Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ordery i odznaczenia wojskowe Polska 1918-1921 r." wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Zespół dokumentów wojskowych ppłk. Rudolfa Matuszka z lat 1918-1938]
Temat:
Matuszek, Rudolf (1892-1949)
10 Pułk Piechoty (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Dowództwo (Okręg Korpusu Nr IV ; Łódź)
Okręg Korpusu Nr X. Dowództwo
Krzyż Zasługi
Order Wojenny Virtuti Militari
Order Odrodzenia Polski
Krzyż Waleczności b. Ochotniczej Sprzymierzonej Armii generała Stanisława Bułak-Bałachowicza
Wojsko
Odznaki i oznaki
Ordery i odznaczenia
Austria
Polska
Rok wydania:
1918-1938
Uwagi:
Tyt. nadany przez katalogującego
Zawiera: 1) Nominacja na stopień porucznika, j. niem., dat. Wien, 16 marca 1918, podpisał szef departamentu ministerstwa obrony narodowej: "Richard Schreyer", ozdobny druk z pieczęciami tłoczonymi z godłem Austro-Węgier, na odwrocie pieczęci tuszowe: "K.k. Schützenregiment Nr 31" z podpisami m.in. Matuszka, dat. 25 marca 1918, [1] k., 45x29,5 cm ; 2) Dyplom nadania odznaki honorowej "Orlęta", L. 20.366, dat. we Lwowie, 19 marca 1919 r., podpisał: gen. Tadeusz Rozwadowski: "Rozwadowski", wizerunek odznaki w lewym górnym rogu: cztery stylizowane sylwetki orląt, tworzących ramiona krzyża, pomiędzy nimi promienie, pośrodku odznaki, w okrągłym medalionie herb Lwowa, otoczony napisem "OBROŃCY KRESÓW WSCHODNICH", litogr., [1] k. 15,5x18 cm ; 3) Legitymacja odznaki Orderu Virtuti Militari klasy V, nad. dnia 16/III 1921 roku, nr 2358, z pieczęcią tuszową Adjutantury Generalnej Naczelnego Dowództwa Wojsk Polskich, z podpisem mjr Adolfa Macieszy (szefa wydz. odznaczeń przy Naczelnym Wodzu): "A. Maciesza", litogr., [1] k., 34x21,5 cm ; 4) Pochwała. Wyciąg z rozkazu dziennego D.O. Korp. IV z dnia 4 listopada 1922 r. za zasługi przy rozbudowie obozu ćwiczeń w Raduczu, dat. Łódź, dnia 11 grudnia 1922, podp. Dowódca Okręgu Korpusu gen. dyw. Stefan Majewski: "Majewski", druk, mps, [1] k., 33x21 cm ; 5) Pismo Dowództwa 26 DP do mjr Matuszka, dowódcy III/10p.p. w sprawie przesłania wyciągu z rozkazu DOK IV, dat. Skierniewice, 15 grudnia 1922, podp. wz. szefa sztabu kpt Bronisław Rosiński: "Rosiński", mps, [1] k., 10,5x17 cm ; 6) Dyplom nadania Złotego Krzyża Zasługi (nr 881/Or/30) za zasługi na polu wyszkolenia wojska, pieczęć sucha Prezesa Rady Ministrów, podp. premiera Walerego Sławka: "W. Sławek", dat. Warszawa, 10 maja 1930, [1] k., 37x23 cm ; 7) Zaświadczenie tymczasowe - Krzyż Waleczności b. ochotniczej Armji Sprzymierzonej Generała Stanisława Bułak-Bałachowicza: "St. Bułak Bałachowicz", dat. Warszawa, dnia 22 maja 1931, podp. dowódca: Stanisław Bułak-Bałachowicz, w imieniu członków kapituły: "Jabłoński kpt rez.", nad tekstem wizerunek odznaczenia [1] k., 29x22 cm ; 8) Dyplom nadania Brązowego Medalu za Długoletnią Służbę, dat. Przemyśl, dnia 10 maja 1938 r., pieczęć tuszowa Dowództwa O.K. Nr X, podp. dowódca Okręgu Korpusu nr X gen. bryg. Wacław Scaevola-Wieczorkiewicz: "Wieczorkiewicz", [1] k., 29,5x21 cm ; 9) Nadanie odznaki Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski, w górnym lewym rogu wizerunek odznaczenia, dat. Warszawa, dnia 2 grudnia 1938, podpis. wz. kanclerza gen. Aleksander Osiński: "A. Osiński", [1] k., 29,5x21 cm
Stan zachow.: 1) ślady składania, zabrudzenia, zagniecenia ; 2) drobne zaplamienia ; 3) ślady składania, drobne zaplamienia ; 4) ślady składania, ślady rdzy ; 5) ślady składania, ślady rdzy po spinaczu ; 6) zagięcia po składaniu, przedarcia na zgięciach, zaplamienia ; 7) ślady składania, przedarcie w lewym górnym rogu, przedarcie w górnej części pośrodku, niewielki ubytek karty ; 8) ślady składania, 9) ślady składania, przedarcie z prawej strony
Rudolf Matuszek (1892-1949) - w 1913 r. w 31 p. strz. c.k. armii, walczył na froncie ros. i wł., awansując do stopnia kpt., od 1919 r. w składzie 10 pp walczył w wojnie pol.-bolsz., na froncie białoruskim i w Małopolsce zach., awans. do stopnia mjr., 13 kiwetnia 1921 odznaczony Orderem Wojskowym Virtuti Militari, komendant Obozu Ćwiczebnego w Raduczu, skąd wrócił do 10 pp w Łowiczu, w 1924 r. dow. Batalionu Szkolnego w Dow. OK nr IV w Łodzi, później w Dow. OK nr X w Przemyślu, od 1928 ppłk., 1928 dow. Szkoły Podch. Rezerwy Piech. przy DOK nr X, 1930-33 - zca dow. 15 pp, 1934-1938 komendant Szkoły Podof. Piech. dla Małoletnich nr 3 w Nisku. Wziął udział w kampanii wrześniowej w 16 pp w składzie 6 DP, przebywał w oflagu Murnau, po wojnie powrócił do kraju
Dokumenty w j. pol. i niem
Rękopis (manuskrypt)
propozycja biblioteki
Tytuł:
[Zespół dokumentów dotyczących Kazimierza, Romana i Włodzimierza Eminowiczów] [Rękopis] : [dokumenty dotyczące Romana Eminowicza]
Temat:
Eminowicz, Roman (1900-1920)
Eminowicz, Wincenty
Eminowiczowie (rodzina)
Polski Korpus Posiłkowy
43 Pułk Strzelców Kresowych
2 Pułk Szwoleżerów Rokitniańskich (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr V Kraków
Wojna polsko-ukraińska (1918-1919)
Obozy dla internowanych - Węgry - 1914-1918 r.
Order Wojenny Virtuti Militari
Pogrzeby żołnierskie
Bitwa o Lwów (1918-1919)
Ormianie
Wojsko
Odznaki i oznaki
Polska
Rok wydania:
1919-1921
Uwagi:
Tytuł nadany przez katalogującego
Zbiór obejmuje 1 dyplom odznaki, 6 dokumentów i 1 fotografię
Zawiera: 1) Dyplom nadania odznaki honorowej „Orlęta”, faksymile podpisu dowódcy armii „Wschód” gen. Tadeusza Rozwadowskiego, nr 30080, Lwów 19 III 1919 (Odznaczenie było przyznawane za walki w obronie Lwowa w okresie jego oblężenia oraz za walki o Kresy Wschodnie i Ziemię czerwieńską), druk, rps, k. [1]; 2) Zaświadczenie o internowaniu w Bustyahaza - po rozwiązaniu Polskiego Korpusu Posiłkowego - Romana Eminowicza, b. szereg. PKP, przydzielonego ostatnio do 2 p. uł. PKP, Kraków 9 X 1919, pieczęć tuszowa: „Biuro Likwidacyjne N.K.N.”, podpis wz. nieczyt. (zaświadczenie było potrzebne do ustalenia żołdu), mps, rps, k. [2]; 3) Zawiadomienie przesłane przez rzymskokatolickie duszpasterstwo wojsk polskich w Zamościu do Wincentego Eminowicza w Krakowie o tym, że „żołnierz 43 pułku strzelców kres. Roman Eminowicz s. Wincentego i Heleny z d. Zopoth oddał swe życie dla dobra Ojczyzny. Zmarł w szpitalu wojskow. w Zamościu 10 listopada 1920 r. Pochowany z honorami wojskowymi na cmentarzu parafialnym w Zamościu”, nr grobu 370, formularz drukowany wypełniony ręcznie, podpisany przez księdza (ks. Jankowski?), pieczęć tuszowa, druk, rps, k. [3]; 4) Zawiadomienie dr. Wincentego Eminowicza o skierowaniu do Adjutantury Generalnej Naczelnego Wodza celem przedłożenia do zatwierdzenia Naczelnemu Wodzowi wniosku o odznaczenie orderem Virtuti Militari plut. śp. Romana Eminowicza, 17 III 1921, podp. za zgodność porucznik adj. szt. (nieczyt.), mps. rps, k. [4]; 5) Wyciąg z Dziennika Personalnego nr 18 z dnia 7 maja 1921 dot. mianowania śp. plut. Romana Eminowicza z 43 p.p. podporucznikiem piechoty „w uznaniu nadzwyczajnych zasług dla dobra ojczyzny położonych i okupionych śmiercią wskutek ran poniesionych na froncie”, Kraków 9 IX 1921, pieczęć: „Adjutantura Dow. Okręgu Generalnego w Krakowie” oraz „Dowództwo O. Gen. w Krakowie, podp. Łukaczyński, mps, rps, k. [5] ; 6) Wyciąg z Dziennika Personalnego MSWojsk. Nr 18 z 27/V 1921 o mianowaniu ppor. piech., pieczęć tuszowa Dowództwo O. Gen. w Krakowie, za zgodn. ppłk. (Hakorkiewicz??), mps, rps, k. [6]; 7) Wyciąg z Dziennika Personalnego MSWojsk. Nr 43 z 27 XII 1921 o nadaniu orderu Virtuti Militari V klasy ppor. śp. Romanowi Eminowiczowi z 7 pap., za zgodność wyciągu kpt. Łukaczyński, pieczęć: „Dowództwo Okręgu Korpusu nr V w Krakowie”, mps, rps, k.[7]; 8) Zdjęcie pośmiertne, na odwrocie pieczęć: „J. Strzyżowski. Zakł. Art. Fotografii w Zamościu”, [XI 1920]
Roman Eminowicz (1900-1920) był synem Wincentego Eminowicza, starszego radcy magistratu krakowskiego i Heleny z Zopothów, poetą i krytykiem literackim, w 1917 r. wstąpił do Legionów Polskich, byl internowany w Huszcie, był uczestnikiem walk w obronie Lwowa i kresów wschodnich, podczas wojny polsko-bolszewickiej walczył w szeregach 43 Pułku Strzelców Kresowych jako jednoroczny plutonowy, został ranny 8 X 1920 pod Nowogrodem Wołyńskim, zmarł 20 XI 1920 r. w szpitalu wojskowym w Zamościu, pośmiertnie awansowany na podporucznikiem artylerii i odznaczony Orderem Virtuti Militari
Rękopis (manuskrypt)
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies