Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wykształcenie" wg kryterium: Temat


Tytuł:
The Schools of Arts and Crafts of New Spain as predecessors of current technical professional education
Szkoły Sztuki i Rzemiosła Nowej Hiszpanii jako poprzedniczki współczesnego technicznego kształcenia zawodowego
Autorzy:
Anatolievna Zhizhko, Elena
Beltrán, Gali Aleksandra
Beltrán-Saucedo, Martín
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43467340.pdf
Data publikacji:
2023-12
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Spraw Społecznych
Tematy:
Mexican technical professional education
education in the 16th-18th centuries
novohispanic Schools of Arts and Crafts
the schools for workers
meksykańskie techniczne wykształcenie zawodowe
edukacja w XVI-XVIII w.
szkoły dla robotników
nowohiszpańskie szkoły sztuki i rzemiosła
Opis:
In this article we present the results of the historical-pedagogical research, which objective was to establish the premises for the development of the novohispanic Schools of Arts and Craft s as predecessors of current Mexican technical professional education, through a documentary-bibliographic study. The authors found, that the prerequisites of the appearance of the Mexican technical professional education system were created since the 16th century, and the novohispanic Schools of Arts and Crafts were the grounds for its development. In addition, the premises for the development of the novohispanic Schools of Arts and Crafts were the introduction of new agricultural, textiles, construction, and mining extraction technologies to the new continent by the Spanish, and the request for Amerindian peoples’ instruction for its use. This teaching was provided by the conquistadors along with the evangelization and Castilianization of the natives in the Schools of Arts and Craft s. Later, in the 18th – early 19th centuries, there were opened the new Schools of Arts and Craft s (the schools for workers) of engraving, painting, mining, spinning, weaving, etc. – the direct predecessors of the current technical professional schools.
W artykule prezentujemy wyniki badań historyczno-pedagogicznych, których celem było ustalenie przesłanek rozwoju nowohiszpańskich szkół artystycznych i rzemieślniczych jako poprzedników obecnego meksykańskiego technicznego kształcenia zawodowego, poprzez analizę treści. Autorzy ustalili, że fundamenty meksykańskiego systemu technicznego kształcenia zawodowego powstawały już w XVI w., a podstawą jego rozwoju były nowohiszpańskie Szkoły Sztuki i Rzemiosła. Ponadto przesłanką do rozwoju nowohiszpańskich szkół artystycznych i rzemieślniczych było wprowadzenie przez Hiszpanów na nowy kontynent nowych technologii rolniczych, tekstylnych, budowlanych, wydobywczych i prośba o instruktaż ludów indiańskich w zakresie ich stosowania. Nauczanie to zapewniło konkwistadorom ewangelizację i kastylizację tubylców w szkołach artystycznych i rzemieślniczych. Później, w XVIII – na początku XIX w., otwarto nowe Szkoły Rzemieślnicze (szkoły robotnicze): rytownicze, malarskie, górnicze, przędzalnicze, tkackie itp., bezpośrednie poprzedniczki obecnych technicznych szkół zawodowych.
Źródło:
Labor et Educatio; 2023, 11; 227-239
2353-4745
2544-0179
Pojawia się w:
Labor et Educatio
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
System of preparing the personnel for railway of Uzbekistan
System edukacji kadr dla transportu kolejowego Uzbekistanu
Система подготовки кадров для железных дорог узбекистана
Autorzy:
Artikbaev, A.
Rasulov, M.
Mirakhmedov, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/374047.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
average education
higher education
Bologna Process
national particularity
competency
mobility
doctor degree
post-university education
wykształcenie średnie
szkolnictwo wyższe
Proces Boloński
specyfika narodowa
kompetencja
mobilność
stopień doktora
kształcenie podyplomowe
Opis:
The paper, by the example of training for the railway industry in Uzbekistan, focuses on the experiences and characteristics of Uzbekistan's integration into the international system of education, a framework of qualifications of the European Commission. Tashkent Institute of Railway Engineering has: rated the students' knowledge of the possibility of mutual recognition and accreditation based on the comparability of disciplines and curricula; included in its institutional strategy doctoral program, which has national features aimed at providing career opportunities for young researchers and university teachers based on the fundamental nature and the humanization of education, providing the preparation of the highly qualified specialists, ensures the interconnection and interdependence at all levels of technical education: secondary, undergraduate, graduate, doctoral and post-graduate training and re-training to maintain the knowledge and skills of teachers at the level of requests engineering and production of the XXI century.
Статья, на примере подготовки кадров для железнодорожной отрасли в Узбекистане, посвящена опыту и характеристикам интеграции Узбекистана в международную систему образования, в структуру квалификаций Европейской комиссии. Ташкентский институт инженеров железнодорожного транспорта проводит: оценку знаний студентов для возможности взаимного признания и аккредитации на основе сопоставимости дисциплин и учебных программ; в его институциональную стратегию включена докторская программа, которая имеет национальные особенности, направленные на обеспечение возможности карьерного роста для молодых исследователей и преподавателей ВУЗов на основе фундаментального характера и гуманизации образования, обеспечивающая подготовку высококвалифицированных специалистов, обеспечивающая взаимосвязь и взаимозависимость всех уровней технического образования: среднего, студентов, аспирантов, докторантов и слушателей курсов подготовки и переподготовки подготовки для поддержания знаний и навыков преподавателей на уровне запросов проектирования и производства XXI века.
Źródło:
Transport Problems; 2013, 8, 3; 67-73
1896-0596
2300-861X
Pojawia się w:
Transport Problems
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie adekwatnej samooceny studentów jako warunek rozwoju zawodowego logopedy
Autorzy:
Babych, Nataliia
Tychyna, Kateryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690466.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
self-assessment
student
future speech therapist
vocational pedagogical education
non-point evaluation
assessment
samoocena
przyszły logopeda
profesjonalne wykształcenie pedagogiczne
bezpunktowe ocenianie
самооценка
студент
будущий логопед
профессиональное педагогическое образование
безбальное оценивание
Opis:
The modern system of education in higher school requires new approaches to the learning and assessment process. The formation of an adequate self-assessment of students during the learning process affects the quality of education and the motivation of self-learning and self-improvement. What is important for future speech therapist is the ability to criticize their level of knowledge and skills, which is a prerequisite for mastering logodiagnostic competence. The most difficult for students is a non-point evaluation, which requires formed critical thinking and adequate self-esteem. The article presents the results of self-assessment during the lecture and non-point evaluation of each other during seminars and practical classes of first-year students of the first (bachelor’s) level of the specialty “Special education” from the “Speech Therapy” program at the Borys Grinchenko Kyiv University in 2016–2018. The obtained results made it possible to consider the assessment, as a condition for the professional development of future speech therapists, and as a means of feedback communication between participants in the educational process in higher school.
Współczesny system kształcenia wyższego wymaga nowego podejścia do uczenia się i oceniania. Kształtowanie adekwatnej samooceny studentów poprzez ocenę ich sukcesów w uczeniu się wpływa na jakość edukacji i motywacji do samokształcenia i samodoskonalenia. Dla rozwoju zawodowego przyszłych logopedów duże znaczenie ma umiejętność krytycznego podejścia do poziomu ich wiedzy i umiejętności, co jest warunkiem do opanowania kompetencji logodiagnostycznych. Najtrudniejsze dla studentów jest ocenianie bezpunktowe, które wymaga ukształtowanego myślenia krytycznego i adekwatnej samooceny. W artykule przedstawiono wyniki samodzielnego oceniania na wykładach oraz bezpunktowego systemu oceniania siebie nawzajem podczas zajęć praktycznych i ćwiczeń studentów pierwszego roku studiów licencjackich na specjalności pedagogika specjalna programu terapii mowy na Uniwersytecie im. Borysa Grinczenki w Kijowie w latach 2016–2018.
Современная система образования в высшей школе требует новых подходов к обучению и оцениванию. Формирование адекватной самооценки студентов через оценивание успехов в обучении влияет на качество образования и мотивации к самообучению и самосовершенствованию. Актуальным для профессионального становления будущих логопедов есть умение критически относится к уровню своих знаний и умений, что является предпосылкой к овладению логодиагностической компетенцией. Наиболее трудным для студентов есть безбальное оценивание, которое требует сформированного критического мышления и адекватной самооценки. В статье представлены результаты самооценивания на лекциях и безбального оценивания друг друга на семинарских и практических занятиях студентов І курса первого (бакалаврского) уровня специальности «Специальное образование» образовательной программы «Логопедия» Киевского университета имени Бориса Гринченка в 2016–2018 гг. Полученные результаты дали возможность рассмотреть оценивание, как условие профессионального становления будущих логопедов, средство обеспечения обратной связи между участниками учебного процесса в высшей школе.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova; 2019, 4
2451-0491
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Logitowa analiza osób uzależnionych od środków psychoaktywnych
The logit analysis of persons addicted to psychotropics drugs
Autorzy:
Bak, A.
Sompolska-Rzechula, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/78928.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
srodki psychoaktywne
uzaleznienie
analiza demograficzna
analiza logitowa
pacjenci
struktura wiekowa
wyksztalcenie
abstynencja
Opis:
The aim of article is a presentation of utilization possibilities of logit analysis in researches concerning medicine. Presented article shows the test of analysis of dependency between occurance of abstinence and variables bound upp with addiction to psychotropics drugs and social – demographic variables. The data concerning persons who participated in this research were taken from information of Centre for Addiction Therapy in Szczecin.
Źródło:
Folia Pomeranae Universitatis Technologiae Stetinensis. Oeconomica; 2010, 59
2081-0644
Pojawia się w:
Folia Pomeranae Universitatis Technologiae Stetinensis. Oeconomica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykształcenie, aktywność umysłowa i socjalna jako czynniki protekcyjne otępienia
Education, cognitive and social activity as dementia protective factors
Autorzy:
Barczak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053179.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
otępienie
czynniki protekcyjne
rezerwa poznawcza
wykształcenie
aktywność socjalna
dementia
protective factors
cognitive reserve
education
social activity
Opis:
Aging of the population increases the number of people with dementia. Because of the lack of effective causal treatment, prevention of the conversion to the full-blown dementia becomes a priority. Researchers have focused on the identification of dementia risk factors, especially those which are susceptible to modification. Apart from the prevention of cardiovascular diseases, the most important are education, along with other components of cognitive reserve, and maintaining activity in old age. Of particular relevance is cognitive and social activity, the combination of which may significantly increase the effects of dementia prevention. Actions leading to the delay of the full manifestation of dementia should become widespread and promoted by specialists involved in care over dementia patients. They should become a part of the national programs in which attention to cognitive and social dementia preventive factors should be equal to general health factors. The paper discusses the importance of education, cognitive reserve as well as social and mental activity in delaying the manifestation of dementia clinical symptoms.
Wraz ze starzeniem się społeczeństwa rośnie liczba osób z otępieniem. Wobec braku skutecznego leczenia przyczynowego priorytetem staje się zapobieganie rozwojowi pełnych objawów otępienia. Badacze skupiają się na określeniu czynników ryzyka, szczególnie tych podatnych na modyfikacje. Do najważniejszych, oprócz zapobiegania chorobom układu sercowo-naczyniowego, można zaliczyć wykształcenie – wraz z innymi składnikami rezerwy poznawczej – i utrzymywanie aktywności w starszym wieku. Szczególne znaczenie mają aktywność poznawcza i socjalna: ich połączenie istotnie zwiększa efekt protekcyjny. Działania prowadzące do odraczania w czasie pełnej manifestacji otępienia powinny stać się powszechne i promowane przez osoby zajmujące się opieką nad pacjentami oraz być częścią narodowych programów, w których dbałość o poznawcze i społeczne czynniki protekcji otępienia powinno się traktować na równi z czynnikami zdrowotnymi. Artykuł omawia znaczenie wykształcenia, rezerwy poznawczej oraz aktywności umysłowej i społecznej w opóźnianiu wystąpienia klinicznych objawów otępienia.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2014, 14, 3; 161-166
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polscy ojcowie Soboru Watykańskiego II. Wstęp do badań nad episkopatem Kościoła katolickiego w PRL
Autorzy:
Białkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1830448.pdf
Data publikacji:
2019-12-20
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Sobór Watykański II
polscy ojcowie soborowi
episkopat Kościoła katolickiego
Konferencja Episkopatu Polski
Kościół katolicki w PRL
analiza prozopograficzna
wykształcenie i formacja intelektualna
doświadczenie pasterskie – pokolenie sakry biskupiej (
Opis:
Wśród polskich ojców soborowych – uczestników Soboru Watykańskiego II – wyodrębniono trzy kategorie związane ze sprawowanymi godnościami, urzędami oraz święceniami (biskupi ordynariusze; biskupi sufragani i rezydujący w Rzymie; wyżsi przełożeni zakonni). Analiza prozopograficzna całej zbiorowości przeprowadzona została w oparciu o cztery cechy służące opisowi: wykształcenia i formacji intelektualnej; doświadczenia pasterskiego – pokolenie sakry biskupiej (urzędu wyższego przełożonego zakonnego); udziału w obradach soborowych; aktywności w obradach soborowych. Badania pozwalają na sformułowanie nastę- pujących wniosków końcowych: 1) zdecydowana większość posiadała co najmniej stopień doktora, przy czym lepsze wykształcenie (stopień doktora habilitowanego oraz tytuły profesorskie) było udziałem przede wszystkim biskupów ordynariuszy; 2) ponad 25 proc. polskich ojców soborowych studiowało na uczelniach rzymskich, a blisko 75 proc. posiadało dyplomy uczelni polskich (najczęściej wybierano Katolicki Uniwersytet Lubelski); 3) wśród biskupów ordynariuszy dominowało pokolenie sakry (urzędu wyższego przełożonego zakonnego) 1946–1955, natomiast wśród biskupów i rezydujących w Rzymie pokolenie 1956–1965, a więc hierarchów młodych, często tylko z kilkuletnim doświadczeniem posługi biskupiej; 4) we wszystkich czterech sesjach Soboru Watykańskiego II uczestniczyło tylko 10 spośród wszystkich polskich biskupów; 5) w I sesji soborowej dominowali liczebnie biskupi ordynariusze, w trzech kolejnych biskupi sufragani i rezydujący w Rzymie; 6) najczęściej wystąpienia publiczne w auli soborowej wygłaszali biskupi ordynariusze – prawie 75 proc. wszystkich przemówień polskich ojców soborowych, szczególną rolę spośród nich odegrali Prymas Polski kardynał Stefan Wyszyński oraz arcybiskup krakowski Karol Wojtyła; 7) odmiennie niż w przy- padku wystąpień publicznych, większość animadversiones (pisemne uwagi), składali przede wszystkim biskupi sufragani i rezydujący w Rzymie (ponad 56 proc.); 8) polscy ojcowie soborowi stanowili największą delegację spośród episkopatów krajów Europy Środkowo-Wschodniej, często pełnili rolę przedstawicieli Kościoła milczenia zza „żelaznej kurtyny”, a ich udział w pracach Soboru Watykańskiego II miał znaczący wpływ na finalny kształt dokumentów soborowych. 
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2019, 53; 33-74
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polscy ojcowie Soboru Watykańskiego II. Wstęp do badań nad episkopatem Kościoła katolickiego w PRL w latach sześćdziesiątych XX wieku
Polish Fathers of the Second Vatican Council. Introduction to research on Polish Bishops in the Polish People’s Republic in the sixties of the 20th century
Autorzy:
Białkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545225.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Sobór Watykański II
polscy ojcowie soborowi
episkopat Kościoła katolickiego
Konferencja Episkopatu Polski
Kościół katolicki w PRL
analiza prozopograficzna
wykształcenie i formacja intelektualna
doświadczenie paster-skie – pokolenie sakry biskupiej (urzędu wyższego przełożonego zakonnego)
udział w obradach soborowych
aktywność w obradach soborowych
Polish conciliar fathers
Catholic bishops
Polish bishops’ conference
Catholich Church in PPR
prosopographical analysis
education and intellectual formation
participation in conciliar debates
Opis:
Wśród polskich ojców soborowych – uczestników Soboru Watykańskiego II – wyodrębniono trzy kategorie związane ze sprawowanymi godnościami, urzędami oraz święceniami (biskupi ordynariusze; biskupi sufragani i rezydujący w Rzymie; wyżsi przełożeni zakonni). Analiza prozopograficzna całej zbiorowości przeprowadzona została w oparciu o cztery cechy służące opisowi: wykształcenia i formacji intelektualnej; doświadczenia pasterskiego – pokolenie sakry biskupiej (urzędu wyższego przełożonego zakonnego); udziału w obradach soborowych; aktywności w obradach soborowych. Badania pozwalają na sformułowanie następujących wniosków końcowych: 1) zdecydowana większość posiadała co najmniej stopień doktora, przy czym lepsze wykształcenie (stopień doktora habilitowanego oraz tytuły profesorskie), było udziałem przede wszystkim biskupów ordynariuszy; 2) ponad 25% polskich ojców soborowych studiowało na uczelniach rzymskich, a blisko 75% posiadało dyplomy uczelni polskich (najczęściej wybierano Katolicki Uniwersytet Lubelski); 3) wśród biskupów ordynariuszy dominowało pokolenie sakry (urzędu wyższego przełożonego zakonnego) 1946-1955, natomiast wśród biskupów i rezydujących w Rzymie pokolenie 1956-1965, a więc hierarchów młodych, często tylko z kilkuletnim doświadczeniem posługi biskupiej; 4) we wszystkich czterech sesjach Soboru Watykańskiego II uczestniczyło tylko 10 spośród wszystkich polskich biskupów; 5) w I sesji soborowej dominowali liczebnie biskupi ordynariusze, w trzech kolejnych biskupi sufragani i rezydujący w Rzymie; 6) najczęściej wystąpienia publiczne w auli soborowej wygłaszali biskupi ordynariusze – prawie 75% wszystkich przemówień polskich ojców soborowych, szczególną rolę spośród nich odegrali Pry-mas Polski kardynał Stefan Wyszyński oraz arcybiskup krakowski Karol Wojtyła; 7) odmiennie niż w przypadku wystąpień publicznych, większość animadversiones (pisemne uwagi), składali przede wszystkim biskupi sufragani i rezydujący w Rzymie (ponad 56%); 8) polscy ojcowie soborowi stanowili największą delegację spośród episkopatów krajów Europy Środkowo-Wschodniej, często pełnili rolę przedstawicie-li Kościoła milczenia zza „żelaznej kurtyny”, a ich udział w pracach Soboru Watykańskiego II miał znaczący wpływ na finalny kształt dokumentów soborowych.
Three categories of Polish conciliar fathers – participants of the Second Vatican Council – have been set apart. These categories have to do with their dignities, offices and ordinations (ordinaries, suffragan bishops and residents in Rome, higher superiors in orders). Prosopographical analysis of these people was carried out on the basis of 4 factors: education, intellectual formation, pastoral experience, participation in conciliar debates. Following conclusions have been drawn: 1) Vast majority had a doctoral degree. Mostly ordinaries had habilitation and profes-sorship. 2) Over 25% of Polish conciliar fathers studied at Roman universities and almost 75% had degrees from Polish universities. 3) Among the ordinaries the genera-tion of the office of a higher order’s superior – 1946-1955. Among bishops and resi-dents in Rome dominated the 1956-1965 generation, i.e. the hierarchy of the young. 4) In all four sessions of the Council only 10 bishops took part. 5) In the first session ordinaries were a majority. In the following sessions suffragan bishops and residents in Rome were a majority. 6) Public speeches were held mostly by ordinaries (75% of all speeches by Polish bishops). A special role was played by the president of Polish bishops’ conference – cardinal Stefan Wyszyński and Cracow’s archbishop Karol Wojtyła. 7) Different than in the case of public speeches, most animadver-siones (written remarks) were submitted by suffragan bishops and residents in Rome (over 56%). 8) Polish conciliar fathers were the most numerous delegation among bishops’ conferences from Middle-Eastern Europe. They were representatives of the silent Church behind the Iron Curtain. Their participation in the works of the Council had a decisive impact on the final documents of the Council.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2019, 132; 269-315
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Flexibility and variability of motivating employees and managers in Slovakia and Poland
Elastyczność i zmienność motywowania pracowników i menedżerów na Słowacji i w Polsce
Autorzy:
Blaskova, M.
Blasko, R.
Rosak-Szyrocka, J.
Ulewicz, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/404732.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Częstochowska
Tematy:
flexibility
motivation
motivating
sociological survey
age
education
gender
elastyczność
motywacja
motywowanie
badanie socjologiczne
wiek
wykształcenie
płeć
Opis:
Paper deals with the motivation and motivating the individuals. It focuses on the investigation of flexibility which is the basis of effective influencing motivation and results in exploring various aspects of managing and motivating people, i.e. gender, age, education, and work experience. The methodological part is devoted to the presenting the most important results of questioning conducted in Polish and Slovak organisations that examined the motivation and process of managing the individuals’ motivation. The opinions of 1,946 Slovak and 1,736 Polish respondents show the motivation differs significantly according to the most studied aspects. Results confirm the need to pay attention to the sufficiently flexible and differentiated way of managing and motivating employees and managers.
Niniejszy artykuł dotyczy motywacji i motywowania jednostek. Skupia się on na badaniu elastyczności, która jest podstawą skutecznie wpływającej motywacji i skutkuje badaniem różnych aspektów zarządzania i motywowania ludzi, tj. płeć, wiek, wykształcenie i doświadczenie zawodowe. Część metodologiczna poświęcona jest prezentacji najważniejszych wyników badań prowadzonych w polskich i słowackich organizacjach, dotyczących motywacji i procesu zarządzania motywacją osób. Opinie 1.946 słowackich i 1.736 polskich respondentów pokazują, że motywacja różni się znacznie w zależności od najczęściej badanych aspektów. Wyniki potwierdzają potrzebę zwrócenia uwagi na wystarczająco elastyczny i zróżnicowany sposób zarządzania i motywowania pracowników i menedżerów.
Źródło:
Polish Journal of Management Studies; 2017, 15, 1; 26-36
2081-7452
Pojawia się w:
Polish Journal of Management Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Procesy przemian w gospodarstwach rolnych województwa kujawsko-pomorskiego
Processes of changes agricultural farms of Kujawy and Pomorze Province
Autorzy:
Bojar, W.
Dzieża, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11216520.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
rolnictwo
gospodarstwa rolne
zmiany zasobnosci
zasoby
produkcja rolna
dzialalnosc rolnicza
rozwoj gospodarstwa
rolnicy
wiek czlowieka
wyksztalcenie
maszyny rolnicze
powierzchnia gospodarstw
woj.kujawsko-pomorskie
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura; 2008, 63, 1; 110-117
0365-1118
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykształcenie rolników a sytuacja ekonomiczna gospodarstw posiadających alternatywne dochody
Farmers’ education and the economic situation of farms having alternative incomes
Autorzy:
Borawski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/572571.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
rolnictwo
rolnicy
wyksztalcenie
wiek
plec
gospodarstwa rolne
powierzchnia gospodarstw
sytuacja ekonomiczna
efektywnosc ekonomiczna
alternatywne zrodla dochodow
Opis:
W pracy badano wykształcenie właścicieli gospodarstw posiadających alternatywne źródła dochodów. Gospodarstwa prowadzone przez rolników z wykształceniem wyższym były najbardziej efektywne. Ponadto w gospodarstwach tych odnotowano największą powierzchnię użytków rolnych. Badania przeprowadzono w 39 gospodarstwach zajmujących się chowem strusi, danieli i kóz z terenu województwa warmińsko-mazurskiego. Najniższą efektywność ekonomiczną osiągnęły gospodarstwa prowadzone przez rolników posiadających wykształcenie podstawowe. Badania dotyczyły sytuacji ekonomicznej gospodarstw w roku 2008.
The education of farmers having alternative income sources was investigated. Farms run by farmers having the highest education were the most effective. Moreover, the largest farm area was found in these farms. The lowest economic efficiency was achieved by farms run by farmers having primary education. The survey was carried out in 39 farms with ostrich, fallow deers and goats’ production from Warmia and Mazury and Podlasie voivodeships. The survey concerned the economic situation of farms in 2008.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Problemy Rolnictwa Światowego; 2010, 10(25), 2
2081-6960
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Problemy Rolnictwa Światowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasoby czynników produkcji a wskaźniki ekonomiczne gospodarstw rolnych w regionie Podkarpacia
Production factor resources and development of farms in Podkarpacie region
Autorzy:
Borecka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/78651.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
Podkarpacie
gospodarstwa rolne
struktura obszarowa
kierunki produkcji
czynniki produkcji
efektywnosc ekonomiczna
wskazniki ekonomiczne
struktura ludnosci
wyksztalcenie
rolnicy
Opis:
This paper discusses the efficiency of using production factor resources in 115 individual farms oriented towards production of live pigs, milk and market lambs and located in south-eastern Poland. The potential and structure of production factors was analysed in farms with different production profiles. The economic efficiency of the production resources used during the production process was calculated.
Źródło:
Folia Pomeranae Universitatis Technologiae Stetinensis. Oeconomica; 2010, 58
2081-0644
Pojawia się w:
Folia Pomeranae Universitatis Technologiae Stetinensis. Oeconomica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE ECONOMETRIC MODELING OF HIGHER EDUCATION SYSTEM IN THE MODERN LABOR MARKET
EKONOMETRYCZNE MODELOWANIE SZKOLNICTWA WYŻSZEGO NA TLE WSPÓŁCZESNEGO RYNKU PRACY
ЭКОНОМЕТРИЧЕСКОЕ МОДЕЛИРОВАНИЕ СИСТЕМЫ ВЫСШЕГО ОБРАЗОВАНИЯ В УСЛОВИЯХ СОВРЕМЕННОГО РЫНКА ТРУДА
Autorzy:
Bredyuk, Vladimir
Joshi, Olena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/576700.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Międzynarodowy Instytut Innowacji Nauka – Edukacja – Rozwój w Warszawie
Tematy:
human capital, higher education, higher education system, econometric methods and models, linear regression, simultaneous equation system model, economic and mathematical analysis, forecasting
kapitał ludzki, wykształcenie wyższe, system szkolnictwa wyższego, metody i modele ekonometryczne, regresja liniowa, jednoczesne równania modelowe systemu, analiza ekonomiczna i matematyczna, prognozowanie
forecastingчеловеческий капитал, высшее образование, система высшего образования, эконометрические методы и модели, линейная регрессия, симультативные модели, экономико-математический анализ, прогнозирование
Opis:
W artykule przedstawiono kluczowe kwestie problematyki teoretycznych i praktycznych wyników badań dotyczących systemu szkolnictwa wyższego na Ukrainie. Przeprowadzone badania oparto na wykorzystaniu metod ekonometrycznych i statystycznych, jak również opublikowanych danych dostępnych w oficjalnych statystykach. Poza tym w artykule opisano podstawowe wewnętrzne i zewnętrzne determinanty kształtujące system szkolnictwa wyższego. Przedstawiono koncepcję oddziaływania tych czynników na funkcjonowanie systemu szkolnictwa wyższego funkcjonującego na Ukrainie. Scharakteryzowano szereg modeli ekonometrycznych, które opisują proces funkcjonowania systemu szkolnictwa wyższego jako całości, a także poszczególnych składników tj. procesów rekrutacyjnych i dyplomowych studentów. Na podstawie dostępnych danych statystycznych przedstawiono koncepcję ekonometrycznego modelu popytu na usługi szkolnictwa wyższego.
The article shows the main theoretical and practical results of the research of higher education system in Ukraine, which are based on the use of econometric methods and systematic approach as well as available official statistics. The basic factors of internal and external environment of the higher education system are considered and distinguished. The conceptual scheme of interaction of these factors in the operation of the higher education system of Ukraine has been offered. A number of econometric models, which describes the process of functioning of the higher education system as a whole, and also individual components of the processes i.e.recruitment and graduation of students has been proposed. On the basis of available statistical information, an econometric model of demand for higher education services has been built.
В статье представлены основные теоретические и практические результатов исследования системы высшего образования Украины, которое базируется на использовании эконометрических методов и системного подхода, а также доступной официальной статистической информации. Рассмотрены и выделены основные факторы внутренней и внешней среды системы высшего образования. Предложено концептуальную схему взаимодействия этих факторов в процессе функционирования системы высшего образования Украины. Предложено ряд эконометрических моделей, описывающих как процесс функционирования системы высшего образования в целом, так и отдельных составляющих процессов – набор (вход) и выпуск (выход). На основе доступной статистической информации построена эконометрическая модель спроса на услуги высшего образования.
Źródło:
International Journal of New Economics and Social Sciences; 2017, 5(1); 29-43
2450-2146
2451-1064
Pojawia się w:
International Journal of New Economics and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Функциональная неграмотность как новая форма цивилизационного риска
Analfabetyzm funkcjonalny jako nowa forma ryzyka cywilizacyjnego
Functional illiteracy as a new form of civilization risk
Autorzy:
Bubnova, Irina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2197205.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
analfabetyzm funkcjonalny
globalizacja
typ człowieka
charakterystyki osobowości
wykształcenie
model człowieka przyszłości
zderzenie cywilizacji
functional illiteracy
globalisation
type of personality
personal traits
education
a model of future man
civilisations’ clash
Opis:
Artykuł poświęcony jest problemowi analfabetyzmowi funkcjonalnemu, będącemu całkowicie nową formą ryzyka cywilizacyjnego. Rozpatrywany jest związek danej charakterystyki współczesnej osobowości jako nowego rodzaju człowieka, kształtowanego dziś przez społeczeństwo i system edukacji, z procesem globalizacji, pod którego wpływem dokonała się całkowita transformacja klasycznej szkoły rosyjskiej. Analizowane są podobieństwa między niektórymi cechami człowieka, w tym także analfabetyzm funkcjonalny, jako typowe cechy statystycznego reprezentanta młodego pokolenia i modelem osobowości przyszłości opisanej w pracach B. Russella. Przytaczane są dane badania eksperymentalnego potwierdzające, że zaplanowane w połowie XX wieku typy osobowości w chwili obecnej stają się rzeczywistością, a formowane dziś charakterystyki psychologiczne są typowymi czechami proli opisanych w słynnej powieści G. Orwella. Wysuwane są argumenty podtrzymujące punkt widzenia, że istnieje ścisły związek między aktywnie przenikającym w społeczeństwo rosyjskie modelem człowieka i koncepcją zderzenia cywilizacji, zaproponowanej przez S. Huntingtona.
This article discusses the problem of functional illiteracy as a new form of civilisation risk. A new type of human being with specific personality characteristics, shaped by society and the education system, is considered in relation to the globalisation process under the influence of which the total transformation of the classical Russian school has taken place. Similarities between the functional illiteracy of the modern young generation and the model of the future man described in Bertrand Russell’s works are discussed. The research shows that the personality characteristics suggested in the 20th century are becoming a reality. The author draws an analogy between the distinguishing features of a human being belonging to the future, which are regarded as the basic ones in a modern society, and the main needs and interests of proles described by George Orwell in his famous novel. The author advances the argument that there is a close relationship between the model of a human being that is penetrating Russian society and the concept of a clash of civilisations as discussed by Samuel Huntington.
Źródło:
Językoznawstwo; 2019, 13; 27-36
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:
Językoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura samopoznania a kryzys nowoczesności
The culture of self-consciousness and the crisis of modernity
Autorzy:
Bytniewski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/413168.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
asynchroniczność
kultura samopoznania
wykształcenie
wiedza
temporalizacja
asynchronicity
culture of self-consciousness
education
knowledge
temporalization
Opis:
Czasowe zróżnicowanie kultury jest czymś, czego istoty ludzkie, jako byty realne, nie mogą uniknąć. Wydaje się więc, że analiza tej rozmaitości, jaką jest kultura w swym zróżnicowaniu czasowym, wyodrębnienie typów i form temporalizacji kultury, jest zagadnieniem funda¬mentalnym. „Długie trwanie”, albo bycie „efemerydą”, bycie „współczesnym” lub nie oraz inne określenia rodzajów temporalizacji kultury są bowiem kategoriami wyrażającymi zarówno sposoby bycia indywiduów i zbiorowości ludzkich, jak i rozmaite formy świadomości uczasowienia owego bycia. „Kultura samopoznania” – szczególnie wrażliwy na czas „teren” formowania się owej świadomości – w jej nowoczesnej postaci stanowi wyzwanie dla spójności ludzkiego bycia w świecie. Wykształcenie bowiem, jako zespół intelektualnych środków opanowywania tej rozmaitości, nowoczesność sama stawia pod znakiem zapytania. Bycie sobą w nowoczesności staje się problematyczne tak, jak i wiedza o sobie samym i to w sposób przedtem nieznany. Być może więc żyjemy w epoce paradoksalnej przez to, że czyniąc nas samych podmiotem wiedzy w coraz większym stopniu ogranicza nam ona dostęp do wiedzy o sobie samym
Human beings are real entities and as such, they cannot avoid temporal diversity within culture. Thus, it seems that the analysis of a subject as diverse as the temporally varied culture, as well as the identification of types and forms of culture temporalization are of fundamental importance. ‘Long-lasting’ or being ‘ephemeral’, ‘modern’ or otherwise, as well as other expressions denoting the types of culture temporalization – these categories communicate both the model of being of individuals and communities, as well as various forms of temporalizing such being. ‘The culture of self-consciousness’, which is a particularly time-sensitive ‘area’ of formation of such awareness, in its modern form poses a challenge for the cohesion of human being within the world. Education, as a set of intellectual means of managing such variety, is questioned by the modernity itself. Being oneself in modernity is rendered problematic and so is the knowledge of oneself, which occurs in a manner previously unknown. Perhaps, therefore, we are living in the age of paradox, as by making ourselves the subject of knowledge, it progressively limits our access to knowledge about ourselves,
Źródło:
Przegląd Socjologiczny; 2008, 57, 3; 79-99
0033-2356
Pojawia się w:
Przegląd Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyczyny bezdomności, próby polepszenia swojej sytuacji i nadzieje na przyszłość – analiza indywidualnych wywiadów pogłębionych bezdomnych mężczyzn z wyższym wykształceniem
Autorzy:
Chotkowska,, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/952212.pdf
Data publikacji:
2020-04-23
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
bezdomność
przyczyny bezdomności
wyższe wykształcenie
Opis:
Celem prezentowanego artykułu jest analiza przyczyn bezdomności oraz podejmowanych prób zmiany swojej sytuacji wśród osób bezdomnych z wyższym wykształceniem. Utrata domu wśród ludzi z ukończonymi studiami nie jest częstym tematem badań i refleksji. W społeczeństwie osoba bezdomna kojarzy się raczej z osobą niewykształconą. Aby dokonać przeglądu przyczyn, sytuacji ogólnej oraz podejmowanych działań ku wyjściu z bezdomności zrealizowano pięć indywidualnych wywiadów pogłębionych z bezdomnymi mężczyznami z terenu Mazowsza. Wszyscy respondenci ukończyli studia wyższe. Wśród osób badanych główne przyczyny bezdomności to uzależnienia i konflikty w małżeństwie. Respondenci przyznają, że trudno im polepszyć swoją sytuację, szczególnie w kwestii podniesienia kwalifikacji zawodowych. Mają wyższe wykształcenie, więc w większości zastanawiają się, jakie działania jeszcze mogliby podjąć. Zrealizowane badania pokazują, że wychodzenie z bezdomności, nawet po ukończeniu wyższej uczelni, nie jest proste. Brakuje skutecznego systemu pomocy osobom bezdomnym w tej grupie osób – proponuje im się prace lub kursy i szkolenia zdecydowanie nieodpowiadające ich możliwościom i wykształceniu.
Źródło:
Praca Socjalna; 2020, 35(1); 71-83
0860-3480
Pojawia się w:
Praca Socjalna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies