Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "jordan" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-6 z 6
propozycja biblioteki
Tytuł:
Wspomnienia Wielkiej Wojny
Autorzy:
Rozwadowski, Tadeusz Jordan (1866-1928)
Temat:
Rozwadowski, Tadeusz (1866-1928)
I wojna światowa (1914-1918)
Bitwy
Galicja (kraina historyczna)
Rok wydania:
2015
Wydawca:
Warszawa : Wydawnictwo DiG
Klas. wewnętrzna:
KSIĘGOZBIÓR OGÓLNY / BIOGRAFIE, PAMIĘTNIKI INDYWIDUALNE
Seria:
Pamiętniki z XVII-XX w.
Uwagi:
Zawiera aneksy
Na s. red.: Cop. 2014
Indeksy
Książka
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Odpisy rozkazów Naczelnego Dowództwa WP z okresu 1918-1920 r. i grupy operacyjnej gen. Żeligowskiego]
Autorzy:
Żeligowski, Lucjan (1865-1947)
Piłsudski, Józef (1867-1935)
Rozwadowski, Tadeusz Jordan (1866-1928)
Temat:
1 Dywizja Litewsko-Białoruska
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Bunt Żeligowskiego (1920)
Konflikt polsko-litewski (1919-1920)
Litwa Środkowa (1920-1922)
Wilno (Litwa)
Rok wydania:
[Po 1920-przed 1935]
Uwagi:
Tytuł nadany przez katalogującego
Maszynopis na gładkich składkach, w lewym górnym rogu odręczny zapis tematu rozkazu czarnym tuszem
Zawiera: 1) Rozkaz o objęciu Naczelnego Dowództwa, Rozkaz dzienny nr 1, Warszawa 12 listopada 1918 r., Józef Piłsudski, k. 1 ; 2) Rozkaz Naczelnego Wodza do natarcia z dnia 15 VIII 20 r. Rozkaz operacyjny, Józef Piłsudski, k. 2-3 ; 3) Rozkaz Naczlnego Wodza po zakończeniu wojny, Rozkaz nr 88, Poczta polowa 16 X 1920, Józef Piłsudski, k. k. 4-5 ; 4) Rozkaz Naczelnego Wodza do przegrupowania z dnia 6 VIII 1920 r., Nr 8358/III, Warszawa 5 VIII 1920 r., gen. Tadeusz Rozwadowski, k. 6-8; 5) Rozkazy operacyjne Gen. Żeligowskiego do zajęcia Wilna, k.10, k. 12: - Rozkaz operacyjny 8 X 20, 2 strony; - Nr 1, Do D-twa 1 Dyw. Lit. Biał., 8 X 1920, 1 strona
Stan zachow.: zabrudzenia, zwł. na pierwszej karcie
Dostępne w wersji cyfrowej. Wojskowa Biblioteka Cyfrowa Zbrojownia
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Zespół dokumentów dotyczących Kazimierza, Romana i Włodzimierza Eminowiczów] [Rękopis] : [dokumenty dotyczące Romana Eminowicza]
Temat:
Eminowicz, Roman (1900-1920)
Eminowicz, Wincenty
Eminowiczowie (rodzina)
Polski Korpus Posiłkowy
43 Pułk Strzelców Kresowych
2 Pułk Szwoleżerów Rokitniańskich (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr V Kraków
Wojna polsko-ukraińska (1918-1919)
Obozy dla internowanych - Węgry - 1914-1918 r.
Order Wojenny Virtuti Militari
Pogrzeby żołnierskie
Bitwa o Lwów (1918-1919)
Ormianie
Wojsko
Odznaki i oznaki
Polska
Rok wydania:
1919-1921
Uwagi:
Tytuł nadany przez katalogującego
Zbiór obejmuje 1 dyplom odznaki, 6 dokumentów i 1 fotografię
Zawiera: 1) Dyplom nadania odznaki honorowej „Orlęta”, faksymile podpisu dowódcy armii „Wschód” gen. Tadeusza Rozwadowskiego, nr 30080, Lwów 19 III 1919 (Odznaczenie było przyznawane za walki w obronie Lwowa w okresie jego oblężenia oraz za walki o Kresy Wschodnie i Ziemię czerwieńską), druk, rps, k. [1]; 2) Zaświadczenie o internowaniu w Bustyahaza - po rozwiązaniu Polskiego Korpusu Posiłkowego - Romana Eminowicza, b. szereg. PKP, przydzielonego ostatnio do 2 p. uł. PKP, Kraków 9 X 1919, pieczęć tuszowa: „Biuro Likwidacyjne N.K.N.”, podpis wz. nieczyt. (zaświadczenie było potrzebne do ustalenia żołdu), mps, rps, k. [2]; 3) Zawiadomienie przesłane przez rzymskokatolickie duszpasterstwo wojsk polskich w Zamościu do Wincentego Eminowicza w Krakowie o tym, że „żołnierz 43 pułku strzelców kres. Roman Eminowicz s. Wincentego i Heleny z d. Zopoth oddał swe życie dla dobra Ojczyzny. Zmarł w szpitalu wojskow. w Zamościu 10 listopada 1920 r. Pochowany z honorami wojskowymi na cmentarzu parafialnym w Zamościu”, nr grobu 370, formularz drukowany wypełniony ręcznie, podpisany przez księdza (ks. Jankowski?), pieczęć tuszowa, druk, rps, k. [3]; 4) Zawiadomienie dr. Wincentego Eminowicza o skierowaniu do Adjutantury Generalnej Naczelnego Wodza celem przedłożenia do zatwierdzenia Naczelnemu Wodzowi wniosku o odznaczenie orderem Virtuti Militari plut. śp. Romana Eminowicza, 17 III 1921, podp. za zgodność porucznik adj. szt. (nieczyt.), mps. rps, k. [4]; 5) Wyciąg z Dziennika Personalnego nr 18 z dnia 7 maja 1921 dot. mianowania śp. plut. Romana Eminowicza z 43 p.p. podporucznikiem piechoty „w uznaniu nadzwyczajnych zasług dla dobra ojczyzny położonych i okupionych śmiercią wskutek ran poniesionych na froncie”, Kraków 9 IX 1921, pieczęć: „Adjutantura Dow. Okręgu Generalnego w Krakowie” oraz „Dowództwo O. Gen. w Krakowie, podp. Łukaczyński, mps, rps, k. [5] ; 6) Wyciąg z Dziennika Personalnego MSWojsk. Nr 18 z 27/V 1921 o mianowaniu ppor. piech., pieczęć tuszowa Dowództwo O. Gen. w Krakowie, za zgodn. ppłk. (Hakorkiewicz??), mps, rps, k. [6]; 7) Wyciąg z Dziennika Personalnego MSWojsk. Nr 43 z 27 XII 1921 o nadaniu orderu Virtuti Militari V klasy ppor. śp. Romanowi Eminowiczowi z 7 pap., za zgodność wyciągu kpt. Łukaczyński, pieczęć: „Dowództwo Okręgu Korpusu nr V w Krakowie”, mps, rps, k.[7]; 8) Zdjęcie pośmiertne, na odwrocie pieczęć: „J. Strzyżowski. Zakł. Art. Fotografii w Zamościu”, [XI 1920]
Roman Eminowicz (1900-1920) był synem Wincentego Eminowicza, starszego radcy magistratu krakowskiego i Heleny z Zopothów, poetą i krytykiem literackim, w 1917 r. wstąpił do Legionów Polskich, byl internowany w Huszcie, był uczestnikiem walk w obronie Lwowa i kresów wschodnich, podczas wojny polsko-bolszewickiej walczył w szeregach 43 Pułku Strzelców Kresowych jako jednoroczny plutonowy, został ranny 8 X 1920 pod Nowogrodem Wołyńskim, zmarł 20 XI 1920 r. w szpitalu wojskowym w Zamościu, pośmiertnie awansowany na podporucznikiem artylerii i odznaczony Orderem Virtuti Militari
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Zespół dokumentów wojskowych ppłk. Rudolfa Matuszka z lat 1918-1938]
Temat:
Matuszek, Rudolf (1892-1949)
10 Pułk Piechoty (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Dowództwo (Okręg Korpusu Nr IV ; Łódź)
Okręg Korpusu Nr X. Dowództwo
Krzyż Zasługi
Order Wojenny Virtuti Militari
Order Odrodzenia Polski
Krzyż Waleczności b. Ochotniczej Sprzymierzonej Armii generała Stanisława Bułak-Bałachowicza
Wojsko
Odznaki i oznaki
Ordery i odznaczenia
Austria
Polska
Rok wydania:
1918-1938
Uwagi:
Tyt. nadany przez katalogującego
Zawiera: 1) Nominacja na stopień porucznika, j. niem., dat. Wien, 16 marca 1918, podpisał szef departamentu ministerstwa obrony narodowej: "Richard Schreyer", ozdobny druk z pieczęciami tłoczonymi z godłem Austro-Węgier, na odwrocie pieczęci tuszowe: "K.k. Schützenregiment Nr 31" z podpisami m.in. Matuszka, dat. 25 marca 1918, [1] k., 45x29,5 cm ; 2) Dyplom nadania odznaki honorowej "Orlęta", L. 20.366, dat. we Lwowie, 19 marca 1919 r., podpisał: gen. Tadeusz Rozwadowski: "Rozwadowski", wizerunek odznaki w lewym górnym rogu: cztery stylizowane sylwetki orląt, tworzących ramiona krzyża, pomiędzy nimi promienie, pośrodku odznaki, w okrągłym medalionie herb Lwowa, otoczony napisem "OBROŃCY KRESÓW WSCHODNICH", litogr., [1] k. 15,5x18 cm ; 3) Legitymacja odznaki Orderu Virtuti Militari klasy V, nad. dnia 16/III 1921 roku, nr 2358, z pieczęcią tuszową Adjutantury Generalnej Naczelnego Dowództwa Wojsk Polskich, z podpisem mjr Adolfa Macieszy (szefa wydz. odznaczeń przy Naczelnym Wodzu): "A. Maciesza", litogr., [1] k., 34x21,5 cm ; 4) Pochwała. Wyciąg z rozkazu dziennego D.O. Korp. IV z dnia 4 listopada 1922 r. za zasługi przy rozbudowie obozu ćwiczeń w Raduczu, dat. Łódź, dnia 11 grudnia 1922, podp. Dowódca Okręgu Korpusu gen. dyw. Stefan Majewski: "Majewski", druk, mps, [1] k., 33x21 cm ; 5) Pismo Dowództwa 26 DP do mjr Matuszka, dowódcy III/10p.p. w sprawie przesłania wyciągu z rozkazu DOK IV, dat. Skierniewice, 15 grudnia 1922, podp. wz. szefa sztabu kpt Bronisław Rosiński: "Rosiński", mps, [1] k., 10,5x17 cm ; 6) Dyplom nadania Złotego Krzyża Zasługi (nr 881/Or/30) za zasługi na polu wyszkolenia wojska, pieczęć sucha Prezesa Rady Ministrów, podp. premiera Walerego Sławka: "W. Sławek", dat. Warszawa, 10 maja 1930, [1] k., 37x23 cm ; 7) Zaświadczenie tymczasowe - Krzyż Waleczności b. ochotniczej Armji Sprzymierzonej Generała Stanisława Bułak-Bałachowicza: "St. Bułak Bałachowicz", dat. Warszawa, dnia 22 maja 1931, podp. dowódca: Stanisław Bułak-Bałachowicz, w imieniu członków kapituły: "Jabłoński kpt rez.", nad tekstem wizerunek odznaczenia [1] k., 29x22 cm ; 8) Dyplom nadania Brązowego Medalu za Długoletnią Służbę, dat. Przemyśl, dnia 10 maja 1938 r., pieczęć tuszowa Dowództwa O.K. Nr X, podp. dowódca Okręgu Korpusu nr X gen. bryg. Wacław Scaevola-Wieczorkiewicz: "Wieczorkiewicz", [1] k., 29,5x21 cm ; 9) Nadanie odznaki Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski, w górnym lewym rogu wizerunek odznaczenia, dat. Warszawa, dnia 2 grudnia 1938, podpis. wz. kanclerza gen. Aleksander Osiński: "A. Osiński", [1] k., 29,5x21 cm
Stan zachow.: 1) ślady składania, zabrudzenia, zagniecenia ; 2) drobne zaplamienia ; 3) ślady składania, drobne zaplamienia ; 4) ślady składania, ślady rdzy ; 5) ślady składania, ślady rdzy po spinaczu ; 6) zagięcia po składaniu, przedarcia na zgięciach, zaplamienia ; 7) ślady składania, przedarcie w lewym górnym rogu, przedarcie w górnej części pośrodku, niewielki ubytek karty ; 8) ślady składania, 9) ślady składania, przedarcie z prawej strony
Rudolf Matuszek (1892-1949) - w 1913 r. w 31 p. strz. c.k. armii, walczył na froncie ros. i wł., awansując do stopnia kpt., od 1919 r. w składzie 10 pp walczył w wojnie pol.-bolsz., na froncie białoruskim i w Małopolsce zach., awans. do stopnia mjr., 13 kiwetnia 1921 odznaczony Orderem Wojskowym Virtuti Militari, komendant Obozu Ćwiczebnego w Raduczu, skąd wrócił do 10 pp w Łowiczu, w 1924 r. dow. Batalionu Szkolnego w Dow. OK nr IV w Łodzi, później w Dow. OK nr X w Przemyślu, od 1928 ppłk., 1928 dow. Szkoły Podch. Rezerwy Piech. przy DOK nr X, 1930-33 - zca dow. 15 pp, 1934-1938 komendant Szkoły Podof. Piech. dla Małoletnich nr 3 w Nisku. Wziął udział w kampanii wrześniowej w 16 pp w składzie 6 DP, przebywał w oflagu Murnau, po wojnie powrócił do kraju
Dokumenty w j. pol. i niem
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Dokumenty płk. art. Ottokara Wincentego "Brzozy" Brzeziny]
Temat:
Latour, Stefan de (1862-1923)
Brzoza-Brzezina, Ottokar Wincenty (1883-1968)
Theresianische Militärakademie
Ministerstwo Wojny (Austro-Węgry)
Ministerstwo Spraw Wojskowych (Polska)
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr I Warszawa (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr VIII Toruń (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Związek Strzelecki "Strzelec"
Legiony Polskie (1914-1917)
Oficerskie Sądy Honorowe (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Wojsko
Szkolnictwo wojskowe
Artyleria
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Służba wojskowa
Austria
Polska
Bezpieczeństwo i wojskowość
Rok wydania:
[1900-1928]
Uwagi:
Tytuł nadany przez katalogującego
Zawiera: I). Zaświadczenia dotyczące okresu nauki w Szkole Kadetów Artylerii w Wiener Neudstadt (karty 1-4): 1. Mittheilung (informacja o sukcesach w nauce w roku 1889/1900) – K.und. k. Artillerie-Cadettenschule, podpisy nieczytelne. 2. Classifications-Nachricht za rok szkolny 1900/1901, K.und. k. Artillerie-Cadettenschule, podpisy nieczytelne (major Gustaw Kuchinka?]. 3. Classifications-Nachricht za rok szkolny 1901/1902, K.und. k. Artillerie-Cadettenschule, podpisy nieczytelne (mjr Gustaw Kuchinka?). 4. Classifications-Ausweis za rok 1902/1903, K.und. k. Artillerie-Cadettenschule, Wien 17 VIII 1903, podpisy nieczytelne (mjr Gustaw Kuchinka?). II). Służba w armii Austro-Węgier (c.k. 31 pułku artylerii dywizyjnej (później 31 Pułku Armat Polowych w Stanisławowie) - karty 5-36: 1. Brzeżany, 25 VIII 1903, podłużna pieczęć tuszowa: "K. und k. Divisions-Artillerie-Regiment Nr 31", podpis nieczytelny. 2. Zaświadczenie Ministerstwa Wojny, dotyczące nominacji na stopień: Cadet-Officiers-Stellvertreten (kadet-zastępca oficera), Wien, 5 VIII 1903, blankiet drukowany z nagłówkiem: "Kaiserl. und Konigl. Reichs Kriegs Ministerium", podpis nieczytelny 3. Pismo adresowane do Ottokara Brzeziny w Stanisławowie, dat. Lemberg, 22 VIII 1907, podpis Schneider? 4. Pismo ppor. Ottokara Brzeziny, Budweis (Czeskie Budziejowice), 4 II 1909, przyklejony znaczek o wartości 1 korony, na odwrocie podpis płk. Tadeusza Rozwadowskiego, dowódcy 31 pułku armat polowych. 5. Urlaubsbewilligung (zezwolenie na urlop ppor. Ottokara Brzeziny i przejazd ze Stanisławowa do Wiśnicza), Sarajewo, 7 VII 1909, podłużna pieczątka: "Gebirgsartillerieregiment Nr. 4" (Pułk Artylerii Górskiej nr 4), podpis nieczytelny. 6. Pismo z jednostki w sprawie sprzętu artyleryjskiego na wykłady „Związku Strzeleckiego”, Stanislau, 28 XI 1913, podpis nieczytelny (informujemy, że Państwa prośba o dostarczenie materiałów artyleryjskich na wykłady dla klubu strzeleckiego „Związek Strzelecki” w miesiącach grudzień i styczeń 1913-14 nie zostanie w chwili obecnej rozpatrzona). 7. Dokument w formie tabeli, Stanislau, 28 V 1914. 8. Einberufungskarte (karta werbunkowa?), K. und. Erganzungsbezirskommando, Stanislau, 26 VII 1914, podpis nieczytelny. 9. Odpis pisma do w sprawie mjr. Ottokara Brzeziny, Standort des AOK, 8 II 1917, niżej pismo z K.u.k Miilitarkommando Pozsony [Bratysława] do Dowództwa do 30 p. art. 10. Pismo do Dowództwa baterii zapasowej 30 p. art., Pozsony, 27 II 1917. 11. Pismo do Ottokara Brzeziny, pieczątka: "Ehrenrathlicher Ausschuss beim Erbaon des k.u.k I.R. Nr 72", Pozsony 4 III 1917, podpis nieczytelny. 12. Pismo z Baterii Zapasowej 30 p. art. (pieczątka: Ersatzbatterie k.u.k. Feldkanonenregiment No 30) do mjr. Ottokara-Brzeziny, Hajmasker (Węgry), 17 III 1917, pismo nieczytelne. 13. Odpis pisma z dowództwa wojskowego w Pozsony, pieczątka: Ersatzbatterie k.u.k. Feldkanonenregiment No 30, Pozsony, 21 III 1917. 14. Odpis pisma z dowództwa wojskowego w Pozsony, pieczątka: Ersatzbatterie k.u.k. Feldkanonenregiment No 30, Pozsony 21 III 1917. 15. Pismo do Ministerstwa Wojny, 30 p. art., bateria zapasowa, Hajmasker (Węgry), 25 III 1917, bez podpisu, na stronie 4 rękopis. 16. Odpis pisma z Ministerstwa Wojny do Dowództwa baterii zapasowej 30 p. art., podpis za zgodność: Friedrich de Colle, Wien, 14 V 1917. 17. Podanie mjr. Ottokara Brzeziny do cesarza Karola I, feldpost 361, 1 IX 1917, rękopis. 18. Podanie mjr. Ottokara Brzeziny do cesarza Karola I - brudnopis. 19. Verzeichnis, Wien, 24 IX? 1917, podpisy nieczytelne. 20. Vormerkblatt fur die Qualificationsbeschreibung fur 1/8 1914 bis 31/5/1916 (arkusz zawiadomień do opisu kwalifikacji?). III). Służba w Legionach Polskich (karty 37-46): 1. Odpis: Spis rzeczy zdeponowanych z magazynu warsztatów Artylerii w forcie Gorczakowie, Dęblin 12 VIII 1916, mps. 2. Odpis rozkazu płk. Szeptyckiego do płk. Zielińskiego w sprawie dochodzenia przeciw mjr. Ottokarowi Brzezinie, komendantowi 1 pułku artylerii, Komenda Legionów Polskich, 31 XII 1916. [na odwrocie oświadczenie Ottokara Brzeziny), mps. 3. Pismo Ottokara Brzeziny do Ministerstwa Wojny, Dęblin 9 I 1917 + brudnopis. 4. Tłumaczenie – Orzeczenie Oficerskiego Sądu Honorowego, Warschau, 25 I 1917. 5. Rozkaz oficerski nr 102 płk. Szeptyckiego, o zwolnieniu z Legionów Polskich i przeniesieniu do c i k. 30 p. art., Warszawa 15 II 1917 + dublet
IV). Służba w Wojsku Polskim (karty 47-73): 1. Karta ewidencyjna, z podpisem, ok 1919 r. 2. Wyciąg wierzytelny z rozkazu Dowództwa Generalnego Okręgu w Krakowie o mianowaniu szefem Sztabu Naczelnego Dowództwa Artylerii w Krakowie, Gołogórski, za zgodność z oryginałem kpt. dr K. Polakiewicz, pieczątka tuszowa: "Polska Komenda Wojskowa w Krakowie", Kraków, 29 XI 1918. 3. Rozkaz dzienny L. 86 Dowództwa Artylerii OG Kraków, Kraków 4 IV 1919 o odejściu Ottokara Brzeziny na stanowisko w M.S.W., 4. Karta ewidencyjna, po 1919, 5. Zawiadomienie z MSWojsk. - pismo gen. Kazimierza Sosnkowskiego, za zgodność por. Michałowski, Warszawa 9 VII 1920, dotyczy oddania do dyspozycji gen. Edwarda Rydza-Śmigłego 6. Zawiadomienie z Oddziału V MSWojsk o zatwierdzeniu w stopniu pułkownika Artylerii, podpisał płk szt. gen. Zygmunt Platowski, Warszawa, 18 VII 1920. 7. Meldunek dowódcy Frontu Płd-Wsch. o objęciu dowództwa 6 Dywizji Piechoty przez płk. Ottokara Brzezinę,13 VII 1920, podpisał gen. por. Edward Rydz-Śmigły. 8. Odpis depeszy j.w. do płk. Brzeziny, 14 VII 1920. 9. Odpisy pism ppłk. SG Stanisława Kwaśniewskiego dot. szeregowców przynależnych do II Łódzkiego baonu etap., 13 VIII 1920, prezenta Dowództwa Forntu Południowego oraz Dowództwa 6 Armii. 10. Deklaracja płk. Brzeziny dotycząca gaży i przydziału, Warszawa, 10 XII 1920, podpis: Brzezina. 11. Raport o stanie liczebnym w dniu 15 XII 1920 i o jego zmianach za czas od 1 XII do 15 XII 1920, podpisał: Jarosz płk. 12. Pismo ze Sztabu Oddziału V MSWojsk do Naczelnego Dowództwa WP - Adiutantury Szefa Sztabu Generalnego, w sprawie przeniesienia płk. Brzeziny w stan spoczynku, Warszawa, 18 V 1921, podpisał płk. Leon Łuskino. 13. Odpis pisma Departamentu X MSWojsk do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr 1 w sprawie klaczy „Wanda” zabranej przez płk. Brzezinę z 6 pac., Warszawa 28 VII 1922, za zgodnośc odpisu podpis: Herburt por.. 14. Pismo płk. Brzeziny do Departamentu X MSWojsk w sprawie klaczy „Wanda”, Warszawa, 10 VIII 1922, podpis: Brzezina płk.. 15. Karta ewidencyjna nr 23 klaczy „Wanda”, Oddział: Zapas koni FOK Nr 1, 1923, pieczątka tuszowa, podpis rtm nieczytelny. 16. Rozkaz Nadzwyczajny Tajny nr 38, druk, w sprawie napomnienia płk. Brzeziny, szefa Art. I Uzbroj. DOK, który jako przewodniczący Komisji Kontrolującej stan prac PKU Warszawa-Miasto dopuścił się zredagowania sprawozdania w tonie niewłaściwym, gen. bryg. de Latour – dowódca DOK Nr VIII, Toruń 11 VII 1923. 17. Protokół z posiedzenia Komisji dla obliczenia wysługi lat przy DOK VIII W Toruniu, 1924, na odwrocie uchwała podpisy członków komisji: ppłk. Ignacego Hermanowskiego, ppłk. Karola Guilleaume, ppłk. Wiktora Skali, mjr. Stefana Załęskiego, prezenta 8 Pułku Artylerii i Dowództwa OK, druk, rps. 18. Odpis uchwały Sądu Honorowego dla oficerów sztabowych przy DOK VIII w Toruniu, w sprawie honorowej płk. Brzeziny, Toruń, 2 V 1925, podpisał za zgodność kpt. Edmund Węgleński, do wiadomości płk. Brzeziny podpisał: gen. Zemanek. 19. Odpis uchwały Sądu Honorowego dla oficerów sztabowych przy DOK VIII w Toruniu w sprawie honorowej płk. Brzeziny, Toruń 4 VII 1925, za zgodnośc odpisu: kpt. Węgleński, podpisał do wiadomości płk SG Mochnacki. 20. Pismo płk. Karola Podonowskiego, wz. szefa art. i uzbroj. OK VIII, do płk. Brzeziny, dot. uregulowania sprawy konia „Wanda”, Toruń 19 VIII 1927. 21. Protokół z posiedzenia Komisji Rewizyjnej dla obliczeń wysługi lat przy DOK VIII w Toruniu, w dniu 17 I 1928, podpisali: mjr. Jan Ożegalski, kpt. Julian Blank, por. Stefan Tarło, Bolesław Drogomirecki, Zbigniew Burian, Hieronim Jarmuż. 22. Do Naczelnego Wodza w drodze służbowej (brudnopis). 23. Do Prokuratorji Sądu Wojskowego Okręgu Generalnego (brudnopis). Dołączono: wiersz dedykowany: "Panu Pułkownikowie Oskarowi Brzezinie w hołdzie najszczerszym, choć nieco egzaltowanym. Kłodzko dnia 26 V 1955"
Ottokar Wincenty Brzoza-Brzezina, niem. Ottokar Březina (ur. 3 marca 1883 w Protivínie w Czechach, zm. 30 sierpnia 1968 w Zielonce pod Warszawą) – pułkownik artylerii Wojska Polskiego, pośmiertnie awansowany na generała brygady. Wstąpił do Szkoły Kadetów Artylerii w Wiener Neustadt, którą ukończył w sierpniu 1903 i został wcielony do c. i k. 31 pułku artylerii dywizyjnej w Stanisławowie, który w 1908 został przemianowany na c. i k. 31 pułk armat polowych. W 1909 został przeniesiony do rezerwy i przydzielony w rezerwie do 31 pułku armat polowych. W 1911 wstąpił do Związku Walki Czynnej, a następnie do Związku Strzeleckiego, w którym sprawował funkcję komendanta na miasto Stanisławów. Po wybuchu I wojny światowej, od sierpnia 1914 służył w Legionach Polskich. Uczestniczył m.in. w bitwie pod Krzywopłotami, gdzie wsławił się skutecznym ogniem jedynej baterii artylerii, którą dowodził. Do marca 1917 był organizatorem i dowódcą 1 pułku artylerii, a do lipca 1917 sprawował funkcje dowódcy baterii i dywizjonu w c. i k. 28 pułku armat polowych. Po kryzysie przysięgowym został wcielony do armii austriackiej i został dowódcą baterii zapasowej w c. i k. 1 pułku artylerii górskiej. Do 1918 jego oddziałem macierzystym w c. i k. Armii był 31 pułk armat polowych, przemianowany kolejno na 30 pułk armat polowych i 30 pułk artylerii polowej. W listopadzie 1918 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego. Do grudnia 1918 był dowódcą Podhalańskiego Okręgu Wojskowego w Nowym Targu oraz czasowo szefem i dowódcą Okręgu Generalnego Kraków. W kwietniu 1919 został dowódcą 1 pułku artylerii polowej Legionów. Od kwietnia do czerwca 1920 pełnił funkcję szefa sekcji amunicji w Departamencie Artylerii Ministerstwa Spraw Wojskowych, po czym został inspektorem artylerii Armii Rezerwowej. W czerwcu 1920 objął dowództwo 6 Dywizji Piechoty, z którą walczył krótko w wojnie polsko-bolszewickiej. Już w sierpniu 1920 został zastępcą dowódcy artylerii obrony Warszawy. W okresie od stycznia do czerwca 1921 był oficerem inspekcyjnym artylerii przy szefie Sztabu Generalnego. Do września 1922 sprawował funkcję oficera sztabu w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie. 5 września 1922 został przeniesiony z Rezerwy Oficerów Sztabowych DOK I do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu na stanowisko szefa Artylerii i Służby Uzbrojenia[7]. Służbę na tym stanowisku pełnił do listopada 1925 roku, a następnie znajdował się w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu. 31 sierpnia 1927 roku został przeniesiony w stan spoczynku. Awanse: kadet-zastępca oficera – 1 września 1903, podporucznik – 1 listopada 1905, porucznik – ze starszeństwem z 1 maja 1911, kapitan – 1914 (w c. i k. Armii kapitan rezerwy ze starszeństwem z 1 września 1915, major – 1915, podpułkownik – 1918, pułkownik – 1920 generał brygady – 1969 (pośmiertnie, mianowanie z 15 lutego 1969 przez Prezydenta RP na Uchodźstwie Augusta Zaleskiego) (wikipedia)
Stan zachow.: ślady składania, zabrudzenia, zaplamienia, zagięcia rogów, przedarcia
J. polski, j. niemiecki
Rękopis (manuskrypt)
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies