Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zasady dydaktyczne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Dydaktyczne aspekty teatroterapii
Didactic Aspects of Therapy Through Theater
Autorzy:
Badora, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811112.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teatroterapia
teatr
zasady dydaktyczne
therapy through theater
theatre
principles of teaching
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie procesu teatroterapeutycznego, jako oddziaływania, w którym istotną funkcję pełni dostrzeżenie i respektowanie pewnych aspektów dydaktycznych w nim występujących. Opracowanie zostało podzielone na cztery części. Pierwsza zawiera wyjaśnienie terminu „teatroterapia”, druga opisuje jej cele i funkcje, trzecia stanowi analizę zależności między zasadami dydaktycznymi a procesem teatroterapeutycznym, w czwartej odnaleźć można ćwiczenia praktyczne z zakresu działalności teatralnej. Dla wyjaśnienia pojęcia teatroterapii zastosowano definicję D. Krzywonia i M. Pietruszki-Budzyńskiej. Sformułowano następujące główne cele teatroterapii: umożliwienie jej uczestnikom wzrastania i dojrzewania; umożliwienie uczestnikom pogłębiania samowiedzy oraz dostarczanie im bodźców, które są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie, a których brakuje im w realnym życiu; kształtowanie osobowości oraz dostarczanie społecznościom kulturalnym dojrzałych członków − cel tożsamy z celem edukacji. Określono także funkcje teatroterapii: kompensującą, terapeutyczną i kształcąco-wychowawczą. Wykazano sposoby realizacji zasad: poglądowości; trwałości wiedzy; przystępności nauczania; systematyczności; świadomego i aktywnego uczestnictwa w procesie nauczania; indywidualizacji i zespołowości; łączenia teorii z praktyką w procesie teatroterapeutycznym. Przedstawiono propozycje ćwiczeń: podnoszące świadomość własnego ciała oraz rozwijające świadomość przestrzeni; umożliwiające nawiązanie relacji zaufania między uczestnikami oraz rozwijające umiejętność pracy w zespole; rozwijające: umiejętność interpretacji i prezentacji tekstu, budowania relacji i sytuacji scenicznej, kreowania roli.
The aim of this article is to present a process of therapy through theater , as the impact in which seeing and respecting certain aspects of teaching plays a vital role. The study was divided into four parts. Part one provides an explanation of the term therapy through theatre, part two describes its objectives and functions, part three is an analysis of the relationship between the principles of teaching, and the therapy through theater, in the fourth part you can find practical exercises in the field of a drama activity. To clarify the definition of the concept of dramatherapy there was used a definition of D. Krzywoń and M. Pietruszka-Budzynski. There were formulated the following main objectives of therapy through theatre: Enabling the participants to grow and get maturation; Allowing the participants to deepen self-knowledge, and providing them with incentives that are necessary for the proper functioning in society, and which they lack in real life; Shaping the personality and providing mature members to cultural communities − the same as the goal of education. Functions of therapy through theatre have also been defined: compensating, therapeutic and educational. It has been shown how to implement rules: demonstrativeness; sustainability of knowledge; accessibility of teaching; regularity; conscious and active participation in the learning process; individualization and teamwork; combining theory with practice, in this process. Proposals of exercises: Raising awareness of your own body and developing spatial awareness; Allowing the establishment of trust between the participants and developing the ability to work in a team; Developing: the ability to interpret and present a text, building relationships and situations on stage, creating a role.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2015, 7(43), 2; 127-142
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Monge projection of a folded plate - didactic principles for teaching descriptive geometry
Rzuty Monge’a przestrzennej tarczownicy – dydaktyka nauczania geometrii wykreślnej
Autorzy:
Putz, C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/118798.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geometrii i Grafiki Inżynierskiej
Tematy:
descriptive geometry
Monge projection
architecture
didactic principles
geometria wykreślna
rzut Monge'a
architektura
zasady dydaktyczne
Opis:
The main task of teaching Descriptive Geometry (DG) for architects at university is to train three dimensional thinking. Nowadays the German school system completely neglects to encourage this. Great efforts are required to prepare first year students for their task to design in three dimensional space. Abstract thinking in DG is a perfect medium for this purpose. Since the students will realise this only in retrospect, topics and tasks are to be used which are naturally related to architecture. This will maintain a high level of motivation that is essential for successful building up three-dimensional imagination and thinking. The main concern of this paper is the demonstration of various didactic and methodical principles which optimise a thorough learning of Monge projection: the segmentation of a complex problem into abstract basic tasks, the visualisation of all phenomena in models and realistic illustrations, the computer animated movement (interactive variation of the basic elements of a drawing to demonstrate their significance), the following of the lecturer’s presentation and at the same time the copying of the constructive development by the students, the transfer into their homework and the subsequent conversion into models.
Geometria wykreślna jest przedmiotem obowiązkowym (2 godz. zajęć w ciągu 2 semestrów) na Wydziale Architektury RWTH (Rheinisch-Westfälische Technische Hochschule) w Aachen. Autorska koncepcja realizacji dydaktycznej przedmiotu uwzględnia zarówno cel dydaktyczny (rozwijanie wyobraźni przestrzennej) jak również metodykę dydaktyki przedmiotu na tamtejszym wydziale. Tematyka wykładanego przedmiotu zawiera następujące problemy: aksonometria ukośna, podstawowe konstrukcje w rzutach Monge’a oraz ich zastosowanie w praktyce projektowania architektonicznego, rzut środkowy, ze szczególnym uwzględnieniem perspektywy, konstrukcja cieni, powierzchnie obrotowe. Metodyka realizacji dydaktycznej przedmiotu składa się z kolejnych etapów i elementów: • wykład na zadany temat (90 minut tygodniowo), w czasie którego prezentowane są podstawy teoretyczne zagadnień na dwóch rzutnikach pisma i za pomocą rzutnika komputerowego, na którym demonstrowane jest rozwiązanie z zastosowaniem programu WinCAG, • ćwiczenia na zadany temat (90 minut tygodniowo), w czasie których studenci wykonują rysunki na specjalnie przygotowanych formatkach z podkładami; tu wykonuje się rysunki „odręcznie” z zastosowaniem kolorów; szczegółowe wskazówki podawane są studentom, • studenci mogą dodatkowo skorzystać z nieobowiązkowego, 90-minutowego seminarium, w czasie którego wyjaśniane są wszelkie niejasności; • indywidualne konsultacje (30 min.), • dyskusja z każdym studentem (15 min.) w momencie oddawania zadania. Każdy student musi w ciągu semestru wykonać 9 ćwiczeń: pięć – jako zadania domowe na formacie A2, cztery ćwiczenia wykonuje na zajęciach na formacie A4. Tematy wydawane studentom są różnicowane. Rysunki wykonywane są tradycyjnymi metodami wykreślnymi. Jako przykład zadania domowego autor demonstruje na rysunkach 1, 3 ÷9 rozwiązanie problemu konstrukcji linii przenikania między przestrzenną tarczownicą a ostrosłupem prawidłowym trójściennym. Konstrukcja taka była elementem wystawowym w czasie Expo2000 w Hanowerze (rys.3). Uogólniając, każda konstrukcja omawiana w czasie kursu geometrii wykreślnej znajduje odwołanie do istniejących obiektów architektonicznych. Sukces opracowanego kursu polega na jego wysokiej ewaluacji przez samych studentów (1.3 w skali 1-6; gdzie 1 jest oceną najwyższą, a 6 - oceną negatywną). Prowadzący zajęcia uzyskali wysoką ocenę merytoryczną zawartości kursu w uczelni, w której istnieje mocna tendencja do eliminacji geometrii wykreślnej z programu. Fakt ten jest niewątpliwym sukcesem naszych kolegów z Aachen.
Źródło:
Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics; 2004, 14; 28-37
1644-9363
Pojawia się w:
Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Virtualization of the Educational Process in the Training of Future Primary School Teachers
Wirtualizacja procesu edukacyjnego w kształceniu przyszłych nauczycieli szkół podstawowych
Autorzy:
Tovkanets, Anna
Tovkanets, Oksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33930670.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
distance education
applicant
institution of higher education
didactic principles
kształcenie na odległość
kandydat
uczelnia
zasady dydaktyczne
Opis:
The purpose of the article is to substantiate the peculiarities of the virtualization of the educational process in the training of future primary school teachers in Ukrainian higher education. The following methods of scientific research are used: questionnaires and analysis of statistical data – in order to clarify the understanding of the applicants of the virtual space and identify the advantages and contradictions of the use of distance education in professional pedagogical training; theoretical analysis – to determine the main theoretical approaches to distance education and its role in the educational process; generalization – to formulate conclusions on the virtualization of the educational process in the training of future primary school teachers. It is revealed that the use of distance technologies in the professional training of future teachers is active, and requires a variety of forms, methods and techniques of virtual support of professional and general cultural training. Emphasis is placed on traditional (principles of consciousness and activity of learning, regularity and consistency, accessibility of learning, expediency) and specific (principles of modular construction of the content of educational and cognitive activities, the transition from learning to self-education, collective nature of learning and taking into account the individual characteristics of students, the use of collective intelligence) principles of construction of distance education. The peculiarities of virtualization of the educational environment of the university in the professional training of future teachers are revealed: training on the basis of the project method; the use of social services and other social and information portals that help increase creative and intellectual potential on the basis of self-organization, the desire for knowledge, the ability to interact with modern computer technology; expanded opportunities to involve social partners and establish cooperation with the scientific world community during the implementation of a joint project or when creating an innovation and communication product; creating a communication system from the student to teacher, to the international scientific community, to partners, which helps to increase the level of general intellectual development in the implementation of innovative projects, as well as maintains interest in innovative, research, creative and independent activities.
Celem artykułu jest uzasadnienie cech wirtualizacji procesu edukacyjnego w kształceniu przyszłych nauczycieli szkół podstawowych w ukraińskim szkolnictwie wyższym. Wykorzystano następujące metody badań naukowych: kwestionariusze i analiza danych statystycznych – w celu wyjaśnienia rozumienia przez wnioskodawców przestrzeni wirtualnej oraz zidentyfikowania zalet i sprzeczności wykorzystania kształcenia na odległość w profesjonalnym kształceniu pedagogicznym; analiza teoretyczna – do określenia głównych podejść teoretycznych do kształcenia na odległość i roli takiego kształcenia w procesie edukacyjnym; uogólnienie – do sformułowania wniosków dotyczących wirtualizacji procesu edukacyjnego w kształceniu przyszłych nauczycieli szkół podstawowych. Okazało się, że wykorzystanie technologii w zdalnym kształceniu zawodowym przyszłych nauczycieli wymaga różnorodnych form, metod i technik wirtualnego wsparcia kształcenia zawodowego i ogólnokulturowego. Nacisk kładziony jest na tradycyjne (zasady świadomości i aktywności uczenia się, systematyczność i konsekwencja, dostępność uczenia się, celowość) i specyficzne (zasady modułowej konstrukcji treści działań edukacyjnych i poznawczych, przejście od uczenia się do samokształcenia, kolektywny charakter uczenia się i uwzględniania indywidualnych cech uczniów) zasady budowania kształcenia na odległość. Określono typy uczniów ze względu na charakter działalności edukacyjnej i odpowiadające im modele zachowań w warunkach kształcenia na odległość. Ujawniane są cechy wirtualizacji środowiska edukacyjnego uniwersytetu podczas szkolenia zawodowego przyszłych nauczycieli: szkolenie w oparciu o metodę projektów; korzystanie z serwisów społecznościowych i innych portali społecznościowych i informacyjnych, które pomagają zwiększać potencjał twórczy i intelektualny w oparciu o samoorganizację, pragnienie wiedzy, umiejętność interakcji z nowoczesną technologią komputerową; rozszerzone możliwości zaangażowania partnerów społecznych i nawiązania współpracy ze środowiskiem naukowym podczas realizacji wspólnego projektu lub przy tworzeniu innowacyjnego produktu komunikacyjnego; stworzenie systemu komunikacji od ucznia do nauczyciela, do międzynarodowego środowiska naukowego, do partnerów, pomagającego podnieść poziom ogólnego rozwoju intelektualnego w realizacji innowacyjnych projektów, a także podtrzymującego zainteresowanie innowacyjnymi, badawczymi, kreatywnymi, niezależnymi działaniami w zakresie tworzenia i realizacji projektów.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2022, 35, 1; 59-69
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
METODYKA EDUKACJI OSÓB W STARSZYM WIEKU. PODSTAWOWE WSKAZÓWKI I ZASADY
METHODOLOGICAL ASPECTS OF EDUCATION OF OLDER ADULTS. BASIC INSTRUCTIONS AND PRINCIPLES
Autorzy:
Kilian, Marlena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/549741.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
starość
osoby w starszym wieku nauczanie
metodyka
zasady dydaktyczne
edukacja w starszym wieku geragogika
gerontologia
older age
older adults
teaching
methodology
didactic principles
education in older age
geragogy
gerontology
Opis:
W artykule podjęto temat metodyki nauczania osób w starszym wieku w zakresie: planowania zajęć, określania ich celów, metod, treści, przyswajania wiedzy oraz oceny postępów uczenia się. Szczególną uwagę poświęcono sformułowanym zasadom nauczania seniorów.
The article discusses teaching methodology for older adults within: planning educational activities, defining its purposes, methods, contents, knowledge acquisition and learning progress evaluation. Special attention was paid to the formulated principles of teaching seniors.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2015, 1; 171-185
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies