Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zabytki" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Церковнослов’янізми із коренем -мук-/-муч- в староукраїнських пам’ятках XVI–XVII ст
Ecclesiastical Slavicism With the Root of -muk-/-much- in the Old Ukrainian Monuments of the 16th and 17th Centuries
Cerkiewnosłowianizmy z rdzeniem -muk-/-muč- w zabytkach staroukraińskich z XVI–XVII wieku
Autorzy:
Osinczuk, Jury
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1831394.pdf
Data publikacji:
2020-11-26
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
słowniki historyczne i współczesne
zabytki piśmiennictwa ukraińskiego
semantyka
cerkiewnosłowianizmy
historical and contemporary dictionaries
monuments of Ukrainian writing
semantics
church Slavonic words
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki badań, których przedmiotem były wyrazy cerkiewnosłowiańskie zawierające rdzeń -muk-/-muč-. Za bazę źródłową posłużyły zabytki piśmiennictwa ukraińskiego XVI–XVII wieku (akta, dokumenty sądowe, testamenty, opisy zamków, uniwersały kancelarii hetmańskich, dokumenty wspólnot kościelnych i szkolnych, kroniki, dzieła religijne, polemiczne i beletrystyczne, zabytki literatury naukowej i edukacyjnej, literatury liturgicznej, dziedzictwa epistolarnego itp.) wchodzące do korpusu źródeł Słownika języka ukraińskiego XVI – pierwszej połowy XVII wieku pod redakcją D. Hrynczyszyna i innych oraz Słownika historycznego języka ukraińskiego pod redakcją E. Tymczenki. Stwierdzono, że powyższe słowniki notują ponad trzydzieści różnych pod względem budowy wyrazów i fonetyczno-graficznych wariantów form wyrazowych z rdzeniem -muk-/-muč-. Podczas badań skupiono się przede wszystkim na analizie etymologicznej badanych leksemów, zmierzającej do ustalenia ich semantycznego etymonu, przy czym zauważono, że część cerkiewnosłowiańskich form wyrazowych to kalki z języka greckiego. Przeprowadzona analiza wykazała także, że abstrakcyjne cerkiewnosłowianizmy z rdzeniem -muk-/-muč-, zaświadczone w zabytkach XVI–XVII wieku, nie uległy znaczącym zmianom semantycznym w historii leksyki ukraińskiej. Niektóre natomiast słowa zostały częściowo zmodyfikowane semantycznie, w szczególności te, które weszły w skład stałych zwrotów języka ukraińskiego XVI i XVII wieku, a inne nabrały znaczenia przenośnego. Historia analizowanych leksemów nie jest jednakowa: zdecydowana większość zbadanych cerkiewnosłowianizmów zachowała się do dziś w ukraińskim języku literackim, a także w mowie potocznej; część funkcjonuje w ukraińskiej praktyce liturgicznej.
The article presents research results of the ecclesiastical slavicisms with the root -muk-/-much-. The research is based on monuments of Ukrainian literature written during the 16th–17th centuries (card catalogues, court documents, wills, descriptions of castles, universals of the offices of hetmans, documents of church and school fraternities, chronicles, works of religious, polemical and fiction, memos of scientific and educational literature, liturgical literature, epistolary heritage, etc.) included in the source database Dictionary of the Ukrainian language of the XVI – the first half of the XVII century, edited by D. Hrynchyshyn and Chikalo M., and Historical Dictionary of the Ukrainian language, edited by E. Tymchenko. It was found that the dictionaries mentioned above list more than thirty words of different structure and phonetic-graphic variants of word forms with the root -muk-/-much-. The study focused on the etymological analysis of the studied tokens, which was aimed to establish their semantic etymon, while it was noted that some Church Slavonicisms are traces to the Greek language. The analysis also showed that the abstract Church Slavonic words with the root -muk-/-much-, attested in Ukrainian monuments of the 16th–17th centuries, did not undergo significant semantic changes in the history of Ukrainian vocabulary. On the other hand, some words have undergone a partial semantic modification, particularly those that have become a part of the idioms in the Ukrainian language of the 16th and 17th centuries, while others have become figurative. It is established that the historical part of the analyzed lexemes is not the same. The vast majority of the studied Church Slavonicisms have survived to this day in the Ukrainian literary language, as well as in the colloquial language. Some of them function in Ukrainian liturgical practice.
Źródło:
Rozprawy Komisji Językowej ŁTN; 2020, 68; 121-143
0076-0390
Pojawia się w:
Rozprawy Komisji Językowej ŁTN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Церковнослов’янізми, пов’язані з церковними таїнствами в українському письменстві ХVІ –ХVІII століть
Cerkiewnosłowianizmy powiązane z cerkiewnymi sakramentami w piśmiennictwie ukraińskim ХVІ –ХVІII wieku
Church Slavonic words associated with the church sacraments in the Ukrainian literature of the 17th and 18th centuries
Autorzy:
Осінчук, Юрій
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594227.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
słownictwo
zabytki piśmiennictwa
semantyka
sakrament
cerkiewnosłowianizmy
vocabulary
historic texts
semantics
sacrament
Church Slavonic words
Opis:
W artykule poddano analizie fonetykę, strukturę oraz semantykę słownictwa cerkiewnosłowiańskiego funkcjonującego w języku ukraińskim ХVІ–ХVІІІ w. Przedstawiono również rozwój semantyczny cerkiewnosłowianizmów we współczesnym języku ukraińskim oraz w praktyce liturgicznej. Aktualność niniejszego badania wynika z konieczności podjęcia dogłębnych oraz systematycznych studiów nad słownictwem liturgicznym i obrzędowym w języku ukraińskim ХVІ–ХVІІІ w., szczególnie nad wyrazami pochodzenia cerkiewnosłowiańskiego, tak charakterystycznymi dla sfery religijnej – dotyczącymi sakramentów, ich udzielania itp. Za bazę źródłową artykułu posłużyły ukraińskie zabytki piśmiennictwa świeckiego: akta i dokumenty sądowe, gramoty, latopisy, utwory literatury polemicznej oraz pięknej, wchodzące do korpusu źródeł Słownyka ukrajinśkoji mowy XVI – perszoji połowyny XVII st., Istorycznoho słownyka ukrajinśkoho jazyka pod redakcją J. Tymczenki oraz ich kartotek, przechowywanych w O ddziale języka ukraińskiego Instytutu Ukrainoznawstwa im. I. Krypiakiewicza NAN Ukrainy (Lwów). Dołączono materiał ilustracyjny pochodzący z zabytków, które łączą styl teologiczny z naukowym. Przeprowadzona analiza wykazuje, że różne warianty graficzne i fonetyczne słownictwa cerkiewnosłowiańskiego, powiązanego z sakramentami cerkiewnymi, były bardzo często używane w języku ukraińskim XVI–XVIII w. Mowa tu przede wszystkim o kalkach semantycznych z języka greckiego, które za pośrednictwem języka cerkiewnosłowiańskiego weszły do języka ukraińskiego. Jak się okazuje, badane słownictwo z minimalnymi zmianami semantycznymi przetrwało we współczesnej literackiej ukraińszczyźnie oraz w praktyce cerkiewnej i liturgicznej.
This article analyses the phonetics, structure and semantics of Church Slavonic words used in the Ukrainian language of the 16th to 18th centuries. The semantic development of Church Slavonic words in contemporary Ukrainian and in liturgical practice is also examined. The research is timely due to the need for a deeper, systematic study of liturgical and ritual vocabulary in the Ukrainian language of the 16th to 18th centuries, in particular of items taken from Church Slavonic characteristic of the religious sphere – such as those associated with the sacraments and their administration. The sources for the research were secular Ukrainian texts: legal documents, scripts, chronicles, literature and polemical writings, found in the corpus of the Dictionary of the Ukrainian Language, 16th and First Half of 17th Century, in the Ukrainian Historical Dictionary, ed. E. Timchenko, and in the card index kept at the Ukrainian Language department of the Ivan Krypiakevych Institute of Ukrainian Studies, at the National Academy of Sciences of Ukraine (Lviv). Illustrative material from the historic texts, combining theological and scientific styles is included. The analysis shows that different graphic and phonetic variants of Church Slavonic vocabulary connected to church sacraments were in frequent use in the Ukrainian language of the 16th to 18thcenturies. These are mostly semantic calques from Greek which came into the Ukrainian language via Church Slavonic. The studied vocabulary was found, with minimal semantic changes, to have survived in modern literary Ukrainian and in Church and liturgical practice.
Źródło:
Rozprawy Komisji Językowej ŁTN; 2018, 66; 351-369
0076-0390
Pojawia się w:
Rozprawy Komisji Językowej ŁTN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Скандинавские равноплечные фибулы с женскими масками
Autorzy:
Kulakov, Vladimir Ivanovich
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365078.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
zapinki z twarzami kobiet
epoka wikingów
zabytki z dawnego Prussia-Museum
wykopaliska na Kaupie
Opis:
In a pre-wartime at excavation of a burial of Kaup bei Wiskiauten (nowadays – the southern suburb of the territory Zelenogradsk, the Kaliningrad Region of Russia) the find of a fragment of a silver symmetric fibula with images of women’s masks was made. Process of formation of a form and decor such the brooches can be recreated in the following positions: 1. From the middle of the VI century in Italy and in Dalmatia the symmetric fibula imitating the top plates of fasteners of department of Bügelfibeln start being made. From VII to the X centuries lamellar equilateral fibula develop in the German regions of Europe. 2. In the IX century in Scandinavia there are local versions the symmetric brooches. Unlike modest on the twiddle the symmetric brooches Germans of continental Europe, northern masters supply already early forms of the products with a magnificent twiddle. Moreover, already on the brooches of the Aargård IIIA:1 type there are pair images of a human mask. 3. On the brooches of the Aargård IIIF:1 type pair heads of women with a flowing hair are already accurately looked through. Later these figures degrade and lose the realistic signs. On the latest fibula female figures disappear, being the replaced three-dimensional heads of dogs.
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2015, 290, 4; 625-638
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Один штрих до сакральної спадщини Львова: путівник Діонізія Каєтановича Вірменським кафедральним собором
Jeden szkic sakralnego dziedzictwa Lwowa: przewodnik Dionizego Kajetanowicza po katedrze ormiańskiej
One sketch of Lviv’s sacred heritage: Dionizy Kajetanowich’s guide to the Armenian Cathedral
Autorzy:
Мовна, Маріанна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31804019.pdf
Data publikacji:
2023-12-27
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
przewodnik
katedra ormiańska
D. Kajetanowicz
zabytki sakralne
Lwów
guidebook
Armenian Cathedral
sacral monuments
Lviv
Opis:
W artykule poddano analizie zawartość merytoryczną pierwszego w Galicji przewodnika po pochodzącej z XIV w. katedrze ormiańskiej we Lwowie (1926), autorstwa Dionizego Kajetanowicza. Szczegółowo opisuje on historię katedry, jej architekturę i wnętrza oraz cały zespół przylegających do niej obiektów architektonicznych (cmentarz, dzwonnica, klasztor ss. ormiańskich benedyktynek, bank „Mons Pius” i Instytut Naukowy im. Yu. Torosiewicza). Przewodnik doczekał się dwóch wznowień: w języku polskim w 1930 r. i francuskim w 1931 r.
The article analyzes the content of the first guidebook in Galicia about the Armenian Cathedral in Lviv, dating back to the 14th century (1926), written by Dionizy Kajetanowicz. It provides a detailed description of the cathedral’s history, architecture, interiors, and the surrounding architectural complex, including the cemetery, bell tower, Armenian Benedictine convent, ‘Mons Pius’ bank, and the Yu. Torosiewicz Scientific Institute. The guidebook was reissued twice, in Polish in 1930 and in French in 1931.
Źródło:
Galicja. Studia i materiały; 2023, 9; 453-464
2450-5854
Pojawia się w:
Galicja. Studia i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żydzi w Błoniu – dzieje i zagłada
Jews in Błonie – history and extermination
Autorzy:
Michalak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496718.pdf
Data publikacji:
2014-05-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Błonie
Osadnictwo żydowskie na Mazowszu
organizacje żydowskie
Holokaust
zabytki żydowskie
Jewish colonization in Mazovia
Jewish organizations
Holocaust
Jewish monuments
Opis:
The article presents the history of the Jewish community in Błonie. The first Jews arrived in the city around 1478 and their main sources of income were trade, the lease of goods, and loans. In the middle of the XVI century, restrictions on the settlement of Jews were put into place. Thus, in later years one does not find information certifying their presence. The Jewish people began to appear again in Błonie in the late XVIII century. At that time, the Jewish community was not large - in 1808, twenty Jews lived here, representing 2.5% of the population. Their numbers gradually increased, reaching 34.5% in 1897. In the interwar period, a fully-formed Jewish community with its own schools and organizations could be observed. The time of German occupation ended its existence
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2014, 35, 2; 149-161
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Źródła do zabytkoznawstwa w archiwach kościelnych
Autorzy:
Librowski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048444.pdf
Data publikacji:
1963
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
źródła
zabytki
archiwum
kościół
sources
monuments
archive
church
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1963, 6; 211-225
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zniszczenie i odbudowa zabytków wieku Oświecenia
Autorzy:
Bieniecki, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536286.pdf
Data publikacji:
1951
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
zabytki wieku Oświecenia
polskie Oświecenie
architektura Oświecenia
konserwacja zabytków Oświecenia
odbudowa Pałacu na Wodzie
odbudowa Zamku Warszawskiego
odbudowa Pałacu Blanka
odbudowa warszawskich pałaców
kościół Bernardynów
kościół Karmelitów
zbór kalwiński na Lesznie
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1951, 3-4; 178-193
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zniszczenie i odbudowa zabytków we Włoszech
DESTRUCTION ET RECONSTRUCTION DES MONUMENTS EN ITALIE
Autorzy:
Bulas, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535712.pdf
Data publikacji:
1948
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
zniszczenia wojenne we Włoszech
zabytki w Mediolanie
Zniszczenie zabytków Genui
zabytki Neapolu
odbudowa świątyni w Poli
odbudowa zabytków Turynu
Opis:
La dernière guerre a fortement appau vri l’avoir artistique de l’Italie. Par un heureux hasard, il se trouve que relativement peu d’oeuvres d’art uniques aient été totalement détruites. Milan se place au premier rang des villes endommagées: près de 200 énormes bâtiments ont été détruits, mais on en restaure déjà 139. San Gottardo in Corte et le théâtre de la Scala sont entièrement reconstruits; on répare les parties extérieures de la décoration du Duomo. Les travaux sont en train dans les autres monuments. Gênes vient en second lieu; les travaux les plus importants ici sont ceux de Santo Stefano et de SS. Annunziata del Vastato. Plusieurs palais génois sont déjà reconstruits. Naples a beaucoup souffert également; les églises les plus endommagées sont celles de SS. Annunziata et Santa Chiera. Les conservateurs ont ici de grandes difficultés à résoudre sur la manière d’agir. La guerre n’a point épargné les coins les plus reculés du pays. Notons la reconstruction du temple d’Auguste et de Rome, du Duomo de Pola, en principe à l’aide de parties originales en dépit d’un haut degré de destruction. On a entrepris la reconstruction de la Chiesa degli Eremitani à Padoue. Au bord de l’Adriatique, Ancone et Fano ont le plus souffert, mais là aussi on a déjà beaucoup fait. La guerre n’a laissé que peu de traces en Ombrie et dans les Abruzzes, par contre dans les trois provinces toscanes: Florence, Arezzo et Pistoia, 400 bâtiments historiques ont été détruits. Pour 250 d’entre eux les travaux de restauration sont terminés. C’est en Toscane d’ailleurs que l’on constate les plus grands dégâts dans le domaine des oeuvres d’art. La perte la plus importante de Sienne est celle de la Basilica Minore delP Osservanza, actuellement restaurée. Le Camposanto de Pise a été le plus atteint, les dégâts y sont en partie réparés. A Florence, on travaille surtout aux églises Santo Stefano al Ponte et Santa Trinita. A Rome, on a terminé la reconstruction de la basilique de Sail Lorenzo luori le mura. La reconstruction óes monuments de la Campagne présente bien des problèmes, notamment pour le Duomo de Benevento et pour Pompéi fortement endommagée. Les travaux de conservation consistaient tout d’abord à assurer provisoirement, après quoi on restaura progressivement. On fit tout le possible pour conserver les parties originales, soit en renforçant les murs à l’aide d’„injections“ de- ciment, soit en redressant les murs courbés par le souffle des explosions. Lorsque ces moyens s’avéraient insuffisants, on démolissait, maiis auparavant on prenait des cr quis, des photographies et des mesures, on numérotait. Puis, après avoir renforcé les fondations, on remettait le tout en place. Si le mur était entièrement éboulé, on opérait une sélection minutieuse des décombres et l’on reconstruisait le mur avec les matériaux ainsi obtenus. On tirait profit de toutes les parties d’architecture et de décoration retrouvées et l’on remplaçait celles qui manquaient — ce qui est aisé à distinguer.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1948, 2; 74-82, 95-96
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie samorządów w ochronie zabytków. Propozycje zmian
The importance of local governments in the protection of monuments. Suggestions for changes
Autorzy:
Gwiazdowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/113844.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:
change of the political system
local government subsidies on historic monuments and sites
cooperation with NGOs
legal instruments in protection of monuments and sites
local government historic preservation officers
scope of duties
legislative and organisational competences of local government bodies
selection of competences
zmiana systemu politycznego
dotacje samorządowe na zabytki i miejsca historyczne
współpraca z organizacjami pozarządowymi
instrumenty prawne w zakresie ochrony zabytków i miejsc
samorządy
konserwator zabytków
zakres obowiązków
kompetencje legislacyjne i organizacyjne organów samorządu terytorialnego
dobór kompetencji
Opis:
Changes made to the administration system in Poland in the years 1989–1990 were aimed at decentralising state government and increasing the importance of local government bodies. The author of this article reckons that this idea has not been reflected in the Polish body of law yet. There are no legal regulations provided in the provisions of law – not only in terms of the legal situation of historic preservation offices but also with regard to deciding what should fall under the authority of local government bodies. Scope of duties of local government historic preservation officers working in separate offices should be similar to the one that individual departments have. Moreover, authority should no longer be granted on discretionary basis. A principle should be therefore formulated that everything what comes within the competence of historic preservation officers must comply with statutory legislation. If a local government body wants to be delegated either full or partial authority, it should prove that it has both organisational and financial capacity to exercise it. We should therefore work towards a complete solution which would be practical and possible to adopt on both state and regional scale.
Źródło:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2016, 1; 71-76
2543-6422
Pojawia się w:
Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie badań petrograficznych przy rekonstrukcji obiektów kamiennych
Significance of petrographic research in reconstruction of stone monuments
Autorzy:
Lorenc, Marek W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/539582.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
zabytki z kamienia
deterioracja
petrografia
rekonstrukcja
flekowanie
Opis:
Many monumental objects, especially older ones, were made of stones which, contrary to their proverbial durability, with time and in various environmental conditions can decay. The speed of this process and the resistance of stone depend not only on environmental conditions but also to a great degree on the quality of material used for building the object considered today as “monumental”. Degradation processes often lead to such stone loss that conservator work requires making proper refills. Smaller damages are refilled with appropriate mineral masses, whereas in case of bigger damages refilling with natural stone is necessary. In some cases after many years the refilled parts, which are more or less resistant to atmospheric conditions than the monument’s stone, differ not only by color but also by surface texture and presence of secondary mineral efflorescence, etc. This is caused by improper choice of stone material for reconstruction. The stone used for refill should be exactly the same or as much similar as possible. It can be done only after previous detailed petrographic analysis allowing to determine unequivocally the type of stone which the monument is made of. If there is no information about the source material in the monument’s documentation, the only solution is to choose material most similar to the original one in respect of mineral composition and structural characteristics. Only then the stone material used for refills will be appropriate and stonework performed properly will not leave marks or marks will be completely harmless for the object.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2014, 2; 155-162
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ZIELONY URSYNÓW, SENTYMENTALNE BIELANY Aleksander Mann, „Dziedzictwo zielony świat Ursynowa”, Wyd. Archidiecezji Warszawskiej, Warszawa 2004, 118 s., 23 il. kolor., 2 plany, format 29,5 x 39,3 cm Jarosław Zieliński, „Bielany. Przewodnik historyczno-sentymentalny”, Warszawa 2003, Wyd. Urząd Dzielnicy Bielany m.st. Warszawy, 212 s., il. kolor., plany, format 15 x 25,5 cm
GREEN URSYNÓW, SENTIMENTAL BIELANY
Autorzy:
Popławska-Bukało, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536545.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Zielony Ursynów
Aleksander Mann
Jarosław Zieliński
zabytki Bielany
Opis:
Last year witnessed the appearance of two publications promoting our cultural heritage and addressed predominantly to the residents of Warsaw and visitors to the capital. The books in question include “Dziedzictwo zielony świat Ursynowa” (The Legacy of the Green World of Ursynów) by Aleksander Mann and “Bielany. Przewodnik historyczno-sentymentalny” (Bielany. A Historical-Sentimental Guidebook) by Jarosław Zieliński. The joint feature shared by the two guides, representing a totally different character and content, consists of a collection of reminiscences by the residents of the titular districts of Warsaw. Family souvenir photographs or reflections pertaining not only to the past but also to the present grant the two books a sentimental hue. “Dziedzictwo zielony świat Ursynowa” is a popular scientific publication which commemorates old Ursynów and adjoining terrains (spanning from Potok Służewiecki to Las Kabacki, and encompassing lots in Puławska Street as well as Grabów, Krasnowola and Pyry) by assuming the form of a portfolio of drawings accompanied by lively commentaries. “Bielany. Przewodnik historyczno-sentymentalny is the outcome of a competition for a guidebook organised in 1999 by the Department of Culture of the then Warsaw-Bielany commune, and contains verified and collected competition entries, suitably supplemented with missing accounts and descriptions of some of the regions of the district. This publication combines the features of a guidebook to the history of Bielany, a classical tourist guide, an information brochure, and a collection of recollections and essays. Both titles were issued thanks to the efforts and financial support of former commune boards; the guidebook dealing with Ursynów was additionally endorsed by the Warsaw Archdiocese, Rev. Tadeusz Wojdat, the local parish priest, and the residents themselves.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2004, 1-2; 196-199
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespół dawnego młyna na Wieczystej w Krakowie i jego właściciele
The Complex of an Old Mill in Krakow’s Wieczysta District and Its Owners
Autorzy:
Marcinek, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20874534.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
zabytki techniki
młyn
adaptacja
zakład przemysłowy
cegła
industrial monuments
mill
adaptation
industrial plant
brick
Opis:
Zespół młynów na Wieczystej, do 1943 roku przysiółku wsi Rakowice, dziś przedmieściu Krakowa, zbudowała u progu lat 20. XX wieku spółka należąca do rodziny Wasserbergerów. Architektura przemysłowa obiektu nie niosła najwyższych wartości, była ściśle podporządkowana funkcjonowaniu jednego z największych młynów w II RP. Zakłady kilkakrotnie płonęły, były przebudowywane pod dyktando zmieniających się wymogów technologicznych. W roku 2002 produkcję przeniesiono do nowego zakładu. Stary młyn sprzedano spółce zamierzającej przekształcić teren w strefę budownictwa mieszkalnego, z wykorzystaniem i zachowaniem murów starszej części młyna. Młyna, który mimo swoich nie najwyższych walorów zabytkowych wrósł przez lata w pejzaż wschodniej strony miasta, stając się powszechnie rozpoznawanym znakiem tożsamości Wieczystej. Część niniejszego tekstu autor poświęcił niesłusznie zapomnianej rodzinie żydowskich przedsiębiorców i filantropów, których młyn był własnością.
The complex of mills in the Wieczysta district, up to 1943 a hamlet of Rakowice village, currently the outskirts of Krakow, was built in the early 1920s by a company belonging to the Wasserberger family. Industrial architecture of the facility did not convey any outstanding values, as it was strictly subordinated to the operation of one of the largest mills in the Second Republic of Poland. The plant suffered from several fires and was redeveloped to suit changing technological requirements. In 2002, the production was transferred to a new plant. The old mill was sold to a company intending to transform this area into a residential complex, however preserving and using the walls of older parts of the mill. Although its historical values do not measure up to top ranks, the mill has rooted in the landscape of the eastern part of the city over the years, thus becoming a widely recognised symbol of Wieczysta’s identity. Parts of this text are devoted to the undeservedly forgotten family of Jewish entrepreneurs and philanthropists who once owned the mill.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2021, 2; 89-114
0029-8247
2956-6606
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies