Temat: zarządzanie dziedzictwem - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: „My też chcemy mieć swoje tradycje”. Metody badań, definiowanie i praktykowanie niematerialnego dziedzictwa kulturowego na ziemiach zachodnich i północnych
„We also want to have our own traditions”. Research methods, defining and practicing intangible cultural heritage in the Polish Western and Northern Territories
Autorzy:: Paprot-Wielopolska, Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1402600.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:: niematerialne dziedzictwo kulturowe
zarządzanie dziedzictwem kulturowym
Ziemie Zachodnie i Północne
metody badań terenowych.
intangible cultural heritage
cultural heritage management
the Polish Western and Northern Territories
field research methods
Opis:: Tekst skupia się na pomijanym dotychczas niematerialnym dziedzictwie kulturowym (NDK) na Ziemiach Zachodnie i Północnych, które tworzą neoregiony, czyli obszary, gdzie doszło do wielkich migracji ludności w wyniku II wojny światowej. Celem artykułu jest 1) określenie sposobów (metod) rozpoznawania tradycji jako NDK neoregionów we współpracy ze społecznościami lokalnymi i 2) uznania go za element niezbędny w kształtowaniu tożsamości mieszkańców terenów postmigracyjnych. Oparciem dla wyrażonego postulatu jest analiza metod i technik badawczych zastosowanych w projektach realizowanych w wybranych regionach. Służą one zaświadczeniu ich wszechobecności i doniosłej roli w kształtowaniu NDK. Dlatego przeprowadzono krytyczną analizę metod badawczych i ocenę krajowego systemu ochrony NDK oraz przedstawiono możliwości praktycznego zastosowania wyników badań w społecznościach lokalnych na rzecz eksperckiego wsparcia i włączenia go do krajowego rejestru NDK.
The text focuses on the intangible cultural heritage (ICH) in the Polish Western and Northern Territories that have been overlooked so far. They form neoregions, i.e. areas where there was a great migration of people as a result of World War II. The aim of the article is 1) to define ways (methods) of recognizing tradition as the ICH of neoregions in cooperation with local communities, and 2) to recognize it as an essential element in creating the identity of residents of post-migration areas. Analysis of research methods and techniques used in projects implemented in selected regions is the basis for the expressed postulate. They serve to certify their omnipresence and important role in shaping ICH. Therefore, a critical analysis of research methods and evaluation of the national system of ICH protection was carried out and the possibilities of practical application of research results in local communities for expert support and inclusion in the national ICH register were presented.
Źródło:: Lud; 2020, 104; 75-99
0076-1435
Pojawia się w:: Lud
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Bariery i wyzwania w zarządzaniu dziedzictwem w gminach wiejskich
Barriers and Challenges in the Management of Heritage in Rural Communes
Autorzy:: Legutko-Kobus, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2031608.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: dziedzictwo kulturowe
zarządzanie dziedzictwem
zarządzanie lokalne
gminy wiejskie
cultural heritage
heritage management
local governance
rural communes
Opis:: Gminy wiejskie stanowią przeważającą większość jednostek samorządu terytorialnego (JST) w Polsce – na 2478 wszystkich gmin aż 1563 stanowią gminy wiejskie [Powierzchnia i ludność… 2015, s. 9]. Na obszarach wiejskich mieszka ogółem 39,7% mieszkańców Polski [Rocznik demograficzny 2015, s. 79]. Bez względu na wielkość i charakter gminy ich zadania własne, w tym obejmujące zarządzanie rozwojem i zarządzanie dziedzictwem, są takie same. Tymczasem wiele z gmin wiejskich to najmniejsze samorządy, które nie posiadają dużych zdolności rozwojowych, przez co nie są w stanie skutecznie wpływać na podniesienie jakości życia swoich mieszkańców. Problemem jest nie tylko niski potencjał finansowy tych gmin, ale przede wszystkim niski potencjał instytucjonalny (objawiający się m.in. ograniczonymi, eksperckimi 67 zasobami kadrowymi) [Ocena… 2012, s. 42]. Taki stan rzeczy ma istotny, negatywny wpływ na bieżące zarządzanie rozwojem lokalnym, w tym na zarządzanie dziedzictwem.
Cultural heritage is one of the endogenous factors, which is gaining importance in the development processes. Heritage management thus becomes part of the local development management. Barriers to heritage management can be formulated for any type of commune, but in rural communities they are particularly difficult to eliminating, because of the low institutional capacity. The paper indicates the barriers in the management heritage, especially in rural communities. It also identifies the possibilities of eliminating these barriers in the local development policies.
Źródło:: Biuletyn Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN; 2016, 262; 66-88
0079-3493
Pojawia się w:: Biuletyn Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Czy dziedzictwo jest płynne?
Is heritage liquid?
Autorzy:: Murzyn, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1853363.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Narodowe Centrum Kultury
Tematy:: dziedzictwo
zarządzanie dziedzictwem
zygmunt bauman
postmodernizm
płynne dziedzictwo
ochrona zabytków
heritage
heritage management
postmodernism
liquid modernity
liquid heritage
Opis:: In the 1970s the UNESCO Convention Concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage introduced a new term regarding historic preservation – heritage. It has replaced the previously used term “cultural object”. It was a time when postmodern tendencies started being popular. The goal of this article is to find an answer to the question: is heritage postmodern? For this purpose the mechanisms observed and explained by Zygmunt Bauman in Liquid modernity were compared and referred to the rudiments of heritage.
Źródło:: Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2018, 99, 1; 110-125
1230-4808
Pojawia się w:: Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Dziedzictwo kulturowe jako zasób wspólny. Rola współpracy między interesariuszami w zarządzaniu dziedzictwem kulturowym
Autorzy:: Góral, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/640152.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: dziedzictwo kulturowe, interesariusze dziedzictwa kulturowego, partycypacja społeczna, zarządzanie dziedzictwem kulturowym
Opis:: Cultural heritage as a common resource. The role of collaboration between stakeholders in the management of cultural heritageCurrently, a particularly important issue in the context of cultural heritage management is the question of sustainable development, in which cultural heritage objects are analyzed in terms of their economic, social and cultural values. The most accepted perspective in the current discussions focuses on the formulation and implementation of cultural policies, while, on the other hand, much less space is given to local communities, their needs and expectations in relation to available resources of cultural heritage. In this text I will discuss the issue of functioning of various objects of cultural heritage within local communities and the management of those objects at the local level. A particular emphasis will be placed on the issue of multiplicity of cultural heritage stakeholders and the interactions between them.
Źródło:: Zarządzanie w Kulturze; 2014, 15, 3
2084-3976
Pojawia się w:: Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: DZIEDZICTWO TECHNIKI JAKO CZĄSTKA KULTURY Część II. W stronę dziedzictwa zrównoważonego
THE HERITAgE Of TECHNOLOgY AS A PARTICLE Of CULTURE Part II. Towards Sustainable Heritage
Autorzy:: Affelt, Waldemar J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/537372.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: dziedzictwo techniki
dziedzictwo historyczne Europy
tożsamość europejska
zrównoważone zarządzanie dziedzictwem
niematerialne dziedzictwo techniki
dziedzictwo przemysłu
wartościowanie dóbr kultury
wartości dziedzictwa kultury
wartości kulturalne (retrospektywne)
wartości społeczno-ekonomiczne (prospektywne)
korzyści ochrony dziedzictwa techniki
idea zrównoważonego rozwoju
wskaźniki zrównoważenia projektów konserwatorskich
stopień zrównoważenia projektu konserwatorskiego
cele strategiczne Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO
Opis:: The article is a continuation of the author’s Dziedzictwo techniki jako cząstka kultury. Część I. W nurcie rozwoju zrównoważonego (The Heritage of Technology as a Particle of Culture. Part I. Within the Sustainable Development Current, ”Ochrona Zabytków”, no. 4/2008, pp. 60-84). Mention is made of the transformation inaugurated in Poland at the beginning of the 1990s and resulting in the emergence of useless post-industrial resources, the liquidation of state agricultural enterprises (PGR) as well as the appearance of vacant buildings due to the restructuralisation of the Armed Forces of the Polish Republic and the Polish State Rail, often encompassing monuments and sites listed in the register of historical monuments. The prime part of the article is a presentation of a monument-related analysis assessing historical monuments of technology, especially the immovable variant, based on a canon of 12 defined values comprising a set of cultural values (social identity, authenticity, integrity, uniqueness, historical and artistic value) pertaining to the past of the given heritage resource, and a collection of socioeconomic values (social usefulness, functional sustainability, economical, educational, aesthetic and political value) expressing contemporary reality as well as anticipating the requirements of future generations. Special attention has been devoted to questions that up to now have been appearing incidentally in the Polish valorisation of technological culture, such as the assorted aspects of social identity, aesthetics and politics. Moreover, the author proposed an additional value of special importance (e.g. the world of creative ingenuity; an illustration of important transformations in the development of technology, industry and engineering; exceptional evidence of technical artisan tradition, existing in present-day or past socioeconomic formations; an outstanding instance of a complex of technical objects or an industrial landscape, illustrating a meaningful stage in local or regional economic history; an essential component of the cultural diversity of a location or a landscape; a special example of the utilisation of natural resources, typical for a given site threatened with irreversible changes), in this way guaranteeing the open character of the proposed methods in contrast to a certain limited arbitrariness of specialist assessments, based on only three values mentioned in the Polish statute on the protection of historical monuments, i.e. historical, artistic and scientific. The article contains numerous interpretation examples from the Polish resources of historical buildings and complexes. The author introduced the concept of the stakeholders of technological heritage and discussed their potential interest in conservation as part of projects for revitalisation, renovation and revalorisation. While doing so, he indicated the crucial factors of impact upon attitudes or views concerning heritage resources, such as the perception of the values of cultural property, pertinent knowledge, a willingness to become acquainted with them or, on the contrary, a dislike of the past and a tendency to ignore its various issues. Mention has been made of fundamental international documents concerning stands in relation to the preservation of the technological heritage. An interpretation of the values of such heritage resources has been referred to the so-called three pillars of sustainable development, adding a fourth one, namely, culture. The author also suggested a list of twenty indicators of the evaluation of a sustainable conservation project. Upon the basis of the strategic targets of the UNESCO World Heritage Committee (the so-called ”5Cs” conception) the article ends with the formulation of five postulates for rendering the Polish system of the protection of technological monuments more efficient.
Źródło:: Ochrona Zabytków; 2009, 1; 53-82
0029-8247
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: E-dziedzictwo – potencjał cyfryzacji w zakresie zachowania ciągłości przekazu niematerialnego dziedzictwa kulturowego
Autorzy:: Góral, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/640054.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: cyfryzacja, e-dziedzictwo, niematerialne dziedzictwo kulturowe, zarządzanie dziedzictwem kulturowym
Opis:: E-heritage – the potential of digitization for the continuity of transmission of intan gible cultural heritageFor centuries, the cultural heritage of many generations has not always been appreciated and the access to it was limited. Many cultural goods, especially those intangible ones, were lost forever. Today, we live in an age of digital revolution. Modern IT solutions not only make it possible to preserve the achievements of generations, but also enable their wide dissemination. This is creates an opportunity to save numerous places from oblivion as well as a chance for the virtual reconstruction of historic monuments. It also allows one to preserve written works, photographs, oral history, traditions, or music. These possibilities are more and more often used by museums, which are starting to digitize their collections in order to protect and increase the availability of cultural heritage resources. This phenomenon of ever-increasing presence of museums on the Internet is referred to as cybermuseology. However, in the context of the more and more dynamic development of digital cultural resources and the growing fascination thereof, the question arises as to whether one can use the IC technology to fully present the intangible heritage without losing its cultural content and whether it is possible to retain the traditions, customs, rituals, cultural practices and human experience in a digital form. The following paper will present both opportunities and threats which digitizing carries for the intangible cultural heritage resources. The author’s reflections will be complemented by the analysis of the selected projects concerning the creation of virtual resources of intangible culture in the educational, archiving and promotional aspect.
Źródło:: Zarządzanie w Kulturze; 2012, 13, 1
2084-3976
Pojawia się w:: Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: EUROPEAN HERITAGE HEADS FORUM Wiedeń – Bratysława, 27-29 maja 2009 r.
EUROPEAN HERITAGE HEADS FORUM Vienna – Bratislava, 27-29 May 2009
Autorzy:: Gawlicki, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/539598.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: European Heritage Heads Forum
zarządzanie dziedzictwem
finansowanie prac konserwatorskich
Opis:: The fourth annual European Heritage Heads Forum, held on 27-29 May 2009 in Vienna and Bratislava, was attended by several score participants – representatives of 37 European countries. The choice of two such closely located European capitals intended to demonstrate the significant impact exerted on the history of their joint cultural landscape by the post-World War II division of this region into two separate political zones. This fact affected the fate of numerous historical monuments, mentioned in the presentations and discussions. The leitmotif of the Forum was the dynamic changes transpiring within the cultural space of Europe and the impact of the global economic crisis upon the state of the preservation of the cultural heritage and its future. Numerous papers focused on the administration of the cultural heritage and the financing of conservation. A presentation of assorted systems of monument protection in selected countries comprised an important part of the conference. The next meeting will take place in 2010 in France.
Źródło:: Ochrona Zabytków; 2008, 2; 14-15
0029-8247
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Hammershus - dobre praktyki i zarządzanie trwałą ruiną
Hammershus Castle - "Good Practices" and Managing Permanentl Ruin
Autorzy:: Siwek, Andrzej
Trafas-Wołoszyn, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/113830.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:: ruina historyczna
ochrona krajobrazu
zarządzanie dziedzictwem
konserwacja
zamek Hammershus
historical ruins
landscape protection
heritage management
conservation
Hammershus castle
Opis:: Zamek Hammershus, to średniowieczna, duńska warownia na wyspie Bornholm. W ruinie od połowy XVIII w. Dewastację powstrzymano w 1822, gdy ruinę zamku uznano za zabytek. Zamek, dominujący w widokach północnego wybrzeża wyspy stał się celem wędrówek romantycznych turystów. Decydujące prace konserwatorskie przeprowadził Peter Hauberg w latach 1885 – 1928, programowo powstrzymując się od rekonstrukcji. Funkcje recepcyjne pomieszczono w zabudowaniach opodal ruin. Polityka ochronna prowadzona od 1907 r. wiązała się z wykupem terenów wokół zamku i systematycznym usuwaniem okolicznych budowli. W 1969r. koncepcję centrum informacyjnego, ukrytego w krajobrazie stworzył Jørn Utzon. W 2013 podjęto realizację jego koncepcji. Projekt opracował duński zespół Arkitema, we współpracy z Buro Happold, i Ch. Harlangiem. Nowoczesne centrum interpretacji zabytku oddane do użytku w 2018 r. jest odsunięte od ruin i ukryte w formach terenu. Ochrona zamku Hammershus jest podporządkowana zachowaniu jego historycznej formy – trwałej ruiny. Jest również prowadzona w sferze krajobrazowej. Nowe centrum recepcyjne zlokalizowano i zaprojektowano tak, by nie konkurowało z formą historyczną i krajobrazem. Model zarządzania zamku Hammershus to przykład dobrej praktyki w ochronie dziedzictwa kulturowego i zabytkowych ruin. Istotą jest wykorzystanie atrakcyjności ruiny historycznej, jako obiektu przyciągającego odwiedzających oraz oddalenie współczesnych funkcji komercyjnych od zabytku wraz ze stworzeniem nowych możliwości kontemplacji zabytku oraz rygorystyczną ochroną krajobrazu.
Hammershus is a medieval Danish castle on the Bornholm island. In 1743 Hammershus was finally abandoned as a stronghold. The fortress was partially demolished around 1750. The ruins were put on the national historic register in 1822. From 1885, until his death in 1928, P. C. Hauberg was in charge of the extensive restoration work. After that, the castle remained a picturesque ruin. The conservation policy, which was taken from 1907, includes the purchase of land around the castle and systematic removal of the surrounding buildings. In 1969 Jørn Utzon created the concept of the information center hidden in the landscape. In 2013, his concept was implemented. The project was developed by the Danish team Arkitema, in cooperation with Buro Happold, and Ch. Harlang. The modern information center put into use in 2018. Building is removed from the ruins and hidden in the nearby slope. The protection of Hammershus Castle is subordinated to preserving its historical form - a permanent ruin. It is also conducted in the landscape sphere. The new reception center was located and designed so as to not compete with the historical ruin and landscape. The Hammershus castle management model is an example of good practice in protecting cultural heritage and historic ruins. The main point is to use the attractiveness of the historical ruins, as an object that attracts visitors.The remoteness of modern commercial functions from the monument create new possibilities for contemplating the castle ruins and contributes to strict landscape protection.
Źródło:: Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2018, 6; 163-176
2543-6422
Pojawia się w:: Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Ignorance versus degradation? The profession of Gypsy bear handlers and management of inconvenient intangible cultural heritage. Case study – Romania (I)
Autorzy:: Kocój, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/639880.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: niematerialne dziedzictwo kulturowe, zarządzanie dziedzictwem, interpretacja dziedzictwa kulturowego, polifonia pamięci, Cyganie/Romowie, profesje cygańskie, Ursari, niedźwiednicy, kultura rumuńska, folklor, tresura zwierząt
Opis:: Since the beginning of the 21st century, we have been witnessing an increasing number of entries on the UNESCO list of intangible cultural heritage. With them, critical scientific trends describing its positive and negative effects began to emerge. In this article, I discuss the sense of such entries, showing their evaluative dimension as well as the difficulties of recognizing the areas of minority cultures as heritage – the areas which despite meeting all the entry criteria are in conflict with the modern ideas of European culture. I analyze these issues, using the Gypsy/Romani culture as an example – and more specifically the profession of bear handlers in Romania, which, due to its numerous similarities in history, training methods and folklore, I treat as representative of other European regions too. The text discusses the possible origins of this occupation, the place of the Ursari in the Romanian social structure together with their financial situation, and the attitude of the Church and State to bear handlers. It also presents the methods of animal training the Gypsies have used and passed on through the centuries, as well as the reasons why this profession has been disappearing in Romania. In the final (second) part of the article, I will discuss whether there is such a thing as the management of Ursari heritage (versus the management of inconvenient heritage), and if there is – what it entails. The article uses qualitative research methods, including the analysis of historical sources (docu-ments from the offices of Moldovan, Wallachian and Transylvanian rulers and descriptions written by people travelling across former Romanian territories dated 14th–19th centuries) and ethnographic sources. In addition, the analysis also focuses on visual sources from Romanian territories associated with the Ursari as well as on the sources used during my own pilot ethnographic study on the cultural memory among the Roma from Romania.
Źródło:: Zarządzanie w Kulturze; 2016, 17, 3
2084-3976
Pojawia się w:: Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Management of the renovation of monuments to optimise the buildings utility values and energy efficiency (case study Rzuchów, Poland)
Autorzy:: Mackiewicz, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2191376.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Stowarzyszenie SILGIS
Tematy:: monuments protection
heritage management
sustainable revitalization
retrofitting
pro-environmental solutions
ochrona zabytków
zarządzanie dziedzictwem
zrównoważona rewitalizacja
modernizacja
rozwiązania proekologiczne
Opis:: Historic buildings are an essential component of the national heritage, constituting the fundamental determinants of the cultural identity of each society. The protection and conservation of monuments are a manifestation of care and evidence of their responsibility. The way owners deal with historic buildings has its specificity. Management, protection, and sharing should follow the conservation rules defined by law and good practices. After World War II, due to Poland's historical, political, and socio-economic transformations, some historic buildings gradually degraded and lost their original functions. Devastated monuments are often considered redundant by society. Effective use of them for new functions allows society to preserve unique elements of the landscape and develop the economic and social potential of the monument's surroundings. The renovation and adaptation of monuments to a new function should be preceded by a multi-level analysis allowing for the sustainable revitalisation of the building. The diversity of types of monuments, their state of preservation, location, and the form of ownership significantly affect the procedure. This article aims to present a holistic approach to the renovation of monuments and sustainable management of these objects. The concept is based on the results of questionnaire research and considers conservation guidelines, pro-environmental solutions, utility value and the socio-economic potential of the monument. The survey conducted with the owners of the monuments described in the article is the basis for determining the conditions for the sustainable revitalisation of monuments. The survey results will help develop a management model for this process. Sustainable revitalisation is shown on an example of an adaptation palace in Rzuchów for cultural and scientific purposes.
Źródło:: GIS Odyssey Journal; 2021, 1, 2; 31--45
2720-2682
Pojawia się w:: GIS Odyssey Journal
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Model reprezentacji wartości dobra Światowego Dziedzictwa UNESCO dla miasta historycznego
The Model of Representing the Value of the UNESCO World Heritage Property for the Historical City
Autorzy:: Szmygin, Bogusław
Fortuna-Marek, Anna
Siwek, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/20874529.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: dobro Światowego Dziedzictwa UNESCO
nośniki wartości
miasto historyczne
wyjątkowa uniwersalna wartość
zarządzanie dziedzictwem
UNESCO World Heritage property
bearers of values
historical city
outstanding universal value
heritage management
Opis:: Ocena wartości dziedzictwa jest fundamentalnym problemem konserwatorstwa, a ochrona zabytkowych zespołów miejskich jednym z najtrudniejszych zadań konserwatorskich. Historyczne miasta wpisane na Listę UNESCO zostały scharakteryzowane i ocenione zgodnie z metodologią stosowaną w systemie Światowego Dziedzictwa. Uzasadnienia wartości dobra UNESCO, zawarte w Orzeczeniu Wyjątkowej Uniwersalnej Wartości, mają jednak ogólny i opisowy charakter. Na ich podstawie trudno formułować konkretne zalecenia dotyczące ochrony i zarządzania zespołem miejskim. Najcenniejsze zespoły miejskie są zarazem złożonymi, żywymi organizmami, które pełnią wiele współczesnych funkcji. Konieczne jest umiejętne połączenie ochrony wartości zabytkowych ze współczesnym użytkowaniem. Takiemu połączeniu służyć ma przedstawiony model reprezentacji wartości dobra Światowego Dziedzictwa UNESCO przez elementy składowe miasta. Analityczny model wartości i składowych miasta historycznego, który zawiera i łączy wartości opisane w Orzeczeniu WUW ze składowymi miasta historycznego, stanowić powinien punkt wyjścia dla ochrony i zarządzania dziedzictwem kulturowym miasta. W składowych historycznego miasta wyróżniono trzy poziomy analizy: grupy, podgrupy oraz obiekty/cechy. Grupy obejmują cztery zbiory – dzieła architektury, cechy zabudowy, układ przestrzenny oraz elementy niematerialne i mają charakter uniwersalny. Indywidualny charakter mają natomiast odpowiednie podgrupy składowych, które uwzględniają specyfikę danego zespołu miejskiego oraz konkretne obiekty/cechy będące nośnikami wartości w historycznym mieście. Metoda analizy oparta na modelu wartości i składowych dobra Światowego Dziedzictwa UNESCO dla miasta historycznego została zastosowana dla zabytkowego zespołu Krakowa, stanowiąc punkt wyjścia dla opracowywanego Planu Zarządzania dobra Światowego Dziedzictwa.
Assessing the heritage value is a fundamental problem for monument conservation services and the protection of historical urban complexes is one of the most difficult tasks in the field of monument conservation. Historical cities entered in the UNESCO World Heritage List have been characterised and assessed in line with the methodology applied within the World Heritage system. However, justifications of the UNESCO site’s value included in the Statement of Outstanding Universal Value are of a general and descriptive character. It is hard to formulate specific recommendations concerning the protection and management of the urban complex on their basis. At the same time, the most valuable urban complexes are elaborate living organisms that perform numerous contemporary functions. It is necessary to expertly combine the protection of historical values with the present forms of use. The presented model of representing the value of the UNESCO World Heritage property through particular components of the city is supposed to allow this combination. An analytical model of values and components of the historical city, which includes and combines the values described in the Statement of OUV with components of the historical city, should form a point of departure for the protection and management of cultural heritage of the city. Three analytical levels have been distinguished within the components of the historical city: groups, sub-groups and objects/features. The groups comprise four sets – works of architecture, features of the built-up area, spatial layout, and intangible elements, all of which are of a universal character. In contrast, particular sub-groups of components exhibit an individual nature and take into account the specificity of a given urban complex as well as specific objects/features that act like the bearers of values in the historical city. A method of analysing based on the model of values and components of the UNESCO World Heritage property has been applied for the historical complex of Krakow, serving as a point of departure for the Management Plan of the World Heritage property presently under development.
Źródło:: Ochrona Zabytków; 2021, 2; 7-45
0029-8247
2956-6606
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Narzędzia polityki przestrzennej jako narzędzia zarządzania dziedzictwem i wytyczania rozwoju opartego o dziedzictwo
Spatial policy tools as a tool for heritage management and setting out heritage-based development
Autorzy:: Nowak, Maciej J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2104682.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: polityka przestrzenna
narzędzia polityki
przestrzennej
zarządzanie dziedzictwem
niesprawność władz
publicznych
spatial policy
spatial policy tools
heritage management
inefficiency of public authorities
Opis:: Celem artykułu jest określenie, w jaki sposób narzędzia polityki przestrzennej (przy stwierdzonej niesprawności w ich zastosowaniu) są i mogą być wykorzystywane w zarządzaniu dziedzictwem. Dokonano analizy roli, jaką teoretycznie powinny odgrywać i jaką realnie odgrywają studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Następnie przeanalizowano możliwość zastosowania tych narzędzi na polu zarządzania dziedzictwem oraz wskazano związane z tym bariery.
The aim of this article is to determine how spatial policy tools (in the case of an identified inefficiency in their application) are and can be used in heritage management. An analysis was made of the role which should theoretically be played and which is actually played by the study of the conditions and directions of spatial development, the local spatial development plan and the decision on land development and land management conditions. The possibility of using these tools in the field of heritage management was then analysed and the related barriers identified.
Źródło:: Ochrona Zabytków; 2020, 1; 195-208
0029-8247
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: O początkach klasyfikacji zabytków. O wadach i zaletach polskich systemów wartościowania zabytków
On the beginning of the classification of monuments. On the advantages and disadvantages of Polish heritage valuation systems
Autorzy:: Lewicki, Jakub
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/113948.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:: classification
historic monuments and sites in Poland
historic preservation
heritage management
klasyfikacja
zabytki i miejsca w Polsce
zachowanie historyczne
zarządzanie dziedzictwem
Opis:: This article discusses practices of classification of historic monuments and sites which have been adopted in Poland so far. The author of this article presents criteria pertaining to categorising and making inventory of historic monuments and sites developed in the first half of the twentieth century by Jan Zachwatowicz, Zdzisław Bieniecki, and Michał Witwicki. Furthermore, what is also presented is classification of materials that are relevant by their use or invention, classification of modernism monuments, and classification of historic monuments and sites which was carried out in the years 19590–1962, at the time when classes 0 and 1–4 were introduced. In future, historic monuments and sites should be classified by members of different expert teams cooperating with each other on different levels (regional and supralocal). The lists must be verified by academic authorities from various communities (art and architecture historians, conservators, etc.) and all works must be carried out in compliance with currently binding regulations. The criteria should be developed in accordance with the regulations set forth in the Polish Act on Protection and Guardianship of Monuments and Sites of 23 July 2003, unless major amendments are made to it. The author of this article suggests the following criteria, compliant with the legal regulations in force: – artistic merit (art. 3.1): the form of a property or a group of properties (quality and scope of their influence – European, supraregional, and local) – scientific and academic merit (art. 3.1): authenticity of the idea, material, function as well as construction, material, and innovation on local and supraregional scale. – historical merit (art. 3.1): the value and significance of the site, people and events - European, supraregional, and local scale It is necessary to define the significance and value of historic monuments and sites of European (supranational), regional, and local importance. Classification of both single historic monuments and sites and their groups should be clear, simple, and include the smallest possible number of valuing criteria. Furthermore, it should be compliant with Polish laws in force. When applied, the classification should result in factual selection of properties and sites - not on creating new groups of properties and sites of great historical importance and new categories of values being difficult to define. It is not possible to have standardised cirtieria matching all requirements and assigning high rank to each historic monument and site.
Źródło:: Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2016, 2; 91-108
2543-6422
Pojawia się w:: Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Opactwo benedyktyńskie w Jarosławiu. Ochrona, konserwacja i zarządzanie po II wojnie światowej
Benedictine Abbey in Jarosław. Protection, conservation and management after World War II
Autorzy:: Stęchły, Jadwiga Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1927078.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: opactwo benedyktyńskie w Jarosławiu
klasztor benedyktynek w Jarosławiu
zarządzanie dziedzictwem
problematyka ochrony konserwatorskiej po II wojnie światowej
Benedictine abbey in Jarosław, Benedictine monastery in
Jarosław, heritage management, conservation protection after World
War II
Opis:: Przedmiotem opracowania jest problematyka ochrony i zarządzania zespołem kościelno-klasztornym sióstr benedyktynek w Jarosławiu po II wojnie światowej. Analiza tematu w wyznaczonym przedziale czasowym pozwoliła nakreślić interesujący obraz przemian w podejściu do zabytku i zarządzaniu dziedzictwem kulturowym. Te zmiany widoczne są szczególnie w okresie, kiedy opactwo wróciło na własność kościo¬ła. Wówczas obiekt należący do skarbu państwa, w którym decydował konserwator nadzorujący prace finansowane z środków państwowych, przeszedł w ręce instytucji, która ciężar finansowania wzięła na siebie. Decydentem stał się nowy właściciel, a urząd konserwatorski zszedł na dalszy plan. Ta transformacja jest odzwierciedleniem zmian ustrojowych i społeczno-gospodarczych w całym państwie. Skutkowała ona nowy¬mi szansami, ale i zagrożeniami dla zabytku. W przypadku opactwa, co ważne, zarządca dość szybko zrozumiał znaczenie i wartość założenia kościelno-klasztornego, nie tylko jako kompleksu sakralnego, ale jako dziedzictwa niosącego ze sobą potencjał rozwoju kulturowego, duchowego, społecznego i ekonomicznego.
The subject of the study is the issue of protection and management of the Benedictine Sisters church and monastery complex in Jarosław after World War II. The analysis of the topic within a set time period shows an interesting picture of the changes in the approach to the monument and the management of cultural heritage. These changes are particularly noticeable in the period when the abbey once again became the property of the church. At that time, the building which earlier belonged to the state treasury and was managed by the monument protection officer who supervised the works financed from state resources, passed into the hands of an institution which took over the burden of financing. Decisions were made by the new owner, and the monument protection office no longer played a decisive role. This transformation reflects systemic and socio-economic changes in the whole country. It resulted in new opportunities, but also threats to the monument. What is important, in the case of the abbey, the administrator quickly understood the meaning and value of the church and monastery complex, not only as a sacred complex, but also as a heritage with the potential for cultural, spiritual, social and economic development.
Źródło:: Ochrona Zabytków; 2019, 2; 31-62
0029-8247
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Pomniki Historii, a doświadczenia Światowego Dziedzictwa - rozważania na przykładzie drewnianej architektury sakralnej
Monuments of History and the experience of World Heritage - reflections on the example of wooden sacral architecture
Autorzy:: Siwek, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1204843.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:: pomnik historii
Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO
zarządzanie dziedzictwem
ochrona dóbr kultury
sakralna architektura drewniana
monument of history
UNESCO World Heritage List
heritage management
protection of cultural heritage
sacred wooden architecture
Opis:: Sukces i dynamiczny rozwój Listy Światowego Dziedzictwa ukazuje nośność koncepcji wskazania elitarnej grupy dóbr istotnych dla globalnej społeczności ze względu na wartość. Jednocześnie ewolucja listy ujawnia zagrożenia rozmywania się przekazu i dewaluacji wartości wpisów, po przekroczeniu ilościowej masy krytycznej. Na gruncie polskim można dostrzec analogiczne procesy i zagrożenia w stosunku do grupy dóbr najcenniejszych – Pomników Historii. Skłania to do pytań o analogie i różnice obu zbiorów dóbr szczególnych oraz o możliwość polskiej recepcji światowych koncepcji ochrony. Doskonałą grupą referencyjną ukazującą niespójności systemowe są polskie zabytki drewnianej architektury sakralnej. Na tym przykładzie omawiana jest koncepcja „Seryjnych pomników historii”. Związanie owej koncepcji z obowiązkiem opracowywania planów zarządzania, jako wyrazu aktywnej postawy ochronnej, może przyczynić się do optymalizacji systemu ochrony dóbr o najwyższej wartości. Jednocześnie zawarte w metodyce planów zarządzania analizy porównawcze mogą stać się narzędziem racjonalizowania nowych uznań za pomnik historii, określenia granic reprezentacji zjawiska. Odwoływanie się do grupy zabytków, a nie do pojedynczego, autorytatywnie wskazanego reprezentanta ma znaczenie zarówno dla stanowienia ochrony, jak i edukacji o dziedzictwie oraz prezentacji dziedzictwa kulturowego kraju. Nie ulega wątpliwości, że zbiór pomników historii i podzbiór dóbr światowego dziedzictwa powinny w polskim systemie ochrony zabytków wyróżniać się, jako dobra najcenniejsze, zarówno pod względem prestiżowym, jak i ze względu na skuteczność oraz standardy ochrony precyzowane w planach zarządzania.
The success and dynamic development of the World Heritage List shows the carrying capacity of the concept of identifying an elite group of goods important to the global community in terms of value. At the same time, the evolution of the list reveals threats of blurring of the message and compromising the value of entries after exceeding the critical quantitative mass. In the Polish context, one can see analogous processes and threats in relation to the group of the most valuable property - the Monuments of History. This raises questions about analogies and differences between the two sets of special assets and about the possibility of the Polish reception of the world's concepts of protection. An excellent reference group showing system inconsistencies are Polish monuments of wooden sacral architecture. It is on this example that the concept of "Serial monuments of history" is being discussed. The connection of this concept with the obligation to develop management plans as an expression of an active protective attitude may contribute to the optimization of the system of protection of the property of the highest value. At the same time, comparative analyses included in the management plan methodology may become a tool for rationalizing new recognitions of monument of history, determining the limits of the phenomenon's representation. Referring to a group of monuments, and not to a single, authoritatively appointed representative, is important both for the establishment of protection and education about heritage, as well as for the presentation of the cultural heritage of the country. There is no doubt that the collection of historical monuments and the subset of world heritage in the Polish system of monument protection should stand out as the most valuable assets, both in terms of prestige and due to the effectiveness and standards of protection specified in the management plans.
Źródło:: Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2019, 7; 167-179
2543-6422
Pojawia się w:: Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "zarządzanie dziedzictwem" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język