Temat: museums - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:: Nasze było dla nas bezcenne… OCHRONA DÓBR KULTURY W DZIAŁALNOŚCI POLSKIEGO PAŃSTWA PODZIEMNEGO 1939–1945
What was ours was invaluable to us… PRESERVING CULTURAL HERITAGE AS PART OF THE POLISH UNDERGROUND STATE’S (PPP) OPERATIONS 1939–1945
Autorzy:: Piotr, Majewski,
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/433362.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: wojna
okupacja
kultura
muzea
zbiory
war
occupation
culture
museums
collections
Opis:: The paper presents various forms of Polish underground structures, known as the Polish Underground State, during WWII. Their activities were connected with the preservation of Polish tangible cultural heritage and within the context of intangible values associated with it. The paper describes the underground structures whose activity was focused on securing Polish archival, museum and library collections, public and private, against the restrictive politicies of the German occupying forces (the so-called Kulturpolitik, the system of occupational law which was violated the rules of international law). It also describes circles and individuals who were involved in this activity. The final part of the article draws specific attention to the destruction of the capital city, Warsaw, while mentioning the activities undertaken by the Polish underground against this background with a view to the future, as they worked to save the nation’s tangible heritage (which was being quite literally destroyed) with the intention of reconstructing it after the war’s end. The Royal Castle in Warsaw is presented as a symbolic example of this motivation.
Artykuł prezentuje różne formy działalności polskich struktur konspiracyjnych w okresie II wojny światowej, określanych mianem Polskiego Państwa Podziemnego. Działania te dotyczyły problemów ochrony dóbr kultury materialnej a zarazem związanego z nią kontekstu wartości niematerialnych. Artykuł charakteryzuje struktury konspiracyjne, których aktywność była skoncentrowana na zabezpieczaniu przed restrykcyjną polityką niemieckiego okupanta (tzw. Kulturpolitik, system okupacyjnego prawa, sprzeczny z normami prawa międzynarodowego) polskich zbiorów archiwalnych, muzealnych i bibliotecznych, kolekcji prywatnych, opisując również zaangażowane w nią środowiska i indywidualności. W części finalnej artykuł zwraca szczególną uwagę na doświadczenie destrukcji stołecznego miasta Warszawy, wskazując zarazem na podejmowane w jej tle przez polskie środowiska konspiracyjne działania o charakterze perspektywicznym, służące ratowaniu niszczonego, w najdosłowniejszym rozumieniu, dziedzictwa materialnego, z intencją jego odbudowy po zakończeniu wojny. Jako symboliczny przykład tej motywacji zaprezentowany zostaje Zamek Królewski w Warszawie.
Źródło:: Muzealnictwo; 2017, 58; 14-18
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:: STARA KOLEKCJA – NOWA ARCHITEKTURA. MUZEUM ISABELLI STEWART GARDNER W BOSTONIE
OLD COLLECTIONS - NEW ARCHITECTURE. THE ISABELLA STEWART GARDNER MUSEUM IN BOSTON
Autorzy:: Anna, Jasińska,
Artur, Jasiński,
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/433520.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: museum architecture
collector’s museums
Isabella Steward Gardner
muzea kolekcjonerskie
Opis:: The cycle of articles entitled ”Old Collections – New Architecture” focuses on contemporary extensions, conversions and modernisations of famous collectors’ museums that were established in the United States at the turn of the 20th century. This article presents the history of Isabella Stewart Gardner’s collection, for which she built a special, private museum on the outskirts of Boston, which was modelled on the Renaissance palaces of Venice. In 2005-2012 the New Wing was added, designed by the well-known Italian architect Renzo Piano. Although the project has been controversial from the very beginning, the final result has been received favourably, and is seen as a respectful complement to the historical Museum building, which may serve as an example for similar ventures.
Cykl artykułów „Stare kolekcje – nowa architektura” poświęcony jest współczesnym dobudowom, rozbudowom i modernizacjom słynnych kolekcjonerskich muzeów, które powstały w Stanach Zjednoczonych na przełomie XIX i XX wieku. Niniejszy artykuł przedstawia historię kolekcji Isabelli Stewart Gardner, która dla zebranych dzieł sztuki zbudowała na przedmieściach Bostonu specjalne muzeum, o architekturze wzorowanej na renesansowych pałacach weneckich. Muzeum to zostało w latach 2005-2012 rozbudowane na podstawie projektu znanego włoskiego architekta – Renzo Piano. Projekt ten na początku budził liczne kontrowersje, lecz w rezultacie oceniany jest przychylnie, jako właściwe i pełne umiaru uzupełnienie starego historycznego budynku Muzeum, mogące stanowić wzór dla podobnych przedsięwzięć.
Źródło:: Muzealnictwo; 2015, 56; 20-31
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:: Agricultural activity run by open-air museums in Poland
Prowadzenie działalności rolniczej przez muzea na wolnym powietrzu w Polsce
Autorzy:: Gwardzińska, Żaneta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1932680.pdf
Data publikacji:: 2021-06-22
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: open-air museums
agricultural activity
animals in open-air museums
agricultural law
muzea na wolnym powietrzu
skanseny
działalność rolnicza
zwierzęta w skansenach
prawo rolne
Opis:: The discussed issue relates to one of the legal aspects of the operations of open-air museums, namely them running agricultural activity. The specificity of this group of museums and their character make them not only museums in the understanding of the Act on Museums of 21 November 1996, but also farms to which regulations of broadly conceived agricultural law apply. What is more, the animals raised at museums require regular veterinary care, and its provision should be secured by the institutions’ directors. These are all questions that do not stem directly from the Act on Museums, hence, among others, numerous problems faced by museum curators. The paper is accompanied by tables and diagrams containing the results of a survey conducted by the Author among curators from open-air museums meant to display the legal challenges they have to face on a daily basis in their works. The paper constitutes a pioneer study of these problems, since they have not as yet been analysed in Polish literature.
Problematyka niniejszego artykułu dotyczy jednego z aspektów prawnych działalności muzeów na wolnym powietrzu, czyli prowadzenia przez nie działalności rolniczej. Specyfika tej grupy muzeów oraz ich charakter sprawiają, że na gruncie prawnym są one nie tylko muzeami w rozumieniu Ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach, lecz także gospodarstwami rolnymi, do których stosuje się przepisy szeroko rozumianego prawa rolnego. Co więcej, hodowane w muzeach zwierzęta wymagają stałej opieki weterynaryjnej, a za jej zapewnienie odpowiada dyrektor instytucji. Są to zagadnienia, które nie wynikają wprost z Ustawy o muzeach i między innymi z tego powodu stanowią liczne problemy praktyczne dla muzealników. Tekst wzbogacony został o – ujęte w tabele i diagram – wyniki przeprowadzonego przez autorkę badania ankietowego wśród polskich muzeów na wolnym powietrzu, którego celem było ukazanie problemów prawnych, z którymi borykają się muzealnicy w codziennej pracy w tych muzeach. Artykuł stanowi pionierskie opracowanie przedmiotowej problematyki, gdyż do tej pory nie była ona w polskiej literaturze analizowana.
Źródło:: Muzealnictwo; 2021, 62; 115-127
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:: The Biuletyn Informacyjny Zarządu Muzeów i Ochrony Zabytków Bulletin, 1955–1987
Autorzy:: Niezabitowski, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27730274.pdf
Data publikacji:: 2023-10-24
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: Biuletyn Informacyjny Zarządu Muzeów i Ochrony Zabytków
journal
Kazimierz Malinowski
Mieczysław Ptaśnik
Stanisław Brzostowski
museums
museology
Editorial Staff
Directorate of Museums and Monument Preservation
Opis:: In 1955–1987, the Directorate of Museums and Monument Preservation (until 1959: Central Directorate of Museums and Monument Preservation), a structural unit of the Ministry of Culture and Art, published Biuletyn Informacyjny, a bulletin dedicated to documenting the activity of museums in Poland. In 1955-1959, it was called Biuletyn Informacyjny Centralnego Zarządu Muzeów i Ochrony Zabytków, while in 1959–1987, it was published under the name Biuletyn Informacyjny Zarządu Muzeów i Ochrony Zabytków. It was published as a bimonthly or a quarterly with a limited circulation (400–600 copies), and was delivered to museums. The following served as its subsequent Editors-in-Chief: Mieczysław Ptaśnik (until 1972), Stanisław Brzostowski (until 1976), and Franciszek Midura (until 1987). The core content of the publication covered short factual information reporting on definite achievements of particular museums or Minister’s initiatives, as well as longer papers authored in their majority by the Editorial Staff and museum curators who submitted their materials. Informative texts were included in the sections whose names altered. The most important of them were as follows: I. ‘Research and Academic Discoveries’, II. ‘Publications’, III. ‘Exhibitions’, IV. ‘New Acquisitions’, V. ‘Educational Actions’, VI. ‘Conservation Works’, VII. ’Foreign Cooperation’, VIII. ‘Foreign Museums’, IX. ‘Conferences’, X. ‘Communiqués’, XI. ‘Papers’. Despite bearing features of a journal published under the ideological and political control of the Communist regime, the Biuletyn Informacyjny Zarządu Muzeów i Ochrony Zabytków bulletin essentially constitutes a reliable source for the history of Polish museology in 1955-1987.
Źródło:: Muzealnictwo; 2023, 64; 163-169
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:: University museums: museums at universities. Guardians of academic heritage, in the light of legal regulations and praxis
Muzeum uczelniane – muzeum w uczelni. Strażnicy dziedzictwa akademickiego według uregulowań prawnych i praktyki
Autorzy:: Szaszkiewicz, Marta
Ślaga, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1932658.pdf
Data publikacji:: 2021-05-13
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: university museums
academic heritage
higher-education institutions
legal regulations
Association of University Museums (SMU)
muzea uczelniane
dziedzictwo akademickie
szkoły wyższe
regulacje prawne
Stowarzyszenie Muzeów Uczelnianych
Opis:: Establishing and organising university museums at higher-education institutions demonstrates an increased interest in the history of the given institution, its bonds with the region, yet first and foremost it points to the need to preserve traces of academic heritage constituting an important component of national heritage. To-date, university museums in Poland have been dedicated neither an unequivocal definition, nor specific legal regulations. These organizations are characterized by differentiated management modes, formulation of goals, as well as varied policies of amassing collections. An attempt at defining university museums and their legal status, as well as their positioning in tertiary-education institutions’ structure has been made. Moreover, the nuances resulting from the failure to have included university museums in the Act on Museums of 21 November 1996 have been clarified. Additionally, a list of university museums for 2020, put together as a result of the research conducted by the paper’s Authors and based on the documents available in the archive of the Association of University Museums (SMU), has been presented.
Powoływanie i organizowanie muzeów uczelnianych w szkołach wyższych wskazuje na wzrost zainteresowania historią uczelni, jej związkami z regionem a przede wszystkim na potrzebę zabezpieczania śladów dziedzictwa akademickiego będącego ważną składową dziedzictwa narodowego. Muzea uczelniane w Polsce do tej pory nie doczekały się jednoznacznej definicji ani konkretnych uregulowań ustawowych. Jednostki te cechuje różnorodność w sposobie zarządzania, formułowania celów oraz budowania polityki gromadzenia zbiorów. Artykuł jest próbą zdefiniowania muzeów uczelnianych przez ich status prawny i ulokowanie w strukturach szkoły wyższej. W tekście wyjaśniono niuanse wynikające z nieujęcia muzeów uczelnianych w Ustawie o muzeach z dnia 21 listopada 1996 roku. Przedstawiono również wykaz muzeów uczelnianych na rok 2020, który został opracowany na podstawie badań przeprowadzonych przez autorki artykułu i dokumentów znajdujących się w archiwum Stowarzyszenia Muzeów Uczelnianych.
Źródło:: Muzealnictwo; 2021, 62; 58-67
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:: Two perspectives on the act on museums
Autorzy:: Jagielska-Burduk, Alicja
Stec, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27324471.pdf
Data publikacji:: 2021-10-06
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: commentary on an act of law
museums
heritage
historic monuments
administration
Opis:: In the paper the analysis of two newly published commentaries (2021) on the Act on Museums is conducted: the first commentary by A. Barbasiewicz, a lawyer specializing in cultural heritage, and the other by a team of scholars: Z. Cieślik, I. Gredka-Ligarska, P. Gwoździewicz- -Matan, I. Lipowicz, A. Matan, K. Zeidler specializing in administrative proceedings and legal protection of historic monuments. Both publications represent various perspectives on the same issue, thus complementing one another. The difference in the approach makes them both useful to experienced practitioners on the one hand and those who happen to confront these topics for the first time one the other. Importantly, both have been written in a clear language comprehensible to non-lawyers. Their high-rating cannot be diminished by the few critical remarks formulated in the paper.
Źródło:: Muzealnictwo; 2021, 62; 254-257
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:: Museums in the world without the future
Autorzy:: Szeląg, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27781987.pdf
Data publikacji:: 2022-09-19
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: sustainable museum
education
museums’ future
the Anthropocene
climate responsibility
climate change
Opis:: The paper is dedicated to museum’s commitment to struggling for climate and against climate change. Facing the key imperative conditioning museums’ operation whose sense is defined e.g., by the assumption that there will be ‘some’ future for whose sake it is worth while taking care of museum exhibits and other testimonies to the past and contemporary culture, the climate change we are witnessing makes museums face very special challenges. As institutions of social trust they continue to be regarded a credible source of knowledge, they engage increasingly more in activities aimed at preserving the environment. This can be clearly seen, for example in the exhibitions dedicated to the Anthropocene mounted in museums worldwide over the last decade. The engagement of museums in this respect and this engagement’s object are the topic of the paper. Furthermore, a critical view is presented not only of the people and the institutions they create, or more broadly cultures and civilisations, all of key importance for our planet’s future, but also of the fact that certain topics, as praxis has shown, have remained untouched by museums (e.g., responsibility of global corporations or the ideology of capitalist growth). In this very context questions are also asked to what degree and how much museums can change their practices affecting the climate, if only by renouncing or at least limiting their participation in global tourism and competition for public’s leisure time in the market game for attracting consumers’ attention.
Źródło:: Muzealnictwo; 2022, 63; 158-163
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:: High standard means what standard? The need of introducing an accreditation scheme for Polish museums
Wysoki poziom, czyli jaki? O potrzebie wprowadzenia schematu akredytacyjnego dla muzeów w Polsce
Autorzy:: de Rosset, Alicja
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1933039.pdf
Data publikacji:: 2018-08-06
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: management of museums
high standard of performance
importance of collections
National Register of Museums
British accreditation scheme
Accreditation Scheme for Museums and Galleries in the United Kingdom
Arts Council England
zarządzanie muzeami
wysoki poziom działalności
znaczenie zbiorów
Państwowy Rejestr Muzeów
brytyjski schemat akredytacyjny
Opis:: In the Act on Museums, Chapter 3, the National Register of Museums is pointed out as an official list to be entered by those institutions which represent both a high standard of their cultural activity and a great importance of their collections. The relevant Ordinance – in accordance with the Act – is to specify the manner in which the Register should be run, the application form for candidates, the mode and conditions of entering it, and the control procedures. However, the Ordinance reveals neither the requirements museums should meet nor the criteria of their assessment; only the application form contains the range of issues which are to be analysed. It is a bit like taking part in a contest without the general terms. The categories used for the evaluation are known from the application form, but there is no reference to any goals, the museums should strive for, or criteria that serve for their either positive or negative final assessment. Even though the members of an evaluation committee are distinguished specialists, who undoubtedly are able to assess the standard of museum performance, an assessment without criteria will always be purely subjective and immeasurable. In countries like e.g. the United Kingdom there are accreditation systems which allow to have the high standard of museum performance certified. The accreditation schemes that are officially in use specify the requirements for museums in a clear manner, leaving no doubt which constituent is being assessed and what criterion is used for it. It also has a positive impact on unification of management in museums, and indicates the direction they should take for improving the quality of their performance. These standards refer both to the strategic issues in relation to the management of the museum as an organisation and its collection, and to the experience it offers to their visitors.
W Ustawie o muzeach w rozdz. 3. mowa jest o Państwowym Rejestrze Muzeów, do którego wpisywane są instytucje o wysokim poziomie merytorycznej działalności i dużym znaczeniu zbiorów. Rozporządzenie w sprawie Rejestru ma – zgodnie z Ustawą – określać sposób jego prowadzenia, wzór wniosku o wpis, warunki i tryb dokonywania wpisów oraz okoliczności kontroli. Rozporządzenie nie wskazuje jednak wymagań wobec muzeów ani kryteriów ich oceny, a jedynie we wzorze wniosku podaje zakres zagadnień, jakie poddawane są analizie. Sytuacja przypomina nieco udział w konkursie bez regulaminu – na podstawie rubryk z formularza zgłoszeniowego znane są oceniane kategorie, nie ma jednak żadnego odniesienia do celów, do jakich muzeum ma dążyć, ani kryteriów, według których instytucja zostanie oceniona pozytywnie bądź negatywnie. Choć w skład komisji kwalifikacyjnej wchodzą osoby będące wybitnymi specjalistami, które bez wątpienia są w stanie ocenić poziom muzeum, to jednak ocena pozbawiona kryteriów staje się czysto subiektywna i niemierzalna. W krajach takich, jak np. Wielka Brytania istnieją systemy akredytacji pozwalające na staranie się o uzyskanie poświadczenia wysokiego poziomu działania muzeum. Obowiązujące w nich schematy akredytacji w jasny sposób określają wymagania, jakie musi spełniać muzeum, nie pozostawiając wątpliwości co do tego, jaki element jest oceniany i według jakiego kryterium. Wpływa to również pozytywnie na ujednolicenie zarządzania w muzeach i wyznacza instytucjom kierunek, w którym mają dążyć w celu podwyższenia jakości. Tego typu standardy odnoszą się zarówno do zagadnień strategicznych, związanych z zarządzaniem muzeum jako organizacją i zbiorami muzealnymi, jak i do muzealnej oferty dla publiczności.
Źródło:: Muzealnictwo; 2018, 59; 157-162
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:: Designing museum exhibition’s communication: report and research analysis
Autorzy:: Mieczkowska, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27703551.pdf
Data publikacji:: 2023-05-09
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: communication efficiency
event’s impact on the city and region
museums’ communication challenge
new media in museums
exhibition as communication space
research into the public
research into communication efficiency
Opis:: Between March and August 2022, the National Museum in Lublin mounted the first in Poland exhibition of the Polish painter Tamara Lempicka. The number of public who visited it reached 86,667, which made it an event of the highest turn-out in Poland. An attempt to analyse the wonder of Lempicka’s communication success, the unwavering interest in her personality and art, has been made by the Author. This effort was helped through reaching the current carriers of her brand, namely contemporary fashion designers, authors of adverts, films, or literature pieces. The Author analysed the results of the research conducted during the Exhibition, amounting to 1,544 surveys in total. The study’s purpose was to verify public’s satisfaction, locations visitors had come from, source of information on the Exhibition, efficiency of the Museum’s communication endeavours, and the public’s profile. The visitors considered the following to have been the Exhibition’s strongest points (by order of preference); exhibits, topic, layout, narrative, curator’s concept, and the design. Interestingly, when the Exhibition was open to the public and the advertising and informing campaign was being implemented, the administrators of social media observed a significant increase in the number of visitors, The Facebook profile witnessed the increase by 54.8 per cent versus the previous five months, while the Instagram account’s visits grew by as many as 202.6 per cent. Furthermore, also the campaign promoting the event was analysed; it was not limited either to the Internet or external advertising, but was also conducted at the venue where the Exhibition was held. The power of social media was efficiently used and consciously managed by the Exhibition organizers, which substantially contributed to popularizing the project.
Źródło:: Muzealnictwo; 2023, 64; 43-50
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:: STARA KOLEKCJA – NOWA ARCHITEKTURA DULWICH PICTURE GALLERY W LONDYNIE
Autorzy:: Anna, Jasińska,
Artur, Jasiński,
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/433287.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: Dulwich Picture Gallery
Private Collections of Art
John Soane
The Architecture of Museums
Opis:: The article presents the history of the Dulwich Picture Collection in London. The gallery building, erected in 1813 and designed by the prominent British architect Sir John Soane, is regarded as an archetype of a picture gallery building. The many additions and extensions to the structure of the building have not spoiled the original edifice; on the contrary, they have boosted its attractiveness and provided it with new functions required in modern museums.
Źródło:: Muzealnictwo; 2016, 57; 3-16
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:: BEATA PAWŁOWSKA-WILDE MUZEALNIK, REDAKTOR, SZEFOWA, PRZYJACIEL
BEATA PAWŁOWSKA-WILDE A MUSEUM PROFESSIONAL, AN EDITOR, A BOSS, A FRIEND
Autorzy:: Maria, Sołtysiak,
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/433626.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: Museology
managing editor
museums’ register
museum professional
muzealnictwo
muzealnik
ewidencja muzeów
bibliografia wydawnictw
Opis:: Beata Pawłowska-Wilde passed away on Easter Saturday 2015. She graduated from the Department of Conservation and Historic Monuments Studies specialising in museology at the Copernicus University in Toruń. She was Head of the Museology Department of the Centre for Documentation of Monuments (ODZ) for many years, as well as the co-author of publications on museums, including „Muzealnictwo”, „Museum Events”, the „Bibliography of information contained in publications by museums in Poland” and others. She was born on 13th April 1932 into a family of scientists researching history and art history. Both her private and professional life were greatly influenced by her family home and her surroundings, imbued with a scientific approach towards all and any activities, humanities, patriotism and honour.Her childhood was marked by the war. At the beginning of the Warsaw Rising, at the age of 12, she and her younger brother Christopher were deported to forced labour in Germany. Her moving accounts from those tragic days may be found in the Oral History Archives of the Museum of the Warsaw Rising.She graduated from the Faculty of Fine Arts of Copernicus University in Toruń in 1954. She was engaged by Prof. Kazimierz Malinowski to work at ODZ in 1963. Her first task was to assemble and classify a bibliography of museology from Polish and foreign writings, as well as to edit subsequent volumes of the „Library of Museology and Monument Protection” Series. In 1976 she became Head of the Museology Department. While in that position she directed her own projects related to the history of museology; for example, she devised a comprehensive survey for the Index of Museum Registry in Poland and subsequent editions of the Inventory of Museums in Poland. From 1982 she worked as Managing Editor of „Muzealnictwo”, from 2000-2010 as Associate Editor, and from 1991 as editor-in-chief of the periodical „Museum Events”. She also co-authored successive volumes of the „Bibliography of information contained in publications issued by the museums in Poland. Non-serial and serial publications”. During 40 years in the Museology Department of the Centre for Documentation of Monuments, Beata Pawłowska-Wilde made an invaluable contribution to the systematisation of activities relating to Polish museums, recording them and promoting knowledge about Polish and international museology. She established a relationship with Polish museum professionals which resulted in close contacts between „Muzealnictwo’s” Editorial Board with this circle to this day. She co-operated conceptually with the Editorial Board, offering her advice and support when preparing each issue of the periodical. The editorial archives include: a film about „Muzealnictwo” made in 2012 on the occasion of the 60th anniversary of the annual, and footage shot by her son, Tomasz Wilde, which consists of priceless memories of Beata Pawłowska-Wilde, as well as of the long-time editor-in-chief of the „Muzealnictwo” Annual, Janusz Odrowąż-Pieniążek, in which both of them tell interesting and touching stories about the editors’ history, their associates and the fate of the periodical in the 1980s and 1990s.
W Wielką Sobotę poprzedzającą Wielkanoc 2015 r. zmarła Beata Pawłowska-Wilde – absolwentka konserwatorstwa i zabytkoznawstwa ze specjalizacją w zakresie muzealnictwa na Uniwersytecie im. M. Kopernika w Toruniu, wieloletnia szefowa Działu Muzealnictwa Ośrodka Dokumentacji Zabytków (ODZ), współtwórczyni wydawnictw dotyczących muzeów, m.in. „Muzealnictwa”, „Zdarzeń Muzealnych”, „Bibliografii zawartości wydawnictw muzeów w Polsce” i innych. Urodziła się 13 kwietnia1932 r. w Warszawie w rodzinie naukowców badających dzieje historii i sztuki. Dom rodzinny i otoczenie przepojone atmosferą naukowego podejścia do wszelkich działań, humanizmem, patriotyzmem i honorem – to wszystko wpłynęło na Jej życie prywatne i postawę zawodową. Jej dzieciństwo naznaczyła wojna – na początku Powstania Warszawskiego, w wieku 12 lat została wywieziona razem ze swoim młodszym bratem Krzysztofem na roboty do Niemiec. W Archiwum Historii Mówionej Muzeum Powstania Warszawskiego znajduje się przejmująca relacja Beaty Pawłowskiej-Wilde z tamtych tragicznych dni. W 1954 r. ukończyła Wydział Sztuk Pięknych na UM K w Toruniu. W 1963 r. została zaangażowana przez prof. Kazimierza Malinowskiego do pracy w ODZ i jej pierwszym zadaniem było gromadzenie i klasyfikowanie bibliografii muzealnictwa z piśmiennictwa polskiego i obcego oraz redagowanie poszczególnych tomów serii „Biblioteki Muzealnictwa i Ochrony Zabytków”. W 1967 r. została kierownikiem Działu Muzealnictwa – wykonując zadania związane z pełnieniem tej funkcji prowadziła jednocześnie projekty autorskie dotyczące historii muzealnictwa: opracowała obszerną ankietę do Kartoteki Ewidencji Muzeów w Polsce i kolejnych wydań Wykazu Muzeów w Polsce. Od 1982 r. pełniła obowiązki sekretarza redakcji „Muzealnictwa”, w l. 2000–2010 zastępcy red. naczelnego, od 1991 r. red. naczelnego biuletynu „Zdarzenia Muzealne”, współtworzyła również kolejne tomy „Bibliografii zawartości wydawnictw muzeów w Polsce. Druki zwarte i ciągłe”. Przez 40 lat pracy w Dziale Muzealnictwa ODZ Beata Pawłowska-Wilde wniosła nieoceniony wkład w usystematyzowanie działań dotyczących polskich muzeów, zewidencjonowania ich, a także w propagowanie wiedzy o muzealnictwie polskim i światowym. Zbudowała więź ze środowiskiem muzealników polskich, która do dziś owocuje bliskimi kontaktami redakcji „Muzealnictwa” z tym środowiskiem. Do ostatniej chwili życia współpracowała z redakcją koncepcyjnie, służąc jej radą i wsparciem merytorycznym przy tworzeniu każdego numeru periodyku. W archiwum redakcyjnym znajdują się: film o piśmie „Muzealnictwo” zrealizowany w 2012 r., w związku z jubileuszem 60-lecia jego istnienia oraz, nakręcony przez syna, Tomasza Wilde, materiał filmowy, który zawiera bezcenne wspomnienia Beaty Pawłowskiej-Wilde, a także wieloletniego redaktora naczelnego, Janusza Odrowąża-Pieniążka – obydwoje snują interesującą i wzruszającą opowieść o dziejach redakcji, jej współpracownikach i losach pisma w latach 80. i 90. XX wieku.
Źródło:: Muzealnictwo; 2015, 56; 98-103
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:: W STRONĘ MORZA. POLITYKA OCHRONY MORSKIEGO DZIEDZICTWA KULTUROWEGO W KRAJACH REJONU MORZA BAŁTYCKIEGO I PÓŁNOCNEGO
Towards the sea. Politics of protection of maritime cultural heritage in the countries of the Baltic and the North Sea region
Autorzy:: Robert, Domżał,
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/432736.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: Museums
Norwegian
cultural heritage
Polish museology
Baltic Strategy
Dziedzictwo kulturowe
muzealnictwo morskie
strategia bałtycka
Opis:: The article deals with issues concerning the protection of maritime cultural heritage in the countries bordering the Baltic and the North Sea. It presents the origins of the Monitoring Group on Cultural Heritage in the Baltic Sea States and of its two Working Groups, whose members include representatives of the National Maritime Museum in Gdańsk. Moreover, the Action Plan for the new Strategy for the Baltic Sea Region accepted by the European Commission is/was presented. For the first time, the strategy includes the Culture Priority Area as well as example flagship projects connected with cultural heritage. Two of them were submitted by the National Maritime Museum in Gdańsk. This elaboration also mentions example projects implemented thanks to EEA Grants. One of the last ‘soft’ projects carried out by the National Maritime Museum was the cooperation with the Norwegian Directorate for Cultural Heritage – Riksantikvaren from Oslo and the Hardanger & Voss Muzeum from Utne. The „Polish and Norwegian maritime cultural heritage” project consisted in exchanging experiences on dying maritime crafts of boatbuilding and cordage. During the meetings, an innovative educational programme was created which was implemented in both Polish and Norwegian museums. The broad range of issues discussed in the article shows the increasing importance of maritime cultural heritage which is playing an increasingly important role in the local development of the Northern Europe coastline.
Artykuł dotyczy zagadnień z dziedziny ochrony morskiego dziedzictwa kulturowego w krajach leżących nad Morzem Bałtyckim i Północnym. Przedstawioono w nim genezę powstania Grupy Roboczej ds. Dziedzictwa Kulturowego Krajów Bałtyckich oraz pracujące na jej rzecz dwie Grupy Robocze. W pracach tych ostatnich biorą udział przedstawiciele Narodowego Muzeum Morskiego w Gdańsku. Ponadto zaprezentowano tzw. „Plan Działania” dla nowej Strategii Bałtykciej zatwierdzonej przez Komisję Europejską. W tej Strategii po raz pierwszy znalazł się Obszar Priorytetowy ”Kultura” i przykładowe projekty flagowe związane z dziedzictwem kulturowym. Dwa z tych projektów zostały zgłoszone przez Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku. W opracowaniu tym pokazano także przykładowe projekty realizowane ze środków pochodzących z tzw. Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Jednym z ostatnich „miękkich” projektów realizowanych przez NMM była współpraca z Norweskim Dyrektoriatem ds. Dziedzictwa Kulturowego - Riksantikvaren z Oslo oraz Hardanger & Voss Muzeum z siedzibą Utne. Projekt „Morskie dziedzictwo kulturowe Polski i Norwegii” polegał na wymianie doświadczeń z zakresu ginących rzemiosł morskich szkutnictwa i powroźnictwa. W czasie wspólnych spotkań stworzono także innowacyjny program edukacyjny wdrażany w muzeach polskich i norweskich. Szerokie spektrum zagadnień poruszanych w artykule pokazuje rosnące znaczenie morskiego dziedzictwa kulturowego, które ma coraz większe znaczenie w rozwoju regionalnym terenów nadmorskich Europy Północnej.
Źródło:: Muzealnictwo; 2015, 56; 68-76
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:: Visitor, please, come… initial remarks on museum public during the covid-19 pandemic
Przyjdź widzu, przyjdź… wstępne uwagi na temat publiczności muzealnej w czasie pandemii covid-19
Autorzy:: Bąk, Agnieszka
Wiśniewski, Rafał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1932776.pdf
Data publikacji:: 2021-09-28
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: museums
public
participation in culture
pandemic
digitization
muzea
publiczność
uczestnictwo w kulturze
pandemia
cyfryzacja
Opis:: The issue of the return of the public to museums after the experience connected with the COVID-19 pandemic is discussed. Furthermore, the results of research related to participation in culture and public’s motivations focused on museum visitors is analysed. The activities undertaken by the institutions desiring to maintain communication with the public and wishing to enable them contact with museum exhibits despite the sanitary restrictions are presented. The authors have initially diagnosed the impact of the pandemic on the institutions’ relations with their public, pointing to both negative impacts and benefits, e.g., speeding of the digitizing process and extension of educational functions.
Artykuł przybliża kwestie związane z powrotem publiczności do muzeów po doświadczeniach związanych z pandemią COVID-19. Omawia wyniki badań dotyczących uczestnictwa w kulturze i motywacji odbiorców, koncentrując się na perspektywie zwiedzających muzea. Przedstawia działania, które instytucje podejmowały w trakcie pandemii, chcąc podtrzymać relacje z widzami i umożliwić im kontakt z muzealiami pomimo obowiązujących obostrzeń. Autorzy dokonali wstępnej diagnozy wpływu pandemii na relacje instytucji z odbiorcami, wskazując zarówno negatywne skutki, jak i korzyści, m.in. przyśpieszenie procesu cyfryzacji oraz rozbudowanie funkcji edukacyjnych.
Źródło:: Muzealnictwo; 2021, 62; 246-253
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:: Current state of military museology in Slovakia
Obecny stan muzealnictwa wojskowego na Słowacji
Autorzy:: Šteiner, Pavol
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/433229.pdf
Data publikacji:: 2020-05-21
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: Slovakia
military museology
militaria collectors
military history
museums
Słowacja
muzealnictwo wojskowe
kolekcjonerzy militariów
historia wojskowości
muzea
Opis:: The area of the Slovak Republic has served over history as a ‘melting pot’ of civilizations and migrations. Thus during numerous conflicts and wars it turned into a stage of military operations. It is remarkable that a relatively small surface of the country gave so much space to numerous armies. Those campaigns have left many traces, represented by battlefields, monuments and also movable items, militaria. However, since Slovakia is a relatively young republic, several problems are present with respect to building military museology on the national level. In the past, Slovakia’s military museology was presented mostly in museums in other countries. The fall of the Communist regime enabled to transform the existing military museums into serious institution to present and research into the national military history. Currently, the process of the development of military museology in our country can neither be considered as completed nor as satisfactory.
W przeszłości obszar Republiki Słowackiej pełnił rolę tygla cywilizacyjnego i migracyjnego. Dlatego w czasie licznych konfliktów i wojen stawał się sceną operacji militarnych. Owe kampanie pozostawiły liczne ślady w postaci pól bitew, pomników, a także przedmiotów ruchomych – militariów. Jednak ponieważ Republika Słowacka jest państwem stosunkowo młodym, budowanie muzealnictwa wojskowego na poziomie ogólnonarodowym rodzi kilka problemów. Na przestrzeni dziejów słowackie muzealnictwo wojskowe było przeważnie obecne w muzeach innych krajów. Upadek komunizmu umożliwił przekształcenie istniejących muzeów wojskowych w prestiżowe instytucje mające przedstawiać narodową historię wojskowości i jej badanie. Obecnie procesu rozwoju muzealnictwa wojskowego w naszym kraju nie można uznać ani za zakończony, ani za zadowalający.
Źródło:: Muzealnictwo; 2020, 61; 66-74
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:: PO CO NAM DIGITALIZACJA? KATALOGI INTERNETOWE I WIRTUALNE MUZEA. NOWE METODOLOGIE
WHY DO WE NEED DIGITISATION? INTERNET CATALOGUES AND VIRTUAL MUSEUMS. NEW METHODOLOGIES
Autorzy:: Marcin, Mondzelewski,
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/433258.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: digitalizacja
katalogi internetowe
muzea
nowe technologie
społeczeństwo informacyjne
digitisation
internet catalogues
museums
new technologies
information society
Opis:: The presence of Polish museums on the internet is increasing, and not only in the form of websites. Thanks to external funds, among others the Culture+ Programme, electronic versions of catalogues of Polish collections have appeared online; however, they are still limited when it comes to access to information on museum exhibits. In this field, Polish museums are far behind museums from Western Europe; they tend to mainly focus on sharing basic descriptions with virtual documentation. Realisations such as presenting objects in the form of 3D visualisations or 360° degree photographs are still rare. Ironically, such delays are an advantage for our museums, as they allow them to learn from the mistakes of others, and implement the policy of creating and sharing digital collections in a more thoughtful way. Nevertheless, there are the questions: why and for whom? Apart from museum professionals and scientists who use collections for professional purposes, there is also a new group of recipients/users: educators, commercial companies, social media users. Each of these groups has distinct needs, and museums should decide how to respond to them. Examples of attitudes towards sharing should be drawn from experienced and recognised museums. The vision of the Rijksmuseum’s digital collections can be briefly defined: popularisation and interaction with contemporary culture. The catalogues of the Louvre, the Victoria & Albert Museum and the Germanisches Nationalmuseum are serious elaborations of collections, very often extended with knowledge on the state of the objects’ preservation and the state of research, or a deeper virtual trip through the exhibits. There are also extraordinary realisations which entirely revalue the way of thinking about sharing collections, such as Closer to Van Eyck, a comprehensive research and preservation project in the form of an interactive presentation accessible to a broad audience, but also realising the art historian’s dream of full access to knowledge of an object and access to tools for comparative studies. The article, written from the perspective of an art historian, is an overview of selected internet realisations of ways to share museum collections and their information. It also tries to answer the question: What should the aim of digitising museums be, and what forms should this take in the immediate future? How should the methodology of work in the humanities change in the context of the internet, and hence, how should the educational system be adapted? Those are questions which Polish museums ought to answer right now, so that the activities planned for the near future yield satisfactory results for future users in the next few years.
Polskie muzea coraz liczniej obecne są w internecie i nie tylko w formie stron internetowych. Dzięki funduszom zewnętrznym, m.in. programowi Kultura+, w sieci pojawiły się elektroniczne katalogi polskich zbiorów, które jednak tylko w ograniczonym stopniu dają dostęp do informacji o muzealiach. W tej sferze polskie muzea są opóźnione względem muzeów zachodniej Europy, i ich działania skupiają się głównie na udostępnianiu podstawowych danych opisowych i dokumentacji wizualnej. Realizacje takie, jak prezentacje obiektów w formie wizualizacji 3D czy fotografii obrotowej 360° należą do wyjątków. Paradoksalnie te opóźnienie daje pewną przewagę naszym muzeom – pozwalają uczyć się na błędach sąsiadów i realizować bardziej przemyślaną politykę tworzenia i udostępniania cyfrowej dokumentacji zbiorów. Powstaje jednak pytanie: Po co i dla jakich odbiorców? Oprócz samych muzealników i naukowców, wykorzystujących katalogi do celów zawodowych, mamy też nowy typ odbiorców/ użytkowników: edukatorów, firmy komercyjne, użytkowników mediów społecznościowych. Każda z tych grup ma odmienne potrzeby i muzea powinny zdecydować, w jaki sposób na nie odpowiedzieć. Wzorów podejścia do udostępnienia najlepiej szukać wśród doświadczonych i uznanych muzeów. Wizja cyfrowych zbiorów Rijksmuseum mogłaby być określona krótko: popularyzacja i interakcja ze współczesną kulturą. Katalogi Musee du Louvre, Victoria&Albert Museum czy Germanisches Nationalmuseum to poważne naukowe opracowania zbiorów, często poszerzone o wiedzę nt. stanu zachowania dzieł i stanu badań, pogłębioną wirtualną wycieczką po ekspozycjach. Pojawiają się też wyjątkowe realizacje przewartościowujące o 180° myślenie o udostępnieniu zbiorów, jak Closer to Van Eyck – potężny projekt badawczo-konserwatorski opakowany w interaktywną formę prezentacji przystępną dla szerokiego grona odbiorców, ale też urzeczywistniający marzenie historyka sztuki o pełnym dostępie do wiedzy o obiekcie i posiadaniu narzędzia do badań porównawczych. Artykuł, pisany z pozycji historyka sztuki i muzealnika, wychodzi od przeglądu wybranych realizacji internetowych form udostępnienia zbiorów muzealnych i informacji o nich, stara się też odpowiedzieć na pytanie: Do czego powinna służyć digitalizacja muzealiów i jakie formy przybrać w nadchodzącej przyszłości. Jak powinna zmienić się metodologia pracy nauk humanistycznych w kontekście internetu, a co za tym idzie, jak dostosować do zmian system kształcenia. Są to pytania, na które polskie muzea powinny odpowiedzieć już teraz, tak aby planowane na najbliższy czas działania dały zadowalające efekty dla przyszłych użytkowników za kilka lat.
Źródło:: Muzealnictwo; 2015, 56; 253-262
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "museums" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język