Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wymagalność" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Article 299 of the Polish Code of Commercial Companies in Terms of Subject, Object and Time
Artykuł 299 Kodeksu spółek handlowych w ujęciu podmiotowym, przedmiotowym i temporalnym
Autorzy:
Łukawski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551966.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
company
creditor
debtor
enforceability
enforcement
spółka
wierzyciel
dług
wymagalność
egzekucja
Opis:
Article 299 of the Commercial Companies Code is a regulation securing the interests of the creditor in the event of non-payment of an obligation by a limited liability company. In the case of a valid statement of ineffectiveness of enforcement proceedings by a Court Bailiff, the creditor has the right to bring an action against the members of the management board of the debtor company whose term of office fell during the period when the claim arose or was due. The described regulation refers primarily to public and private law monetary benefits derived from various titles such as laws, contracts, etc. This article is based on a dogmatic-legal research method.
Artykuł 299 Kodeksu spółek handlowych to regulacja zabezpieczająca interesy wierzyciela w razie braku spłaty zobowiązania przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. W przypadku prawomocnego stwierdzenia bezskuteczności postępowania egzekucyjnego przez komornika sądowego wierzyciel ma uprawnienie do wytoczenia powództwa przeciwko członkom zarządu dłużnej spółki, których kadencja przypadła na okres, w którym wierzytelność powstała lub była wymagalna. Opisywana regulacja odnosi się przede wszystkim do świadczeń pieniężnych publiczno- i prywatnoprawnych wywodzących się z różnych tytułów, jak np. ustawy, umowy itp. Artykuł opiera się na dogmatyczno-prawnej metodzie badawczej.
Źródło:
Ekonomia XXI Wieku; 2024, 1; 20-29
2353-8929
Pojawia się w:
Ekonomia XXI Wieku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powstanie obowiązku podatkowego, wymagalność podatku oraz powstanie zobowiązania podatkowego w VAT w kontekście sprawy C-855/19 (analiza porównawcza)
Autorzy:
Gryziak, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1776620.pdf
Data publikacji:
2021-07-21
Wydawca:
Instytut Studiów Podatkowych Modzelewski i wspólnicy
Tematy:
powstanie obowiązku podatkowego
powstanie zobowiązania podatkowego
wymagalność podatku
zdarzenie podatkowe
chargeable event
tax chargeability
tax liability
Opis:
W ramach uszczelniania VAT wprowadzono w Polsce przepisy nakładające na podatników obowiązek wcześniejszego rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliwa (art. 103 ust. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług1). Przewidziany w tym przepisie termin zapłaty następuje, zanim podatek z tytułu danej transakcji stanie się wymagalny (wedle terminologii dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej2), tj. zanim w stosunku do tej transakcji powstanie obowiązek podatkowy (według terminologii polskiej ustawy). Spór w tej sprawie zawisł przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-855/193 (wyroku jeszcze nie wydano). Problem ten stał się przyczynkiem do analizy zgodności pojęć stosowanych przez polskiego ustawodawcę w odniesieniu do zdarzeń kształtujących sytuację prawną podatnika (powstanie obowiązku podatkowego, powstanie zobowiązania podatkowego, termin zapłaty podatku) z ich odpowiednikami w dyrektywie 2006/112/WE (fakt wywoławczy, wymagalność podatku, termin zapłaty podatku). Między tymi pojęciami nie zachodzi pełna konwergencja.
Several legislative measures has been adopted in Poland in order to improve VAT compliance. One of them, relat-ed to the intra-Communitarian acquisitions of fuel, imposed on taxpayers the duty to settle the respective tax within few days from the transaction. However, within this timeframe the tax may not become chargeable under the provisions of VAT Directive and, hence, there might be no tax liability. The query about the compliance of the Polish regulation with VAT Directive is pending before CJEU (Case C-855/19). The paper seeks to analyse the convergence of the terms used in Polish VAT Act in relation to the events relevant for tax compliance (such as the rise of tax liability) with the corresponding terms used in VAT Directive (chargeable event, VAT chargeability, VAT payment). Some divergences are noted.
Źródło:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych; 2021, 7(299); 19-30
1427-2008
2449-7584
Pojawia się w:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wymagalność podatku w rozumieniu europejskiego prawa podatkowego a jego wcześniejsza zapłata – na przykładzie polskiego VAT i podatku akcyzowego
Tax chargeability under the EU tax law and its earlier payment – on example of the Polish VAT and Excise Tax
Autorzy:
Gryziak, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762976.pdf
Data publikacji:
2023-12-18
Wydawca:
Instytut Studiów Podatkowych Modzelewski i wspólnicy
Tematy:
wymagalność podatku
obowiązek podatkowy
podatkowy stan faktyczny
zaliczka
przedpłata
tax chargeability
tax liability
chargeable event
payments in advance
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest odpowiedź na pytanie, jak należy rozumieć kryterium wymagalności, którym posługuje się prawodawca unijny. Okazuje się bowiem, że w polskim systemie podatkowym występują instytucje prawne, które prima facie w podobny sposób przyspieszają termin zapłaty podatku, zanim ten staje się wymagalny, a mimo to niektóre z nich zostały zakwestionowane jako niezgodne z prawem unijnym, a inne dalej bez przeszkód funkcjonują. Jest to zagadnienie szczególnie istotne w kontekście zmian wprowadzonych przez polskiego prawodawcę w ślad za wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) z dnia 9 września 2021 r. w sprawie C-855/19 G. Sp. z o.o. v. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy1 i potrzeby oceny ich zgodności z kryterium wymagalności. Co do zasady owo kryterium określa najwcześniejszy moment, w którym zapłata podatku może być obowiązkiem podatnika – nie stoi to na przeszkodzie umożliwieniu mu wcześniejszej zapłaty podatku na zasadzie dobrowolności.
The aim of this article is to answer the question of how to understand the criterion of tax chargeability used by the EU legislator. It turns out that in the Polish tax system there are legal institutions that, prima facie, similarly accelerate the deadline for tax payment before it becomes chargeable, and yet some of them have been questioned as inconsistent with EU law, while others continue to function without any problems. This is a particularly important issue in the context of the changes introduced by the Polish legislator following the CJEU judgment in case C-855/19 and the need to assess their compliance with the criterion of chargeability. As a rule, the chargeability criterion determines the earliest moment at which payment of tax may be the taxpayer’s obligation – it does not prevent allowing him to pay the tax earlier on a voluntary basis.
Źródło:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych; 2023, 12(328); 50-61
1427-2008
2449-7584
Pojawia się w:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ ogłoszenia upadłości na zobowiązania pieniężne i zobowiązania niepieniężne upadłego
Autorzy:
Borys, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617592.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
substantive effects of bankruptcy declaration
pecuniary liability
non-pecuniary liability
immediate maturity
skutki materialnoprawne ogłoszenia upadłości
zobowiązania pieniężne
zobowiązania niepieniężne
natychmiastowa wymagalność
Opis:
The article presents the substantive effects of declaring bankruptcy related to pecuniary liabilities and non-pecuniary obligations of the bankrupt. Firstly, the question of the immediate maturity of the bankrupt’s pecuniary obligations was presented. Then there was presented the issue of modification of the way of fulfilling a non-pecuniary liability. The article also presents the impact of the bankruptcy declaration on the liability from the promissory note and the liability from the check of the bankrupt.
W artykule zaprezentowano materialnoprawne skutki ogłoszenia upadłości w zakresie zobowiązań pieniężnych i zobowiązań niepieniężnych upadłego. W pierwszej kolejności zostało przedstawione zagadnienie natychmiastowej wymagalności zobowiązań pieniężnych upadłego. Następnie opisano kwestię modyfikacji sposobu spełnienia świadczenia niepieniężnego. Ponadto wskazano wpływ ogłoszenia upadłości na zobowiązania wekslowe i czekowe upadłego.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2017, 20, 34
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedawnienie i zarzut przedawnienia w procesie cywilnym
Autorzy:
Ciepła, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393587.pdf
Data publikacji:
2015-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
limitation
plea of limitation
claim
obligation
debtor
claimability
contract
tort
rights
abuse of law
przedawnienie
zarzut przedawnienia
roszczenie
zobowiązanie
wierzyciel
dłużnik
wymagalność
kontrakt
delikt
prawo podmiotowe
nadużycie prawa
Opis:
W artykule omówiono problematykę przedawnienia roszczeń i podnoszenia zarzutu przedawnienia w procesie cywilnym z wykazaniem ewolucji przepisów regulujących tę instytucję w kodeksie zobowiązań i w kodeksie cywilnym. Wykazano, że w wyniku gruntownych merytorycznych zmian w tym zakresie wprowadzonych ustawą z 28 lipca 1990 r. (Dz.U. Nr 55, poz. 321), która weszła w życie 1 października 1990 r., od tego dnia upływ terminu przedawnienia sąd uwzględnia tylko na zarzut dłużnika. Przedmiotem rozważań objęto zarówno ratio legis instytucji przedawnienia, jego elementy, jak i skutki podniesienia zarzutu przedawnienia w procesie cywilnym. Wyjaśniono, na czym polega wymagalność roszczenia, początek okresu, od którego zarzut przedawnienia może być podniesiony, kiedy jego podniesienie może być uznane za nadużycie prawa podmiotowego, oraz jakie są skutki prawne zawieszenia i przerwania biegu terminu przedawnienia. Ponieważ przepisy k.c. nie dają żadnej odpowiedzi na pytanie ani też wskazówki interpretacyjnej, do jakiego momentu zarzut przedawnienia może być skutecznie podnoszony przez dłużnika, autorka z odwołaniem się do orzecznictwa wyjaśnia, że zarzut ten może być – jako zarzut materialnoprawny – podniesiony, najogólniej rzecz biorąc, aż do uprawomocnienia się wyroku, a więc także w postępowaniu apelacyjnym
The article discusses the issue of the limitation of claims and a plea of limitation in a civil lawsuit, and presents the evolution of regulations governing this institution in the Code of Obligations and the Civil Code. The author points out that as a result of complete, radical changes in the area introduced by the Act of 28 July 1990 (Journal of Laws No. 55, item 321), which entered into force on 1 October 1990, from that date on, a court takes into account the period of limitation only if the debtor makes a plea. The article also discusses ratio legis for the institution of limitation, its elements as well as the consequences of the plea of limitation in a civil lawsuit. The author explains what claimability means, when the period when the plea of limitation can be made starts, when making a plea can be treated as abuse of rights and what the legal consequences of the suspension or discontinuance of the flow of time of limitation are. As the provisions of the Civil Code do not answer the question and do not provide any interpretational clues about the time limit for making a plea of limitation, based on judicial decisions, the author explains that the debtor can make the plea, which is a substantive law-related one, in general, until the sentence becomes final and valid, i.e. also during the appeal proceeding.
Źródło:
Ius Novum; 2015, 9, 4; 100-117
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwość modyfikacji terminów przedawnienia roszczeń na przykładzie umowy o dzieło
Possibility of modifying limitation periods for claims on the example of contract for specific work
Возможность изменения сроков исковой давности требований на примере договора подряда
Можливість зміни строків позовної давності на прикладі договору підряду
Autorzy:
Sowul, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33518407.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
позовна давність
договір підряду
строк погашення вимог
строки позовної давності
исковая давность
договор подряда
сроки погашения требований
сроки исковой давности
przedawnienie roszczeń
umowa o dzieło
wymagalność roszczeń
terminy przedawnienia
statute of limitations for claim
contract for specific work
maturity of claims
limitation periods
Opis:
Przedawnienie roszczeń jest istotną instytucją prawa cywilnego. Ma ono miejsce wtedy, gdy po upływie określonego przez ustawodawcę terminu nie można skutecznie dochodzić roszczenia na drodze sądowej. Przepisy regulujące tę materię są bezwzględnie obowiązujące, co dotyczy również zakazu możliwości modyfikacji terminów przedawnienia. Niemniej wśród przedstawicieli doktryny pojawiają się głosy, iż wyjątkiem od tej reguły jest umowa o dzieło. Chodzi o sytuację, w której przewidziany przez strony termin zapłaty przypada po upływie dwuletniego terminu przedawnienia liczonego od dnia oddania dzieła. Z uwagi na pojawiające się w tej materii wątpliwości, przedmiotem niniejszego artykułu będzie zbadanie możliwości modyfikacji terminów przedawnienia na przykładzie umowy o dzieło. Stąd celem jest próba odpowiedzi na pytanie, czy taka zmiana jest faktycznie możliwa, a jeżeli tak, to w jakich przypadkach. Posłużono się metodą badań niereaktywnych, tj. analizą aktów prawnych, literatury przedmiotu oraz orzecznictwa. Autor stawia hipotezę, że modyfikacja terminu przedawnienia jest możliwa tylko wtedy, gdy przepis szczególny przewiduje taką możliwość. Jedyny wyjątek od zasady został przewidziany w Kodeksie morskim. Regulacje prawne dotyczące instytucji przedawnienia mają bowiem charakter norm ius cogens, a Kodeks cywilny wprost wskazuje, że terminy przedawnienia nie mogą być skracane ani przedłużane przez czynność prawną.
Позовна давність є важливим інститутом цивільного права. Вона настає тоді, коли після спливу встановленого законодавцем строку позовна давність не може бути ефективно застосована в суді. Положення, що регулюють це питання, є імперативними, що стосується і заборони на можливість зміни строків позовної давності. Проте серед представників доктрини існують думки, що договір підряду є винятком з цього правила. Йдеться про ситуацію, коли обумовлений сторонами строк оплати припадає на період після спливу дворічного строку позовної давності, який обчислюється з дня передання роботи. У зв'язку із сумнівами, що виникають у цьому питанні, предметом цієї статті буде розгляд можливості зміни строків позовної давності на прикладі договору підряду на виконання певної роботи. Таким чином, метою є спроба відповісти на питання, чи можлива така зміна, і якщо так, то в яких випадках. Було використано нереактивний метод дослідження, тобто аналіз нормативно-правових актів, літератури на цю тему та судової практики. Автор висуває гіпотезу, що зміна перебігу позовної давності можлива лише у випадку, якщо конкретна норма передбачає таку можливість. Єдиний виняток з цього правила передбачений у Морському кодексі. Це пов'язано з тим, що правові норми, які стосуються інституту позовної давності, мають характер норм ius cogens, а Цивільний кодекс прямо вказує на те, що позовна давність не може бути скорочена або продовжена юридичною дією.
Исковая давность является важным институтом гражданского права. Она возникает, когда по истечении установленного законодателем срока иск не может быть эффективно предъявлен в суд. Положения, регулирующие этот вопрос, являются императивными, что относится и к запрету на возможность изменения сроков исковой давности. Тем не менее, среди представителей доктрины существует мнение, что договор подряда является исключением из этого правила. Речь идет о ситуации, когда оговоренная сторонами дата оплаты наступает после истечения двухлетнего срока исковой давности, исчисляемого со дня сдачи работы. В связи с сомнениями, возникающими в этом вопросе, предметом данной статьи будет рассмотрение возможности изменения сроков исковой давности на примере договора подряда на выполнение конкретных работ. Таким образом, целью является попытка ответить на вопрос, действительно ли такое изменение возможно, и если да, то в каких случаях. В статье был использован нереактивный метод исследования, то есть анализ нормативно-правовых актов, литературы по теме и судебной практики. Автор выдвигает гипотезу, что изменение срока исковой давности возможно только в том случае, если такая возможность предусмотрена конкретным положением. Единственное исключение из этого правила предусмотрено в Морском кодексе. Это объясняется тем, что правовые нормы, касающиеся института исковой давности, имеют характер норм ius cogens, а Гражданский кодекс прямо указывает, что сроки исковой давности не могут быть сокращены или продлены в результате совершения судебного действия.
The statute of limitations for claims is an important institution of civil law. It occurs when, after the expiry of a time limit set by the legislator, a claim cannot be effectively pursued in court. The rules governing this matter are mandatory, which also includes banning the possibility of modifying limitation periods. However, according to some representatives of the doctrine an exception to this rule is contract for specific work. This concerns situation where the payment deadline stipulated by the parties falls after the expiry of the two-year limitation period calculated from the date of delivery of the work. Given the doubts that arise in this matter, the subject of this article will be to examine the possibility of modifying the limitation periods on the example of contract for specific work. Hence, the aim is to try to answer the question of whether such a change is actually possible and, if so, in which cases. A non-reactive research method was used, i.e. analysis of legal acts, literature and case law. The author hypothesises that a modification of the limitation period is only possible if a special regulation provides for this. The only exception to the rule is provided for in the Maritime Code. This is because the legal regulations concerning the institution of the statute of limitations are ius cogens norms, and the Civil Code explicitly indicates that limitation periods cannot be shortened or extended by a legal action.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2024, 1; 177-192
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies