Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "zniszczenia wojenne" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 31
Tytuł:
Wojenny exodus archiwaliów warszawskich na Jasną Górę
War Exodus of Archives from the city of Warsaw to The Monastery of Jasna Góra
Autorzy:
Bańbor, Jan
Zbudniewek, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23051043.pdf
Data publikacji:
2011-12-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
archiwa warszawskie
Jasna Góra
ewakuacja
zniszczenia wojenne
dziedzictwo archiwalne
Opis:
In 1942 occupation authorities of the General Government took a decision on transfer of the archives outside the municipal buildings of the city of Warsaw. The most valuable records were deposited at the Sokolnicki’s Stronghold in Zoliborz district. Meanwhile, facing the impending offensive against the Soviet army, Dr. Hans Branig decided on deportation of the most valuable archives to the Pauline Monastery of Jasna Góra in Częstochowa. Responsible for preparing storage for them was Dr. Kazimierz Kaczmarczyk, former director of the State Archives in Poznań. List of archives that were transferred was drawn up on July 4th, 1944. Items were packed in 43 chests. Among them were The Crown Metric from The Central Archives of Historical Records and the oldest records from the Municipal Archives and Archives of Historical Records. Transportation could not take place due to threat of uprising in August 1944. This was only possible on November 25th–27th, 1944, when the Soviet offensive was already a fact. Then 59 packs of parchments (279 boxes), 84 packets with the cartographic acts and 117 boxes of the Crown Registers and the oldest land and municipal registers as well as records of guilds from the holdings of The Central Archives of Historical Records were with high probability transported via three cars. Archival materials were deposited in the confessors of the Church. Holder of the keys was Kaczmarczyk, who along with Stanislaw Stojanowski arranged records for the last days of German occupation and after the arrival of the Russians. The archives returned to Warsaw city probably in the late summer of 1946. Then records were deposited temporarily at one of Warsaw’s Palaces (Pod Blachą Palace).
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2011, 18, 18; 245-365
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odbudowa i rozwój społeczno-gospodarczy powiatu makowskiego w pierwszych latach Polski Ludowej
The reconstruction and the socio-economic development of the Maków Mazowiecki district in the first years of People’s Poland
Autorzy:
Budelewski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168513.pdf
Data publikacji:
2022-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
zniszczenia wojenne
odbudowa
rozwój
war damage
reconstruction
development
Opis:
Wyzwolenie powiatu makowskiego rozpoczęło nowy okres w jego historii, okres odbudowy i rozwoju społeczno-gospodarczego. Powiat makowski należał do najbardziej zniszczonych powiatów w województwie warszawskim. Wraz z wyzwoleniem powiatu rozpoczął się proces odbudowy i organizacji organów władz samorządowych. W wyniku dużego wysiłku mieszkańców wsi oraz wyraźnej pomocy państwa szybko odrobione zostały straty wojenne i dokonał się duży postęp w produkcji rolnej. Stopniowo zwiększała się liczba mniejszych zakładów przemysłowych i usługowych oraz spółdzielni spożywczych. Powoli odrabiano też zaległości w infrastrukturze drogowej. W ramach opieki medycznej utworzono ośrodki zdrowia i punkty felczerskie oraz otwarto szpital w Makowie. W celu likwidacji analfabetyzmu przystąpiono do stworzenia sieci szkół podstawowych i średnich. Wraz z rozwojem oświaty rozwijała się też makowska kultura i sport.
The liberation of the Maków Mazowiecki district began a new period in its history – it was the period of reconstruction and the socio- economic development. The Maków Mazowiecki county was one of the most damaged counties in the Warsaw province. The liberation of this county caused its great rebuilt and the reconstruction process as well as the reconstruction of the local government authorities. The war losses were rebuilt soon as a result of the great efforts of the inhabitants, villagers and the state aid. A large increase in agricultural production also took place. The number of smaller industrial plants, service establishments and food cooperatives gradually increased. The backlog in road infrastructure was also being made up slowly. The health and felting centers have been established as well as the hospital in Maków Mazowiecki. In order to eliminate illiteracy, the network of primary and secondary schools were set up. Along with the development of education in Maków Mazowiecki district, also culture and sport highly developed in this area.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2022, zeszyt, XXXVI; 207-220
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zniszczenie i odbudowa zabytków we Włoszech
DESTRUCTION ET RECONSTRUCTION DES MONUMENTS EN ITALIE
Autorzy:
Bulas, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535712.pdf
Data publikacji:
1948
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
zniszczenia wojenne we Włoszech
zabytki w Mediolanie
Zniszczenie zabytków Genui
zabytki Neapolu
odbudowa świątyni w Poli
odbudowa zabytków Turynu
Opis:
La dernière guerre a fortement appau vri l’avoir artistique de l’Italie. Par un heureux hasard, il se trouve que relativement peu d’oeuvres d’art uniques aient été totalement détruites. Milan se place au premier rang des villes endommagées: près de 200 énormes bâtiments ont été détruits, mais on en restaure déjà 139. San Gottardo in Corte et le théâtre de la Scala sont entièrement reconstruits; on répare les parties extérieures de la décoration du Duomo. Les travaux sont en train dans les autres monuments. Gênes vient en second lieu; les travaux les plus importants ici sont ceux de Santo Stefano et de SS. Annunziata del Vastato. Plusieurs palais génois sont déjà reconstruits. Naples a beaucoup souffert également; les églises les plus endommagées sont celles de SS. Annunziata et Santa Chiera. Les conservateurs ont ici de grandes difficultés à résoudre sur la manière d’agir. La guerre n’a point épargné les coins les plus reculés du pays. Notons la reconstruction du temple d’Auguste et de Rome, du Duomo de Pola, en principe à l’aide de parties originales en dépit d’un haut degré de destruction. On a entrepris la reconstruction de la Chiesa degli Eremitani à Padoue. Au bord de l’Adriatique, Ancone et Fano ont le plus souffert, mais là aussi on a déjà beaucoup fait. La guerre n’a laissé que peu de traces en Ombrie et dans les Abruzzes, par contre dans les trois provinces toscanes: Florence, Arezzo et Pistoia, 400 bâtiments historiques ont été détruits. Pour 250 d’entre eux les travaux de restauration sont terminés. C’est en Toscane d’ailleurs que l’on constate les plus grands dégâts dans le domaine des oeuvres d’art. La perte la plus importante de Sienne est celle de la Basilica Minore delP Osservanza, actuellement restaurée. Le Camposanto de Pise a été le plus atteint, les dégâts y sont en partie réparés. A Florence, on travaille surtout aux églises Santo Stefano al Ponte et Santa Trinita. A Rome, on a terminé la reconstruction de la basilique de Sail Lorenzo luori le mura. La reconstruction óes monuments de la Campagne présente bien des problèmes, notamment pour le Duomo de Benevento et pour Pompéi fortement endommagée. Les travaux de conservation consistaient tout d’abord à assurer provisoirement, après quoi on restaura progressivement. On fit tout le possible pour conserver les parties originales, soit en renforçant les murs à l’aide d’„injections“ de- ciment, soit en redressant les murs courbés par le souffle des explosions. Lorsque ces moyens s’avéraient insuffisants, on démolissait, maiis auparavant on prenait des cr quis, des photographies et des mesures, on numérotait. Puis, après avoir renforcé les fondations, on remettait le tout en place. Si le mur était entièrement éboulé, on opérait une sélection minutieuse des décombres et l’on reconstruisait le mur avec les matériaux ainsi obtenus. On tirait profit de toutes les parties d’architecture et de décoration retrouvées et l’on remplaçait celles qui manquaient — ce qui est aisé à distinguer.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1948, 2; 74-82, 95-96
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przekształcenia najbliższego otoczenia zamku piastowskiego w Legnicy po II wojnie światowej
Transformations of the immediate surroundings of the Piast Castle in Legnica after the Second World War
Autorzy:
Dudzic-Gyurkovich, Karolina
Gyurkovich, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1841715.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
rewitalizacja
zniszczenia wojenne
retrowersja
kontekst historyczny
modernizm
postmodernizm
Legnica
revitalization
war damage
retroversion
historical context
Modernism
Postmodernism
Opis:
Na przemiany struktury przestrzennej miast wpływa wiele czynników; należą do nich także działania wojenne, które są zaliczane do tzw. megatrendów. Najtrwalszym elementem tej struktury jest plan urbanistyczny historycznych obszarów miasta, natomiast procesowi destrukcji i wymiany najczęściej ulega wypełniająca go tkanka zabudowy. W artykule przedstawiono studium przypadku odbudowy centrum Legnicy po zniszczeniach wojennych i powojennych, obrazujące zmianę paradygmatu związanego z kreowaniem współczesnego środowiska urbanistycznego w ostatnich 60 latach w odniesieniu do cennego dziedzictwa architektoniczno-urbanistycznego. W przywołaniu pamięci nieistniejącej struktury miasta pomocna okazuje się retrowersja. Jednak koegzystencja zabytków i współczesnych obiektów o historyzującym kostiumie zawsze budzi kontrowersje i pytania o granice autentyzmu w architekturze. Współczesne, twórcze interpretacje klimatu architektury historycznej, dzięki technologiom i rozwiązaniom materiałowym oraz możliwościom ekonomicznym, dają nadzieję na przywrócenie genius loci dawnej Legnicy.
Transformations of the spatial structure of towns and cities are affected by numerous factors. One of them is warfare, classified as a “megatrend.” The urban plan of historic urban areas turn out to be the most durable element of this structure, the process of destruction and replacement most often affects its building tissue. This paper presents a case study of reconstruction Legnica’s center after the war, depicting a paradigm shift associated with the process of creating a contemporary urban environment over the last sixty years, with reference to valuable architectural and urban heritage. Retroversion is a tool that proves to be useful in restoring memory of no longer existing urban infrastructure. Nevertheless, the coexistence of historic and contemporary buildings clad in a historicizing costume is always controversial and raises questions as to limits of authenticity in architecture. Contemporary, creative interpretations of the climate of historical architecture, thanks to the available technologies and material solutions as well as economic opportunities, give hope for restoring the genius loci of former Legnica.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2021, 65; 66-77
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwadzieścia lat ochrony zabytków w Polsce Ludowej
VINGT ANS DE PROTECTION DES MONUMENTS HISTORIQUES EN POLOGNE
Autorzy:
Dutkiewicz, Józef E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536219.pdf
Data publikacji:
1964
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
wojenne zniszczenia zabytków
odbudowa zniszczonych zabytków
ochrona zabytków w dwudziestoleciu powojennym
Naczelna Dyrekcja Muzeów i Ochrony Zabytków
rewindykacja zabytkowych zbiorów
ustawa o opiece nad zabytkami
Pracownie Konserwacji Zabytków
weryfikacja zabytków
szkolnictwo na rzecz ochrony zabytków
teorie konserwacji
autentyzm zabytku
Opis:
Cet article a pour but de présenter les pertes et les dommages des monuments historiques polonais et les résu ltats de protection et de restauration atteints au cours des vingt années écoulées depuis la fin de la d ern iè re guerre. Les moyens qui ont amené à ces r é sultats sont décrits, notamment 1’ organisation de l ’administration, l’exécution des reconstructions et r é novations, la législation, la propagande, l’éducation et la formation professionnelle, ainsi que l’emploi actuel des édifices monumentaux et la protection sociale. Il est difficile d’établir exactement le montant des pertes, car avant la guerre les monuments historiques ont été inventoriés seulement sur une partie du te rrito ire de la Pologne. En tout 7,500 bâtiments historiques o n t été complètement détruits, et le total des bâtiments détruits et endommagés peut être évalué à 37,8%. Au cours des vingt dernières années le nombre des bâtiments conservés v aria it entre 300 a 600 par an. Au tota l environ 4,600 monuments architecturaux ont été conservés. Outre le problème de préserver les monuments historiques, après la guerre nous avons d û faire face au problème de leur reconstruction bien fondé par la volonté de récupérer les pertes. L’immense tâche de préserver les monuments historiques et les nombreux trav au x de conservation des édifices monumentaux les plus importants ont été exécutés selon les principes scientifiques et la documentation de conservation. En plus 1350 objets ont été conservés, dont 473 peintures et 206 sculptures. Ces chilffres comprennent seulement les trav au x payés par le bu d get central. Au cours de ces travaux quatre polichromies romanes fu ren t découvertes à Tum, Czerwińsk, Dziekanowice et Wiślica. Et dans le département de Cracovie 42 polichromies anciennes ont été mises à jour et conservées. La Direction Générale des Musées e t de la P rotection des Monuments Historiques fut la première institution qui é tait chargée de la protection des monuments historiques. Un réseau de conservateurs d ép a rtemen tau x fut organisé. L’exécution des t r a vaux fu t confiée au début aux ateliers de la Direction Générale. En 1951 une entreprise d ’Etat fut organisée. Cette entreprise, nommée „Les Ateliers de Conservation des Monuments Historiques” réalise la plup a rt des trav au x de conservation des monuments arch itec tu rau x e t des objets d ’art. Elle a ses ateliers et ses succursales à Varsovie, Cracovie, Gdańsk, Wrocław e t Szczecin, Elle réalise ses trav au x en se servant de la documentation historique, de mesurement, photographique et analytique. Les plans sont établis par une direction collégiale. La valeur de la production de ces ateliers a monté de 3.000.000 zl en 1951 à 238.900.000 en 1962. Le nombre des ouvriers s’est accru de 183 en 1955 à 2243 en 1962, et des employés de 38 à 368 relativement. Parmi ces derniers au cours de la dernière année il y avait 135 artistes-conservateurs. Certains trav au x de construction ont été réalisés aussi p a r d’autres entreprises d ’état et p a r des coopératives et ceux de restau ratio n des objets d’a rt par des a te liers privés. L ’acte législatif le plus impa rtant en cette matière fu t la loi du 15 février 1962 concernant „La protection des biens culturels et des musées”. Cette nouvelle loi a précisé certaines notions concernant les monuments historiques dans un é ta t socialiste, l’idée de leur p ropagation, et aussi l’application des règlements de p ro tection. La vérification de tous les monuments historiques en Pologne a été effectuée; leur nombre total d ’environ 36.000 fu t divisé en cinq groupes: 51 fu ren t classés dans le groupe d it „О”, 1,697 dans le groupe I, et le reste dans les trois groupes suivants. Trois facultés, dont deux Académies des Beaux Arts à Varsovie et à Cracovie e t une à Université Nicolas Copernic à Toruń, forment des artistes-conserv ateurs des objets d ’a rt; la faculté de Toruń prépare aussi ses étudiants a la fonction des conservateurs départementaux. Cependant il n ’y a encore aucune école de conservation des monuments architecturaux. L ’Ecole Polytechnique de Varsovie a en projet l’organisation d’une section de conservation. Au cours des dernières dix années le mouvement scientifique en conservation est très animé, dont té moignent les nombreuses publications et articles publiés en Pologne et à l’étranger, ainsi que de nombreux perfectionnements de traitements et des inventions. Le Centre de Documentation des Monuments Historiques organise des conférences de spécialistes ayant pour thème la conservation des objets en pierre, en bois, en métal et des tissus. La fréquentation des musées et l’appréciation des valeurs didactiques et émotives des monuments historiques se sont immensément accrues pendant les vingt dernières années, p. ex. le Château de Wawel a eu plus d’un million de visiteurs. Malgré cet accroissement immense d ’intérêt et de fréquentation il nous a été impossible encore de faire servir et de protéger complètement tous les monuments historiques dispersés dans les villages et dans les quartiers anciens des différentes villes. Deux attitudes théorétiques se sont accentuées dans les méthodes de conservation en Pologne. La p re mière c’est le principe d ’intégration qui demande la reconstruction des monuments détruits vu la nécessité de compenser les immenses pertes. La seconde soutient le principe de l’authenticité complétée par la théorie soumise p a r l’au teu r de cet article, dite la théorie de l’automatisme qui reconnaît la nécessité de préserver l’é ta t de conservation actuel en tenant compte du procès n a tu re l de détérioration de la matière et de ce qui ensuit l’échange graduel des biens culturels. Vu l’immensité des destructions il fau t apprécier hautement les résultats atteints p a r les conservateurs polonais. Considèrent cette période historique comme close il nous semble qu ’à l’avenir il faudra approfond ir les principes selon lesquels l’information scientifique sera organisée et les méthodes de conservation devront suivre les nouvelles découvertes techniques en te n an t compte en même temps des indices économiques. Le mouvement touristique croissant devra participer au maintien et à l’utilisation des monuments historiques.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1964, 2; 6-14
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miasta Pomorza i zagadnienie zabytków urbanistycznych na Pomorzu
Autorzy:
Dziewoński, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536915.pdf
Data publikacji:
1954
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
zabytki urbanistyczne
układ przestrzenny
ochrona zabytków urbanistycznych
urbanistyka zabytkowa Pomorza
militarne funkcje miast
układ ośrodków miejskich
układ przestrzenny Gdańska i Szczecina
zespół miasta średniowiecznego w Malborku
zniszczenia wojenne miast Pomorza
odbudowa zabytków urbanistycznych
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1954, 4; 221-235
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielka Wojna na Lubelszczyźnie. Zniszczenia historycznych miast i losy zabytków
The Great War in the Lublin Land. Destruction of historical cities and the losses suffered by historical monuments
Autorzy:
Gałecka, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535270.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Krasnystaw
Ostrów Lubelski
Końskowola
Wielka Wojna
I wojna światowa
straty i zniszczenia wojenne
the Great War
World War I
war losses and destructions
Opis:
During the Great War, 342 000 square kilometres, that is, nearly 90 percent of the territory of Poland (within the borders before 1939) were the areas of direct military activities. Out of the 16 provinces, damages and losses directly caused by the war were recorded in 13 of them. The total number of buildings destroyed or significantly damaged during the war (following the data referring to the area of the former Kingdom of Poland only) was over 1 884 000. The direct causes included artillery and gun fire, dismantling for the purposes of trenches and other military purposes, fuel, as well as accidental or intentional fires. In 1915, the withdrawal of the Russian army involved deliberate destruction and burning of buildings. As specified in the statistical data, the largest losses as regards buildings in the territory of the present-day Lublin Province (taking into account the losses in the territory of the former Kingdom of Poland) were recorded in the district of Chełm – 41.9% (the largest of all districts). In other districts, the percentage of destroyed buildings was as follows: in the district of Hrubieszów 29.5%, Tomaszów 21.2%, Lubartów 21.1%, Lublin 17.6%, Krasnystaw 17.4%, Puławy 16%, Biłgoraj 14.7%, Zamość 12.8%, Janów 8.8% and Łuków 8.2%. Within those districts, many towns with historical buildings and historical churches, Orthodox churches, synagogues and public utility buildings were destroyed. One of the most valuable towns destroyed during the War was Kazimierz nad Wisłą, in which a number of historical, 17th-century tenements were burned. The article describes the destructions in three towns of the Lublin Land: Krasnystaw, Końskowola and Ostrów Lubelski. Krasnystaw during World War I was conquered three times. It was a strategic town, among others, for the reason of the nearby Russian railway Lublin – Chełm – Kowel. Within the historical town (that is, excluding the suburbs), 180 buildings were destroyed, including 68 residential ones. The Baroque, former Jesuit church of Francis Xavier, built in the years 1695- 1717 following the design of the architect Jan Delamars, was damaged. The brick synagogue and the seat of town authorities were burned. In 1915, the Russian army withdrawing from the territory of the Kingdom of Poland fought fierce battles on the section Końskowola – Kurów – Markuszów – Garbów – Jastków. They resulted in, among others, the destruction of Końskowola, in which 326 buildings out of the 333 recorded ones were burned. Roman Catholic churches have survived, but other parish buildings and the historical bell tower from 1778 were destroyed. The synagogue built before 1882 was burned and, for that reason, it was closed until 1921. The wooden residential and utility buildings in Ostrów Lubelski were destroyed nearly in 2/3 in August 1915, as the fire caused by artillery fire of German forces, attacking the withdrawing Russian army, destroyed 512 residential buildings (out of 822 recorded in 1914). The brick, Baroque Roman Catholic church, built following a design of the architect Paweł Fontana and a brick Orthodox church built in the years 1888-1890 following a design of the architect Wiktor Syczugow, were damaged by bullets. The history of wartime destructions and the losses borne during World War I concerning single historical monuments, groups of monuments and in the areas of historical urban complexes has not been examined and described exhaustingly, and many archival sources have not been studied yet.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2015, 1; 23-41
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagadnienia konserwacji i odnowy zabudowy w historycznych ośrodkach miast węgierskich
LES PROBLÈMES DE LA CONSERVATION ET DE LA RESTAURATION DES CENTRÉS HISTORIQUES DES VILLES HONGROISES
Autorzy:
Gerö, László
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536073.pdf
Data publikacji:
1964
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
konserwacja zabudowy miast węgierskich
zniszczenia wojenne na Węgrzech
dokumentacja naukowo-badawcza zabytków
konserwatorstwo węgierskie
rekonstrukcje węgierskich zabytków
Opis:
En Europe, en conséquence de dommages causés par la seconde guerre mondiale et d’un développement rapide des villes le problème de reconstruction et d’adaptation d ’anciens centres des villes historiques aux besoins actueiis a acquis une importance particulière au point de vue de la restauration des monuments historiques. À l’augmentation de l’importance du problème se joignit une évolution profonde d'opinions- sur la restauration; de l ’intérêt porté d’abord aux monuments isolés elle a conduit à l ’estimation de La valeur des ensembles (villes-monuments) et des sites, et à leur protection comme unités adaptées aux exigences de la vie moderne. Le centre historique d’une ville, avec son grand nombre de monuments d’architecture, pose un problème complexe, aussi en Hongrie aux architectes et aux conservateurs. La sauvegarde d’ensembles et des sites a été assurée en Hongrie par la loi nouvelle de 1960. L’intérêt porté aux ensembles et les fouilles, qui s ’ensuivirent, ont contribué à l’approfondissement d’histoire des monuments et d’unités entières. Les destructions causées par la guerre ont mis à jour les constructions militaires (anciennes murailles de défense, beffrois, donjons), masqués jusqu’alors par les constructions postérieures. Leur exposition, digne de leur rang dans l ’aspect d’une ville, devint non seulement un problème de conservation, mais aussi un désir commun des habitants. Par considération pour une exposition avantageuse des monuments d ’une valeur particulière, on a élaboré plusieurs nouveaux plans d’aménagement des quartiers ou des villes entières. Une restauration générale d’ensembles exige pourtant aussi des recherches plus vastes et plus approfondies. Les ensembles, avec leur aspect pittoresque et leur valeur historique, présentent aussi certains défauts, tels qu’une densité excessive de constructions, les maisons détériorées, les logements mal aérés, insalubres et trop vétustes, les façades délabrées. L’image de la rue devient défigurée par le pavé et les poteaux lampadaires en discordance avec les bâtiments anciens, autant que par les pignons disgracieux, les devantures de boutiques, les enseignes et les publicités tapageuses. Il devient alors nécessaire de chercher une solution générale du problème, concernant l’affectation, les services publiques, l’assainissement, l’aération, l’ensoleillement des logements, la restauration des façades et d’autres améliorations désirables. Cette solution générale doit être précédée par un plan de restauration, conçu pour un ensemble, même pour une ville entière, et basé sur des études détaillées de tous les bâtiments, ce qui rend possible une juste estimation de leur valeur dans l’unité. Ces études, qui précisaient aussi les rapports des monuments entre eux, indiquaient les rues et les places, les vues, les sites et les terrains de verdure sauvegardés, et contenaient certaines directives, ont été élaborées px>ur 72 villes. Le plan directeur d’aménagement spatial, pour lequel ces études préliminaires ont servi du point de départ, n’a été élaboré que pour la ville ancienne de Buda, mais on est en train de préparation des plans pour d’autres villes (Sopron, Pécs). La restauration des bâtiments historiques, seulement endommagés, était indiscutable et effectuée selon les méthodes traditionnelles. On a jugé nécessaire aussi la reconstruction des bâtiments historiques, complètement détruits. Leur reconstruction, utilisant les soubassements, les murs et les fragments du décor authentiques qui ont subsisté, autant qu’à l’aide de photos et de dessins exacts d’état avant la destruction, paraissait justifiée, comme parties intégrantes d’ensemble, où il ne s ’agissait pas tant de leur valeur individuelle, que de leur rôle dans l ’unité. Dans ces cas-Ià on a cependant pris toute la liberté dans une disposition moderne des logements et on a indiqué par une plaque sur la façade, que l’on a reconstruit une copie. Le problème devenait plus compliqué, quand’ il s ’agissait de bâtiments complètement détruits, sans valeur historique et artistique ou de vides. Dans ces cas — selon la doctrine de conservation actuelle — on a pas construit de bâtiments aux formes „historiques”, qui constitueraient une sorte de pastiche et par le faux auraient menacé l’authentique. En général, quand il s’agissait de constructions nouvelles, trois tendances se firent remarquer en Hongrie: l’architecture aux formes neutres, l’architecture aux motifs modernes et les solutions tirant profit du contraste, obtenu par l’emploi d’éléments anciens, qui ont subsisté, et de leur incorporation dans un bâtiment moderne. Premièrement, au début de la reconstruction à Buda (1949) on a réalisé des bâtiments aux formes n e u t r e s (’’mimicri” chez les Italiens), conformes dans leur volume, toiture, rythme des fenêtres à l’entourage historique. Après que les premières réalisations de ce genre eurent lieu (1950—54), une polémique s ’ensuivit, dans laquelle les architectes de la génération plus jeune défendaient le droit d’appliquer des formes modernes, s ’opposant à toutes les limitations, imposées par les monuments existants. On a argumenté, que chaque époque, créant en son style propre, a laissé les oeuvres d’une valeur remarquable. Le risque pour un ensemble historique parait cependant tuojours moindre, si l’on admet quelques limitations générales, regardant l’échelle, ie volume et la façade des constructions nouvelles. Il semble, qu’on est obligé de resigner en partie de sa propre liberté, et la question principale est-ce que l’architecte lui-même veut-il l’intégration de son oeuvre nouvelle dans une unité ancienne? Pourtant les opinions sur l’évaluation de l’harmonie d’ensembles historiques ont aussi subi une évolution, dont les projets les plus récents font la preuve. Le passé peut fournir un grand nombre d’exemples historiques d’une beauté généralement admise, mais aussi bien de contestables et même défavorables. Il semble surtout, qu’une considération, qui jusqu’alors a été trop souvent négligée, est d’une importance décisive — c’est le l i eu, qu’un bâtiment nouveau doit occuper, et son rôle dans une unité existante. Il est possible, en faisant usage de matières modernes et de la couleur, d’obtenir aussi par le contraste des solutions satisfaisantes. Mais la pratique en Hongrie et ailleurs a prouvé, qu’une oeuvre moderne, même d’une grande valeur individuelle, doit respecter et non détruire les qualités représentées par les monuments anciens, dont la mise en valeur reste toutefois le but principal de leur protection.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1964, 1; 4-21
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odbudowa świątyń w Galicji w czasie I wojny światowej (1914–1918)
Reconstruction of temples in Galicia During the First World War (1914–1918)
Autorzy:
Kargol, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2146329.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
I wojna światowa
Galicja
zniszczenia wojenne
restauracja obiektów sakralnych
First World War
Galicia
wartime
destruction
restoration of religious buildings
Opis:
Artykuł omawia kwestie odbudowy obiektów sakralnych różnych wyznań jako składnika rządowej akcji likwidacji skutków I wojny światowej, pomija natomiast drobiazgową analizę zniszczeń i rekonstrukcji poszczególnych obiektów. Na wstępie przedstawiono poglądy historyków sztuki, konserwatorów zabytków, środowisk politycznych i władz na kwestie restaurowania świątyń. W dalszej części zaprezentowano proces odbudowy, złożony z kilku etapów: stwierdzania i opisywania szkód, dokumentowania zniszczeń, szacowania strat, przeprowadzania prac zabezpieczających, prowadzenia właściwych prac restauracyjnych. Proces ten finansowany był on ze środków państwowych i krajowych, a opiekę merytoryczną sprawowali konserwatorzy zabytków, na czele z Tadeuszem Szydłowskim. Kluczową rolę w procesie odbudowy odegrały dwie instytucje – Centrala Krajowa dla Gospodarczej Odbudowy Galicji oraz Krajowy Konserwator Zabytków w osobie Tadeusza Szydłowskiego.
This paper discusses the reconstruction of religious buildings of various religious denominations as a component of a government campaign to liquidate the consequences of the First World War, and does not feature a detailed analysis of the damage suffered by and the reconstruction of each building. The introduction presents the views of arts historians, monument conservators, political circles and the authorities on matters of restoring temples. Further in the paper, the reconstruction process was presented as consisting of a number of stages: identifying and describing damages, documenting them, estimating losses, conducting securing works, and conducting proper restoration works. This process was financed from state and domestic funds, and substantive supervision was provided by monuments conservators headed by Tadeusz Szydłowski. A key role in the reconstruction process was played by two institutions—the Domestic Head Office for the Economic Reconstruction of Galicia and the Domestic Conservator of Monuments in the person of Tadeusz Szydłowski.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2022, 69; 156--169
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zdrowie w Szczecinie w latach 1945-1946
Autorzy:
Kryśkiewicz, Hadrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591124.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
health care
post-war Szczecin
war damage in Pomerania
ochrona zdrowia
powojenny Szczecin
zniszczenia wojenne na Pomorzu
Opis:
Sytuacja zdrowotna, charakteryzująca w latach 1945–1946 Szczecin, tj. aglomerację wówczas w kulminacyjny niejako sposób odzwierciedlającą swym zrujnowanym krajobrazem ogólne bolączki sanitarne Okręgu Pomorze Zachodnie, uchodzić może za bez mała tragiczną wypadkową powojennej, pomorskiej rzeczywistości. Zarówno właściwy okres ostatniego znanego ludzkości konfliktu światowego, jak i jego szeroko pojęte reperkusje, zadecydować miały o gruntownych przewartościowaniach wielu sfer życia ówczesnych szczecinian oraz ogółem niemieckich mieszkańców Pomorza, ostatecznie doprowadzając do utracenia przezeń – zdałoby się jakże spokojnej i niezagrożonej atakiem obcych wojsk – małej ojczyzny, owego „kraju tylnego” (Hinterland). Towarzysząca temu śmierć setek tysięcy istnień, jak również niemal całkowite spustoszenie panoramy przemysłowej, gospodarczej oraz kulturalnej regionu i jego stolicy, zdadzą się jeno przykrym akompaniamentem dla zdrowotności na Pomorzu tamtych czasów.
Health care in Szczecin in the years 1945–1946 in a culminating way illustrating with its ruined landscape sanitary problems of West Pomerania can be taken for a epitome of the post-war overall Pomeranian situation. Both the length of the World War Two and its repercussions were to thoroughly revise many spheres in the life of the inhabitants of Szczecin and Pomerania, including the German population, and finally they brought about a loss of the illusion of living in a little homeland, a ‘back country’ (German: Hinterland), which seemed not to be threatened with an attack of foreign troops. Death of hundreds of thousands of people and the annihilation in the industry, economy and culture of the region and its capital were just a sort of sad accompaniment for the general health of the society in Pomerania of the time.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2017, 1; 35-78
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nie tylko Biuro Odbudowy Stolicy. Instytucje zaangażowane w odbudowę Warszawy po II wojnie światowej
Not only the Capital Reconstruction Office. Institutions involved in the reconstruction of Warsaw after the II World War
Autorzy:
Kuba, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2152489.pdf
Data publikacji:
2022-12-15
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
Warszawa
odbudowa
straty wojenne
zniszczenia wojenne
Warsaw
rebuilding
war losses
war damages
Opis:
W artykule opisano najważniejsze instytucje zaangażowane w odbudowę Warszawy po II wojnie światowej. Powołano wówczas wiele podmiotów odpowiedzialnych za miasto, między innymi: Biuro Odbudowy Stolicy, Ministerstwo Odbudowy, Komitet Odbudowy Stolicy, Naczelną Radę Odbudowy Warszawy, Społeczny Fundusz Odbudowy Stolicy oraz Warszawską Dyrekcję Odbudowy. W rozważaniach przedstawiono ich genezę i zakres odpowiedzialności. Pod względem chronologicznym artykuł ogranicza się do lat 1945-1949.
The article presents the most important institutions involved in the reconstruction of Warsaw after the Second World War. The establishment of the Capital Reconstruction Office, the Ministry of Reconstruction, the Capital Reconstruction Committee, the Supreme Council for the Reconstruction of Warsaw, the Social Fund for the Reconstruction of the Capital, and the Warsaw Reconstruction Directorate shows the multitude of entities responsible for the city in the first years after World War II. The publications present the genesis of their creation and the scope of responsibility in 1945-1949.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2022, 2, 18; 77-87
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ulica Marszałkowska w Warszawie w pierwszych latach po II wojnie światowej
Marszałkowska Street in Warsaw in the first years after World War II
Autorzy:
Kuba, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082910.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
Warszawa
ulica Marszałkowska
zniszczenia wojenne
Pałac Kultury i Nauki
Marszałkowska Dzielnica Mieszkaniowa
odbudowa
Warsaw
Marszalkowska Street
war damage
Palace of Culture and Science
Marszalkowska Housing District
post-war reconstruction
Opis:
Artykuł dotyczy zniszczeń Warszawy po II wojnie światowej, ze szczególnym uwzględnieniem zniszczeń ulicy Marszałkowskiej. Omówiono powojenne inwestycje dotyczące zmieniające historyczne oblicze arterii. Przedstawiono losy poszczególnych budynków na tle przemian Warszawy w latach 40. i 50. XX wieku.
The article concerns the level of destruction of Warsaw just after World War II, with particular emphasis on the Marszałkowska Street. Post-war investments regarding the historical face of this principal street were discussed. The fate of each particular buildings was presented against the background of transformations of Warsaw in the 1940s and 1950s.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2019, 1(10); 67-82
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 31

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies