimes against heritage objects. The essays written over the period of 20 years were systematically published in the ‘Cenne, Bezcenne/Utracone’ journal, the only periodical dedicated to the recovery and restitutions of the lost national heritage. The publication is composed of 18 papers characterizing selected threats to museums and collections. All the presented texts oscillate within the semantic concepts related to crime and theft in museums and sacral facilities. The essays aptly juxtapose legal aspects with the practices of the protection of national heritage, while the described examples of security measures have been and will remain applicable also in the future. The additional value of the publication of Piotr Ogrodzki’s texts is their translation into English. Although many of the described thefts of art works have taken place in Poland, the Author also points to similar circumstances of such crimes in Europe. Enriched with Piotr Ogrodzki’s short biography and bibliography, the book begins with the papers by Piotr Majewski, Paulina Florjanowicz, Kamil Zeidler, and Jacek Rulewicz. It concludes with the message of Chief Inspector Adam Grajewski of the Polish Police Headquarters under a meaningful title In Lieu of an Afterword. Museum Collection Safety. The publisher of the book, the National Institute for Museums and Public Collections, NIMOZ, should be acknowledge for the noble idea of publishing this book, thus commemorating the outstanding individual that Piotr Ogrodzki was.
Bezpieczne muzea, bezpieczne zbiory. Wybór tekstów Piotra Ogrodzkiego to publikacja omawiająca problem współczesnej przestępczości przeciwko zabytkom. Teksty opublikowane powstawały na przestrzeni 20 lat, ukazując się systematycznie w czasopiśmie „Cenne, Bezcenne /Utracone” – jedynym w Polsce periodyku poświęconym sprawom rewindykacji i restytucji utraconego dziedzictwa narodowego. Publikacja zawiera 18 artykułów poświęconych charakterystyce wybranych zagrożeń dla muzeów oraz zbiorów. Całość zaprezentowanych tekstów oscyluje wokół semantycznych pojęć związanych z przestępczością oraz kradzieżami w muzeach i obiektach sakralnych. W tekstach umiejętnie zostały zestawione prawne aspekty z praktyką ochrony dziedzictwa narodowego, a opisane przykłady w zakresie ochrony są i będą aktualne również w przyszłości. Wartością publikacji tekstów Piotra Ogrodzkiego jest tłumaczenie ich na język angielski. Choć wiele opisanych kradzieży dzieł sztuki miało miejsce w Polsce, to jednak autor często zwraca uwagę na podobne okoliczności takich przestępstw w Europie. Książka wzbogacona jest krótkim życiorysem oraz bibliografią prac Piotra Ogrodzkiego. Otwierają ją teksty wprowadzające autorstwa Piotra Majewskiego, Pauliny Florjanowicz, Kamila Zeidlera oraz Jacka Rulewicza. Publikację zamyka przesłanie nadkom. Adama Grajewskiego z Komendy Głównej Policji pod wymownym tytułem Zamiast zakończenia. Bezpieczeństwo zbiorów muzealnych. Wydawcy książki – Narodowemu Instytutowi Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów – należą się słowa uznania za szlachetny pomysł wydania książki i uhonorowania w ten sposób wyjątkowej osoby, jaką był Piotr Ogrodzki.
Źródło:
Muzealnictwo; 2020, 61; 219-223
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Museum curator by vocation. Canon Mirosław Nowak PhD (1961–2021): director of the Warsaw Archdiocese Museum
Muzealnik z powołania. Ksiądz kan. Dr Mirosław Nowak (1961–2021) – dyrektor Muzeum Archidiecezji Warszawskiej
Autorzy:
Korpysz, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932739.pdf
Data publikacji:
2021-08-06
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Fr. Mirosław Nowak Warsaw Archdiocese Museum
Solec
1 Dziekania Street
Michael Willmann’s Exhibition
‘ARS SACRA Church Museums and Treasuries’ Association
ks. Mirosław Nowak
Muzeum Archidiecezji Warszawskiej
Dziekania 1
wystawa Michaela Willmanna
Stowarzyszenie „Muzea i Skarbce Kościelne ARS SACRA”
Opis:
Having fought a long and tough battle against COVID-19, on 11 April 2021, Mirosław Nowak PhD, a theologian, art historian, museum curator, Archdiocese Conservator, and the Director of the Warsaw Archdiocese Museum, passed away. In 1982–1987, Fr. Mirosław studied art history at the History Department of the University of Warsaw, at the same time studying philosophy and theology at the Higher Metropolitan Seminary in Warsaw. Having taken holy orders in 1990, throughout his life he was able to successfully harmonize his ministry with the profession of an art historian. With his research focused on Baroque art, in 2006, he defended his doctoral dissertation on the Chapel of Blessed Ceslaus in the Wrocław church of the Dominicans. Fr. Mirosław Nowak performed many Diocese-wide functions, with 2013 being for him breakthrough: it was then that he became Director of the Warsaw Archdiocese Museum. Under him, the Museum was moved to a new extensive home in the centre of Warsaw’s Old Town; he mounted a permanent exhibition, and created an energetic cultural centre of high impact. At the Museum, he organized lectures, shows, authors’ presentations, concerts, and conferences. Fr. Nowak established contacts with other museums in Poland and abroad; he organized around 40 temporary exhibitions, among which the biggest and most interesting was that dedicated to the Silesian master of the Baroque Michael Willmann, The Warsaw Archdiocese Museum will painfully miss a good human and an excellent director.
11 kwietnia 2021 r., po długim i ciężkim zmaganiu się z wirusem COVID-19, zmarł ksiądz dr Mirosław Nowak, teolog, historyk sztuki i muzealnik, Konserwator Archidiecezjalny i dyrektor Muzeum Archidiecezji Warszawskiej. Ksiądz Mirosław w latach 1982–1987 studiował historię sztuki na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego i równolegle filozofię oraz teologię w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym. W 1990 r. przyjął święcenia kapłańskie. Przez całe życie umiejętnie łączył pracę duszpasterską z zawodem historyka sztuki. W latach 1998–2008 kierował Biblioteką Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie. Prowadził badania nad sztuką baroku i w 2006 r. obronił pracę doktorską nt. kaplicy bł. Czesława przy wrocławskim kościele dominikanów. Pełnił wiele ważnych funkcji ogólnodiecezjalnych. Rok 2013 był dla księdza Mirosława Nowaka przełomowy – został dyrektorem Muzeum Archidiecezji Warszawskiej. Pełnił tę funkcję przez 7 lat, do swojej śmierci. W tym czasie przeprowadził muzeum do nowej, obszernej siedziby w centrum warszawskiego Starego Miasta, urządził ekspozycję stałą i stworzył prężną placówkę kulturalną o dużym znaczeniu. Organizował w muzeum wykłady, pokazy i prezentacje autorskie, koncerty i sympozja. Nawiązał kontakty z innymi placówkami muzealnymi w kraju i za granicą, zorganizował ok. 40 wystaw czasowych, w tym największą i najciekawszą – barokowego mistrza śląskiego Michaela Willmanna. Muzeum Archidiecezji Warszawskiej żegna dobrego człowieka i wspaniałego dyrektora.
Źródło:
Muzealnictwo; 2021, 62; 173-178
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Józef Poklewski-Koziełł (21 April 1937–21 May 2019)
Józef Poklewski-Koziełł (21.04.1937–21.05.2019)
Autorzy:
Woźniak, Michał F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933204.pdf
Data publikacji:
2019-09-18
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Józef Poklewski (1937–2019)
Nicolaus Copernicus University in Toruń (UMK)
history of modern art
artistic culture in Vilnius
organisation of academic life
cooperation with museums
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
historia sztuki nowożytnej
kultura artystyczna Wilna
organizacja życia naukowego
współpraca z muzeami
Opis:
On 27 May 2019, we bid farewell to Józef Poklewski, a trusted Colleague and Friend, professor at the Nicolaus Copernicus University (UMK) in Toruń. Born in Kowalewo in the Vilnius Region, following WWII, orphaned by his father Władysław, he moved to Giżycko with his mother Emilia, with whom he felt a strong bond until the very last days. This was his individual feature: the long-lasting character of and reliability in relationships. Following the studies in history of art at the University of Poznań, he became assistant lecturer at UMK, with which he was bonded throughout all of his academic and scientific career. He remained strongly influenced by his teacher and mentor Gwidon Chmarzyński, professor at both universities. In his research Poklewski initially concentrated on Baroque art (doctoral dissertation on the Marian Jesuit Sanctuary at Święta Lipka), gradually more intensely focusing on the topic of the history of art and artistic life, as well as education in art, history of art, and conservation in Vilnius (post-doctoral dissertation) and in Toruń. An appreciated and dedicated lecturer, at UMK Józef Poklewski performed the function of the head of the Department of the History of Mediaeval and Modern Art, and of the Director of the Institute of Monument and Conservation Expertise; furthermore, he was the University’s Senate member. Actively participating in the scientific life, he was tutor of graduate theses, as well as of doctoral dissertations, reviewing also post-doctoral ones; moreover, he organized scientific conferences. Poklewski strongly committed himself to the activities of the Toruń Scientific Society and the Association of Art Historians (beginning from the Secretary, to the President of the Toruń Branch, member of the Main Board, finally becoming its Deputy President). Furthermore, he sat on Museum Boards: at the National Museum in Gdańsk, District Museum in Toruń, and the Leon Wyczółkowski District Museum in Bydgoszcz. Prof. Józef Poklewski died in Toruń, and was buried there, too.
27 maja 2019 r. pożegnaliśmy Józefa Poklewskiego, wypróbowanego Kolegę i Przyjaciela, profesora Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Urodził się w Kowalewie na Wileńszczyźnie. Po II wojnie światowej, osierocony przez ojca Władysława, przeniósł się do Giżycka wraz z matką Emilią, z którą był do końca silnie związany. To była cecha Jego charakteru – trwałość związków, niezawodność w relacjach. Po studiach w zakresie historii sztuki na Uniwersytecie w Poznaniu objął asystenturę na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika, z którym był związany przez całą swą karierę akademicką i naukową. Pozostawał pod wielkim wpływem swojego nauczyciela i mentora, Gwidona Chmarzyńskiego, profesora na obydwu tych uczelniach. Początkowo w swych badaniach koncentrował się na sztuce barokowej (dysertacja doktorska o jezuickim sanktuarium maryjnym w Świętej Lipce), stopniowo coraz intensywniej zajmował się tematyką dziejów sztuki i życia artystycznego oraz edukacji w zakresie sztuki, historii sztuki i konserwatorstwa w Wilnie (rozprawa habilitacyjna) oraz w Toruniu. Józef Poklewski był cenionym i oddanym wykładowcą, pełnił na UMK funkcje kierownika Zakładu Historii Sztuki Średniowiecznej i Nowożytnej oraz dyrektora Instytutu Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa, zasiadał także w senacie uczelni. Aktywnie uczestniczył w życiu naukowym – jako promotor prac magisterskich i doktorskich, recenzent takich prac oraz rozpraw habilitacyjnych, organizator sesji naukowych. Był szczególnie zaangażowanym członkiem Toruńskiego Towarzystwa Naukowego oraz Stowarzyszenia Historyków Sztuki (od funkcji sekretarza, następnie prezesa Oddziału Toruńskiego, członka Zarządu Głównego i wreszcie wiceprezesa). Był członkiem Rad Muzealnych przy Muzeum Narodowym w Gdańsku, Muzeum Okręgowym w Toruniu i Muzeum Okręgowym im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy. Profesor Józef Poklewski zmarł i został pochowany w Toruniu.
Źródło:
Muzealnictwo; 2019, 60; 267-272
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Search for universalism in regional narrative. The case of the new permanent exhibition in the Upper Silesian Museum (Muzeum Śląskie) in Katowice
Poszukiwanie uniwersalizmu w narracji regionalnej. Przypadek nowej stałej wystawy w Muzeum Śląskim w Katowicach
Autorzy:
Jodliński, Leszek J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034567.pdf
Data publikacji:
2020-08-21
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Tematy:
Muzeum Śląskie
nowe opowiadanie historii
sprzeczne perspektywy
perspektywy narodowe
historia w muzeach
narracja grup dominujących
europejskość w narracji regionalnej
Silesian Museum
new history telling
contradictory perspectives
national perspectives
narrative of the dominant group
European perspective in regional narrative
history in museums
Opis:
In 2012 politicians and some historians blocked the first (after 1989) permanent exhibition of the history of Upper Silesia. TIts history turned out to be much more controversial and went beyond the framework of storytelling in a museum. Guidelines of the exhibition scenario have been consulted from 2010 with specialists and in the course of focus surveys. Result of the research and experts' opinions defined modern history (19th and 20th c.) as key period for understanding the heritage of the region. The authors of the project wanted to replace national and regional myths by new categories of two leading universal interpretation such as modernity and industrialization The authors wanted to show the history of Silesia from the perspective of Poland, Germany and Czechia for their cultural presence etc. was significant in its history. The project was rejected and the script resigned from a multinational and European perspective.
W 2012 r. politycy i niektórzy historycy zablokowali przygotowania do pierwszej (po 1989 r.) stałej wystawy historii Górnego Śląska. Historia Śląska okazała się budzić o wiele więcej kontrowersji i wyszła poza ramy opowiadania historii w muzeum. Projekt i wytyczne scenariusza wystawy były konsultowane od 2010 r. ze specjalistami i w toku m.in. badań fokusowych. Zarówno wynik badań, jak i analiza ekspertów określiły współczesną historię (XIX i XX wieku) jako kluczowy okres dla zrozumienia dziedzictwa regionu. Autorzy projektu chcieli zastąpić niektóre mity narodowe i regionalne nowymi kategoriami interpretacji, jak m.in. nowoczesność, industrializacja, pojawienie się nowego krajobrazu kulturowego czy zmiana ról społecznych spowodowana rozwijającym się przemysłem. Wystawa miała pokazać historię G. Śląska z perspektywy Polski i Niemiec cy (i Czech), których obecność kulturalna itd. była znacząca w historii Górnego Śląska. Poszukiwano uniwersalną interpretacji rezygnując z narodowych odniesień w jej przebiegu. Projekt został odrzucony, a scenariusz, rezygnował z wielonarodowej perspektywy.
Źródło:
Studia Humanistyczne AGH; 2020, 19, 4; 49-70
2084-3364
Pojawia się w:
Studia Humanistyczne AGH
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O. Romuald Gustaw OFM – założyciel Ośrodka Archiwów Bibliotek i Muzeów Kościelnych
Fr Romuald Gustaw OFM – the founder of the Institute of Church Archives, Libraries and Museums
Autorzy:
Hamryszczak, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022040.pdf
Data publikacji:
2016-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Biblioteka Uniwersytecka KUL
Ośrodek Archiwów Bibliotek i Muzeów Kościelnych
półrocznik „Archiwa Biblioteki i Muzea Kościelne
o. Romuald Gustaw OFM
kursy biblioteczne
the KUL Library
Institute of Church Archives, Libraries and Museums
semi-annual journal “Archiwa Biblioteki i Muzea Kościelne”
Fr Romuald Gustaw OFM
library courses
Opis:
Fr Romuald Gustaw OFM, a long-time Director of the Catholic University of Lublin (KUL) Library, inspired the creation of the Institute of Church Archives, Libraries and Museums. Due to his competence, at the request of Cardinal Stefan Wyszyński, he organized training courses for employees of church libraries. Then the decision was also made to establish an institute (attached to the KUL Library), which could deal with church libraries, and eventually archives and museums. In 1956, Fr R. Gustaw presented the project of creating such an institute to the Polish Episcopate. On 20 December 1956, the authorities of the Catholic University of Lublin, at his request, approved the creation of the Institute of Church Archives, Libraries and Museums as a department of the KUL Library. In 1958, after the institute had become an independent centre, Fr R. Gustaw was appointed as manager of the library section; and he held this function until his  death. In 1957, he was the initiator of creating the journal of the institute "Archiwa Biblioteki i Muzea Kościelne". In the years 1961-1972, he was a member of the editorial board. The volume 23 of 1971 was dedicated to Fr R. Gustaw on the occasion of the 60th anniversary of his birth and 20 years of his work as the Director of the KUL Library.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2016, 106; 7-18
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What remains after the jubilee year of Polish avant-garde?
Co pozostało po roku awangardy?
Autorzy:
Kosiewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432726.pdf
Data publikacji:
2018-07-16
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Jubilee Year of Polish Avant-garde
avant-garde and tradition
modernisation
centenary jubilee
jubilee exhibitions and publications
Art Museum in Łódź
national museums in: Kraków
Szczecin
Warsaw
Rok Awangardy
awangarda i tradycja
modernizacja
jubileusz stulecia
rocznicowe wystawy i publikacje
Muzeum Sztuki w Łodzi
Opis:
The year 2017 – a centenary of the “1st Exhibition of Polish Expressionists” – was proclaimed as the Jubilee Year of Polish Avant-garde. To mark the occasion over 200 events were organised by nearly 100 institutions. What is the outcome of it all? Has it changed the way the avant-garde movement and its role in Polish culture and tradition were perceived? Among accomplishments the jubilee year brought about is undoubtedly a number of exhibitions, their catalogues as well as other publications devoted to the avant-garde. Unfortunately, not all the initiatives turned out to be successful. Some of them though will be well remembered, inter alia: the cycle of exhibitions prepared by the Art Museum in Łódź which were accompanied by comprehensive and well edited catalogues; exhibitions: “Urban Revolt” at the National Museum in Warsaw, and “Avant-gardes of Szczecin” at the National Museum in Szczecin. One of the achievements is bigger amount of visual and textual resources available in Poland to explore the subject of the avant-garde. The jubilee publications also contained numerous documental materials that were not well known before. Significant theoretical texts have been published as well: the extended edition of Władysław Strzemiński’s Theory of Vision, and the Athens Charter by Le Corbusier, the importance of which can not be emphasised enough. The publication of relevant source materials must also be brought to attention; they came out as a series of catalogues by the Art Museum in Łódź, inter alia an ample selection of articles written by Debora Vogel in the book that accompanied the exhibition “Montages. Debora Vogel and the New Legend of the City”. During the jubilee year a question whether the avant-garde tradition resonates today was raised on many occasions. Two exhibitions presented various attitudes towards the heritage of the avant-garde: mentioned above “Montages” exhibition in Łódź, and one in the International Cultural Centre in Kraków “Lviv, 24 June 1937. City, Architecture, Modernism”.
Rok 2017 – w stulecie „I Wystawy Ekspresjonistów Polskich” – ogłoszono Rokiem Awangardy. W jego ramach odbyło się ponad 200 wydarzeń zorganizowanych przez blisko 100 instytucji. Jaki jest bilans tych obchodów? Czy zmieniły one postrzeganie awangardy, jej roli w kulturze i miejsca w polskiej tradycji? Na pewno dorobkiem rocznicowego roku są wystawy wraz z towarzyszącymi im katalogami, a także inne publikacje o awangardzie. Niestety, nie wszystkie inicjatywy okazały sie udane. Były jednak takie, po których zostanie trwały ślad: m.in. cykl wystaw przygotowanych przez Muzeum Sztuki w Łodzi, któremu towarzyszyły bardzo staranne, obszerne katalogi, a także ekspozycje: „Miejska rewolta” w Muzeum Narodowym w Warszawie oraz „Szczecińskie awangardy” w Muzeum Narodowym w Szczecinie. Udało się także poszerzyć zasób dostępnych w Polsce źródeł wizualnych i tekstowych dotyczących tematu awangardy. W rocznicowych książkach zamieszczono także liczne materiały dokumentalne, dotąd niedostępne szerszej publiczności. Szczególnie istotne jest także opublikowanie ważnych tekstów teoretycznych: poszerzonego wydania Teorii widzenia Władysława Strzemińskiego oraz Karty ateńskiej Le Corbusiera. Trzeba też wymienić ważne teksty źródłowe wydane w serii katalogów Muzeum Sztuki w Łodzi, m.in. obszerny wybór artykułów Debory Vogel w książce towarzyszącej wystawie „Montaże. Debora Vogel i nowa legenda miasta”. Podczas rocznicowych obchodów wielokrotnie zadawano również pytanie o aktualność tradycji awangardowej. Dwie wystawy dobrze pokazały różny stosunek i do tego dziedzictwa: wspominana już łódzka wystawa „Montaże” oraz ekspozycja „Lwów, 24 czerwca 1937. Miasto, architektura, modernizm” w Międzynarodowym Centrum Kultury w Krakowie.
Źródło:
Muzealnictwo; 2018, 59; 113-122
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Polish Committee’s of National Liberation policy towards museums
Polityka muzealna Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego
Autorzy:
Hanula, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433097.pdf
Data publikacji:
2018-06-22
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego
Resort Kultury PKWN
Wydziały Kultury Urzędów Wojewódzkich
działalność muzealna
ziemie wyzwolone
reforma rolna
konfiskata majątków
Polish Committee of National Liberation
Culture Department of the PKWN
Culture Divisions of Regional Offices
museums’ activity
liberated territories
land reform
confiscation of private properties
Opis:
Po II wojnie światowej w Polsce muzealnictwo miało podlegać i służyć polityce państwa. Nowa władza miała za zadanie kształtować i kreować świadomość obywateli zgodnie z ideologią stalinizmu. 21 lipca 1944 r. w Moskwie, pod patronatem Józefa Stalina, powołany został Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego (PKWN). Od 1 sierpnia 1944 r. jego siedziba, w tym również Resortu Kultury i Sztuki, znajdowała się w Lublinie. Artykuł porusza kwestie kształtowania się muzealnictwa w okresie od 21 lipca 1944 r. do końca grudnia 1944 r. na tzw. ziemiach wyzwolonych. W tym okresie rozpoczęto tworzenie nowych placówek (np. Muzeum na Majdanku), jak i wznawiano działalność instytucji istniejących przed II wojną światową, takich jak Muzeum Lubelskie czy Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej. Muzea w 1944 r. borykały się z wieloma problemami, były to m.in. zniszczenia wojenne, grabieże dokonywane przez stacjonujące na tych ziemiach wojsko ludowe, braki finansowe, czy niedobory kadrowe. Problemy z zatrudnianiem fachowców muzealników wynikały głównie z ówczesnej polityki PKWN, który w instytucjach kultury obsadzał na stanowiskach przeważnie pracowników zajmujących się działalnością propagandową. Nie bez znaczenia dla kwestii muzealnictwa była zapoczątkowana w 1944 r. reforma rolna, podczas której z rozparcelowywanych majątków ziemskich konfiskowano dzieła sztuki przekazując je m.in. do muzeów. Działania te były uzasadnione jedynie ideologicznie, ale – w ocenie historycznej – pozostały niesprawiedliwymi, wątpliwymi moralnie szykanami wobec grup społeczeństwa postrzeganych jako „obszarnicy”. Materiałami źródłowymi przy postawaniu artykułu były sprawozdania PKWN oraz Wydziałów Kultury Urzędów Wojewódzkich (lubelskiego, rzeszowskiego, białostockiego i warszawskiego), znajdujące się w Archiwum Akt Nowych w Warszawie.
After World War II museums in Poland were bound to serve political purposes. The aim of new government was to shape citizens’ awareness according to the Stalinist ideology. 21 July 1944, the Polish Committee of National Liberation (further PKWN) was created in Moscow under the patronage of Joseph Stalin. From 1 August 1944, it was located in Lublin together with its Arts and Culture Department. The period from 21 July 1944 to the end of December 1944 on the so-called liberated territories is discussed herein in the context of museums’ formation. It was the time when new institutions were created (e.g. Museum of Majdanek Concentration Camp) and those existing prior to WWII were re-established, such as the Lublin Museum or the National Museum of Przemyśl. In 1944, museums were facing many problems, inter alia, war damages, plunder by the People’s Army that quartered here, financial difficulties, personnel shortage. The lack of professionals in museums was the result of the PKWN strategy at the time, which first of all required propaganda specialists in culture institutions. The land reform initiated in 1944 affected museums to some extent; they were receiving works of art which had been confiscated from parcelled out landed properties. The only reason for it was the ideological one, however – from the historical point of view – they are regarded as unjust and immoral persecution and harassment against groups of society held by the communists in contempt, i.e. landowners. Sources on which the article has been based: reports of the PKWN and Culture Divisions of Regional Offices (Lublin, Rzeszów, Białystok, and Warsaw), which are in the possession of the Archives of Modern History Records (Archiwum Akt Nowych) in Warsaw.
Źródło:
Muzealnictwo; 2018, 59; 86-92
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Katyn Museum: The Martyrology Branch of the Polish Army Museum in Warsaw
Autorzy:
Bydoń, Bartłomiej
Frątczak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116121.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Katyn Museum in Warsaw
Katyn massacre
museums
Soviet Union
Germany
World War II
war crimes
Katyn
Kharkiv
Pyatikhatky
Kalinin (Tver)
Mednoye
Kyiv
Bykivnya
Katyn relics
the Independent Historical Committee for the Investigation of the Katyn Crime (NKHBZK)
the Polish Katyn Foundation (PFK)
the Museum of the Polish Army in Warsaw (MWP)
Opis:
This article presents an outline of the history of the Katyn massacre perpetrated by the Soviet Union on almost 22,000 Polish citizens in 1940, the attempts to search for the truth about the crime, and the process of the deconstruction of the Katyn lie from 1943; it will then move to a description of the history of its commemoration (including by independent organisations such as the Independent Historical Committee for the Investigation of the Katyn Crime [Niezależny Komitet Historyczny Badania Zbrodni Katyńskiej] and the Polish Katyn Foundation), and the documentation of the massacre at the Katyn Museum, the Martyrology Branch of the Polish Army Museum in Warsaw. Due to the complexity of this issue, the article has been divided chronologically into several chapters, starting with the signing of the German-Soviet Pact (the Ribbentrop-Molotov Pact) in 1939; the circumstances of World War II leading to the Katyn massacre; how Katyn qualifies as a war crime; and the progression of the story up until modern times. Apart from the history of the crime itself, the authors also describe the discovery of the evidence and the process of creating the Katyn Museum in Warsaw, as well as its permanent exhibition and the most important collections. The article discusses the issues of historic military architecture which was incorporated into the Katyn Museum, creating a unique exhibition containing thousands of artefacts (Katyn relics) recovered from the death pits in Katyn (Russia), Kharkiv-Pyatikhatky (Ukraine), Kyiv-Bykivnya (Ukraine) and Tver-Mednoye (Russia).
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2021-2022, 4; 5-117
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzea filmowe w Polsce – oferta i zwiedzający
Film Museums in Poland – the Off er and Visitors
Autorzy:
Stasiak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2078995.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
film tourism
film museums
tourist traffic
Museum of Cinematography in Lodz
Oskar Schindler’s Enamel Factory in Krakow
Bedtime Cartoons Museum in Rzeszow
Kargul and Pawlak Museum in Lubomierz
turystyka filmowa
muzea filmowe
ruch turystyczny
Muzeum Kinematografii w Łodzi
Fabryka „Emalia” Oskara Schindlera w Krakowie
Muzeum Dobranocek w Rzeszowie
Muzeum Kargula i Pawlaka w Lubomierzu
Opis:
W analizach turystyki filmowej często podkreśla się, że jest to zjawisko chimeryczne, trudne do zarządzania i szybko przemijające. Ważne jest więc stworzenie trwałych atrakcji, które niezależnie od zmieniającej się koniunktury na rynku turystycznym i filmowym będą przyciągały miłośników kina. Mogą to być np. muzea filmowe. W wyniku przeprowadzonej inwentaryzacji (wielkość i charakter zbiorów, tematyka ekspozycji, dodatkowa działalność itd.) zidentyfikowano w Polsce kilkanaście placówek o charakterze muzealnym, których ekspozycje związane są w różny sposób z kinematografią. Podzielono je na pięć grup: właściwe muzea filmowe, izby pamięci, placówki paramuzealne, inne muzea związane z filmem oraz muzea nieistniejące (zlikwidowane). W drugiej części artykułu dokonano charakterystyki osób odwiedzających cztery instytucje (Muzeum Kinematografii w Łodzi, Fabryka „Emalia” Oskara Schindlera w Krakowie, Muzeum Dobranocek w Rzeszowie, Muzeum Kargula i Pawlaka w Lubomierzu). Na podstawie udostępnionych ogólnych statystyk muzealnych określono poziom frekwencji, strukturę widzów (w tym sylwetki typowych odwiedzających) i sezonowość ruchu turystycznego. Ewenementem na tle pozostałych placówek jest Fabryka „Emalia” Oskara Schindlera w Krakowie. Z uwagi na liczbę zwiedzających (ponad 400 tys.) i zasięg oddziaływania (przewaga turystów z zagranicy) ma rangę międzynarodową. Potencjał innych muzeów jak na razie jest jednak słabo wykorzystywany.
Analyses of film tourism often stress the fact that it is a chimeric phenomenon, difficult to manage and transient. Thus, it is important to create permanent attractions that would draw film lovers, irrespective of the changing conjuncture on the tourist and film market. Those can be, for instance, film museums. As a result of the conducted inventory (size and character of collection, topic of exposition, additional activity, etc.) more than a dozen facilities of museum character whose expositions are in different ways connected with cinematography were identified in Poland. They were divided into five groups: film museums proper, halls of memory, institutions related to museums, other museums connected with film and defunct museums (closed down). The second part of the paper characterises visitors to four institutions (Museum of Cinematography in Lodz, Oskar Schindler’s Enamel Factory in Krakow, Bedtime Cartoons Museum in Rzeszow, Kargul and Pawlak Museum in Lubomierz). On the basis of the available general museum statistics, the level of frequency, visitors’ structure (including characteristics of typical visitors) and seasonality of the tourist traffic were determined. Oskar Schindler’s Enamel Factory in Krakow is a rarity against all the other facilities. Due to the number of visitors (over 400 thousand) and the range of impact (prevalence of foreign tourists), it has an international status. In turn, the potential of other museums has, so far, been poorly used.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio B – Geographia, Geologia, Mineralogia et Petrographia; 2021, 76; 95-125
0137-1983
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio B – Geographia, Geologia, Mineralogia et Petrographia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish central museum repository for Gdańsk Voivodeship. Part 2: in Sopot and in Oliwa
Polska centralna zbiornica muzealna na Województwo Gdańskie. Część 2. W Sopocie i w Oliwie
Autorzy:
Kamińska, Lidia Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432813.pdf
Data publikacji:
2019-09-18
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Polish Central Museum Repository (PCZM)
Gdańsk Voivodeship
Ministry of Culture and Art (MKiS) and Central Directorate of Museums and Collection Protection (NDMiOZ)
transport campaign
Sopot Repository
Oliwa Repository
former manorial property
former German property
protection of movable monuments
Polska Centralna Zbiornica Muzealna
województwo gdańskie
Ministerstwo Kultury i Sztuki Naczelna Dyrekcja Muzeów i Ochrony Zabytków
akcja zwózkowa
składnica sopocka
składnica oliwska
mienie podworskie
mienie poniemieckie
zabezpieczanie zabytków ruchomych
Opis:
The second part of the paper on the repositories located in Sopot and Gdańsk-Oliwa refers to the articles on Polish conservation and museum repositories published in the previous issues of the ‘Muzealnictwo’ Annual, particularly in the 2018 issue No. 59. The paper covers the period 1945–1949, in which the first stage of the transport of the artistic collections to the Polish Central Museum Repository in the Gdańsk Voivodeship (PCZM) took place. Established in 1945 by the Ministry of Culture and Art (MKiS) and the Central Directorate of Museums and Collection Protection (NDMiOZ), the institution was meant to collect moveable heritage that on the grounds of the decrees issued at the time was becoming property of the Treasury of State. The main PCZM’s seat was located in Sopot, the second in Gdańsk-Oliwa. The activity of the Repository is described, and so are the responsibilities of its staff and management, number of monuments collected at a given period, operation principles, administrative reporting, financing, outlays on the edifices of the Repository buildings. Furthermore, legal and political conditioning for PCZM’s operations are given. The issued decrees and ordinances changing the political regime in the country are given; they had a direct impact on the property collected at the Repository: abandoned, former German, and former manorial and on its ownership transfer. Moreover, extracts from instructions, orders, and circulars issued by the then administration, and affecting PCZM’s goals and operating are quoted; additionally, localities from which objects were transferred to PCZM are given, and sources to further investigate the topic are pointed to.
Druga część szkicu o składnicach ulokowanych w Sopocie i w Gdańsku–Oliwie nawiązuje do treści artykułów o polskich składnicach konserwatorskich i muzealnych, publikowanych w poprzednich numerach „Muzealnictwa”, w szczególności w numerze 59. z 2018 roku. Opracowanie obejmuje lata 1945–1949, w których miał miejsce pierwszy etap zwózki zbiorów artystycznych do Polskiej Centralnej Zbiornicy Muzealnej na Województwo Gdańskie (PCZM). Instytucja ta utworzona została w 1945 r. przez Ministerstwo Kultury i Sztuki Naczelną Dyrekcję Muzeów i Ochrony Zabytków (MKiS NDMiOZ). Celem jej powołania było gromadzenie ruchomości, które na mocy powstających wówczas dekretów stawały się własnością Skarbu Państwa. Główna siedziba PCZM znajdowała się w Sopocie, druga w Gdańsku–Oliwie. Artykuł opisuje działalność Składnicy, obowiązki jej pracowników, osoby zarządzające, liczby zabytków zgromadzonych w danym czasie, zasady funkcjonowania, podległość administracyjną, finansowanie, poniesione nakłady na budynki siedzib Składnicy. Podaje warunki prawno- polityczne, w których funkcjonowała PCZM. Wymienia dekrety i ustawy zmieniające ustrój kraju, wpływające bezpośrednio na zagadnienia własności mienia gromadzonego w Składnicy: opuszczonego, poniemieckiego, podworskiego. W tekście cytowane są również wyimki z instrukcji, zarządzeń, okólników wydawanych przez ówczesną administrację mające wpływ na cele i sposoby funkcjonowania PCZM, wymieniane miejscowości, z których zwieziono przedmioty do PCZM, wskazane źródła do pogłębiania tematu.
Źródło:
Muzealnictwo; 2019, 60; 256-266
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 196-208 z 208

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies