Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "wyrok łączny" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 28 lutego 2023 r., I KZP 13/22 (aprobująca)
    Gloss on the judgement of the Supreme Court of 28 February 2023, I KZP 13/22 (expressing approval)
    Autorzy:
    Krajnik, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28407827.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    ekstradycja
    zasada specjalności
    Europejska konwencja o ekstradycji
    wyrok łączny
    kara łączna
    extradition
    rule of speciality
    European Convention on Extradition
    cumulative sentence
    cumulative penalty
    Opis:
    Niniejsza glosa odnosi się do tezy oraz rozważań wyrażonych w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 28 lutego 2023 r., I KZP 13/22, dotyczącym wyjątku od zasady specjalności unormowanym w art. 14 ust 1 lit. b Europejskiej konwencji o ekstradycji. Autor przedstawia argumentację dotyczącą szerokiego kontekstu prawno-międzynarodowego analizowanego unormowania, która rozwija i potwierdza trafność stanowiska Sądu Najwyższego co do szerszego niż leksykalne rozumienia pojęcia „ostatecznego zwolnienia”. Ponadto w publikacji odniesiono się do charakteru omawianego wyjątku w świetle standardu ochrony wyznaczanego przez art. 52 ust. 4 Konstytucji RP.
    The present gloss refers to the thesis and considerations expressed in the Supreme Court judgement of 28 February 2023, I KZP 13/22, concerning the exception to the rule of speciality stipulated in Article 14 par. 1 (b) European Convention on Extradition. The author presents arguments concerning the broad international legal context of the analysed regulation, which develops and confirms the accuracy of the Supreme Court’s stance on a broader than lexical interpretation of the term ‘final discharge’. Moreover, the paper discusses the nature of the exception in question in the light of the standard of protection laid down in Article 52 par. 4 Constitution of the Republic of Poland.
    Źródło:
    Ius Novum; 2023, 17, 4; 130-138
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kształtowanie się instytucji wyroku łącznego w perspektywie historycznej
    Development of the Institution of Aggregate Sentencing from a Historical Perspective
    Autorzy:
    Andrzejewski, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22180954.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-30
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Tematy:
    kara łączna
    wyrok łączny
    nowelizacje kodeksu postępowania karnego
    legislacja COVID-19
    aggregate penalty
    aggregate sentence
    amendments to the Code of Criminal Procedure
    COVID-19 legislation
    Opis:
    Założeniem niniejszego opracowania jest ukazanie jak kształtowała się problematyka wyroku łącznego w polskich kodyfikacjach karnych, począwszy od pierwszego Kodeksu postępowania karnego z 1928 r., poprzez nową kodyfikację ustawy karnoprocesowej z 1969 r. na kodyfikacji Kodeksu postępowania karnego z 1997 r. oraz kolejnych jej nowelizacjach skończywszy. Celem prowadzonej analizy nie jest odtworzenie treści norm prawnych obowiązujących we wskazanych kodyfikacjach w kontekście przepisów regulujących postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego, ale ukazanie ewolucji poglądów doktryny i judykatury na pojawiające się problemy interpretacyjne o wymiarze nie tylko teoretycznym, ale przede wszystkim praktycznym. Prezentacja zmian jakie dokonywały się na przestrzeni dziesięcioleci pozwoli lepiej zrozumieć genezę przepisów obecnie istniejącej instytucji wyroku łącznego w kontekście jej prawie stuletniego istnienia w polskich kodyfikacjach karnych.
    The objective of the study is to present how the institution of aggregate sentencing evolved in Polish criminal codifications – starting from the first 1928 Code of Criminal Procedure through the new codification of the 1969 Criminal Procedure Act and ending up with the codification of the 1997 Code of Criminal Procedure and its subsequent amendments. The aim of the analysis is not to reproduce the content of the legal standards applicable in the above-mentioned codifications in the context of the provisions regulating the procedure for passing an aggregate sentence but to show how the views of the doctrine and judicature evolved with respect to the interpretation problems that arose at the theoretical and practical level. The presentation of the changes that took place over the decades will enable a better understanding of the genesis of the provisions regarding aggregate sentencing in the context of its almost 100-year existence in the Polish penal codifications.
    Źródło:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2022, 17, 19 (2); 7-41
    2719-3128
    2719-7336
    Pojawia się w:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gloss to the Judgement of the Constitutional Tribunal of 11 June 2019 (P 20/17, OTK-A 2019, Item 29)
    Autorzy:
    Nowosad, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618509.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    restriction of liberty
    imprisonment
    sequence of the penalties
    aggregate penalty
    concurrent sentence
    concurrent offences
    kara ograniczenia wolności
    kara pozbawienia wolności
    sekwencja kar
    kara łączna
    wyrok łączny
    zbieg przestępstw
    Opis:
    The author agrees with the Constitutional Tribunal’s opinion that Article 87 § 1 of the Penal Code to the extent that it imposes an obligation on the court to combine imprisonment and restriction of liberty and to impose a total penalty of deprivation of liberty after converting the penalty of restriction of liberty into imprisonment is inconsistent with the Constitution of the Republic of Poland. In addition, the author raised the problem of ratio legis of Article 87 of the Penal Code and indicated why the deficiencies in regulation were noticed so late in the case law.
    Autorka podziela stanowisko Trybunału Konstytucyjnego, że art. 87 § 1 k.k. w zakresie, w jakim nakłada na sąd obowiązek połączenia kar pozbawienia wolności i ograniczenia wolności oraz wymierzenia kary łącznej pozbawienia wolności po dokonaniu zamiany kary ograniczenia wolności na karę pozbawienia wolności, jest niezgodny z Konstytucją RP. Dodatkowo poruszono problem ratio legis art. 87 k.k. i wskazano, dlaczego tak późno w orzecznictwie zostały dostrzeżone mankamenty regulacji.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 3
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Status of the Party in the Cumulative Judgment Proceedings
    Status strony w postępowaniu w przedmiocie wydania wyroku łącznego
    Autorzy:
    Andrzejewski, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32443877.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Tematy:
    criminal process
    cumulative penalty
    cumulative judgment
    proceedings after a final court decision
    parties to the process
    proces karny
    kara łączna
    wyrok łączny
    postępowania po uprawomocnieniu się orzeczenia
    strony procesu
    Opis:
    Założeniem niniejszego opracowania jest rozwiązanie problemu badawczego sprowadzającego się do pytania, kto stosownie do dyspozycji art. 574 Kodeksu postępowania karnego w postępowaniu w przedmiocie wydania wyroku łącznego może brać udział w charakterze strony? Udowodniona zostanie teza zgodnie z którą w postępowaniu w przedmiocie wydania wyroku łącznego status strony posiada tylko skazany, ze względu na to, iż jest to postępowaniu sui generis, w którym dochodzi do modyfikacji trybu zwyczajnego ze względu na przedmiot tego postępowania, co wynika z braku możliwości jednoznacznego zakwalifikowania tego postępowania do fazy jurysdykcyjnej albo wykonawczej. De lege ferenda zaproponowano normatywne uregulowanie statusu skazanego w rozdziale 60 Kodeksu postępowania karnego oraz zmianę brzmienia art. 570 Kodeksu postępowania karnego, a także nadanie prokuratorowi statusu uczestnika na prawach strony w postępowaniu w przedmiocie wydania wyroku łącznego.
    The objective of this paper is to solve the research problem of the question of who, according to the provisions of Article 574 of the Code of Criminal Procedure, can participate as a party in the proceedings for the issue of a cumulative judgment? The thesis that only the convicted party has the status of party in the cumulative judgment proceedings will be supported, since it is a case of sui generis, in which the ordinary procedure is modified due to the subject matter of the proceedings, which results from the inability to clearly qualify the proceedings for the jurisdictional or enforcement stage. De lege ferenda normative regulation of the convicted status has been proposed in chapter 60 of the Code of Criminal Procedure and amendment of the wording of Article 570 of the Code of Criminal Procedure, as well as granting the prosecutor the status of participant on the rights of the party in the proceedings on the issue of a cumulative judgment.
    Źródło:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2024, 19, 21 (1); 25-37
    2719-3128
    2719-7336
    Pojawia się w:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dopuszczalność orzeczenia przez sąd odwoławczy wyrokiem łącznym kary łącznej po raz pierwszy albo orzeczenia jej w zakresie innym niż orzekł sąd pierwszej instancji. Glosa do uchwały składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2018 r. (I KZP 3/18, OSNKW 2018, nr 8, poz. 55)
    Admissibility of the Issuing Cumulative Penalty in Cumulative Judgement by Appeal Court for the First Time or Issuing That Penalty Within the Different Scope of Punishment: Commentary on the Resolution of the Panel of 7 Judges of the Supreme Court of 28 June 2018 (I KZP 3/18, OSNKW 2018, no. 8, item 55)
    Autorzy:
    Marko, Dawid
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096377.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    criminal procedure
    appeal court
    principle of two-instance court proceedings
    access to court
    right of defence
    cumulative judgement
    postępowanie karne
    sąd odwoławczy
    zasada dwuinstancyjności
    dostęp do sądu
    prawo do obrony
    wyrok łączny
    Opis:
    W glosie poruszono problem dopuszczalności orzeczenia przez sąd odwoławczy po raz pierwszy kary łącznej lub wymierzenia jej w zakresie innym niż sąd pierwszej instancji z punktu widzenia zasady dwuinstancyjności, dostępu do sądu i prawa do obrony. Dokonując analizy rozwiązań konstytucyjnych i konwencyjnych, autor podejmuje próbę udzielenia odpowiedzi na pytanie, jaki jest zakres uprawnienia sądu odwoławczego do zmiany wyroku łącznego sądu pierwszej instancji. Rozważania prowadzą do wniosku, że ani art. 176 ust. 1 Konstytucji RP, ani art. 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (EKPC) i uzupełniający jego treść art. 2 Protokołu nr 7 do EKPC, jak również art. 14 ust. 5 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych zasadniczo nie stoją ku temu na przeszkodzie, co powinno znaleźć odzwierciedlenie w procesie wykładni art. 437 § 2 Kodeksu postępowania karnego. Zdaniem autora wątpliwości, z omawianej perspektywy, budzi jednak sytuacja, w której sąd odwoławczy miałby uwzględnić przy wymierzaniu kary łącznej karę jednostkową nieznaną, z różnych względów, sądowi pierwszej instancji, czemu szczególnie poświęcono część rozważań i uwag krytycznych.
    The commentary raises the problem of the admissibility of the issuing cumulative penalty in cumulative judgement by appeal court for the first time or issuing that penalty within the different scope of punishment, from the perspective of the power to alter decisions of a court of the first instance, the principle of two-instance court proceedings, access to court and the right of defence. By discussing the essence of the constitutional and convention provisions, the author attempts to answer the question what the scope of the appeal court’s power is to alter cumulative judgement issued in the first instance, by concluding that neither Article 176 (1) of the Polish Constitution, nor Article 6 of the European Convention on Human Rights (ECHR) and Article 2 of Protocol no. 7 to the ECHR supplementing its content, as well as Article 14 (5) of the International Covenant on Civil and Political Rights in principle stand in the way of such an approach, which should be reflected in the process of interpretation of Article 437 (2) of the Code of Criminal Procedure. However, in the author’s opinion, doubts arise, from the perspective discussed above, if the appellate court were to take into account, when imposing the cumulative penalty, a unit judgement unknown, for various reasons, to the court of first instance, to which a special part of the considerations and critical remarks is devoted.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 4; 655-674
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On the Need to Repeal or Change Art. 87 of the Criminal Code
    Autorzy:
    Nowosad, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/619089.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    restriction of liberty
    imprisonment
    sequence of the penalties
    aggregate penalty
    concurrent sentence
    amendments to the Criminal Code
    concurrent offences, mixed punishment
    kara ograniczenia wolności
    kara pozbawienia wolności
    sekwencja kar
    kara łączna
    wyrok łączny
    reforma prawa karnego
    zbieg przestępstw
    łączenie kar różnorodzajowych
    kara mieszana
    Opis:
    The author postulates that as a consequence of introducing in the Act of 20 February 2015 the institution of simultaneous adjudication of imprisonment and restriction of liberty, the legislator should repeal Art. 87 of the Criminal Code. According to Art. 87 § 1 of the C.C., in the case of conviction for concurrent offences for penalties of deprivation of liberty and restriction of liberty, the court shall impose an aggregate penalty, assuming that one month of restriction of liberty is equal to 15 days of deprivation of liberty. The sequence of penalties introduced in Art. 37b of the C.C. undermines the purpose of Art. 87 § 1 of the C.C. Since the legislator introduced a new concept of sequential execution of penalties, he should not preserve the obligation to convert restriction of liberty into imprisonment.
    Wprowadzając reformą z dnia 20 lutego 2015 r. możliwość jednoczesnego orzeczenia kar ograniczenia wolności i pozbawienia wolności, ustawodawca powinien konsekwentnie uchylić art. 87 Kodeksu karnego nakazujący w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności wymierzenie obligatoryjnie kary łącznej pozbawienia wolności. Przewidziane w art. 37b k.k. sekwencyjne wykonanie kar dezaktualizuje ratio legis unormowania art. 87 § 1 k.k. Skoro bowiem ustawodawca uznał za słuszną ideę kolejnego wykonania obu kar, nie powinien utrzymywać obowiązku zamiany kary ograniczenia wolności na karę pozbawienia wolności przy karze łącznej.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2017, 26, 2
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Instytucja wyroku łącznego na tle postępowań po uprawomocnieniu się orzeczenia
    The Institution of Aggregate Sentencing in the Context of Proceedings After a Final Court Decision
    Autorzy:
    Andrzejewski, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20678963.pdf
    Data publikacji:
    2023-06-30
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Tematy:
    postępowania po uprawomocnieniu się orzeczenia
    podjęcie postępowania warunkowe umorzonego
    odszkodowanie za niesłuszne skazanie
    tymczasowe aresztowanie lub zatrzymanie
    ułaskawienie
    wyrok łączny
    proceedings after a final court decision
    resumption of conditionally discontinued proceedings
    compensation for wrongful conviction
    detention on remand or arrest
    act of pardon
    aggregate sentence
    Opis:
    Celem opracowania jest analiza trzech postawionych problemów badawczych. Pierwszy problem badawczy dotyczy zakresu przedmiotowego pojęcia „postępowania po uprawomocnieniu się orzeczenia” w kontekście postępowań następczych oraz ich założeń konstrukcyjnych w celu odpowiedzi na pytanie dotyczące adekwatności uregulowania instytucji wyroku łącznego w systematyce kodeksowej. Drugi ogniskuje się wokół próby zrekonstruowania kryteriów, jakimi kierował się ustawodawca wprowadzając do polskiego porządku prawnego procedury stanowiące odstępstwo od zasady niepodważalności prawomocnych orzeczeń sądowych. Trzeci stanowi zaś poszukiwanie ratio legis wprowadzenia instytucji wyroku łącznego do ustawy karnoprocesowej. Na zakończenie formułowano postulaty de lege ferenda.
    The focus of this study is on three problems. The first area of concern is the substantive scope of the concept of “proceedings following a final court decision” as a type of follow-up proceedings, as well as with their underlying interpretative framework, with a view to assessing the adequacy of legislation governing aggregate sentence. The second area of concern is to reconstruct the criteria that the legislature relied on when introducing into the Polish legal system procedures derogating from the principle of incontestability of final court decisions. The third problem relates to the rationale of applying the institution of aggregate sentencing to penal litigation. The paper closes with a number of de lege ferenda postulates.
    Źródło:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2023, 18, 20 (1); 39-67
    2719-3128
    2719-7336
    Pojawia się w:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego procesowego za 2018 rok
    Autorzy:
    Stefański, Ryszard A
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1337401.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    abstrakcyjne pytanie prawne
    klauzula wykonalności
    kontrola operacyjna
    odmowa wszczęcia postępowania przygotowawczego
    omyłka pisarska
    postępowanie w sprawach o wykroczenia
    pytanie prawne
    Sąd Najwyższy
    skład sądu
    spółka jawna
    uchylenie wyroku
    umorzenie postępowania przygotowawczego
    wyrok łączny
    zażalenie
    abstract legal question
    enforcement clause
    surveillance
    refusal to instigate preparatory proceedings
    editorial error
    proceedings in petty offence cases
    legal question
    Supreme Court
    court bench composition
    general partnership
    quashing of a sentence
    discontinuation of preparatory proceedings
    cumulative sentence
    complaint
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest analiza orzeczeń Izby Karnej Sądu Najwyższego, podjętych w 2018 r. w ramach rozstrzygania zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni ustawy (art. 441 § 1 k.p.k.), budzących poważne wątpliwości co do wykładni przepisów prawa (art. 82 § 1 u. o SN) lub wywołujących w orzecznictwie sądów rozbieżności w wykładni przepisów prawa, będących podstawą ich orzekania (art. 83 § 1 u. o SN), w zakresie prawa karnego procesowego. Rozstrzygając przedstawione mu zagadnienia, Sąd Najwyższy opowiedział się: za dopuszczalnością sprostowania jako oczywistej omyłki pisarskiej określenia w sposób odmienny cyfrowo i słownie wymiaru kary (art. 105 § 1 k.p.k.); możliwością podejmowania przez prokuratora decyzji w przedmiocie wykorzystania dowodu w postępowaniu karnym, uzyskanego w wyniku kontroli operacyjnej zarządzonej na wniosek uprawnionego organu w stosunku do innego przestępstwa ściganego z urzędu lub przestępstwa skarbowego innego niż przestępstwo objęte zarządzeniem kontroli operacyjnej, ale tylko wtedy gdy do tego innego przestępstwa jest dopuszczalne zarządzenia takiej kontroli (art. 168b k.p.k.); niezaskarżeniem w ówczesnym stanie prawnym ponownego postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania przygotowawczego lub o jego umorzeniu (art. 330 § 2 k.p.k.); możliwością uchylenia wyroku uniewinniającego lub umarzającego postępowanie karne i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, związaną z regułą ne peius (art. 454 § 1 k.p.k.); ograniczeniem sądu rozpoznającego skargę na wyrok o uchyleniu wyroku sądu pierwszej instancji i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania do zbadania, czy stwierdzone przez sąd odwoławczy uchybienie daje podstawę do wydania orzeczenia kasatoryjnego (art. 539a § 1 i 3 k.p.k.); dopuszczalnością wydania przez sąd odwoławczy wyroku łącznego raz pierwszy kary łącznej albo orzeczenia jej w innym zakresie niż orzekł sąd pierwszej instancji (art. 568a § 2 k.p.k.); pobraniem w postępowaniu karnym wykonawczym opłaty od wniosku o nadanie klauzuli wykonalności, złożonego przez osobę inną niż wskazana w tytule egzekucyjnym, na którą przeszły uprawnienia po powstaniu tytułu (art. 25 § 1 k.k.w.); niedopuszczalnością zażalenia na zarządzenie o odmowie przyjęcia wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku sądu odwoławczego, wydanego w postępowaniu w sprawach o wykroczenia (art. 109 § 1 k.p.w.); kontynuowaniem postępowania w danej instancji w składzie dotychczasowym w razie jego zmian w wyniku nowelizacji przepisów o składzie sądu (art. 30 ustawy z dnia 27 września 2013 r.); każdy wspólnik spółki jawnej jest obowiązany jest udzielić uprawnionemu organowi informacji, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie (art. 78 ust. 5 p.r.d.). Ponadto organ ten wyjaśnił przesłanki przedstawiania Sądowi Najwyższemu zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni (art. 441 § 1 k.p.k.) oraz wywołujących w orzecznictwie sądów rozbieżności w wykładni przepisów prawa będących podstawą ich orzekania (art. 83 § 1 u. o SN).
    The article presents an analysis of the judgments of the Supreme Court Criminal Chamber passed in 2018 as a result of resolving legal issues that require fundamental interpretation of statute (Article 441 § 1 CPC), raising serious doubts concerning the interpretation of the provisions of law (Article 82 § 1 of the Act on the Supreme Court) or causing discrepancies in case law concerning the interpretation of the provisions of law that are grounds for adjudication (Article 83 § 1 of the Act on the Supreme Court) within criminal procedure law. Resolving the legal issues referred to it, the Supreme Court held that: the correction of an obvious editorial error consisting in the different transcription of a penalty amount in words and digits is admissible (Article 105 § 1 CPC); a prosecutor may take a decision to use evidence in criminal proceedings that was obtained as a result of surveillance ordered on an authorised body’s request in relation to another offence prosecuted ex officio or a fiscal offence other than the offence covered by the surveillance order, but only when ordering surveillance is admissible in relation to this offence (Article 168b CPC); a repeated decision on the refusal to instigate preparatory proceedings or on their termination was not subject to an appeal pursuant to the legal circumstances at that time (Article 330 § 2 CPC); the acquittal or discontinuation of criminal proceedings and referring a case for rehearing is possible based on the ne peius rule (Article 454 § 1 CPC); an adjudicating court that hears a complaint about quashing a judgment of the first-instance court and referring a case for rehearing is limited to examining whether the default recognised by an appellate court constitutes grounds for cassation (Article 539a § 1 and § 3 CPC); an appellate court may issue a cumulative sentence for the first time or rule it in an amount different from the one imposed by a court of first instance (Article 568a § 2 CPC); a fee is charged for a motion in penalty enforcement proceedings to append an enforcement clause filed by a person other than the one indicated in an enforcement title to whom the entitlement was transferred after the title occurred (Article 25 § 1 PEC); a complaint about a ruling on refusal to admit a motion to develop in writing and deliver an appellate court’s sentence justification issued in cases concerning petty offences is inadmissible (Article 109 § 1 POPC); proceedings before a given instance court’s same bench are continued in case the provisions on a court bench are amended (Article 30 of the Act of 27 September 2013); every partner of a general partnership is obliged to provide an authorised body with information who was entitled to drive or use their vehicle in a particular period (Article 78 para. 5 LRT). In addition, the Court explained the requirements that must be met in order to ask the Supreme Court legal questions on issues that need fundamental interpretation (Article 441 § 1 CPC) and cause discrepancies in case law concerning the interpretation of the provisions that are grounds for adjudication (Article 83 § 1 of the Act on the Supreme Court).
    Źródło:
    Ius Novum; 2020, 14, 4; 119-154
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies