Temat: zapalenie ucha - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Ropień podokostnowy okolicy skroniowej - rzadkie powikłanie złośliwego zapalenia ucha zewnętrznego
Autorzy:: Amernik, Katarzyna
Paradowska-Opałka, Beata
Kawczyński, Maciej
Jaworowska, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1401641.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego
powikłanie
zapalenie ucha zewnętrznego
Opis:: Celem niniejszego badania było przedstawienie przypadku 59-letniego mężczyzny z zapaleniem ucha zewnętrznego powikłanego ropniem podokostnowym z destrukcją części łuskowej kości skroniowej. Mężczyzna lat 61, leczony od kilku dni z powodu zapalenia ucha zewnętrznego, został przyjęty do Kliniki Otolaryngologii Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego z powodu nasilonych dolegliwości bólowych okolicy skroniowej po stronie lewej. Pacjent skarżył się na silny ból ucha, upośledzenie słuchu oraz gorączkę wynoszącą 38°C. Przez okres tygodnia chory był leczony ciprofloksacyną doustnie oraz miejscowo, ale objawy uległy nasileniu. W dniu przyjęcia do szpitala stwierdzono obrzęk i tkliwość okolicy skroniowej po stronie lewej, szczękościsk oraz masywny obrzęk skóry przewodu słuchowego zewnętrznego lewego, z pogrubieniem i przekrwieniem błony bębenkowej, bez cech perforacji. Audiometria tonalna wykazała niedosłuch przewodzeniowy z rezerwą ślimakową wynoszącą 50-60 dB. W tomografii komputerowej uwidoczniono ropień tkanek miękkich okolicy skroniowej, z destrukcją części łuskowej kości skroniowej wielkości 18x10 mm. Wykonano zabieg chirurgiczny - nacięcie ropnia z mastoidektomią. Podczas operacji stwierdzono uszkodzenie tylno-górnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego, która komunikowała się z jamą ropnia. Ubytek kości oraz oponę pokryto fragmentem chrząstki. W okresie pooperacyjnym uzyskano szybką poprawę stanu ogólnego i miejscowego. Wyniki badań bakteriologicznych były ujemne. Pacjent był diagnozowany w kierunku cukrzycy lub innego rodzaju niedoborów odporności, ale odchyleń nie stwierdzono. W kontrolnej audiometrii tonalnej uzyskano całkowite zamknięcie rezerwy ślimakowej. Pacjent został wypisany ze szpitala w stanie ogólnym i miejscowym dobrym. W toku obserwacji nie stwierdzono żadnych stanów zapalnych ucha.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 4; 45-48
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego – opis przypadku
Malignant Otitis Externa – case report
Autorzy:: Lepka, Paulina
Katkowska, Anna
Barnaś, Szczepan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033526.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:: Pseudomonas aeruginosa
cukrzyca
zapalenie ucha zewnętrznego
złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego
Opis:: Malignant Otitis Externa is a rare infection in the external auditory canal, involving the temporal bone, that can be life-threatening for the patient. Immunocompromised elderly patients with diabetes are especially prone to the condition. Mortality rate used to be nearly 50%, whereas nowadays, due to long-term antibiotic therapy including fluoroquinolones, third and fourthgeneration cephalosporins, gentamicin and topical therapy, it has been reduced to about 15%. Diagnosis is based on laboratory tests, imaging studies and microbiological testing. The main etiological factor inducing the development of malignant external otitis is Pseudomonas aeruginosa. The paper presents a case report of a 71-year-old man with uncontrolled diabetes and malignant otitis externa. We describe the way an accurate diagnosis was established, together with the process of treatment, which was completed with clinical improvement, both systemic and local. The patient remains under care of the ENT, endocrine and neurological department. This report summarises information about the malignant otitis externa.
„Złośliwe” zapalenie ucha zewnętrznego (malignant external otitis) jest rzadko występującym zakażeniem przewodu słuchowego zewnętrznego i kości podstawy czaszki mogącym zagrażać życiu chorego. Schorzenie to występuje głównie u osób starszych z zaburzeniami odporności oraz cukrzycą. Śmiertelność wynosiła niegdyś około 50%, aktualnie dzięki stosowaniu wła- ściwej, długotrwałej antybiotykoterapii m.in fluorochinolonów, cefalosporyn III i IV generacji, gentamycyny i dzięki leczeniu miejscowemu wynosi około 15%. Rozpoznanie opiera się na badaniach laboratoryjnych, obrazowych i mikrobiologicznych. Czynnikiem etiologicznym izolowanym najczęściej jest Pseudomonas aeruginosa. Przedstawiono przypadek procesu diagnostycznego u 71-letniego pacjenta z niewyrównaną cukrzycą, ze złośliwym zapaleniem ucha zewnętrznego oraz proces terapeutyczny u tego chorego, zakończony poprawą stanu ogólnego i miejscowego. Pacjent pozostaje pod kontrolą w poradniach ambulatoryjnych: laryngologicznej, endokrynologicznej, neurologicznej. Niniejsze opracowanie będzie podsumowaniem wiadomości o złośliwym zapaleniu ucha zewnętrznego.
Źródło:: Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny; 2018, 17, 3; 118-123
1643-658X
Pojawia się w:: Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Otomykoza ucha zewnętrznego wywołana przez grzyby z rodzaju Aspergillus – opis 3 przypadków
Otomycosis caused by Aspergillus species – report of 3 cases
Autorzy:: Pajączkowska, Magdalena
Iciek, Witold Maciej
Iciek, Gabriela
Jermakow, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033396.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:: Aspergillus
otomykoza
zapalenie ucha zewnętrznego
Opis:: Otomycosis is a fungal infection of the ear canal, causing diagnostic and therapeutic problems. It often occurs in immunecompromised patients and in those who use local long-term antibiotic therapy in chronic otitis. The key to a precise diagnosis is a thorough otoscopic examination, confirming the presence of characteristic clinical features (residual mass in the ear canal), and the specimen collection. In all cases presented here, we collected samples from the external auditory meatus for bacteriological and mycological investigation. In two patients we identified Aspergillus niger infection, and in one patient – Aspargillus terreus. Those patients were successfully treated with the anti-fungal agents, clotrimazole and itraonazole, respectively
Otomykoza jest grzybiczą infekcją przewodu słuchowego, sprawiającą trudności diagnostyczne i lecznicze. Często występuje u pacjentów z obniżoną odpornością, oraz u osób stosujących miejscowo przez długi okres antybiotyki do przewodu słuchowego w przewlekłym zapaleniu ucha. Kluczowe w rozpoznaniu jest wnikliwe badanie otoskopowe, zaobserwowanie charakterystycznego obrazu klinicznego (masa zalegająca w przewodzie słuchowym) oraz wykonanie wymazu z ucha w kierunku grzybów pleśniowych. We wszystkich przedstawionych w pracy przypadkach grzybicy ucha pobrano zalegającą w przewodzie słuchowym wydzielinę i przesłano ją do oceny mikrobiologicznej (badanie bakteriologiczne i mikologiczne), dzięki czemu uzyskano potwierdzenie rozpoznania. Badania mikologiczne wykazały obecność u dwóch pacjentów Aspergillus niger, u jednego – Aspergillus terreus. Zastosowane leczenie klotrimazolem i itrakonazolem przyniosło oczekiwany efekt.
Źródło:: Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny; 2017, 16, 2; 62-67
1643-658X
Pojawia się w:: Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Wartość tympanometrii w diagnostyce wysiękowego zapalenia ucha środkowego u dzieci
The value of tympanometry in the diagnosis of otitis media with effusion in children
Autorzy:: Prauzińska, Magdalena
Pucher, Beata
Polski, Bartosz
Sroczyński, Jakub
Szydłowski, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/551647.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:: wysiękowe zapalenie ucha środkowego
tympanometria
Źródło:: Family Medicine & Primary Care Review; 2014, 2; 150-152
1734-3402
Pojawia się w:: Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Zapalenie kości skroniowej jako powikłanie wysiękowego zapalenia ucha środkowego – opis przypadku
Autorzy:: Bartoszewicz, Robert
Niemczyk, Elżbieta
Karchier, Emilia
Niemczyk, Kazimierz
Sokołowski, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1399973.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: wysiękowe zapalenie ucha
zapalenie kości skroniowej
postepowanie operacyjne
Opis:: Autorzy przedstawili przypadek 15-letniej pacjentki z zapaleniem kości skroniowej w przebiegu wysiękowego zapalenia ucha środkowego. Wysiękowe zapalenie ucha środkowego jest rzadką przyczyną rozwoju zapalenia piramidy kości skroniowej. Zapalenie piramidy kości skroniowej sporadycznie występuje u dzieci, w większości w starszej grupie wiekowej. Podejrzenie zapalenia kości skroniowej wymaga wykonania badań radiologicznych: RM, TK. W przypadku rozwiniętych objawów zapalenia kości wyłącznie leczenie farmakologiczne nie jest skuteczne. Niezbędne jest leczenie operacyjne z zastosowaniem różnych dostępów chirurgicznych, zapewniających radykalne usunięcie zmian zapalnych, w tym dojścia przez środkowy dół czaszki.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 2; 55-59
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Efektywność zastosowania drenów wentylacyjnych w leczeniu wysiękowego zapalenia ucha środkowego u dzieci
Autorzy:: Prauzińska, Magdalena
Sroczyński, Jakub
Pucher, Beata
Szydłowski, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/551498.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:: wysiękowe zapalenie ucha środkowego
drenaż wentylacyjny ucha środkowego
Źródło:: Family Medicine & Primary Care Review; 2014, 3; 277-278
1734-3402
Pojawia się w:: Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Czynniki wpływające na zmianę przewodnictwa kostnego u chorych operowanych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego przy zachowanym łańcuchu kosteczek słuchowych
Autorzy:: Wiatr, Maciej
Wiatr, Agnieszka
Kocoń, Sebastian
Składzień, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1398531.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: przewodnictwo kostne
myryngoplastyka
przewlekłe zapalenie ucha środkowego
Opis:: Wstęp: Celem operacji ucha środkowego jest usunięcie nieprawidłowości, poprawa drenażu i wentylacji jamy pooperacyjnej oraz rekonstrukcja układu przewodzącego dźwięk w uchu środkowym, czego miarą jest poprawa przewodnictwa powietrznego i zamknięcie rezerwy ślimakowej. Liczne doniesienia wskazują na możliwe zmiany przewodnictwa kostnego jako konsekwencję operacji na uchu środkowym. Cel pracy: Celem pracy jest wskazanie czynników, które wpływają na zmianę przewodnictwa kostnego u chorych operowanych z powodu perforacji błony bębenkowej przy zachowanym i prawidłowo ruchomym. łańcuchu kosteczek słuchowych. Materiał i metody: Przeprowadzono prospektywną analizę chorych operowanych po raz pierwszy z powodu schorzeń ucha środkowego w latach 2009–2012. Do badania włączono pacjentów, u których wykonano myryngoplastykę przy nieuszkodzonym łańcuchu kosteczek słuchowych. Ta grupa została dalej podzielona zależnie od obserwowanych prawidłowości wyściółki ucha środkowego. Niezależnie od poprawy słuchu – wyrażającej się zmianą przewodnictwa powietrznego – zwrócono uwagę na zachowanie krzywej progowej przewodnictwa kostnego u operowanych chorych. Wyniki: Istotną poprawę przewodnictwa kostnego obserwowano po leczeniu operacyjnym chorych z suchą perforacją błony bębenkowej, bez innych nieprawidłowości wyściólki ucha środkowego. Istotną pooperacyjną poprawę progowej krzywej kostnej obserwowano także u pacjentów z wyciekiem z ucha w wywiadzie przedoperacyjnym, u których przed zabiegiem zastosowano właściwe leczenie farmakologiczne. Stwierdzono także, iż usuniecie zmian ziarninowych z jamy bębenkowej wywiera korzystny wpływ na funkcję ucha wewnętrznego po przeprowadzonym leczeniu chirurgicznym. Wnioski: 1. Brak nieprawidłowości wyściółki ucha środkowego po przeprowadzonej myryngoplastyce wywiera korzystny wpływ na funkcję ucha wewnętrznego. 2. Wyciek z ucha – skutecznie leczony zachowawczo w okresie przedoperacyjnym – nie jest niekorzystnym czynnikiem prognostycznym co do poprawy słuchu po myringoplastyce. 3. Zrosty w jamie bębenkowej, a szczególnie w rejonie niszy okienka okrągłego, mają negatywny wpływ na poprawę przewodnictwa kostnego po myryngoplastyce.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 4; 26-33
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Przewlekłe zapalenie ucha środkowego maskujące rozwój nowotworu – opis przypadku
Autorzy:: Wierzbicka, Małgorzata
Gawęcki, Wojciech
Leszczyńska, Małgorzata
Kopeć, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1398709.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: przewlekłe zapalenie ucha środkowego
rak ucha środkowego
epidemiologia
objawy
leczenie
Opis:: The authors would like to present a rare case of the middle ear cancer which has been developed in postoperative cave in 67 years old patient operated for cholesteatoma 50 years earlier. The patient was admitted to the ENT Department of Poznań University of Medical Sciences because of the ear suppuration and headache occurring for 3 months. CT and MR images suggested granulation tissue filling the postoperative spaces with bone destruction, infiltration of the dura and temporal lobe abscess formation. Intraoperative findings allowed excluding the preliminary diagnosis of intracranial complication in the course of chronic otitis media, revealing the tissue masses resembling neoplastic infiltration. The histopathology examination confirmed the final diagnosis of squamous cell cancer. The patient was directed to radiotherapy. The authors report a case of middle ear squamous cell carcinoma and discuss its diagnostic aspect.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2008, 62, 6; 797-799
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Wpływ zachowanej suprastruktury strzemiączka na poprawę słuchu
Autorzy:: Boroń, Aleksandra
Wiatr, Agnieszka
Składzień, Jacek
Wiatr, Maciej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1397303.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: przewlekłe zapalenie ucha środkowego
suprastruktura strzemiączka
tympanoplastyka
Opis:: Wprowadzenie: Zabiegi ossikuloplastyki mogą być wykonywane na różne sposoby, w zależności od warunków anatomicznych i czynnościowych napotykanych w trakcie operacji otochirurgicznych oraz doświadczenia danej placówki. C el: Celem badania było przeprowadzenie analizy wyników leczenia w zakresie pooperacyjnej poprawy słuchu u pacjentów z przewlekłym zapaleniem ucha środkowego, ze szczególnym uwzględnieniem zachowania suprastruktury strzemiączka. Metody: Przeanalizowano dokumentację 294 kolejnych pacjentów poddanych w latach 2009–2013 w Klinice Otolaryngologii w Krakowie pierwszej operacji ENT w związku z przewlekłym zapaleniem ucha środkowego. Do dalszej analizy z uwzględnieniem oceny roli zachowania suprastruktury strzemiączka kwalifikowało się 96 osób. Wyniki: Analiza wykazała znaczną poprawę słyszenia u osób po zabiegu ossikuloplastyki z zachowaniem suprastruktury strzemiączka w porównaniu z pacjentami po zabiegu mobilizacji płytki strzemiączka. Z drugiej strony, wyniki badań wskazują na znacznie mniejszą poprawę słuchu u chorych, u których zachowano jedynie strzemiączko w porównaniu z tymi, u których możliwa była bardziej rozległa rekonstrukcja łańcucha kosteczek słuchowych. Wniosek: Wartość rezerwy ślimakowej mierzona przed operacją ucha często nie odzwierciedla skali anomalii, a tym samym, nie może być uznawana za jedyny prognostyk pooperacyjnej poprawy słuchu.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 1; 17-22
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Wyniki czynnościowe operacji tympanoplastycznych
Autorzy:: Matuszewska, Izabela
Burduk, Paweł
Kaźmierczak, Wojciech
Janiak-Kiszka, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1398618.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: przewlekłe zapalenie ucha środkowego
tympanoplastyki
audiometria tonalna
Opis:: Wstęp Tympanoplastyki stanowią obecnie podstawową metodę leczenia przewlekłego zapalenia ucha środkowego, ze względu na oszczędzający charakter i nacisk na rekonstrukcję, co przekłada się na dobre wyniki czynnościowe słuchu. Materiał i metoda Materiał zebrano wśród pacjentów leczonych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego w Klinice Otolaryngologii i Laryngologii Onkologicznej Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Bydgoszczy w latach 2004-2010. Dokonano analizy wyników audiometrii tonalnej w zależności od typu operacji tympanoplastycznej oraz czasu, jaki upłynął od jej przeprowadzenia. Wyniki Analizując wyniki średniej rezerwy ślimakowej odnotowano poprawę słuchu po operacji w każdym punkcie czasu dla wszystkich typów tympanoplastyk. Istotność statystyczną stwierdzono w grupach 1, 2 oraz 3. W ocenie wyników odległych (po trzech latach od zabiegu) stwierdzono istotne statystycznie pogorszenie wyników jedynie dla tympanoplastyki typu 2. W pozostałych grupach z upływem czasu wyniki nieco pogarszały się, ale nie odnotowano między nimi istotności statystycznej. Wnioski Najlepsze rezultaty funkcjonalne oparte o pomiar rezerwy ślimakowej uzyskujemy po tympanoplastyce typ 1, a najgorsze po tympanoplastyce typ 4. Średnia rezerwa ślimakowa po 3 latach od zabiegu (w obserwacji odległej) notowana po tympanoplastyce typ 2 i tympanoplastyce typ 3 jest podobna, natomiast w obserwacji krótkoterminowej (3 miesiące i 1 rok po zabiegu) jest mniejsza w przypadku tympanoplastyki typu 2. Biorąc po uwagę aspekt upływu czasu poprawa słuchu z użyciem materiału autogennego jest bardziej trwała w przypadku tympanoplastyki typ 3 niż tympanoplastyki typ 2.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2016, 70, 6; 12-19
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Nerwiak nerwu twarzowego imitujący przewlekłe zapalenie ucha
Autorzy:: Zwierzyńska, Klaudyna
Bartoszewicz, Robert
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1399088.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: nerwiak nerwu twarzowego
porażenie nerwu twarzowego
zapalenie ucha
Opis:: Praca przedstawia przypadek 44-letniego mężczyzny z nerwiakiem nerwu twarzowego szerzącym się do środkowego dołu czaszki i wyrostka sutkowego. Od 4 lat pozostawał pod stałą opieką laryngologiczną z powodu wysiękowego zapalenia ucha prawego. W audiometrii tonalnej opisano rezerwę 30-40db, bez cech niedosłuchu odbiorczego. W rezonansie magnetycznym opisano zmianę sugerującą nerwiaka nerwu twarzowego. Pacjenta zakwalifikowano do zabiegu usunięcia guza z dostępu przez środkowy dół czaszki z konwersją do dostępu zausznego, oraz wykonano ossikuloplastykę LC. Omówiono problemy diagnostyczne i metody leczenia.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 2; 58-61
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Wczesna ocena słuchu u chorych leczonych operacyjnie z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego
Autorzy:: Olszewski, Jurek
Konopka, Wiesław
Repetowski, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1398726.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: ocena słuchu
leczenie operacyjnie
przewlekłe zapalenie ucha środkowego
Opis:: Intoduction. The aim of the study was the comparison of hearing before and after ear surgery in patients with chronic otitis media according to Fowler and Sabine criteria. Material. The study comprised 42 patients (42 ears), aged 19–72 (26 females and 16 males). The patients were divided into three groups, considering the type of surgery; Group I – 20 ears after myringoplasty, group II – 14 ears after mastoidectomy with canal up and myringoplasty and group III – 8 ears after the mastoidectomy with canal down. Methods. Audiologic examination was performed together with the evaluation of hearing loss according to the criteria of Fowler and Sabine (CPT), before and 3 months after the ear surgery. The difference of 20% (CPT) was considered improvement or deterioration of the hearing. Results. On the basis of the intraoperative examination, chronic otitis media with perforation was found in 18 patients, granulating otitis media in 16 patients and the chronic otitis with cholesteatoma in 8 patients. The myringoplasty was performed in 20 patients, the mastoidectomy with canal up and myringoplasty in 14 patients and the mastoidectomy with canal down in 8 patients. In 14 ears of group I (70%) hearing improvement was noticed, and in 6 (30%) remained unchanged. The mean hearing loss according to CPT in this group was 40,39% before ear surgery and 24,26% after. In group II in 6 ears (43%) hearing improvement was observed, whereas in 8 (57%) remained unchanged. The mean hearing loss according to CPT in this group was 71,40% before and 61,85% after surgical treatment. In group III, hearing improvement was noticed in 37% of ears and in 5 (63%)did not change after the ear operation. The mean hearing loss (CPT) in this group was 81,57% before treatment and 71,37% after. Conclusions. Considering early evaluation of hearing the best results were obtained in patients subjected to myringoplasty and conservative operations of the middle ear with canal up procedure.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2008, 62, 6; 731-734
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Zastosowanie petrosektomii w chirurgii implantów ślimakowych
Autorzy:: Amernik, Katarzyna
Niemczyk, Kazimierz
Twardowska, Renata
Jaworowska, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1399111.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: implant ślimakowy
niedosłuch
perlak
petrosektomia
przewlekłe zapalenie ucha
Opis:: Wstęp: Leczenie i rehabilitacja głębokich niedosłuchów przy pomocy implantów ślimakowych jest bezpieczną i efektywną metodą, którą można stosować zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. U chorych z perlakowym zapaleniem ucha lub u tych, którzy przebyli w przeszłości operację ucha techniką otwartą, stosuje się szczególną technikę chirurgiczną – petrosektomię boczną/subtotalną. Materiał i metody: Do badania włączono pacjentów z głębokim obustronnym niedosłuchem czuciowo-nerwowym, u których stwierdzono zapalenie ucha środkowego z perlakiem, bez perlaka lub po przebytym leczeniu operacyjnym ucha środkowego techniką otwartą. Przeprowadzono retrospektywną analizę danych pacjentów, wyników badań radiologicznych oraz audiologicznych. Wyniki: W Klinice Otolaryngologii Dorosłych i Dzieci i Onkologii Laryngologicznej PUM w latach 2008–2018 przeprowadzono 90 operacji wszczepienia implantu ślimakowego, w tym petrosektomię wykonano u 1 dziecka z perlakiem (5 lat) oraz u 2 dorosłych po przebytych operacjach techniką otwartą (62 i 73 lata). We wszystkich przypadkach zabieg był jednoetapowy. U chorych poddanych petrosektomii gojenie przebiegało prawidłowo. Okres obserwacji wynosił od 26 do 32 miesięcy. W kontrolnych badaniach tomografii komputerowej nie stwierdzono pośrednich cech wznowy perlaka. Chorzy pozostają pod stałą opieką laryngologiczną. Dziecko jest obciążone autyzmem i upośledzeniem umysłowym, obserwuje się u niego dobre reakcje słuchowe oraz rozumienie mowy, nie wykształciło mowy czynnej. U osób dorosłych w audiometrii wolnego pola słuch w implancie ślimakowym pozostaje na poziomie 35 i 40 dB, rozumienie mowy zaś na poziomie 80%. Dyskusja: Pacjenci z przewlekłym zapaleniem ucha środkowego mogą być skutecznie i bezpiecznie leczeni metodą implantu ślimakowego przy zastosowaniu techniki petrosektomii bocznej. Petrosekomia boczna/subtotalna jest dostępem z wyboru, gdy głęboki niedosłuch czuciowo-nerwowy współistnieje z przewlekłymi zmianami zapalnymi ucha środkowego.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 2; 1-6
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Ubytki słuchu u chorych z powikłaniami zewnątrzczaszkowymi przewlekłego zapalenia ucha środkowego
Autorzy:: Przewoźny, Tomasz
Kuczkowski, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1398564.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: przewlekłe
upośledzone zapalenie ucha środkowego
powikłania pozaustrojowe
utrata słuchu
Opis:: Cel: Analiza wyników badania audiometrii tonalnej przeprowadzonej u pacjentów z powikłaniami zewnątrzczaszkowymi przewlekłego ropnego zapalenia ucha środkowego (ECCSOM). Materiał i metody: Retrospektywnie oceniano dane audiometryczne uzyskane przed rozpoczęciem leczenia u 63 pacjentów z ECCSOM (56 powikłań pojedynczych i 7 powikłań mnogich), w odniesieniu do określonych grup częstotliwości. Wyniki: Najgłębsze poziomy niedosłuchu odnotowano dla częstotliwości 6 i 8 kHz (79,0 i 75,7 dB) oraz dla grupy częstotliwości HTA (76,1 dB). Powikłania zostały uporządkowane w zależności od głębokości ubytku słuchu w PTA: zapalenie błędnika (77,8±33,6 dB), porażenie nerwu twarzowego (57,1±14,3 dB), przetokę perylimfatyczną (53,9 ± 19,9 dB) i zapalenie wyrostka sutkowatego (42,2 ± 9,5 DBHL) (p=0,023). Wnioski: Dominującym typem ubytku słuchu w przebiegu ECCSOM jest umiarkowany niedosłuch mieszany dla tonów wysokich, najbardziej nasilony w przypadku zapalenia błędnika. U 11% pacjentów powikłania prowadzą do rozwoju całkowitej głuchoty.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 3; 31-41
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Ostre zapalenie wyrostka sutkowatego u dzieci
Autorzy:: Zonenberg, Mateusz
Hassmann-Poznańska, Elżbieta
Skotnicka, Bożena
Trzpis, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1399628.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: ostre zapalenie wyrostka sutkowatego
dzieci
ostre zapalenie ucha śrokdowego
postępowanie
Opis:: Cel: Celem pracy była analiza retrospektywna dokumentacji chorych leczonych z powodu ostrego zapalenia wyrostka sutkowatego (OZWS) w Klinice Otolaryngologii Dziecięcej w Białymstoku, jak również dostępnego piśmiennictwa na ten temat, w celu określenia optymalnych zasad postępowania w OZWS. Materiał i metody: Analiza retrospektywna 40 pacjentów leczonych z powodu OZWS w latach 2001–2017. Kryteria włączenia pacjentów przyjęto za Anthonsenem i wsp.[15]. Wyniki: Średni wiek badanych wynosił 46 miesięcy, 37% dzieci miało mniej niż 2 lata, 2/3 przypadków nie było poprzedzonych wcześniejszymi epizodami OMA, a 69% pacjentów otrzymywało antybiotyk przed przyjęciem do szpitala. W badaniach laboratoryjnych u 95% dzieci stwierdzono podwyższone wykładniki stanu zapalnego (CRP, leukocytoza), ich wartość była wyższa wśród chorych zakwalifikowanych do leczenia operacyjnego. Wskazaniami do tomografii komputerowej (TK) był brak poprawy po leczeniu zachowawczym przez 48 godzin lub objawy obecności ropnia podokostnowego. Badanie to wykonano u 35% chorych; 24 małych pacjentów (60%) leczono wyłącznie zachowawczo: myringotomią bez/z założeniem drenu wentylacyjnego oraz antybiotykoterapię dożylną. Najczęściej stosowanym antybiotykiem był ceftriakson – otrzymało go 75% dzieci. Szesnastu pacjentów (40%) wymagało wykonania mastoidektomii, w jednym przypadku obustronnie. Najczęstszym wskazaniem (30%) do mastoidektomii była obecność ropnia podokostnowego. Wnioski: W niepowikłanych przypadkach OZWS TK nie musi być wykonywana rutynowo, należy wykonać myringotomię z lub bez założenia drenów wentylacyjnych i rozpocząć empiryczną antybiotykoterapię dożylną. W przypadku obecności ropnia podokostnowego wskazane jest wykonanie TK z kontrastem i mastoidektomią. Przy braku poprawy lub pogorszeniu stanu pacjenta po 48 godzinach leczenia zachowawczego należy wykonać TK z kontrastem i na jej podstawie podjąć decyzję o mastoidektomii.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 1; 27-32
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:: Odległe wyniki badania słuchu u pacjentów operowanych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego
Autorzy:: Boroń, Aleksandra
Składzień, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1397364.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: odległa pooperacyjna poprawa słuchu
przewlekłe zapalenie ucha środkowego
tympanoplastyka
Opis:: Wstęp: Przewlekłe zapalenie ucha środkowego (PZUŚ) charakteryzuje się: przewodzeniowym upośledzeniem słuchu, możliwym ubytkiem błony bębenkowej, a w aktywnej formie – okresowym lub stałym wyciekiem z ucha. Leczeniem z wyboru PZUŚ jest operacja, której zakres zależy od rodzaju i rozległości zmian patologicznych. Cel: W pracy przeprowadzono prospektywną analizę wczesnych i odległych wyników leczenia otochirurgicznego u pacjentów operowanych z powodu PZUŚ. Materiał i metoda: W materiale rozpatrywano dane uzyskane od 79 pacjentów, którzy zgłosili się do odległej kontroli, a byli operowani z powodu PZUŚ w Klinice Otolaryngologii CM UJ w latach 2005–2014. W ocenie słuchu wykorzystano audiogram tonalny wykonany: przed zabiegiem operacyjnym, 6 miesięcy po zabiegu oraz w odległym, 10-letnim okresie obserwacji. Dodatkowo każdy pacjent wypełnił ankietę i był zbadany przez specjalistę otolaryngologa. Wyniki: Analiza obejmowała 79 chorych operowanych z PZUŚ. Średnie przewodnictwo kostne (dla częstotliwości: 500, 1000 i 2000 Hz) przed zabiegiem wynosiło 31,8 dB, nie różniło się istotnie (p = 0,355) po 6 miesiącach od zabiegu, wynosząc 32,8 dB. Istotnie powiększyło się (p < 0,001) w odległej 10-letniej kontroli, wynosząc 43,4 dB. Średnie przewodnictwo powietrzne (dla częstotliwości: 500, 1000 i 2000 Hz) przed zabiegiem wynosiło 57,6 dB; istotnie poprawiało się we wczesnej kontroli, wynosząc 50,5 dB przy p < 0,001. W odległej kontroli ponownie ulegało powiększeniu do wartości 61,3 dB i istotnie różniło się od wczesnego okresu pooperacyjnego (p < 0,001). Średnia rezerwa ślimakowa dla częstotliwości 500, 1000 i 2000 Hz przed zabiegiem wynosiła 26,4 dB; ulegała istotnemu (p < 0,001) zmniejszeniu w okresie pooperacyjnym, wynosząc 17,6 dB. Poziom rezerwy ślimakowej utrzymywał się na podobnym poziomie w odległej kontroli. Wnioski: Niniejsze badania wykazały, że: (1) całkowicie zachowany łańcuch kosteczek słuchowych przy braku aktywnego PZUŚ najlepiej rokuje na stabilną w latach poprawę słuchu z zachowaną prawidłową funkcją ucha wewnętrznego; (2) reoperacja pogarsza odległe wyniki badania słuchu w porównaniu do operacji wykonanej po raz pierwszy.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 6; 9-15
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:: Zastosowanie przedłużonego drenażu wentylacyjnego jamy bębenkowej w leczeniu wysiękowego zapalenia ucha środkowego u dzieci
Autorzy:: Prauzińska, Magdalena
Szydłowski, Jarosław
Pucher, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/551611.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:: wysiękowe zapalenie ucha środkowego
przedłużony drenaż jamy bębenkowej
dreny tympanostomijne
Źródło:: Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 3; 375-376
1734-3402
Pojawia się w:: Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:: Postępowanie w przypadku nawracającego wysiękowego zapalenia ucha środkowego z postępującym niedosłuchem
Autorzy:: Prauzińska, Magdalena
Szydłowski, Jarosław
Pucher, Beata
Polski, Bartosz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/551793.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:: nawracające wysiękowe zapalenie ucha środkowego
leczenie wysiękowego zapalenia ucha środkowego
dreny tympanostomijne
Źródło:: Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 3; 504-506
1734-3402
Pojawia się w:: Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:: Analiza czynników wpływających na wyniki odległe operacji tympanoplastycznych
Autorzy:: Janiak-Kiszka, Joanna
Kaźmierczak, Wojciech
Lewandowska, Kinga
Grabowski, Mateusz
Kaźmierczak, Henryk
Kluczyński, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1398267.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: tympanoplastyka
przewlekłe zapalenie ucha środkowego
mastoidektomia
zniesienie tylnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego
Opis:: Wstęp: Celem pracy była analiza i przegląd podawanych w piśmiennictwie czynników wpływających na wyniki odległe operacji tympanoplastycznych na podstawie materiału Kliniki Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej CM UMK w Bydgoszczy. Materiał i metoda: Materiał zebrano wśród pacjentów leczonych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego w Klinice Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Bydgoszczy w latach 2004-2009. Łącznie wykonano 98 operacji tympanoplastycznych. Czas, jaki upłynął od zabiegu do momentu badania wynosił od 3 do 7 lat, średnio 5,43 lat. Wykonane operacje tympanoplastyczne podzielono według klasyfikacji Tosa. W ocenie wyników czynnościowych posłużono się badaniem audiometrii tonalnej, obliczając średnią rezerwę ślimakową z czterech częstotliwości (500, 1000, 2000, 3000 Hz), według wytycznych AAO-HNS z 1995 roku [2,3]. Parametr ten porównano między grupami wydzielonymi pod kątem czynników mogących potencjalnie mieć wpływ na wynik leczenia. Wśród czynników tych wzięto pod uwagę: drożność trąbki słuchowej, lokalizację i wielkość ubytku błony bębenkowej, uszkodzenie kosteczek słuchowych, stopień upowietrznienia wyrostka sutkowatego, ilość wykonanych operacji, obecność ziarniny lub perlaka, stan drugiego ucha, palenie papierosów, wykonanie mastoidektomii, zniesienie tylnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej. Wyniki: Najważniejszym czynnikiem wpływającym na odległe wyniki po operacjach tympanoplastycznych (poza wyciekiem z ucha) jest stan kosteczek słuchowych, w szczególności młoteczka i strzemiączka. Prawidłowo przeprowadzony zabieg gwarantuje dobre efekty słuchowe niezależnie od występowania perlaka i ziarniny, jak również w przypadku reoperacji. Dla wszystkich typów tympanoplastyk lokalizacja ani wielkość ubytku błony bębenkowej nie wpływają na wyniki leczenia w obserwacji długoterminowej.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 2; 19-29
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:: Antybiotykoterapia ostrych zakażeń górnych dróg oddechowych i ucha środkowego u dorosłych
Autorzy:: Paź, Aleksandra
Arcimowicz, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1399777.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: antybiotyki
lekooporność
ostre zapalenie jam nosowych zatok
ostre zapalenie gardła
ostre zapalenie krtani
ostre zapalenie ucha środkowego
Opis:: Szacuje się, że co najmniej 50% antybiotyków zlecanych w lecznictwie otwartym jest nieuzasadnione. Za większość ostrych zakażeń górnych dróg oddechowych odpowiedzialne są wirusy. Zakażenia te mają często charakter samoograniczający się i skutecznym pozostaje wyłącznie leczenie objawowe. Tylko w niewielkim odsetku zakażeń w tym obszarze w etiologii uczestniczą bakterie. W przypadku uzasadnionego lub udokumentowanego podejrzenia zakażenia bakteryjnego, wskazane może być zastosowanie antybiotykoterapii. W oparciu o polskie „Rekomendacje postępowania w pozaszpitalnych zakażeniach układu oddechowego 2016”, przedstawiamy wskazania, zasady wyboru, właściwy sposób dawkowania i czas trwania terapii w najczęściej występujących zakażeniach górnych dróg oddechowych u dorosłych. Wdrożenie zaprezentowanych zaleceń dotyczących polskiej sytuacji epidemiologicznej, pozwoli na zmniejszenie tendencji do nadużywania antybiotyków, a co za tym idzie wpłynie na ograniczenie rozprzestrzeniania się drobnoustrojów lekoopornych.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 1; 1-7
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:: Tympanometria szerokopasmowa – nowa metoda oceny ucha środkowego
Autorzy:: Niemczyk, Elżbieta
Lachowska, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1401784.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: Tympanometria szerokopasmowa
audiometria impedancyjna
niedosłuch
otoskleroza
wysiękowe zapalenie ucha środkowego
perforacja błony bębenkowej
Opis:: Tympanometria szerokopasmowa (WBT) jest stosunkowo nową metodą oceny ucha środkowego. W przeciwieństwie do klasycznej audiometrii impedancyjnej (AI) zamiast tonu próbnego o częstotliwości 226 Hz, (a w przypadku niemowląt 1000 Hz) w WBT stosuje się trzask szerokopasmowy obejmujący częstotliwości w zakresie 226–8000 Hz. Umożliwia to ocenę: absorbcji dźwięku przez ucho środkowe, uśrednionego tympanogramu szerokopasmowego oraz tympanogramu dla kilku częstotliwości osobno, a w szczególności na częstotliwości rezonansowej ucha środkowego. Te dodatkowe możliwości pomiarów sprawiają, że WBT może być badaniem znacznie czulszym i bardziej specyficznym w diagnostyce schorzeń wpływających na komponentę przewodzeniową niedosłuchu. Patologie ucha środkowego o udokumentowanym wpływie na powyższe parametry to: ujemne ciśnienie w jamie bębenkowej, wysięk w jamie bębenkowej, otoskleroza, przerwanie ciągłości łańcucha kosteczek słuchowych, perforacja błony bębenkowej, przetoka na kanale półkolistym górnym. Duże nadzieje wiąże się z wykorzystaniem WBT jako badania pomocniczego w badaniach przesiewowych słuchu u noworodków, gdzie nawet niewielkie nieprawidłowości ucha środkowego mogą zaburzać rejestrację otoemisji akustycznych. Zastosowanie WBT pozwala – bardziej precyzyjnie niż klasyczna audiometria impedancyjna z użyciem tonu 1000 Hz – określić niewielkie nieprawidłowości w jamie bębenkowej. Pomiary absorbcji mogą być wykonywane bez zmian ciśnienia w przewodzie słuchowym zewnętrznym, co stwarza możliwości oceny stanu ucha środkowego nawet krótko po operacjach otologicznych. Słabą stroną WBT jest natomiast fakt występowania dużych zmienności osobniczych w wykresach absorbcji oraz częstotliwości rezonansowej. Utrudnia to określenie zakresów norm dla uszu prawidłowo słyszących, i tych dotkniętych poszczególnymi jednostkami chorobowymi. Z tego powodu WBT wymaga jeszcze wielu badań. Nie zmienia to jednak faktu, że jest cenną metodą, która w przyszłości może stać się nieodzownym elementem diagnostyki stanu ucha środkowego.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 1; 65-74
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:: Drenaż czy paracenteza
Autorzy:: Zielnik-Jurkiewicz, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1400387.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: ucho środkowe
nacięcie błony bębenkowej
dren wentylacyjny
zapalenie ucha środkowego
wysięk w uchu
powikłania
Opis:: Drenaż wentylacyjny ucha środkowego i nacięcie błony bębenkowej to dwie najczęściej wykonywane procedury zabiegowe w otolaryngologii, zwłaszcza dziecięcej. Paracenteza, inaczej myringotomia – polega na nacięciu błony bębenkowej albo w celu ewakuacji wydzieliny patologicznej z jamy bębenkowej, albo w celach diagnostycznych. Drenaż wentylacyjny ucha środkowego polega na założeniu drenu wentylacyjnego w nacięcie błony bębenkowej (różnego typu dreny zakładane są na różny czas) w celu poprawy słuchu oraz upowietrznienia jamy bębenkowej. Zabiegi te są wykonywane przez przewód słuchowy zewnętrzny w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. W części przypadków paracentezy i drenażu występują powikłania.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 2; 1-7
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:: Badanie przewlekłego ropnego perlakowego zapalenia ucha środkowego oraz przewlekłego zapalenia ucha środkowego z ziarniną za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego w oparciu o analizę 140 pacjentów
Autorzy:: Wiatr, Agnieszka
Job, Katarzyna
Składzień, Jacek
Wiatr, Maciej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1397263.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: przewlekłe zapalenie ucha środkowego
skaningowy mikroskop elektronowy
ubytki kostne
utkanie tkankowe perlaka
ziarnina zapalna
Opis:: Wstęp: Przewlekłe perlakowe zapalenie ucha środkowego, a także – w mniejszym stopniu – ziarninowe zapalenie ucha środkowego, prowadzą do destrukcji struktur kostnych w obrębie ucha środkowego. Proces ten jest kontrolowany przez system OPG/RANKL/RANK. Cel: Celem niniejszej pracy jest analiza porównawcza materiału operacyjnego uzyskanego od pacjentów z rozpoznanym przewlekłym perlakowym oraz przewlekłym ziarninowym zapaleniem ucha środkowego za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM). Materiał i metoda: Przeprowadzono analizę 140 pacjentów operowanych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego. Do szczegółowej analizy z wykorzystaniem SEM wybrano 40 pacjentów z rozpoznaniem przewlekłego perlakowego zapalenia ucha środkowego lub ziarninowego zapalenia ucha środkowego. W ostatecznym badaniu wzięło udział 20 pacjentów. Wyniki: Podczas badania w SEM u 5 pacjentów zaobserwowano regularne utkanie perlaka. U pozostałych 7 osób perlak przejawiał nieregularną lub nawet chaotyczną budowę. Brak uporządkowanego utkania stwierdzono również w przypadku ziarniny, która w obrazie SEM prezentowała się jako nieuporządkowana masa tkankowa pozbawiona regularnych elementów budowy. Wnioski: (1) Regularny układ komórek macierzystych perlaka obserwowany u niektórych pacjentów cierpiących z powodu przewlekłego perlakowego zapalenia ucha środkowego wpływa na zmniejszenie molekularnej przepuszczalności dla cytokin zapalnych, ograniczając tym samym uszkodzenie struktur kostnych; (2) obecności ziarniny zapalnej w uchu środkowym towarzyszy migracja leukocytów: neutrofili i leukocytów, które są źródłem cytokin prozapalnych oraz których dojrzewanie aktywuje procesy prowadzące do uszkodzenia tkanki kostnej i rozwoju stanu zapalnego; (3) w żadnym preparacie tkankowym perlaka nabytego nie wykazano obecności organizmów komensalnych z gatunku Nużeniec na powierzchni złuszczonego nabłonka ludzkiego.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 3; 21-27
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:: Nietypowy przebieg róży a współistniejące zakażenia. Opis przypadku i przegląd literatury
Atypical course of erysipelas and coexisting infections. Case study and literature review
Autorzy:: Martyniuk, Anna
Górski, Stanisław
Górska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033844.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: Helicobacter pylori
erysipelas
otitis media with effusion
róża
infekcja helicobacter pylori
wysiękowe zapalenie ucha środkowego
Opis:: Erysipelas is an acute, erythematous, rapidly spreading skin infection, usually caused by beta-haemolytic group A Streptococcus bacteria. The disease is usually located on the legs and toes, less frequently on the face. One of the predisposing factors for the development of erysipelas are coexisting infections. The aim of the work was to attempt to determine whether there was any connection between the atypical course of erysipelas and Helicobacter pylori infection in a 47-year-old female patient. The patient had a history of treatment for chronic otitis media with effusion and recurring abdominal pain. The current disease started abruptly with fever, erythematous skin lesion located on the right cheek and severe pain in the right ear. After a few days, the facial erythema got worse, oedema appeared on the right side of the face and redness, oedema and pain in the auricle could be observed. After examinations by an ENT specialist and a dermatologist, erysipelas of the face, auricle and external auditory meatus was diagnosed. The diagnosis was confirmed by bacteriological examination. As a result of antibiotic therapy skin lesions subsided and the patient’s general condition improved. As the dyspeptic symptoms exacerbated, a diagnostic test was performed and a coexisting Helicobacter pylori infection was diagnosed. The overall clinical picture and data obtained from medical literature suggest that the coexisting Helicobacter pylori infection could have contributed to both the chronic otitis media with effusion and atypical course of erysipelas. According to medical literature, in the case of patients with dyspeptic symptoms, Helicobacter pylori bacteria can be transferred from the lining of the stomach upwards to the oral cavity, middle ear and paranasal sinuses. Kariya et al. in their review of original work suggested that Helicobacter pylori may contribute to the exacerbation of an existing inflammation in the middle ear, which is a microaerophilic environment required for this bacteria to grow. In conclusion, it seems that constant stimulation of the immune system by Helicobacter pylori could have caused the system to become dysregulated and weakened, which probably accounted for the atypical course of erysipelas in the patient described.
Róża jest ostrą rumieniową, gwałtownie szerzącą się infekcją skóry, najczęściej powodowaną przez paciorkowce beta-hemolizujące grupy A. Choroba lokalizuje się zazwyczaj na kończynach dolnych, rzadziej na twarzy. Jednym z czynników predysponujących do rozwoju róży są współistniejące zakażenia. Celem pracy była próba odpowiedzi na pytanie, czy istnieje związek pomiędzy nietypowym przebiegiem róży a zakażeniem Helicobacter pylori u 47-letniej pacjentki. W wywiadzie chora była leczona z powodu przewlekłego wysiękowego zapalenia ucha środkowego oraz nawracających bólów brzucha. Obecna choroba rozpoczęła się nagle gorączką, zmianą rumieniową zlokalizowaną na skórze prawego policzka i silnym bólem ucha prawego. Po kilku dniach nasilił się rumień twarzy, a także pojawiły się obrzęk prawostronny twarzy oraz zaczerwienienie, obrzęk i bolesność małżowiny usznej. Po konsultacji laryngologicznej i dermatologicznej rozpoznano różę twarzy, małżowiny usznej oraz przewodu słuchowego zewnętrznego. Rozpoznanie potwierdzono badaniem bakteriologicznym. W wyniku zastosowanej antybiotykoterapii uzyskano ustąpienie zmian skórnych i poprawę stanu ogólnego. Ze względu na nasilenie objawów dyspeptycznych po wykonaniu testu diagnostycznego rozpoznano współistniejące zakażenie Helicobacter pylori. Całokształt obrazu klinicznego oraz dane z piśmiennictwa sugerują, że współwystępująca infekcja Helicobacter pylori mogła sprzyjać zarówno przewlekłemu wysiękowemu zapaleniu ucha środkowego, jak i nietypowemu przebiegowi róży. Według doniesień z piśmiennictwa u pacjentów z objawami dyspeptycznymi bakterie Helicobacter pylori mogą zostać przeniesione z błony śluzowej żołądka drogą wstępującą do jamy ustnej, a także ucha środkowego i zatok przynosowych. Kariya i wsp., dokonując przeglądu prac oryginalnych, stwierdzili, że Helicobacter pylori może przyczyniać się do nasilenia istniejącego procesu zapalnego w uchu środkowym, stanowiącym środowisko mikroaerofilne, niezbędne do wzrostu tej bakterii. Podsumowując, wydaje się, że ciągła stymulacja układu odpornościowego przez Helicobacter pylori mogła prowadzić do dysregulacji i osłabienia układu immunologicznego, co prawdopodobnie wpłynęło na nietypowy przebieg róży u opisywanej pacjentki.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 4; 424-429
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:: Diffuse acute otitis externa
Ostre rozlane zapalenie ucha zewnętrznego
Autorzy:: Gamrot-Wrzoł, Marta
Zięba, Natalia
Ścierski, Wojciech
Misiołek, Maciej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1399178.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: acute otitis externa
diagnostic recommendations
therapeutic recommendations
ostre zapalenie ucha zewnętrznego
zalecenia diagnostyczne
zalecenia terapeutyczne
Opis:: Diffuse acute otitis externa (OEAD) is one of the most frequent cases recorded in Otorhinolaryngological emergency room. The main symptoms include: acute otalgia, feeling of ear fullness, itching, hearing impairment, sometimes fever. Otoscopy is the basic part of the diagnosis. First-line treatment involves topical antibiotic eardrops with or without a steroid. Clinicians should prescribe a non-ototoxic preparation when the patient has a known or suspected perforation of the tympanic membrane. Systemic antibiotics should not be prescribed in the first stage of the therapy unless the patient is at risk of severe course of the disease.
Ostre rozlane zapalenie ucha zewnętrznego (OEAD; otitis externa acuta diffusa) to jedna z częstszych przyczyn zgłaszania się pacjentów na ostry dyżur otorynolaryngologiczny. Głównymi dolegliwościami, o których informują chorzy, są: nagły ostry ból, uczucie pełności w uchu, często świąd, upośledzenie słuchu, czasami gorączka. Podstawą rozpoznania jest badanie otoskopowe. Leczenie pierwszego rzutu polega na podawaniu miejscowo kropli zawierających antybiotyk ze sterydem (np. cyprofloksacyna z fluocynolonem) lub bez (np. cyprofloksacyna). Jeżeli nie ma możliwości oceny ciągłości błony bębenkowej, należy unikać stosowania preparatów o potencjale ototoksycznym. Antybiotyki o działaniu systemowym nie powinny być przepisywane w pierwszej fazie leczenia zapalenia ucha zewnętrznego – chyba, że pacjent jest w grupie ryzyka wystąpienia zapalenia ucha zewnętrznego o ciężkim przebiegu.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 1; 6-10
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 26.

Tytuł:: Mouret’s abscess as a complication of acute otitis media in a pregnant woman – case report and literature review
Ropień Moureta jako powikłanie ostrego zapalenia ucha środkowego u kobiety w ciąży – opis przypadku i przegląd literatury
Autorzy:: Szleper, Agata
Bartoszewicz, Robert
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1399238.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: extracranial complications
Mouret’s abscess
otitis media
pregnency
ciąża
powikłanie zewnątrzczaszkowe
ropień Moureta
zapalenie ucha środkowego
Opis:: Introduction: Due to the widespread use of antibiotics and the facilitated diagnostic path, complications of otitis media are now a much smaller problem in the practice of otolaryngologists. However, we must remember that certain groups of patients, due to chronic concomitant diseases or a different physiological condition, may be more prone to develop such complications. Case report: Below we present the case of a woman in the 21st week of pregnancy who, as a result of not following the recommended treatment, developed a complication of acute otitis media in the form of a Mouret abscess with progression towards the skull base, and who required surgical intervention for this reason.
Wprowadzenie: Powikłania zapalenia ucha środkowego, dzięki powszechnemu stosowaniu antybiotyków oraz ułatwionej ścieżce diagnostycznej, stanowią obecnie dużo mniejszy problem w praktyce lekarzy-otolaryngologów. Pewne grupy pacjentów, ze względu na przewlekłe choroby towarzyszące lub odmienny stan fizjologiczny, mogą być bardziej narażone na rozwinięcie takich powikłań. Opis przypadku: Poniżej przedstawiamy przypadek kobiety w 21. tygodniu ciąży. U pacjentki, na skutek zaniechania proponowanego leczenia, rozwinęło się powikłanie ostrego zapalenia ucha środkowego w postaci ropnia Moureta z progresją w kierunku podstawy czaszki. Z tego powodu chora wymagała interwencji chirurgicznej.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 3; 55-58
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 27.

Tytuł:: Rola badań mikrobiologicznych w bakteryjnych zakażeniach górnych dróg oddechowych
Role of the microbiology laboratory tests in diagnosis inflammation of the upper respiratory tract
Autorzy:: Kutera-Chrobok, Katarzyna
Klekotka, Renata
Symela-Kaspera, Joanna
Ślaska-Kaspera, Aleksandra
Dziubdziela, Włodzimierz
Markowski, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1930300.pdf
Data publikacji:: 2021-09-07
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: badania mikrobiologiczne
ostre zapalenie ucha środkowego
zapalenie gardła i migdałków podniebiennych
zapalenie zatok obocznych nosa
microbiological diagnosis
acute otitis media
acute pharyngotonsillitis
rhinosinusitis
Opis:: Infections of the upper respiratory tract are one of the main reasons why patients visit their primary care physician. Most of these are viral infections, requiring only symptomatic treatment. In the case of infections of bacterial etiology, apart from thorough medical history and physical examination, microbiological tests play an important role. They allow for the precise identification of the microorganism and determine sensitivity to antibiotics. Avoiding unjustified or wrong antibiotic therapy supports the fight against multi-drug resistant organisms, which are an increasing challenge for modern medicine. One of the most common causes of pharyngitis is Streptococcus pyogenes infection. Despite the possibility of performing rapid antigen detection test, pharyngeal culture remains the gold standard in the diagnosis of bacterial infections in this area. Otitis media is considered by the authors as well as sinusitis. The primary ethiology of the otitis media are viruses following the dysfunction of the Eustachian tube, which causes secondary bacterial infection. The anatomical structure of the middle ear prevents direct collection of material for microbiological examination, except in the case of spontaneous perforation of the tympanic membrane or paracentesis. Sinusitis is mostly viral infection and is diagnosed based on clinical symptoms. In the routine diagnosis of rhinosinusitis, microbiological testing is not recommended, however the authors discuss the principles and indications for extending the diagnostics. The following article argues the most common pathogens responsible for infections in the mouth, throat, middle ear, and paranasal sinuses. The authors pay special attention to the quality of the collected material, protection of the sample and the method of transport to the laboratory. Compliance with the following standards in everyday clinical practice may reduce the percentage of non-diagnostic results and will help in making an accurate diagnosis.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 3; 1-5
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 28.

Tytuł:: Całkowite usunięcie zewnętrznego przewodu słuchowego u psów
Total ablation of external ear canal in dogs
Autorzy:: Osinski, B.
Skrzypczak, P.
Przadka, P.
Bzorski, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/858112.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:: psy
choroby zwierzat
zapalenie ucha zewnetrznego
leczenie chirurgiczne
usuniecie przewodu sluchowego zewnetrznego
przygotowanie do zabiegu
technika wykonania zabiegu
postepowanie pooperacyjne
powiklania
Źródło:: Życie Weterynaryjne; 2014, 89, 01
0137-6810
Pojawia się w:: Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 29.

Tytuł:: Usznopochodny ropień mózgu – opis przypadku
Otogenic brain abscess - case report
Autorzy:: Szleper, Agata
Brożek-Mądry, Eliza
Bartoszewicz, Robert
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1930316.pdf
Data publikacji:: 2021-09-07
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: petrosektomia
przewlekłe perlakowe zapalenie ucha środkowego
ropień mózgu
usznopochodne powikłania wewnątrz czaszkowe
brain abscess
otogenic intracranial complications
petrosectomy
cholesteatomatous chronic otitis media
Opis:: Usznopochodne powikłania wewnątrzczaszkowe, występujące obecnie rzadziej niż niegdyś, zawsze powinny budzić czujność otolaryngologów, lekarzy innych specjalności, w tym lekarzy poruszających się w zakresie ambulatoryjnej opieki zdrowotnej. Z uwagi na zagrożenia dla zdrowia i życia, wynikające z istoty choroby oraz powikłań, wczesne wykrywanie i odpowiednie postępowanie, w tym operacyjne, jest kluczowe dla szybkiego powrotu pacjenta do zdrowia. Poniżej został przedstawiony przypadek pacjentki, u której pomimo zastosowanego leczenia operacyjnego w przebiegu perlakowego zapalenia ucha środkowego doszło do progresji wewnątrzczaszkowych zmian zapalnych. Została opisana strategia dalszego postępowania, czym kierowano się przy jej wyborze. W leczeniu usznopochodnego powikłania wewnątrzczaszkowego została zastosowana petrosektomia boczna.
Otogenic intracranial complications - although less common than before - should always alert otolaryngologists and other specialists, including those in the field of outpatient healthcare. Due to their life-threatening consequences, early detection and appropriate management, including surgical treatment, is crucial for a prompt recovery. Below we present a case of a patient in whom the brain abscess has progressed despite the surgical treatment, and describe what strategy was adopted and what followed its choice.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 3; 1-5
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 30.

Tytuł:: Manifestacje kliniczne ziarniniakowatości z zapaleniem naczyń w dermatologii i otolaryngologii
Autorzy:: Ziuzia, Laura
Dobrzyński, Paweł
Sobolewski, Piotr
Walecka-Herniczek, Irena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1400382.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń
otolaryngologia
głowa i szyja
zapalenie zatok przymusowych
zapalenie ucha środkowego
niedosluch czuciowo-nerwowy
zwężenie podglosniowe
zmiany skórne
zmiany oczne
zmiany jamy ustnej
Opis:: Choroby powodowane zapaleniem naczyń występują rzadko. Trudności rozpoznawania wynikają z rzadkości występowania, raczej powolnego ich rozwoju oraz różnorodnych objawów i lokalizacji zmian chorobowych. Rozpoznanie zapalenia naczyń musi polegać na uwzględnieniu i rozważeniu wszystkich cech klinicznych, wśród których mogą się znaleźć kryteria klasyfikacyjne dla rożnych jednostek chorobowych.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 2; 8-14
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 31.

Tytuł:: Jak różnicować wymioty u noworodków i niemowląt? Część I. Patofizjologia. Zapalne i neurologiczne przyczyny wymiotów
How to differentiate vomiting in neonates and infants? Part I. Pathophysiology. Inflammatory and neurological causes of vomiting
Autorzy:: Zeman, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033240.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: infant
intracranial hypertension
krztusiec
meningitis
newborn
otitis acuta
pertussis
viral gastroenteritis
vomiting
wymioty
noworodek
niemowlę
nieżyt żołądkowo-jelitowy
zapalenie ucha środkowego
zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
wzrost ciśnienia śródczaszkowego
Opis:: Vomiting (emesis) is the forceful expulsion of the contents of stomach through the mouth and sometimes the nose. The content of the vomit may be of medical interest. Vomiting can be dangerous if the gastric content gets into the respiratory tract. Vomiting child is at risk of developing and may alter the electrolyte status dehydration. It is normal for newborn and infants to vomit. In most cases, the vomiting will last no longer than one or two days and is not a sign of anything serious. Gastro-oesophageal reflux and food allergy in infancy are common presentations that require considered management. However, persistent vomiting can sometimes be a sign of something more serious, such as a severe respiratory or urinary tract infection, viral gastroenteritis infection, infection of central nervous system. One of the most serious causes of vomiting in infants are elevated intracranial pressure and occlusion of the gastrointestinal tract. In all cases general practitioner has a key role in identifying whether a child needs further investigation and management.
Wymioty to silne wypchnięcie treści żołądkowej poprzez usta/nos na zewnątrz. Ważna jest treść, jaką wymiotuje dziecko. Istnieje wysokie ryzyko aspiracji treści do dróg oddechowych, łatwo może dojść do odwodnienia i zaburzeń elektrolitowych. W większości przypadków wymioty u niemowląt i noworodków są epizodyczne, zwykle też mają łagodny przebieg. Najczęściej spowodowane są błędami w karmieniu, refluksem żołądkowo-jelitowym oraz alergią pokarmową. Jednakże przedłużające się wymioty mogą być objawem poważniejszych przyczyn, w tym zapaleń dróg oddechowych, moczowych, zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego, nieżytu żołądkowo-jelitowego, a także jednym z ważnych symptomów wzrostu ciśnienia śródczaszkowego czy schorzeń przewodu pokarmowego, wymagających interwencji chirurgicznej. We wszystkich przypadkach rola lekarza pierwszego kontaktu polega na identyfikacji przyczyn, które wymagają dalszej diagnostyki i/lub leczenia.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 1; 36-40
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "zapalenie ucha" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język