Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "znaleziska" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Dwie interesujące fibule z Ryczywołu, pow. kozienicki
Two Interesting Fibulae from Ryczywół, Kozienice County
Autorzy:
Kuś, Grzegorz
Rzeźnik, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328247.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie
Tematy:
znaleziska luźne
zapinki kolankowate
Bügelknopffibeln
okres wpływów rzymskich
okres wędrówek ludów
stray finds
knee-brooches
Roman Period
Migration Period
Opis:
Dwie fibule, którym poświęcone jest niniejsze opracowanie, zostały znalezione podczas badań powierzchniowych z zastosowaniem wykrywaczy metali, przeprowadzonych w 2020 r. na stanowisku nr 7 (AZP 68-70/16) w Ryczywole, gm. Kozienice, pow. kozienicki. Stanowisko to jest położone na północno-wschodnim skraju wcinającego się w dolinę Wisły cypla terasy nadzalewowej, w odległości ok. 1,5 km na południowy wschód od obecnego ujścia Radomki do Wisły (ryc. 1). Stanowisko wchodzi w skład większego zespołu osadniczego kultury przeworskiej, datowanego ramowo od młodszego okresu przedrzymskiego po młodszy okres rzymski. <br></br> Pierwsza fibula, która została wykonana ze stopu miedzi, zachowała się fragmentarycznie (ryc. 2: 1). Jest to mała (29 mm długości) zapinka kolankowata z małym grzebykiem na główce, zbliżona do typu Almgren 132 (O. Almgren 1923, 69–70, ryc.132). Zapinki typu Almgren 132 są zróżnicowanego pod względem wielkości, formy i materiału użytego do ich wykonania. Żelazne egzemplarze pochodzą głównie z obszaru kultury przeworskiej i luboszyckiej, natomiast z obszaru kultury wielbarskiej znane są okazy wykonane ze stopu miedzi lub srebra. Stylistycznie, omawiana zapinka najbliższa jest właśnie wielbarskim zapinkom typu Almgren 132, chociaż bliskie nawiązania znajduje również nad górną Łabą i w dorzeczu Morawy, głównie wśród zapinek wariantu BGKF D wg Eduarda Droberjara (E. Droberjar 2012, 239-241, ryc. 3:11). Brak bezpośrednich analogii do omówionej fibuli oraz fakt, że jest ona znaleziskiem luźnym, nie pozwalają na określenie jej bliższej chronologii. Niemniej uwzględniając jej cechy stylistyczne i odwołując się do ogólnych ustaleń poczynionych dla tej grupy zabytków, omawianą zapinkę można datować na fazę B2/C1-C1a okresu wpływów rzymskich. <br></br> Druga fibula znaleziona w Ryczywole (ryc. 2: 2) została wykonana ze stopu miedzi i zachowała się fragmentarycznie. Posiada pełną pochewkę i kulisty guzek na główce, co pozwala zaliczyć ją do tzw. Bügelknopffibeln, które znane są przede wszystkim z zachodniogermańskiego kręgu kulturowego, ale także z obszaru grupy dębczyńskiej, kultury wielbarskiej i kultury czerniachowskiej, a pojedyncze egzemplarze również z obszaru kultury przeworskiej. Omówiona zapinka należy do grupy znalezisk o zasięgu interregionalnym. Znajduje ona bliskie nawiązanie stylistyczne wśród znalezisk pochodzących z zachodniogermańskiego kręgu kulturowego jednak najbliższe analogie można dla niej wskazać wśród materiałów wiązanych z szeroko rozumianym gockim kręgiem kulturowym. Jej datowanie można odnieść do dotychczasowych ustaleń dla Bügelknopffibeln i określić ramowo - od fazy C3 okresu wpływów rzymskich po fazę D1 okresu wędrówek ludów. <br></br> Omówione znaleziska potwierdzają istnienie dalekosiężnych kontaktów ludności zamieszkującej w okresie wpływów rzymskich i na początku okresu wędrówek ludów okolice dzisiejszego Ryczywołu.
In 2020, a surface survey using metal detectors was conducted at site 7 at Ryczywół, Kozienice County. The site is located on the north-eastern edge of a promontory of a fluvial terrace cutting into the Middle Vistula Valley, about 1.5 km southeast of the present-day confluence of the rivers Radomka and Vistula (Fig. 1). It is part of a larger Przeworsk Culture settlement complex. During the survey, 10 fragments of pottery from the Roman Period or the Migration Period (including vessels made with the help of a potter’s wheel), a denarius of Marcus Aurelius and two copper-alloy fibulae were found at the site. <br></br> The first of the two fibulae is a small (29 mm long) knee-shaped brooch with a small crest on the head, similar to Almgren type 132, pre-served without a spring and pin (Fig. 2:1). Brooches of this type vary in size, form and material used in their manufacture. Iron specimens come mainly from the area of the Przeworsk and Luboszyce Cultures, while pieces made of copper or silver alloy are known from the area of the Wielbark Culture. Stylistically, the brooch in question most resembles Wielbark Culture fibulae of Almgren type 132, although close references are also found in the Upper Elbe region and in the Morava River basin, mainly among brooches of variant BGKF D distinguished by Eduard Droberjar. The lack of direct analogies and the fact that the discussed fibula is a stray find do not allow its more precise dating. Nevertheless, taking into account its stylistic features and referring to the general findings regarding this artefact group, the brooch can be dated to phase B2/C1−C1a of the Roman Period. <br></br> The second fibula (43 mm long) is likewise damaged (Fig. 2:2). It has a full catch-plate and a spherical knob on the head, which allows it to be identified as one of the so-called Bügelknopffibeln, known primarily from the West Germanic cultural circle. They are also encountered in the area of the Dębczyno group, the Wielbark and Chernyakhov Cultures, with isolated specimens found in the Przeworsk Culture territory. It has close stylistic analogies among finds from the West Germanic cultural circle, but its closest parallels can be identified among materials associated with the Goth cultural circle in the broad sense. It should be dated within the range adopted for Bügelknopffibeln, i.e., from phase C3 of the Roman Period to phase D1 of the Migration Period. <br></br> The two brooches are evidence of long-distance contacts maintained by the population inhabiting the area of present-day Ryczywół in the Roman Period and at the beginning of the Migration Period.
Źródło:
Wiadomości Archeologiczne; 2022, LXXIII, 73; 264-273
0043-5082
Pojawia się w:
Wiadomości Archeologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hellenistic Coins from the Jagiellonian University Excavations at the Hellenistic-Roman Agora of Nea Paphos (Paphos Agora Project 2011–2019): Preliminary Observations
Monety hellenistyczne z badań Uniwersytetu Jagiellońskiego na hellenistyczno-rzymskiej agorze w Nea Pafos (Paphos Agora Project 2011–2019): obserwacje wstępne
Autorzy:
Bodzek, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16064200.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
Cyprus
Nea Paphos
agora
Hellenistic coins
finds
Cypr
Nea Pafos
monety hellenistyczne
znaleziska
Opis:
The present article is a short and very preliminary report about the Hellenistic coins found during excavations conducted by the team of the Institute of Archaeology, Jagiellonian University at the agora of the ancient Nea Paphos in 2011–2019. The first archaeological research at the agora had been conducted in the late 1960s and 1970s by Kyriakos Nicolaou. The Jagiellonian University team, led by Ewdoksia Papuci-Władyka started to explore the agora area in 2011. There were at least 480 coins and coin flans found during the Polish excavations. Great part of them are minted in the Hellenistic Period. The group consists mainly of Ptolemaic coins (over 67%), but includes also Cypriot bronzes of the Zeus/Zeus type (20.5%), coins of Syro-Palestinian region (Seleucid, Hasmonean rulers – over 6%), Macedonian-Antigonid issues (3.8%), the coins from south-eastern Aegean and Asia Minor (1.6%) as well as others. Some preliminary observations concerning chronology and structure of the finds are presented.
Niniejszy artykuł jest krótką i bardzo wstępną informacją na temat monet hellenistycznych odkrytych podczas prac wykopaliskowych prowadzonych przez archeologów z Instytutu Archeologii UJ na agorze starożytnego Nea Pafos w latach 2011–2019. Pierwsze badania archeologiczne agory przeprowadził na przełomie lat 60. i 70. XX w. Kyriakos Nicolaou. Zespół archeologów z Uniwersytetu Jagiellońskiego pod kierownictwem Ewdoksji Papuci-Władyka rozpoczął eksplorację terenu agory w 2011 r. Podczas polskich wykopalisk znaleziono co najmniej 480 monet i krążków monetarnych. Znaczna część z nich (co najmniej 180 egzemplarzy) została wybita w okresie hellenistycznym. W skład tej grupy wchodzą głównie monety ptolemejskie (ponad 67%), ale także bite na Cyprze brązy typu Zeus/Zeus (20,5%), monety z regionu syro-palestyńskiego (Seleucydzi, Judea – ponad 6%), monety macedońsko-antygonidzkie (3,8%), monety z południowo-wschodniej części basenu Morza Egejskiego i Azji Mniejszej (1,6%) jak i inne. W artykule przedstawiono wstępne obserwacje dotyczące chronologii i struktury znalezisk.
Źródło:
Wiadomości Numizmatyczne; 2022, 66; 1-19
0043-5155
Pojawia się w:
Wiadomości Numizmatyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Monetary Circulation in Moesia. The Case of the Coin Finds from Novae (Bulgaria)
Obieg pieniężny w Mezji na przykładzie znalezisk monet z Novae (Bułgaria)
Autorzy:
Ciołek, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16067918.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
Roman coins
coin finds
Novae (Bulgaria)
legionary camp
Moesia
Legion I Italica
Legion VIII Augusta
monety rzymskie
znaleziska monet
Novae (Bułgaria)
obóz legionowy
Mezja
Opis:
This article discusses finds of Roman coins made during excavations in Novae (Bulgaria), by the University of Warsaw’s Research Center on the Antiquity of Southeastern Europe. Novae is a Roman legionary camp in the province of Moesia, associated mainly with the Legion I Italica. However, the camp was built by the Legion VIII August. The article analyzes the coin finds from 60 years of excavations at this archaeological site, coming from the area of the so-called sector IV and sector XII. Sector IV is mainly the Legion I military hospital (valetudinarium), while Sector XII is referred to as the Legion VIII cohort barracks area. The aim of the article is to present a model of the circulation of Roman coins in the areas of legionary camps on the lower Danube.
Artykuł dotyczy znalezisk monet rzymskich dokonanych podczas wykopalisk w Novae (Bułgaria) przez Ośrodek Badań nad Antykiem Europy Południowo-Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego. Novae jest rzymskim obozem legionowym w prowincji Mezja, kojarzonym głównie z Legionem I Italica. Obóz został jednak zbudowany przez Legion VIII Augusta. W artykule dokonano analizy znalezisk monet z 60 lat wykopalisk na tym stanowisku archeologicznym, pochodzących z terenu tzw. sektora IV oraz sektora XII. Teren sektora IV jest kojarzony głównie ze szpitalem wojskowym (valetudinarium) Legionu I, zaś sektor XII określany jest mianem baraków kohort Legionu VIII. Celem artykułu jest przedstawienie schematu obiegu monet rzymskich na terenach obozów legionowych nad dolnym Dunajem.
Źródło:
Wiadomości Numizmatyczne; 2022, 66; 51-84
0043-5155
Pojawia się w:
Wiadomości Numizmatyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What Do “Known Knowns” Teach Us about “Known Unknowns” and “Unknown Unknowns”? Reflections on Our Knowledge of Early Medieval/Viking Age Coinage and Currency
Czego „znane wiadome” uczą nas o „znanych niewiadomych” i „nieznanych niewiadomych”? Refleksje nad naszą wiedzą o wczesnośredniowiecznym/wikińskim mennictwie i obiegu monetarnym
Autorzy:
Moesgaard, Jens Christian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16068999.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
Early Middle Ages
Viking Age
Northern and Eastern Europe
coin finds
research methods
wczesne średniowiecze
okres wikiński
Europa Północna i Wschodnia
znaleziska monet
metody badawcze
Opis:
The aim of this paper is to make us aware of the limits of the numismatic documentation of Northern and Eastern Europe during the Early Middle Ages/the Viking Age. The sheer mass of material – almost 900,000 coins are recorded from finds along with numerous non-monetary silver artefacts – may induce us to think that everything is documented already, but at a closer scrutiny, this turns out to be wrong. Some regions and periods and some find categories are well covered by the material, others not. The paper presents a series of cases where a new find, a new technology (e.g. metal detector), a new methodological approach (e.g. die studies) or simply a more detailed study of the material brought new and unexpected insights. Some of the cases concern the coin production, others the coin circulation. Going beyond numismatics seen in isolation, the results inform us about the economic, political and social structures of the past society and thus highlight the contribution of numismatics to the study of history. In turn, these knowledge break-throughs open new paths of research and, significantly, make us aware of potential similar parallel cases of not yet recognized insights. This will help us to guide future research. In some cases, it would even be safe to extrapolate from the specific innovative case study to more general assumptions. In particular, the paper highlights danger of drawing conclusions from absence of evidence. Several examples are presented where the supposed lack of finds or of coin production turned out to be the result of inadequate research methods or technologies for finding the material in the ground. In other cases, the hazard of the discovery of a hoard changed the situation from absence or scarcity to abundance overnight. If conclusions are to be draw from absence of evidence, a minimum requirement would be to check that adequate research methods have been applied in order to ascertain that the absence is real and not the result of present day factors.
Celem niniejszego artykułu jest dyskusja nad ograniczeniami rozpoznania numizmatycznego Europy Północnej i Wschodniej we wczesnym średniowieczu/okresie wikińskim. Sam ogrom materiału – ze znalezisk pochodzi prawie 900 tysięcy monet oraz srebra niemonetarnego – może skłaniać do przekonania, że wszystko jest już udokumentowane. Jednak głębsza refleksja pokazuje, że jest to przekonanie błędne. Niektóre regiony, okresy bądź kategorie znalezisk są dobrze rozpoznane, jednak stan rozpoznania innych pozostawia wiele do życzenia. Artykuł przedstawia serię przypadków, w których nowe znalezisko, nowa technologia (np. wykrywacz metalu), nowe podejście metodologiczne (np. badania połączeń stempli) lub po prostu bardziej szczegółowe badanie materiału przyniosły nowe i nieoczekiwane spostrzeżenia. Niektóre przytoczone przypadki dotyczą etapu produkcji, zaś inne etapu obiegu monet. Wykraczając poza numizmatykę widzianą jako samodzielną dyscyplinę, wyniki informują nas o ekonomicznych, politycznych i społecznych strukturach dawnego społeczeństwa, a tym samym podkreślają wkład numizmatyki w badanie historii. W efekcie nowe ustalenia otwierają nowe ścieżki badawcze i co istotne, uświadamiają nam istnienie potencjalnie podobnych przypadków w nierozpoznanych jeszcze obszarach. Pomagają również w planowaniu przyszłych badań. W niektórych przypadkach można nawet przeprowadzić ekstrapolację wyników konkretnego studium przypadku na bardziej ogólne założenia. Artykuł w szczególności zwraca uwagę na niebezpieczeństwo wyciągania wniosków wynikających z braku dowodów. Przedstawiono kilka przykładów, w których rzekomy brak znalezisk lub produkcji monet okazał się wynikiem nieodpowiednich metod badawczych lub technologii poszukiwania materiału w ziemi. W innych przypadkach, odkrycie skarbu zmieniało z dnia na dzień obraz z braku lub niedostatku źródeł na ich obfitość. Jeżeli wnioski mają być wyciągane z braku dowodów, minimalnym wymogiem byłoby sprawdzenie czy zastosowano odpowiednie metody badawcze.
Źródło:
Wiadomości Numizmatyczne; 2022, 66; 85-109
0043-5155
Pojawia się w:
Wiadomości Numizmatyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ancient Coins in the Collection of the Jan Kasprowicz Museum in Inowrocław
Monety antyczne w zbiorach muzeum im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu
Autorzy:
Jarzęcki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2033777.pdf
Data publikacji:
2021-12-28
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
ancient coins
Greek coins
Numidian coins
Roman coins
Cuiavia
coin finds
Przeworsk culture
museum collection
Kazimierz Miaskowski (1875-1947)
monety antyczne
monety greckie
moneta numidyjska
monety rzymskie
Kujawy
znaleziska monet
kultura przeworska
kolekcja muzealna
Opis:
The article concerns 23 ancient coins (8 Greek, 1 Numidian, and 14 Roman) from the museum collection in Inowrocław. One coin comes from archaeological excavations (a Trajanic denarius type RIC 6), the rest from donations and purchases. The coins donated to the museum are chance finds, however the donors indicated the place where they were found. The remaining coins have been purchased from old collections. In one case their previous owner is known: Kazimierz Miaskowski (1875-1947), a catholic priest, and author of many publications associated with the Inowrocław region. The land around Inowrocław stands out as an area in which many ancient coins have been found. The author analyses coins from the museum against the background of finds from the Inowrocław area. Many of the coins in the collection are likely to have been found in the immediate area of the town. The author also tries to reconstruct the collections from which they came, and the fate of these collections
Artykuł dotyczy 23 monet antycznych z kolekcji muzealnej (8 greckich, 1 numidyjska i 14 rzymskich). Jedna moneta pochodzi z wykopalisk archeologicznych (denar Trajana typu RIC 6), pozostałe z darów i zakupów. Monety przekazane do muzeum to przypadkowe znaleziska. Ofiarodawcy wskazali jednak miejsce ich znalezienia. Pozostałe to zakupy, które pochodzą z dawnych kolekcji. W jednym przypadku znany jest ich poprzedni właściciel – ks. Kazimierz Miaskowski (1875-1947), autor wielu publikacji związany z okolicą Inowrocławia. Okolica Inowrocławia wyróżnia się jako miejsce znajdowania wielu monet antycznych. Autor analizuje monety z muzeum na tle znalezisk z okolic Inowrocławia. Bardzo prawdopodobne, że wiele monet pochodzących z kolekcji jest znaleziskami z najbliższej okolicy. Autor podejmuje też próbę rekonstrukcji kolekcji z których pochodziły i ich losów.
Źródło:
Acta Archaeologica Lodziensia; 2021, 67; 69-88
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Depozyty sakiewkowe z Ukrainy z dawnych zbiorów Józefa Choynowskiego, w kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie
Purse Hoards from Ukraine from the Former Gatherings of Józef Choynowski, in the Collection of the National Museum in Warsaw
Autorzy:
Romanowski, Andrzej
Adaszewska, Iwona
Krytsuk, Raman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16226001.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
Ukraina
kolekcje numizmatyczne
Muzeum Narodowe w Warszawie
skarby monet
fałszerstwa monet
znaleziska monet
Ukraine
numismatic collections
the National Museum in Warsaw
counterfeit coins
coin finds
coin hoards
Opis:
W zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie znajdują się cztery niewielkie zespoły, pochodzące ze wschodnich ziem dawnej Rzeczpospolitej. Należały one do zbioru Józefa Choynowskiego i jako depozyt Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, trafiły w 1923 r. do kolekcji Muzeum. Reprezentują one dość szeroki horyzont czasowy, od początków wieku XVI do połowy XVII. Ich składy są podobne do skarbów z tego okresu, a wielkość pozwala określić je jako zawartość sakiewek. Starsze ze skarbów mają homogeniczny charakter, późniejsze są bardziej zróżnicowane, zawierając m.in. wiele monet fałszywych. Okoliczności ich depozycji nie są znane.
In the collection of the National Museum in Warsaw there are four small sets, originating from the eastern lands of the former Polish-Lithuanian Commonwealth. They had belonged to the collection of Józef Choynowski and, as a deposit of the Society for the Encouragement of Fine Arts, in 1923 became a part of the Museum’s collection. They represent quite a wide time horizon, dated from the beginning of the 16th century to the half of the 17th century. Their compositions are similar to deposits from the same period, and size allow to determine them as content of purses. The older hoards are homogeneous in nature, while the later ones are more varied, including, among others, many counterfeit coins. The circumstances of their deposition are unknown.
Źródło:
Wiadomości Numizmatyczne; 2021, 65; 215-237
0043-5155
Pojawia się w:
Wiadomości Numizmatyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is the So-called the Abritus Horizon Clear in the Finds of Silver Roman Coins from the Mid-Third Century from Poland?
Czy tzw. horyzont Abritus jest czytelny w znaleziskach srebrnych monet rzymskich z połowy III w. z terenu Polski?
Autorzy:
Dymowski, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16230078.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
Roman coins
coin finds
coin hoards
Barbaricum
Chernyakhov culture
Wielbark culture
Goths
monety rzymskie
znaleziska monet
skarby monet
kultura czerniachowska
kultura wielbarska
Goci
Opis:
In the areas occupied by the Cherniakhiv and Wielbark archaeological cultures during the Roman period, including the areas of eastern and northern Poland, there are relatively numerous finds of Roman aurei of Trajan Decius (249–251) and his direct predecessors on the imperial throne. These coins are interpreted as part of the imperial treasury looted by the barbarians (Goths) after they won the Battle of Abritus in 251. In the same areas one can distinguish a horizon of finds of silver Roman coins, denarii and antoniniani, which cannot be directly linked to the Battle of Abritus, but more broadly, with the Goth raids on the Roman provinces in the early 250s, the spectacular culmination of which was the Battle of Abritus. This horizon is not clear in finds from southern, central and western Poland, occupied in the Roman period by the Przeworsk and Luboszyce cultures, not related to the Goths.
Na terenach zajmowanych w okresie rzymskim przez kultury archeologiczne czerniachowską i wielbarską, w tym na obszarach wschodniej i północnej Polski, występują stosunkowo liczne znaleziska rzymskich aureusów Decjusza (249–251) i jego bezpośrednich poprzedników na cesarskim tronie. Monety te interpretowane są jako część skarbca cesarskiego zagrabionego przez barbarzyńców (Gotów) po wygranej przez nich bitwie pod Abritus w 251 r. Na tych samych obszarach można wyróżnić horyzont znalezisk srebrnych monet rzymskich, denarów i antoninianów, których co prawda nie da się wprost połączyć z bitwą pod Abritus, ale nieco szerzej, z rajdami gockimi na rzymskie prowincje we wczesnych latach 50. III w., których spektakularną kulminacją była właśnie bitwa pod Abritus. Horyzont ten nie jest czytelny w znaleziskach z Polski południowej, środkowej i zachodniej, zajmowanych w okresie rzymskim przez kultury przeworską i luboszycką, nie wiązane z Gotami.
Źródło:
Wiadomości Numizmatyczne; 2021, 65; 1-13
0043-5155
Pojawia się w:
Wiadomości Numizmatyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe materiały kultury wielbarskiej z Pojezierza Iławskiego – Jawty Wielkie, pow. iławski
New materials of the Wielbark Culture in the Iława Lakeland - Jawty Wielkie, Iława County
Autorzy:
Baczewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048962.pdf
Data publikacji:
2021-12-20
Wydawca:
Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie
Tematy:
kultura wielbarska
okres wpływów rzymskich
znaleziska luźne
kurhany
Wielbark Culture
Roman Period
stray finds
burial mounds
Opis:
Stanowisko w Jawtach Wielkich zostało zlokalizowane w maju 2015 roku po przekazaniu informacji przez lokalnego mieszkańca do stowarzyszenia miłośników historii. Po przeprowadzeniu poszukiwań we wskazanym miejscu odnaleziono zabytki archeologiczne. Przekazany do Muzeum Warmii i Mazur zbiór liczył 51 przedmiotów wykonanych głównie ze stopu miedzi. Jedynym wyjątkiem była żelazna brzytwa. W skład zbioru wchodzi ponadto: 25 zapinek, 11 bransolet, 5 sprzączek, 2 okucia końca pasa oraz ostroga. Pozostałą część materiału stanowią przedmioty, które ze względu na stan lub fragmentaryczność zachowania nie mogą być jednoznacznie zinterpretowane. Zabytki zostały podjęte z niewielkiej głębokości, maksymalnie dochodzącej do kilkunastu centymetrów. Niektóre z nich noszą ślady przepalenia. Widoczne na powierzchni przedmiotów są również ślady intensywnie czarnej ziemi oraz węgli. Opisywane stanowisko należy łączyć z ludnością kultury wielbarskiej. Wskazuje na to spektrum pozyskanych zabytków, które wykonane są w zdecydowanej większości ze stopów miedzi i stanowią głównie ozdoby. Zabytki datowane są od okresu wpływów rzymskich do okresu wędrówek ludów. W tym czasie obszar Pojezierza Iławskiego zajęty był przez ludność wskazanego ugrupowania kulturowego. Stanowisko było wykorzystywane jako nekropola. Świadczyć o tym mogą, wspomniane wyżej, ślady spalenizny oraz pozostałości węgli na zabytkach. W tym aspekcie interesująca wydaje się także obecność w północnej części stanowiska grupy niewielkich wzniesień o dosyć regularnej, okrągłej podstawie, które swoim kształtem i wielkością mogą przypominać nasypy kurhanowe. Najstarszym zabytkiem w zbiorze jest fibula A.III.53 będąca wyznacznikiem fazy B1b. Zapinki tego typu do tej pory nie były znane z terenów Pojezierza Iławskiego, które jest częścią tzw. strefy D osadnictwa ludności kultury wielbarskiej. Według ustaleń R. Wołągiewicza obszar ten miał zostać zasiedlony w fazie B2b, jednak na podstawie wspomnianej zapinki oczkowatej serii głównej, a także niedawno opublikowanych odkryć z Bajd, Przezmarka i Zawady, wydaje się prawdopodobne, że sporadyczna penetracja tych ziem przez ludność kultury wielbarskiej zaczęła się wcześniej, w fazie B1. Na podstawie całego zbioru zabytków można również stwierdzić, że cmentarzysko było nieprzerwanie użytkowane do wczesnego okresu wędrówek ludów. Najmłodszym przedmiotem w kolekcji jest dziobowate okucie końca pasa. Interesująco przedstawia się kwestia nasypów ziemnych o okrągłych podstawach położonych na terenie, na którym zostały odkryte zabytki. Należy rozstrzygnąć czy grupa wspomnianych obiektów jest formą naturalną czy pochodzenia antropogenicznego. Przy przyjęciu drugiego założenia pojawia się również problem ustalenia bezpośredniej atrybucji kulturowej. Analiza wykazała, że konstrukcje te najbardziej przypominają kurhany znane z cmentarzysk wielbarskich. Nie można jednak wykluczyć, że konstrukcje te zostały wzniesione przez starsze kultury archeologiczne – grupę warmińsko-mazurską kultury łużyckiej lub kulturę kurhanów zachodniobałtyjskich. Rozstrzygnięcie tego problemu mogą przynieść wyłączne weryfikacyjne badania wykopaliskowe.
The site at Jawty Wielkie, located in the Iława Lakeland in northern Poland (Fig. 1), was discovered in May 2015. A search carried out with the use of metal detectors yielded 50 copper-alloy artefacts (including 25 brooches, 11 bracelets, five belt buckles, two strap-ends and a spur) and an iron razor (Figs. 4–9). The finds were transferred to the collection of the Museum of Warmia and Masuria in Olsztyn. Some of the artefacts bear traces of burning; on several objects, traces of intensely black earth and charcoal have been preserved. These traces, as well as the structure of the discovered artefact assemblage, indicate that the site was used as a cemetery. The vast majority of the artefacts date to the Roman Period and the early phase of the Migration Period. At that time, the area of the Iława Lakeland belonged to the so-called zone D of the Wielbark Culture settlement. The oldest confidently dated artefact is a fibula of type A.III.53 (Fig. 4:1), which is a marker of phase B1b. What is interesting is that, until now, no brooches of this type were known from the area in question. Zone D was thought to not have been settled until stage B2b, however, the aforementioned brooch as well as the recently published, similarly dated finds from Bajdy, Przezmark and Zawada (A. Cieśliński 2020) indicate that the penetration of the Iława Lakeland by the people of the Wielbark Culture began earlier, in stage B1. The youngest artefact in the assemblage is a beak-shaped strap-end (Fig. 6:32), indicating that the cemetery was (continuously?) used until the early phase of the Migration Period. While the iron razor has analogies in the material of the Oksywie Culture from the Late Pre-Roman Period, no sites of this culture are known from the vicinity of Jawty Wielkie. In the northern part of the site, there is a group of small hills with a fairly regular, round bases, which resemble barrow mounds in shape and size (Fig. 10). Although the characteristics of these “tumuli” indicate that they are most similar to the mounds known from Wielbark culture cemeteries, it cannot be ruled out that they were built earlier – in the later phases of the Bronze Age or in the Early Iron Age. It is only possible to reject their later, early medieval provenance. The issue can only be resolved via archaeological excavations.
Źródło:
Wiadomości Archeologiczne; 2021, LXXII, 72; 179-193
0043-5082
Pojawia się w:
Wiadomości Archeologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozostałości rozproszonego skarbu brandenburskiego z końca XIII w. z okolic Międzyrzecza, w woj. lubuskim
Remains of the Dispersed Brandenburg Hoard from the End of the 13th Century from the Vicinity of Międzyrzecz in the Lubuskie Voivodeship
Autorzy:
Szczurek, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16232841.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
denary brandenburskie
znaleziska monetarne
Międzyrzecz
Nowa Marchia
dynastia askańska
Brandenburg deniers
coin finds
Neumark
House of Ascania
Opis:
W pobliżu Międzyrzecza zostały znalezione, w niewielkim oddaleniu od siebie, dwa całe i cztery przepołowione denary brandenburskie. Zapewne jest to fragment skarbu odkrytego wcześniej, być może na przełomie XIX i XX w. Okoliczności znalezienia nie pozwoliły na pozyskanie danych metrologicznych, jednak autentyczność znaleziska nie powinna budzić wątpliwości. Monety pochodzenia marchijskiego, a bezsprzecznie jest ich co najmniej cztery (nr 1–4), orientacyjnie wybite zostały w przedziale czasowym 1275–1295. Niechybnie askańskimi są również dwa ostatnie denary (nr 5 i 6), aczkolwiek ich pochodzenie brandenburskie nie jest pewne (mogą należeć do emisji anhalckiej lub saksońsko-wittenberskiej). Wszystkie rozpoznane denary brandenburskie spod Międzyrzecza mają analogie w znaleziskach pochodzących z obecnych granic Polski. Ten niewielki zespół, według przyjętej najnowszej systematyki, ukryty został około 1300 r.
Two whole and four halved Brandenburg deniers were found near Międzyrzecz. They were probably a part of a hoard discovered earlier, perhaps at the turn of the 19th and 20th century. The circumstances of the discovery did not allow for obtaining metrological data, but the authenticity of the find should not raise any doubts. The coins of Margraviate origin (undoubtedly there are at least four of them: Nos 1–4), were indicatively minted in the 1275–1295 period. The last two deniers (Nos 5 and 6) are also undoubtedly Ascanian, although their Brandenburg origin is not certain (they may belong to the Anhalt or Saxon-Wittenberg issue). All identified Brandenburg deniers from the vicinity of Międzyrzecz have analogies in finds registered in Poland within present borders. This small hoard, according to the newest systematics, was hidden around the year 1300.
Źródło:
Wiadomości Numizmatyczne; 2021, 65; 113-134
0043-5155
Pojawia się w:
Wiadomości Numizmatyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Roman coin finds from vicinity of Ostrów Lednicki. Lednica Project “Together to Save the Heritage” (2018-2022)
Autorzy:
Balbuza, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1916779.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
coin hoards
Roman coins
period of Roman influence
Lednica
znaleziska monetarne
monety rzymskie
okres wpływów rzymskich
Opis:
The article presents finds of Roman coins from the area located in the immediate vicinity of Ostrów Lednicki island, found in the years 2018-2021.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2021, 4 (31); 11-29
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Roman Coins in Andhra in the Early Historical Period
Moneta rzymska we wczesnohistorycznej Andhrze
Autorzy:
Romanowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16224458.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
Roman coins finds
early historic Andhra
India
Indo-Roman trade
Roman coins function
znaleziska monet rzymskich
wczesnohistoryczna Andhra
Indie
handel indo-rzymski
funkcja monet rzymskich
Opis:
In the first centuries after Christ, the Indian subcontinent entered the orbit of the Roman state’s trade interests. The subject of the exchange was a number of goods, including Roman coins. Their influx is documented by numerous finds as well as by ancient authors. One of the territories where we register quite a large number of Roman coin finds is the area of early historical Andhra. The specimens discovered here are found in various contexts, indicating their various applications. The hoards of silver and gold coins allow the observation of successive waves of the influx of Roman money, which is also confirmed by the finds of other categories – stray and settlement. The internal differentiation of the latter also allowed to define their mutual relations and tendencies in circulation. Observations of numismatic material and analysis of sources indicate that Roman coins could have had the function of a medium of exchange or payment in Andhra or, more broadly, India, but also played a bullion and prestigious role. The time of the influx of Roman money indicates that it was associated primarily with the period of the Satavahana Empire in Andhra. The essentially small number of registered Roman coins in relation to the territory and its role in trade indicates that the coins were only one, perhaps not a key element of Indo-Roman trade.
W pierwszych wiekach po Chrystusie, subkontynent indyjski wszedł w orbitę handlowych zainteresowań państwa rzymskiego. Przedmiotem wymiany był szereg towarów, wśród których znalazły się rzymskie monety. Ich napływ dokumentują liczne znaleziska, a także przekazy autorów antycznych. Jednym z terytoriów, na którym rejestrujemy dość licznie znaleziska monet rzymskich, jest teren wczesnohistorycznej Andhry. Odkryte tu egzemplarze, znajdowane są w różnych kontekstach, co wskazuje na ich różnorodne zastosowanie. Skarby monet srebrnych i złotych pozwalają na obserwację kolejnych fal napływu rzymskiego pieniądza, co potwierdzają także znaleziska innych kategorii – luźne i osadnicze. Wewnętrzne zróżnicowanie tych ostatnich pozwoliło też na określenie ich wzajemnych relacji i tendencji w cyrkulacji. Obserwacje materiału numizmatycznego i analiza źródeł wskazuje, że rzymskie monety, mogły mieć w Andhrze, czy szerzej w Indiach, funkcję środka wymiany, czy płatności, ale także odgrywać rolę kruszcową i prestiżową. Czas napływu rzymskiego pieniądza wskazuje, że był on związany przede wszystkim z okresem władania w Andhrze dynastii Satawahanów. Niewielka liczba zarejestrowanych monet rzymskich w relacji do terytorium i jego roli w handlu wskazuje, że monety były tylko jednym, zapewne nie kluczowym elementem handlu indo-rzymskiego.
Źródło:
Wiadomości Numizmatyczne; 2021, 65; 15-76
0043-5155
Pojawia się w:
Wiadomości Numizmatyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaleziska monet wczesnośredniowiecznych w okolicy Włodzimierza Wołyńskiego
Finds of Early Medieval Coins near Volodymyr-Volynskyi
Autorzy:
Suchodolski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16232236.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
wczesne średniowiecze
znaleziska monet
zachodnia Ukraina
early Middle Ages
coin finds
western Ukraine
Opis:
Jak świadczą znaleziska, monety polskie i zachodnioeuropejskie docierały na zachodnią Ukrainę w dwóch fazach: w X/XI i w 1. połowie XII w. Część z tych monet (ale na ogół już bez polskich) była transportowana dalej na wschód, aż do okolic Kijowa. Na tereny Rusi północnej natomiast monety zachodnioeuropejskie napływały z północy. Tekst niniejszy opiera się na danych zawartych zarówno w literaturze (także najnowszej), jak i na informacjach jeszcze nie publikowanych, uprzejmie udostępnionych przez badaczy z Ukrainy (A. Kriżanivskij) i z Czech (J. Videman).
According to the finds, Polish and Western European coins reached western Ukraine in two stages: in the 10th /11th century and in the first half of the 12th century. Some of these coins (but usually without Polish ones) were transported further east, to the vicinity of Kiev. On the other hand, Western European coins flowed into the territories of Northern Rus’ from the north. This text is based on data contained both in the literature (including recent one) and information not yet published, kindly provided by researchers from Ukraine (A. Kryzhanivskiy) and from the Czech Republic (J. Videman).
Źródło:
Wiadomości Numizmatyczne; 2021, 65; 101-111
0043-5155
Pojawia się w:
Wiadomości Numizmatyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dokumentacja znalezisk meteorytu Morasko w latach 2011–2014 : problemy metodyczne i uzyskane efekty
Documenting the Morasko meteorite finds in 2011-2014 : methodical problems and results obtained
Autorzy:
Nowak, Monika
Muszyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076020.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
meteoryt Morasko
znaleziska meteorytów
dokumentacja meteorytów
pole zasypane
Morasko meteorite
meteorite findings
meteorite documentation
strewn field
Opis:
The Morasko meteorite is currently one of the biggest tourist attractions of the city of Poznań. In this paper we present the stages of creating documentation for finds of individual fragments of the Morasko meteorite, conducted at the Institute of Geology, Adam Mickiewicz University, in 2011-2014. During the initial period of documentary work, the focus was mainly on the compilation of topographic maps prepared by various authors to create one collective map of finds. ESRI (ArcGIS) software was used to prepare the documentation. The main problem at the initial stage of documentation was the coordination of source data prepared on topographic bases developed in various reference systems (PUWG 65, PUWG 92, tourist map without any system). During the years 2012-2014, topographic data were successively supplemented with new finds, resulting in a database comprising a total of 1413 items - containing coordinates, data on individual finders, masses (given as a range or as specific data in grams), depths at which meteorites rested, and, in some cases, special features (so-called shrapnel). The obtained documentation is a unique source of data on most of the fragments of the Morasko meteorite. It remains debatable whether the collected information is sufficient to calculate a reliable meteorite strewn field.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2020, 68, 12; 879--885
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaleziska prowincjonalnych monet miast Bitynii na terenie Białorusi
Finds of Provincial Coins of the Bithynia Towns from the Territory of Belarus
Autorzy:
Myzgin, Kyrylo
Sidarovich, Vital
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2089985.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
coin finds
Roman provincial coins
Bithynian coinage
Barbaricum
Roman period
znaleziska monet
rzymskie monety prowincjonalne
monety bityńskie
okres rzymski
Nauki Humanistyczne i Społeczne
Źródło:
Wiadomości Numizmatyczne; 2020, 64; 187-212
0043-5155
Pojawia się w:
Wiadomości Numizmatyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Von einigen in Preussen gefundenen römischen Münzen” Ludwiga von Baczko z „Das preussische Tempe” (Königsberg 1780). „Cudowne” odnalezienie dzieła dawno spisanego na straty
“Von einigen in Preussen gefundenen römischen Münzen” — Ludwig von Baczko in the “Das preussische Tempe” (Königsberg 1780). A “wonderful” discovery of a work long considered lost
Autorzy:
Ciołek, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2090084.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Ludwig von Baczko
Königsberg
Prussia
Roman coins
coin finds
Królewiec
Prusy
monety rzymskie
znaleziska monet
Źródło:
Wiadomości Numizmatyczne; 2019, 63; 13-33
0043-5155
Pojawia się w:
Wiadomości Numizmatyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies