Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "zespół dziecka maltretowanego" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Przeniesiony zespół Münchausena – sposoby indukowania objawów chorobowych u dzieci
    Methods of disease symptom induction in Münchausen syndrome by proxy
    Autorzy:
    Janus, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499316.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
    Tematy:
    przeniesiony zespół Münchausena
    zaburzenia pozorowane
    zespół dziecka maltretowanego
    Münchausen syndrome by proxy
    factitious disorders
    battered child syndrome
    Opis:
    Przeniesiony zespół Münchausena został opisany w 1977 roku przez brytyjskiego pediatrę Roya Meadowa w artykule Munchausen syndrome by proxy. The hinterland of child abuse. Autor opisał dwa przypadki intencjonalnego manipulowania wywiadem chorobowym, a także fabrykowania wyników badań diagnostycznych przez opiekuna w celu wzbudzenia u personelu medycznego podejrzenia choroby somatycznej dziecka. W artykule Meadow podkreślał, że poszukiwanie przez lekarzy źródła przyczyn objawów chorobowych występujących u dzieci wiązało się z wieloma potencjalnie szkodliwymi procedurami diagnostyczno-terapeutycznymi, w tym zabiegami przeprowadzonymi w trzech różnych ośrodkach klinicznych. Jedno dziecko, przewlekle zatruwane solą kuchenną przez matkę, zmarło. W niniejszym artykule przeanalizowano wykorzystywane przez opiekunów metody intencjonalnie pogorszające stan zdrowia dziecka w celu poddania go procedurom diagnostycznym i leczniczym. Do analizy włączono 68 artykułów, zarówno polskich, jak i zagranicznych, zawierających opisy 100 przypadków przeniesionego zespołu Münchausena. W analizie wykazano, że opiekunowie mogą stosować różnorodne, często wymyślne i bardzo złożone sposoby indukowania objawów chorobowych, a jedynymi ograniczeniami wydają się być są motywacja, fantazja, wiedza i doświadczenie sprawcy.
    Münchausen Syndrome by Proxy was described in 1977 by British pediatrician, Roy Meadow. In the article “Munchausen syndrome by proxy. The hinterland of child abuse” Meadow presented two cases of disease symptom induction in children done by the biological mother. The author drew attention to the phenomenon of intentional manipulation of medical history, as well as fabricating the results of diagnostic tests by the caregiver in order to arouse suspicion of a child’s somatic illness in medical staff. In his article Meadow emphasizes that diagnostic and therapeutic efforts have been associated with numerous potentially harmful procedures, including surgeries in three different clinical centers. One child, chronically intoxicated with salt by his mother, died. Since the first publication about Munchausen Syndrome by Proxy many similar cases have been described in Polish and world literature. The aim of this paper is to analyze the methods which caregivers use to intentionally worsen their children’s health in order to force medical staff to perform diagnostic and therapeutic procedures. Analysis of 68 articles containing descriptions of 100 Munchausen syndrome by proxy cases was conducted. Analysis has shown that caregivers can use various and elaborate methods of disease symptom induction which may be limited by motivation, ingenuity, knowledge and perpetrators’ experience only.
    Źródło:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2015, 14, 3; 9-37
    1644-6526
    Pojawia się w:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podejrzenie zespołu dziecka maltretowanego – zmora lekarza pediatry?
    Suspicion of the battered child’s syndrome – a paediatrician’s nightmare?
    Autorzy:
    Czerżyńska, Magdalena
    Tyrakowska, Zuzanna Judyta
    Zalewska-Kurza, Patrycja
    Wiśniewska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033866.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    battered child syndrome
    diagnostics
    general practitioner/family doctor
    zespół dziecka maltretowanego
    lekarz pierwszego kontaktu
    diagnostyka
    Opis:
    Child abuse may occur across all cultural, social and ethnic groups. Children may be abused by adults, adolescents, their own peers, and institutional workers alike. Whenever a suspicion arises concerning violence or other kind of abuse being possibly inflicted on a child, immediate thorough medical investigation is absolutely essential, and the child’s behaviour, appearance and development evaluated. Multispecialist diagnostics may be necessary, including the available imaging modalities. Abuse symptoms include abnormal patterns of child’s and parents’ behaviour, explanations concerning the injuries that are inconsistent with the actual clinical picture, delay in seeking medical attention, parents ignoring or downplaying the child’s injuries, seemingly strained relations between parents and the child. Parental attitudes that may be indicative of child abuse tend to be a result of alcohol dependence, drug addiction, or a deviation. At times, aggression or particular strictness towards the child may be observed. Whenever sexual or physical abuse is suspected, the child should immediately be referred to a hospital for further observation and accessory investigations. Relevant institutions should also be contacted and collaborated with. Child abuse seems to be on the rise, with more cases each year. Simultaneously, various social measures are undertaken aimed at ensuring assistance to the victims, and counteracting violence and abuse. It should be remembered that the treating doctor is obliged to report a suspicion of abuse taking place to the relevant authorities immediately upon taking its suspicion.
    Do krzywdzenia dzieci może dochodzić we wszystkich grupach kulturowych, społecznych oraz etnicznych. Mogą być one maltretowane przez osoby dorosłe, młodzież, rówieśników bądź też przez pracowników placówek, w których przebywają. Przy podejrzeniu stosowania przemocy wobec dziecka konieczne jest natychmiastowe przeprowadzenie szczegółowego wywiadu oraz oceny zachowania, wyglądu i rozwoju dziecka. Niezbędna może się okazać wielospecjalistyczna diagnostyka, a także wykorzystanie dostępnych badań obrazowych. Do objawów świadczących o istnieniu problemu przemocy należą: atypowe zachowania rodziców i dzieci, tłumaczenia dotyczące urazu niezgodne ze stanem faktycznym, opóźnione zgłoszenie się do lekarza specjalisty w celu otrzymania pomocy medycznej, lekceważenie problemu przez rodziców, nienaturalne relacje pomiędzy rodzicami a dzieckiem. Zachowania rodziców, które mogą świadczyć o stosowaniu przemocy, są w przeważającej większości przypadków wynikiem choroby alkoholowej, narkomanii lub dewiacji. Niekiedy można zaobserwować agresję, surowość wobec dziecka. W przypadku podejrzenia przemocy fizycznej bądź seksualnej w stosunku do dziecka należy natychmiast skierować je do szpitala, w celu dalszej obserwacji oraz wykonania badań dodatkowych. Powinno się także podjąć współpracę z odpowiednimi instytucjami. Zjawisko przemocy wobec dzieci nasila się z roku na rok. Jednocześnie są podejmowane różnorodne przedsięwzięcia społeczne mające na celu niesienie pomocy osobom krzywdzonym oraz przeciwdziałanie przemocy. Należy pamiętać, że lekarz pierwszego kontaktu ma obowiązek zawiadomić o przestępstwie organy ścigania, gdy tylko pojawi się podejrzenie, że dziecko jest maltretowane.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 4; 431-438
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SELF-EVALUATION AND SELF-ESTEEM OF CHILDREN WITH SYNDROME CAN
    SAMOOCENA DZIECI Z ZESPOŁEM DZIECKA MALTRETOWANEGO
    Autorzy:
    Niklová, Miriam
    Stehlíková, Jana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1395520.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    CAN syndrome,
    self-esteem,
    elementary school,
    pupil,
    teacher
    zespół dziecka maltretowanego,
    samoocena,
    szkoła podstawowa,
    uczeń,
    nauczyciel
    Opis:
    The right not to be exposed to domestic violence or the threat of domestic violence is a basic and universal human right. Each form of violence has long-term consequences for the psychological and physical health of the victim. Children’s violence and CAN syndrome is a complex and very complex phenomenon that includes individual, family, social, moral and ethical factors. The health consequences can be of different kinds: mental health damage, permanent fear, depression, anxiety, low self-confidence, self-esteem. The aim of our research through the Rosenberg Self-Assessment Scale and the T.S.E. CSEI (Self-Esteem inventory) was to detect differences in self-esteem and self-esteem in children with CAN syndrome and children without CAN syndrome. We found a lower level of self-esteem and self-esteem in children with CAN syndrome, as well as a lower level of self-assessment in CAN-boys as in boys.
    Prawo do niepoddawania się przemocy domowej lub groźbie przemocy domowej jest podstawowym i powszechnym prawem człowieka. Każda forma przemocy ma długoterminowe konsekwencje dla zdrowia psychicznego i fizycznego ofiary. Przemoc i jej skutki u dzieci, tzw. zespół dziecka maltretowanego, to zjawisko złożone, obejmujące czynniki indywidualne, rodzinne, społeczne, moralne i etyczne. Zespół ten może wywoływać też określone konsekwencje zdrowotne, np. zaburzenia zdrowia psychicznego, występowanie ciągłego strachu, depresję, lęk, niską pewność siebie, obniżone poczucie własnej wartości. Celem naszych badań, prowadzonych za pomocą Skali Samooceny Rosenberga i T.S.E. CSEI (Self-Esteem Inventory) było wykrycie różnic w samoocenie i poczuciu własnej wartości u dzieci z zespołem CAN w porównaniu z dziećmi, u których ten syndrom nie występuje. Odkryłyśmy, iż w grupie dzieci z zespołem dziecka maltretowanego występuje niższy poziom poczucia własnej wartości, a ponadto u chłopców z tym zespołem występuje niższy poziom samooceny w porównaniu z chłopcami z grupy kontrolnej.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika; 2018, 16; 381-392
    1896-4591
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zespół dziecka maltretowanego a obowiązek dochowania tajemnicy lekarskiej
    Child Abuse Syndrome and the obligation to keep medical confidentiality
    Autorzy:
    Bartnik, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046845.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-09
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    dziecko
    dobro dziecka
    znęcanie
    zespół dziecka maltretowanego
    child
    welfare of the child
    crime of abuse
    Child Abuse Syndrome
    Opis:
    Na przestrzeni wieków problematyka krzywdzenia dziecka kształtowała się w różny sposób. W czasach starożytnych to ojciec mógł i decydował o prawie do życia swoich dzieci, za co nie ponosił odpowiedzialności karnej. W literaturze przedmiotu zagadnienie zespołu dziecka maltretowanego pojawiło się dopiero pod koniec XIX w. W niniejszym artykule podjęto próbę odniesienia się do tego zagadnienia z punktu w odniesieniu do instytucji tajemnicy lekarskiej i obowiązku denucjacji w przypadku uzyskania informacji sygnalizujących popełnienie przestępstwa z art. 207 k.k.
    Over the centuries, the problem of child abuse has been shaped in various ways. In ancient times, the father could and decided about the right to life of his children, for which he did not bear criminal responsibility. In the literature on the subject, the issue of the battered child's syndrome appeared only at the end of the 19th century. This article attempts to address this issue from the point of view of the institution of medical secrecy and the obligation of denunciation in the event of obtaining information signaling the offense under Art. 207 C.C.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2018, 4; 7-18
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies