Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "zasada prawna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Zakres przedmiotowy reguły in dubio pro reo, czyli o możliwości rozstrzygania na korzyść oskarżonego niedających się usunąć wątpliwości prawnych (analiza kompleksowa)
    Substantive scope of the in dubio pro reo rule, i.e. the possibility of deciding in favour of the accused irresolvable legal doubts (comprehensive analysis)
    Autorzy:
    Łukowiak, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29519213.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    in dubio pro reo
    domniemanie niewinności
    dyrektywa 2016/343
    zasada prawna
    reguła prawna
    proces karny
    presumption of innocence
    directive 2016/343
    legal principle
    legal rule
    criminal proceedings
    Opis:
    Celem pracy jest analiza problemu zakresu przedmiotowego reguły in dubio pro, czyli rozstrzygnięcie trwającego od dekad sporu, czy wyrażony w art. 5 § 2 Kodeksu postępowania karnego nakaz rozstrzygania niedających się usunąć wątpliwości na korzyść oskarżonego dotyczy również wątpliwości prawnych, czy też powinno się z niego korzystać wyłącznie przy rozstrzyganiu wątpliwości o charakterze faktycznym. Artykuł ten stanowi pierwszą kompleksową analizę tego zagadnienia. Przedstawiono w nim zarówno wszystkie dotychczas wysuwane argumenty na rzecz każdego z przeciwstawnych poglądów, jak i wysunięto szereg własnych, niedostrzeganych dotąd argumentów. W pierwszej części tekstu analizie poddano m.in. charakter prawny dyrektywy in dubio pro reo, w tym zwłaszcza jej związek z zasadą domniemania niewinności. W dalszej jego części zbadano m.in. jaki wpływ na rozstrzygnięcie problemu przedmiotowego zakresu omawianej reguły mogły mieć kolejne nowelizacje przepisów prawa karnego procesowego, a także zestawiono tę dyrektywę z analogicznymi regulacjami z zakresu innych gałęzi prawa.
    The aim of the study is to examine the question of the substantive scope of the in dubio pro reo rule, i.e. the determination of a decades-long dispute whether the order to decide irresolvable doubts in favour of the accused, as expressed in Article 5 (2) of Polish Code of Criminal Procedure, also concerns legal matters, or whether it should only be used to clarify factual doubts. This article is a first comprehensive analysis of this issue. It sets out all the arguments put forward so far for each of the opposing views, as well as a number of own arguments which have not yet been taken into account. The first part of the text examines, inter alia, the legal nature of the in dubio pro reo directive, in particular its relationship with the presumption of innocence. The following section examines, inter alia, the impact of successive changes in criminal procedural law on solving the problem of the scope of the rule in question and compares the directive with similar rules in other fields of law.
    Źródło:
    Problemy Prawa Karnego; 2022, 6, 2; 1-41
    0208-5577
    2353-9712
    Pojawia się w:
    Problemy Prawa Karnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aleksander Stępkowski, Zasada proporcjonalności w europejskiej kulturze prawnej. Sądowa kontrola władzy dyskrecjonalnej w nowoczesnej Europie, Warszawa 2010, ss. 458.
    Autorzy:
    Zmierczak, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693780.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    zasada proporcjonalności
    europejskia kultura prawna
    władza dyskrecjonalna
    Opis:
    .
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2012, 74, 1; 223-227
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    TWORZENIE FIRMY ODDZIAŁU OSOBY PRAWNEJ W KONTEKŚCIE ZASADY JEDNOŚCI FIRMY – WNIOSKI DE LEGE LATA I DE LEGE FERENDA
    CREATING BUSINESS NAME OF LEGAL PERSON IN THE CONTEXT OF THE PRINCIPLE OF UNITY OF BUSINESS NAME – CONCLUSIONS DE LEGE LATA (AS TO THE CURRENT REGULATIONS) AND POSTULATES DE LEGE FERENDA (FOR THE FUTURE REGULATIONS)
    Autorzy:
    JAKUBASZEK, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/550809.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim
    Tematy:
    oddział
    firma
    zasada jedności firmy
    osoba prawna
    branch
    business name
    principle of unity of the business name
    legal person
    Opis:
    Praca porusza zagadnienia dotyczące instytucji firmy oddziału osoby prawnej w świetle art. 436 ustawy z dnia 24 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny [Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 380 ze zm.)]. Omawia instytucję firmy oddziału osoby prawnej oraz występujące w doktrynie kontrowersje związane z tą instytucją, rozpatrując ją na gruncie zasady jedności firmy jako jednej z zasad prawa firmowego. Obok omówienia sposobu tworzenia firmy oddziału osoby prawnej praca – w podsumowaniu – zawiera wynikające z przeprowadzonej analizy wnioski de lege lata w zakresie proponowanej wykładni obowiązujących przepisów dotyczących firmy oddziału osoby prawnej oraz postulaty de lege ferenda w powyższym zakresie.
    This article disusses the instutition of business name of branch of legal person under the article 436of Polish Civil Code. Firstly, this article discusses the institution of the business name of branch of legal person itself and the legal doctrine controversies as to the wording „business name of branch of legal person”adopted by the lawmaker. The issue is being discussed on the grounds of the principle of unity of business name as the fundamental principle of business name law. Further, this article discusses manner of formation of business name of branch of legal person, including main body issues of the name, mandatory additions and possibilities to include optional additions. The summary thereof includes de lege latapostulates as to the proposed interpretation of the provisions of business name law being in force and prrealting to business name of branch of legal person. The summary also includes the de lege ferenda postulates in the aforementioned scop
    Źródło:
    Acta Scientifica Academiae Ostroviensis. Sectio A, Nauki Humanistyczne, Społeczne i Techniczne; 2016, 8(2)/2016; 407-417
    2300-1739
    Pojawia się w:
    Acta Scientifica Academiae Ostroviensis. Sectio A, Nauki Humanistyczne, Społeczne i Techniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego materialnego i procesowego za 2020 rok
    Autorzy:
    Stefański, Ryszard A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2083121.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    fałszywe zeznania
    konkretne pytanie prawne
    naruszenie praw osoby skła-dającej zawiadomienie o przestępstwie
    osoba nieuprawniona do orzekania postanowienie
    reprezentowanie małoletniego
    Sąd Najwyższy
    skarga
    środek karny
    uchwała
    wydatki nie-zbędne do wydania opinii
    zasada prawna
    wznowienia postępowania
    false testimony
    specific legal questions
    violation of rights of a person who has reported the commission of crime
    person unauthorised to judge
    ruling
    representing a minor
    Supreme Court
    complaint
    penal measure
    resolution
    expenditures necessary to issue an opinion
    legal rule
    reopening of a proceeding
    Opis:
    Artykuł ma charakter naukowo-badawczy, a jego przedmiotem jest analiza uchwał i postano-wień Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego materialnego i procesowego wydanych w 2020 r., w wyniku rozpatrzenia tzw. pytań prawnych. Dotyczyły one: odpowie-dzialności za fałszywe zeznania (art. 233 § 1 k.k.), reprezentowania małoletniego pokrzyw-dzonego przez jednego z rodziców w sytuacji, gdy oskarżonym (podejrzanym) jest drugi z rodziców (art. 51 § 2 k.p.k.), naruszenia praw wskutek przestępstwa osoby, która złożyła zawiadomienie o przestępstwie (art. 306 § 1 pkt 3 k.p.k.), osoby nieuprawnionej, do orzekania (art. 439 § 1 pkt 1 k.p.k.), konkretnych pytań prawnych (art. 441 § 1 k.p.k.), zaliczenia na poczet orzeczonego łącznego środka karnego odrębnie wykonanych tożsamych rodzajowo środków karnych (art. 577 k.p.k.), wznowienia postępowania z powodu popełnienia przestępstwa w związku z postępowaniem (art. 540 § 1 pkt 1 k.p.k.), pojęcia „wydatków niezbędnych do wydania opinii” (art. 618f § 1 k.p.k.), przedstawienia przez skład Sądu Najwyższego zagadnie-nia prawnego do rozstrzygnięcia składowi 7 sędziów tego sądu (art. 82 ustawy o SN), uchwał o mocy zasad prawnych (art. 87 § 1 ustawy o SN) i skargi na decyzje organów wykonawczych (art. 7 § 1 k.k.w.). Podstawowym celem naukowym była ocena zasadności dokonanych przez ten organ interpretacji przepisów regulujących zagadnienia prawne poddane Sądowi Najwyż-szemu do rozstrzygnięcia. Głównymi tezami badawczymi było wykazanie, że tzw. instytucja pytań prawnych kierowanych do Sądu Najwyższego spełnia ważną rolę w zapewnieniu jed-nolitości orzecznictwa sądów powszechnych i wojskowych, gdyż argumentacja stanowiska tego organu jest pogłębiona. Wyniki badania mają oryginalny charakter, ponieważ rozwijają twórczo interpretację zawartą w analizowanych rozstrzygnięciach. Badania mają przede w wszystkim zasięg krajowy. Artykuł ma istotne znaczenie dla nauki – zawiera pogłębioną analizę dogmatyczną oraz duży ładunek myśli teoretycznej, a także jest przydatny dla prak-tyki, wzbogacając argumentację Sądu Najwyższego lub przytaczając okoliczności uzasadnia-jące poglądy odmienne.
    This scientific research-based article aims to analyse resolutions and rulings of the Supreme Court Criminal Chamber concerning substantive and procedural criminal law issued in 2020 as the response to the so-called legal questions. They concerned liability for false testimony (Article 233 § 1 CC), representation of a minor by one parent in case the other one is a defendant (a suspect) (Article 51 § 2 CCP), violation of rights of a person who has reported crime resulting from the commission of an offence (Article 306 § 1 (3) CCP), a person unauthorised to judge (Article 439 § 1 (1) CCP), specific legal questions (Article 441 § 1 CCP), counting already executed separate but identical penalties towards a combined sentence (Article 577 CCP), reopening of a proceeding due to the commission of an offence connected with the proceeding (Article 540 § 1 (1) CCP), a concept of ‘expenditures necessary to issue an opinion’ (Article 618f § 1 CCP), referring a legal issue by the Supreme Court to be solved by seven judges of the Court (Article 82 Act on the Supreme Court), resolutions having the power of legal rules (Article 87 § 1 Act on the Supreme Court) and a complaint about decisions of execution bodies (Article 7 § 1 CPE). The research basically aims to evaluate the legitimacy of this body’s interpretation of the regulations covering the legal issues referred to the Supreme Court for resolution. The main research theses consist in showing that the so-called legal questions referred to the Supreme Court play an important role in ensuring the uniformity of common and military courts’ judgements because the body’s stand is based on in-depth reasoning. The research findings are original in nature as they creatively develop the interpretation contained in the resolutions analysed. The range of the research is mainly national. The article is especially important for science because it contains a deepened dogmatic analysis and a big load of theoretical thought as well as it is practically useful as it enriches the Supreme Court’s arguments or refers to circumstances justifying different opinions.
    Źródło:
    Ius Novum; 2021, 15, 3; 105-132
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo do nieodpłatnej pomocy prawnej w świetle konstytucyjnej zasady równości
    The Right to Free Legal Aid in the Light of the Constitutional Principle of Equality
    Autorzy:
    Daniluk, Dawid
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2197721.pdf
    Data publikacji:
    2023-04-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    zasada równości
    konstytucja
    nieodpłatna pomoc prawna
    pełnomocnik z urzędu
    dostęp do sądu
    the principle of equality
    constitution
    free legal aid
    court-appointed lawyer
    access to court
    Opis:
    The aim of the article is to analyze the solutions enabling the use of legal aid in the light of the principle of equality under the Art. 32 of the Constitution of the Republic of Poland. There is an inconsistency between the aid at the judicial and pre-court stage. Theoretically, both forms of legal aid are aimed at people in a difficult financial situation. In practice, aid at the pre-court stage can be provided to both poor and very wealthy people, as the assessment of the inability to bear the costs of paid legal aid is based only on the subjective belief of these people. On the other hand, the grounds for obtaining legal aid at the judicial stage must be clearly demonstrated by the person applying for the appointment of a professional lawyer.
    Cel artykułu stanowi analiza rozwiązań umożliwiających skorzystanie z nieodpłatnej pomocy prawnej w świetle zasady równości określonej w art. 32 Konstytucji RP. Należy zauważyć niespójność pomiędzy pomocą na etapie sądowym i przedsądowym. Teoretycznie obie formy pomocy skierowane są do osób w trudnej sytuacji materialnej. W praktyce pomoc na etapie przedsądowym mogą otrzymać zarówno osoby ubogie, jak i osoby bardzo zamożne, gdyż ocena braku możliwości poniesienia kosztów odpłatnej pomocy prawnej opiera się jedynie na subiektywnym przekonaniu tych osób. Z kolei podstawy do uzyskania pomocy prawnej na etapie sądowym muszą być szczegółowo wykazane przez osobę ubiegającą się o ustanowienie profesjonalnego prawnika.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 2(72); 231-244
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Principle of Appropriate vacatio legis as an Element of the Principle of Protection of Citizens’ Trust in the State and the Law it Makes
    Autorzy:
    Stefaniuk, Małgorzata Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618529.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    constitutional principle of law
    principle of appropriate vacatio legis
    principle of democratic state under the rule of law
    principle of protection of citizens’ trust in the state and the laws it establishes
    legal security
    konstytucyjna zasada prawa
    zasada odpowiedniego vacatio legis
    zasada demokratycznego państwa prawnego
    zasada ochrony zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez to państwo prawa
    bezpieczeństwo prawne
    tradycja kulturowo-prawna
    Opis:
    The issue concerning the principles of constitutional law has a special dimension because their role is not confined only to this branch of law. They are the principles of the whole legal order. The doctrine of constitutional law deals with the problems of law principles, yet its representatives have highly divergent views on many questions, in particular regarding the constitutional principle of law, the catalogue of principles, or their ontological status. The subject of interest of constitutionalists is first of all the content analysis of individual constitutional principles. Many questions are left to law theorists, the reference to the findings of the Polish law theory or to concepts defined as “external” (developed within the world’s law theory and philosophy) being comparatively rare. The law doctrine and judicial decisions regard the principle of appropriate vacatio legis as a constitutional one. It was derived by the Polish Constitutional Tribunal from the principle of democratic state under the rule of law through the principle of protection of citizens’ trust in the state and the laws it establishes. Although this principle is not explicitly expressed in Poland’s Constitution of 2nd April 1997, its position as a constitutional principle is not challenged. The principle of appropriate vacatio legis satisfies the requirements of the doctrine expected from law principles, it has a strong axiological justification associated with the need to ensure legal security, and it is deeply rooted in cultural-legal tradition.
    Problematyka zasad prawa konstytucyjnego ma wymiar szczególny, gdyż ich rola nie ogranicza się wyłącznie do tej gałęzi prawa. Są one jednocześnie zasadami całego porządku prawnego. Doktryna prawa konstytucyjnego podejmuje problematykę zasad prawa, jednak w wielu kwestiach wśród jej przedstawicieli panuje znaczna rozbieżność poglądów, zwłaszcza odnośnie do pojęcia konstytucyjnej zasady prawa, katalogu zasad czy ich statusu ontologicznego. Przedmiotem zainteresowania konstytucjonalistów jest przede wszystkim analiza treściowa poszczególnych zasad konstytucyjnych. Wiele kwestii jest pozostawionych teoretykom prawa, przy czym powoływanie się na ustalenia polskiej teorii prawa czy na koncepcje określane jako „zewnętrzne” (opracowane w ramach światowej teorii i filozofii prawa) ma miejsce stosunkowo rzadko.Za konstytucyjną zasadę prawa doktryna prawa i orzecznictwo uważają zasadę odpowiedniego vacatio legis. Została ona wyprowadzona przez polski Trybunał Konstytucyjny z zasady demokratycznego państwa prawnego za pośrednictwem zasady ochrony zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez to państwo prawa. Chociaż nie jest to zasada expressis verbis wyrażona w Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r., jej pozycja jako zasady konstytucyjnej nie jest kwestionowana. Zasada odpowiedniego vacatio legis spełnia wymagania stawiane przez doktrynę zasadom prawa, ma silne uzasadnienie aksjologiczne wiążące się z potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa prawnego oraz mocne zakorzenienie w tradycji kulturowo-prawnej.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 1
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Intentionality, Intersubjectivity, and Causability of Civil Law Transactions
    Intencjonalność i intersubiektywność a zasada kauzalności w polskim prawie cywilnym
    Autorzy:
    Golecki, Mariusz J.
    Wojciechowski, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/3696817.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-29
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    zasada kauzalności
    czynność prawna
    intencjonalność
    zdarzenia
    fakty instytucjonalne
    filozofia umysłu
    intencja
    the principle of causality
    legal acts
    intentionality
    brute facts
    institutional facts
    the philosophy of mind
    intention
    Opis:
    The paper presents and discusses the principle of causability as expressed in many civil codes. This principle requires that the existence of any obligations of transfers of ownership the legal cause – usually associated with 3 types of dealings having been identified by Roman jurists and elaborated by postglosators and founders of the 17th-century natural law movement, namely: causa solvendi, donandi, aquirendi, or causa cavendi – creates a condition for validity of legal act. Referring to the philosophical background of the analytical philosophy of intention and intersubjectivity, authors advocate a modified theory of causability, according to which it is permissible for the parties to invoke abstract actions if this is not opposed by binding legal provisions.
    Artykuł przedstawia różne teorie dotyczące zasady kauzalności czynności prawnych przysparzających, obowiązującej w różnych kodyfikacjach prawa cywilnego. Zasada ta w ogólnym zarysie stanowi warunek ważności czynności prawnych przysparzających, wpływając na konstrukcję zobowiązań oraz przeniesienia własności. Wywodzące się jeszcze z prawa rzymskiego, a następnie rozwinięte przez postglosatorów oraz zwolenników szkoły prawa natury typy kauza, takie jak causa solvendi, donandi, aquirendi czy causa cavendi stały się zatem punktem odniesienia dla oceny ważności przysporzeń. Odnosząc się do intencjonalnego działania na płaszczyźnie intersubiektywnej w ujęciu filozofii analitycznej, autorzy opowiadają się za modyfikacją zasady kauzalności i dopuszczeniem możliwości kształtowania czynności oderwanych od przyczyny prawnej, o ile nie jest to sprzeczne z obowiązującymi przepisami.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2022, 100; 65-81
    0208-6069
    2450-2782
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Issue of The Ultra Vires Principle in Turkish Company Law: Has It Been Abolished or Just Hidden?
    Autorzy:
    Yasan, Mustafa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046666.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    zasada ultra vires
    turecki kodeks handlowy
    tureckie prawo spółek
    zdolność prawna
    spółki handlowe
    Ultra vires principle
    Turkish Code of Commerce
    Turkish Company Law
    Capacity to have rights and obligations
    Commercial companies
    Opis:
    The Turkish Code of Commerce (TCC) numbered 6102 contains numerous radical regulations as reforms in the Turkish company law. One of these provisions is the TCC A.125 which regulates the capacity of commercial companies to have rights and obligations. This article deals with the ultra vires principle which was transferred to the Continental European law system, including the Turkish legislation from the UK law system. The ultra vires principle had previously expired in the continental European legal system (in particular the Swiss Code of Obligations) which has inspired the TCC as a referring codification. As a result of these developments by the TCC A.125, in contrast to the ultra vires principle, commercial companies are allowed to be entitled and liable for all kinds of matters, except those which are human-specific. For this reason, companies’ legal personalities may have the capacity to have rights and obligations in matters other than their fields of operation. In other words, thanks to the TCC A.135, the ultra vires principle has been abandoned. It can be assumed that harmonization between the TCC and the EU directives has been achieved in the sense of abolishing the ultra vires principle. However, when several provisions randomly scattered in the TCC are taken into consideration, it is obviously seen that the legislator still accepts the field of operation issue as a criterion in about 20 articles. This leads to a question about the actual abolishment of the ultra vires principle. To put it briefly, the legislator’s choice in the new company law regime shows that the TCC has not abandoned the ultra vires principle completely, but it still retains its validity in a hidden way by only changing its form and scope.
    Turecki kodeks handlowy (TCC) oznaczony numerem 6102 zawiera szereg radykalnych rozwiązań przewidzianych jako reformy tureckiego prawa spółek. Jednym z takich przepisów jest art. 125 TCC, który odnosi się do zdolności prawnej spółek handlowych. Artykuł ten porusza kwestię zasady ultra vires, która została inkorporowana do europejskiego kontynentalnego systemu prawnego, włączając turecki system prawny z porządku prawnego Zjednoczonego Królestwa. Jednakże zasada ta z czasem została uznana za wygasłą w ramach europejskiego kontynentalnego systemu prawnego (w szczególności w szwajcarskim kodeksie zobowiązań), co z kolei zainspirowało ustawodawcę tureckiego do zmian w kodyfikacji. Wynikiem tych działań, na podstawie art. 125 TCC, sprzecznie z zasadą ultra vires, spółki handlowe mają zdolność do bycia podmiotem praw i obowiązków w szerokim zakresie, z wyłączeniem kwestii zarezerwowanych wyłącznie dla osób fizycznych. Z tego powodu w ramach osobowości prawnej przedsiębiorstw mogą one być uzdolnione do bycia podmiotem praw i obowiązków w sprawach wykraczających poza ich własny zakres działalności. Innymi słowy, za sprawą art. 125 TCC koncepcja stosowania zasady ultra vires została porzucona. Można zatem dojść do konkluzji, że dostosowanie TCC do dyrektyw Unii Europejskiej w kwestii zniesienia zasady ultra vires zostało osiągnięte. Jednak biorąc pod uwagę szereg przepisów z różnych części Kodeksu, widoczne staje się, że ustawodawca wciąż uznaje przesłankę zakresu prowadzonej działalności jako warunek w ok. 20 przepisach prawnych. To z kolei prowadzi do pytania o rzeczywiste wyłączenie zasady ultra vires. Konkludując, należy stwierdzić, że wprowadzony przez ustawodawcę nowy reżim prawa handlowego jasno wskazuje, że Kodeks handlowy nie wyłączył zasady ultra vires w całości, a utrzymując jej stosowanie w sposób ukryty, jedynie zmienił jej zakres.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2020, 2; 359-375
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sukcesja majątkowa i doktrynalna w przypadku ustawowego uregulowania sytuacji prawnej rejestrowego związku wyznaniowego – wprowadzenie do badań
    Property and doctrinal succession in the case of statutory regulation of the legal situation of a registered religious organization: Introductory remarks
    Autorzy:
    Zawiślak, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2154933.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-22
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    register of churches and other religious organizations
    religious organizations
    legal person of a religious organizations
    freedom of conscience and belief
    principle of bilateralism
    rejestr kościołów i innych związków wyznaniowych
    związek wyznaniowy
    wyznaniowa osoba prawna
    wolność sumienia i wyznania
    zasada dwustronności
    Opis:
    Zmiana podstaw prawnych funkcjonowania związku wyznaniowego z wpisu do rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych na przepisy ustawy regulującej sytuację prawną tego podmiotu w sposób indywidualny nie została uregulowana w prawie polskim. Wiąże się to z różnorodnymi zagrożeniami. Związana z taką zmianą modyfikacja katalogu osób prawnych związku wyznaniowego może w szczególności prowadzić do pokrzywdzenia osób trzecich. Wykorzystując prace nad ustawą, osoby pełniące funkcje kierownicze w danym związku wyznaniowym mogą też dążyć do zmiany jego oblicza doktrynalnego z pominięciem kontroli zgodności nowej doktryny z prawem polskim. W związku z tym postuluje się wprowadzenie przepisów szczegółowo regulujących procedurę przejścia związku wyznaniowego z wpisu do rejestru na indywidualną regulację ustawową. Jak twierdzi autor, istotna rola w tej procedurze powinna być zagwarantowana organowi rejestrowemu, którego szczególnym zadaniem powinna być troska o interes publiczny i zapewnienie bezpieczeństwa obrotu prawnego.
    Changing the legal basis for the functioning of a religious organization from an entry in the register of churches and other religious organizations to a law regulating the legal situation of this entity has not been regulated in Polish law. This entails various risks. In particular, the resultant modification of the range of legal persons of a religious organization may lead to harm to third parties. While a new law is being discussed, persons in charge of a given religious organization may also change its doctrine without ensuring compliance with Polish law. Accordingly, it is advocated that provisions be introduced to regulate the procedure for transitioning a religious organization from registration to individual statutory regulation. It is claimed that an important role in this procedure should be guaranteed to the registration authority, whose special task should be to uphold the public interest and ensure security of legal relations.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2022, 25; 253-269
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poszukiwanie podstaw prawnych roszczeń odszkodowawczych przedsiębiorców za szkody spowodowane ograniczeniami działalności gospodarczej w celu zwalczania Covid-19 – część II
    Searching for legal grounds for entrepreneurs’ compensation claims for damages caused by restrictions on business activity in order to combat Covid-19 – part II
    Autorzy:
    Papis, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2054224.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-02
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    akt normatywny
    bezprawie legislacyjne
    delikt administracyjny
    epidemia
    kontrola konstytucyjności
    krzyżowanie się norm
    niekonstytucyjność
    ograniczenia blankietowe
    podstawa prawna
    pytanie prawne
    stan wyższej konieczności
    zasada słuszności
    normative act
    legislative unlawfulness
    administrative tort
    epidemic
    constitutional
    control
    intersection of norms
    unconstitutionality
    blanket restrictions
    legal basis
    legal question
    state of necessity
    principle of equity
    Opis:
    W drugiej części artykułu autor omawia procedurę uznawania aktów normatywnych za niekonstytucyjne – co stanowi podstawę do dochodzenia odszkodowania od Skarbu Państwa za szkody spowodowane przez stosowanie tych niekonstytucyjnych aktów normatywnych i przepisów w oparciu o przepisy materialnego prawa cywilnego. Analizując materię przepisów dotyczących epidemii COVID-19, autor dokonuje przeglądu przepisów budzących wątpliwości w doktrynie co do ich konstytucyjności. Zauważa również niespójność tych przepisów z systemem prawa. Na koniec poruszony zostaje problem ewentualnych odszkodowań Skarbu Państwa za szkody spowodowane legalnym działaniem organów publicznych.
    In the second part of the article, the author discusses the procedure for recognizing normative acts as unconstitutional - which is the basis for claiming compensation from the state treasury for damages caused by the application of these unconstitutional normative acts and regulations based on the provisions of substantive civil law. When analyzing the content of the regulations regarding the COVID-19 epidemic, the author reviews the regulations that raise doubts in the doctrine as to their constitutionality. He also notes the inconsistency of these provisions with the legal system. Finally, the problem of possible compensation of the state treasury for damages caused by the legal activities of public authorities is discussed.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 1, XXI; 155-172
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies