Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pamiętniki" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-11 z 11
propozycja biblioteki
Tytuł:
Wspomnienia z lat 1939-45 / [Rękopis]
Autorzy:
Iglewski, Antoni (1899-1979)
Temat:
Armia Krajowa (AK)
II wojna światowa (1939-1945)
Cichociemni
Ruch oporu
Polska
Rok wydania:
[przed 1979]
Wydawca:
Wrocław
Uwagi:
Kopia maszynopisu z odręcznymi poprawkami, na końcu pod tekstem podpis: "Antoni Iglewski" oraz dedykacja: Kol. Józefowi Kalista "Stragań" do wyłącznego użytku "Ponar"
Oprawa: twarda, szara
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Wspomnienia i refleksje ppłk. dypl. Wiktora Batyckiego]
Autorzy:
Batycki, Wiktor (1883-1951)
Temat:
Batycka, Janina
Murnau (niemiecki obóz jeniecki)
Politechnika Warszawska
Polacy za granicą
Jeńcy wojenni
Warszawa (woj. mazowieckie)
Włochy
Rok wydania:
[1940-1947]
Uwagi:
Tytuł nadany przez katalogującego
Zeszyty pisane w oflagu VIIA Murnau: Pamiętniki: cz. 1 (s. 1-76), cz. VI (283-327), cz. VII (328-411), cz. X (524-570, w tym 535-545 nie zapisane), ponadto zeszyt pisany we Włoszech od marca do kwietnia 1946 r. (s. 72, w tym 26-72 nie zapisane), zeszyt: "Przemyśłenia i wypominki", pisany od września 1946 do lutego 1947 r. we Włoszech, w Maghull i w Londynie (96 stron, brak zakończenia), oraz zeszyt niedatowany (80 stron, w tym 18-80 nie zapisane)
Zawiera głównie wspomnienia z wczesnego okresu życia (opisuje ojca i matkę, okres studencki), nieliczne wzmianki o służbie wojskowej (rok 1917 i 1918, przejście na emeryturę, wrzesień 1939) i życiu w oflagu, lektury oraz przemyślenia i refleksje na tematy ogólne; ojcem Wiktora Batyckiego, którego przywołuje w swoich pamiętnikach był Aleksander Batycki, zmarły w 1911 roku, matką - Emilia z domu Szmydtke; Batycki opisuje m.in. okoliczności poznania Janiny Anders, siostry generała Władysława Andersa, z którą się później ożenił
Wg bazy straty.pl: ppłk. Wiktor Batycki, ur. 1883-11-11 Jasieniec, przydział wojskowy: niepowołany, jeniec wojenny w niewoli niemieckiej, od 14.10.1939 r. w Oflagu VII - A, nr jeńca 16013
Stan zachow.: zeszyt 1) blok odchodzi od grzbietu, zaplamienia okładki, niewielkie zaplamienia na niektórych kartach, ślady zalania na s. 30; 2) zaplamienie okładki, blok odchodzi od grzbietu, taśma; 3) blok odchodzi od grzbietu, zaplamienie na s. 358; 4) przebarwienia okładki, zagniecenia; 5) zabrudzenia płóciennej okładki; 6) zaplamienia płócienej okładki; 7) drobne uszkodzenia grrzbietu
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
Gdzieś między Horyniem i Styrem : (wspomnienia z rodzinnych stron z czasów okupacji)
Autorzy:
Piotrowski, Czesław (1926-2005)
Temat:
Okręg Wołyń (Armia Krajowa)
Ukraińska Powstańcza Armia (UPA)
II wojna światowa (1939-1945)
Ukraina
Wołyń (Ukraina ; kraina historyczna)
Polska
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rok wydania:
1991
Wydawca:
Warszawa
Uwagi:
Pamięci pomordowanych w czasie walk o nasze przetrwanie w Hucie Stepańskiej i okolicznych polskich osiedlach na Wołyniu w latach 1942-1943 - niniejsze opracowanie poświęcam
Wspomnienia opublikowane w : Krwawe żniwa za Styrem, Horyniem i Słuczą : (wspomnienia z rodzinnych stron z czasów okupacji) / Czesław Piotrowski. Warszawa : Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej Okręg Wołyński : "PAB-Font", 1995
Załączniki: mapy, plany, wykaz mieszkańców Huty Stepańskiej, lista ofiar, wykaz człónków Samoobrony, kserokopie zdjęć
Oprawa: półpłótno
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Wspomnienia z kampanii wrześniowej 1939 roku kpt. żand. Henryka Mirakowskiego, dowódcy plutonu Częstochowa 4 Dywizjonu Żandarmerii w Łodzi - maszynopis listów do dzieci z oflagu VII A Murnau]
Autorzy:
Mirakowski, Henryk (1897-)
Temat:
4 Dywizjon Żandarmerii (Łódź)
Murnau (niemiecki obóz jeniecki)
Żandarmeria wojskowa
Kampania wrześniowa (1939)
Jeńcy wojenni
Polska
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rok wydania:
[Po 2 V 1945]
Uwagi:
Tytuł nadany przez katalogującego
Dokument w formie niepodpisanego maszynopisu (lub kopii maszynopisu) trzech listów pisanych z oflagu VII a Blok C.I. pokój 48 datowane: 5 listopada-24 listopada 1939 r, 27 listopada - 29 grudnia 1939 r. i 1 stycznia - 18 stycznia 1940 r., opatrzony z rzadka przypisami, na s. [54] dopisek: "uzupełn. po niewoli 2.V.45.", identyfikacja autora na podstawie treści, a zwłaszcza wzmianki o żonie: Stanisławie Mirakowskiej (s. [51])
Autor listów zwraca się do dzieci: "Ukochana moja Erito!", "Ukochani moi Januszku, Erito i Bohdanie!", "Najukochańsi moi Bohdanie, Erito i Januszku!", a podpisuje: "Kochający Was - Ojciec", "Całuję Was mocno i serdecznie - Ojciec"
Henryk Mirakowski ur. 27 XI 1897 w Radomiu, syn Szymona i Józefy, absolwent Oficerskiej Szkoły dla Podoficerów - podporucznik (1928), porucznik (1930), kapitan (1938), służył w 2 dywizjonie żandarmerii, a następnie był dowódcą plutonu w Częstochowie 4 Dywizjonu Żandarmerii w Łodzi (od 1934), odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1936), Medalem Niepodległości (1937)
Wg bazy straty: kpt. żand. Henryk Mirakowski (1897) "4 d. żand. /122 pl. żand.: był więżniem oflagu VII A Murnau, numer jeniecki 15756
Wg bazy Bad Arolsen w odpowiedzi na zapytanie poprzez PCK zamieszkałej w Katowicach Marii Zajączkowej o Henryka Mirkowskiego komendant Polskiego Obozu Wojskowego w Dossel płk Alfred Konkiewicz zaświadczył, że poszukiwany wyjechał do kraju 26 VIII 1946
Wg bazy straty: Bohdan Mirakowski, syn Henryka i Stanisławy ur. 9 V 1924 w Wilnie, był zatrzymany i więziony w Łukiszkach w lipcu 1942 r. (z powodu działalności w konspiracji - żródło: internet), następnie skierowany do pracy przymusowej w Niemczech - Hessen
Stan zachow.: ślady po zszywaczu na grzbietach stron, brzegi pierwszych stron oraz ostatniej z zagięciami, s. [9] z uszkodzeniem bez szkody dla tekstu
Wg inf. z dokumentów Henryka Mirakowskiego: Janusz Stanisław Mirakowski ur. w Wilnie w 1923 roku, a Henryka Irena ("Erita") w Wilnie w 1921 roku
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
Pamiętnik studenta medycyny Uniwersytetu Warszawskiego
Autorzy:
Rajman, Pesach (1896?-po 1947)
Temat:
Uniwersytet Warszawski
Studenci
Żydzi
Syjonizm
I wojna światowa (1914-1918)
Rok wydania:
16 V 1917 - 9 IX 1918
Uwagi:
Brak zapisów obejmujących okres: 24 VII - 29 IX 1917
Stan zachow.: na s. tyt. zaplamienia, prawdopodobnie brak stron między s. [32] a [33], s. [33 i 34] silnie zaplamione, na s. 97 omyłkowa data: 1917
Wg danych z Archiwum UW (album nr 603) - ur. w lipcu 1896 r., syn Berka, zapisany w księgach gminy Klimontów w Guberni Radomskiej, matura w 1915 r., studia na UW 1917-1923; ukończył studia na Wydziale Medycyny UW w lipcu 1923 r., indeks odebrał w 1947 r., w 1921 r. w 2 kompanii 3 szwadronu zapasowego taborów
W: Dzieje Uniwersytetu Warszawskiego 1915−1945, cytowane są przechowywane w CBW pamiętniki Pesacha Rajmana (s. 245-246, 263)
Wg Urzędowy spis lekarzy uprawnionych do wykonywania praktyki lekarskiej oraz aptek w Rzeczypospolitej Polskiej w opracowaniu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych 1924/25: Rajman Pesach, ur. 1895, dypl. 1923, wewn. chir., Warsz.-Praga, Wileńska 7
Wg Urzędowy spis : lekarzy, lekarzy dentystów, farmaceutów, felczerów, pielęgniarek, położnych, uprawnionych i samodzielnych techników dentystycznych oraz wykazy : aptek, szpitali, ubezpieczalni społecz., ośrodków zdrowia, przychodni samodzielnych oraz centrali i filii Państwowej Szkoły Higieny 1939: Rajman Pesach, 1895, 1923, chirurg, Warszawa, Targowa 64
Wg Dziennik Urzędowy Komisarjatu Rządu na M. Stoł. Warszawę, 1924, lista członków zapisanych w Izbie Lekarskiej Warszawsko-Białostockiej zamieszkałych w Warszawie: Rajman Pesach, Wileńska 7
W: Benjamin Meirtchak, Jew-Officers in the Polish Armed Forces 1939-1945: Rajman Pesach, b. 1895, 2/lieut. (res.), dr. med., Warsaw, 10 Distr. Hosp
W WBH-CAW Akta personalne i odznaczeniowe jest teczka ppor. rez. Pejsacha Rajmana (sygn. 3670), w tym Curricullum vitae, 1926
Informacje o rodzinie Rajmanów w czasie II wojny światowej w: Szczepański Jacek Emil, Ludność żydowska w Legionowie i jej zagłada, s. 68-69, 75, 165; od lutego 1943 r. do końca października 1944 r. w Legionowie ukrywała się Alina Rajman (ur. 1929 r.) wraz z czteroosobową rodziną, tj. z rodzicami (Sarą Rajman i dr. Pesachem Rajmanem) oraz babcią i wujem
Wg Jacek Emil Szczepański, Dr Abraham Filkensztejn 1906-1968 (s. 195) w latach 30. dr Pesach Rajman pracował jako chirurg w Szpiutalu Żydowskim na Czystem, jego żona Sara była siostrą dr. Filkensztejna
W Ghetto Fighters House Archive nr katalogowy 2624 (kolekcja Adolfa Bermana) są trzy rachunki podpisane przez członków rodziny Rajman: Pesacha, jego żony Sary i córki Aliny
W ŻIH m.in.: Centralny Komitet Żydów w Polsce. Wydział Ewidencji i Statystyki 303V/: 425. Centralna Kartoteka Żydów w Polsce: R bn 450 Alina Rajman, R bn 464 Paweł Rajman, R bn 468 Sara Rajman; Wydział Oświaty 303/1Х/ 86. Domy Dziecka. Akta Personalne: 546. Alina Rajman (1946) ; Relacje, zespół 301 Alina Rajman, (28 IX 1945) - wspomnienia z czasów II wojny światowej
Pesach (Paweł) Rajman przeżył II wojnę światową - wg bazy: https://getto.pl/: Ojciec Haliny Rajman, mąż Sary. Opuszcza getto w lutym 1943 roku. Ukrywa się w Legionowie. Musi zmieniać kryjówkę wskutek szantażu granatowej policji. Od jesieni 1943 do jesieni 1944 ukrywa się wraz z rodziną (5 osób) w mieszkaniu w Legionowie. Gdy dom, w którym znajduje się mieszkanie, zajmują żołnierze niemieccy, rodzina przenosi się do niewielkiej skrytki na strychu, gdzie przez dwa tygodnie żyje jedynie o wodzie. W końcu rodzina w akcie desperacji opuszcza dom i znajduje kolejną kryjówkę, którą ponownie będzie musiała zmienić. Do czasu wejścia Rosjan, Rajmanowi i rodzinie pomaga Polka, Zofia Rozwadowska. Po wejściu Rosjan, rodzina udaje się na Pragę, gdzie być może mieszkała przed wojną. (https://getto.pl/en/People/R/Rajman-ojciec-Haliny-Nieznane-Nieznane)
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Wspomnienia, listy, druki i inne materiały należące do Aleksandra Sokołowskiego, podoficera 1 Pułku Artylerii Ciężkiej, jeńca Stalagu I A Stablack]
Autorzy:
Sokołowska, Leokadia
Książek, Bronisław
Temat:
Stefan Wyszyński (błogosławiony ; 1901-1981)
1 Pułk Artylerii Ciężkiej
Stalag I A Stablack.
Ministerstwo Obrony Narodowej (Polska)
II wojna światowa (1939-1945)
Kampania wrześniowa (1939)
Znak tożsamości żołnierza
Duchowość katolicka
Kult świętych
Boże Narodzenie
Jeńcy wojenni
Praca przymusowa
Trzecia Rzesza (1933-1945)
Obozy jenieckie
Niemcy
Rok wydania:
[1936-1982]
Uwagi:
Tytuł nadany przez katalogującego
Zawiera: 1). Wspomnienia z lat 1939-1945: A. Godło "Dziadek": "Byłem przez dwadzieścia lat zawodowym podoficerem i kierowcą. Pisząc ten skromny przyczynek do wrześniowych dni 1-go PAC] dedykuję go moim wnukom", relacja - wspomnienia, mps - przebitka, bez podpisu, s. 46, 30x21 cm, oprawa skoroszytowa; B. Wspomnienia z niewoli niemieckiej, maszynopis z odręcznymi poprawkami, stron 186; wspomnienia po wyzwoleniu, stron 37, dat. Warszawa 13.II.1982, obejmuje okres od kapitulacji 19.IX.1939 do powrotu do Warszawy 20 III 1945 r.; 2). Korespondencja - 24 listy do Sokołowskiego od córki Leokadii zam. w Swobodni (stempel Zakroczym, Nowy Dwór, Kroczewo) na korespondencyjnych drukach obozowych ze stemplem cenzury obozowej (daty napisania, a dopisane nad listami czy daty stempla różne - czasem sprzeczne): z 1942 r. (26 X, 27 XI), z 1943 r. (12 III - 2 listy, 23 V, 10 VI, 11 VII, 22 X- list na dwóch blankietach, 4 XI, 10 XII, 17 XII - 2 listy, 18 XII - 3 listy), z 1944 r. (13 I - 2 listy, 14 II - 2 listy, 25 II - 2 listy, 4 IV - 2 listy, stempel 26 VI), 35x15 cm i mniej; 3). Korespondencja - 5 listów do Sokołowskiego na korespondencyjnych drukach obozowych ze stemplem cenzury obozowej od Bronisława Książka, brata żony, zamieszkałego w Ząbkach: z 1943 r. (8 VII, 24 XI, 30 XII), z 1944 r. (po 26 II, otrzym. 25 II); 35x15 cm i mniej; 4). Pieniądze obozowe (papierowe banknoty zastępcze) używane w obozach jenieckich 15 egz.: na kwotę 1 marki - 6 egz, 5 marek - 7 egz, 50 marek - 2 egz, druk, 5x11 cm i mniej; 5). Trzy kwity kasowe, dwa na 40 marek i 1 na 80 marek, druk, 1943-1944, 7,5x11 cm; 6). Najserdeczniejsze Życzenia Świąteczne i Noworoczne, P.C.K., XII 1942 - druk kolor. w kształcie choinki, 11,5x10 cm; 7). Droga krzyżowa, druk, harmonijka, ofiarowane przez Pomoc Jeńcom Wojennym Powszechnego Komitetu Chrześcijańskich Związków Młodzieży w Genewie, druk 15x10,5 cm; 8). Ku Tobie Panie, nihil obstat: W. Rogaczewski, imprimatur: A. Rouche, Lyon, nakładem Biura opieki nad polskimi jeńcami wojennnymi, druk wykonano czcionkami "Wiarusa Polskiego", Lyon, 1942, stempel cenzury obozowej, na s. tylnej ochronnej podpis właściciela: "Sokołowski"13x10,5 cm, s. 96; 9). Modlitwa [za misjonarzy], z wizerunkiem 7 franciszkanek misjonarek Marji zamordowanych za wiarę 9-go lipca w Tai-Uien-Fou (Chansi) w Chinach, Imprimatur Warszawa 1936, pieczątka: "Dom M.B. Królowej Misji, Racławicka 14, Mokotów Warszawa", 12,5x8,5 cm; 10). Psalm resposoryjny (!), mps, 21x15 cm; 11). Nieśmiertelnik Stalag I A Nr 13987, metal, sznurek, 4x6 cm; 12). Fotografia przedstawiająca kardynała Stefana Wyszyńskiego wśród strażaków, 9x14 cm; 13). Pismo szefa Wydziału Zaopatrzenia Mundurowego z odmową zatrudnienia w Centralnej Składnicy Mund.-Tab., pieczątka: Ministerstwo Obrony Narodowej III Vice-Minister Departament Intendentury, podp. ppłk. Wolczyński oraz ppłk. Suchnicki (kierownik Sekcji Ewid.-Plan), 25.III.1947, mps, 15x21,5 cm; 14). List na niemieckim druku korespondencyjnym do Pauliny Busiowej zam. w Krakowie, od osoby zamieszkałej w Bystrzycy, stempel: Nawsie, z okresu II wojny światowej, ze stemplem: Zensuriert, druk, rps, 9x14 cm
Aleksander Sokołowski (ur. 21.III.1901 w Soboklęszczach-zm. 29.IX.1984 poch. na Cmentarzu Północnym w Warszawie) był podoficerem zawodowym 1 Pułku Artylerii Ciężkiej (III bateria Modlin); 27.VI.1926 r., w parafii Joniec, zawarł związek małżeński z Apolonią Książek, mieli troje dzieci: Leokadię, Witolda i Janusza; wziął udział w kampanii wrześniowej 1939 r., potem był jeńcem stalagu I A Stablack - do X 1944 r. pracował w Prusach Wschodnich u gospodarza i w warsztacie, od XI 1944 przebywał w obozie jenieckim w Stabławkach; listy kierowała do niego córka Leokadia, która po śmierci jego żony (zmarła 12.III.1942) opiekowała się swoimi braćmi, prowadził także korespondencję z bratem żony Bronisławem Książkiem
Stan zachow.: 1) A. oprawa skoroszytowa, części tylnej okładki brak, przednia z niewielki ubytkami w rogach, drobne zagięcia na brzegach, ostatnia strona luźna, z przedarciami i zagięciami; B. karty luźne; 2) niewielkie zaplamienia, zabrudzenia, uszkodzenia krawędzi, k. [6] ubytek dolnej części korespondencji; 3) zabrudzenia, zaplamienia, drobne przedarcia ; 4) zabrudzenia, przetarcia, ślasy złożenia, uszkodzenia krawędzi ; 5) ślady składania, zabrudzenia, zaplamienia, dziurkowania ; 6) zaplamienia, zagięcia, brak czubka choinki?, przedarcie pośrodku w dolnej części ; 7) zabrudzenia ; 8) zabrudzenia i przebarwienia okładki, ślady rdzy ; 9) ślady składania, uszkodzenia, przedarcia, ubytki ; 10) ślad po złożeniu, drobne przedarcie górnej krawędzi ; 11) przetarcia metalu, sznurek zabrudzony ; 13) ślady składania, zaplamienie, zagięcia, przedarcia
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Dokumenty Aleksandra Kunickiego z okresu okupacji niemieckiej wystawione na nazwisko Edwarda Komarnickiego]
Temat:
Kunicki Aleksander - pamiętniki
Armia Krajowa (AK)
Okupacja niemiecka (1939-1945)
II wojna światowa (1939-1945)
Dywersja
Rok wydania:
18 II - 16 XII 1944
Wydawca:
Warszawa ; Częstochowa
Uwagi:
Tytuł nadany przez katalogującego
Zawiera: 1. Karta rejestracyjna = Registerkarte, wydana przez Zarząd Miejski Miasta Warszawy, dotyczy opłaty rejestracyjnej dla sprzedawcy materiałów budowalnych. Warszawa 18 II 1944, druk, rps, pieczątka tuszowa, podpis (nieczytelny) urzędnika Wydziału Finansowego. 2. Ausweis nr 45, ze zdjęciem, wystawiony dla Polaka-mieszkańca Częstochowy, zatrudnionego w firmie "Ostbahn. Bau Tschenstochau”, pieczątki tuszowe z gapą i napisem: "Ostbahn. Bauinspektion Tschenstochau”", podpis: inż. J.A. Beresewicz, 16 XII 1944, dokument ważny do 31 III 1945
Fałszywe dokumenty Aleksandra Kunickiego - w czasie II wojny światowej działacza Związku Walki Zbrojnej i Armii, m.in. należącego do oddziału dywersji bojowej Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej „Agat”
Użycie dokumentów na nazwisko "Edward Komarnicki" (którym się wówczas posługiwał) potwierdza Aleksander Kunicki w książce "Cichy front" (wyd. 1969, s. 196, s. 200-201); inż. Józef Beresowicz, który wspólpracowal z Kunickim, prowadził własną firmę budowalną, wykonującą różne prace m.in. dla niemieckich instytucji kolejowych, w Częstochowie nawiązał współpracę z Ostbahn-Bauinspection Tschenstochau, co dało mu możliwość zatrudniania ludzi i zdobycia dla innych odpowiednich dokumentów
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
Wspomnienia z r. 1863 : obrazki z powstania przez sapera R.S.T. ; Listki z pamiętnika
Autorzy:
Ścibor-Rylski, Tomasz (1838-1924)
Temat:
Powstanie styczniowe (1863-1864)
Bitwa pod Chrobrzem (1863)
Bitwa pod Grochowiskami (1863)
Powstanie węgierskie (1848-1849)
Kraków (woj. małopolskie ; okolice)
Sanok (woj. podkarpackie ; okolice)
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rok wydania:
20 II - 15 X 1921
Uwagi:
Rękopis na luźnych składkach, numeracja oryginalna niekonsekwentna (strony lub składki), rękopis "Listków" spięty metalową zszywką, pisany na odwrocie jakiegoś maszynopisu powielonego)
Zawiera: 1. Wspomnienia z r. 1863 : obrazki z powstania przez sapera T.S.T, z dedykacją: "Dla mojej ukochanej wnuczki, pochrześnicy i uczennicy Heleny Poratyńskiej (dla pamięci o mnie), spisał Tomasz Rylski", dopisek ołówkiem: "D. 20/II 921", 19 stron, [37] stron; 2. Listki z pamiętnika. I. Ziemia sanocka. II. Rewolucja węgierska Rok 1848 r., z dedykacją: "Dla mego kochanego wnuka Tomasza Poratyńskiego spisał Tomasz Rylski", dopisek ołówkiem: "15/X 921". 3. Maszynopis "Wspomnienia z roku 1863 [Listki z pamiętnika] spisał Tomasz Ścibor-Rylski. Odpis z rękopisu nieopublikowanego", nietożsame z rękopisem, k. 15
Wspomnienia Tomasza Ścibor-Rylskiego z czasów powstania styczniowego - autor opisuje próbę zaciągnięcia się do oddziałów powstańczych w Krakowie, rozmowę z gen. Aleksandrem Waligórskim, pobyt u gen. Mariana Langiewicza w Goszczy; dzięki wykształceniu został mianowany podporucznikiem saperów i dowódcą I plutonu, opisuje bitwy pod Chrobrzem (Chroberz 17 III 1863) i Grochowiskami (18 III 1863), na końcu wspomnień opisuje atmosferę towarzyszącą powstańcom po opuszczeniu obozu przez gen. Mariana Langiewicza (19 III 1863)
"Listki z pamiętnika" obejmują wspomnienia domu rodzinnego Tomasza Rylskiego w Bukowcu koło Sanoka wraz z charakterystyką miejscowej szlachty oraz pogranicza węgierskiego, autor opisuje udział swego ojca w przeprowadzaniu ochotników przez granicę w czasie powstania węgierskiego w 1848 roku i próbę uwolnienia Zygmunta Rylskiego (stryja Tomasza) z więzienia w Tarnowie
Tomasz Ścibor-Rylski (w PSB Rylski Tomasz) urodzony w średniozamożnej rodzinie ziemiańskiej w Sanockiem, studiował w 1855-57 inżynierię w Instytucie Technicznym w Krakowie, a w l. 1857-60 na Politechnice Wiedeńskiej, specjalizował się tam dodatkowo w inżynierii lądowo-wodnej, po uzyskaniu dyplomu inżynierskiego pracował w l. 1860-62 przy budowie fortyfikacji w Krakowie, w l. 1863-64 brał udział w powstaniu styczniowym, później profesor inżynierii wiejskiej
Wg dołączonego biogramu Tomasz Ścibor-Rylski był synem Władysława i Agnieszki z Morawskich
Stan zachow.: 1) karta z dedykacją z zagięciami brzegów i zabrudzeniami, k. [57] z ubytkiem górnego rogu. 2) zagniecenia kart, karta z dedykacją z uszkodzeniami grzbietu
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
Pamiętnik mój ze służby ochotniczej przy 8 pułku ułanów im. Ks. Poniatowskiego r. 1920
Autorzy:
Miszke, Michał (1903-1977)
Temat:
8 Pułk Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Ochotnicy (wojsko)
Kawaleria
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rok wydania:
[Ok. 1920]
Uwagi:
Maszynopis pisany dwustronnie, z odręcznymi poprawkami, na końcu odręcznie: "napisał Mysza Miszke", zszyty z tekturą
Pamiętnik z czasów służby ochotniczej w 8 pułku ułanów w czasie wojny polsko-bolszewickiej ułana Michała Miszke, późniejszego majora kawalerii WP
Wg akt CAW (AP 13394): Michał Miszke "w roku 1920, będąc w 7 klasie gimn. wstąpił ochotniczo do 8 p. uł., skąd zwolniono go z frontu w jesieni 1920 r., celem ukończenia gimnazjum", wg AP 4097 - Przebieg służby wojskowej 1918-1921: "ułan od 15.VII.20do 15.XI.20, szeregowiec, do końca sierpnia w kraju, rwszta na froncie, 15/XI.20 zwolniony do rezerwy"
Wg akt personalnych (CAW) - Michał Miszke ur. 30.III.1903 r. w Bochni, syn Maksymiliana i Michaliny z Frydów, uczeń gimnazjum państwowego (1913-1921), ochotnik w 8 pułku ułanów od 15 lipca 1920 do 15 XI 1920, matura gimnazjalna, studia agronomiczne w Krakowie (1921-1922), od 1922 uczęszczał do Szkoły Podchorążych w Warszawie (1922-1923 - 11 miesięcy), ukończył 2-letnią Oficerską Szkołę Kawalerii w Grudziądzu (1923-1925), ppor. od 1925 w 9 pułku ułanów, por. od 1927, 1930 przydzielony do 12 szwadronu KOP "Hnilice Wielkie", 1935 rotmistrz, 1937 rtm. 9 p. uł.. Odznaczony Medalem za Wojnę 1918-1921 i Medalem Dziesięciolecia O.N
Wg Rocznika Oficerskiego 1939: Michał Miszke - Centrum Wyszkolenia Kawalerii, Szkoła Podchorążych Rezewy Kawalerii, dowódca 3 szwadronu szkolnego
Wg witryny ttp://bochniacy.pl/: Michał Miszke ur. 30 marca urodził się w Bochni 30 marca 1903 r. Był absolwentem bocheńskiego Gimnazjum. Ukończył Szkołę Kawalerii w Grudziądzu z 5 lokatą w 1925 r. Służył w 9 pułku Ułanów Małopolskich, a w latach 1930-1935 służył w Korpusie Obrony Pogranicza. We wrześniu 1939 r. przedostał się do Francji. W latach 1940-1943 był adiutantem Naczelnego Wodza gen. Władysława Sikorskiego. Po wojnie pozostał w Wielkiej Brytanii. Mieszkał w Light on Sea w hrabstwie Essex. Udzielał się w Kole Weteranów 9 pułku Ułanów Małopolskich. Zmarł 20 stycznia 1977 r. i pochowany został na tamtejszym cmentarzu
Biogram ze zdjęciem w: A. Przybyszewski, 9. Pułk Ułanów Małopolskich 1809-1947, s. 330
Nekrolog w: Przegląd Kawalerii i Broni Pancernej 85/1977
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
... I tak powoli krok po kroku doszedłem do 90-tki ... i dzięki mojej Ani ciągle idę !
Autorzy:
Krzystek, Tadeusz (1919-2013)
Temat:
Lotnictwo wojskowe
Polacy za granicą
Rok wydania:
2011
Uwagi:
Wydruk komputerowy, bogato ilustrowany, zbindowany
Materiały biograficzne rodziny Krzystków i wspomnienia Tadeusza Krzystka
Dedykacja: Serdecznemu Przyjacielowy dr Janowi Tarczyńskiemu dawnemu Szefowi Kancelarii Ryszarda Kaczorowskiego Prezydenta RP na Uchodźstwie w Londynie a obecnie Doradcy Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Ośob Represjonowanych w Warszawie ofiarowuję mój pamiętnik wierząc, że pamięć o naszych osobistych spotkaniach w POSK'u jak i n inych, pozostanie w naszej pamięci Tadek i Ania Pnrhos, 6-ty czerwiec 2011"
Tadeusz Jerzy Krzystek (1919-2013) - ukończył pierwszy kurs szybowcowy w Goleszowie koło Cieszyna, zgłosił się do Junackiego Hufca Pracy, dzięki czemu mógł odbyć kurs pilota wojskowego, uczestniczył w szkoleniach organizowanych przez Aeroklub Lwowski w Bezmiechowej. W kwietniu 1939 r. zgłosił się do wojska otrzymując przydział do 2. Batalionu Szkolnego Lotnictwa w Świeciu nad Wisłą. Szkolił się na mechanika silnikowego. W czasie kampanii wrześniowej wraz z 2. Batalionem dostał się do niewoli sowieckiej w rejonie Kowla. Jako jeniec wykonywał głównie prace drogowe w różnych obozach, w połowie 1941 r., ewakuowany do obozu w Starobielsku, gdzie po ogłoszeniu amnestii otrzymał przydział do Batalionu Lotniczego. Następnie: Iran, Palestynę, port Suez, dalej drogą morską przez Mombasę, Durban, Johanesburg oraz Pernambuco. W końcu w listopadzie 1942 r. zameldował się w Polskiej Bazie Lotniczej w Blackpool, gdzie nastąpiło formalne rozwiązanie Eskadry. Podczas badań lekarskich otrzymał swój numer służbowy RAF (704615) i przenzaczony do ogólnej służby naziemnej. Pierwszą jednostką Polskich Sił Powietrznych, w której mu przyszło służyć w Wielkiej Brytanii była 16 (Polish) Service Flying Training School (Szkoła Pilotażu Podstawowego). W marcu 1943 r. został przeniesiony do Polish Technical Training School (Polskiej Szkoły Technicznej), gdzie odbył kurs II stopnia na mechanika przyrządów pokładowych. Po zakończonym szkoleniu i otrzymaniu brytyjskiego stopnia Leading Aircraftman (odpowiednik polskiego kaprala) przydzielony do 302 Dywizjonu Myśliwskiego. Kilka miesięcy później rozpoczął szkolenie I stopnia, po którym w maju 1944 r. otrzymał przydział do operującego w ramach 133 Polskiego Skrzydła 315 Dywizjonu Myśliwskiego. Służył w nim do zakończenia działań wojennych. W październiku 1945 r. zapisał się do nowo powstałej Samopomocy Lotniczej przekształconej później w Stowarzyszenie Lotników Polskich w Wielkiej Brytanii. Przez kolejne dwa lata służy w bazach Cammeringham, Cosford (gdzie ukończył kurs instruktorski), Framlingham i w końcu po podpisaniu kontraktu w ramach Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia na stacjach Driffield w 10 Air Navigation School oraz Feltwell. Po ośmiu latach służby, w listopadzie 1947 r. odszedł do cywila, podejmując początkowo pracę zegarmistrza (w drugiej połowie lat 50. ukończył Politechnikę w Croydon uzyskując tytuł inżyniera). Po odejściu ze służby Tadeusz Krzystek aktywnie uczestniczył w życiu emigracyjnym. W latach 60-tych Tadeusz Krzystek był Honorowym Skarbnikiem Stowarzyszenia Lotników Polskich w Wielkiej Brytanii, członkiem Rady Stowarzyszenia, a od 1975 r., przez kolejne 24 lata jego Generalnym Sekretarzem. Po zmianach ustrojowych w kraju uczestniczył między innymi w organizacji przekazania na ręce dowództwa Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej sztandaru Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii. W 1999 r., po rozwiązaniu Stowarzyszenia Lotników Polskich, został powołany na stanowisko Kierownika Biura i Skarbnika Fundacji SLP. Funkcję tę pełnił do 2004 r., do czasu przejścia na emeryturę w wieku 85 lat. Zamieszkał w Polskim Ośrodku Mieszkaniowym w Penrhos w Północnej Walii. W 1998 r. podjął się trudu przepisania i uporządkowania udostępnionego przez Ministry of Defence spisu polskiego personelu, który podczas wojny służył w Royal Air Force. (https://listakrzystka.pl/tadeusz-krzystek-1919-2013/)
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
Pamiętniki z wojny obywatela Białego Hojarczyka Jerzego od roku 1914 do roku 1922
Autorzy:
Hojarczyk, Jerzy (1894-1946)
Temat:
Piłsudski, Józef (1867-1935)
Legiony Polskie (1914-1917)
Wojsko Polskie (1918-1939)
5 Pułk Piechoty Legionów
Wyższa Szkoła Intendentury (Warszawa)
I wojna światowa (1914-1918)
Jeńcy wojenni - Polska - 1914-1918 r.
Wojsko
Polacy za granicą
Pogrzeb
Polska
Rosja
Krynica-Zdrój (woj. małopolskie, pow. nowosądecki, gm. Krynica-Zdrój)
Rok wydania:
XII 1922 [-1935]
Wydawca:
Warszawa
Uwagi:
Na stronie tytułowej dedykacja: "Pani Natalji Turkowskiej w dowód przyjaźni i pamięci / Warszawa 28.XII.1928 / J Hojarczyk kpt"
Pamiętnik składa się z trzech części: I. W polu. Z walk I. Brygady Legonów ; II. Wspomnienia z niewoli rosyjskiej ; III. W Wojsku Polskiem
Fotografie: 1. Portret Jerzego Białego Hojarczyka w mundurze kapitana, z odznaczeniami - Order Virtuti Militari i Krzyż Walecznych, bez czapki, 10,5x7 cm, poniżej rękopiśmienna o autorze fotografii: "Wł. Miernicki / Marszałk. 40" oraz dedykacja dla "Pani Natalji Jerzy Biały Hojarczyk "Warszawa, w lipcu 1923"; 2. Fotografia zbiorowa 30 oficerów stojących lub siedzących w trzech rzędach, prawdop. 5 pp leg., na dole siedzi prawdop. 3 z lewej Jerzy Hojarczyk, w środkowym rzędzie nad nim ppłk Michał Karaszewicz-Tokarzewski; 3. Jerzy Hojarczyk w płaszczu wojskowym i czapce, 7,5x5,5 cm; 4. Grupa wokół samochodu - 4 oficerów i dwie kobiety, w parku; 5. Oficerowie - w tym oficer francuski oraz Jerzy Hojarczyk - przy stole, na którym rozłożone mapy, przed wagonem, na odwrocie: S.I. [Szkoła Intendentury], 1925-1927; 6. Oficerowie - w tym oficer francuski oraz Jerzy Hojarczyk - przy stole, na którym rozłożone mapy, przed wagonem. na odwrocie: Wyższa Szkoła Wojskowa rok 1925-1927 (Szkoła Intendentury), dopisek ołowkiem: Sokołów; na odwrocie: 1925-1927; 7. Oficerowie - w tym oficer francuski oraz Jerzy Hojarczyk - przy stole, na którym rozłożone mapy, przed wagonem, na odwrocie: W.S.I, rok 1926-1927, dopisek ołówkiem: Sokołów, omówienie st. niebieskiej; 8. Kondukt pogrzebowy z trumną na lawecie - widok z góry - widoczny prezydent Ignacy Mościcki, ul. Nowy Świat w Warszawie, prawdop. pogrzeb Józefa Piłsudskiego, V 1935; 9. Widok z dala, z góry na uroczystości pogrzebowe Józefa Piłsudskiego na Polu Mokotowskim, V 1935; 10. Kondukt pogrzebowy - widok z góry, prawdop. pogrzeb Józefa Piłsudskiego, V 1935?; 11, Dwóch oficerów, w tym Hojarczyk z cywilami, na tle desek?, na odwrocie: Krynica wrzesień 1926 r, pensjonariusze "Soplicowa"; 12. Grupa, w tym Hojarczyk i trzy kobiety przed dużym budynkiem, na pierwszym planie cywil, na odwrocie: Krynica wrzesień 1926 willa "Leśna Polana"
Oprawa: płótno zielone, grzbiet i rogi skóra w kolorze wiśniowym
Stan zachow.: zabrudzenia okładki, przetarcia brzegów, fotografie 8, 11 i 12 luźne
Rękopis (manuskrypt)
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies