Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "zaimki" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
W kręgu (para)zaimków
Autorzy:
Topolińska, Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2049927.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
zaimki słowiańskie
relacja possessor ~ possessum
Opis:
The author argues that lexemes of the type represented by English own, Greek dikós and the like, should be treated as (para)pronominals, and not as mere adjectives. Her analysis is primarily concerned with the Polish lexemes własny ‘own’, osobisty ‘personal’, prywatny ‘private’, and their Macedonian equivalents.
Źródło:
Linguistica Copernicana; 2011, 5, 1; 53-61
2080-1068
2391-7768
Pojawia się w:
Linguistica Copernicana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oboczne formy zaimków mój, twój, swój we frazeologii Mickiewiczowskiej
Variant Forms of the Pronouns mój, twój, swój (Possessive Adjectives My, Your, One’s) in Mickiewicz’s Phraseology
Autorzy:
Kułak, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954222.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Mickiewicz
zaimki dzierżawcze
frazeologia
possessive pronouns
phraseology
Opis:
The variant forms of the possessive pronouns mój, twój, swój are the full (non-contracted) forms, eg. mojego, swoją, and the short (contracted) ones, eg. mego, swą. Those possessive pronouns that may be a component – usually in a fixed form – of a phrase are the subject of the article. The aim of the work is to show in what phrases, in Adam Mickiewicz’s works, the possessive pronouns mój, twój, swój occur and to attempt answering the question: what does using the short or the long forms depend on. The study is based on The Glossary of Adam Mickiewicz’s Language. Phrases are discussed that include possessive pronouns in the non-contracted form, then ones including variant forms, and finally phrases with contracted forms. Phrases with possessive pronouns that have the function of a noun are studied separately. Only those phrases that are easily joined are discussed, whereas the loose ones are omitted.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 6; 85-99
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish Personal Pronouns: [PersPPers [NumPNum [n]]] and [NumP Num [n]]
Autorzy:
Ruda, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52907166.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
pronouns
structure
interpretation
property anaphora
zaimki
struktura
interpretacja
anafora własności
Opis:
In this short contribution I suggest that Polish personal pronouns have two available representations: first and second person pronouns are PersPs, whereas third person pronouns are either PersPs or NumPs. This structural difference is responsible for the availability of not only definite, but also indefinite (including unspecific) readings of personal pronouns in Polish, regardless of their morphological complexity (i.e., both full and reduced forms can have different types of interpretations). This follows on the assumption that NumPs can be interpreted as property anaphora.
W niniejszym krótkim artykule argumentuję za przyjęciem założenia, że zaimki osobowe w języku polskim mają do dyspozycji dwa warianty strukturalne: zaimki w pierwszej i drugiej osobie to PersP, a zaimki w trzeciej osobie to PersP lub NumP. Ta różnica strukturalna jest odpowiedzialna za dostępność nie tylko określonej, ale także nieokreślonej (w tym nieszczegółowej) interpretacji zaimków osobowych w języku polskim, bez względu na ich złożoność morfologiczną (tzn. zarówno formy pełne, jak i zredukowane mogą mieć różne interpretacje). Wyjaśnia to założenie, że fraza NumP może być interpretowana jako anafora własności.
Źródło:
Studies in Polish Linguistics; 2021, 16, 1; 23-40
1732-8160
2300-5920
Pojawia się w:
Studies in Polish Linguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawy etykiety językowej w wybranych podręcznikach do nauki języka polskiego jako obcego
Autorzy:
Nowakowska, Maria Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/680069.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
etykieta językowa
grzeczność językowa
językowy savoir-vivre
formy adresatywne
zaimki honoryfikatywne
Opis:
W artykule zostały przedstawione problemy z zakresu polsko-słoweńsko-słowackiego savoire vivrevu językowego. Autorka krótko przedstawia podstawowe sposoby zwracania się do osób drugich w trzech językach: polskim, słoweńskim i słowackim, opisując problemy rodzimych użytkowników języka z ich użyciem. Następnie zajmuje się prezentacją sposobów wprowadzania podstawowych polskich form grzecznościowych, czyli form pan/pani/państwo, w wybranych trzech podręcznikach do nauki jpjo. Podkreśla wagę i konieczność utrwalania poprawnego użycia tych form, zwłaszcza wśród Słowian.
The problems concerning Polish-Slovene-Slovak language manners are presented in this article. The author shortly describes the ways of addressing people in the three languages: Polish, Slovene, and Slovak, presenting native speakers’ problems with the usage of these forms. Then, she concentrates on the methods of introducing basic Polish honorific expressions, i.e. pan/pani/państwo in three selected textbooks for studying Polish as a foreign language. She emphasizes the importance of and the necessity to consolidate the correct use of these forms especially among Slavs.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2011, 18
0860-6587
2449-6839
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le potenzialità ana-cataforiche dei pronomi dimostrativi italiani questo e quello
The Ana-cataphoric Potential of the Italian Demonstrative Pronouns questo and quello
Potencjał ana-kataforyczny włoskich zaimków wskazujących questo i quello
Autorzy:
Szantyka, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878611.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
diafora
endofora
ana-katafora
zaimki wskazujące
diaphora
endophora
ana-cataphora
demonstratives
Opis:
L’ana-catafora è la più « giovane » tra le relazioni diaforiche, dopo l’anafora e la catafora, che combina le caratteristiche formali e funzionali delle sue maggiori sorelle endoforiche. Con il presente contributo si propone di identificare e descrivere la relazione diaforica in questione, ricorrendo a vari parametri tassonomici (tra i quali la direzione del vettore, la forma dell’espressione diaforica, la forma del cotesto o il campo, la portata, il modo di donazione del referente e la coreferenzialità o meno tra diaforizzante e diaforizzato); ciò allo scopo di misurare il potenziale dei pronomi dimostrativi italiani questo e quello, variabili e invariabili, e di determinare il dimostrativo più produttivo nella mediazione delle relazioni ana-cataforiche. Le osservazioni di natura tipologica e le conseguenti conclusioni sono basate sul lavoro analitico condotto sul materiale linguistico estratto dal subcorpus Generale 1 dei corpora NUNC, testimoni di tendenze evolutive osservabili nell’italiano scritto / parlato, adoperato da utenti di diversi gruppi di discussione presenti in Rete.
The ana-cataphora is the “youngest” among diaphoric relations, after anaphora and cataphora, and combines characteristics of its “older” endophoric relatives.The present paper identifies and describes this diaphoric relation by using various taxonomic parameters (vector, diaphoric expression, cotext or field, scope, referent identification manner, coreferentiality) in order to measure the potential of the demonstratives in question and to determine the most productive demonstrative form as an ana-cataphoric catalyst. Observations, remarks and conclusions are based on the analysis of research data extracted from the subcorpus Generale 1 of NUNC corpora, reflecting evolutionary tendencies observable in spoken/written Italian, used in discussion groups of the global network.
Artykuł dotyczy „najmłodszej” spośród relacji diaforycznych, po anaforze i kataforze, łączącej w sobie cechy dwóch pozostałych — ana-katafory. Celem pracy jest identyfikacja i opis tego typu relacji za pomocą różnorodnych kategorii taksonomicznych, zmierzenie potencjału analizowanych zaimków i wyłonienie formy najbardziej produktywnej w realizacji relacji ana-kataforycznych oraz ich ilościowe porównanie z częstotliwością występowania pozostałych relacji diaforycznych. Obserwacje i wnioski są oparte o pracę analityczną przeprowadzoną na korpusie NUNC Generale 1, będącym zapisem komunikacji użytkowników grup dyskusyjnych w sieci.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2017, 65, 5; 53-71
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Objectivité et dépersonnalisation dans le discours scientifique
Objectivity and Depersonalisation in Scientific Discourse
Obiektywność i depersonalizacja w dyskursie naukowym
Autorzy:
Bień, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1877179.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
obiektywność dyskursywna
depersonalizacja
język naukowy
zaimki
discursive objectivity
depersonalization
scientific language
pronouns
Opis:
W niniejszym artykule pojęcie obiektywność oznacza zjawisko dyskursywne, zazwyczaj definiowane jako zdystansowanie się argumentów do treści wyrażonych w predykatach, a w konsekwencji do wydźwięku tekstu jako całości. Formalnymi wykładnikami zjawiska są te elementy i struktury języka, które pozwalają pominąć najistotniejsze informacje gramatyczne i pozbawiają tekst wartości deiktycznych: formy bezosobowe, struktury pasywne, nominalizacje bez aktantów oraz niska frekwencja zaimków osobowych. Zawarte w tekście artykułu analizy potwierdzają wysoką depersonalizację, czyli dużą obiektywność tekstów naukowych. Wewnątrz samego dyskursu naukowego można zauważyć różne nasycenie tego zjawiska (tutaj badanego na parametrze zaimkowym) w zależności od części badanego tekstu, gatunku tekstu oraz dyscypliny naukowej, w którą się wpisuje. Objectivité et dépersonnalisation dans le discours scientifique Dans le présent article le terme objectivité se réfère à un phénomène discursif, défini principalement comme distance des arguments envers les significations exprimées dans les prédicats et ainsi vers le contenu d’un texte entier. Son impact dépend de la fréquence des paramètres formels qui contribuent à l’omission d’information grammaticale dans le texte : passifs sans agent, structures impersonnelles, nominalisations et, d’une autre part, une faible fréquence de pronoms déictiques. Notre analyse détaillée, basée sur un corpus comparable, confirme son importance pragmatique dans les textes scientifiques. Dans ce type de discours le phénomène subit une variabilité numérique qui peut être liée à trois critères : type de texte, partie du texte et discipline scientifique dans laquelle le texte s’inscrit. 
In this paper the term objectivity refers to a discursive phenomenon, mostly defined like distance of the arguments toward meanings expressed by predicates and so toward a whole text’s content. Its impact depends on the frequency of any formal parameters, lacking grammatical information in the text: agentless passives, impersonal structures, nominalizations, and, on the other hand, to a low frequency of deictic pronouns. Our detailed, corpus-based analysis confirms its high and pragmatic importance in scientific texts. Inside scientific-academic discourse the phenomenon suffers a numerical variability that may be related to three criterions: type of text, part of text and scientific discipline.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 5; 79-96
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Distribution of Reciprocal Pronouns in a Prescriptive Perspective
Dystrybucja zaimków recyprokalnych w języku angielskim w perspektywie preskryptywnej
Autorzy:
Niezabitowska, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1900934.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zaimek
zaimki recyprokalne
each other
one another
preskryptywizm
pronoun
reciprocal pronouns
prescriptivism
Opis:
Niniejszy artykuł jest poświęcony dystrybucji zaimków recyprokalnych w języku angielskim. Autorka skupia się w szczególności na dystrybucji tych zaimków w świetle zasady preskryptywnej, mówiącej o tym, że zaimek each other powinien być używany w odniesieniu do dwóch osób lub rzeczy, natomiast zaimek one another w odniesieniu do podmiotów składających się z więcej niż dwóch osób lub przedmiotów. Analiza 400 zdań z Korpusu Współczesnego Języka Angielskiego (Amerykańskiego) pozwala wyciągnąć następujące wnioski: po pierwsze, zasada preskryptywna jest coraz częściej naruszana, co może doprowadzić do jej całkowitego zaniku w przyszłości. Po drugie, analiza wskazuje, że istnieje tendencja do używania obydwu zaimków wymiennie, co świadczy o tym, że tradycja preskryptywna traci na znaczeniu.
In this article, the distribution of reciprocal pronouns in the English language is investigated. This distribution is regulated by the prescriptive rule stating that we use each other when we refer to two persons or things, and we use one another in situations when we have more than two referents. The main task of this work is to check if the rule is obeyed in practice. In order to do so, we have chosen 400 unambiguous sentences from the Corpus of Contemporary American English, including each other and one another. The results show that the prescriptive rule is violated in many instances, and that the two reciprocals are often used interchangeably. This lets us suppose that the prescriptive tradition is no longer as strong as it used to be in the past.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 5; 87-99
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
IDENTYCZNOŚĆ, PEWNE ZAIMKI FUNKTOROWE I DESKRYPCJE
IDENTITY, CERTAIN FUNCTOR PRONOUNS AND DESCRIPTION
Autorzy:
Wojciechowski, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488172.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
identyczność
zaimki funktorowe
zaimki wskazujące
bezkwantyfikatorowy rachunek nazw
logika Ockhama
logika średniowieczna
deskrypcje określone
identity
functor pronouns
demonstrative pronouns
quantifier-less calculus of names
Ockham’s logic
medieval logic
definite descriptions
Opis:
From the logical point of view, the most interesting among the pronouns are demonstrative pronouns (especially: this/that), indefinite pronouns (a/an), definite pronoun (the) and quantifying pronouns (every, all, some). Unlike personal pronouns (e.g. I/you/he) they are in fact functors (of the n/n category). The differentiation between personal pronouns (n) and functor pronouns (n/n) is vital here. This differentiation does not exist in traditional grammar. The study is limited to determining functor pronouns with the use of logical properties of quantifying expressions, which are functor pronouns themselves – all (n) and some (cr) – formally expressed in the quantifier-less calculus of names (BRN). The calculus is properly enriched with demonstrative pronouns (demonstrativa), in connection to certain studies by Toshiharu Waragai (LID). An attempt to employ this system (BRND) in the analysis of some fragments of Ockham’s Summa Logicae is shown here. The work is concluded with the analysis of a functor pronoun the only (t), being a special case of a definite pronoun, which is characterised here by means of rules. The work reveals the connection between this pronoun and the operator of definite descriptions (marked in the same way) in relation to a certain Ludwik Borkowski’s conception.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2013, 61, 3; 125-141
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Towards phrasal attachment of European Portuguese proclitics. A corpus-based inquiry into diachronic phonology-syntax interface
Autorzy:
Nkollo, Mikołaj
Malczewska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/567976.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
European Portuguese
allomorphy
interpolation
clitics
negation
corpus
portugalski europejski
allomorfia
interpolacja
zaimki atoniczne
negacja
korpus
Opis:
.
Ku nieafiksalnym związkom proklityka-czasownik w europejskiej odmianie języka portugalskiego. Badanie korpusowe nad zmianą w składni wywołaną czynnikami fonologicznymiArtykuł przybliża powody, dla których portugalskie (europejskie) zaimki atoniczne w pozycji prewerbalnej, dawniej stanowiące część innych wyrażeń, stały się wyrażeniami prozodycznie wprawdzie niesamodzielnymi, lecz składniowo samodzielnymi. Materiał empiryczny pochodzi z utworzonego przez autorów korpusu, opartego na tekstach z XVII, XVIII i XIX wieku, wydobytych z portugalskiej Narodowej Biblioteki Cyfrowej. Ważną rolę w ewolucji klityk odegrał model linearny zwany ‘interpolacją’, czyli brak styczności między przedczasownikową klityką a formą czasownika. Elementem, który jako jedyny mógł je rozdzielić w analizowanym czasie był wykładnik negacji não ‘nie’. Jego lokalizacja po zaimku eliminowała możliwość zmian alomorficznych, jakim ulegały w zwykłej proklizie zaimki 3 os. dopełnienia bliższego. To te właśnie zaimki były najczęściej oddzielone od formy czasownikowej przez não. Zmiana wyeliminowała bardzo trudne w przetwarzaniu mowy sekwencje sylab powstałych wskutek sąsiedztwa não-zaimek 3 os. (stąd popularność sekwencji o odwrotnym szyku: zaimek-não). Ponadto dowiedzione zostało istnienie tzw. samoistnej (nie wymuszonej) interpolacji. Analiza materiału językowego wskazuje, że była ona możliwa w kontekstach pozostawiających użytkownikom swobodę wyboru lokalizacji zaimka (przed bądź po czasowniku), a w których w obecnym portugalskim europejskim obowiązkowa stała się pozycja poczasownikowa.
Źródło:
Linguistica Copernicana; 2019, 16
2080-1068
2391-7768
Pojawia się w:
Linguistica Copernicana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strict and Sloppy Readings of Pronominal Objects in Polish
Autorzy:
Ruda, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52891074.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
strict and sloppy reading
pronouns
clitics
argument drop
dokładna i niedokładna interpretacja
zaimki
klityki
opuszczanie argumentu
Opis:
Pronominal clitics in South Slavic languages have been shown to manifest the strict/sloppy reading ambiguity effect. In this paper I examine Polish object pronouns from this perspective, observing that even though they are not clitics, they can still be compatible with the sloppy interpretation if the right type of context is provided. The data speak against an ellipsis-based approach, aligning with the view that the sloppy reading is not a viable test for ellipsis. I thus pursue an alternative analysis on which the strict and sloppy readings are associated with a structural difference in the composition of the pronoun (PersP vs. NumP respectively), offering along the way additional evidence pointing to the importance of pragmatic distinctions in investigations of the interpretive properties of different types of nominal elements. From a more general point of view, the discussion suggests that the empirical picture related to the sloppy interpretation is highly complex, making an investigation of a broader spectrum of languages and contexts indispensable for disentangling all the relevant factors and developing an optimal theoretical approach.
W literaturze dotyczącej języków południowosłowiańskich pokazano, że klityki zaimkowe w tych językach przejawiają dwuznaczność pod względem dokładnej i niedokładnej interpretacji. W artykule poddaję badaniu z tej perspektywy polskie zaimki w funkcji dopełnienia, pokazując, że ‒ pomimo iż nie są klitykami ‒ mogą też mieć interpretację niedokładną, jeżeli są osadzone w odpowiednim kontekście. Dane przemawiają przeciwko podejściu wykorzystującemu mechanizm elipsy, w zgodzie z poglądem, że interpretacja niedokładna nie jest wiarygodnym testem dla struktur eliptycznych. Proponuję zatem alternatywną analizę, według której interpretacje dokładna i niedokładna wynikają z różnicy strukturalnej zaimka (odpowiednio PersP vs. NumP), dostarczając przy tym dodatkowych danych wskazujących na wagę rozróżnień pragmatycznych dla badań nad własnościami interpretacyjnymi różnych typów jednostek nominalnych. Z bardziej ogólnego punktu widzenia dyskusja sugeruje, że dane empiryczne związane z zagadnieniem interpretacji niedokładnej są niezwykle skomplikowane, przez co konieczne jest zbadanie szerszego spektrum języków i kontekstów w celu rozwikłania wszystkich istotnych zmiennych oraz zaproponowania optymalnego podejścia teoretycznego.
Źródło:
Studies in Polish Linguistics; 2021, 16, 2; 121-144
1732-8160
2300-5920
Pojawia się w:
Studies in Polish Linguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eurolinguistic notes on Polish, German, Czech, Hungarian, Dutch, English, French, Italian, Spanish and Latin in Warmer’s late-17th-c. colloquy. Part 1: Representativeness and address pronouns
Eurolingwistyczny kontekst języków polskiego, niemieckiego, czeskiego, węgierskiego, niderlandzkiego, angielskiego, francuskiego, hiszpańskiego i łacińskiego w „Rozmowie” Christopherusa Warmera z końca XVII w. Część 1. Reprezentatywność i zaimki adresatywne
Autorzy:
Grzega, Joachim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34670878.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Christopherus Warmer
cross-linguistic
spoken language
17th century
address pronouns
representativeness
badanie porównawcze
język mówiony
XVII wiek
zaimki adresatywne
reprezentatywność
Opis:
W artykule poddano jakościowej i opisowej analizie opublikowaną w 1691 roku „Rozmowę” Christopherusa Warmera. Używa się w niej dziesięciu języków: śląskiej odmiany polskiego, śląskiej odmiany niemieckiego, wschodniej odmiany czeskiego, północnej odmiany węgierskiego, flamandzkiej odmiany niderlandzkiego, północnej odmiany francuskiego, włoskiego, hiszpańskiego, angielskiego i łaciny. Analiza dotyczy reprezentatywności i typowości form adresatywnych i utartych formuł zwracania się do kogoś w ekspresywnych aktach mowy. Biorąc pod uwagę biografię Warmera, zawartość książki, jej różne wersje, konwencje typograficzne oraz użycie zaimków adresatywnych (również w świetle wcześniejszych badań), można założyć, iż analizowany tekst jest reprezentatywny dla okresu między rokiem 1650 a 1680. Analiza zaimków adresatywnych prowadzi do następujących spostrzeżeń. We wszystkich językach poza niderlandzkim występuje rozróżnienie na zaimki formalne i nieformalne. W językach tych (z wyjątkiem węgierskiego) obserwujemy wzajemne, dwukierunkowe użycie zaimka formalnego między osobami dorosłymi, w gronie studentów oraz między matką i córką, a także jednokierunkowe użycie tego zaimka przez osoby niepełnoletnie płci żeńskiej w stosunku do dorosłych. Spostrzeżenia te posłużą zbadaniu innych pragmalingwistycznych aspektów tekstu Warmera, które zostaną omówione w odrębnej publikacji – drugiej części niniejszego artykułu.
Warmer’s 1691 colloquy including ten languages – (Silesian) Polish, (Silesian) German, (eastern) Czech, (northern) Hungarian, (Flemish) Dutch, (northern) French, Italian, Spanish, English and Latin – is studied qualitatively and descriptively for representativeness and typical European character of address forms and routine formulae in expressive speech acts. Due to Warmer’s biography, the content of the book, the comparison to other versions, typographical habits, the uses of address pronouns and their comparison with prior research, the text is considered probably representative of the period from 1650 to 1680. The analysis of address pronouns reveals the following. In all vernacular languages save Dutch, there is a formal/informal address pronoun distinction. Among these languages (except Hungarian), we see the reciprocal use of the formal pronoun between all adults, between students, and between mother and daughter, and non-reciprocal use of the formal pronoun by male non-adults to adults. Based on this, the other pragmalinguistic aspects will be dealt with in the next installment, Part 2 of this study.
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2023, 35; 111-129
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SŁOWA, KTÓRE WPŁYWAJĄ NA KOMUNIKACJĘ NAUCZYCIELA
Words That Affect Teacher’s Communication
Autorzy:
Mądry-Kupiec, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570617.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Wyższa Szkoła Pedagogiczna Związku Nauczycielstwa Polskiego
Tematy:
znaczenie słów
sens wypowiedzi
zaimki osobowe
komunikat ja
komunikat wywłaszczający
word meaning
burden of statement
personal pronouns
„I” message
preemptive message
Opis:
Artykuł poświęcony jest specyficznym słowom, które mogą być źródłem wielu nieporozumień pomiędzy nauczycielem a uczniem. Są to najczęściej pojedyncze wyrazy lub zaimki osobowe, które oprócz konkretnego znaczenia, mają różny, niejednokrotnie negatywny sens. Wpływają one destrukcyjnie na reakcję słuchającego ucznia, zniekształcając bieg jego rozmowy z nauczycielem. Namysł nauczyciela nad słowami, jakie wypowiada i w jakim celu to czyni, może usprawnić jego komunikację z dzieckiem, a tym samym kształtować wypowiedzi ustne młodzieży. Zgodnie z założeniem, że słowa nie tylko określają mówcę a także nadają znaczenie słuchaczowi.
In this paper the author considered some specific words which can be a source of misunderstanding in teacher-student relation. They most often include single words or personal pronouns, which apart from their particular meaning, may carry additional, often negative content. They destroy responses of a student-listener and distort the course of conversation. Teacher’s reflection on words he or she says and purpose of using such words can make his or her communication with students more effective and have a positive influence on young people’s speech. The concept is based, in fact, on assumption that words not only define the speaker but also provide the listener with particular meanings.
Źródło:
Ruch Pedagogiczny; 2012, 2; 29-39
0483-4992
Pojawia się w:
Ruch Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Demonstrative or article? The case of ten in Polish
Zaimek wskazujący czy przedimek? Przypadek polskiego ten
Autorzy:
Bartnik, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886415.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
gramatykalizacja
zaimki wskazujące
przedimki
mówiony polski
kryteria semantyczne
kryteria formalne
grammaticalization
demonstrative pronouns
definite article
spoken Polish
semantic criteria
formal criteria
Opis:
Niniejszy artykuł omawia składniowy status polskiego zaimka wskazującego ten w ramach teorii gramatykalizacji. W pierwszej części artykułu zostały ustalone kryteria formalne (morfoskładniowe) i semantyczne pomocne w odróżnianiu zaimków wskazujących od przedimków. Następnie przedstawione zostały argumenty potwierdzające status zaimka wskazującego omawianego elementu. Ostatnia część artykułu jest poświęcona przedimkowym właściwościom zaimka ten. Pomimo że podstawową funkcją tej części mowy jest funkcja zaimka wskazującego, artykuł pokazuje, że ten zdradza również cechy przedimkowe szczególnie w potocznym języku polskim.
The paper discusses the syntactic status of the Polish demonstrative pronoun ten ‘this’ in the light of grammaticalization theory. The discussion begins with establishing formal (morphosyntactic) as well as semantic criteria for discriminating between articles and demonstratives. Then it reviews arguments for the demonstrative status of ten put forward in the literature. The paper ends with providing evidence for the definite article status of ten. Although the primary function of ten is still that of a demonstrative pronoun, it reveals some traces of categorial change on the grammaticalization cline in spoken Polish.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 11; 7-20
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gramatyczne germanizmy rdzennych dialektów zachodniosłowiańskich w gwarach przesiedleńczych na terenie Rosji
Grammatical Germanisms of the Ascendant Dialects in West Slavic Immigrant Patois in Russia
Autorzy:
Skorwid, Sergiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/971465.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
Tematy:
czeskie i polskie gwary przesiedleńcze w Rosji
germanizmy gramatyczne
predykatywy i czasowniki modalne posesywne konstrukcje rezultatywne strona bierna
zaimki wskazujące
Czech and Polish immigrant dialects in Russia
grammatical borrowings from German
modal predicatives and modal verbs possessive resultative constructions passive voice
demonstrative pronouns
Opis:
The paper deals with some contact phenomena in grammar typical of the ascendant dialects, which were inherited by two Czech and one Polish immigrant patois spoken in Russia. The Czech patois are located in several villages near Novorossiysk and Anapa in the Northern Caucasus and also in the Middle Irtysh area of the Omsk Region, the Polish (Masovian) one in the Krasnoyarsk Region and in the Republic of Khakassia.These patois show relatively good preservation of their original dialectal systems, including not only old lexical borrowings from German, but also grammatical features that appeared as a result of the longtime contact of West Slavic dialects with German in central and northeastern Europe. At the same time the systems of the examined patois as a whole, as well as their elements of contact origin, have been strongly influenced by their East Slavic language surroundings, most of all by the Russian language. The author concludes that set and functioning of the analyzed borrowed units or structures and contact features in Czech and Polish dialects although partly similar, differed somewhat. It depended on the speakers’ relative tendencies to personalize and give detail; it also depended on the features sentence construction observed in both languages.
Źródło:
Gwary Dziś; 2015, 7; 177-189
1898-9276
Pojawia się w:
Gwary Dziś
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zur Syntax des anaphorischen, medialen und lexikalischen Reflexivspronomens im Deutschen und im Polnischen im Vergleich mit ausgewählten Beispielen aus dem Jiddischen
The syntax of the anaphoric, medial and lexical reflexive pronoun in German and Polish in comparison with selected examples from Yiddish
Autorzy:
Ochmańska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592263.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
anaphorisches ‚sich‘
mediales ‚sich‘
lexikalisches ‚sich‘
Jiddisch
Generative Transformationsgrammatik (GTG)
Reflexivkonstruktionen
Reflexivpronomen
Anaphoric ‚-self‘
medial ‚-self‘
lexical ‚-self‘
Yiddish
transformational-generative grammar (TGG)
Reflexive Constructions
Reflexive Pronouns
anaforyczne ‚się‘
medialne ‚się‘
leksykalne ‚się‘
język jidysz
gramatyka generatywno-transformacyjna
konstrukcje zwrotne
zaimki zwrotne
Opis:
Im Beitrag wird unter Bezugnahme auf die Darstellung der Funktionen des Reflexivpronomens laut Reis und Haider das Funktionieren des Reflexivpronomens im Deutschen und im Polnischen besprochen, wobei angeführte Beispiele für die Stellung des Reflexivpronomens in beiden Sprachen zugleich mit Reflexivkonstruktionen im Jiddischen verglichen werden. Damit beabsichtigt der Artikel nachzuweisen, dass die generative Erklärung des Phänomens von anaphorischen, lexikalischen und medialen Reflexivkonstruktionen universal für die deutsche, polnische und jiddische Sprache ist.
W artykule omówiono funkcjonowanie zaimka zwrotnego w języku niemieckim i polskim w odniesieniu do opisu funkcji zaimka zwrotnego według Reis i Haidera, przy czym przykłady podane dla pozycji zaimka zwrotnego w obu językach porównano z konstrukcjami zwrotnymi w języku jidysz. Artykuł ma zatem na celu udowodnienie, że generatywny sposób wyjaśnienia zjawiska anaforycznych, leksykalnych i medialnych konstrukcji zwrotnych jest uniwersalny dla języka niemieckiego, polskiego oraz jidysz.
In this article, the functioning of the reflexive pronoun in German and Polish is discussed with reference to the presentation of the functions of the reflexive pronoun according to Reis and Haider. The examples given for the position of the reflexive pronoun in both languages are compared with reflexive constructions in Yiddish. Thus, the article aims to prove that the generative explanation of the phenomenon of anaphoric, lexical and medial reflexive constructions is universal for the German, Polish and Yiddish languages.
Źródło:
Colloquia Germanica Stetinensia; 2020, 29; 173-185
2450-8543
2353-317X
Pojawia się w:
Colloquia Germanica Stetinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies