Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wielki kryzys" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-5 z 5
propozycja biblioteki
Tytuł:
Książę Andrzej Lubomirski : ordynat i przemysłowiec w latach 1882-1939
Autorzy:
Chrobak, Łukasz (historia)
Temat:
Lubomirscy (ród)
Lubomirski, Andrzej (książę ; 1862-1953)
Ordynacja Przeworska
Arystokracja
Cukrownictwo
Przemysł
Rody
Wielki kryzys (1929-1935)
Polska
Przeworsk (woj. podkarpackie)
Gospodarka, ekonomia, finanse
Historia
Rok wydania:
copyright 2021
Wydawca:
Kraków : Wydawnictwo Księgarnia Akademicka
Seria:
Studia Galicyjskie / redaktor naukowy serii Adam Świątek ; t. 7
Uwagi:
Bibliografia na stronach [251]-261. Indeks
Streszczenie i słowa kluczowe w języku angielskim
Książka
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Zespół dokumentów członków Koła Byłych Żołnierzy 1. Pułku Ułanów Legionów Polskich Beliny] : [karta zgłoszenia st. wachm. Ignacego Domańskiego]
Temat:
Domański, Ignacy (1896-)
1 Pułk Ułanów Beliny im. Józefa Piłsudskiego (Legiony Polskie ; 1914-1917)
Koło b. Żołnierzy 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich Beliny im. Józefa Piłsudskiego
Organizacje kombatanckie
Polska
Bezpieczeństwo i wojskowość
Historia
Rok wydania:
[Ok. 1930]
Uwagi:
Tytuł nadany przez katalogującego
Druk wypełniony odręcznie z podpisem
Wg bazy Żołnierze Niepodległości: Domański Ignacy Tadeusz, ur. 1 II 1896 w m. Długa Szlachecka (ob. część Sulejówka), s. Tomasza i Marii z d. Sokołowska, w. rzymskokatolickie. W LP służył od 5 VIII 1915. Wyszedł z Warszawy w Baonie „Warszawskim”, następnie do 16 IV 1917 służył w I plutonie 3. szw. 1. puł LP. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) internowany w Szczypiornie, lecz już od 23 IX 1917 wykazany w Polskiej Sile Zbrojnej. Zmarł w okresie II RP
Stan zachow.: ślady składania, przedarcia, dziurkowanie przy grzbiecie, niewielkie zaplamienia
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Zespół dokumentów członków Koła Byłych Żołnierzy 1. Pułku Ułanów Legionów Polskich Beliny] : [karta zgłoszenia i inne dokumenty st. sierż. Romana Arleta, podoficera zawodowego 3 Pułku Strzelców Podhalańskich]
Temat:
Arlet, Roman (1896-1962)
1 Pułk Ułanów Beliny im. Józefa Piłsudskiego (Legiony Polskie ; 1914-1917)
Koło b. Żołnierzy 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich Beliny im. Józefa Piłsudskiego
Centralne Archiwum Wojskowe im. mjr. Bolesława Waligóry
Związek Strzelecki (1910-1914)
Organizacje kombatanckie
Polska
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rok wydania:
[1929-1937]
Uwagi:
Tytuł nadany przez katalogującego
Zawiera: 1. Karta zgłoszenia do Koła żołnierzy b. 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich, druk wypełniony odręcznie z podpisem,[ok. 1930], 2 karty. 2. Oświadczenie członków Polskiej Organizacji Bojowej o działalności razem z Romanem Arletem, Żywiec 4 III 1929, podpisali: Michał Mrowiec i Jan Raszka, świadek - podpis nieczytelny, rps, 1 karta. 3. Zaświadczenie o członkostwie w tajnej organizacji bojowej (P.O.B.) oraz w Związku Strzeleckim w Żywcu, Żywiec 5 III 1929, podpisał kpt. rez. Franciszek Różycki-Cycoń, kierownik i komendant Obwodu Związku Strzeleckiego w Żywcu, pieczęć tuszowa Komendy Obwodu ZS Żywiec, rps, 1 karta. 4. Opinia o nienagannym zachowaniu, wyd. przez starostwo bielskie, Bielsko Śląskie, 4 XII 1936, podpisał za starostę Władysław Medwecki, druk, mps, 1 karta. 5. Poświadczenie służby wyd. przez Archiwum Wojskowe, Warszawa 17 III 1937, podpisał mjr Bolesław Waligóra, mps, rps, 1 karta
Wg bazy Żołnierze Niepodległości: Roman Arlet - ur. 26 VI 1896 w Żywcu, s. Józefa. Od 1913 należał do ZS w Żywcu. Służył w oddziałach strzeleckich od 3 VIII 194 w I plutonie 2. komp. III baonu 1. pp. Następnie w stopniu ułana w 1. szw. i szw. km.1. puł LP. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) wykazany w Polskim Korpusie Posiłkowym. Awansował do stopnia kpr. Po próbie przejścia przez front pod Rarańczą (15–16 II 1918) internowany w Witkowicach.Od 26 XI 1918 w WP. W 1931 w 3. pspodh w stopniu st. sierż. Służbę zakończył w stopniu kpt. Zmarł 4 IV 1962, został pochowany na Cmentarzu Parafialnym przy ul. Komonieckiego w Żywcu. Odznaczony KN, Brązowym KZ i Odznaką „Zawierną służbę”
Stan zachow.: ślady składania, dziurkowanie, niewielkie przedarcia, zagięcia, zabrudzenia
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Zespół dokumentów członków Koła Byłych Żołnierzy 1. Pułku Ułanów Legionów Polskich Beliny] : [karta zgłoszenia i poświadczenie służby Tomasza Kozłowskiego]
Temat:
Kozłowski, Tomasz (1895-1946)
1 Pułk Ułanów Beliny im. Józefa Piłsudskiego (Legiony Polskie ; 1914-1917)
Koło b. Żołnierzy 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich Beliny im. Józefa Piłsudskiego
Centralne Archiwum Wojskowe im. mjr. Bolesława Waligóry
Organizacje kombatanckie
Polska
Bezpieczeństwo i wojskowość
Historia
Rok wydania:
[1937-1938]
Uwagi:
Tytuł nadany przez katalogującego
Zawiera: 1. Karta zgłoszenia do Koła Żołnierzy b. 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich, druk wypełniony odręcznie z podpisem, [ok. 1938], na górze data przyjęcia zgłoszenia odr.: 6.VI.38, podpis nieczytelny, 2 karty. 2. Poświadczenie służby wyd. przez Archiwum Wojskowe, Warszawa 15 IV 1937, podpisał mjr Bolesław Waligóra, mps, rps, 1 karta
Wg bazy Żołnierze Niepodległości: Kozłowski Tomasz Stefan, ur. 23 XII 1895 w m. Przybysławice k. Miechowa, s. Stefana, ziemianina, i Marii z d. Strasburger, w. rzymskokatolickie, przyn. Tczyna pow. Miechów. Student. Książeczka wojskowa nr 16225. Podczas nauki w gimnazjach warszawskich działał w Organizacji Postępowo-Niepodległościowej Szkół Średnich, 1912–1914 w ZWC. W VIII 1914 wstąpił do LP, przydzielony do 2. komp. VI baonu, od 13 XI 1914 służył w kaw, w. Beliny-Prażmowskiego i 1. puł LP. 31 III 1917 ukończył Kawaleryjską Szkołę Oficerską 1. puł LP w Ostrołęce, uzyskując ocenę dobrą. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) internowany w Szczypiornie, zdołał zbiec i zasilił szeregi POW. Uczestniczył w antyniemieckich manifestacjach studenckich w V 1918, podczas jednej z nich został ranny. Przyjęty do WP dekretem z 18 XII 1918 z zatwierdzeniem stopnia ppor., nadanego mu przez Ministra Wojny TRLRP płk. E. Rydza-Śmigłego Walczył z bolszewikami w szeregach 11. puł. Po wojnie przeszedł do rezerwy w stopniu por. rez. kaw., po 1921 prowadził majątek rodzinny w Przybysławicach. Działał także społecznie w organizacjach rolniczych. Poseł na Sejm RP 1930–1938 (pierwsze ślubowanie złożył 13 II 1931). Podczas niemieckiej okupacji czynny w ZWZ-AK, od V 1943 ukrywał się. Po V 1945 został administratorem majątków państwowych w Urzędzie Ziemskim Dolnego Ślaska. W II 1946 został dyrektorem Państwowych Nieruchomości Ziemskich w Koszalinie. Zmarł podczas próby ratowania tonącej w Mielnie k. Koszalina 14 VII 1946. Brat Leona, legionisty i premiera. Odznaczony VM 5. kl., KN, OOP 4. kl., KW, Złotym KZ 2x
Stan zachow.: ślady składania, niewielkie przedarcia, zagięcia, przedziurkowanie, zabrudzenia
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Karta wyjazdu dla Jana Trzeciaka z 4 pułku piechoty wystawiona przez komendę Legionów Polskich]
Autorzy:
Trzeciak, Jan
Temat:
Szumski Jan (1893-po 1956)
Legiony Polskie (1914-1917)
4 Pułk Piechoty (Legiony Polskie ; 1914-1917)
I wojna światowa (1914-1918)
Rozkazy wyjazdów
Podróże służbowe wojskowe
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rok wydania:
11 XI 1915
Uwagi:
Tytuł nadany przez katalogującego
Formularz w języku niemieckim, wypełniony ręcznie, w lewym górnym rogu podłużna pieczątka: "K. u. k. Kommando Polnischer Legionen", pośrodku okrągła pieczątka: "K. u. k. Kommando Polnischer Legionen" i podpis: "Zagórski hptm." (prawdop. to szef sztabu LP kpt. Włodzimierz Ostoja-Zagórski), na dole podpis właściciela dokumentu: "Trzeciak Jan"; w dokumencie określono cel podróży, środek transportu, informację o tym, że właściciel karty jest zaszczepiony oraz wolny od infekcji i szkodników; na kolejnych dwóch stronach znajdują się pieczątki potwerdzające miejsca pobytu: Rożyszcze (Ukraina) 15 XI 1915, Sokal 16 XI 1915 i Bielitz 21 XI 1915
Ordynans oficera 4 pp Jan Trzeciak miał udać się koleją do Lublina przez Lwów, gdzie po załatwieniu spraw urzędowych miał pozostać przez 24 godziny, a następnie udać się do Białej z żołnierzem Legionów Polskich Janem Szumskim
Wymieniony w dokumencie Jan Trzeciak prawdopodobnie jest tożsamy z Janem Trzeciakiem, ur. w 1893, przyn. Rzeszów. Książeczka wojskowa nr 31208. Wykazany w 10. komp. 4. pp III Brygady LP. Następnie przydzielony do KIZ jako ordynans mjr Eydziatowicza. 6 VII 1917 popełnił samobójstwo w Warszawie (baza: Żołnierze Niepodległości)
Wymieniony w dokumencie Jan Szumski to prawdopododnie: Szumski Jan, ur. 8 V 1893 w m. Gliniany k. Lwowa, s. Stanisława, urzędnika, i Stefanii z d. Gramska.Przed wybuchem I wojny światowej studiował medycynę na Uniwersytecie Lwowskim. Należał do lwowskiej drużyny strzeleckiej. W VIII 1914 wstąpił do LP. Po utworzeniu 4. pp III Brygady LP dowodził plutonem w 12. komp. III baonu tego pułku. Wraz z nim wyruszył 15 VII 1915 na front. Wyróżnił się w czasie bitwy pod Jastkowem (31 VII - 3 VIII 1915). Wkrótce mianowany chor. san. rozkazem Komendy LP nr 148 z 28 VIII 1915. Na froncie wołyńskim zachorował i do 22 XI 1915 leczył się w Szpitalu LP w Lublinie a następnie w szpitalu w Białej. W I 1916 przeniesiony do Domu Rekonwalescentów w Kamieńsku w celu wzmocnienia obsady medycznej. 1 XII 1916 awansowany został ppor. san. Wiosną 1917 pełnił służbę w 4. pp LP i w Oddziale Sztabowym Komendy LP, nadal jako ppor. Po kryzysie przysięgowym (VII 1917) wcielony do armii austriackiej. Urlopowany dla dokończenia studiów, 27 VII 1918 otrzymał we Lwowie dyplom lekarski. W XI 1918 zgłosił się do 4. pp Leg. w Krakowie. Rozkazem gen. B. Roi z 24 XI 1918 przeniesiony z 4. pp Leg. do kancelarii sanitarnej Szefa Sanitarnego PKW Lwów, po czym rozkazem MSWojsk. z 16 XII 1918 przydzielony do Departamentu Sanitarnego MSWojsk. Przyjęty do WP dekretem z 22 II 1919. Po wojnie bolszewickiej przeniesiony do rezerwy i zweryfikowany jako kpt. rez. lek. ze starszeństwem z 1 VI 1919. W 1925 pozostawał w służbie czynnej na etacie 21. pp. Przemianowany na oficera służby stałej, w 1928 był lekarzem w 1 Szpitalu Okręgowym w Warszawie. Przed 1932 przeniesiony w stan spoczynku. Pracował jako lekarz cywilny o specjalności skórno-wenerycznej. W 1933 pełnił funkcję kierownika oddziału lwowskiego związku kas chorych. Jeszcze w 1956 praktykował w Ciechanowie. Brat Stanisława, legionisty. Odznaczony VM 5. kl. i KN, Odznaką I Brygady (baza: Żołnierze Niepodległości)
Stan zachow.: ślady składania, osłabienie papieru w miejscach składania, zabrudzenia, niewielkie uszkodzenia krawędzi
Rękopis (manuskrypt)
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies