Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zespół cichej zatoki" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Syndromiczny zespół cichej zatoki – postępowanie i wyniki leczenia u pacjenta ze szkieletową wadą zębowo-twarzową 1,2
Autorzy:
Hnitecka, Sylwia
Nelke, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401743.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
zespół cichej zatoki
niedodma zatoki szczękowej
hipowentylacja zatoki szczękowej
Opis:
Zespół cichej zatoki (SSS) jest rzadką jednostką chorobową charakteryzującą się jednostronną hipowentylacją oraz niedodmą zatoki szczękowej, co może skutkować asymetrią oczu i/lub twarzy, zapadnięciem gałki ocznej, enoftalmią i diplopią. W niniejszej pracy przedstawiamy przypadek 21-letniego pacjenta, u którego zostało zaplanowane leczenie ortognatyczne z powodu szkieletowej wady zgryzu. Pacjent uskarżał się na problemy z oddychaniem przez nos. Badanie TK ujawniło atroficzną zapalną lewą zatokę szczękową (z hipowentylacją), niedrożność lewego kompleksu ujściowoprzewodowego, skrzywienie przegrody nosowej i przerost lewej małżowiny nosowej dolnej. Ponadto zauważono atrofię i asymetrię lewego kompleksu jarzmowo-szczękowego z przesunięciem płaszczyzny zgryzowej i zapadnięciem lewego policzka oraz nieznaczne przemieszczenie dolnego ograniczenia bocznej ściany lewego oczodołu. Z powodu objawów klinicznych SSS, pacjenci często kierowani są na oddział laryngologiczny lub do okulisty. Diagnostyka zespołu cichej zatoki rozpoczyna się od badania klinicznego i potwierdzana jest badaniami obrazowymi (zazwyczaj TK). Najbardziej charakterystyczny radiologicznie jest obraz redukcji objętości zatoki szczękowej, będącej rezultatem dośrodkowej retrakcji ścian zatoki. Istotne jest przeprowadzenie diagnostyki różnicującej z innymi schorzeniami związanymi z enoftalmią. Głównym celem leczenia operacyjnego jest normalizacja napowietrzenia zatoki szczękowej poprzez poprawę jej drożności do jamy nosowej, a w niektórych przypadkach także rekonstrukcja dna oczodołu.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 3; 43-48
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Silent sinus syndrome associated with natural childbirth
Zespół cichej zatoki związany z porodem siłami natury
Autorzy:
Sobolewska, Aleksandra
Clarós, Pedro
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399713.pdf
Data publikacji:
2018-12-05
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
enophthalmos
hypoglobus
orbital floor displacement
childbirth
orbital reconstruction
silent sinus syndrome
przemieszczenie ściany oczodołu
poród
rekonstrukcja oczodołu
zespół cichej zatoki
Opis:
Spontaneous, painless enophthalmos, hypoglobus with orbital floor resorption and maxillary sinus collapse on the ipsilateral side is recognised as a rare condition known as the silent sinus syndrome. This paper aimed to present an unusual association of natural childbirth and the onset of orbital floor displacement caused by silent sinus syndrome. We wanted to present a case of a 31-year-old woman presented with a 3-month history of painless, progressive right enophthalmos otherwise utterly asymptomatic who developed symptoms shortly after natural childbirth. That association have never been presented before in literature. We also wanted to discuss the pregnancy-related nasal congestion. We present our experience with these case treated with a single-stage procedure, focusing on the advantages of this one-step approach.
Spontaniczne bezbolesne zapadnięcie gałki ocznej (enophthalmos) z jej obniżeniem (hypoglobus), resorpcją ściany oczodołu i zapadnięciem się zatoki szczękowej po tej samej stronie stanowi rzadki zespół kliniczny określany jako zespół cichej zatoki (ang. silent sinus syndrome). Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie nietypowego związku między porodem siłami natury i przemieszczeniem ściany oczodołu w przebiegu zespołu cichej zatoki. Opisano przypadek 31-letniej kobiety, która zgłosiła się z trzymiesięcznym wywiadem bezbolesnego postępującego zapadnięcia gałki ocznej po stronie prawej bez żadnych innych dolegliwości, u której objawy rozwinęły się po porodzie siłami natury. Nigdy wcześniej nie opisywano w literaturze podobnego związku. W artykule omówiono również nieżyt nosa związany z ciążą. Przedstawiono doświadczenia autorów w leczeniu jednoetapowym z uwzględnieniem korzyści takiego podejścia.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 4; 27-32
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies