Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "zielenice" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Struktura zbiorowisk fitoplanktonu Jeziora Chrzypskiego (Sierakowski Park Krajobrazowy, Wielkopolska)
    The phytoplankton community structure in Chrzypskie Lake (Sierakowski Landscape Park, Wielkopolska region)
    Autorzy:
    Celewicz, S.
    Kluza-Wieloch, M.
    Pertek, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29433271.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
    Tematy:
    wykaz gatunkow
    fitoplankton
    Cyanobacteria
    sinice
    Chlorophyta
    zielenice
    Euglenophyceae
    eugleniny
    Bacillariophyceae
    okrzemki
    Cryptophyceae
    kryptofity
    Dinophyceae
    bruzdnice
    Chrysophyceae
    zlotowiciowce
    Xanthophyceae
    roznowiciowce
    zbiorowiska wodne
    jeziora
    Jezioro Chrzypskie
    gmina Chrzypsko Wielkie
    Pojezierze Poznanskie
    struktura zbiorowisk
    Sierakowski Park Krajobrazowy
    Wielkopolska
    Źródło:
    Steciana; 2021, 25, 4; 31-43
    1689-653X
    Pojawia się w:
    Steciana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Słodkowodna Cladophora glomerata jako nowy potencjalny surowiec kosmetyczny
    Freshwater Cladophora glomerata as a new potential cosmetic raw material
    Autorzy:
    Fabrowska, J.
    Łęska, B.
    Schroeder, G
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/143395.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
    Tematy:
    słodkowodne makroglony
    zielenice
    Cladophora glomerata
    związki biologicznie czynne
    produkty kosmetyczne
    freshwater macroalgae
    green alga
    biologically active compounds
    cosmetic products
    Opis:
    Glony morskie i ich ekstrakty stanowią obecnie jeden z najczęściej stosowanych naturalnych surowców kosmetycznych z uwagi na obecność wielu różnorodnych związków biologicznie czynnych w ich plechach. Z kolei glony słodkowodne są rzadkim obiektem badań i praktycznie nie występują na rynku kosmetycznym. Okazuje się, że słodkowodne makrozielenice z gatunku Cladophora glomerata są bogatym źródłem makro- i mikroelementów, jak również substancji bioaktywnych: kwasów tłuszczowych, steroidów, karotenoidów, polifenoli, terpenoidów, węglowodanów, garbników oraz witamin. Obecność tych substancji warunkuje szeroki zakres aktywności biologicznej oraz potencjalnego zastosowania słodkowodnego glonu Cladophora glomerata w kosmetyce.
    Currently, marine algae and their extracts are one of the most commonly used natural cosmetic raw materials due to the presence of many various biologically active compounds in their thallus. However, the freshwater algae are rare object of studies and almost they do not occur on the cosmetic market. It turns out, that the freshwater green macroalgae of the species Cladophora glomerata are a rich source of macro- and microelements, as well as bioactive substances: fatty acids, steroids, carotenoids, polyphenols, terpenoids, carbohydrates, tannins and vitamins. The presence of this substances determines a wide range of biological activity and a potential application of the freshwater Cladophora glomerata in cosmetology.
    Źródło:
    Chemik; 2015, 69, 8; 491-497
    0009-2886
    Pojawia się w:
    Chemik
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Skuteczność mikrocedzenia w usuwaniu fitoplanktonu oraz wybranych zanieczyszczeń chemicznych z wody powierzchniowej
    Efficiency of the micro-sieve process towards the removal of phytoplankton organisms and some chemical pollutants from surface water
    Autorzy:
    Grochowiecka, W.
    Świderska-Bróż, M.
    Wolska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/236566.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
    Tematy:
    woda powierzchniowa
    oczyszczanie
    mikrosita
    sinice
    okrzemki
    zielenice
    mikrocystyna
    surface water
    treatment
    micro-sieve
    diatoms
    blue-green algae
    microcystine
    Opis:
    Przedstawiono problematykę zakwitu glonów w wodzie powierzchniowej ujmowanej do celów wodociągowych oraz wyniki badań skuteczności procesu mikrocedzenia wody charakteryzującej się dużą liczbą mikroorganizmów fitoplanktonowych, w szczególności sinic, zielenic i okrzemek. Ujmowana woda charakteryzowała się ponadto dużą intensywnością barwy, mętnością i zawartością związków organicznych mierzonych jako OWO. Wykazano, że mikrocedzenie skutecznie zmniejszało liczbę organizmów fitoplanktonowych w wodzie, przy czym skuteczność tego procesu była zależna od rodzaju i liczebności mikroorganizmów w ujmowanej wodzie. Usunięcie sinic było równoznaczne ze zmniejszeniem stężenia wewnątrzkomórkowej mikrocystyny LR. Dodatkowo w wyniku mikrocedzenia stwierdzono zmniejszenie mętności wody (do 82%), intensywności barwy (do 40,8%) i zawartości OWO (do 17,8%) oraz natlenienie wody i nieznaczne zwiększenie pH. Skuteczność usuwania mikroorganizmów wpłynęła również na usuwanie zanieczyszczeń zaadsorbowanych na powierzchni komórek mikroorganizmów. Wykazano, że mikrocedzenie nie wpłynęło natomiast w istotny sposób na zawartość zanieczyszczeń nieorganicznych w wodzie (NH4+, NO3-, PO43-). Badania wykazały, że zastosowanie bezreagentowego procesu mikrocedzenia do wstępnego oczyszczania wody zawierającej glony jest uzasadnione, ponieważ zmniejsza ilość prekursorów ubocznych produktów utleniania oraz zapotrzebowanie na reagenty chemiczne, a także ogranicza skalę problemów technologicznych i eksploatacyjnych w dalszych etapach oczyszczania wody.
    The aim of the study was to assess the efficiency of the micro-sieve process when used for the treatment of blooming surface water which is taken in for municipal supply. The water is characterized by a large number of phytoplankton organisms, specifically blue-green algae (Cyanophyta) and diatoms, as well as by a high colored matter content, a high turbidity, and a high content of organic compounds expressed as TOC. The research has produced the following findings. The micro-sieve process efficiently reduced the number of the phytoplankton organisms, and the extent of removal depended on the type and number of the microorganisms that were present in the water being treated. The removal of cyanobacteria accounted for the reduction in the concentration of microcistine LR. In addition, the micro-sieve process brought about a reduction in turbidity (to 82%), color intensity (to 40.8%) and TOC concentration (to 17.8%), as well as contributed to the oxygenation of the water and a slight increase in the pH. The efficiency with which the microorganisms were removed had an influence on the removal of the pollutants adsorbed on their surfaces. The micro-sieve process failed to exert a substantial effect on the content of inorganic pollutants (NH4+, NO3-, PO43-). The study has demonstrated that the application of the micro-sieve process without reagents to the pretreatment of algae-containing surface water is justified; it not only decreases the quantity of the precursors of oxidation by-products and reduces the demand for chemical reagents, but also diminishes the scale of technological and operating problems that are to be coped with at further stages of the water treatment process.
    Źródło:
    Ochrona Środowiska; 2009, 31, 2; 25-30
    1230-6169
    Pojawia się w:
    Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena stopnia zanieczyszczenia zbiornika zaporowego Elektrowni 'Rybnik' na podstawie analizy organizmow zespolu poroslowego
    Autorzy:
    Motowidlo, A
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/853776.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
    Tematy:
    zbiorniki zaporowe
    zbiornik Rybnik
    zanieczyszczenia wod
    metody badan
    peryfiton
    bakterie
    sinice
    okrzemki
    zielenice
    orzeski
    korzenionozki
    wrotki
    plankton
    widlonogi
    bentos
    skaposzczety
    muchowki
    malzoraczki
    wystepowanie
    Źródło:
    Wszechświat; 2010, 111, 10-12; 328-332
    0043-9592
    Pojawia się w:
    Wszechświat
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena fitotoksyczności wybranych bojowych środków trujących w stosunku do jednokomórkowych zielenic
    The assesment of fitotoxicity of selected chemical warfare agents on unicellular green algae
    Autorzy:
    Chrzanowska, E.
    Kalinowski, R.
    Brytan, M
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/296911.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
    Tematy:
    bojowe środki trujące
    soman
    sarin
    VX
    zielenice
    Desmodesmus armatus
    Chlorella vulgaris
    chemical warfare agents
    green algae
    Opis:
    Następstwem rozwoju cywilizacyjnego jest pojawienie się związków toksycznych w środowisku naturalnym człowieka. Obecność coraz większej ilości substancji szkodliwych w naszym otoczeniu początkowo wynikała z niezamierzonego uwalniania ubocznych produktów bądź odpadów procesów technologicznych. Kolejne pojawiające się w środowisku toksyny były efektem walki ze szkodnikami, a część z nich, wykazująca najwyższą toksyczność, została użyta w celach militarnych. Badania przeprowadzone w niniejszej pracy miały na celu ocenę wpływu wybranych fosforoorganicznych bojowych środków trujących na wzrost jednokomórkowych glonów Chlorella vulgaris i Desmodesmus armatus. Najniższą toksyczność w stosunku do glonów wykazywał VX, dla którego wartość IC50-72h wynosiła 41,2 mg/l dla Desmodesmus armatus oraz 39,6 mg/l dla Chlorella vulgaris. Wartość IC50-72h w przypadku somanu była dwukrotnie niższa i wynosiła 19,5 mg/l dla Desmodesmus armatus i 7,9 mg/l dla Chlorella vulgaris. Największą toksyczność w stosunku do glonów wykazywał sarin (IC50-72h 10,6 mg/l oraz 13,6 mg/l odpowiednio dla Desmodesmus armatus i Chlorella vulgaris). Wartości NOEC-72h w przypadku VX wynosiły 3,2 i 6,3 mg/l odpowiednio dla Desmodesmus armatus i Chlorella vulgaris. W przypadku sarinu i somanu wartości NOEC-72h były niższe niż 3,2 mg/l dla obu gatunków glonów.
    The consequence of civilization development is the emergence of toxic compounds in the environment. The presence of an increasing number of harmful substances in our environment, initially stemmed from the accidental release of waste by-products or processes. Another emerging toxins in the environment were the result of pesticides, and some of them, showing the highest toxicity, was used for military purposes. The aim of this paper is to evaluate the effect of selected organophosphorus warfare agents on the growth of unicellular algae Chlorella vulgaris and Desmodesmus armatus. The lowest toxicity to algae showed VX, for which the IC50-72h was 41.2 mg/L for Desmodesmus armatus and 39.6 mg/L for Chlorella vulgaris. The IC50-72h in the case of soman was twice lower at 19.5 mg/L for Desmodesmus armatus and 7.9 mg/L for Chlorella vulgaris. The highest toxicity to algae had sarin (IC50-72h 10.6 mg/L and 13.6 mg/L respectively for Desmodesmus armatus and Chlorella vulgaris). 72h-NOEC values in the case of VX were 3.2 mg/L, 6.3 mg/L, respectively Desmodesmus armatus and Chlorella vulgaris. In the case of sarin and soman-72h NOEC values were lower than 3.2 mg/L for both species of algae. Our results indicate a diverse toxicity of organophosphorus warfare agents on green algae. Sarin as an unstable substance in soil (half-life < 24 h) proved to be the most toxic in aquatic environment. The compound VX which is potentially the greatest threat (even 170 times lower lethal dose in case of poisoning transdermal) of all test substances showed the lowest phytotoxicity in the growth test. Green algae of the genus Chlorella organisms seem to be more vulnerable to the harmful effects of organophosphorus compounds than type Desmodesmus.
    Źródło:
    Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2011, 14, 2; 175-180
    1505-3695
    2391-7253
    Pojawia się w:
    Inżynieria i Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Givetian and Frasnian calcareous microbiotas of the Holy Cross Mountains
    Autorzy:
    Racki, G
    Sobon-Podgorska, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21904.pdf
    Data publikacji:
    1992
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    zielenice
    skamienialosci
    Polska
    zywet
    Trochiliscus
    Devonoscale
    Gory Swietokrzyskie
    kalcysferoidy
    glony
    stratygrafia
    Bevocastria
    paleontologia
    fran
    dewon
    wapienie
    mikroskamienialosci
    Opis:
    Each developmental phase of the Givetian to Frasnian carbonate complex of the southern Holy Cross Mts is marked by distinctive calcareous microbiota. The Stringocephalus bank deposits contain a very rich, well-preserved microproblematica (of chiefly ?algal origin) dominated by calcispheroids, and many calcified cyanobacteria and green algae with filamentous Bevocastria, tubiform Devonoscale, and charophyte Trochiliscus. In the late Givetian biostromal complex more sparse microfossil associations occur, with the exception of locally abundant semitextulariid foraminifera (mainly Nanicella) and tubiform dasyclad(?) Jansaella. Also in the Frasnian back-reef facies, only limited and poorly preserved calcispheroids are identified. Contrarily, reef- and fore-reef microbiotas were present in great profusion. Microbial mats (including calcified cyanobacteria Renalcis and Sphaerocodium), associated with locally frequent solenoporids and multichambered foraminifera (Nanicella, also many nodosariids in the later Frasnian) played a significant depositional role and evidence progressive shoaling conditions within the Dyminy reef-complex.
    Poszczególne fazy rozwojowe żywecko-frańskiego kompleksu węglanowego południowej części Gór Świętokrzyskich charakteryzują się specyficznym zespołem mikroskamieniałości wapiennych. Osady ławicy stringocefalowej zawierają szczególnie bogato reprezentowane i dobrze zachowane mikroproblematyki (?głównie pochodzenia glonowego) silnie zdominowane przez kalcysferoidy (kalcysfery i pokrewne „jednokomorowe otwornice”), szereg kalcyfikujących cjanobakterii i glonów zielenic, np. nitkowate Bevocastria, rurkowate Devonoscale oraz ramienice Trochiliscus. W poźnożyweckim kompleksie biostromalnym występuje bardziej uboga asocjacja mikroskamieniałości, poza miejscami licznymi semitekstularidami (głównie Nanicella), a zwłaszcza zielenicami (?Dasycladacae) Jansaella. Również z frańskich facji zarafowych znane są tylko mało zróżnicowane kalcysferoidy. Natomiast mikrobiocenozy rafowe i przedrafowe franu są bardzo bogate - przede wszystkim w cjanobakterie (np. kalcyfikujące formy Renalcis i Sphaerocodium), a miejscami też w solenoporidy i różnorodne wielokomorowe otwornice (Nanicella, w młodszym franie - nodozaridy). Odgrywały one znaczącą rolę biosedymentacyjną i dokumentują progresywne spłycanie biotopów kompleksu rafowego.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1992, 37, 2-4; 255-289
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cyanobacterial origin of microcrystalline cements from Pleistocene rhodoliths and coralline algal crusts of Okierabu-jima, Japan
    Cyjanobakteryjna geneza mikrytowych cementow z plejstocenskich rodolitow i naskorupien krasnorostowych Okierabu-shimy, Japonia
    Autorzy:
    Kazmierczak, J
    Iryu, Y
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22549.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    naskorupienia krasnorostowe
    zielenice
    cement mikrytowy
    skamienialosci
    sinice
    krasnorosty
    Mastophora pacifica
    Gomontia
    rodolity
    Neogoniolithon fosliei
    sedymentologia weglanowa
    Ostreobium
    paleontologia
    rafy koralowe
    geneza
    Opis:
    Microcrystalline (micritic) Mg-calcite cements generated by in vivo calcified coccoid cyanobacteria have been identified in rhodoliths and coralline algal crusts from the Pleistocene Ryukyu Group of Okierabu-jima (Ryukyu Islands, Japan). The cements occur as: (i) fringes and festoons on ventral surfaces of Neogoniolithon fosliei, (ii) coatings on dorsal and ventral surfaces of Mastophora pacifica, and (iii) encrustations on tubular thalli of epiphytic and/or chasmolithic green algae. The calcification of the cyanobacteria colonizing spaces within the coralline algal framework was presumably enhanced by a local increase in calcium carbonate saturation due to CO₂ uptake by the living red and green algae strengthened by increased alkalinity resulting from decay processes in the framework. Many microcrystalline (micritic) cements described from other modern and ancient reefal limestones may, by analogy, be products of similar in vivo calcified cyanobacteria.
    Geneza mikrytowych (synonimy: mikrokrystalicznych, kryptokrystalicznych, pelitowych, drobnoziarnistych) cementów w dzisiejszych i kopalnych strukturach rafowych jest jednym z bardziej kontrowersyjnych zagadnień współczesnej sedymentologii węglanowej. Sporna jest zarówno kwestia organicznego czy nieorganicznego pochodzenie takich cementów, jak i problem syngenetycznego bądź wczesnodiagenetycznego charakteru ich genezy. Praca przedstawia wyniki badań nad mikrytowymi cementami wypełniającymi w różnym stopniu pory w rodolitach i naskorupieniach krasnorostowych z powierzchniowych odsłonięć plejstoceńskich utworów rafowych na wyspie Okierabu-shima (Wyspy Riukiu, Japonia). Zespół krasnorostów i towarzyszących im organizmów szkieletowych występujący w tych utworach wskazuje, że powstały one w głębszej strefie skłonu rafy, na głębokości 50-150 m. Analiza cementów wykazała, że zostały one utworzone w wyniku wytrącenia bardzo drobnych, bo liczących zaledwie 2-3 µm średnicy, ziaren magnezowego kalcytu przez maty kokkoidalnych cyjanobakterii (sinic) rosnących w porach i kawernach rodolitów i naskorupień krasnorostowych. Cementy te występują w postaci guzowatych narośli na brzusznych powierzchniach Neogoniolithon fosliei oraz jako powłoki na brzusznych i grzbietowych powierzchniach Mastophora pacifica i nitkowatych plechach epifitycznych i chasmolitycznych zielenic (Ostreobium, Gomontia). In situ - i najprawdopodobniej in vivo - kalcyfikacja mat cyjanobakteryjnych zasiedlających przestrzenie wewnątrz rafowych struktur krasnorostowych była przypuszczalnie wywołana lokalnie podwyższonym, w porównaniu ze średnią wodą morską, poziomem przesycenia środowiska węglanem wapnia w stosunku do teoretycznego iloczynu rozpuszczalności kalcytu. Spowodowane było to intensywnym pobieraniem z wody CO₂, zarówno przez same cyjanobakterie, jak i fotoasymilujące krasnorosty i zielenice, a także podwyższonym poziomem alkaliczności związanym z procesami rozkładu wewnątrz rafowych struktur krasnorostowych. Uzyskane wyniki dają podstawę do przypuszczeń, że wiele mikrytowych cementów opisanych z innych dzisiejszych i kopalnych struktur rafowych jest również wytworem mat kokkoidalnych cyjanobakterii.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1999, 44, 2; 117-130
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Allelopathic effect of Ulva intestinalis thallus on selected Baltic cyanobacteria
    Efekt allelopatyczny plechy Ulva intestinalis na wybrane Bałtyckie sinice
    Autorzy:
    Budzałek, Gracjana
    Śliwińska-Wilczewska, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2183581.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-25
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    allelopatia
    sinice
    zielenice
    wzrost
    fluorescencja
    plecha
    allelopathy
    cyanobacteria
    green macroalgae
    growth
    fluorescence
    thallus
    Opis:
    Macroalgae have been found to produce active allelochemicals that inhibit of growth other organisms that compete with them for light and space. However, their allelopathic activity on Baltic cyanobacteria is still insufficiently recognised. Therefore, this study aimed to demonstrate the allelopathic effects of Baltic macroalga thallus (Ulva intestinalis) on the growth and photosynthetic activity of three bloom-forming cyanobacteria: Aphanizomenon sp., Nodularia spumigena, and Nostoc sp. This study investigated the cell count of the analysed cyanobacteria (N 105 mL-1), the maximum quantum yield of the second photosystem (PSII) in the dark (Fv/Fm), and the real quantum yield of PSII in the light (ΦPSII) (in the control and the experiments). After 7 days of exposure, the following were added: 0.01, 0.05, and 0.1 g mL-1 of U. intestinalis fresh thallus. It was found that thallus obtained from U. intestinalis had no statistically significant effect on the number of cells of the cyanobacterium Aphanizomenon sp. (at 0.05 and 0.1 g mL-1) and Nostoc sp. (at concentrations of 0.01 and 0.05 g mL−1). On the other hand, it was examined a stimulating effect of 0.01 g mL-1 of the fresh thallus on the number of Aphanizomenon sp. cells which constituted 168%, relative to the control. It was shown that the fresh thallus addition resulted in a decrease in the number of N. spumigena cells (45%, 27%, and 46% after addition of 0.01, 0.05, and 0.1 g wet weight mL−1 of fresh thallus, respectively). In experiments with Nostoc sp., the addition of U. intestinalis thallus has been a negative effect on cyanobacterial growth at 0.1 g mL−1 and constituted 97% of control. It was also found, that U. intestinalis had no allelopathic effect on fluorescence parameters of N. spumigena. All tested concentrations of thallus U. intestinalis (0.01, 0.05, and 0.1 g wet weight mL-1) stimulated the values of Fv/Fm or ΦPSII of cyanobacteria Aphanizomenon sp. and Nostoc sp. compared to the control. These studies help define the role of U. intestinalis allelopathy as a biological factor in the distribution of bloom-forming cyanobacteria in the coastal Baltic Sea region.
    Makroglony mają zdolność do produkowania aktywnych związków allelopatycznych, które wpływają na inne organizmy, konkurujące z nimi o światło i przestrzeń. Jednakże ich działanie allelopatyczne na bałtyckie sinice jest wciąż niedostatecznie rozpoznane. Dlatego głównym celem niniejszej pracy było wykazanie aktywności allelopatycznej plechy bałtyckiej zielenicy, ulwa (lub taśma czy błonica) kiszkowata - Ulva intestinalis, na wzrost i aktywność fotosyntetyczną i wzrost trzech sinic bałtyckich, tworzących masowe zakwity: Aphanizomenon sp., Nodularia spumigena oraz Nostoc sp. W niniejszej pracy badano liczebność komórek analizowanych sinic (N 105 mL-1), maksymalną wydajność kwantową drugiego fotosystemu (PSII) w ciemności (Fv/Fm) oraz rzeczywistą wydajność kwantową PSII w świetle (ΦPSII) (w kontroli oraz w eksperymentach). Po 7 dniach ekspozycji, dodawano do nich: 0,01, 0,05, i 0,1 g mL-1 świeżej plechy U. intestinalis. Wykazano, że obecność plech U. intestinalis nie miała istotnego wpływu na liczebność komórek Aphanizomenon sp. w ilości (0,05 i 0,1 g mL-1) oraz Nostoc sp. w ilości plechy (0,01 i 0,05 g mL−1). Wykazano także stymulujący wpływ plechy dodawanej w najmniejszej ilości 0,01 g mL-1 na liczebność komórek Aphanizomenon sp., która wynosiła 168%, w stosunku do kontroli. Dodanie 0,01, 0,05 oraz 0,1 g mL−1 świeżej plechy powodowało obniżenie liczebności komórek N. spumigena (o odpowiednio: 45%, 27%, i 46%, w stosunku do kontroli). Dodatkowo, dodanie 0,1 g mL−1 plechy U. intestinalis powodowało zahamowanie wzrostu Nostoc sp. o 97%. W pracy wykazano także, że plecha U. intestinalis nie miała wpływu na wartość parametrów fluorescencji u N. spumigena. Plecha tego gatunku (w każdym testowanym stężeniu: 0,01, 0,05 oraz 0,1 g mL-1) stymulowała wartość parametrów Fv/Fm lub ΦPSII u sinic Aphanizomenon sp. i Nostoc sp. Wyniki uzyskane w niniejszej pracy definiują rolę allelopatii U. intestinalis jako ważnego czynnika biologicznego, wpływającego na występowanie zakwitów sinic w przybrzeżnych rejonach Morza Bałtyckiego.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Naturae; 2022, 7; 111-126
    2543-8832
    2545-0999
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Naturae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Allelopathic effect of Ulva intestinalis L. on the Baltic filamentous cyanobacterium Nostoc sp.
    Autorzy:
    Budzałek, Gracjana
    Śliwińska-Wilczewska, Sylwia
    Latała, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2176819.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    allelopathy
    Chlorophyta
    cyanobacteria
    extract
    fluorescence
    green algae
    growth
    macroalgae
    Ulvophyceae
    allelopatia
    ekstrakt
    fluorescencja
    makroglony
    sinice
    wzrost
    zielenice
    Opis:
    Allelopathy is a prevalent natural phenomenon in aquatic ecosystem. We reported the effects of the green macroalga Ulva intestinalis L. collected from estuaries of the Baltic Sea (Poland) on the growth and chlorophyll fluorescence of common filamentous cyanobacterium Nostoc sp. It was found that the addition of 50 µL mL-1 extracts obtained from U. intestinalis inhibited growth of cyanobacterium and after one week of exposition the reduction was 35% of initial amount of Nostoc sp. In addition, we demonstrated that on the seventh day of the exposition, the values of Fv/Fm of target cyanobacterium after addition of 100 µL mL-1 extracts obtained from U. intestinalis was reduced to 49%, compared to control treatment. These results showed for the first time the allelopathic activity of U. intestinalis on Baltic filamentous cyanobacteria Nostoc sp.
    Allelopatia jest powszechnym zjawiskiem występującym w ekosystemach wodnych. W artykule opisano wpływ zielenicy bentosowej Ulva intestinalis L. (ulwa kiszkowata), zebranej z Morza Bałtyckiego (Zatoka Gdańska); na wzrost i fluorescencję chlorofilu u nitkowatej sinicy Nostoc sp. Na podstawie uzyskanych wyników badań stwierdzono, że po dodaniu ekstraktów uzyskanych z U. intestinalis, najmniejszy wzrost Nostoc sp. obserwowano w siódmym dniu eksperymentu. Dodanie 50 μL mL–1 ekstraktu z U. intestinalis zahamowało rozwój sinicy Nostoc sp. i po 7 dniu ekspozycji jej wzrost osiągnął poziom 35% w stosunku do warunków kontrolnych. Ponadto największy spadek wartości parametru fluorescencji Fv/Fm dla Nostoc sp. obserwowano po tygodniu trwania eksperymentu. Stwierdzono, że po 7 dniach ekspozycji wartość Fv/Fm dla badanej sinicy po dodaniu 100 μL mL–1 ekstraktu z U. intestinalis spadła o 49%. Przeprowadzone badania po raz pierwszy wykazały, że U. intestinalis wpływa allelopatycznie na bałtyckie sinice nitkowate z rodzaju Nostoc.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Naturae; 2018, 3; 80-89
    2543-8832
    2545-0999
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Naturae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies