Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "III Korpus Polski (1917-1918)" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Pokaż wszystkie »

Pokaż wszystkie »

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 29
propozycja biblioteki
Tytuł:
Przekrój : numer specjalny! : 11 listopada 1988 : epopeja bitew polskich 1914-18
Temat:
Legiony Polskie (1914-1917)
Legion Puławski
Armia Polska we Francji (1917-1919)
I Polski Korpus (1917-1918)
II Polski Korpus (1917-1918)
III Polski Korpus (1917-1918)
Polski Korpus Posiłkowy
Oddział Murmański
Korpusy Polskie w Rosji
I wojna światowa (1914-1918)
Polska
Rok wydania:
1988
Wydawca:
Kraków : Krakowskie Wydawnictwo Prasowe RSW "Prasa-Książka-Ruch", (Kraków : Drukarnia Wydawnicza im. W. L. Anczyca)
Uwagi:
Tytuł wg okładki
Forma gazety
Fotografie pochodzą ze zbiorów i wydawnictw archiwalnych
Nr specjalny z serii: Epopeja bitew polskich 1914-18
Książka
propozycja biblioteki
Tytuł:
Bitwa pod Kaniowem 1918 : wybór materiałów z międzynarodowej konferencji naukowej III Skawińskie Spotkania z Historią "Bitwa pod Kaniowem (1918)" : Radziszów 14 sierpnia 2018 r.
Temat:
II Polski Korpus (1917-1918)
10 Dywizja Piechoty (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Wojsko Polskie (1918-1939)
Bitwa pod Kaniowem (1918)
Front wschodni (1914-1918)
Jednostki wojskowe
Odzyskanie niepodległości przez Polskę (1918)
Żołnierze
Kaniów (Ukraina, obw. czerkaski, rej. czerkaski)
Polska
Bezpieczeństwo i wojskowość
Historia
Rok wydania:
2018
Wydawca:
Radziszów ; Skawina ; Kraków : nakładem: Galicyjskiego Towarzystwa Historycznego
Klas. wewnętrzna:
NAUKI O BEZPIECZEŃSTWIE / HISTORIA I WOJNY ŚWIATOWEJ
Uwagi:
Na stronie tytułowej błędne oznaczenie odpowiedzialności, prawidłowe: pod redakcją
Bibliografie przy referatach
Pieczątka : Stowarzyszenie Pamięci gen. Zygmunta Berlinga i Jego Żołnierzy
Książka
propozycja biblioteki
Tytuł:
[List mjr. Włodzimierza Zagórskiego do mjr. Artura Ganczarskiego, kierownika sądu polowego, z załączeniem przechwyconego listu żołnierza 6 pułku piechoty Emila Szustera, osadzonego w areszcie Polskiego Korpusu Posiłkowego w Przemyślu]
Autorzy:
Zagórski, Włodzimierz (1882-1927)
Temat:
Szuster, Emil.
Ganczarski, Artur (1878-po 1933)
6 Pułk Piechoty (Legiony Polskie ; 1914-1917)
Polski Korpus Posiłkowy
Polski Korpus Posiłkowy Sąd Polowy
I wojna światowa (1914-1918)
Sądownictwo wojskowe
Kontrola korespondencji
Sądy wojenne
Polska
Rok wydania:
20 IX [1917]
Uwagi:
Tytuł nadany przez katalogującego
List odręczny pisany na jednej stronie dwukartkowej składki, podpisany: "Zagórski mjr", załącznik stanowi odręczny list żołnierza przechwycony w areszcie sądu polowego Polskiego Korpusu Posiłkowego w Przemyślu przed oddaniem go adresatowi (nazwisko żołnierza: Emil Schuster - ustalone zostało w toku śledztwa i wpisane poniżej wraz z jego przydziałem służbowym: 6 pp 3 kom. 1 baon); autor listu namawia kolegów i instruuje, jak odbić go z aresztu wojskowego i kto może w tym pomóc, do listu dołączono kopertę ze stemplem „Feldpostbrief”, w miejscu na wpisanie adresata: "W PanKapral (?) Wolf, 4 kompania 6 pp. Pikulice"
Mjr aud. Artur Ganczarski podczas kryzysu przysięgowego aktywnie prześladował zwolenników odmowy przysięgi, był odpowiedzialny za szereg aresztowań i procesów uciekinierów z LP, był kierownikiem Sądu Polowego PKP
W publikacji: "Zarys historii wojennej 6-go Pułku Piechoty Legionów" wymieniony plut. Emil Szuster na liście odznaczonych Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari V klasy, s. 40
Stan zachow.: ślady dziurkowania, ślady składania, zabrudzenia
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
12 Dywizja Piechoty
Autorzy:
Olczak, Wiesław
Temat:
Wojsko Polskie (1918-1939)
12 Dywizja Piechoty (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
51 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych
52 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych
54 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych
Piechota
Polska
Rok wydania:
2017
Wydawca:
Warszawa : Edipresse Polska
Seria:
Wielka Księga Piechoty Polskiej 1918-1939 ; t. 12
Uwagi:
Druk dwuszpaltowy
Książka
propozycja biblioteki
Tytuł:
11 Karpacka Dywizja Piechoty
Autorzy:
Kurus, Adam
Temat:
11 Karpacka Dywizja Piechoty
48 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
49 Huculski Pułk Strzelców
54 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych
Piechota
Polska
Rok wydania:
2017
Wydawca:
Warszawa : Edipresse Polska
Seria:
Wielka Księga Piechoty Polskiej 1918-1939 ; t. 11
Uwagi:
Na okł. podtyt.: 48, 49, 53 Pułk Piechoty
Książka
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Dokumenty płk. art. Ottokara Wincentego "Brzozy" Brzeziny]
Temat:
Latour, Stefan de (1862-1923)
Brzoza-Brzezina, Ottokar Wincenty (1883-1968)
Theresianische Militärakademie
Ministerstwo Wojny (Austro-Węgry)
Ministerstwo Spraw Wojskowych (Polska)
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr I Warszawa (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr VIII Toruń (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Związek Strzelecki "Strzelec"
Legiony Polskie (1914-1917)
Oficerskie Sądy Honorowe (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Wojsko
Szkolnictwo wojskowe
Artyleria
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Służba wojskowa
Austria
Polska
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rok wydania:
[1900-1928]
Uwagi:
Tytuł nadany przez katalogującego
Zawiera: I). Zaświadczenia dotyczące okresu nauki w Szkole Kadetów Artylerii w Wiener Neudstadt (karty 1-4): 1. Mittheilung (informacja o sukcesach w nauce w roku 1889/1900) – K.und. k. Artillerie-Cadettenschule, podpisy nieczytelne. 2. Classifications-Nachricht za rok szkolny 1900/1901, K.und. k. Artillerie-Cadettenschule, podpisy nieczytelne (major Gustaw Kuchinka?]. 3. Classifications-Nachricht za rok szkolny 1901/1902, K.und. k. Artillerie-Cadettenschule, podpisy nieczytelne (mjr Gustaw Kuchinka?). 4. Classifications-Ausweis za rok 1902/1903, K.und. k. Artillerie-Cadettenschule, Wien 17 VIII 1903, podpisy nieczytelne (mjr Gustaw Kuchinka?). II). Służba w armii Austro-Węgier (c.k. 31 pułku artylerii dywizyjnej (później 31 Pułku Armat Polowych w Stanisławowie) - karty 5-36: 1. Brzeżany, 25 VIII 1903, podłużna pieczęć tuszowa: "K. und k. Divisions-Artillerie-Regiment Nr 31", podpis nieczytelny. 2. Zaświadczenie Ministerstwa Wojny, dotyczące nominacji na stopień: Cadet-Officiers-Stellvertreten (kadet-zastępca oficera), Wien, 5 VIII 1903, blankiet drukowany z nagłówkiem: "Kaiserl. und Konigl. Reichs Kriegs Ministerium", podpis nieczytelny 3. Pismo adresowane do Ottokara Brzeziny w Stanisławowie, dat. Lemberg, 22 VIII 1907, podpis Schneider? 4. Pismo ppor. Ottokara Brzeziny, Budweis (Czeskie Budziejowice), 4 II 1909, przyklejony znaczek o wartości 1 korony, na odwrocie podpis płk. Tadeusza Rozwadowskiego, dowódcy 31 pułku armat polowych. 5. Urlaubsbewilligung (zezwolenie na urlop ppor. Ottokara Brzeziny i przejazd ze Stanisławowa do Wiśnicza), Sarajewo, 7 VII 1909, podłużna pieczątka: "Gebirgsartillerieregiment Nr. 4" (Pułk Artylerii Górskiej nr 4), podpis nieczytelny. 6. Pismo z jednostki w sprawie sprzętu artyleryjskiego na wykłady „Związku Strzeleckiego”, Stanislau, 28 XI 1913, podpis nieczytelny (informujemy, że Państwa prośba o dostarczenie materiałów artyleryjskich na wykłady dla klubu strzeleckiego „Związek Strzelecki” w miesiącach grudzień i styczeń 1913-14 nie zostanie w chwili obecnej rozpatrzona). 7. Dokument w formie tabeli, Stanislau, 28 V 1914. 8. Einberufungskarte (karta werbunkowa?), K. und. Erganzungsbezirskommando, Stanislau, 26 VII 1914, podpis nieczytelny. 9. Odpis pisma do w sprawie mjr. Ottokara Brzeziny, Standort des AOK, 8 II 1917, niżej pismo z K.u.k Miilitarkommando Pozsony [Bratysława] do Dowództwa do 30 p. art. 10. Pismo do Dowództwa baterii zapasowej 30 p. art., Pozsony, 27 II 1917. 11. Pismo do Ottokara Brzeziny, pieczątka: "Ehrenrathlicher Ausschuss beim Erbaon des k.u.k I.R. Nr 72", Pozsony 4 III 1917, podpis nieczytelny. 12. Pismo z Baterii Zapasowej 30 p. art. (pieczątka: Ersatzbatterie k.u.k. Feldkanonenregiment No 30) do mjr. Ottokara-Brzeziny, Hajmasker (Węgry), 17 III 1917, pismo nieczytelne. 13. Odpis pisma z dowództwa wojskowego w Pozsony, pieczątka: Ersatzbatterie k.u.k. Feldkanonenregiment No 30, Pozsony, 21 III 1917. 14. Odpis pisma z dowództwa wojskowego w Pozsony, pieczątka: Ersatzbatterie k.u.k. Feldkanonenregiment No 30, Pozsony 21 III 1917. 15. Pismo do Ministerstwa Wojny, 30 p. art., bateria zapasowa, Hajmasker (Węgry), 25 III 1917, bez podpisu, na stronie 4 rękopis. 16. Odpis pisma z Ministerstwa Wojny do Dowództwa baterii zapasowej 30 p. art., podpis za zgodność: Friedrich de Colle, Wien, 14 V 1917. 17. Podanie mjr. Ottokara Brzeziny do cesarza Karola I, feldpost 361, 1 IX 1917, rękopis. 18. Podanie mjr. Ottokara Brzeziny do cesarza Karola I - brudnopis. 19. Verzeichnis, Wien, 24 IX? 1917, podpisy nieczytelne. 20. Vormerkblatt fur die Qualificationsbeschreibung fur 1/8 1914 bis 31/5/1916 (arkusz zawiadomień do opisu kwalifikacji?). III). Służba w Legionach Polskich (karty 37-46): 1. Odpis: Spis rzeczy zdeponowanych z magazynu warsztatów Artylerii w forcie Gorczakowie, Dęblin 12 VIII 1916, mps. 2. Odpis rozkazu płk. Szeptyckiego do płk. Zielińskiego w sprawie dochodzenia przeciw mjr. Ottokarowi Brzezinie, komendantowi 1 pułku artylerii, Komenda Legionów Polskich, 31 XII 1916. [na odwrocie oświadczenie Ottokara Brzeziny), mps. 3. Pismo Ottokara Brzeziny do Ministerstwa Wojny, Dęblin 9 I 1917 + brudnopis. 4. Tłumaczenie – Orzeczenie Oficerskiego Sądu Honorowego, Warschau, 25 I 1917. 5. Rozkaz oficerski nr 102 płk. Szeptyckiego, o zwolnieniu z Legionów Polskich i przeniesieniu do c i k. 30 p. art., Warszawa 15 II 1917 + dublet
IV). Służba w Wojsku Polskim (karty 47-73): 1. Karta ewidencyjna, z podpisem, ok 1919 r. 2. Wyciąg wierzytelny z rozkazu Dowództwa Generalnego Okręgu w Krakowie o mianowaniu szefem Sztabu Naczelnego Dowództwa Artylerii w Krakowie, Gołogórski, za zgodność z oryginałem kpt. dr K. Polakiewicz, pieczątka tuszowa: "Polska Komenda Wojskowa w Krakowie", Kraków, 29 XI 1918. 3. Rozkaz dzienny L. 86 Dowództwa Artylerii OG Kraków, Kraków 4 IV 1919 o odejściu Ottokara Brzeziny na stanowisko w M.S.W., 4. Karta ewidencyjna, po 1919, 5. Zawiadomienie z MSWojsk. - pismo gen. Kazimierza Sosnkowskiego, za zgodność por. Michałowski, Warszawa 9 VII 1920, dotyczy oddania do dyspozycji gen. Edwarda Rydza-Śmigłego 6. Zawiadomienie z Oddziału V MSWojsk o zatwierdzeniu w stopniu pułkownika Artylerii, podpisał płk szt. gen. Zygmunt Platowski, Warszawa, 18 VII 1920. 7. Meldunek dowódcy Frontu Płd-Wsch. o objęciu dowództwa 6 Dywizji Piechoty przez płk. Ottokara Brzezinę,13 VII 1920, podpisał gen. por. Edward Rydz-Śmigły. 8. Odpis depeszy j.w. do płk. Brzeziny, 14 VII 1920. 9. Odpisy pism ppłk. SG Stanisława Kwaśniewskiego dot. szeregowców przynależnych do II Łódzkiego baonu etap., 13 VIII 1920, prezenta Dowództwa Forntu Południowego oraz Dowództwa 6 Armii. 10. Deklaracja płk. Brzeziny dotycząca gaży i przydziału, Warszawa, 10 XII 1920, podpis: Brzezina. 11. Raport o stanie liczebnym w dniu 15 XII 1920 i o jego zmianach za czas od 1 XII do 15 XII 1920, podpisał: Jarosz płk. 12. Pismo ze Sztabu Oddziału V MSWojsk do Naczelnego Dowództwa WP - Adiutantury Szefa Sztabu Generalnego, w sprawie przeniesienia płk. Brzeziny w stan spoczynku, Warszawa, 18 V 1921, podpisał płk. Leon Łuskino. 13. Odpis pisma Departamentu X MSWojsk do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr 1 w sprawie klaczy „Wanda” zabranej przez płk. Brzezinę z 6 pac., Warszawa 28 VII 1922, za zgodnośc odpisu podpis: Herburt por.. 14. Pismo płk. Brzeziny do Departamentu X MSWojsk w sprawie klaczy „Wanda”, Warszawa, 10 VIII 1922, podpis: Brzezina płk.. 15. Karta ewidencyjna nr 23 klaczy „Wanda”, Oddział: Zapas koni FOK Nr 1, 1923, pieczątka tuszowa, podpis rtm nieczytelny. 16. Rozkaz Nadzwyczajny Tajny nr 38, druk, w sprawie napomnienia płk. Brzeziny, szefa Art. I Uzbroj. DOK, który jako przewodniczący Komisji Kontrolującej stan prac PKU Warszawa-Miasto dopuścił się zredagowania sprawozdania w tonie niewłaściwym, gen. bryg. de Latour – dowódca DOK Nr VIII, Toruń 11 VII 1923. 17. Protokół z posiedzenia Komisji dla obliczenia wysługi lat przy DOK VIII W Toruniu, 1924, na odwrocie uchwała podpisy członków komisji: ppłk. Ignacego Hermanowskiego, ppłk. Karola Guilleaume, ppłk. Wiktora Skali, mjr. Stefana Załęskiego, prezenta 8 Pułku Artylerii i Dowództwa OK, druk, rps. 18. Odpis uchwały Sądu Honorowego dla oficerów sztabowych przy DOK VIII w Toruniu, w sprawie honorowej płk. Brzeziny, Toruń, 2 V 1925, podpisał za zgodność kpt. Edmund Węgleński, do wiadomości płk. Brzeziny podpisał: gen. Zemanek. 19. Odpis uchwały Sądu Honorowego dla oficerów sztabowych przy DOK VIII w Toruniu w sprawie honorowej płk. Brzeziny, Toruń 4 VII 1925, za zgodnośc odpisu: kpt. Węgleński, podpisał do wiadomości płk SG Mochnacki. 20. Pismo płk. Karola Podonowskiego, wz. szefa art. i uzbroj. OK VIII, do płk. Brzeziny, dot. uregulowania sprawy konia „Wanda”, Toruń 19 VIII 1927. 21. Protokół z posiedzenia Komisji Rewizyjnej dla obliczeń wysługi lat przy DOK VIII w Toruniu, w dniu 17 I 1928, podpisali: mjr. Jan Ożegalski, kpt. Julian Blank, por. Stefan Tarło, Bolesław Drogomirecki, Zbigniew Burian, Hieronim Jarmuż. 22. Do Naczelnego Wodza w drodze służbowej (brudnopis). 23. Do Prokuratorji Sądu Wojskowego Okręgu Generalnego (brudnopis). Dołączono: wiersz dedykowany: "Panu Pułkownikowie Oskarowi Brzezinie w hołdzie najszczerszym, choć nieco egzaltowanym. Kłodzko dnia 26 V 1955"
Ottokar Wincenty Brzoza-Brzezina, niem. Ottokar Březina (ur. 3 marca 1883 w Protivínie w Czechach, zm. 30 sierpnia 1968 w Zielonce pod Warszawą) – pułkownik artylerii Wojska Polskiego, pośmiertnie awansowany na generała brygady. Wstąpił do Szkoły Kadetów Artylerii w Wiener Neustadt, którą ukończył w sierpniu 1903 i został wcielony do c. i k. 31 pułku artylerii dywizyjnej w Stanisławowie, który w 1908 został przemianowany na c. i k. 31 pułk armat polowych. W 1909 został przeniesiony do rezerwy i przydzielony w rezerwie do 31 pułku armat polowych. W 1911 wstąpił do Związku Walki Czynnej, a następnie do Związku Strzeleckiego, w którym sprawował funkcję komendanta na miasto Stanisławów. Po wybuchu I wojny światowej, od sierpnia 1914 służył w Legionach Polskich. Uczestniczył m.in. w bitwie pod Krzywopłotami, gdzie wsławił się skutecznym ogniem jedynej baterii artylerii, którą dowodził. Do marca 1917 był organizatorem i dowódcą 1 pułku artylerii, a do lipca 1917 sprawował funkcje dowódcy baterii i dywizjonu w c. i k. 28 pułku armat polowych. Po kryzysie przysięgowym został wcielony do armii austriackiej i został dowódcą baterii zapasowej w c. i k. 1 pułku artylerii górskiej. Do 1918 jego oddziałem macierzystym w c. i k. Armii był 31 pułk armat polowych, przemianowany kolejno na 30 pułk armat polowych i 30 pułk artylerii polowej. W listopadzie 1918 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego. Do grudnia 1918 był dowódcą Podhalańskiego Okręgu Wojskowego w Nowym Targu oraz czasowo szefem i dowódcą Okręgu Generalnego Kraków. W kwietniu 1919 został dowódcą 1 pułku artylerii polowej Legionów. Od kwietnia do czerwca 1920 pełnił funkcję szefa sekcji amunicji w Departamencie Artylerii Ministerstwa Spraw Wojskowych, po czym został inspektorem artylerii Armii Rezerwowej. W czerwcu 1920 objął dowództwo 6 Dywizji Piechoty, z którą walczył krótko w wojnie polsko-bolszewickiej. Już w sierpniu 1920 został zastępcą dowódcy artylerii obrony Warszawy. W okresie od stycznia do czerwca 1921 był oficerem inspekcyjnym artylerii przy szefie Sztabu Generalnego. Do września 1922 sprawował funkcję oficera sztabu w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie. 5 września 1922 został przeniesiony z Rezerwy Oficerów Sztabowych DOK I do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu na stanowisko szefa Artylerii i Służby Uzbrojenia[7]. Służbę na tym stanowisku pełnił do listopada 1925 roku, a następnie znajdował się w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu. 31 sierpnia 1927 roku został przeniesiony w stan spoczynku. Awanse: kadet-zastępca oficera – 1 września 1903, podporucznik – 1 listopada 1905, porucznik – ze starszeństwem z 1 maja 1911, kapitan – 1914 (w c. i k. Armii kapitan rezerwy ze starszeństwem z 1 września 1915, major – 1915, podpułkownik – 1918, pułkownik – 1920 generał brygady – 1969 (pośmiertnie, mianowanie z 15 lutego 1969 przez Prezydenta RP na Uchodźstwie Augusta Zaleskiego) (wikipedia)
Stan zachow.: ślady składania, zabrudzenia, zaplamienia, zagięcia rogów, przedarcia
J. polski, j. niemiecki
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Zespół dokumentów członków Koła Byłych Żołnierzy 1. Pułku Ułanów Legionów Polskich Beliny] : [karta zgłoszenia i inne dokumenty st. sierż. Romana Arleta, podoficera zawodowego 3 Pułku Strzelców Podhalańskich]
Temat:
Arlet, Roman (1896-1962)
1 Pułk Ułanów Beliny im. Józefa Piłsudskiego (Legiony Polskie ; 1914-1917)
Koło b. Żołnierzy 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich Beliny im. Józefa Piłsudskiego
Centralne Archiwum Wojskowe im. mjr. Bolesława Waligóry
Związek Strzelecki (1910-1914)
Organizacje kombatanckie
Polska
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rok wydania:
[1929-1937]
Uwagi:
Tytuł nadany przez katalogującego
Zawiera: 1. Karta zgłoszenia do Koła żołnierzy b. 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich, druk wypełniony odręcznie z podpisem,[ok. 1930], 2 karty. 2. Oświadczenie członków Polskiej Organizacji Bojowej o działalności razem z Romanem Arletem, Żywiec 4 III 1929, podpisali: Michał Mrowiec i Jan Raszka, świadek - podpis nieczytelny, rps, 1 karta. 3. Zaświadczenie o członkostwie w tajnej organizacji bojowej (P.O.B.) oraz w Związku Strzeleckim w Żywcu, Żywiec 5 III 1929, podpisał kpt. rez. Franciszek Różycki-Cycoń, kierownik i komendant Obwodu Związku Strzeleckiego w Żywcu, pieczęć tuszowa Komendy Obwodu ZS Żywiec, rps, 1 karta. 4. Opinia o nienagannym zachowaniu, wyd. przez starostwo bielskie, Bielsko Śląskie, 4 XII 1936, podpisał za starostę Władysław Medwecki, druk, mps, 1 karta. 5. Poświadczenie służby wyd. przez Archiwum Wojskowe, Warszawa 17 III 1937, podpisał mjr Bolesław Waligóra, mps, rps, 1 karta
Wg bazy Żołnierze Niepodległości: Roman Arlet - ur. 26 VI 1896 w Żywcu, s. Józefa. Od 1913 należał do ZS w Żywcu. Służył w oddziałach strzeleckich od 3 VIII 194 w I plutonie 2. komp. III baonu 1. pp. Następnie w stopniu ułana w 1. szw. i szw. km.1. puł LP. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) wykazany w Polskim Korpusie Posiłkowym. Awansował do stopnia kpr. Po próbie przejścia przez front pod Rarańczą (15–16 II 1918) internowany w Witkowicach.Od 26 XI 1918 w WP. W 1931 w 3. pspodh w stopniu st. sierż. Służbę zakończył w stopniu kpt. Zmarł 4 IV 1962, został pochowany na Cmentarzu Parafialnym przy ul. Komonieckiego w Żywcu. Odznaczony KN, Brązowym KZ i Odznaką „Zawierną służbę”
Stan zachow.: ślady składania, dziurkowanie, niewielkie przedarcia, zagięcia, zabrudzenia
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Karta zgłoszenia ppłk. rez. Jana Lewandowskiego do Koła b. Żołnierzy 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich]
Temat:
Lewandowski, Jan (1885-1960)
1 Pułk Ułanów Beliny im. Józefa Piłsudskiego (Legiony Polskie ; 1914-1917)
Koło b. Żołnierzy 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich Beliny im. Józefa Piłsudskiego
Centralne Archiwum Wojskowe im. mjr. Bolesława Waligóry
Legiony Polskie (1914-1917)
Kombatanci
Kawaleria
Organizacje kombatanckie
Polska
Rok wydania:
1937-1938
Uwagi:
Tyt. nadany przez katalogującego
Formularz rubrykowany, wypełniony maszynopisem, dopiski odręczne, podpis odręczny: "J Lewandowski"
Na górze data przyjęcia zgłoszenia odr.: 6.VI.38, podpis nieczytelny
W dokumencie dane osobowe oraz przebieg służby wojskowej, w tym w 3 szwadronie 1 P. Uł. LP, oraz udział w bitwach i odznaczenia, po 1918 r. w 7. Pułku Ułanów Lubelskich
Dołączone poświadczenie służby wydane przez Archiwum Wojskowe dla Koła 1 p. uł. Leg. Pol., dat. Warszawa, 16 IV 1937, okrągła pieczęć tuszowa
Stan zachow.: ślady składania, zaplamienia, dziurkowanie z lewej strony, uszkodzenia na brzegach
Wg bazy Żołnierze Niepodległości: Lewandowski Jan, ur. 24 XI 1885 w m. Sochocin k. Płocka, s. Jana, sędziego i Michaliny z d. Fitzner, w. rzymskokatolickie. Urzędnik prywatny. Książeczka wojskowa nr 16202. Ukończył Szkołę Handlową Zgromadzenia Kupców w Warszawie (1904), oraz wyższe kursy handlowe (1906). Od 1905 działał NZR. W 1907 był aresztowany i osadzony w warszawskiej Cytadeli. Po zwolnieniu przeniósł się do Krakowa. Członek II PDS, we Lwowie oddziału konnego „Sokoła” na Zamarstynowie. 4 VIII 1914 zameldował się w Krakowie i pod Kielcami dołączył do oddziału konnego W. Beliny-Prażmowskiego. 12 XI 1914 mianowany ppor. kaw. i wyznaczony d-cą plut. w 1. szw, w. Beliny. 5 III 1915 został mianowany por. kaw. Dowodził 4. szw., od IV 1916 3. szw. 1. puł LP. Następnie służył w 6. pp III Brygady LP. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) internowany w Beniaminowie. Zwolniony we IX 1917 wyjechał na Kielecczyznę, gdzie włączył się w prace POW. Rozkazem Ministra Wojny TRLRP w Lublinie płk. E. Rydza-Śmigłego z 10 XI 1918 awansowany na rtm. kaw. Od początku XI formował szw. jazdy w Jędrzejowie i następny w Radomiu. Po ich wcieleniu do 7. puł LP. dowodził od III 1919 ugrupowaniem złożonym z rzeczonych szw. w składzie wymienionego pułku. We IX 1920 dowodził czasowo całym pułkiem. 1 VI 1921 wymieniony w stopniu mjr z przydziałem do 7. puł. W III 1922 przeszedł do rezerwy (ppłk rez. kaw. ze starszeństwem z 1 VI 1919). 1935–1939 był senatorem dwóch kadencji. Walczył wraz ze swoim pułkiem podczas Kampanii Wrześniowej 1939. Podczas okupacji działał w ZWZ-AK, 3 V 1944 awansowany na płk. 12 V 1944 aresztowany przez Gestapo i osadzony na Pawiaku. Zwolniony tuż przed wybuchem Powstania Warszawskiego 1944, 1 VIII 1944 został odcięty na Pradze. Tam zgłosił się do LWP i 16 X mianowany został z-cą d-cy organizowanego I Korpusu Pancernego. Po wojnie przeniesiony do rezerwy, zmarł 2 III 1960. Odznaczony VM 5. kl., KN, KW 4x, Złotym KZ
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Zespół dokumentów dotyczących Kazimierza, Romana i Włodzimierza Eminowiczów] [Rękopis] : [dokumenty dotyczące Romana Eminowicza]
Temat:
Eminowicz, Roman (1900-1920)
Eminowicz, Wincenty
Eminowiczowie (rodzina)
Polski Korpus Posiłkowy
43 Pułk Strzelców Kresowych
2 Pułk Szwoleżerów Rokitniańskich (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr V Kraków
Wojna polsko-ukraińska (1918-1919)
Obozy dla internowanych - Węgry - 1914-1918 r.
Order Wojenny Virtuti Militari
Pogrzeby żołnierskie
Bitwa o Lwów (1918-1919)
Ormianie
Wojsko
Odznaki i oznaki
Polska
Rok wydania:
1919-1921
Uwagi:
Tytuł nadany przez katalogującego
Zbiór obejmuje 1 dyplom odznaki, 6 dokumentów i 1 fotografię
Zawiera: 1) Dyplom nadania odznaki honorowej „Orlęta”, faksymile podpisu dowódcy armii „Wschód” gen. Tadeusza Rozwadowskiego, nr 30080, Lwów 19 III 1919 (Odznaczenie było przyznawane za walki w obronie Lwowa w okresie jego oblężenia oraz za walki o Kresy Wschodnie i Ziemię czerwieńską), druk, rps, k. [1]; 2) Zaświadczenie o internowaniu w Bustyahaza - po rozwiązaniu Polskiego Korpusu Posiłkowego - Romana Eminowicza, b. szereg. PKP, przydzielonego ostatnio do 2 p. uł. PKP, Kraków 9 X 1919, pieczęć tuszowa: „Biuro Likwidacyjne N.K.N.”, podpis wz. nieczyt. (zaświadczenie było potrzebne do ustalenia żołdu), mps, rps, k. [2]; 3) Zawiadomienie przesłane przez rzymskokatolickie duszpasterstwo wojsk polskich w Zamościu do Wincentego Eminowicza w Krakowie o tym, że „żołnierz 43 pułku strzelców kres. Roman Eminowicz s. Wincentego i Heleny z d. Zopoth oddał swe życie dla dobra Ojczyzny. Zmarł w szpitalu wojskow. w Zamościu 10 listopada 1920 r. Pochowany z honorami wojskowymi na cmentarzu parafialnym w Zamościu”, nr grobu 370, formularz drukowany wypełniony ręcznie, podpisany przez księdza (ks. Jankowski?), pieczęć tuszowa, druk, rps, k. [3]; 4) Zawiadomienie dr. Wincentego Eminowicza o skierowaniu do Adjutantury Generalnej Naczelnego Wodza celem przedłożenia do zatwierdzenia Naczelnemu Wodzowi wniosku o odznaczenie orderem Virtuti Militari plut. śp. Romana Eminowicza, 17 III 1921, podp. za zgodność porucznik adj. szt. (nieczyt.), mps. rps, k. [4]; 5) Wyciąg z Dziennika Personalnego nr 18 z dnia 7 maja 1921 dot. mianowania śp. plut. Romana Eminowicza z 43 p.p. podporucznikiem piechoty „w uznaniu nadzwyczajnych zasług dla dobra ojczyzny położonych i okupionych śmiercią wskutek ran poniesionych na froncie”, Kraków 9 IX 1921, pieczęć: „Adjutantura Dow. Okręgu Generalnego w Krakowie” oraz „Dowództwo O. Gen. w Krakowie, podp. Łukaczyński, mps, rps, k. [5] ; 6) Wyciąg z Dziennika Personalnego MSWojsk. Nr 18 z 27/V 1921 o mianowaniu ppor. piech., pieczęć tuszowa Dowództwo O. Gen. w Krakowie, za zgodn. ppłk. (Hakorkiewicz??), mps, rps, k. [6]; 7) Wyciąg z Dziennika Personalnego MSWojsk. Nr 43 z 27 XII 1921 o nadaniu orderu Virtuti Militari V klasy ppor. śp. Romanowi Eminowiczowi z 7 pap., za zgodność wyciągu kpt. Łukaczyński, pieczęć: „Dowództwo Okręgu Korpusu nr V w Krakowie”, mps, rps, k.[7]; 8) Zdjęcie pośmiertne, na odwrocie pieczęć: „J. Strzyżowski. Zakł. Art. Fotografii w Zamościu”, [XI 1920]
Roman Eminowicz (1900-1920) był synem Wincentego Eminowicza, starszego radcy magistratu krakowskiego i Heleny z Zopothów, poetą i krytykiem literackim, w 1917 r. wstąpił do Legionów Polskich, byl internowany w Huszcie, był uczestnikiem walk w obronie Lwowa i kresów wschodnich, podczas wojny polsko-bolszewickiej walczył w szeregach 43 Pułku Strzelców Kresowych jako jednoroczny plutonowy, został ranny 8 X 1920 pod Nowogrodem Wołyńskim, zmarł 20 XI 1920 r. w szpitalu wojskowym w Zamościu, pośmiertnie awansowany na podporucznikiem artylerii i odznaczony Orderem Virtuti Militari
Rękopis (manuskrypt)
Wyświetlanie 1-15 z 29

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies