Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "matura" wg kryterium: Wszystkie pola


propozycja biblioteki
Tytuł:
Nasza Niepodległa, nasza szkoła, nasza klasa : matura '68
Temat:
Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki (Pruszków)
Absolwenci szkół średnich
Szkolnictwo ogólnokształcące
Pruszków (woj. mazowieckie)
Edukacja i pedagogika
Historia
Rok wydania:
2018
Wydawca:
Pruszków : Książnica Pruszkowska im. Henryka Sienkiewicza
Uwagi:
Publikacja została sfinansowana przez Urząd Miasta Pruszkowa
Książka
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Pismo Dowództwa 15 pułku piechoty z prośbą o dopuszczenie do egzaminu dojrzałości plutonowego Stanisława Czwiertni]
Temat:
Czwiertnia, Stanisław
15 Pułk Piechoty "Wilków"
Wojsko
Matura
Rok wydania:
6 V 1919
Wydawca:
Bochnia
Uwagi:
Dokument rękopiśmienny, opatrzony pieczęcią tuszową: "DOWÓDZTWO 15. PUŁKU PIECHOTY" i podpisem odręcznym
Dokument prawdopodobnie podpisał kapitan Rudolf Fiałka (1883-), póżniejszy podpułkownik WP
Wg Żołnierze Niepodległości: Przyn Bochnia. 31 V – 5 VI 1915 służył w Stacji Zbornej LP w Oświęcimiu i Radomsku. 14 VIII 1915 został przydzielony do 6. komp. II baonu 4. pp III Brygady LP. 13 IX 1915 w bitwie pod Hulewiczami dostał się do niewoli rosyjskiej, skąd powrócił 12 I 1919. W wojnie polsko-bolszewickiej w 15. pp. Odznaczony KW
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Zespół dokumentów członków Koła Byłych Żołnierzy 1. Pułku Ułanów Legionów Polskich Beliny] : [karta zgłoszenia oraz poświadczenie służby ppor. rez. kaw. Józefa Staszela]
Temat:
Staszel, Józef (1895-)
1 Pułk Ułanów Beliny im. Józefa Piłsudskiego (Legiony Polskie ; 1914-1917)
Koło b. Żołnierzy 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich Beliny im. Józefa Piłsudskiego
Centralne Archiwum Wojskowe im. mjr. Bolesława Waligóry
Organizacje kombatanckie
Polska
Bezpieczeństwo i wojskowość
Historia
Rok wydania:
[1937]
Uwagi:
Tytuł nadany przez katalogującego
Zawiera: 1. Karta zgłoszenia do Koła Żołnierzy b. 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich, druk wypełniony odręcznie z podpisem,[ok. 1937], adnotacje: "Zw. 5.3.1937" i "Przyjęty", podpisy nieczytelne, 2 karty. 2. Poświadczenie służby wyd. przez Archiwum Wojskowe, Warszawa 15 IV 1937, podpisał mjr Bolesław Waligóra, mps, rps, 1 karta
Wg bazy Żołnierze Niepodległości: Staszel Józef Tomasz, ur. 26 II 1895 w Nowym Targu, s. Jana i Franciszki z d. Balos, w. rzymskokatolickie. Absolwent gimnazjum. 10 VI 1914 uzyskał maturę w Gimnazjum w Nowym Targu, potem planował kontynuować studia w Akademii Handlowej w Krakowie. 5 VIII 1914 wstąpił do oddziałów strzeleckich. Służył jako st. ułan w 3. szw. 1. puł LP. 31 III 1917 ukończył kawaleryjską szkołę oficerską 1. puł LP w Ostrołęce, uzyskując ocenę dobrą. Potem rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego (1917/1918 - 1919/1920). 3 III 1919 Dziekan Wydziału zaliczył okres służby wojskowej do okresu studiów. 12 VII 1920 zgłosił się ochotniczo do WP
Stan zachow.: ślady składania, przedarcia, ubytek rogu
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Materiały ikonograficzne
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Dokumenty i zdjęcia podpułkownika uzbrojenia Aureliusza Piątkowskiego] : Warszawski I Kurs informacyjno-przeszkoleniowy dla oficerów broni pułków : [fotografia]
Temat:
Kursy oficerskie
Służba uzbrojenia i elektroniki
Warszawa (woj. mazowieckie)
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rok wydania:
[Po 1928 - przed 1934]
Uwagi:
Główny tytuł nadany przez katalogującego
Przedstawia: grupa oficerów (majorów i większości podpułkowników), różnych pułków i formacji, upozowana w kilku rzędach na tle drewnianego budynku
Zdjęcie naklejone na kartkę, poniżej odręczny podpis, w górnej części numer strony 63, w dolnym lewym rogu: Tom 8, na odwrocie numer strony: 64, pośrodku ślad po odklejonym zdjęciu
Luźna karta z naklejonymi zdjęciami - jest to fragment większej numerowanej całości, który mógł pierwotnie stanowić album - pamiętnik z numerowanymi stronami
Data zdjęcia: Aureliusz Piątkowski awansował w 1928 r. na stopień podpułkownika
Aureliusz Józef Piątkowski (1887-1980) – syn Karola i Józefy, uczył się w I Gimnazjum św. Anny w Krakowie, matura 1908 r., ukończył kurs abiturientów na Akademii Handlowej w Wiedniu w 1909 r.; należał do Polskich Drużyn Strzeleckich w Krakowie, od 16 VIII 1914 w Legionach Polskich, w 1915 r. kursant Szkoły Podchorążych (21 maja–31 lipca 1915), III Baon Uzupełniający, latem 1915 r. w 6 pp, potem w 3 pp II Brygady LP, od stycznia 1917 r. chor. piech., w t.s. r. w Krajowym Inspektoracie Zaciągu, po kryzysie przysięgowym 1917 r. w PSZ, 1918 ppor.; do WP wstąpił 11 XI 1918 r., współkierował opanowaniem twierdzy modlińskiej i rozbrajaniem Niemców (11-12 XI 1918), po czym przez krótki okres był komendantem twierdzy; podczas wojny z Ukraińcami i bolszewikami służył na stanowiskach liniowych, a od 8 VI 1919 przydzielony do służby uzbrojenia, zweryfikowany jako mjr uzbr. z 1 czerwca 1919; w 1920 r. wykładał w Szkole Rusznikarskiej, od stycznia 1920 r. do 1923 r. zaliczył 5 semestrów prawa na Uniwersytecie Warszawskim; po zakończeniu wojny służył w Centralnym Składzie Broni nr 2 w Krakowie (1923-1925), w Centrali Odbiorczej Materiałów Uzbrojenia (1928); ppłk uzbr. z 1 I 1928 r., w 1932 r. odnotowany jako zarządca Pomocniczej Składnicy Uzbrojenia nr 8 w Toruniu; następnie zarządzał Centralną Składnicą Uzbrojenia nr 2 w Stawach (IX 1933–XII 1934); w 1935 r. przeniesiony w stan spoczynku; podczas kampanii 1939 r. był kierownikiem warsztatów uzbrojenia w obronie Warszawy; odznaczony m.in. KN, KW 3x, estońskim orderem Valgerist 3 kl. (wg: Wykaz legionistów, https://fundacja100.pl/krzyz-i-medal-niepodleglosci/lista-odznaczonych/aureliusz-jozef-aurita-piatkowski, Archiwum Uniwersytetu Warszawskiego, data zgonu wg nekrologu)
Stan zachow.: ślady zagięcia górnego prawego rogu i dolnego prawego rogu zdjęcia, drobne uszkodzenie po prawej stronie zdjęcia, ślady po zdjęciu na odrwrocie karty
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Dokumenty i zdjęcia podpułkownika uzbrojenia Aureliusza Piątkowskiego] : grupa oficerów i podchorążych III/6 p.p. Leg. Pol. w Cekanowie w roku 1915 : [fotografia]
Temat:
Legiony Polskie (1914-1917)
6 Pułk Piechoty (Legiony Polskie ; 1914-1917)
Oficerowie
Podchorążowie
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rok wydania:
1915
Uwagi:
Luźna karta z naklejonymi zdjęciami - jest to fragment większej numerowanej całości, który mógł pierwotnie stanowić album - pamiętnik z numerowanymi stronami
Przedstawia: grupa oficerów i podchorążych upozowana do fotografii
Zdjęcie naklejone na kartkę papieru i wyżej podpisane, w górnej części karty numeracja strony: 21, na odwrocie na górze: 22, wklejony fragment szkicu: Droga marszu 6 pp oraz blankiet meldunku z nadrukiem 6 p.pl Leg. pol
Stan zachow.: ślad po wyrwaniu karty z albumu, zabrudzenia
Aureliusz Józef Piątkowski (1887-1980) – syn Karola i Józefy, uczył się w I Gimnazjum św. Anny w Krakowie, matura 1908 r., ukończył kurs abiturientów na Akademii Handlowej w Wiedniu w 1909 r. ; należał do Polskich Drużyn Strzeleckich w Krakowie, od 16 VIII 1914 w Legionach Polskich, w 1915 r. kursant Szkoły Podchorążych (21 maja–31 lipca 1915), III Baon Uzupełniający, latem 1915 r. w 6 pp, potem w 3 pp II Brygady LP, od stycznia 1917 r. chor. piech., w t.s. r. w Krajowym Inspektoracie Zaciągu, po kryzysie przysięgowym 1917 r. w PSZ, 1918 ppor.; do WP wstąpił 11 XI 1918 r., współkierował opanowaniem twierdzy modlińskiej i rozbrajaniem Niemców (11-12 XI 1918), po czym przez krótki okres był komendantem twierdzy; podczas wojny z Ukraińcami i bolszewikami służył na stanowiskach liniowych, a od 8 VI 1919 przydzielony do służby uzbrojenia, zweryfikowany jako mjr uzbr. z 1 czerwca 1919; w 1920 r. wykładał w Szkole Rusznikarskiej; od stycznia 1920 r. do 1923 r. zaliczył 5 semestrów prawa na Uniwersytecie Warszawskim; po zakończeniu wojny służył w Centralnym Składzie Broni nr 2 w Krakowie (1923-1925), w Centrali Odbiorczej Materiałów Uzbrojenia (1928); ppłk uzbr. z 1 I 1928 r., w 1932 r. odnotowany jako zarządca Pomocniczej Składnicy Uzbrojenia nr 8 w Toruniu; następnie zarządzał Centralną Składnicą Uzbrojenia nr 2 w Stawach (IX 1933–XII 1934); w 1935 r. przeniesiony w stan spoczynku; podczas kampanii 1939 r. był kierownikiem warsztatów uzbrojenia w obronie Warszawy; odznaczony m.in. KN, KW 3x, estońskim orderem Valgerist 3 kl. (wg: Wykaz legionistów, https://fundacja100.pl/krzyz-i-medal-niepodleglosci/lista-odznaczonych/aureliusz-jozef-aurita-piatkowski, Archiwum Uniwersytetu Warszawskiego, data zgonu wg nekrologu)
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Dokumenty i zdjęcia podpułkownika uzbrojenia Aureliusza Piątkowskiego] : gimnazjum św. Anny w Krakowie w roku 1904; Andzia i Lucia : [fotografie]
Temat:
Szkolnictwo średnie
Uczniowie
Kraków (woj. małopolskie)
Edukacja i pedagogika
Rok wydania:
1904
Uwagi:
Tytuł główny nadany przez katalogującego
Luźna karta z naklejonymi zdjęciami - jest to fragment większej całości, który mógł pierwotnie stanowić album - pamiętnik z numerowanymi stronami
Przedstawia: grupa uczniów gimnazjum w mundurkach upozowanych w czterech szeregach (jednym leżącym, jednym siedzącym i dwóch stojących) ze sztandarem, na tle budynku, wśród stoi pośrodku drugi z lewej strony (zaznaczony na zdjęciu) przyszły ppłk. Aureliusz Piątkowski, autor zdjęcia: Ant. Borzecki; na odwrocie karty zdjęcie przedstawiające młodą dziewczynę siedzącą przy pianinie i stojącą obok dziewczynkę z nutami w ręku, podpisane: Andzia i Lucia (siedzi)
Aureliusz Józef Piątkowski (1887-1980) – syn Karola i Józefy, uczył się w I Gimnazjum św. Anny w Krakowie, matura 1908 r., ukończył kurs abiturientów na Akademii Handlowej w Wiedniu (1909 r); należał do Polskich Drużyn Strzeleckich w Krakowie, od 16 VIII 1914 w Legionach Polskich, w 1915 r. kursant Szkoły Podchorążych (21 maja–31 lipca 1915), III Baon Uzupełniający, latem 1915 r. w 6 pp, potem w 3 pp II Brygady LP, od stycznia 1917 r. chor. piech., w t.s. r. w Krajowym Inspektoracie Zaciągu, po kryzysie przysięgowym 1917 r. w PSZ, 1918 ppor.; do WP wstąpił 11 XI 1918 r., współkierował opanowaniem twierdzy modlińskiej i rozbrajaniem Niemców (11-12 XI 1918), po czym przez krótki okres był komendantem twierdzy; podczas wojny z Ukraińcami i bolszewikami służył na stanowiskach liniowych, a od 8 VI 1919 przydzielony do służby uzbrojenia, zweryfikowany jako mjr uzbr. z 1 czerwca 1919; w 1920 r. wykładał w Szkole Rusznikarskiej; od stycznia 1920 r. do 1923 r. zaliczył 5 semestrów prawa na Uniwersytecie Warszawskim; po zakończeniu wojny służył w Centralnym Składzie Broni nr 2 w Krakowie (1923-1925), w Centrali Odbiorczej Materiałów Uzbrojenia (1928); ppłk uzbr. z 1 I 1928 r., w 1932 r. odnotowany jako zarządca Pomocniczej Składnicy Uzbrojenia nr 8 w Toruniu; następnie zarządzał Centralną Składnicą Uzbrojenia nr 2 w Stawach (IX 1933–XII 1934); w 1935 r. przeniesiony w stan spoczynku; podczas kampanii 1939 r. był kierownikiem warsztatów uzbrojenia w obronie Warszawy; odznaczony m.in. KN, KW 3x, estońskim orderem Valgerist 3 kl. (wg: Wykaz legionistów, https://fundacja100.pl/krzyz-i-medal-niepodleglosci/lista-odznaczonych/aureliusz-jozef-aurita-piatkowski, Archiwum Uniwersytetu Warszawskiego, data zgonu wg nekrologu)
Lucia to prawdopodobnie Łucja Józefa Piątkowska, córka Karola i Józefy Mikołajskiej, siostra Aureliusza Piątkowskiego urodzona w 1889 roku
Wg: Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum Nowodworskiego czyli Św. Anny w Krakowie za rok szkolny 1905, s 111: Aureliusz Piątkowski był uczniem klasy VA
Stan zachow.: karta przycięta w pionie, zdjęcie z lekkim przedarciem na lewym marginesie
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
Pamiętnik mój ze służby ochotniczej przy 8 pułku ułanów im. Ks. Poniatowskiego r. 1920
Autorzy:
Miszke, Michał (1903-1977)
Temat:
8 Pułk Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Ochotnicy (wojsko)
Kawaleria
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rok wydania:
[Ok. 1920]
Uwagi:
Maszynopis pisany dwustronnie, z odręcznymi poprawkami, na końcu odręcznie: "napisał Mysza Miszke", zszyty z tekturą
Pamiętnik z czasów służby ochotniczej w 8 pułku ułanów w czasie wojny polsko-bolszewickiej ułana Michała Miszke, późniejszego majora kawalerii WP
Wg akt CAW (AP 13394): Michał Miszke "w roku 1920, będąc w 7 klasie gimn. wstąpił ochotniczo do 8 p. uł., skąd zwolniono go z frontu w jesieni 1920 r., celem ukończenia gimnazjum", wg AP 4097 - Przebieg służby wojskowej 1918-1921: "ułan od 15.VII.20do 15.XI.20, szeregowiec, do końca sierpnia w kraju, rwszta na froncie, 15/XI.20 zwolniony do rezerwy"
Wg akt personalnych (CAW) - Michał Miszke ur. 30.III.1903 r. w Bochni, syn Maksymiliana i Michaliny z Frydów, uczeń gimnazjum państwowego (1913-1921), ochotnik w 8 pułku ułanów od 15 lipca 1920 do 15 XI 1920, matura gimnazjalna, studia agronomiczne w Krakowie (1921-1922), od 1922 uczęszczał do Szkoły Podchorążych w Warszawie (1922-1923 - 11 miesięcy), ukończył 2-letnią Oficerską Szkołę Kawalerii w Grudziądzu (1923-1925), ppor. od 1925 w 9 pułku ułanów, por. od 1927, 1930 przydzielony do 12 szwadronu KOP "Hnilice Wielkie", 1935 rotmistrz, 1937 rtm. 9 p. uł.. Odznaczony Medalem za Wojnę 1918-1921 i Medalem Dziesięciolecia O.N
Wg Rocznika Oficerskiego 1939: Michał Miszke - Centrum Wyszkolenia Kawalerii, Szkoła Podchorążych Rezewy Kawalerii, dowódca 3 szwadronu szkolnego
Wg witryny ttp://bochniacy.pl/: Michał Miszke ur. 30 marca urodził się w Bochni 30 marca 1903 r. Był absolwentem bocheńskiego Gimnazjum. Ukończył Szkołę Kawalerii w Grudziądzu z 5 lokatą w 1925 r. Służył w 9 pułku Ułanów Małopolskich, a w latach 1930-1935 służył w Korpusie Obrony Pogranicza. We wrześniu 1939 r. przedostał się do Francji. W latach 1940-1943 był adiutantem Naczelnego Wodza gen. Władysława Sikorskiego. Po wojnie pozostał w Wielkiej Brytanii. Mieszkał w Light on Sea w hrabstwie Essex. Udzielał się w Kole Weteranów 9 pułku Ułanów Małopolskich. Zmarł 20 stycznia 1977 r. i pochowany został na tamtejszym cmentarzu
Biogram ze zdjęciem w: A. Przybyszewski, 9. Pułk Ułanów Małopolskich 1809-1947, s. 330
Nekrolog w: Przegląd Kawalerii i Broni Pancernej 85/1977
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Dokumenty i zdjęcia podpułkownika uzbrojenia Aureliusza Piątkowskiego] : grupa oficerów Departamentu Uzbrojenia M.S.Wojsk. - maj 1933 r., po odbytym posiedzeniu w sali posiedzeń M.S.Wojsk. : [fotografia]
Temat:
Maciejowski, Mieczysław (1886-1940)
Ministerstwo Spraw Wojskowych (Polska)
Departament Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych.
Służba uzbrojenia i elektroniki
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rok wydania:
V 1933
Uwagi:
Główny tytuł nadany przez katalogującego
Luźna karta z naklejonymi zdjęciami - jest to fragment większej numerowanej całości, który mógł pierwotnie stanowić album - pamiętnik z numerowanymi stronami
Przedstawia: grupa oficerów upozowana w trzech szeregach (jednym siedzącym i dwóch stojących) w sali na tle obrazu wiszącego na ścianie ("Natarcie husarii pod Chocimiem w roku 1621" - Stanisław Batowski-Kaczor); siedzi pośrodku płk. Mieczysław Maciejowski - szef Departamentu Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych, ppłk. Aureliusz Piątkowski stoi z tyłu trzeci od lewej
Zdjęcie naklejona na kartkę papieru, podpis do zdjęcia poniżej, w górnej części numer strony: 132, na odwrovciu numer strony: 131, ślad po odklejonym dokumencie
Stan zachow.: karta wyjęta z albumu, ślad po wyrwanym dokumencie
Aureliusz Józef Piątkowski (1887-1980) – syn Karola i Józefy, uczył się w I Gimnazjum św. Anny w Krakowie, matura 1908 r., ukończył kurs abiturientów na Akademii Handlowej w Wiedniu w 1909 r. ; należał do Polskich Drużyn Strzeleckich w Krakowie, od 16 VIII 1914 w Legionach Polskich, w 1915 r. kursant Szkoły Podchorążych (21 maja–31 lipca 1915), III Baon Uzupełniający, latem 1915 r. w 6 pp, potem w 3 pp II Brygady LP, od stycznia 1917 r. chor. piech., w t.s. r. w Krajowym Inspektoracie Zaciągu, po kryzysie przysięgowym 1917 r. w PSZ, 1918 ppor.; do WP wstąpił 11 XI 1918 r., współkierował opanowaniem twierdzy modlińskiej i rozbrajaniem Niemców (11-12 XI 1918), po czym przez krótki okres był komendantem twierdzy; podczas wojny z Ukraińcami i bolszewikami służył na stanowiskach liniowych, a od 8 VI 1919 przydzielony do służby uzbrojenia, zweryfikowany jako mjr uzbr. z 1 czerwca 1919; w 1920 r. wykładał w Szkole Rusznikarskiej; od stycznia 1920 r. do 1923 r. zaliczył 5 semestrów prawa na Uniwersytecie Warszawskim; po zakończeniu wojny służył w Centralnym Składzie Broni nr 2 w Krakowie (1923-1925), w Centrali Odbiorczej Materiałów Uzbrojenia (1928); ppłk uzbr. z 1 I 1928 r., w 1932 r. odnotowany jako zarządca Pomocniczej Składnicy Uzbrojenia nr 8 w Toruniu; następnie zarządzał Centralną Składnicą Uzbrojenia nr 2 w Stawach (IX 1933–XII 1934); w 1935 r. przeniesiony w stan spoczynku; podczas kampanii 1939 r. był kierownikiem warsztatów uzbrojenia w obronie Warszawy; odznaczony m.in. KN, KW 3x, estońskim orderem Valgerist 3 kl. (wg: Wykaz legionistów, https://fundacja100.pl/krzyz-i-medal-niepodleglosci/lista-odznaczonych/aureliusz-jozef-aurita-piatkowski, Archiwum Uniwersytetu Warszawskiego, data zgonu wg nekrologu)
Płk art. Mieczysław Maciejowski był szefem Departamentu Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych od 1 XII 1930 do 1938 roku
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
Pamiętnik studenta medycyny Uniwersytetu Warszawskiego
Autorzy:
Rajman, Pesach (1896?-po 1947)
Temat:
Uniwersytet Warszawski
Studenci
Żydzi
Syjonizm
I wojna światowa (1914-1918)
Rok wydania:
16 V 1917 - 9 IX 1918
Uwagi:
Brak zapisów obejmujących okres: 24 VII - 29 IX 1917
Stan zachow.: na s. tyt. zaplamienia, prawdopodobnie brak stron między s. [32] a [33], s. [33 i 34] silnie zaplamione, na s. 97 omyłkowa data: 1917
Wg danych z Archiwum UW (album nr 603) - ur. w lipcu 1896 r., syn Berka, zapisany w księgach gminy Klimontów w Guberni Radomskiej, matura w 1915 r., studia na UW 1917-1923; ukończył studia na Wydziale Medycyny UW w lipcu 1923 r., indeks odebrał w 1947 r., w 1921 r. w 2 kompanii 3 szwadronu zapasowego taborów
W: Dzieje Uniwersytetu Warszawskiego 1915−1945, cytowane są przechowywane w CBW pamiętniki Pesacha Rajmana (s. 245-246, 263)
Wg Urzędowy spis lekarzy uprawnionych do wykonywania praktyki lekarskiej oraz aptek w Rzeczypospolitej Polskiej w opracowaniu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych 1924/25: Rajman Pesach, ur. 1895, dypl. 1923, wewn. chir., Warsz.-Praga, Wileńska 7
Wg Urzędowy spis : lekarzy, lekarzy dentystów, farmaceutów, felczerów, pielęgniarek, położnych, uprawnionych i samodzielnych techników dentystycznych oraz wykazy : aptek, szpitali, ubezpieczalni społecz., ośrodków zdrowia, przychodni samodzielnych oraz centrali i filii Państwowej Szkoły Higieny 1939: Rajman Pesach, 1895, 1923, chirurg, Warszawa, Targowa 64
Wg Dziennik Urzędowy Komisarjatu Rządu na M. Stoł. Warszawę, 1924, lista członków zapisanych w Izbie Lekarskiej Warszawsko-Białostockiej zamieszkałych w Warszawie: Rajman Pesach, Wileńska 7
W: Benjamin Meirtchak, Jew-Officers in the Polish Armed Forces 1939-1945: Rajman Pesach, b. 1895, 2/lieut. (res.), dr. med., Warsaw, 10 Distr. Hosp
W WBH-CAW Akta personalne i odznaczeniowe jest teczka ppor. rez. Pejsacha Rajmana (sygn. 3670), w tym Curricullum vitae, 1926
Informacje o rodzinie Rajmanów w czasie II wojny światowej w: Szczepański Jacek Emil, Ludność żydowska w Legionowie i jej zagłada, s. 68-69, 75, 165; od lutego 1943 r. do końca października 1944 r. w Legionowie ukrywała się Alina Rajman (ur. 1929 r.) wraz z czteroosobową rodziną, tj. z rodzicami (Sarą Rajman i dr. Pesachem Rajmanem) oraz babcią i wujem
Wg Jacek Emil Szczepański, Dr Abraham Filkensztejn 1906-1968 (s. 195) w latach 30. dr Pesach Rajman pracował jako chirurg w Szpiutalu Żydowskim na Czystem, jego żona Sara była siostrą dr. Filkensztejna
W Ghetto Fighters House Archive nr katalogowy 2624 (kolekcja Adolfa Bermana) są trzy rachunki podpisane przez członków rodziny Rajman: Pesacha, jego żony Sary i córki Aliny
W ŻIH m.in.: Centralny Komitet Żydów w Polsce. Wydział Ewidencji i Statystyki 303V/: 425. Centralna Kartoteka Żydów w Polsce: R bn 450 Alina Rajman, R bn 464 Paweł Rajman, R bn 468 Sara Rajman; Wydział Oświaty 303/1Х/ 86. Domy Dziecka. Akta Personalne: 546. Alina Rajman (1946) ; Relacje, zespół 301 Alina Rajman, (28 IX 1945) - wspomnienia z czasów II wojny światowej
Pesach (Paweł) Rajman przeżył II wojnę światową - wg bazy: https://getto.pl/: Ojciec Haliny Rajman, mąż Sary. Opuszcza getto w lutym 1943 roku. Ukrywa się w Legionowie. Musi zmieniać kryjówkę wskutek szantażu granatowej policji. Od jesieni 1943 do jesieni 1944 ukrywa się wraz z rodziną (5 osób) w mieszkaniu w Legionowie. Gdy dom, w którym znajduje się mieszkanie, zajmują żołnierze niemieccy, rodzina przenosi się do niewielkiej skrytki na strychu, gdzie przez dwa tygodnie żyje jedynie o wodzie. W końcu rodzina w akcie desperacji opuszcza dom i znajduje kolejną kryjówkę, którą ponownie będzie musiała zmienić. Do czasu wejścia Rosjan, Rajmanowi i rodzinie pomaga Polka, Zofia Rozwadowska. Po wejściu Rosjan, rodzina udaje się na Pragę, gdzie być może mieszkała przed wojną. (https://getto.pl/en/People/R/Rajman-ojciec-Haliny-Nieznane-Nieznane)
Rękopis (manuskrypt)

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies