Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zachowanie gry" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Herné princípy v ekonomickej teórii
Play Principles in Economics
Zasady gry w dziedzinie ekonomii
Autorzy:
Lačný, Martin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38893252.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zabawa
gra
elementy gry
zachowanie gry
konkurencja
podmioty gospodarcze
Homo Oeconomicus
zachowanie ekonomiczne (gospodarcze)
play
game
play elements
play behavior
competition
economic players
economic behavior
Opis:
Artykuł wskazuje rolę, jaką odgrywają elementy gry (zwłaszcza konkurencyjności, skrajnej wytrzymałości) w kulturze (J. Huizinga, R. Caillois, E. Fink) a szczególnie w sferze gospodarki. Przedstawiono tu podstawowe cechy elementu gry, takie jak zjawisko culture building (budowanie kultury). Autor wskazuje na rolę, jaką odgrywają te elementy, które są wyraźnie odzwierciedlone w teorii ekonomii, koncentrując się na klasycznej teorii Adama Smitha neoklasycznej koncepcji Homo Oeconomicus, teorii gier i zachowań ekonomicznych, teoriach instytucjonalnych, jak również teorii wyboru publicznego.
This article reflects the role of play elements (and especially competitive, agonal principle) in culture (J. Huizinga, R. Caillois, E. Fink), particularly in the sphere of economy. Basic characteristics of the play element as a culture-building phenomenon are summarized here. The author points at play elements, as they are explicitly reflected by the theory of economics, focusing on the classical theory of Adam Smith, neoclassical concept of Homo Oeconomicus, theory of games and economic behavior, institutional theories, as well as the public-choice theory.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2006, 2, 2; 231-242
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wit and Humor in Chinese Characters - A Socio-Cultural and Historical Perspective
Elementy humorystyczne w znakach chińskich – perspektywa społeczno-kulturowa i historyczna
Autorzy:
Chen, Li-Chi
Sroka-Grądziel, Anna
Lee, Fu-Lan
Hajndrych, Eryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1968943.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
Chinese characters
Chinese ligatures
homophonic puns
human behavior
humor
znaki chińskie
chińskie ligatury
homofoniczne gry słowne
zachowanie ludzkie
Opis:
Building on Bergson’s ([1911] 2014) account of laughter, as well as two recognized functions of Chinese humor – 寓教於樂 ‘wrapping instructions in entertainment/amusement’ (Liao 2001) and 會心微笑 ‘a hearty laugh or a knowing smile’ (Chen 2017) – this study intends to analyze the wit and humor found in Chinese characters from a socio-cultural and historical perspective. The data used in this analysis come from internet resources and books, as well as from the authors’ linguistic repertoire. We have observed six sources of humor in Chinese characters. These are: (a) the visual form of a Chinese character; (b) decomposing a Chinese character; (c) Chinese ligatures; (d) Chinese homophonic puns; (e) misreading of similar Chinese characters; and (f) the borrowing of Japanese kanji. Our findings suggest that funny Chinese characters should contain human behavioral attributes and wrapped instructions and will evoke a hearty laugh or knowing smile from the in-group members of a Chinese-speaking community.
Celem artykułu jest ukazanie elementów humorystycznych zawartych w znakach chińskich w perspektywie społeczno-kulturowej i historycznej. Podjęta analiza opiera się na definicji śmiechu sformułowanej przez Bergsona ([1911] 2014) oraz dwóch funkcjach chińskiego humoru – 寓教於樂 tzw. ‘zawieranie morału w rozrywce’ (Liao 2001) oraz 會心微笑 tzw. ‘szczery śmiech lub wymowny uśmiech’ (L.-C. Chen 2017). Materiał badawczy wykorzystany w badaniu pochodzi z różnorodnych źródeł internetowych i literackich, oraz z repertuaru językowego autorów. Badanie pozwoliło na wyróżnienie sześciu źródeł humoru zawartego w znakach chińskich: (a) formy wizualne znaków; (b) dekompozycja znaków; (c) chińskie ligatury; (d) chińskie gry słów na bazie homofonów; (e) błędne odczytywania podobnych znaków; oraz (f) zapożyczenia z kanji – znaków chińskich używanych w języku japońskim. Wyniki pracy sugerują, że humorystyczność poszczególnych znaków wiąże się z posiadaniem ludzkich cech behawioralnych i ukrytych pouczeń, które to prowadzą do wywołania w odbiorcy będącego członkiem społeczności chińskojęzycznej ‘szczerego śmiechu lub wymownego uśmiechu’.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2021, 35; 41-54
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies