Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zapalenie przełyku" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Eozynofilowe zapalenie przełyku
Eosinophilic oesophagitis
Autorzy:
Sikorska-Szaflik, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033989.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
eosinophilic oesophagitis
eosinophils
oesophagitis
eozynofile
zapalenie przełyku
eozynofilowe zapalenie przełyku
Opis:
Eosinophilic oesophagitis is a chronic disease of the oesophagus. It is becoming more and more common and is observed to occur in both children and adults. This disease is characterized by eosinophilic infiltrations in the oesophageal mucus membrane and clinical signs of oesophageal dysfunction, such as swallowing disorders, food impaction and signs resembling refractory reflux disease. Pathogenetic mechanisms of eosinophilic oesophagitis are not known. Genetic and environmental factors are believed to be responsible. The clinical picture changes with age. In infants and young children, symptoms are non-specific, which creates a risk of overlooking the disease in differential diagnosis. School children present with abdominal pain, retrosternal pain and emesis, whereas adolescents usually report symptoms of reflux disease, dysphagia and episodes of food impaction. Dysphagia, which is rarely observed before puberty, occurs in most adults. The diagnosis of eosinophilic oesophagitis is based on clinical and histological findings. Elimination diets, local or systemic steroid therapy and endoscopic oesophageal dilation are used in treatment. Due to the chronic and recurrent nature of the disease, patients require permanent medical care, selection of appropriate and personalised steroid therapy and/or diet as well as periodical endoscopic checkups. The article presents updated information about eosinophilic oesophagitis. It discusses epidemiology, pathogenesis, clinical signs and symptoms depending on patients’ age as well as principles of diagnosis and treatment.
Eozynofilowe zapalenie przełyku jest przewlekłą chorobą przełyku, występującą coraz częściej i rozpoznawaną zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. Charakteryzuje się nacieczeniem przez eozynofile błony śluzowej przełyku oraz klinicznymi objawami dysfunkcji przełyku, takimi jak zaburzenia połykania, uwięźnięcie pokarmu, oznaki przypominające chorobę refluksową oporną na leczenie farmakologiczne. Mechanizmy patogenetyczne eozynofilowego zapalenia przełyku nie są do końca poznane. Wskazuje się na możliwe podłoże genetyczne oraz na wpływ czynników środowiskowych. Obraz kliniczny eozynofilowego zapalenia przełyku zmienia się z wiekiem – u niemowląt i małych dzieci objawy są niespecyficzne, co stwarza ryzyko przeoczenia choroby w diagnostyce różnicowej. U dzieci w wieku szkolnym obserwuje się ból brzucha, ból zamostkowy oraz wymioty, a nastolatki najczęściej skarżą się na objawy choroby refluksowej, dysfagię i epizody uwięźnięcia pokarmu. Dysfagia, rzadko obserwowana przed okresem dojrzewania, występuje u większości dorosłych chorych. Rozpoznanie eozynofilowego zapalenia przełyku opiera się na wskaźnikach kliniczno-histopatologicznych. W leczeniu zastosowanie znajdują diety eliminacyjne, miejscowa lub ogólna sterydoterapia oraz endoskopowe poszerzanie przełyku. Z uwagi na przewlekły przebieg i nawrotowy charakter choroby pacjenci wymagają stałej kontroli lekarskiej, doboru odpowiedniej, zindywidualizowanej terapii steroidowej i/lub dietetycznej oraz okresowych kontrolnych badań endoskopowych. W pracy przedstawiono aktualne informacje na temat eozynofilowego zapalenia przełyku. Zamieszczono dane dotyczące epidemiologii, patogenezy, objawów klinicznych w zależności od wieku pacjenta, zasad diagnostyki i leczenia.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2016, 12, 3; 249-255
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola grzybow z rodzaju Candida w etiopatogenezie przewleklego zapalenia blony sluzowej przelyku, zoladka i dwunastnicy u dzieci
Autorzy:
Fortak, B.
Planeta-Malecka, I.
Trojanowska-Lipczyk, J.
Czkwianianc, E.
Dynska, E.
Koziel, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/840583.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
przelyk
grzyby
dwunastnica
Candida
parazytologia lekarska
dzieci
przewlekle zapalenia blony sluzowej
zapalenie blony sluzowej zoladka
etiopatogeneza
zoladek
zapalenie blony sluzowej przelyku
zapalenie blony sluzowej dwunastnicy
Źródło:
Annals of Parasitology; 2004, 50, 3; 381-386
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola grzybów z rodzaju Candida w etiopatogenezie przewlekłego zapalenia błony śluzowej przełyku, żołądka i dwunastnicy u dzieci
The role of Candida sp. in etiopathogenesis of esophageal, gastric and duodenal mucosa inflammation in children.
Autorzy:
Fortak, B.
Płaneta-Małecka, I.
Trojanowska-Lipczyk, J.
Czkwianianc, E.
Dyńska, E.
Kozieł, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147371.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
przelyk
grzyby
dwunastnica
Candida
parazytologia lekarska
dzieci
przewlekle zapalenia blony sluzowej
zapalenie blony sluzowej zoladka
etiopatogeneza
zoladek
zapalenie blony sluzowej przelyku
zapalenie blony sluzowej dwunastnicy
Opis:
The aim of the study was to demonstrate morphological traits of Candida-induced upper alimentary tract mucosa inflammation. The material for the study comprised 18 children aged 4 to 18 years treated at the I Department of Paediatrics and Gastroenterology, Institute Polish Mother Health Centre. In these children positive mycologic cultures were obtained from alimentary tract inflammed mucosa sections. Upper alimentary tract endoscopy was performed and macroscopic and microscopic evaluation was made. Children with excluded H. pylori infection, reflux disease, lambliosis and allergy were included into the investigated group. Savara-Muller’s classification was used for oesophageal mucosa inflammation evaluation, whereas gastric and duodenal mucosa inflammation were assessed according to Tytgat. Results: the most frequent macro lesions concerned simultaneously gastric and duodenal mucosa (44.46%). 27.77% of patients demonstrated oesophagitis, gastritis and duodenitis. In histopathological examination inflammatory lesions in oesophageal mucosa were observed in 38.88% (most frequently I degree). Chronic gastritis was found in all children, non-active in 11 and active in 7. Duodenal mucosa demonstrated traits of chronic active inflammation in 8 children and chronic in 5 of them. Conclusions: Candida fungi may be an etiopathogenetic factor of oesophageal, gastric and duodenal mucosa inflammation, Candida-induced mucosa inflammation is most frequently of chronic nature.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 2004, 50, 3; 381-386
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ciśnieniowe pęknięcie przełyku (zespół Boerhaavego) jako diagnostyczne i terapeutyczne wyzwanie wymagające szybkiej i skutecznej współpracy międzyklinicznej. Raport przypadku z regionalnego ośrodka specjalizującego się w chorobach przełyku
Autorzy:
Czopnik, Piotr
Aporowicz, Michał
Niepokój-Czopnik, Agnieszka
Szajerka, Tobiasz
Domosławski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393167.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
zespół Boerhaavego
zapalenie śródpiersia
przetoka przełyku
Opis:
Prezentujemy opis przypadku 47-letniego mężczyzny przyjętego do naszego ośrodka z powiatowego Szpitalnego Oddziału Ratunkowego z objawami wstrząsu septycznego i podejrzeniem zespołu Boerhaavego. Po potwierdzeniu rozpoznania pacjenta operowano w trybie ostrego dyżuru. W przebiegu pooperacyjnym wystąpiły objawy alkoholowego zespołu abstynencyjnego oraz przetoki przełykowo-śródpiersiowej – najpoważniejszego powikłania miejscowego w tym schorzeniu. W efekcie leczenia zachowawczego uzyskano wygojenie się przetoki i powrót chorego do zdrowia. W kontrolnym badaniu po 6 miesiącach od wypisu nie stwierdzono powikłań odległych, w szczególności zwężenia przełyku.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 6; 37-39
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies