Wszystkie pola: trudy - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji 1.

Tytuł:: [Świadectwo dla Stanisława Wodzińskiego, kapitana 17 pułku o jego pięcioletniej służbie] [Rękopis]
Temat:: Wodziński, Stanisław (?-1831)
17 Pułk Piechoty Księstwa Warszawskiego
Wojsko
Polska
Rok wydania:: 1 XII 1814
Uwagi:: Tyt. nadany przez katalogującego
Blankiet rytowany: „Woysko Polskie / w kwaterze … / dnia … / Józef Hornowski Półkownik / Orderów Krzyża Woyskowego Polskiego i Legii / honorowey Kawaler”, ręcznie wypełniony, podpisany: "Hornowski". Zaświadczenie wydane dla oficera 17 pułku piechoty, kapitana Stanisława Wodzińskiego, stwierdzające jego postawę w bojach, w związku z przedstawieniem adresata do „ozdoby honorowej”. Opatrzony pieczęcią tuszową z orłem. W kwaterze w Płocku, dnia 1 grudnia roku 1814
Tekst: "Daię świadectwo Im panu Stanisławowi Wodzińskiemu kapitanowi półku 17o piechoty, iż tenże przez ciąg pięcioletniego w półku pod moim dowództwem pobytu, pełnił obowiązki swoie iako zdatny, pilny, gorliwy i pełen honoru officyer i że do tych zalet łączył odwagę i męztwo w ogniu i wytrwałośći w trudach, a w nagrodę takowego poświęcenia się przedstawionym przezemnie został do ozdoby honorowey..."
Gembarzewski S, Wojsko Polskie 1807-1814, s. 101 (Pułk 17-ty piechoty: kapitanowie - Wodzyński Stan. z ppor. 2 p. 21/VII 1908, kap. 7/VIII 1811, do p. 15 p. 4/II 1815)
J. pol

Rękopis (manuskrypt)

na półce

Skocz do pozycji 2.

Tytuł:: [Dyplom Krzyża Obrony Lwowa nadanego porucznikowi Aleksandrowi Zborzyl-Mireckiemu "za dzielność i trudy poniesione w bojach o całość i niepodległość Rzeczypospolitej w czasie oblężenia Lwowa od 1 do 22 listopada 1918 roku] [Rękopis]
Temat:: Zborzyl-Mirecki, Aleksander (1892-1918)
Dokumenty wojskowe
Bitwa o Lwów (1918-1919)
Ordery i odznaczenia
Polska
Rok wydania:: [Po 1918]
Uwagi:: Druk artystyczny - napis „DYPLOM” wpisany w stylizowane ozdobniki z orłem polskim w koronie; u dołu przy miejscu na autografy herb miasta Lwowa; numer oraz stopień i nazwisko wypelnione ręcznie
Pod dokumentem podpisy: Naczelnego Komendanta W.P. we Lwowie: "Czesław Mączyński" oraz oficera sztabu: "Stanisław Bac"
Nr dokumentu: L. 1575
Na dole niezbyt wyraźna czerwona pieczęć
Krzyż Obrony Lwowa – polskie odznaczenie wojskowe nadawane za obronę polską miasta Lwowa przed Ukraińcami w dniach 1-22 listopada 1918 podczas wojny polsko-ukraińskiej
Aleksander Zborzyl-Mirecki (1892-1918), technik rodem ze Lwowa, żołnierz POW-Wolność, w okresie obrony Lwowa 1-22 XI 1918 komendant kompanii kaemów, kmdt V odcinka szkoły Sienkiewicz, porucznik 38 Pułk Piechoty Strzelców Lwowskich, zmarł w grudniu 1918 r. (być może 10 XII poległ pod Nawarią)

Rękopis (manuskrypt)

na półce

Skocz do pozycji 3.

Tytuł:: [Adres Pierwszego Ogólnokrajowego Zjazdu Kelnerów Rzeczypospolitej Polskiej z wyrazami hołdu i wdzięczności dla Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego]
Temat:: Kelnerzy
Związki zawodowe
Odzyskanie niepodległości przez Polskę (1918)
Polska
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rok wydania:: 25 VI 1919
Wydawca:: Warszawa
Uwagi:: Tytuł nadany przez katalogującego
Na druku - sygn.: Druk - Lit. Sztych Nut, A.G.P. "Jedność" Chmielna 12-14 tel. 16-88 - wykaligrafowany tekst, w górnej części: "Centralny Związek Zawodowy Kelnerów / Rzeczypospolitej Polskiej", pośrodku grafika kolorowa przedstawiająca orła, skrzyżowane: sztandar, szablę i karabin z bagnetem, okolone wieńcem z promieniami, niżej tekst: "Do Naczelnika Państwa / Józefa Piłsudskiego / Belweder/ I-szy Ogólnokrajowy Zjazd Kelnerów Rzeczypospolitej Polskiej, / reprezentujący 7 tysięcy pracowników Kelnerskich / Wyraża Ci Naczelniku hołd i wdzięczność, za pracę i trudy, jakie złożyłeś na ołtarzu ukochanej naszej ojczyzny", poniżej podpisy Prezydium Zjazdu: Jan Kaliszewski Warszawa, Stefan Jędrzejczak, Józef Sieradzki Lublin, Jan Bojko Przemyśl, F. Jasiński Kielce, J. Olszewski, J. Kanelerz Wilno, Jan Fułczyński Łódź, Józef Pietrzykowski, z lewej strony na dole data oraz okrągła pieczątka tuszowa: "Centralny Związek Zawodowy Kelnerów Rzeczypospolitej Polskiej w Warszawie"
W dolnym lewym rogu czerwoną kredką liczba: 77, która odpowiada numerowi inwentarza Muzeum Belwederskiego
Dokument wymieniony w katalogu: Józef Piłsudski w zbiorach Janusza Ciborowskiego, 1996, poz. 19
Wg informacji prasowych Ogólnokrajowy Zjazd Kelnerów odbył się w Warszawie na ulicy Nowy Świat 44 w dniach 23-25 czerwca 1919 roku
Stan zachow.: dokument przedarty na pół, ubytki w górnej, dolnej części i z boku, ubytek rogów, przedarcia na brzegach

Rękopis (manuskrypt)

na półce

Skocz do pozycji 4.

Tytuł:: [Dyplom uznania dla podporucznika Jakuba Krupickiego za udział w akcji siewnej w 1946 roku na terenie woj. śląsko-dąbrowskiego i dolnośląskiego, podpisany przez gen. broni Stanisława Popławskiego, dowódcę Okręgu Wojskowego nr 4, płk. Władysława Maskalana, zastępcę dowódcy O. W. nr 4 oraz gen. bryg. Antoniego Siwickiego, szefa sztabu O.W. nr 4]
Temat:: Krupicki, Jakub.
Śląski Okręg Wojskowy (Wojsko Polskie ; 1944- )
Wojsko Polskie (1944- )
Wojsko a społeczeństwo
Siew
Dolny Śląsk
Województwo śląskie (1945-1950)
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rolnictwo i leśnictwo
Rok wydania:: 1946
Uwagi:: Tytuł nadany przez katalogującego
Dyplom wypełniony ręcznie na druku ozdobnym DOW nr 4 (w górnej części pośrodku stylizowany orzeł i rozchodzące się od niego promienie, napis: D.O.W. 4., po lewej mężczyzna orzący ziemię pługiem jednoskibowym, po prawej żołnierz na traktorze, niżej tekst i podpisy oraz pieczęć tuszowa: Dowództwo Okręgu Wojskowego Nr 4., po obu stronach pionowe strzałki biało-czerwone. Na dole napis: Kwiecień - Maj 1946. Druk: P.Z.G. Nr 4 Wrocław

Rękopis (manuskrypt)

na półce

Skocz do pozycji 5.

Tytuł:: Komendancie! W mrokach niewoli Tyś jeden słyszał wołanie Ojczyzny [...] : [adres pracowników Stowarzyszenia Mechaników Polskich z Ameryki skierowany do Józefa Piłsudskiego z okazji imienin]
Autorzy:: Stowarzyszenie Mechaników Polskich z Ameryki
Temat:: Pruszków (woj. mazowieckie)
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rok wydania:: 19 III 1926
Wydawca:: Warszawa ; Pruszków
Uwagi:: Tekst wykaligrafowany na bristolu, poniżej i na odwrocie 166 podpisów pracowników (w tym Stanisława Rayzachera, który był sekretarzem KOM w Ameryce, a jednocześnie redaktorem czasopisma "Mechanik", także m.in. Ottona Dziewałtowskiego-Gintowta, Franciszka Chudzika, Jana Łaty, Jana Heynara, Kazimierza Kościelskiego, Adama Jędrzejewskiego, Jana Szczepańskiego, Jana Styczyńskiego), pieczątka tuszowa: "Filja Stowarzyszenia Mechaników Nr 1 w Pruszkowie"
Tekst adresu: Komendancie! W mrokach niewoli Tyś jeden słyszał wołanie Ojczyzny i dla jej wyzwolenia / gromadził w podziemiach stal czynów, aby je przekuć w odpowiedniej chwili na miecz / sprawiedliwości. / W odmęcie Wielkiej Wojny Światowej ten miecz Twój był jedynym i nieomylnym / drogowskazem dla naszego narodu, a którym przeciąłeś kajdany niewoli i wyrąbałeś drogę / do wolności. / A kiedy pierwsze zorze tej wolności przyćmiła nowa burza ze Wschodu, dałeś narodowi / to, czego nie zaznał on od trzech stuleci - wielkie zwycięstwo - Grunwaldowi równe. / A potem, nieśmiertelny w naszych dziejach wobec własnych Hetmanów, wyszedł w / szranki przeciw Tobie rodzimy plugawy karzeł, aby zasługi Twe pomniejszyć. Odszedłeś z / pogardą w zacisze domowe. / Odszedłeś - pozostawiając masy ludowe, Tobie oddane. Porzuciłeś Wojsko najbardziej / przez siebie umiłowane, jako jedyną gwarancję pokoju i ostoję naszej niepodległości. Naród / wszedł na bezdroża. / Dzisiaj w niu Twoich Imienin, składając Ci najwyższe hołdy za poniesione dla / Narodu trudy wraz z życzeniami najdłuższych lat życia pozwalamy sobie wyrazić jedno /cześnie nasze najgłębsze pragnienia: / "Wracaj aby zdeptać karła nieprawości i głupoty i aby sprawować / rządy nietylko dusz, w imię powszechnego dobra i sprawiedliwości!" / Warszawa, d. 19 marca 926 r. Pruszków / Pracownicy Stowarzyszenia Mechaników / Polskich z Ameryki
W lewym dolnym rogu czerwoną kredą liczba: 658, która odpowiada numerowi inwentarza Muzeum Belwederskiego
Dokument wymieniony w katalogu: Józef Piłsudski w zbiorach Janusza Ciborowskiego, 1996, poz. 22
Stowarzyszenie Mechaników Polskich w Ameryce powstało w 1919 roku z inicjatywy Koła Studentów Wydziału Rzemieślniczego na Uniwersytecie w Toledo w stanie Ohio z myślą o pomocy w odbudowie zniszczonego podczas I wojny światowej przemysłu metalowego w Polsce. W 1920 roku przedstawiciele stowarzyszenia kupili pozostałości zniszczonej podczas wojny Fabryki Józefa Troetzera w Pruszkowie, którą następnie przebudowano i uruchomiono tam produkcję nowoczesnych tokarek oraz frezarek. (http://dulag121.pl/pruskovianaa/stowarzyszenie-mechanikow-polskich-z-ameryki/). Stowarzyszenie Mechaników Polskich z Ameryki SA – organizacja zrzeszająca polskich emigrantów w Stanach Zjednoczonych nastawiona na niesienie pomocy w unowocześnieniu kraju po uzyskaniu niepodległości. Powstała w roku 1918 jako The Polish Mechanics Co. z inicjatywy Koła Studentów Wydziału Mechanicznego Uniwersytetu w Toledo w USA pod przewodnictwem Aleksandra Gwiazdowskiego. Początkowo liczyła 5000 członków, jej kapitał zakładowy w dniu powstania liczył 1 mln dolarów. W 1920 delegaci stowarzyszenia udali się do Polski, aby zakupić udziały w zakładach przemysłowych. Kupiono m.in. 52% akcji Towarzystwa Akcyjnego „Poręba”, ograbioną z urządzeń technicznych fabrykę Józefa Troetzera w Pruszkowie. Zakupy te nie okazały się jednak udane i sytuacja finansowa stowarzyszenia znacznie się pogorszyła mimo wzrostu liczby członków towarzystwa do 18000 i powiększenia kapitał zakładowego do poziomu 3 mln dolarów (1921). Dzięki pomocy marszałka Józefa Piłsudskiego oraz prezydenta Stanisława Wojciechowskiego, którzy rekomendowali nowe osoby do zarządu, udało się uratować inicjatywę. 1.07.1923 powołano nową spółkę akcyjną pod nazwą Stowarzyszenie Mechaników Polskich z Ameryki Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie, która przejęła majątek amerykańskiej spółki The Polish Mechanics Co. Inc. Najważniejszą fabryką przedsiębiorstwa były Wytwórnia Obrabiarek Stowarzyszenia Mechaników Polskich w Pruszkowie, gdzie uruchomiono produkcję obrabiarek i frezarek, a także dział przeciwpancernych na licencji Boforsa. Fabryka w Pruszkowie została wyposażona w amerykańskie urządzenia, a kadra techniczna wyszkolona przez Polaków, którzy wrócili z USA. Była to największa fabryka obrabiarek w Polsce, której produkty zyskały wysoką renomę i były eksportowane do wielu krajów europejskich. Stowarzyszenie wydawało swoje pismo „Mechanik. Ilustrowany dwutygodnik techniczny organ Stowarzyszenia Mechaników Polskich z Ameryki”. Stowarzyszenie funkcjonowało do wybuchu II wojny światowej. (http://slownikpolskiejmodernizacji.pl/index.php/Stowarzyszenie_Mechanik%C3%B3w_Polskich_z_Ameryki_SA)
Niektóre nazwiska potwierdzone w: Piłatowicz Józef, Sytuacja społeczno-ekonomiczna pracowników "Wytwórni Obrabiarek i Narzędzi Stowarzyszenia Mechaników Polskich z Ameryki w Pruszkowie w dwudziestoleciu międzywojennym, Przegląd Pruszkowski nr 3 rok 1983
Stan zachow.: ślad składania wpół, zagięcie lewego górnego rogu, zabrudzenia

Rękopis (manuskrypt)

na półce

Skocz do pozycji 6.

Tytuł:: [Dokumenty dotyczące Adama Treszki] : [zaświadczenie wydane przez władze peczorskiego kolejowego obozu pracy NKWD w ZSRS]
Temat:: Treszka, Adam (1911-1984)
II wojna światowa (1939-1945)
Obozy pracy
Komi (Rosja) - ludność - 1939-1945 r.
Kraje byłego ZSRR
ZSRR
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rok wydania:: 18 IX 1941 - 24 IX 1942
Uwagi:: Tyt. nadany przez katalogującego
Formularz w j. ros., wypełniony ręcznie, z nagłówkiem: "UDOSTOVERENĔ", wydany przez Upravlenie pecorskogo zeleznodoroznogo isprav.-trud. łagierja (Zarząd Pieczorskiego Kolejowego Poprawczego Obozu Pracy), opatrzony pieczęcią tuszową NKWD - obozu w Pieczorze, w którym jeńcy pracowali przy budowie kolei żelaznej, zaświadczenie ważne przez 3 miesiące dla obywatela polskiego, który udaje sie do Buzułuku. Na odwrocie dopiski z 31 XII 1941 r. oraz z Buchary 15 IV 1942 r., ostatni wpis: "Wydano paszport tymczasowy del. Amb. Pol. w Samarkandzie, 24 IX 1942"
Wg dokumentów Adam Treszka - s. Zygmunta ur. w 1911 r. w Kutach Starych, w woj. stanisławowskim
Adam Treszka (1911-1984) – absolwent prawa UJK, w 1940 r. aresztowany przez NKWD we Lwowie i wywieziony do łagru. W 1941 r. w wyniku amnestii dla Polaków, wstąpił do Armii Polskiej gen. W. Andersa, z która przeszedł cały szlak bojowy. Po II wojnie światowej – emigracyjny działacz SN. Długoletni prezes Koła Lwowian w Londynie i redaktor „Biuletynu Koła Lwowian”. Zmarł w Londynie w 1984 r. - Wg: Jan Draus, Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918-1946, Kraków 2007, s. 50
Życiorys Adama Treszki w: Biuletyn / Koło Lwowian, rok 1984, nr 48 s. 1-6. (m.in.: por. rez. W.P., po tzw. amnestii wraz ze zwolnionymi z łagrów jedzie na południe do Buchary i Kaganu, zostaje powołany przez ambasadę w Kujbyszewie do zorganizowania opieki nad ludnością polską, dla dzieci zakłada sierociniec, wyjeżdża do Teheranu, powołany do wojska wyjeżdża do Palestyny i zostaje komendantem więzienia wojskowego na Górze Sion)
Dokument w j. ros

Rękopis (manuskrypt)

na półce

Skocz do pozycji 7.

Tytuł:: [Dyplom uznania dla podporucznika Kazimierza Pątka z 25 Pułku Artylerii Ciężkiej Samochodowej za udział w akcji siewnej w 1946 roku na terenie woj. śląsko-dąbrowskiego i dolnośląskiego, podpisany przez gen. broni Stanisława Popławskiego, dowódcę Okręgu Wojskowego nr 4 oraz płk. Władysława Maskalana, zastępcę dowódcy O.W. nr 4]
Temat:: Pątek, Kazimierz (1922-2012)
Wojsko Polskie (1944- )
Śląski Okręg Wojskowy (Wojsko Polskie ; 1944- )
25 Pułk Artylerii Pancernej
Wojsko a społeczeństwo
Siew
Artyleria
Dolny Śląsk
Województwo śląskie (1945-1950)
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rolnictwo i leśnictwo
Rok wydania:: 1946
Uwagi:: Tytuł nadany przez katalogującego
Dyplom wypełniony ręcznie na druku ozdobnym D.O.W. nr 4 - w górnej części pośrodku stylizowany orzeł i rozchodzące się od niego promienie, napis: D.O.W. 4., po lewej mężczyzna orzący ziemię pługiem jednoskibowym, po prawej żołnierz na traktorze, niżej tekst i podpisy oraz pieczęć tuszowa: "Dowództwo Okręgu Wojskowego Nr 4.", po obu stronach pionowe strzałki biało-czerwone. Na dole napis: "Kwiecień - Maj 1946". Druk: P.Z.G. Nr 4 Wrocław
Tekst dokumentu: "W związku z zakończeniem wiosennego siewu 1946 r. na terenie woj. śląsko dąbrowskiego i dolno-śląskiego wydaje się / DYPLOM UZNANIA / Podporucznik Pątek Kazimierz / 25 Artylerii Ciężkiej Samochodowej /, który ofiarnym i pełnym oddania wysiłkiem żołnierskim zasłużył sie podczas akcji siewnej wobec narodu polskiego w wielkim dziele zagospodarowania ziem zachodnich, dokumentując pracą i trudem serdeczną spójnię odrodzonego Wojska Polskiego z narodem". Niżej podpisy: płk. Maskalana, zastępcy dowódcy O.W. Nr. 4, gen. broni Popławskiego , dowódcy O.W. Nr. 4 oraz w zastępstwie gen. bryg. Siwickiego, szefa sztabu O.W. Nr. 4 podpisał płk. (podpis nieczytelny)
Dyplom wystawiony dla Kazimierza Pątka (1922-2012) - pułkownika dyplomowanego, kolekcjonera varsavianów, ekslibrisów, map i planów Warszawy, bibliofila
Stan zachow.: ślady składania, przedarcie w górnej części i drobne na brzegach sklejone taśmą naprawczą
Język polski

Rękopis (manuskrypt)

na półce

Skocz do pozycji 8.

Tytuł:: ... I tak powoli krok po kroku doszedłem do 90-tki ... i dzięki mojej Ani ciągle idę !
Autorzy:: Krzystek, Tadeusz (1919-2013)
Temat:: Lotnictwo wojskowe
Polacy za granicą
Rok wydania:: 2011
Uwagi:: Wydruk komputerowy, bogato ilustrowany, zbindowany
Materiały biograficzne rodziny Krzystków i wspomnienia Tadeusza Krzystka
Dedykacja: Serdecznemu Przyjacielowy dr Janowi Tarczyńskiemu dawnemu Szefowi Kancelarii Ryszarda Kaczorowskiego Prezydenta RP na Uchodźstwie w Londynie a obecnie Doradcy Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Ośob Represjonowanych w Warszawie ofiarowuję mój pamiętnik wierząc, że pamięć o naszych osobistych spotkaniach w POSK'u jak i n inych, pozostanie w naszej pamięci Tadek i Ania Pnrhos, 6-ty czerwiec 2011"
Tadeusz Jerzy Krzystek (1919-2013) - ukończył pierwszy kurs szybowcowy w Goleszowie koło Cieszyna, zgłosił się do Junackiego Hufca Pracy, dzięki czemu mógł odbyć kurs pilota wojskowego, uczestniczył w szkoleniach organizowanych przez Aeroklub Lwowski w Bezmiechowej. W kwietniu 1939 r. zgłosił się do wojska otrzymując przydział do 2. Batalionu Szkolnego Lotnictwa w Świeciu nad Wisłą. Szkolił się na mechanika silnikowego. W czasie kampanii wrześniowej wraz z 2. Batalionem dostał się do niewoli sowieckiej w rejonie Kowla. Jako jeniec wykonywał głównie prace drogowe w różnych obozach, w połowie 1941 r., ewakuowany do obozu w Starobielsku, gdzie po ogłoszeniu amnestii otrzymał przydział do Batalionu Lotniczego. Następnie: Iran, Palestynę, port Suez, dalej drogą morską przez Mombasę, Durban, Johanesburg oraz Pernambuco. W końcu w listopadzie 1942 r. zameldował się w Polskiej Bazie Lotniczej w Blackpool, gdzie nastąpiło formalne rozwiązanie Eskadry. Podczas badań lekarskich otrzymał swój numer służbowy RAF (704615) i przenzaczony do ogólnej służby naziemnej. Pierwszą jednostką Polskich Sił Powietrznych, w której mu przyszło służyć w Wielkiej Brytanii była 16 (Polish) Service Flying Training School (Szkoła Pilotażu Podstawowego). W marcu 1943 r. został przeniesiony do Polish Technical Training School (Polskiej Szkoły Technicznej), gdzie odbył kurs II stopnia na mechanika przyrządów pokładowych. Po zakończonym szkoleniu i otrzymaniu brytyjskiego stopnia Leading Aircraftman (odpowiednik polskiego kaprala) przydzielony do 302 Dywizjonu Myśliwskiego. Kilka miesięcy później rozpoczął szkolenie I stopnia, po którym w maju 1944 r. otrzymał przydział do operującego w ramach 133 Polskiego Skrzydła 315 Dywizjonu Myśliwskiego. Służył w nim do zakończenia działań wojennych. W październiku 1945 r. zapisał się do nowo powstałej Samopomocy Lotniczej przekształconej później w Stowarzyszenie Lotników Polskich w Wielkiej Brytanii. Przez kolejne dwa lata służy w bazach Cammeringham, Cosford (gdzie ukończył kurs instruktorski), Framlingham i w końcu po podpisaniu kontraktu w ramach Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia na stacjach Driffield w 10 Air Navigation School oraz Feltwell. Po ośmiu latach służby, w listopadzie 1947 r. odszedł do cywila, podejmując początkowo pracę zegarmistrza (w drugiej połowie lat 50. ukończył Politechnikę w Croydon uzyskując tytuł inżyniera). Po odejściu ze służby Tadeusz Krzystek aktywnie uczestniczył w życiu emigracyjnym. W latach 60-tych Tadeusz Krzystek był Honorowym Skarbnikiem Stowarzyszenia Lotników Polskich w Wielkiej Brytanii, członkiem Rady Stowarzyszenia, a od 1975 r., przez kolejne 24 lata jego Generalnym Sekretarzem. Po zmianach ustrojowych w kraju uczestniczył między innymi w organizacji przekazania na ręce dowództwa Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej sztandaru Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii. W 1999 r., po rozwiązaniu Stowarzyszenia Lotników Polskich, został powołany na stanowisko Kierownika Biura i Skarbnika Fundacji SLP. Funkcję tę pełnił do 2004 r., do czasu przejścia na emeryturę w wieku 85 lat. Zamieszkał w Polskim Ośrodku Mieszkaniowym w Penrhos w Północnej Walii. W 1998 r. podjął się trudu przepisania i uporządkowania udostępnionego przez Ministry of Defence spisu polskiego personelu, który podczas wojny służył w Royal Air Force. (https://listakrzystka.pl/tadeusz-krzystek-1919-2013/)

Rękopis (manuskrypt)

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "trudy" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Agenda

Położenie

Typ dokumentu

Przeznaczenie egzemplarza

Rok publikacji

Autor

Temat

Zakres chronologiczny

Kraj

Język

Forma dzieła

Dziedzina