Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wola życia" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-6 z 6
propozycja biblioteki
Tytuł:
W szponach orła białego jęczał proletariat Polski, Białorusi i Ukrainy : dzisiaj robotnicy wsi i miast wyzwalają się z kajdan niewoli i wyzysku : pod ciosami robotniczych młotów wali się w gruzy Polska kapitalistów i żandarmów, ginie orzeł biały : pod czerwonym sztandarem wstaje do życia nowa Socjalistyczna Polska Rad : Niech żyje rewolucja
Temat:
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Propaganda
Komunizm
Orzeł Biały (herb)
Robotnicy
ZSRR
Polska
Bezpieczeństwo i wojskowość
Polityka, politologia, administracja publiczna
Rok wydania:
IX 1920
Wydawca:
Kijów : Polskie Wydawnictwo Komunistyczne, (Kijów : 2-ga Radziecka drukarnia, Puszkińska 4)
Uwagi:
Niesygnowany
Przedstawia: dwóch mężczyzn - robotników w czerwonych ubraniach z wzniesionymi młotami w dłoniach nad zakrwawionym białym orłem
Na górze napis: Proletariusze wszystkich krajów łączcie się!"
W dolnym prawym rogu obok logotypu wydawnictwa: N° 3
Propagandowy plakat radziecki z okresu wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku
Stan zachow.: uszkodzenia brzegów, przedarcia: większe na dole i mniejsze na brzegach
Sovetskij plakat 1918-1921 1960 poz. 43
„Hej! Kto Polak na bagnety” kontra „Obronimy zdobycze Października”. Polskie i radzieckie plakaty wojenne – próba zrozumienia, plakat 14
Materiały ikonograficzne
propozycja biblioteki
Tytuł:
Komendancie! W mrokach niewoli Tyś jeden słyszał wołanie Ojczyzny [...] : [adres pracowników Stowarzyszenia Mechaników Polskich z Ameryki skierowany do Józefa Piłsudskiego z okazji imienin]
Autorzy:
Stowarzyszenie Mechaników Polskich z Ameryki
Temat:
Pruszków (woj. mazowieckie)
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rok wydania:
19 III 1926
Wydawca:
Warszawa ; Pruszków
Uwagi:
Tekst wykaligrafowany na bristolu, poniżej i na odwrocie 166 podpisów pracowników (w tym Stanisława Rayzachera, który był sekretarzem KOM w Ameryce, a jednocześnie redaktorem czasopisma "Mechanik", także m.in. Ottona Dziewałtowskiego-Gintowta, Franciszka Chudzika, Jana Łaty, Jana Heynara, Kazimierza Kościelskiego, Adama Jędrzejewskiego, Jana Szczepańskiego, Jana Styczyńskiego), pieczątka tuszowa: "Filja Stowarzyszenia Mechaników Nr 1 w Pruszkowie"
Tekst adresu: Komendancie! W mrokach niewoli Tyś jeden słyszał wołanie Ojczyzny i dla jej wyzwolenia / gromadził w podziemiach stal czynów, aby je przekuć w odpowiedniej chwili na miecz / sprawiedliwości. / W odmęcie Wielkiej Wojny Światowej ten miecz Twój był jedynym i nieomylnym / drogowskazem dla naszego narodu, a którym przeciąłeś kajdany niewoli i wyrąbałeś drogę / do wolności. / A kiedy pierwsze zorze tej wolności przyćmiła nowa burza ze Wschodu, dałeś narodowi / to, czego nie zaznał on od trzech stuleci - wielkie zwycięstwo - Grunwaldowi równe. / A potem, nieśmiertelny w naszych dziejach wobec własnych Hetmanów, wyszedł w / szranki przeciw Tobie rodzimy plugawy karzeł, aby zasługi Twe pomniejszyć. Odszedłeś z / pogardą w zacisze domowe. / Odszedłeś - pozostawiając masy ludowe, Tobie oddane. Porzuciłeś Wojsko najbardziej / przez siebie umiłowane, jako jedyną gwarancję pokoju i ostoję naszej niepodległości. Naród / wszedł na bezdroża. / Dzisiaj w niu Twoich Imienin, składając Ci najwyższe hołdy za poniesione dla / Narodu trudy wraz z życzeniami najdłuższych lat życia pozwalamy sobie wyrazić jedno /cześnie nasze najgłębsze pragnienia: / "Wracaj aby zdeptać karła nieprawości i głupoty i aby sprawować / rządy nietylko dusz, w imię powszechnego dobra i sprawiedliwości!" / Warszawa, d. 19 marca 926 r. Pruszków / Pracownicy Stowarzyszenia Mechaników / Polskich z Ameryki
W lewym dolnym rogu czerwoną kredą liczba: 658, która odpowiada numerowi inwentarza Muzeum Belwederskiego
Dokument wymieniony w katalogu: Józef Piłsudski w zbiorach Janusza Ciborowskiego, 1996, poz. 22
Stowarzyszenie Mechaników Polskich w Ameryce powstało w 1919 roku z inicjatywy Koła Studentów Wydziału Rzemieślniczego na Uniwersytecie w Toledo w stanie Ohio z myślą o pomocy w odbudowie zniszczonego podczas I wojny światowej przemysłu metalowego w Polsce. W 1920 roku przedstawiciele stowarzyszenia kupili pozostałości zniszczonej podczas wojny Fabryki Józefa Troetzera w Pruszkowie, którą następnie przebudowano i uruchomiono tam produkcję nowoczesnych tokarek oraz frezarek. (http://dulag121.pl/pruskovianaa/stowarzyszenie-mechanikow-polskich-z-ameryki/). Stowarzyszenie Mechaników Polskich z Ameryki SA – organizacja zrzeszająca polskich emigrantów w Stanach Zjednoczonych nastawiona na niesienie pomocy w unowocześnieniu kraju po uzyskaniu niepodległości. Powstała w roku 1918 jako The Polish Mechanics Co. z inicjatywy Koła Studentów Wydziału Mechanicznego Uniwersytetu w Toledo w USA pod przewodnictwem Aleksandra Gwiazdowskiego. Początkowo liczyła 5000 członków, jej kapitał zakładowy w dniu powstania liczył 1 mln dolarów. W 1920 delegaci stowarzyszenia udali się do Polski, aby zakupić udziały w zakładach przemysłowych. Kupiono m.in. 52% akcji Towarzystwa Akcyjnego „Poręba”, ograbioną z urządzeń technicznych fabrykę Józefa Troetzera w Pruszkowie. Zakupy te nie okazały się jednak udane i sytuacja finansowa stowarzyszenia znacznie się pogorszyła mimo wzrostu liczby członków towarzystwa do 18000 i powiększenia kapitał zakładowego do poziomu 3 mln dolarów (1921). Dzięki pomocy marszałka Józefa Piłsudskiego oraz prezydenta Stanisława Wojciechowskiego, którzy rekomendowali nowe osoby do zarządu, udało się uratować inicjatywę. 1.07.1923 powołano nową spółkę akcyjną pod nazwą Stowarzyszenie Mechaników Polskich z Ameryki Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie, która przejęła majątek amerykańskiej spółki The Polish Mechanics Co. Inc. Najważniejszą fabryką przedsiębiorstwa były Wytwórnia Obrabiarek Stowarzyszenia Mechaników Polskich w Pruszkowie, gdzie uruchomiono produkcję obrabiarek i frezarek, a także dział przeciwpancernych na licencji Boforsa. Fabryka w Pruszkowie została wyposażona w amerykańskie urządzenia, a kadra techniczna wyszkolona przez Polaków, którzy wrócili z USA. Była to największa fabryka obrabiarek w Polsce, której produkty zyskały wysoką renomę i były eksportowane do wielu krajów europejskich. Stowarzyszenie wydawało swoje pismo „Mechanik. Ilustrowany dwutygodnik techniczny organ Stowarzyszenia Mechaników Polskich z Ameryki”. Stowarzyszenie funkcjonowało do wybuchu II wojny światowej. (http://slownikpolskiejmodernizacji.pl/index.php/Stowarzyszenie_Mechanik%C3%B3w_Polskich_z_Ameryki_SA)
Niektóre nazwiska potwierdzone w: Piłatowicz Józef, Sytuacja społeczno-ekonomiczna pracowników "Wytwórni Obrabiarek i Narzędzi Stowarzyszenia Mechaników Polskich z Ameryki w Pruszkowie w dwudziestoleciu międzywojennym, Przegląd Pruszkowski nr 3 rok 1983
Stan zachow.: ślad składania wpół, zagięcie lewego górnego rogu, zabrudzenia
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Zespół dokumentów, odznaczeń i odznak kapitana żandarmerii Grzegorza Czeskiego]
Temat:
Czeski, Grzegorz (1901-1961)
Woldenberg (niemiecki obóz jeniecki)
86 Pułk Piechoty (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Organizacja Strzelców Nadniemeńskich
76 Lidzki Pułk Piechoty im. Ludwika Narbutta (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Polska Macierz Szkolna
1 Pułk Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Państwowy Urząd Repatriacyjny
Żandarmeria wojskowa
Krzyż Walecznych
Medal Niepodległości
Krzyż Zasługi
Wojna polsko-ukraińska (1918-1919)
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Ordery i odznaczenia
Odznaki i oznaki
Jazda konna
Zawody jeździeckie
Medale
Repatriacja
Kombatanci
Znak tożsamości żołnierza
Nieśmiertelnik (wojskowość)
Krzyż Niepodległości
Polska
Kresy wschodnie Rzeczypospolitej
Litwa Środkowa (1920-1922)
Wołyń (Ukraina ; kraina historyczna)
Białystok (woj. podlaskie)
Grodno (Białoruś, obw. grodzieński)
Wilno (Litwa)
Wilno (Litwa) - Ostra Brama
Rok wydania:
1919-1961
Uwagi:
Tytuł nadany przez katalogującego
Zawiera: I). Dokumenty: 1. Fragment legitymacji (książeczki wojskowej), Grodno 12 XII 1935, ważna do 31 XII 1939, przydział: 3 Dywizjon Żandarmerii, dowódca plutonu żandarmerii Suwałki, podpisu: ppłk. Stanisław Kuciel, mjr Julian Kruczek, mjr. Kurzeja, druk, rękopis, [6] s. 2. Karta służbowa nr 45 Organizacji Strzelców Nadniemeńskich, przydział: K.M. O.S.M., ok. 1919, podpisał J. Orwid i Rakowski ?, druk, rękopis, k. 1 składana. 3. Zaświadczenie ze zdjęciem dla repatrianta, PUP w Białymstoku, wyd. 24 VIII 1945, kierownik A. Wojtkowski,, pieczątka tuszowa. 4. Karta uczestnictwa Zjazdu Woldenberczyków 18 IX 1960 w Dobiegniewie, Komitet b. Jeńców Oflag II C dla Budowy Szkoły w Dobiegniewie, druk, rękopis, pieczątka, karta 1 składana. 5. Legitymacja pracownicza podreferendarza Urzędu Wojewódzkiego w Białymstoku ze zdjęciem, Białystok, 18 III 1948, druk, rękopis, pieczątka tuszowa, k. 1 składana, oprawiona. 6. Odpis skrócony aktu zgonu z 1 VIII 1961, Białystok, 8 VIII 1961, druk, rękopis, pieczątka USC w Białymstoku, podpis kierownika Bronisława Kuczyńskiego, znaczki skarbowe. 7. Wizytówka. 8. Kartonik z obozu jenieckiego Woldenberg, 31 V 1942. 9. Cześć Wam Legiony, wiersz Franciszka Prade, wycinek z gazety. II). Odznaki i odznaczenia: A. Legitymacje: 1. Dyplom nadania odznaki "Wilno" nr 90, Dowództwo Grupy gen. Rydza-Śmigłego, 23 VIII 1919, podpis. Edward Rydz-Śmigły, druk, rękopis, 2. Legitymacja nr. 197, uprawniająca do noszenia pięć kątów odznak honorowych za czas pobytu na froncie, Dowództwo 76 pp, 19 X 1921, mps, pieczątka tuszowa, podpis dowódcy pułku (Wilhelm Zagórski?). 3. Legitymacja uprawniająca do noszenia Krzyża Walecznych z dniem 4 VIII 1921, Dowództwo 29 DP, podp. gen. Mikołaj Osikowski ? 4. Legitymacja uprawniająca do noszenia odznaki honorowej Wojsk Litwy Środkowej ku upamiętnieniu zbrojnego czynu gen. Żeligowskiego z dnia 9 X 1920 wyzwalającego Ziemię Wileńską, Wilno 10 XII 1922, podp. (Wiktor?) Dunin-Wąsowicz, druk, rps. 5. Wyciąg z Dziennika Personalnego nr 12 z 3 III 1925 z rozporządzeniem MSWojsk. na noszenie Krzyża Zasługi Litwy Środkowej, za zgodność adiutant 3 Dywizjonu Żandarmerii por Milański, mps, pieczątka tuszowa. 6. Legitymacja Odznaki Pamiątkowej 86 Mińskiego Pułku Strzelców, 13 IX 1930, pieczątka tuszowa, podpis dowódcy (nieczytelny), 1 k. składana. 7. Dyplom nadania Krzyża Legionowego nr 9671, Warszawa 24 IX 1932, podp. Józef Piłsudski, Walery Sławek, druk, mps, 8. Legitymacja Krzyża Wołynia I klasy z mieczem, nadanego uchwałą Kapituły Krzyża Wołynia w Łucku z 30 VI 1933, druk, rps, podpis sekretarza (Szwaja (?) i prezesa (nieczytelne). 9. Zawiadomienie Komitetu Krzyża i Medalu Niepodległości o odznaczeniu Medalem Niepodległości, Warszawa 9 XI 1933, podp. kierownik Biura Komitetu Fr. Sakowski, druk, rps. 10. Legitymacja nadania odznaki pamiątkowej 1 Pułku Piechoty Legionów, Wilno 6 VIII 1934, podpo. dowódca ppłk Aleksander Stawarz, druk, rps, pieczątka tuszowa, 1 k. składana. B. Odznaczenia, odznaki, medale: 1. Odznaka pamiątkowa Wojsk Litwy Środkowej, „Litwa Środkowa 9.X.-19.XI.1920, brąz, srebrzenie, 43 x 43 mm, dwuczęściowa, słupek, nakrętka; na rewersie wybite: 176; 2. Odznaka "Orlęta" Obrońcom Kresów Wschodnich, brąz srebrzony, 43 mm, słupek, brak nakrętki. 3. Odznaka pamiątkowa 76 Lidzkiego Pułku Piechoty, brąz srebrzony, czarna emalia, 62 x 43 mm, dwuczęściowa, słupek, nakrętka; na rewersie wybite: 132. 4. Miniaturka Krzyża Armii Ochotniczej, nakrętka sygn. K. Gajewski grawer Warszawa Nowy Świat 49; ubytek emalii. 5. Odznaka Polskiej Macierzy Szkolnej 1919, mosiądz, 31 x 43 cm, mocowanie na szpilkę. 6. Medal, Zawody Konne o Mistrzostwo Wojska 1935, brąz, 44 x 34 cm. 7. Srebrny Krzyż Zasługi wz. 1923 (ubytek emalii, wstążka urwana). 8. Baretka Krzyża Walecznych. III). Fotografie: 1. Zdjęcie legitymacyjne z mundurze porucznika 3 Dywizjonu Żandarmerii z odznaczeniami: Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości, Krzyżem Wojsk Litwy Środkowej, Medalem za Wojnę 1919-1921, odznaką 1 Pułku Piechoty Legionów, po 1926, 9 x 6,7 cm; 2. Zdjęcie legitymacyjne w mundurze kapitana, po 19 III 1938, 7,5 x 5,5 cm. 3. Zdjęcie legitymacyjne z oflagu II B, 5,5x3,7 cm. 4. Ludzie stojący przed Ostrą Bramą w Wilnie, 8,5 x 5,5 cm. IV). Varia: 1. Nieśmiertelnik z obozu jenieckiego oraz etui z szarym sznurkiem. 2. Czarna skórzana teczka, 25x36 cm. Dołączono: 1. Kserokopia legitymacji 76 Lidzkiego Pułku Piechoty z 1922 r. 2. Notatka nt. otrzymanych odznaczeń i odznak oraz daty życia
Grzegorz Czeski, syn Seweryna i Emilli (ur. 12.03.1901 Kamieniec Podolski), uczęszczał do szkoły techniczno-rolniczej w Kamieńcu Podolskim, od 4 XI 1918 w WP - I PP Leg.; kurs szkoły podchorążych, od V 1919 na linie demarkacyjnej na Litwie, od VI 1919 w OSN, udział w wojnie polsko-bolszewickiej - Litwa Środkowa, 76 Lidzki PP, w 1921 r. otrzymał Krzyż Walecznych ; ukończył kurs ckm w Chełmie w 1922 r.; podporucznik od 1922 r. - 76 pp, od 1924 r. porucznik (76 pp); w 1925 przeniesiony do 86 pp; od 1932 w 3 Dywizjonie Żandarmerii w Grodnie; od IX 1938 oficer mobilizacyjny; w IX 1939 w Podlaskiej Brygadzie Kawalerii, w X 1939 r. w niewoli, w latach 1939-1945 jeniec oflagów II B Arnswalde (do 16 IX 1940) i II C Woldenberg (do 25 I 1945). Żonaty: Helena z Mroczkowskich (dane wg WBH - II.56.15568)
Stan zachow.: kilka dokumentów z zaplamieniami, zabrudzeniami i przedarciami - do konserwacji
Rękopis (manuskrypt)
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies