Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "zmiany powierzchni" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Ground surface changes detectable by Earth observation and their impact on the stability of slopes
    Autorzy:
    Gostelow, P.
    Wasowski, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1186542.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    zmiany powierzchni ziemi
    osuwiska
    stabliność stoków
    deformacje
    EO
    interferometria SAR
    surface change
    landslides
    slope stability
    deformation
    SAR
    interferometry
    Opis:
    Artykuł przedstawia zastosowania teledetekcji satelitarnej (EO) w badaniu osuwisk egzaminując główne przyczyny ruchów osuwiskowych i typy deformacji stoków. Wprowadzono koncepcję pośrednich indykatorów rozpoznawalnych na powierzchni Ziemi i wskazujących na zmiany granicy równowagi stoków. Wpływ tych zmian na współczynnik bezpieczeństwa i na deformacje stoków jest analizowany z uwzględnieniem różnych klas materiałów geotechnicznych. Wyniki są przedstawione syntetycznie w formie tabeli, wskazującej ich zastosowanie do kartowania stopnia zagrożenia osuwiskowego.
    Źródło:
    Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 15; 43-52
    1507-9791
    Pojawia się w:
    Polish Geological Institute Special Papers
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmiany powierzchni górnoreglowych polan gorczańskich w latach 1954-2003
    Autorzy:
    Tokarczyk, Natalia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/634093.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    renaturalization
    changes in the area
    upper forest vertical-zone
    glades
    Gorce Mts
    renaturalizacja
    zmiany powierzchni
    regiel górny
    polany
    Gorce
    Opis:
    Polany stanowią bardzo ważny element środowiska przyrodniczego Gorców. Zaprzestanie na nich wypasu i wykaszania zapoczątkowało proces samorzutnych zmian krajobrazu w wyniku zarastania polan. W artykule opisano zmiany powierzchni górnoreglowych polan w latach 1954–2003, czyli w ciągu niemal 50 lat, kiedy te nieużytkowane już obszary stopniowo ulegały renaturalizacji.
    The renaturalization process, being a result of the end of grazing and mowing, leads to a gradual disappearance of glades. The total area of analyzed glades in the Gorce Mts. was in 2003 by 125.69 ha less than in 1954 i.e. – 1/3 the original. Two small glades had become completely overgrown, other had become fragmented. The rate of forest expansion had not been the same an all the investigated glades. In the Gorce Mts most of the glades are private. For this reason any protective activities conducted by the Gorce National Park encounter hindrances. A decline in biodiversity and a decrease in the tourist attractiveness of the mountain landscape are the most important negative results of the glades overgrowing.
    Źródło:
    Prace Geograficzne; 2012, 128; 6-16
    1644-3586
    Pojawia się w:
    Prace Geograficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmiany powierzchni leśnej wybranych terenów osadniczych Ziemi Lubuskiej w latach 1822 -2003
    Changes in forest area of chosen types of rural settlements in Ziemia Lubuska in the years 1822-2003
    Autorzy:
    Wojterska, M.
    Szrama, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/87780.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geograficzne
    Tematy:
    zmiany powierzchni leśnej
    krajobraz kulturowy
    Ziemia Lubuska
    mapy historyczne
    GIS
    stare lasy
    forest area changes
    cultural landscape
    historical maps
    ancient forest
    Opis:
    Badania nad szatą roślinną różnych typów osadniczych prowadzone są na terenie zachodniej Polski od 2007 r. Wśród 140 analizowanych osad na terenie Ziemi Lubuskiej dominują owalnice (65) oraz ulicówki (25). Szczegółowe studia roślinności na poziomie kompleksów zbiorowisk przeprowadzono w 33 obiektach o najlepiej zachowanej strukturze, z których większość powstała w XIII i XIV wieku. W niniejszym opracowaniu dane te zostały uzupełnione o charakterystykę przemian krajobrazu w otoczeniu 15 z tych wsi, dla których dostępne były historyczne materiały kartograficzne. Szczególną uwagę zwrócono na zmiany powierzchni leśnej, jako wskaźnika natężenia antropopresji. Wykorzystano w tym celu mapy z lat 1822-1828, 1933-1938 oraz 2003. Dla każdego przedziału czasowego obliczony został udział powierzchniowy lasów. Uzyskane wyniki potwierdzają tendencję wzrostu powierzchni leśnej w ostatnich dziesięcioleciach, przy jednoczesnej wyraźnej dynamice przemian krajobrazu w całym analizowanym okresie. Podobny udział powierzchniowy lasów na mapach z lat 1822-28 i współczesnych nie oznacza trwałości kompleksów leśnych. W całym okresie objętym badaniami obserwowane jest powstawanie i zanikanie powierzchni leśnych.
    Vegetation studies in different types of settlements are conducted in western Poland since 2007. Out of 140 analysed settlements in the Ziemia Lubuska region, the most common were villages of oval (65) and linear (25) shape. For detailed vegetation studies conducted within spatial complexes, 33 settlements with best preserved structure have been chosen. Their origin has been traced back to the XIII or XIV century. In this study those data have been completed with the description of landscape transformation around 15 villages, for which the historical cartographic sources were available. The share of forests, as indicator of intensity of human impact has been estimated on the maps from the years 1822-1828, 1933-1938 and 2003. The obtained results confirm the tendency of the increment of forest area in last decades. There is however distinct dynamics in the landscape transformation. Similar share of forests on maps from 1822-28 and on contemporary ones does not indicate their persistence, there are observed both decline and emerging of new forest areas.
    Źródło:
    Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2012, 16; 181-190
    1896-1460
    2391-5293
    Pojawia się w:
    Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Model zmian powierzchni lodów morskich Arktyki (1979-2013) – zmienne sterujące w modelu „minimalistycznym” i ich wymowa klimatyczna
    Model of changes in the Arctic sea-ice extent (1979-2013) – variables steering the 'minimalist' model and their climatic significance
    Autorzy:
    Marsz, A. A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/260796.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    Arktyka
    lody morskie
    zmiany powierzchni lodów
    czynniki sterujące
    model
    cyrkulacja termohalinowa
    cyrkulacja atmosferyczna
    Arctic
    sea ice
    ice extent changes
    steering variables
    thermohaline circulation
    atmospheric circulation
    Opis:
    Praca omawia model zmian powierzchni zlodzonej Arktyki typu „białej skrzynki”, opierający się na dwu zmiennych niezależnych – wskaźniku oznaczonym jako DG3L, który charakteryzuje intensywność cyrkulacji termohalinowej (THC) na Atlantyku Północnym i wskaźniku D, który charakteryzuje cyrkulację atmosferyczną nad Arktyką. Objaśnienie konstrukcji obu wskaźników i wartości ich szeregów czasowych przedstawione jest w załącznikach Z1 i Z2. Okres opracowania obejmuje lata 1979-2013 i jest limitowany dostępnością danych o zmianach powierzchni lodów morskich w Arktyce. Model liniowy opierający się na tych zmiennych objaśnia ~72% wariancji rocznej powierzchni zlodzonej w Arktyce i powyżej 65% wariancji powierzchni zlodzonej w marcu (maksimum rozwoju powierzchni lodów) i wrześniu (minimum). Główną rolę w kształtowaniu tej zmienności odgrywa zmienność cyrkulacji termohalinowej, rola cyrkulacji atmosferycznej jest niewielka i wykazuje silną zmienność sezonową. Analiza tego modelu wykazała, że rzeczywiste zależności są nieliniowe, a zmiany pokrywy lodowej zachodzą w dwu odrębnych reżimach – „ciepłym” i „chłodnym”. Reżim „ciepły” funkcjonuje w sytuacji, gdy THC jest bardziej intensywna niż przeciętnie (wskaźnik DG3L > 0). Dochodzi wtedy do szybkiego spadku powierzchni lodów w okresie ciepłym – zwłaszcza we wrześniu i powolnego spadku rozmiarów pokrywy lodowej w marcu, cyrkulacja atmosferyczna w tym reżimie odgrywa istotną rolę w kształtowaniu zmian powierzchni lodów. Spadek natężenia THC poniżej przeciętnej (DG3L ≤ 0), z opóźnieniem około 6.letnim prowadzi, do przejścia do reżimu „chodnego”. W reżimie chłodnym następuje szybki przyrost powierzchni lodów w okresie ciepłym i bardzo powolny wzrost powierzchni lodów w marcu, rola cyrkulacji atmosferycznej w kształtowaniu zmienności pokrywy lodowej staje się nikła. Po dalszych kilku latach utrzymywania się reżimu „chłodnego” międzyroczne zmiany powierzchni zlodzonej stają się małe. Analizy związków między zmiennymi z przesunięciami czasowymi wykazały, że cyrkulacja atmosferyczna nad Arktyką stanowi funkcję THC. W rezultacie, za główną przyczynę zmian powierzchni zlodzonej Arktyki należy uznać rozciągnięte w czasie działanie zmian intensywności THC, które w rozpatrywanym okresie objaśnia ~90% wariancji rocznej powierzchni zlodzonej.
    The paper presents the assumptions and structure of statistical model reproducing the changes in sea ice extent in the Arctic, using the minimum number of steering variables. The data set of NASA's Goddard Space Flight Center (GSFC) nsidc0192_seaice_trends_climo/total-area-ice-extent/nasateam/ (Total Ice-Covered Area and Extent) was used as starting data in the calibration of this model. Its subsets characterizing the sea ice extent of the Arctic Ocean (ArctOcn), Greenland Sea (Grnland), Barents and Kara seas (BarKara) were used. Their sums create a new variable known as the ‘Proper Arctic’. This model also used the following subsets: Archipelago Canadian (CanArch), Bay and Strait Hudson (Hudson), and Baffin Bay and Labrador Sea (Baffin), the sum of which creates another variable the ‘American Arctic’. The sum of all the above mentioned subsets creates a variable defined as the ‘entire Arctic’. The study covered the period 1979-2013, for which the said data set is made up of uniform and reliable data based on satellite observations. The model was developed for moments of maximum (March) and minimum (September) development of sea ice extent as well as for the annual average sea ice extent. After presenting the assumptions of the model (model type ‘White box’), formal analysis of the type and characteristics of the model, the choice of steering variables (independent; Chapters 3 and 4) was made. The index characterizing the intensity of thermohaline circulation (THC) in the North Atlantic, referred to as DG3L and an index characterizing atmospheric circulation having significant influence on changes in sea ice extent, marked as D, were used as independent variables in this model. Physical fundamentals and rules for calculating the DG3L index are discussed in detail in Annex 1, and the D index in Annex 2. These Annexes also include time series of both indexes (DG3L – 1880-2015; D – 1949-2015). Research into delays between the impact of variables and changes in sea ice extent indicated that sea ice extent showed maximum strength of the correlation with the DG3L variable with a three-year delay and with D variable with zero delay. The final form of the model is a simple equation of multiple regression (equation [1]). The following equations are used for estimating the regression parameters for individual sea areas in those time series: the Proper Arctic – equation [1a, 1b, 1c]; the American Arctic – equations [2a, 2b, 2c] and for the entire Arctic - equation [3a, 3b, 3c]. Statistical characteristics of each model are presented in Tables 3, 4 and 5, and Figures 2, 3 and 4 respectively and show the scattering of values estimated by means of each model in relation to the observed values. All models show high statistical significance. The best results, both in terms of explanation of the variance of the observed sea ice extent, as well as the size of the standard errors of estimation of sea ice extent are obtained for changes in the sea ice extent of the entire Arctic. The reasons for this may be traced back to the fact that errors in the estimation of partial models ([1a, 1b, 1c] and [2a, 2b, 2c]) have different signs, which in a synthetic model partially cancel out each other. Moreover, if the variable DG3L three years before shows strong and evenly distributed in time action, the D variable characterizing atmospheric circulation shows clearly seasonal activity – it is marked only during the minimum development of sea ice extent (September), when the degree of ice concentration is reduced, allowing its relatively free drift. The model for the annual average of sea ice extent of the entire Arctic (in the accepted limits) explains 71.5% of the variance, in September 68%, and in March 65% of the variance (Table 5). The lowest values are obtained for the American Arctic, where the D variable, characterizing atmospheric circulation does not appear to have significant influence, so the model is a linear equation with one variable (DG3L). Nevertheless, also in this case, the variance of the annual sea ice extent in the American Arctic is explained exceeding 50%. Variability of THC (described by the DG3L index) explains ~67% of the variance of annual sea ice extent and variability of atmospheric circulation (described by the D index) explains ~6% of the variance of annual sea ice extent of the entire Arctic. It allows claiming that THC and atmospheric circulation are the essential factors that influence the variability of sea ice extent of the Arctic. Both of these factors are natural factors. Further analysis of the results presented by various models and especially those affected by the DG3L variable (Fig. 5) delayed by three years suggests that the linear model is not the most appropriate model reflecting the changes in the sea ice extent of the entire Arctic and its parts. The action of DG3L variable, accumulated over several years, is saved and this causes that a strong significant correlation with the sea ice extent is prolonged. The analysis carried out by means of the segmented regression showed that the variability of sea ice extent was different where THC is lower than the average (DG3L ≤ 0), or different where THC is stronger than average (DG3L> 0; see equation [4a, 4b]). When the index is zero or less than zero, the impact of THC on the increase in sea ice extent is limited and the influence of changes in atmospheric circulation on sea ice extent is very small. Conversely, when the THC becomes intense and imports increased amounts of heat to the Arctic, the influence of DG3L index on the decrease in sea ice extent rises, like growing impact of atmospheric circulation on variation of sea ice extent (see equations [5a, 5b]. The segmented regression equations with these two variables explain 88.76% of the observed annual variation of sea ice extent of the entire Arctic (equations [5a, 5b]).This means that the sea ice extent of the Arctic is variable in two distinct regimes – ‘warm’, when the DG3L> 0 and ‘cold’, when the DG3L ≤ 0. This is similar to the results of Proshutinsky and Johnson (1997), Polyakov et al. (1999) and Polyakov and Johnson (2000) and their LFO oscillation. Time limits of the transition intensity of the THC phases from the positive to negative and vice versa correspond to similar limits of LFO, suggesting that the two different systems have the same cause. Polyakov and Johnson (2000) and Polyakov et al. (2002, 2003, 2004, 2005) can see the main reason for the change in the LFO regime in the transition of atmospheric circulation from anticyclonic regime to cyclonic regime and vice versa. The analysis of the reason for the transition of regime of changes in sea ice extent from ‘warm’ to ‘cold’ and vice versa – THC or atmospheric circulation – has shown that the D index is a function of previous changes in DG3L index. Atmospheric circulation over the Arctic shows a greater delay in response to changes in THC than the sea ice extent – this occurs with a 6-year delay (see Table 6, Equation 6). This allows replacing the D variable in the equations describing the change in sea ice extent, directly by DG3L variable from 6 years before (see Equation [7a, 7b]).These simultaneous equations explain about 90% of the observed annual variance of the sea ice extent of the entire Arctic in the years 1979-2013. Most importantly, however, it can be stated, with a high degree of certainty, that the variability of THC of the North Atlantic steers both the changes in sea ice extent and Basic features of atmospheric circulation over the Arctic. The effects of other factors than THC, having influence on variability of sea ice extent and the basic processes of the climate in the Arctic, in the short time scales, leave not too much space/place. The transition from ‘cold’ to ‘warm’ regime in the development of the sea ice extent in the Arctic requires an increase in the intensity of THC. If the values of DG3L index are greater than 0 for a period not shorter than three years, the decrease in the sea ice extent will start, initially in the period of its minimum development (August, September). If the resultant values of the DG3L index have positive values for further three years, the atmospheric circulation will transform into a cyclonic circulation (D index goes to positive values). The role of atmospheric circulation during the ‘warm’ season in the Arctic having influence on the change (reduction) of the sea ice extent becomes significant. The ‘warm’ regime will remain as long as long after its start the situation in which the algebraic sum of DG3L values is greater than 0. If such a situation lasts long, or in case of accumulation of high values of DG3L index, the sea ice cover can disappear almost completely in the warm period. The transition from the ‘warm’ regime to the ‘cold’ regime demands fulfillment of reverse conditions – a consistent decrease in the values of DG3L index into negative values for at least another three year period. After three years this will result in rapid increase in sea ice extent during warm period, thereby increasing the annual average of sea ice extent. If in subsequent years the value of DG3L index remains lower than zero, after the next 3-4 years, the atmospheric circulation will become the anticyclonic circulation. After that there will be gradual, slow growth in sea ice extent, decrease in air temperature, increase in ice thickness and change in the age of the ice structure towards the increase in the multi-year ice. The ice cover in the Arctic will become "self-sustaining", reducing interannual variability. Major changes will occur in the ‘warm’ season, minor in other seasons. The maximum sea ice extent of the Arctic in the cold season, with current conditions in the ‘cold’ regime, can reach ~13.5-14.5 million km2, the average annual sea ice extent should be ~12 (± 0.5) million km2. This area, especially in the winter season, may be in fact higher, since the weakening of the THC must also lead to a decrease in air temperature in the hemisphere.
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 2015, 25; s. 249-334
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    An Analysis of Selected Functional Characteristics of Temporary Restorative Materials Used in Conservative Dentistry
    Analiza wybranych cech użytkowych tymczasowych materiałów odtwórczych stosowanych w stomatologii zachowawczej
    Autorzy:
    Słomion, M.
    Matuszewski, M.
    Styp-Rekowski, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/971340.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
    Tematy:
    biomaterials
    temporary dental filling materials
    changes of surface structure
    mass loss
    biomateriały
    tymczasowe wypełnienia stomatologiczne
    zmiany struktury powierzchni
    ubytek masy
    Opis:
    An important factor in endodontic therapy is forming a tooth seal as a temporary restoration, which prevents leakage of medicines into the oral cavity, infiltration of microorganisms, and contamination of the root canal system by fluids or food debris. Suitable physicochemical analysis and usability evaluation of restorative materials, i.e. microhardness, abrasion and compression resistance, surface structure, behaviour at different temperatures, the sealing of tooth margins, the ease of insertion and removal, allow one to choose the material that will be most favourable for medical treatment. The aim of the study is to determine, in vitro, changes of the surface structure that arise over time in commonly used preparations for temporary dental fillings. The results showed significant structural changes occurring over time, especially at a temperature of 37°C (inflammation to be), which, for a long-term use, may have a negative impact on the treatment.
    Istotnym czynnikiem w prowadzonej terapii endodontycznej jest utworzenie uszczelnienia zęba w postaci tymczasowego uzupełnienia, które zapobiega wyciekaniu leków do jamy ustnej, dostawaniu się drobnoustrojów oraz zanieczyszczaniu kanałów korzeniowych przez płyny czy resztki pokarmu. Przeprowadzenie odpowiedniej analizy fizykochemicznej, a także oceny użytkowej materiałów odtwórczych, tj. mikrotwardości, odporności na ściskanie i ścieranie, struktury powierzchni, zachowania w różnych temperaturach, szczelności brzeżnej, łatwości wprowadzania i usuwania, pozwala na dobór materiału, który będzie najkorzystniejszy dla prowadzonego leczenia. Celem badań było określenie zmian struktury powierzchni powstających w czasie pod wpływem oddziaływania środowiska oraz odporności na zużywania ścierne dla stosowanych preparatów do tymczasowych wypełnień stomatologicznych. Wyniki wykazały istotne zmiany struktury powstające w czasie, szczególnie w temperaturze 37°C (teoretycznie początek stanu zapalnego), co przy dłuższym stosowaniu może mieć negatywny wpływ na prowadzone leczenie.
    Źródło:
    Tribologia; 2018, 281, 5; 101-108
    0208-7774
    Pojawia się w:
    Tribologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmiany zlodzenia Morza Karskiego w latach 1979-2015. Podejście systemowe
    Changes of sea ice extent on the Kara Sea in the years 1979-2015. System approach
    Autorzy:
    Styszyńska, A.
    Marsz, A. A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/260907.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    pokrywa lodowa
    zmiany powierzchni lodów
    THC
    temperatura powietrza
    temperatura wody powierzchniowej
    Morze Karskie
    Arktyka
    Atlantyk Północny
    ice cover
    changes in sea-ice extent
    air temperature
    sea surface temperature
    Kara Sea
    Arctic
    North Atlantic
    Opis:
    Praca omawia zmiany powierzchni lodów na Morzu Karskim i mechanizmy tych zmian. Scharakteryzowano przebieg zmian zlodzenia, ustalając momenty skokowego zmniejszenia się letniej powierzchni lodów. Rozpatrzono wpływ cyrkulacji atmosferycznej, zmian temperatury powietrza i zmian zasobów ciepła w wodach na zmiany zlodzonej tego morza. Analizy wykazały, że wszystkie zmienne opisujące zarówno stan zlodzenia jak i stan elementów klimatycznych są ze sobą wzajemnie powiązane przez różnego rodzaju sprzężenia zwrotne. W rezultacie tworzy się rekurentny system, w którym zmiany powierzchni lodów, wpływając na przebieg innych elementów systemu (temperaturę powietrza, temperaturę wody powierzchniowej) w znacznej części same sterują swoim rozwojem. Zmiennością całego tego systemu sterują zmiany intensywności cyrkulacji termohalinowej (THC) na Atlantyku Północnym, dostarczając do niego zmienne ilości energii (ciepła). Reakcja systemu zlodzenia Morza Karskiego na zmiany natężenia THC następuje z 6.letnim opóźnieniem.
    The work discusses the changes in the ice extent on the Kara Sea in the years 1979-2015, i.e. in the period for which there are reliable satellite data. The analysis is based on the average monthly ice extent taken from the database AANII (RF, St. Peterburg). 95% of the variance of average annual ice extent explains the variability of the average of ice extent in ‘warm' season (July-October). Examination of features of auto-regressive course of changes in ice extent shows that the extent of the melting ice area between June and July (marked in the text RZ07-06) can reliably predict the ice extent on the Kara Sea in August, September, October and November as well as the average ice extent in a given year. Thus the changes in ice extent can be treated as a result of changes occurring within the system. Analysis of the relationship of changes in ice extent and variable RZ07-06 with the features of atmospheric circulation showed that only changes in atmospheric circulation in the Fram Strait (Dipole Fram Strait; variable DCF03-08) have a statistically significant impact on changes in ice extent on the Kara Sea and variable RZ07-06. The analysis shows no significant correlation with changes in ice extent or AO (Arctic Oscillation), or NAO (North Atlantic Oscillation). Variable RZ07-06 and variable DCF03-08 are strongly correlated and their changes follow the same pattern. Analysis of the relationship of changes in ice extent and variable RZ07-06 with changes in air temperature (the SAT) showed the presence of strong relationships. These correlations differ significantly depending on the region; they are much stronger with changes in air temperature in the north than in the south of the Kara Sea. Temperature of cold period (average temperature from November to April over the Kara Sea, marked 6ST11-04) has a significant effect on the thickness of the winter ice and in this way the thickness of ice in the next melting season becomes part of the "memory" (retention) of past temperature conditions. The thickness of the winter ice has an impact on the value of the variable RZ07-06 and on changes in ice extent during the next ‘warm’ season. As a result, 6ST11-04 explains 62% of the observed variance of the annual ice extent on the Kara Sea. SAT variability in the warm period over the Kara Sea (the average of the period July-October, marked 6ST07-10) explains 73% of the variance of annual ice extent. SAT variability of the N part of the Kara Sea (Ostrov Vize, Ostrov Golomjannyj), which explains 72-73% of the variance ice extent during this period, has particularly strong impact on changes in ice extent during warm period. These stations are located in the area where the transformed Atlantic Waters import heat to the Kara Sea. Analysis of the impact of changes in sea surface temperature (SST) variability on sea ice extent indicated that changes in SST are the strongest factor that has influence on ice extent. The variability of annual SST explains 82% of the variance of annual ice extent and 58% of the variance of the variable RZ07-06. Further analysis showed that the SAT period of warm and annual SAT on the Kara Sea are functions of the annual SST (water warmer than the air) but also ice extent. On the other hand, it turns out that the SST is in part a function of ice extent. All variables describing the ice extent and its changes as well as variables describing the nature of the elements of hydro-climatic conditions affecting the changes in ice extent (atmospheric circulation, SAT, SST) are strongly and highly significantly related (Table 9) and change in the same pattern. In this way, the existence of recursion system is detected where the changes in ice extent eventually have influence on ‘each other’ with some time shift. The occurrence of recursion in the system results in very strong autocorrelation in the course of inter-annual changes in ice extent. Despite the presence of recursion, factors most influencing change in ice extent, i.e. the variability in SST (83% of variance explanations) and variability in SAT were found by means of multiple regression analysis and analysis of variance. Their combined impact explains 89% of the variance of the annual ice extent on the Kara Sea and 85% of the variance of ice extent in the warm period. The same rhythm of changes suggests that the system is controlled by an external factor coming from outside the system. The analyses have shown that this factor is the variability in the intensity of the thermohaline circulation (referred to as THC) on the North Atlantic, characterized by a variable marked by DG3L acronym. Correlation between the THC signal and the ice extent and hydro-climatic variables are stretched over long periods of time (Table 10). The system responds to changes in the intensity of THC with a six-year delay, the source comes from the tropical North Atlantic. Variable amounts of heat (energy) supplied to the Arctic by ocean circulation change heat resources in the waters and in SST. This factor changes the ice extent and sizes of heat flux from the ocean to the atmosphere and the nature of the atmospheric circulation, as well as the value of the RZ07-06 variable, which determines the rate of ice melting during the ‘warm’ season. A six-year delay in response of the Kara Sea ice extent to the THC signal, compared to the known values of DG3L index to the year 2016, allows the approximate estimates of changes in ice extent of this sea by the year 2023. In the years 2017 to 2020 a further rapid decrease in ice extent will be observed during the ‘warm' period (July-October), in this period in the years 2020-2023 ice free conditions on the Kara Sea will prevail. Ice free navigation will continue from the last decade of June to the last decade of October in the years 2020-2023. Since the THC variability includes the longterm, 70-year component of periodicity, it allows to assume that by the year 2030 the conditions of navigation in the Kara Sea will be good, although winter ice cover will reappear.
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 2016, 26; 109-156
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmiana masy i temperatury powierzchni szyszek sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.) pod wpływem promieniowania mikrofalowego
    The change in weight and surface temperature of pine cones (Pinus sylvestris L.) as a result of microwave irradiation
    Autorzy:
    Aniszewska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/46431.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Badawczy Leśnictwa
    Tematy:
    lesnictwo
    drzewa lesne
    sosna zwyczajna
    Pinus sylvestris
    szyszki sosny
    promieniowanie mikrofalowe
    temperatura powierzchni
    zmiany temperatury
    masa szyszek
    zmiany masy
    Źródło:
    Leśne Prace Badawcze; 2016, 77, 1
    1732-9442
    2082-8926
    Pojawia się w:
    Leśne Prace Badawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmienność temperatury powierzchni morza w rejonie Spitsbergenu (1982-2002) jako przejaw współcześnie zachodzących zmian klimatycznych
    Changeability in sea surface temperature in the region of Spitsbergen (1982-2002) reflecting climatic changes observed at present
    Autorzy:
    Kruszewski, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/260692.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Klimatologów Polskich
    Tematy:
    temperatury powierzchni morza
    zmiany klimatyczne
    Spitsbergen
    temperatury powietrza
    sea surface temperature
    climatic changes
    air temperature
    Opis:
    This work has analysed changeability in water surface temperature in sea areas in the direct vicinity of West Spitsbergen. (Fig. 1). The analysis made use of SST (Sea Surface Temperature) from Reynolds?s data, covering mean monthly values of grids 1 x 1° from the period 1982-2002 (21 years). The changes in SST have been examined both monthly and yearly in 48 grids originating from the region 76-80°N, 006-020°E. A noticeable increase in water temperature was noted in the entire analysed area. The highest positive annual trends in water temperature were noted in the region 77-78°N, 006-007°E located west of Spitsbergen. In this area the mean yearly trends in SST values exceed +0.11°C/year and are highly statistically relevant (p<0.001). The values of trend noted in the areas in the direct vicinity of SW coast of Spitsbergen are +0.07°C to +0.08°C/year (at the latitudes 76-78°N). Farther north the values of the trend are remarkably lower, yet they are still highly statistically relevant. At 80°N the SST trend ranges from +0.006°C to +0.013°C and grows when moving west. At 79°N the observed trend of mean yearly value of SST is within the range from +0.04°C (010°E) to +0.07°C/year (006°E). This indicates that the mean yearly temperature of water in the region west of Spitsbergen has increased by more than 2.5°C over the period of the last 21 years and in coastal waters SW of Spitsbergen by about 1.5°C to 1.7°C. The lowest increase in SST was noted in waters at 80°N, where it did not exceed 0.3°C within 21 years. The increase in water temperature is distributed unevenly in time - since 1995 the rate of the increase has been rapidly growing (see Fig. 2). The changes in yearly SST values, as the analysis indicated, are influenced by the changes in temperature noted mainly in the period from September to February. This proves that the heat sources carried by the West Spitsbergen Current are increasing and that the summer warming of waters is becoming more and more significant. Interannual changeability in SST in the remaining months proves to be relatively low, in extreme cases being zero (water completely frozen). It can be observed especially at 80°N. The yearly changeability in values of SST in waters around SE coasts of Spitsbergen (Storfjorden) is mainly influenced by the temperature of waters in autumn (August ? October), which means that the influence of the summer warming of waters on the yearly SST value in this area has increased.
    Źródło:
    Problemy Klimatologii Polarnej; 2004, 14; 79-86
    1234-0715
    Pojawia się w:
    Problemy Klimatologii Polarnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zmiany ilościowe dna lasu i struktury drzewostanów sosnowych II i III klasy wieku na siedlisku boru świeżego po pożarze pokrywy gleby
    Quantitative changes in the structure of pine stands of 2nd and 3rd age class and the forest floor following understorey fire in a fresh-coniferous forest
    Autorzy:
    Rywka, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/45337.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Instytut Badawczy Leśnictwa
    Tematy:
    lesnictwo
    siedlisko boru swiezego
    drzewostany sosnowe
    drzewostany II klasy wieku
    drzewostany III klasy wieku
    pozary lasow
    pozary pokrywy gleby
    dno lasu
    drewno martwe
    drewno lezace
    grubosc sciolki
    pokrycie powierzchni
    zmiany ilosciowe
    struktura drzewostanu
    zmiany struktury drzewostanu
    Źródło:
    Leśne Prace Badawcze; 2012, 73, 1
    1732-9442
    2082-8926
    Pojawia się w:
    Leśne Prace Badawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies