Wszystkie pola: wojna 1920 roku - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji 1.

Tytuł:: [Świadectwo wydane Stanisławie Chrostkównie, pielęgniarce pociągu sanitarnego Czerwonego Krzyża nr 6 w 1919 roku oraz album fotograficzny załogi pociągu]
Temat:: Chrostkówna Stanisława
Polski Czerwony Krzyż (PCK)
Pociągi
Pielęgniarki i pielęgniarze
Służba zdrowia
Wojsko
Żołnierze
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Polska
Lublin (woj. lubelskie)
Kowel (Ukraina, obw. wołyński, rej. kowelski)
Rok wydania:: [1919-1920]
Uwagi:: Tytuł nadany przez katalogującego
Zawiera: I). Świadectwo dla pielęgniarki Stanisławy Chrostkówny potwierdzające, że przybyła do pociągu sanitarnego Czerwonego Krzyża 20 lutego i pracowała tam do 1 grudnia 1919 roku, zwolniła się ze służby na własne żądanie, Warszawa 1 XII 1919, pieczątki tuszowe: "Pociąg Sanitarny Czerwonego Krzyża L. 6" i podpisy zarządcy pociągu: Filip [?] i komendanta: lek. Czesław [?]., mps. II). Album fotograficzny: 1. Zdjęcie czoła lokomotywy w Lublinie - zdjęcie zbiorowe załogi pociągu na tle lokomotywy. 2. Czoło lokomotywy - zdjęcie zbiorowe załogi pociągu na tle lokomotywy. 3. Zdjęcie na wózeczku kolejowym w Kowlu?, komendant pociągu w gronie pielęgniarek. 4. Zdjęcie w Kowlu?, oczekiwanie chorych - zdjęcie pielęgniarek na wózku. 5. Na platformie pociągu sanitarnego L. 6, chorąży z pielęgniarkami. 6. Komendant błogosławiony między niewiastami (pięlęgniarkam). 7. Zdjęcie w Hrubieszowie, lekarz pociągu w gronie pielęgniarek i sanitariuszy (na tle pociągu). 8. Wyładowywanie chorych do szpitala w Lublinie. 9. Transportowanie chorych z wagonów do wozów ratunkowych. 10. Wyładowywanie chorych. 11. "Umizgi", pielęgniarka z cywilem? na tle pociągu 12. Stacja kolejowa w Kowlu? w czasie przejazdu (?). 13. Sympatyczny i ogólnie lubiany lekarz pociągu dr (?). 14. Pielęgniarki pociągu na platformie swej sypialni. 15. "Wesołe towarzystwo" - zdjęcie zbiorowe załogi pociągu, w tym pielęgniarek. 16. (?) doktorek i chorąży. 17. Oficerowie pociągu sanitarnego L. 6. 18. W objęciach Morfeuysza po nocnym dyżurze (śpiąca pielgniarka). 19.Zdjęcie zbiorowe załogi pociągu sanitarnego. 20. Pielęgniarki i żołnierz na tle kopca siana. III) Zdjęcia luźne: 1. Dwie pielęgniarki i żolnierz na tle pociągu, okres wojny polskjo-bolszewickiej rok 1920. 2. Zdjęcie zbiorowe pielęgniarek, lekarzy i rannych, okres wojny polsko-bolszewickiej, rok 1920. 3. Dwaj żołnierze na tle pociągu
Stan zachow.: dokument ze śladami składania, zażółcenia, przedarcie drugiej karty, album - brzeg przedziurkowany, ściągnięty fioletowym sznurkiem, brak okładki; zdjęcia luźne ze śladami po oderwaniu z albumu

Rękopis (manuskrypt)

na półce

Skocz do pozycji 2.

Tytuł:: [Tekst rocznicowy gen. Józefa Hallera na pamiątkę 17-lecia „uroczystego zaślubienia Bałtyku jako morza polskiego z Najjaśniejszą Rzeczpospolitą Polską”]
Autorzy:: Haller, Józef (1873-1960)
Temat:: Zaślubiny Polski z morzem (1920)
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Bitwa warszawska (1920)
Rok wydania:: X 1937
Wydawca:: Gorzuchowo
Uwagi:: Tekst nadany przez katalogującego
Na czystej kartce papieru tekst rękopiśmienny, z podpisem: Józef Haler
Tekst datowany w październiku 1920 r. w Gorzuchowie na Pomorzu, był to majątek gen. Józefa Hallera, zakupiony przez niego w 1922 r., w którym od 1932 do 1939 roku mieszkał na stałe
W tekście gen. Józef Haller wspomina okoliczności zaślubin Polski z Bałtykiem w Pucku 10 lutego 1920 roku oraz bitwę warszawską tzw. "Cud nad Wisłą" 13–25 sierpnia 1920 w czasie wojny polsko-bolszewickiej - w czasie bitwy warszawskiej gen. Haller dowodził Frontem Północnym
Stan zachow.: niewielkie zaplamienia, zwł. na brzegach, na odwrocie ślady po kleju, drobne rozwarstwienie w górnej części, przy górnej krawędzi cyfra: 864
Język polski

Rękopis (manuskrypt)

na półce

Skocz do pozycji 3.

Tytuł:: [Pokwitowanie dotyczące klaczy karogniadej, którą ułan ochotnik Jan Albrycht przyprowadził wstępując 9 sierpnia 1920 roku do 3 szwadronu 2 lubelskiego pułku Jazdy Ochotniczej mjr. Jaworskiego]
Temat:: Albrycht, Jan
Jaworski, Feliks (1892-1933)
22 Pułk Ułanów Podkarpackich
Brygada Jazdy Ochotniczej
Wojsko
Kawaleria
Koń wojskowy
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rok wydania:: [Po 9 VIII 1920]
Uwagi:: Tytuł nadany przez katalogującego
Rękopis opatrzony podpisami oficerów pułku: rtm. Wilibald Romański? (Willibrard Romański), drugi podpis nieczytelny, pieczęci tuszowe: Dowództwa 2 Pułku Ułanów Lubelskich Jazdy Ochotniczej mjr. Jaworskiego oraz Komisji Gospodarczej 2 p. uł. lub
Klacz została oznaczona w ewidencji pułku jako Nr 413
Inny dokument związzny z tą klaczą: Rps 1940
Stan zachow.: ślady składania, zagniecenia, zażółcenie papieru

Rękopis (manuskrypt)

na półce

Skocz do pozycji 4.

Tytuł:: [Dwa szkice dotyczące dyslokacji I Dywizji Litewsko-Białoruskiej oraz rozlokowania oddziałów nieprzyjacielskich w rejonie Lepla na przełomie 1919 i 1920 roku]
Temat:: 1 Dywizja Litewsko-Białoruska
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Lepel (Białoruś, obw. witebski, rej. lepelski ; okolice)
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rok wydania:: 10 XII 1919 - 17 I 1920
Uwagi:: Tytuł nadany przez katalogującego
Zawiera: 1) Szkic dyslokacji I L. B. Dyw. z dnia 10.XII.19, w skali 1:126 000, parafka szefa sztabu, ppłk. SG Jana Kubina (od 1 sierpnia 1919 i od 6 kwietnia do 7 maja 1920), 42x64 cm. 2) Szkic rozlokowania oddziałów nieprzyjacielskich na odcinku 1 Dyw. L.-B. z dn. 14.I.20 r., podpisał kapitan Morawski w zastępstwie szefa sztabu, w górnym lewym rogu pieczątka: „Dow. Lit. Biał. Dyw. Strz., dnia 16/I 1920 r. Oddział operacyjny”, na odwrocie pieczątka: „Dowództwo 8. Dywizji piech. widziano dnia 17/I 1920…”, 42,5x34 cm
Oleat kolorowany kredkami
Dwa szkice kolorowe na kalkach, rozkładane, wykonane w warunkach polowych w oparciu o niemiecką kopię rosyjskiej trójwiorstówki w skali 1:126 000 (Wojenno-Topograficzeskaja Karta Jewropiejskoj Rossii 1:126.000) - arkusz XIII 7 Lepel i XIII 6 Dokszyce

Rękopis (manuskrypt)

na półce

Skocz do pozycji 5.

Tytuł:: [Odpis rozkazu Naczelnego Wodza Józefa Piłsudskiego z dnia 26 czerwca 1920 roku w sprawie wprowadzenia sądów doraźnych dla osób cywilnych na całym obszarze wojennym]
Autorzy:: Piłsudski, Józef (1867-1935)
Rybicki, Tomasz
Temat:: Sądownictwo
Wojsko
Sądy wojenne
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Rozkaz
Prawo i wymiar sprawiedliwości
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rok wydania:: 26 VI 1920
Uwagi:: Dokument rozesłany przez p.o. szefa Szefa Sztabu Generalnego gen. Stanisława Hallera do wiadomości, zastosowania oraz ogłoszenia w oddziałach i miejscowościach na obszarze wojennym, poczta polowa 53, 26.6.1920 r., za zgodność litografowany podpis wz. szefa sądownictwa polowego kpt. Tomasz Żuk-Rybicki
Język polski

Rękopis (manuskrypt)

na półce

Skocz do pozycji 6.

Tytuł:: [Meldunek dowódcy 32 Pułku Piechoty ppłk. Władysława Tarwida do Dowództwa 18 Brygady Piechoty w sprawie agitacji bolszewickiej na powierzonym mu odcinku]
Autorzy:: Tarwid, Władysław (1887-1971)
Temat:: 32 Pułk Piechoty (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Propaganda
Dywersja
Rosja
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rok wydania:: 16 III 1920
Wydawca:: Miejsce postoju [Polesie]
Uwagi:: Tytuł nadany przez katalogującego
Dokument rękopiśmienny na kartce w linie, w lewym górnym rogu podłużna pieczęć tuszowa: "DOWÓDZTWO / 32 p p.", poniżej dopisek o klauzuli: "tajne", pod tekstem podpis: "Tarwid / Ppłk i Dca", na odwrocie stemple prezenty, potwierdzające wpływ pisma 22 III 1920 do Dowództwa 18 Brygady Piechoty, oraz 24 III 1920 do 9 Dywizji Piechoty, do której pismo było skierowane przez dowódcę 18 BP płk. Stanisława Springwalda
W dokumencie ppłk. Tarwid melduje o odnajdywaniu na powierzonym mu odcinku proklamacji bolszewickich, przy czym jedną z nich pierwotnie załączył do pisma
"Z początkiem marca 1920 roku pułk został przerzucony do 9-ej dywizji na Polesiu nad dolną Ptycz (...) Bataljony I i III w składzie XVII brygady piechoty stanęły na wschód od Kalenkowicz, w rejonie Aciucewicz po obu stronach linii kolejowej Kalenkowicze-Rzeczyca. Bataljony II i sztabowy, przydzielone do XVIII brygady piechoty, stanęły na południowy zachód od Mozyrza z dowódcą pułku w Budzie Pawłopolskiej" (Zarys historji wojennej 32-go pułku piechoty)
Stan zachow.: ślady składania, zabrudzenia, ślady rdzy

Rękopis (manuskrypt)

na półce

Skocz do pozycji 7.

Tytuł:: [Zbiór dokumentów dotyczących formacji dowodzonych przez gen. Józefa Lasockiego w 1919 roku]
Temat:: Lasocki, Józef (1861-1931)
2 Dywizja Litewsko-Białoruska
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Zaopatrzenie wojsk
Rok wydania:: 27 IV - 2 XII 1919
Uwagi:: Tytuł nadany przez katalogującego
Zawiera: 1) Rozkaz oficerski Dowództwa Grupy Zaniemeńskiej, 27 IV 1919, mps, podp. Lasocki, k. 1; 2) Załącznik do rozkazu Nr 1. Organizacja tymczasowa Dow. II. Dyw. Lit.-Biał., [ok. X 1919], druk, rps, k. 1; 3) Karta służbowa Dowództwa Frontu Litewsko-Białoruskiego. Sekcja Defensywy. Posterunek nr 5, do Dowództwa Placu m. Głębokie, dot. przesłania do dypozycji tytoniu, papierosów, zapałek, świec itp., Głębokie 2 XII 1919, podp. dowódca posterunku por. Czesław Zbierański, dwie pieczęcie tuszowe, druk, rps, k. 1; 4) Karta służbowa Dowództwa Frontu Litewsko-Białoruskiego. Sekcja Defensywy. Posterunek nr 5, do Dowódcy Grupy Generała Lasockiego, dot. przesłania cukierków zabranych szmuglerzowi, Głębokie 2 XII 1919, podp. dowódca posterunku por. Czesław Zbierański, druk, rps, k. 1
Stan zachow.: ślady składania, zagięcia, niewielkie przedarcia na brzegach, ślady zalania, ślady rdzy

Rękopis (manuskrypt)

na półce

Skocz do pozycji 8.

Tytuł:: [Dyplomy sportowe oraz medal chorążego Franciszka Wdówki z zawodów strzeleckich przyznany przez Komitet Powiatowy W.F. i P.W. w Pułtusku w 1927 roku]
Temat:: Wdówka, Franciszek
13 Pułk Piechoty (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Wojsko
Strzelectwo sportowe
Zawody sportowe
Przysposobienie wojskowe
Medale
Pułtusk (woj. mazowieckie)
Polska
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rok wydania:: 16 X 1927]
Wydawca:: [Pułtusk
Uwagi:: Tytuł nadany przez katalogującego
Zawiera: 1. Dyplom za zajęcie II miejsca w konkurencji strzelania z broni wojskowej typu dowolnego na odległość 100 metrów z pozycji leżącej bez podpórki do tarczy, dokument drukowany w ozdobnej ramce, wypełniony rękopisem, podpisali: dowódca garnizonu Pułtusk płk. SG Florian Smykal, przewodniczący komitetu-starosta Jan Gadomski, sekretarz komitetu Bolesław Łucznik, oficer P.W. mjr Ignacy Bobrowski, oficer instr. por. Mikołaj Poszepczyński 2. Dyplom za zajęcie III miejsca w konkurencji strzelania z broni wojskowej typu dowolnego na odległość 200 metrów z pozycji dowolnej bez podpórki do tarczy, dokument drukowany w ozdobnej ramce, wypełniony rękopisem, podpisali: dowódca garnizonu Pułtusk płk. SG Florian Smykal, przewodniczący komitetu-starosta Jan Gadomski, sekretarz komitetu Bolesław Łucznik, oficer P.W. mjr Ignacy Bobrowski, oficer instr. por. Mikołaj Poszepczyński, podpis sędziego nieczytelny. 3. Dyplom za zajęcie V miejsca w konkurencji strzelania z broni małokalibrowej kal. 22 typu dowolnego na odległość 50 metrów z pozycji stojącej bez podpórki do tarczy, dokument drukowany w ozdobnej ramce, wypełniony rękopisem, podpisali: dowódca garnizonu Pułtusk płk. SG Florian Smykal, przewodniczący komitetu-starosta Jan Gadomski, sekretarz komitetu Bolesław Łucznik, oficer P.W. mjr Ignacy Bobrowski, oficer instr. por. Mikołaj Poszepczyński, trzy podpisy sędziów nieczytelne. 4. Medal za III miejsce o Mistrzostwo 13 pp na zwodach strzeleckich w Pułtusku 16 października 1927 roku, awers: żołnierz w postawie klęczącej przygotowany do strzału - sylwetka z profilu, rewers: orzeł w locie trzymający w dziobie gałązkę, niżej tekst: "III m. / Mistrzostwo 13 pp / zawody strzeleckie / 16-X-1927 /w Pułtusku", średnica 40 mm, zielona wstążka 55 mm szerokości i ok. 330 m długości
Jak z dokumentu wynika, były to pierwsze doroczne zawody strzeleckie w Pułtusku
Wg Zarys historii wojennej 13 pp st. sierż. Franciszek Wdówka odznaczył się w czasie wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku w walkach ofensywnych od Stanisławowa do Lubara
Chor. Franciszek Wdówka został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi w 1928 roku (Monitor Polski nr 178 z 1928 roku)
Stan zachow.: dokument po konserwacji wewnętrznej (2022)

Rękopis (manuskrypt)

na półce

Skocz do pozycji 9.

Tytuł:: Pamiętnik mój ze służby ochotniczej przy 8 pułku ułanów im. Ks. Poniatowskiego r. 1920
Autorzy:: Miszke, Michał (1903-1977)
Temat:: 8 Pułk Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Ochotnicy (wojsko)
Kawaleria
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rok wydania:: [Ok. 1920]
Uwagi:: Maszynopis pisany dwustronnie, z odręcznymi poprawkami, na końcu odręcznie: "napisał Mysza Miszke", zszyty z tekturą
Pamiętnik z czasów służby ochotniczej w 8 pułku ułanów w czasie wojny polsko-bolszewickiej ułana Michała Miszke, późniejszego majora kawalerii WP
Wg akt CAW (AP 13394): Michał Miszke "w roku 1920, będąc w 7 klasie gimn. wstąpił ochotniczo do 8 p. uł., skąd zwolniono go z frontu w jesieni 1920 r., celem ukończenia gimnazjum", wg AP 4097 - Przebieg służby wojskowej 1918-1921: "ułan od 15.VII.20do 15.XI.20, szeregowiec, do końca sierpnia w kraju, rwszta na froncie, 15/XI.20 zwolniony do rezerwy"
Wg akt personalnych (CAW) - Michał Miszke ur. 30.III.1903 r. w Bochni, syn Maksymiliana i Michaliny z Frydów, uczeń gimnazjum państwowego (1913-1921), ochotnik w 8 pułku ułanów od 15 lipca 1920 do 15 XI 1920, matura gimnazjalna, studia agronomiczne w Krakowie (1921-1922), od 1922 uczęszczał do Szkoły Podchorążych w Warszawie (1922-1923 - 11 miesięcy), ukończył 2-letnią Oficerską Szkołę Kawalerii w Grudziądzu (1923-1925), ppor. od 1925 w 9 pułku ułanów, por. od 1927, 1930 przydzielony do 12 szwadronu KOP "Hnilice Wielkie", 1935 rotmistrz, 1937 rtm. 9 p. uł.. Odznaczony Medalem za Wojnę 1918-1921 i Medalem Dziesięciolecia O.N
Wg Rocznika Oficerskiego 1939: Michał Miszke - Centrum Wyszkolenia Kawalerii, Szkoła Podchorążych Rezewy Kawalerii, dowódca 3 szwadronu szkolnego
Wg witryny ttp://bochniacy.pl/: Michał Miszke ur. 30 marca urodził się w Bochni 30 marca 1903 r. Był absolwentem bocheńskiego Gimnazjum. Ukończył Szkołę Kawalerii w Grudziądzu z 5 lokatą w 1925 r. Służył w 9 pułku Ułanów Małopolskich, a w latach 1930-1935 służył w Korpusie Obrony Pogranicza. We wrześniu 1939 r. przedostał się do Francji. W latach 1940-1943 był adiutantem Naczelnego Wodza gen. Władysława Sikorskiego. Po wojnie pozostał w Wielkiej Brytanii. Mieszkał w Light on Sea w hrabstwie Essex. Udzielał się w Kole Weteranów 9 pułku Ułanów Małopolskich. Zmarł 20 stycznia 1977 r. i pochowany został na tamtejszym cmentarzu
Biogram ze zdjęciem w: A. Przybyszewski, 9. Pułk Ułanów Małopolskich 1809-1947, s. 330
Nekrolog w: Przegląd Kawalerii i Broni Pancernej 85/1977

Rękopis (manuskrypt)

na półce

Skocz do pozycji 10.

Tytuł:: [List mjr. Cedrica Fauntleroya do premiera Ignacego Jana Paderewskiego w sprawach organizacji polsko-amerykańskiej Eskadry Lotniczej] [Rękopis]
Autorzy:: Faunt-le-Roy, Cedric (1890-1973)
Temat:: Cooper, Merian C. (1893-1973)
Kelly, Arthur H. (1890-1920)
Corsi, Edward C.
Crawford, George Marter
Shrewsbury, Kenneth O.
Clark, Carl
Chess, Elliot William
Rorison, Harmon Chadbourn
Noble, Edwin Lawrence
Graves, Edmund Pike (1891-1919)
Baer, Paul Frank (1894-1930)
7 Eskadra Myśliwska im.T.Kościuszki
Lotnictwo myśliwskie - jednostki - Polska
Lotnictwo wojskowe
Amerykanie
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Polska
Rok wydania:: 6 XI 1919
Wydawca:: Lwów
Uwagi:: Maszynopis na cienkim papierze (przebitkowym), pod tekstem podpis odr.: "Cedric E. Fauntleroy"
Autor listu prosi premiera polskiego rządu o przesłanie oficjalnego listu powitalnego dla lotników amerykańskich przyjętych do polskiej armii w celu użycia go w celach propagandowych w prasie amerykańskiej, z okazji wyruszenia Eskadry Kościuszkowskiej na front wojny z bolszewikami; jednocześnie wyraża zaniepokojenie przekazaniem środków finansowych (25.000 franków) na stworzenie niezależnej nowej eskadry Paulowi Frankowi Baerowi (amerykańskiemu asowi myśliwskiemu z czasów I wojny światowej), co jest niesprawiedliwe wobec Cedrica Fauntleroya i Meriana Coopera, organizatorów polsko-amerykańskiej eskadry lotniczej, którzy przeznaczyli na ten cel własne środki finansowe oraz pilotów, którzy sami opłacili podróż do Polski i którzy już przez kilka miesięcy służą w Polsce, i co mogłoby wzbudzić rozgoryczenie i rozbić jedność oddziału; nadawca listu przedstawia także plany związane z werbunkiem w Stanach Zjednoczonych nowych ochotników i stworzeniem drugiej jednostki pod dowództwem Meriana Coopera, który od roku pracował w misji żywnościowej we Lwowie, na końcu listu wykaz nazwisk lotników amerykańskich - członków Eskadry: major Cedric E. Fauntleroy, captain Merian C. Cooper, captain Arthur H. Kelly, captain Edward Corsi, lieutenant George M. Crawford, lieutenant Kenneth O. Shrewsbury, lieutenant Carl Clark, lieutenant Elliot W. Chess, lieutenant H.C. Rorison, lieutenant Edmund Graves (z dopiskiem: since killed - wkrótce zginął)
Stan zachow.: papier cienki przebitkowy, ubytki uzupełnione papierem, dokument po konserwacji zewnętrznej
Tyt. nadany przez katalogującego
Tekst w j. ang

Rękopis (manuskrypt)

na półce

Skocz do pozycji 11.

Tytuł:: [Dokumenty dotyczące żołnierzy 3 Pułku Szwoleżerów Mazowieckich Leona i Stefana Nagórskich oraz ich rodziny]
Temat:: Nagórski, Wawrzyniec (?-1908)
Nagórski, Wacław (1868-1959)
Nagórski, Tadeusz Jan (1900-1903)
Nagórski, Stefan (1903-1979)
Legia Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej im. gen. Józefa Sowińskiego
Korpus Kadetów nr 1 Marszałka Józefa Piłsudskiego (Lwów)
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (Polska ; 1918-1939)
3 Pułk Szwoleżerów Mazowieckich im. płk. Jana Kozietulskiego
Wolna Wszechnica Polska (Warszawa)
1 Pułk Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Polish Western Club (Londyn)
Policja
Organizacje kombatanckie
Szkolnictwo wojskowe
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Mobilizacja (wojsk.)
Sochaczew (woj. mazowieckie)
Grodzisk Mazowiecki (woj. mazowieckie)
Suwałki (woj. podlaskie)
Rok wydania:: [1908-1944]
Uwagi:: Tytuł nadany przez katalogującego
I. Dokumenty Wawrzyńca Nagórskiego: 1. Świadectwo zgonu, Góra Kalwaria, 12(25) VIII 1908, j. rosyjski, pieczątka tuszowa, druk, rps, 1 karta – 2 egzemplarze. II. Dokumenty Wacława Nagórskiego: 1. Zaproszenie na uroczystości X-lecia Służby Bezpieczeństwa 1915-1925, IX.1925, druk, 1 karta; 2. Legitymacja członka nadzwyczajnego Legii Inwalidów Wojsk Polskich im. gen. J. Sowińskiego, ojca poległego żołnierza, ze zdjęciem, 11.VII.1929, , znaczki opłaty członkowskiej, pieczątka tuszowa, podpisy prezesa i sekretarza związku, druk, rps; 3. Dowód osobisty ze zdjęciem, wyd. Warszawa, 31.X.1929, druk, rps, podpis właściciela, pieczątki tuszowe: Komisarjat Rządu na m. st. Warszawę, Magistrat m. Sochaczewa, s. 16; 4. Książeczka oszczędnościowa z 1939 roku, Kasa Spółdzielcza w Sochaczewie, druk, rps, s. 16. III. Dokumenty Tadeusza Jana Nagórskiego: 1. Świadectwo śmierci z 1903 roku, wydane na zasadzie ksiąg metrycznych, wyd. w Kancelarii Parafii św. Michała w Warszawie, 14.VI.1920, druk, mps, pieczątka tuszowa, 1 karta; IV. Dokumenty Stefana Nagórskiego: 1. Dokument podróży na wyjazd na urlop z Jabłonny do Warszawy, wyst. przez Dowództwo Baonu zap. 1 pp Leg., Jabłonna-Legionowo, 2.VIII.1919, na odwrocie stempel i dopisek o zameldowaniu; 2. Dowód osobisty ze zdjęciem, Warszawa, 31.X.1922, pieczątka: Komisarjat Rządu na m. st. Warszawę, podpisy nieczytelne, druk, rps, 16 stron; 3. Rozkaz wyjazdu na urlop okolicznościowy na koszt MSWojsk., wyst. przez Dowództwo 3 pułku Szwoleżerów, Suwałki, 7.XII.1925, z Suwałk do Podhajec i z Podhajec do Suwałk, pieczątka tuszowa, podpis, na odwrocie stemple: Komendy Garnizonu Suwalskiego, Komendy m.s. Warszawy, Posterunku Policji Państwowej w Podhajcach, druk, rps, 1 karta; 4. Dokument podróży, wyst. przez Dowództwo 3 pułku Szwoleżerów Mazowieckich im. pułk. Kozietulskiego na wyjazd z Suwałk do Warszawy, Suwałki, 19.XII.1925, podp. dowódca ppłk Stefan Kulesza, pieczątki tuszowe: Dowództwo 3 P.P. Szwoleżerów, na odwrocie zaświadczenie o zameldowaniu w Warszawie, 4.I.1926, Magistrat Miasta Chełmna, fruk, rps, 1 karta; 5. Książeczka wojskowa – duplikat, 28,XII.1935, PKU Grodzisk Mazowiecki, pieczątki tuszowe: Powiatowy Komendant Uzupełnień, podp. mjr. Żwański, druk 40 stron; 6. Zaświadczenie mobilizacyjne, PKU Grodzisk Mazowiecki, 1938, pieczątka tuszowa, podp. rtm. Grabowski, druk, rps, 1 karta. V. Dokumenty Leona Nagórskiego: 1. Karta wstępu na wykłady Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie na rok 1919/1920 po opłaceniu czesnego, podpis nieczytelny, druk, rps, 1 karta; 2. Pismo ppłk. Stanisława Hlawatego, komendanta Korpusu Kadetów nr 1 w Krakowie, o braku miejsca w klasie II KK, Kraków 23.I.1920, rps, k. 2 (jedna niezapisana); 3. Zaświadczenie o ukończeniu kursu Baonu Młodzieży Szkolnej przy Szkole Podchorążych, Warszawa, 6.VI.1920, podp. ppor. Sztukowski, znaczki opłaty – 10 i 50 fenigów, na odwrocie stempel: Kancelaria Ewidencyjna 1-go Pułku Szwoleżerów, mps, rps, 1 karta ; 4. Zaświadczenie o obywatelstwie polskim celem przedłożenia Dowództwu Korpusu Kadetów, wyst. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, Warszawa, 18.VI.1920, druk, pieczątka tuszowa MSW, dwa znaczki opłaty stemplowej: 10 i 50 fenigów, 1 karta; 5. Zaświadczenie o służbie w 1 szwadronie 201(3) pułku szwoleżerów jako ochotnika i śmierci w bitwie dnia 20 sierpnia 1920 roku, Suwałki 12.IX.1925, pieczątka tuszowa: D-wo 4-go Szwadronu 3-go p. Szwoleżerów, Dowództwo 3. Pułku Szwoleżerów, podp. dowódca por. [Jan] Skawiński, na odwrocie pieczątka i podpis notariusza Tomasza Miszewskiego w Warszawie rps, 1 karta. VI. Druk ulotny - Klub Polskich Ziem Zachodnich, po 23 IV 1942 r.-przed 1945, zawiera informację o klubie, spis władz, deklarację członkowską i kwestionariusz, druk, 4 strony
Dokumenty zawierają łącznie 3 zdjęcia: 2 zdjęcia Wacława Nagórskiego i 1 zdjęcie Stefana Nagórskiego
Daty życia wg bazy Cmentarze Warszawy - Cmentarz Stare Powązki (http://mapa.um.warszawa.pl/mapaApp1/mapa?service=cmentarze)
Wacław Nagórski był synem Wawrzyńca Nagórskiego; dwaj synowie Wacława Nagórskiego: Leon oraz Teodor zginęli 20 VIII 1920 w bitwie pod Dziektarzewem (okolice Płońska i Ciechanowa), inne źródło podaje Żurominek
Stan zachow.: ślady składania, ślady przedziurkowania, zagniecenia, zagięcia brzegów
Język polski, język rosyjski

Rękopis (manuskrypt)

na półce

Skocz do pozycji 12.

Tytuł:: [Dokumenty ppłk. dypl. Ludwika Strugały]
Temat:: Wrona, Stanisław (1896-)
5 Dywizja Strzelców Polskich
Oddział II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego
82 Syberyjski Pułk Strzelców im. Tadeusza Kościuszki (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
84 Pułk Strzelców Poleskich (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Francuska Misja Wojskowa w Polsce
Dowództwo Okręgu Generalnego Pomorze - 1920 r.
Dowództwo (Okręg Korpusu Nr V ; Kraków)
Korpus Ochrony Pogranicza
Attachat Wojskowy RP (Paryż)
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr X (Przemyśl)
Krzyż Walecznych
Duszpasterstwo wojskowe
Oficerowie
Wojsko
Jeńcy wojenni
Ordery i odznaczenia
Polska
Łotwa
Szwajcaria
Francja
Rok wydania:: [1915-1935]
Uwagi:: Tytuł nadany przez katalogującego
I). Dokumenty dotyczące niewoli rosyjskiej i służby w 5 Dywizji Syberyjskiej (5 Dywizji Strzelców Polskich): 1) kopia zaświadczenia o niewoli rosyjskiej i służbie w b. 5 Dyw. Syb. 1915-1920, wystawionego przez mjr dypl. Pindelę-Emisarskiego i płk. Didorfa-Ankowicza, mps, bez daty i podpisów, dopisek rękopiśmienny: „odebrano osobiście w referacie personalnym dep. piech. dn. 28.X.31...”; 2-3) dwa wypełnione formularze rosyjskiego Centralnego Biura Jeńców Wojennych o przebywaniu w niewoli oficera 87 pułku piechoty Austro-Węgier w 1915 roku, Bogorodsk i Samara, j. ros., druk, rps; 4-6) trzy wypełnione formularze dotyczące przebywania w niewoli rosyjskiej: Bogorodsk, Perm, Samara, jeden z datą 11.X.1916 j. niem., druk, rps; 7) zaświadczenie wydane przez Konsulat Polski w Rydze, dotyczące obywatelstwa polskiego, 13 VII 1920, pieczątka tuszowa: „Rzeczpospolita Polska Konsulat w Rydze”, podpis konsula inż. Aleksandra Lutze-Birka, j. ros.; 8) paszport tymczasowy ze zdjęciem, wyst. przez Konsulat RP w Rydze, podpisał Walerian Łopatto oraz właściciel paszportu - Ludwik Strugała, Ryga 15 VII 1920, j pol., j. franc., mps, rps, pieczątki tuszowe; 9) odpis zaświadczenia wyst. przez Oddział II Informacyjny Naczelnego Dowództwa WP w sprawie ucieczki z niewoli bolszewickiej do Polski i stawienia się w Biurze Wywiadowczym Oddziału II Naczelnego Dowództwa, Warszawa 20 VIII 1920, mps, pieczątka tuszowa, podpis za zgodność: adiutant Oddziału II; 10) zaświadczenie o nadaniu Francuskiego Medalu Pamiątkowego Wielkiej Wojny za służbę w 5 Dyw. Syb., Varsovie, 30 VII 1929, podp. gen. bryg. Victor Denain, szef Wojskowej Misji Francuskiej w Polsce, pieczątka tuszowa, mps, j. franc.; 11) odpis ww. dokumentu, poświadczony za zgodność przez oficera ordynansowego dowódcy KOP, mps, pieczątka tuszowa Dowództwa KOP, mps, s. 2
II). Dokumenty dotyczące służby w Wojsku Polskim: 12) legitymacja ze zdjęciem, wystawiona przez Dowództwo Syberyjskiej Dywizji Piechoty, 16 I 1921, podp. dowódca Kazimierz Rumsza, inf. o awansie na kapitana pieczątki tuszowe Dowództwa Syberyjskiej Dywizji Piechoty oraz Dowództwa 1. Syberyjskiego pułku piechoty, podp. porucznik adiutant 1 pułku Gługiewicz (?), druk, rps, 13) zaświadczenie o ukończeniu miesięcznego kursu informacyjnego dla oficerów wyższych przy D.O.Gen. Pomorze, Grudziądz 1 V 1921, mps, rps, pieczątka tuszowa, fascymile podpisu gen.-por. Edmunda Hausera, 14) świadectwo kwalifikacyjne dotyczące uprawnienia do otrzymania bezpłatnie nadziału ziemi, wyst. przez Komisję Kwalifikacyjną 30 Syberyjskiej Dywizji Piechoty, Tczew 22 IX 1921, podp. por. Julian Apenceller, pieczątka tuszowa, mps, rps, 15) legitymacja upoważniająca do noszenia „Krzyża Walecznych” nadanego rozkazem z 10.XI.1921, fascymile podpisu gen.-por. Kazimierza Sosnkowskiego, druk, mps, pieczątka tuszowa; 16) zezwolenie na zawarcie małżeństwa z Władysławą Piechnikówną, Brześć nad Bugiem, 6 VII 1922, podp. druk, mps, rps, pieczątka tuszowa Korpusu Ochrony Pogranicza, prezenta DOK w Krakowie; 17) akt związku małżeńskiego z księgi związków małżeńskich Szefostwa Duszpasterstwa DOK V Kraków, prezenta, Kraków, 29 VIII 1922, podp. ks. Ludwik Jaroński, druk, rps; 18) odpis pkt. 2 rozkazu dziennego Dowództwa 84 pp. z 10.I.1924 z podziękowaniem w związku z odkomenderowaniem na mocy rozkazu MSWojsk Oddz. V SG i rozstania się z pułkiem, rozkaz wydał dowódca pułku ppłk. Alojzy Wir-Konas, podp. za zgodność adiutant pułku kpt. [Jan Czesław?] Jankowski, mps, pieczątka tuszowa, ; 19) zaświadczenie o przeniesieniu na studia w Wyższej Szkole Wojennej (Ecole Superieure de Guerre) w Paryżu na okres dwuletni 1929-1931, wystawione przez Ambasadę Polską w Paryżu, podp. attaché wojskowy i morski Aleksander Łubieński, Paryż, 31 V 1930, druk, mps, rps, pieczątka tuszowa; 20) zaświadczenie (w postaci legitymacji) o oddelegowaniu do Wyższej Szkoły Wojennej w roku 1930-1931, Paris 29.3.1930, podpis nieczytelny, druk, pieczątka tuszowa; 21) odpis pisma dotyczącego stażu Strugały i kpt. Wrony w Wersalu i w Szkole w Saint-Cyr, wystawiony przez Ambasadę Polską w Paryżu, Paryż, 18 VIII 1931, podp. płk. dypl. J. Bleszyński, mps, pieczątka tuszowa; 22) zawiadomienie o wyrażeniu zgody przez Szefa SG na odbycie stażu w armii szwajcarskiej, Paryż 18 VIII 1931, podp. attaché wojskowy i morski płk. dypl. J. Błeszyński, druk, mps; 23) pismo ze sztabu generalnego Szwajcarii z zaproszeniem na manewry 5 Dywizji, podpis nieczytelny: Dubois (?), Berne, 11 IX 1931, druk, mps, j. franc, niem, wł.; 24) odpis rozkazu MSWojsk. o przeniesieniu oficerów, którzy otrzymali dyplomy naukowe oficerów dyplomowanych: mjr. dypl. Strugałę do DOK X, kpt. dypl. dr. Wronę do C.W.Piech., Szef Oddziału III SG przekazuje do wiadomości, 5 XI 1931, za zgodność podp. Kierownik kancelarii O. III. SG St. Nawrocki, mps, pieczęć tuszowa Sztabu Głównego; 25) wyciąg z „Streffleurs Militablatt” nr 60 z 31 XII 1915, dotyczący rang wojskowych, Przemyśl 31 VII 1933, mps, pieczątka tuszowa DOK X, podp. kpt. Królikiewicz; 26) potwierdzenie zgłoszenia dot. zaopatrzenia emerytalnego z tytułu służby wojskowej w b. zaborze austriackim, Warszawa 27 II 1934, podp. Szef Departamentu Piechoty, mjr Jan Pawlik, mps, pieczątka tuszowa; 27) pismo z Konsulatu RP w Wiedniu w sprawie dokumentów austriackich potwierdzających pobyt w niewoli rosyjskiej, Wiedeń 13 III 1934, podp. z polecenia Konsula Generalnego Władysław [Baśkiewicz?, Waśkiewicz?], referent opieki społecznej, mps, pieczątka tuszowa; 28) fragment legitymacji wyd. przez Dowództwo I. Syberyjskiego pułku piechoty, podp. mjr Zygmunr Grabowski, Gniew, 22 I 1921; 29) legitymacja osobista MSWojsk. Władysławy Strugałowej, ze zdjęciem, ważna do 31 XII 1935, podp. szef Oddziału III płk. dypl. Maciej Bardel, dowódca 69 pp ppłk. Alfred Schmidt, mjr dypl. Zygmunt Zalewski, płk. dypl. Witold Wartha, s. 16
III. Zdjęcia: 1) zdjęcie zbiorowe 5 oficerów pod budynkiem, 2) zdjęcie zbiorowe oficerów, z podpisami na odwrocie m.in. Zieliński Rtm, Chybczyński ppłk., Babczyński kpt, Machowski mjr, po 1922, 3) zdjęcie zbiorowe 24 oficerów różnej narodowości: absolwenci Wyższej Szkoły Wojennej w Paryżu [1929-1930], w tym dwóch polskich oficerów: Strugała i Wrona, 4) zdjęcie Ludwika Strugały w mundurze kapitana 82 pp, z odznaczeniami, obok żona Władysława, ok. 1922
Ludwik Strugała (1894-1935) – podpułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari; po wybuchu I wojny światowej w sierpniu 1914 wcielony do armii austro-węgierskiej i przydzielony do 87 pułku piechoty, 16 lipca 1915 w stopniu chorążego został wzięty do niewoli rosyjskiej, w której przebywał w kilku obozach do 6 lipca 1918; w 1918 r. wstąpił do Wojska Polskiego na Wschodzie w Samarze i latem 1918 był jednym z organizatorów formowanego w Bugurusłanie 1 pułku strzelców polskich im. Tadeusza Kościuszki, w szeregach tej jednostki jako dowódca 4 kompanii od listopada 1918 do 15 stycznia 1919 walczył na froncie ufańskim; był oficerem sztabu 5 Dywizji Strzelców Polskich i adiutantem dowódcy; w styczniu 1920 pod Krasnojarskiem będąc w stanie chorobowym dostał się do niewoli bolszewickiej, a po wyzdrowieniu 10 maja 1920 uciekł z obozu jenieckiego, do Polski przybył 19 sierpnia 1920 i natychmiast został włączony do działań Wojska Polskiego podczas trwającej wojny polsko-bolszewickiej, obejmując stanowisko dowódcy 9 kompanii w 1 pułku strzelców; 19 stycznia 1921 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej; 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w 82 pułku piechoty, 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 992. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 82 Syberyjski pułk piechoty; w 1923 roku był oficerem 84 pułku Strzelców Poleskich w Pińsku, w styczniu 1924 roku został odkomenderowany do Oddziału V Sztabu Generalnego; W marcu tego roku został przeniesiony z 84 do 69 pułku piechoty w Gnieźnie z pozostawieniem na odkomenderowaniu w Oddziale V SG ; w 1928 roku był dowódcą II batalionu 69 pułku piechoty, 12 kwietnia 1927 roku został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku; Z dniem 2 listopada 1928 roku został powołany do Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie na Kurs 1928–1930 z równoczesnym przeniesieniem macierzyście do kadry oficerów piechoty; Po ukończeniu I roku kontynuował studia w Wyższej Szkole Wojennej w Paryżu (franc. École Supérieure de Guerre); Z dniem 1 listopada 1931 roku, po ukończeniu studiów i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera dyplomowanego, został przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr X w Przemyślu; 26 stycznia 1934 roku został przeniesiony do Biura Inspekcji Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych w Warszawie; od 1934 był organizatorem koła byłych żołnierzy V Dywizji Syberyjskiej przy Związku Sybiraków; 27 czerwca 1935 roku został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 roku; zmarł 4 sierpnia 1935 roku podczas urlopu w miejscowości Niedźwiedź koło Mszany Dolnej
Stan zachow.: ślady składania, zabrudzenia, uszkodzenia krawędzi, niewielkie przedarcia, zagięcia i zagniecenia

Rękopis (manuskrypt)

na półce

Skocz do pozycji 13.

Tytuł:: [Dokumenty płk. art. Ottokara Wincentego "Brzozy" Brzeziny]
Temat:: Latour, Stefan de (1862-1923)
Brzoza-Brzezina, Ottokar Wincenty (1883-1968)
Theresianische Militärakademie
Ministerstwo Wojny (Austro-Węgry)
Ministerstwo Spraw Wojskowych (Polska)
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr I Warszawa (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr VIII Toruń (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Związek Strzelecki "Strzelec"
Legiony Polskie (1914-1917)
Oficerskie Sądy Honorowe (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Wojsko
Szkolnictwo wojskowe
Artyleria
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Służba wojskowa
Austria
Polska
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rok wydania:: [1900-1928]
Uwagi:: Tytuł nadany przez katalogującego
Zawiera: I). Zaświadczenia dotyczące okresu nauki w Szkole Kadetów Artylerii w Wiener Neudstadt (karty 1-4): 1. Mittheilung (informacja o sukcesach w nauce w roku 1889/1900) – K.und. k. Artillerie-Cadettenschule, podpisy nieczytelne. 2. Classifications-Nachricht za rok szkolny 1900/1901, K.und. k. Artillerie-Cadettenschule, podpisy nieczytelne (major Gustaw Kuchinka?]. 3. Classifications-Nachricht za rok szkolny 1901/1902, K.und. k. Artillerie-Cadettenschule, podpisy nieczytelne (mjr Gustaw Kuchinka?). 4. Classifications-Ausweis za rok 1902/1903, K.und. k. Artillerie-Cadettenschule, Wien 17 VIII 1903, podpisy nieczytelne (mjr Gustaw Kuchinka?). II). Służba w armii Austro-Węgier (c.k. 31 pułku artylerii dywizyjnej (później 31 Pułku Armat Polowych w Stanisławowie) - karty 5-36: 1. Brzeżany, 25 VIII 1903, podłużna pieczęć tuszowa: "K. und k. Divisions-Artillerie-Regiment Nr 31", podpis nieczytelny. 2. Zaświadczenie Ministerstwa Wojny, dotyczące nominacji na stopień: Cadet-Officiers-Stellvertreten (kadet-zastępca oficera), Wien, 5 VIII 1903, blankiet drukowany z nagłówkiem: "Kaiserl. und Konigl. Reichs Kriegs Ministerium", podpis nieczytelny 3. Pismo adresowane do Ottokara Brzeziny w Stanisławowie, dat. Lemberg, 22 VIII 1907, podpis Schneider? 4. Pismo ppor. Ottokara Brzeziny, Budweis (Czeskie Budziejowice), 4 II 1909, przyklejony znaczek o wartości 1 korony, na odwrocie podpis płk. Tadeusza Rozwadowskiego, dowódcy 31 pułku armat polowych. 5. Urlaubsbewilligung (zezwolenie na urlop ppor. Ottokara Brzeziny i przejazd ze Stanisławowa do Wiśnicza), Sarajewo, 7 VII 1909, podłużna pieczątka: "Gebirgsartillerieregiment Nr. 4" (Pułk Artylerii Górskiej nr 4), podpis nieczytelny. 6. Pismo z jednostki w sprawie sprzętu artyleryjskiego na wykłady „Związku Strzeleckiego”, Stanislau, 28 XI 1913, podpis nieczytelny (informujemy, że Państwa prośba o dostarczenie materiałów artyleryjskich na wykłady dla klubu strzeleckiego „Związek Strzelecki” w miesiącach grudzień i styczeń 1913-14 nie zostanie w chwili obecnej rozpatrzona). 7. Dokument w formie tabeli, Stanislau, 28 V 1914. 8. Einberufungskarte (karta werbunkowa?), K. und. Erganzungsbezirskommando, Stanislau, 26 VII 1914, podpis nieczytelny. 9. Odpis pisma do w sprawie mjr. Ottokara Brzeziny, Standort des AOK, 8 II 1917, niżej pismo z K.u.k Miilitarkommando Pozsony [Bratysława] do Dowództwa do 30 p. art. 10. Pismo do Dowództwa baterii zapasowej 30 p. art., Pozsony, 27 II 1917. 11. Pismo do Ottokara Brzeziny, pieczątka: "Ehrenrathlicher Ausschuss beim Erbaon des k.u.k I.R. Nr 72", Pozsony 4 III 1917, podpis nieczytelny. 12. Pismo z Baterii Zapasowej 30 p. art. (pieczątka: Ersatzbatterie k.u.k. Feldkanonenregiment No 30) do mjr. Ottokara-Brzeziny, Hajmasker (Węgry), 17 III 1917, pismo nieczytelne. 13. Odpis pisma z dowództwa wojskowego w Pozsony, pieczątka: Ersatzbatterie k.u.k. Feldkanonenregiment No 30, Pozsony, 21 III 1917. 14. Odpis pisma z dowództwa wojskowego w Pozsony, pieczątka: Ersatzbatterie k.u.k. Feldkanonenregiment No 30, Pozsony 21 III 1917. 15. Pismo do Ministerstwa Wojny, 30 p. art., bateria zapasowa, Hajmasker (Węgry), 25 III 1917, bez podpisu, na stronie 4 rękopis. 16. Odpis pisma z Ministerstwa Wojny do Dowództwa baterii zapasowej 30 p. art., podpis za zgodność: Friedrich de Colle, Wien, 14 V 1917. 17. Podanie mjr. Ottokara Brzeziny do cesarza Karola I, feldpost 361, 1 IX 1917, rękopis. 18. Podanie mjr. Ottokara Brzeziny do cesarza Karola I - brudnopis. 19. Verzeichnis, Wien, 24 IX? 1917, podpisy nieczytelne. 20. Vormerkblatt fur die Qualificationsbeschreibung fur 1/8 1914 bis 31/5/1916 (arkusz zawiadomień do opisu kwalifikacji?). III). Służba w Legionach Polskich (karty 37-46): 1. Odpis: Spis rzeczy zdeponowanych z magazynu warsztatów Artylerii w forcie Gorczakowie, Dęblin 12 VIII 1916, mps. 2. Odpis rozkazu płk. Szeptyckiego do płk. Zielińskiego w sprawie dochodzenia przeciw mjr. Ottokarowi Brzezinie, komendantowi 1 pułku artylerii, Komenda Legionów Polskich, 31 XII 1916. [na odwrocie oświadczenie Ottokara Brzeziny), mps. 3. Pismo Ottokara Brzeziny do Ministerstwa Wojny, Dęblin 9 I 1917 + brudnopis. 4. Tłumaczenie – Orzeczenie Oficerskiego Sądu Honorowego, Warschau, 25 I 1917. 5. Rozkaz oficerski nr 102 płk. Szeptyckiego, o zwolnieniu z Legionów Polskich i przeniesieniu do c i k. 30 p. art., Warszawa 15 II 1917 + dublet
IV). Służba w Wojsku Polskim (karty 47-73): 1. Karta ewidencyjna, z podpisem, ok 1919 r. 2. Wyciąg wierzytelny z rozkazu Dowództwa Generalnego Okręgu w Krakowie o mianowaniu szefem Sztabu Naczelnego Dowództwa Artylerii w Krakowie, Gołogórski, za zgodność z oryginałem kpt. dr K. Polakiewicz, pieczątka tuszowa: "Polska Komenda Wojskowa w Krakowie", Kraków, 29 XI 1918. 3. Rozkaz dzienny L. 86 Dowództwa Artylerii OG Kraków, Kraków 4 IV 1919 o odejściu Ottokara Brzeziny na stanowisko w M.S.W., 4. Karta ewidencyjna, po 1919, 5. Zawiadomienie z MSWojsk. - pismo gen. Kazimierza Sosnkowskiego, za zgodność por. Michałowski, Warszawa 9 VII 1920, dotyczy oddania do dyspozycji gen. Edwarda Rydza-Śmigłego 6. Zawiadomienie z Oddziału V MSWojsk o zatwierdzeniu w stopniu pułkownika Artylerii, podpisał płk szt. gen. Zygmunt Platowski, Warszawa, 18 VII 1920. 7. Meldunek dowódcy Frontu Płd-Wsch. o objęciu dowództwa 6 Dywizji Piechoty przez płk. Ottokara Brzezinę,13 VII 1920, podpisał gen. por. Edward Rydz-Śmigły. 8. Odpis depeszy j.w. do płk. Brzeziny, 14 VII 1920. 9. Odpisy pism ppłk. SG Stanisława Kwaśniewskiego dot. szeregowców przynależnych do II Łódzkiego baonu etap., 13 VIII 1920, prezenta Dowództwa Forntu Południowego oraz Dowództwa 6 Armii. 10. Deklaracja płk. Brzeziny dotycząca gaży i przydziału, Warszawa, 10 XII 1920, podpis: Brzezina. 11. Raport o stanie liczebnym w dniu 15 XII 1920 i o jego zmianach za czas od 1 XII do 15 XII 1920, podpisał: Jarosz płk. 12. Pismo ze Sztabu Oddziału V MSWojsk do Naczelnego Dowództwa WP - Adiutantury Szefa Sztabu Generalnego, w sprawie przeniesienia płk. Brzeziny w stan spoczynku, Warszawa, 18 V 1921, podpisał płk. Leon Łuskino. 13. Odpis pisma Departamentu X MSWojsk do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr 1 w sprawie klaczy „Wanda” zabranej przez płk. Brzezinę z 6 pac., Warszawa 28 VII 1922, za zgodnośc odpisu podpis: Herburt por.. 14. Pismo płk. Brzeziny do Departamentu X MSWojsk w sprawie klaczy „Wanda”, Warszawa, 10 VIII 1922, podpis: Brzezina płk.. 15. Karta ewidencyjna nr 23 klaczy „Wanda”, Oddział: Zapas koni FOK Nr 1, 1923, pieczątka tuszowa, podpis rtm nieczytelny. 16. Rozkaz Nadzwyczajny Tajny nr 38, druk, w sprawie napomnienia płk. Brzeziny, szefa Art. I Uzbroj. DOK, który jako przewodniczący Komisji Kontrolującej stan prac PKU Warszawa-Miasto dopuścił się zredagowania sprawozdania w tonie niewłaściwym, gen. bryg. de Latour – dowódca DOK Nr VIII, Toruń 11 VII 1923. 17. Protokół z posiedzenia Komisji dla obliczenia wysługi lat przy DOK VIII W Toruniu, 1924, na odwrocie uchwała podpisy członków komisji: ppłk. Ignacego Hermanowskiego, ppłk. Karola Guilleaume, ppłk. Wiktora Skali, mjr. Stefana Załęskiego, prezenta 8 Pułku Artylerii i Dowództwa OK, druk, rps. 18. Odpis uchwały Sądu Honorowego dla oficerów sztabowych przy DOK VIII w Toruniu, w sprawie honorowej płk. Brzeziny, Toruń, 2 V 1925, podpisał za zgodność kpt. Edmund Węgleński, do wiadomości płk. Brzeziny podpisał: gen. Zemanek. 19. Odpis uchwały Sądu Honorowego dla oficerów sztabowych przy DOK VIII w Toruniu w sprawie honorowej płk. Brzeziny, Toruń 4 VII 1925, za zgodnośc odpisu: kpt. Węgleński, podpisał do wiadomości płk SG Mochnacki. 20. Pismo płk. Karola Podonowskiego, wz. szefa art. i uzbroj. OK VIII, do płk. Brzeziny, dot. uregulowania sprawy konia „Wanda”, Toruń 19 VIII 1927. 21. Protokół z posiedzenia Komisji Rewizyjnej dla obliczeń wysługi lat przy DOK VIII w Toruniu, w dniu 17 I 1928, podpisali: mjr. Jan Ożegalski, kpt. Julian Blank, por. Stefan Tarło, Bolesław Drogomirecki, Zbigniew Burian, Hieronim Jarmuż. 22. Do Naczelnego Wodza w drodze służbowej (brudnopis). 23. Do Prokuratorji Sądu Wojskowego Okręgu Generalnego (brudnopis). Dołączono: wiersz dedykowany: "Panu Pułkownikowie Oskarowi Brzezinie w hołdzie najszczerszym, choć nieco egzaltowanym. Kłodzko dnia 26 V 1955"
Ottokar Wincenty Brzoza-Brzezina, niem. Ottokar Březina (ur. 3 marca 1883 w Protivínie w Czechach, zm. 30 sierpnia 1968 w Zielonce pod Warszawą) – pułkownik artylerii Wojska Polskiego, pośmiertnie awansowany na generała brygady. Wstąpił do Szkoły Kadetów Artylerii w Wiener Neustadt, którą ukończył w sierpniu 1903 i został wcielony do c. i k. 31 pułku artylerii dywizyjnej w Stanisławowie, który w 1908 został przemianowany na c. i k. 31 pułk armat polowych. W 1909 został przeniesiony do rezerwy i przydzielony w rezerwie do 31 pułku armat polowych. W 1911 wstąpił do Związku Walki Czynnej, a następnie do Związku Strzeleckiego, w którym sprawował funkcję komendanta na miasto Stanisławów. Po wybuchu I wojny światowej, od sierpnia 1914 służył w Legionach Polskich. Uczestniczył m.in. w bitwie pod Krzywopłotami, gdzie wsławił się skutecznym ogniem jedynej baterii artylerii, którą dowodził. Do marca 1917 był organizatorem i dowódcą 1 pułku artylerii, a do lipca 1917 sprawował funkcje dowódcy baterii i dywizjonu w c. i k. 28 pułku armat polowych. Po kryzysie przysięgowym został wcielony do armii austriackiej i został dowódcą baterii zapasowej w c. i k. 1 pułku artylerii górskiej. Do 1918 jego oddziałem macierzystym w c. i k. Armii był 31 pułk armat polowych, przemianowany kolejno na 30 pułk armat polowych i 30 pułk artylerii polowej. W listopadzie 1918 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego. Do grudnia 1918 był dowódcą Podhalańskiego Okręgu Wojskowego w Nowym Targu oraz czasowo szefem i dowódcą Okręgu Generalnego Kraków. W kwietniu 1919 został dowódcą 1 pułku artylerii polowej Legionów. Od kwietnia do czerwca 1920 pełnił funkcję szefa sekcji amunicji w Departamencie Artylerii Ministerstwa Spraw Wojskowych, po czym został inspektorem artylerii Armii Rezerwowej. W czerwcu 1920 objął dowództwo 6 Dywizji Piechoty, z którą walczył krótko w wojnie polsko-bolszewickiej. Już w sierpniu 1920 został zastępcą dowódcy artylerii obrony Warszawy. W okresie od stycznia do czerwca 1921 był oficerem inspekcyjnym artylerii przy szefie Sztabu Generalnego. Do września 1922 sprawował funkcję oficera sztabu w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie. 5 września 1922 został przeniesiony z Rezerwy Oficerów Sztabowych DOK I do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu na stanowisko szefa Artylerii i Służby Uzbrojenia[7]. Służbę na tym stanowisku pełnił do listopada 1925 roku, a następnie znajdował się w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu. 31 sierpnia 1927 roku został przeniesiony w stan spoczynku. Awanse: kadet-zastępca oficera – 1 września 1903, podporucznik – 1 listopada 1905, porucznik – ze starszeństwem z 1 maja 1911, kapitan – 1914 (w c. i k. Armii kapitan rezerwy ze starszeństwem z 1 września 1915, major – 1915, podpułkownik – 1918, pułkownik – 1920 generał brygady – 1969 (pośmiertnie, mianowanie z 15 lutego 1969 przez Prezydenta RP na Uchodźstwie Augusta Zaleskiego) (wikipedia)
Stan zachow.: ślady składania, zabrudzenia, zaplamienia, zagięcia rogów, przedarcia
J. polski, j. niemiecki

Rękopis (manuskrypt)

na półce

Skocz do pozycji 14.

Tytuł:: [Dokumenty i zdjęcia podpułkownika uzbrojenia Aureliusza Piątkowskiego] : gimnazjum św. Anny w Krakowie w roku 1904; Andzia i Lucia : [fotografie]
Temat:: Szkolnictwo średnie
Uczniowie
Kraków (woj. małopolskie)
Edukacja i pedagogika
Rok wydania:: 1904
Uwagi:: Tytuł główny nadany przez katalogującego
Luźna karta z naklejonymi zdjęciami - jest to fragment większej całości, który mógł pierwotnie stanowić album - pamiętnik z numerowanymi stronami
Przedstawia: grupa uczniów gimnazjum w mundurkach upozowanych w czterech szeregach (jednym leżącym, jednym siedzącym i dwóch stojących) ze sztandarem, na tle budynku, wśród stoi pośrodku drugi z lewej strony (zaznaczony na zdjęciu) przyszły ppłk. Aureliusz Piątkowski, autor zdjęcia: Ant. Borzecki; na odwrocie karty zdjęcie przedstawiające młodą dziewczynę siedzącą przy pianinie i stojącą obok dziewczynkę z nutami w ręku, podpisane: Andzia i Lucia (siedzi)
Aureliusz Józef Piątkowski (1887-1980) – syn Karola i Józefy, uczył się w I Gimnazjum św. Anny w Krakowie, matura 1908 r., ukończył kurs abiturientów na Akademii Handlowej w Wiedniu (1909 r); należał do Polskich Drużyn Strzeleckich w Krakowie, od 16 VIII 1914 w Legionach Polskich, w 1915 r. kursant Szkoły Podchorążych (21 maja–31 lipca 1915), III Baon Uzupełniający, latem 1915 r. w 6 pp, potem w 3 pp II Brygady LP, od stycznia 1917 r. chor. piech., w t.s. r. w Krajowym Inspektoracie Zaciągu, po kryzysie przysięgowym 1917 r. w PSZ, 1918 ppor.; do WP wstąpił 11 XI 1918 r., współkierował opanowaniem twierdzy modlińskiej i rozbrajaniem Niemców (11-12 XI 1918), po czym przez krótki okres był komendantem twierdzy; podczas wojny z Ukraińcami i bolszewikami służył na stanowiskach liniowych, a od 8 VI 1919 przydzielony do służby uzbrojenia, zweryfikowany jako mjr uzbr. z 1 czerwca 1919; w 1920 r. wykładał w Szkole Rusznikarskiej; od stycznia 1920 r. do 1923 r. zaliczył 5 semestrów prawa na Uniwersytecie Warszawskim; po zakończeniu wojny służył w Centralnym Składzie Broni nr 2 w Krakowie (1923-1925), w Centrali Odbiorczej Materiałów Uzbrojenia (1928); ppłk uzbr. z 1 I 1928 r., w 1932 r. odnotowany jako zarządca Pomocniczej Składnicy Uzbrojenia nr 8 w Toruniu; następnie zarządzał Centralną Składnicą Uzbrojenia nr 2 w Stawach (IX 1933–XII 1934); w 1935 r. przeniesiony w stan spoczynku; podczas kampanii 1939 r. był kierownikiem warsztatów uzbrojenia w obronie Warszawy; odznaczony m.in. KN, KW 3x, estońskim orderem Valgerist 3 kl. (wg: Wykaz legionistów, https://fundacja100.pl/krzyz-i-medal-niepodleglosci/lista-odznaczonych/aureliusz-jozef-aurita-piatkowski, Archiwum Uniwersytetu Warszawskiego, data zgonu wg nekrologu)
Lucia to prawdopodobnie Łucja Józefa Piątkowska, córka Karola i Józefy Mikołajskiej, siostra Aureliusza Piątkowskiego urodzona w 1889 roku
Wg: Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum Nowodworskiego czyli Św. Anny w Krakowie za rok szkolny 1905, s 111: Aureliusz Piątkowski był uczniem klasy VA
Stan zachow.: karta przycięta w pionie, zdjęcie z lekkim przedarciem na lewym marginesie

Rękopis (manuskrypt)

na półce

Skocz do pozycji 15.

Tytuł:: [Medal Pamiątkowy X Rocznicy Walk o Wyzwolenie Republiki Łotewskiej dla sierżanta Józefa Sałaty] [Rękopis] : [dyplom nadania oraz odznaczenie]
Temat:: Sałata, Józef (1898-)
Ordery i odznaczenia
Polityka zagraniczna
Łotwa
Polska
Rok wydania:: [1929]
Uwagi:: Tyt. nadany przez katalogującego
Zawiera: 1) Dyplom - blankiet drukowany, w nagłówku herb Łotwy - w obramowaniu tarcza trójdzielna na której umieszczone są: w górnym polu wschodzące słońce, zaś w prawym dolnym - czerwony wspięty lew w polu srebrnym, zaczerpnięty z herbu Kurlandii, a w lewym dolnym - srebrny gryf w polu czerwonym, zaczerpnięty z herbu Liwonii oraz jednej z wersji herbu Łatgalii, nad tarczą umieszczone są trzy złote gwiazdy. Miejsce na nazwisko i stopień wojskowy wypełnione maszynopisem: sierż. SAŁATA / Józef, podpisy odręczne: gen. Jānisa Francisa, szefa sztabu armii łotewskiej od 1928 r. oraz jako "administratīvās daļas priekšnieks Pplkvedis" - podpis nieczytelny, po lewej stronie napisu na dole pieczęć tuszowa z herbem Łotwy i napisem: K.M. GALVENAIS STABS ; 2) na awersie medalu szereg żołnierzy łotewskich zwróconych w lewą heraldycznie stronę, z pochylonymi do dołu karabinami (pozycja - "ładuj broń") - stojących na skalnym wzniesieniu, w tle widok wież Rygi, oświetlonych wschodzącym słońcem ; na rewersie medalu – napis PAR LATVIJU (Za Łotwę), pod nim daty - 1918 i 1928. Cały napis otaczają trzy gwiazdy pięcioramienne - jedna gwiazda ponad napisem, a dwie po bokach zamieszczonego w kolumnie napisu, symbolizujące trzy historyczne prowincje, z których składa się Łotwa: Liwonii (dawne Inflanty szwedzkie), Łatgalii (dawne Inflanty polskie) i Kurlandii z Semigalią ; wstęga medalu - o szerokości 31 mm - wykonana z mory jedwabnej w kolorze czerwonym, oblamowana żółtą nicią, z dwoma rozmieszczonymi centralnie - po bokach niebieskimi pasami, oblamowanymi żółtą nicią. Na wstędze umieszczone są dwa skośnie skrzyżowane miecze wykonane z brązu - ostrzami ku górze, wstęgę z medalem łączy pozioma listwa z brązu
Medal został ustanowiony 12 lipca 1928 roku, w X rocznicę odzyskania niepodległości przez Łotwę i był przyznawany wszystkim walczącym o niepodległość kraju w latach 1918-1920, w szczególności żołnierzom obcych wojsk, którzy wspomagali Łotyszów w walce o niepodległość, a także obywatelom Łotwy, którzy wspierali wysiłek Armii Łotewskiej w obronie niepodległości. Przyznawany był również żołnierzom polskim jako wyraz wdzięczności narodu łotewskiego za pomoc udzieloną podczas walk z sowietami w wojnie w latach 1918-1920. Medalem uhonorowano wszystkich żołnierzy Grupy Operacyjnej Wojska Polskiego, którzy w roku 1920 wraz z wojskiem łotewskim wyzwolili Dyneburg
Data przyznania odznaczenia na podstawie Zarządzenia Ministra Spraw Wojskowych - zezwolenia na przyjęcie i noszenie Łotewskiego "Medalu Pamiątkowego 1918-1928": Dziennik Personalny nr 12 z dnia 6 sierpnia 1929 r, s. 249
Sierż Józefowi Sałacie przyznany został także za pracę w dziale odzyskania niepodległości Krzyż Niepodległości w 1930 r.: M.P. 1931 nr 260 poz. 352

Rękopis (manuskrypt)

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "wojna 1920 roku" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Agenda

Położenie

Typ dokumentu

Przeznaczenie egzemplarza

Rok publikacji

Autor

Temat

Zakres chronologiczny

Kraj

Język

Forma dzieła

Dziedzina