Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

The ‘Museums of the Frontline’ in Stepanakert, or on the Armenian Remembrance of the Armed Conflict with Azerbaijan

Tytuł:
The ‘Museums of the Frontline’ in Stepanakert, or on the Armenian Remembrance of the Armed Conflict with Azerbaijan
Muzeum frontowe Stepanakertu, czyli o ormiańskiej pamięci konfliktu zbrojnego z Azerbejdżanem
Autorzy:
LORENC, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/642335.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the NKR Memorial Museum of the Perished Soldiers
the Memorial Museum of Missing Warriors of the NKR
the ‘museums of the frontline’
Stepanakert
conflict over Nagorno-Karabakh
Muzeum Pamięci Poległych Żołnierzy
Muzeum Pamięci Zaginionych Bojowników
„muzea frontowe”
konflikt o Górski Karabach
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2019, 12; 393-411
2084-6991
Język:
angielski
Prawa:
CC BY: Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Celem tekstu jest próba aplikacji kategorii „wartości przestrzennych”, w rozumieniu Floriana Znanieckiego i Aleksandra Wallisa, na grunt badań poświęconych praktykom komemoracyjnym na przykładzie Muzeum Poległych Żołnierzy i Muzeum Zaginionych Wojowników, zlokalizowanych w Stepanakercie – stolicy Republiki Górskiego Karabachu. Pytanie podstawowe sprowadza się do tego, jakie są wartości przestrzenne obu muzeów? Zgodnie z przyjętą hipotezą, obie instytucje stanowią syntezę praktyk muzealnych i funeralnych. Poza funkcją komemoracją, polegającą na upamiętnieniu ormiańskich ofiar konfliktu zbrojnego o Górski Karabach, służą one konstruowaniu i utrwalaniu wrogości wobec Azerbejdżanów. Ma ona charakter fundacyjny dla idei Arcach i stanowi główną implikację polityczną wartości przestrzennych reprezentowanych przez te placówki, uzasadniając nazywanie ich „muzeami frontowymi”. Do opracowania materiałów pozyskanych w wyniku badań terenowych użyto metod jakościowych, w tym głównie analizy dyskursu, która pozwoliła potraktować muzea i ich otoczenie jako archiwa, które nie są neutralne, gdyż wiążą się z władzą gromadzenia oraz władzą samych instytucji. Pomocniczo zaś użyto autoetnografii i performansu.

Nagorno-Karabakh is currently considered the most militarized area in the South Caucasus region. The key political decision-makers of Armenia come from Stepanakert. The issue of the future of this territory is an important element of any electoral campaign in Armenia. Any plans to make concessions to the Azerbaijani side are opposed by Armenian nationalist and veteran circles. The memory of the armed conflict with Azerbaijan remains vivid and is reflected in numerous commemorative initiatives in the NKR, as exemplified by the Memorial Museum of the Perished Soldiers and the Memorial Museum – The Union of Relatives of Missing Warriors of the NKR in Stepanakert. These institutions are a synthesis of museum and funeral practices. To quote Aleksander Wallis, replacing ‘monuments’ with ‘museums,’ it may be concluded that they “were created to historicize current events” which “evoke the greatest emotions, tensions and conflicts” and stem from “profound moral needs.” However, unlike monuments whose “artistic shape and symbolic meaning [...] permit different interpre- tations in formal and artistic categories as well as in the categories of meaning, ideology and politics” (Wallis, 1968), the two museums do not give such freedom. Besides commemoration, they also serve the purpose of constructing and consolidating hostility towards Azerbaijan – the raison d’être of the conflict over Nagorno-Karabakh. The conflict is the foundation of the idea of Artsakh and the main political implication of the spatial values represented by the MMPS and MMMW. The unique character of these museums, however, is not related to the politicization of re-membrance, which is a common feature of such establishments, but rather to the short temporal distance between the armed conflict and the emergence of the exhibitions. Consequently, the memory of the museums’ creators has not been ‘borrowed’ and the message of the museums reflects the current attitude to Azerbaijan.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies