Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "wychowanie," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 3602
Tytuł:
Топонимика как средство патриотического воспитания: украиноведческий аспект
Toponymics as a means of patriotic education: Ukrainian aspects
Autorzy:
Мафтин, Лариса
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/901787.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Gdańska Wyższa Szkoła Humanistyczna
Tematy:
edukacja
studia ukraińskie
patriotyzm
toponimy
wychowanie
education
Ukrainian studies
patriotism
toponyms
upbringing
образование
украиновединие
патриотизм
топонимы
воспитание
Opis:
The article is devoted to the problem of upbringing of the younger generation in the spirit of patriotism. The urgency of this problem is due to the processes of renewal of Ukrainian society, its national revival, consolidation in conditions of external military aggression. Ethnic and geographical names are original monuments of an epoch and place of the origin, each toponym keeps in itself information about features of culture, spiritual and material life of the people. Knowledge of geographical toponymy influences the formation of patriotic consciousness, arming with appropriate arguments in certain ideological discussions. A comprehensive study of toponyms provides an opportunity to obtain additional information for clarifying the current issues of Ukrainian science: the origins of the ancestral homeland, the origin of the name, the question of the autochthonousness of the Ukrainian population in the border regions of Ukraine, etc.
Źródło:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość; 2017, Tom 14; 267-278
1731-8440
Pojawia się w:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Семья и идентичность
Family and Identity
Rodzina i tożsamość
Autorzy:
Peteva, Valentina
Vylova, Elizabeta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141711.pdf
Data publikacji:
2021-07-09
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
family
identity
education
rodzina
tożsamość
wychowanie
Opis:
Темы Семьи и Идентичности ‐ среди наиболее комментируемых в социальной работе и психотерапии. Многие и различные авторы работают над этой темой, проводя углубленные исследования и делая выводы, или просто рассказывая о своих размышлениях и наблюдениях. Это также одни из первых тем, рассматриваемых специалистами, работающими в социальной сфере в процессе личного опыта.
Tematy rodzina i tożsamość należą do najczęściej poruszanych w aspekcie pracy socjalnej i psychoterapii. Wielu różnych autorów podejmuje ten temat, prowadzone są dogłębne badania, pojawiają się wnioski, czasami autorzy dzielą się swoimiprzemyśleniami i obserwacjami. Jest to również jeden z głównych tematów poruszanych przez specjalistów pracujących w sektorze społecznym, którzy analizują zagadnienie z perspektywy praktyków.
Topics family and identity are among the most frequently discussed in the context of social work and psychotherapy. Many different authors take this subject, conducted in‐depth research, there are applications, sometimes the authors share theirthoughts and observations. It is also one of the main topics addressed by the professionals working in the social sector who analyze the issue from the perspective of practitioners.
Źródło:
Student Niepełnosprawny. Szkice i rozprawy; 2012, 12(5); 33-37
1689-6416
Pojawia się w:
Student Niepełnosprawny. Szkice i rozprawy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Духовно-нравственное воспитание молодежи в педагогике русского зарубежья (1 пол. ХХ в.)
The Spiritual and Moral Upbringing of Youth in the Philosophical and Pedagogical Legacy of the Russian Emigration (1st half of the XX century)
Duchowe i moralne wychowanie młodzieży w pedagogice emigracji rosyjskiej (1 poł. XX w.)
Autorzy:
Сахаров, Василий
Сахарова, Людмила
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420261.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
духовно-нравственное воспитание
нравственные чувства
молодежь
педагогика Русского Зарубежья
spiritual and moral upbringing
moral feelings
youth
pedagogy of Russian emigration
duchowo-moralne wychowanie
moralne uczucia
młodzież
pedagogika emigracji rosyjskiej
Opis:
Цель данной статьи - проанализировать концептуальные идеи организации духовно-нравственного воспитания детей в философско-педагогическом наследии Русского зарубежья 1 пол. ХХ в. На основании анализа архивных данных, первоисточников и литературы по проблеме статьи, авторы раскрывают понятие духовно-нравственного воспитания и его эмоционально-ценностные аспекты. Исследование проблем образования и развития педагогической теории и практики Российского зарубежья позволит включить в исторический контекст культуры и педагогики России незаслуженно забытые пути решения проблем духовно-нравственного и патриотического воспитания молодежи, сделать достоянием педагогики целый пласт идей и концепций, отражавших как общечеловеческие, так и духовные, и национальные ценности.
The aim of this article is to analyse the conceptual ideas concerned with the organization of spiritual and moral upbringing of children in the philosophical and pedagogical legacy of Russian emigration (1st half of the 20th century). Based on the analysis of archival data, primary sources and literature on the topic of the article, the authors shows the concept of spiritual and moral upbringing and its emotional and value aspects. The research of problems of education, the development of pedagogical theory and practice of the Russian emigration will add to the historical context of culture and pedagogy of Russia, unjustly forgotten ways of solving problems of spiritual and moral education, and patriotic upbringing of youth. It will also make public pedagogical ideas and concepts, which reflect spiritual and national values.
Celem tego artykułu jest analiza koncepcyjnych pomysłów organizacji duchowego i moralnego wychowania dzieci w filozoficzno-pedagogicznym dziedzictwie emigracji rosyjskiej (1 poł. XX w.) Na podstawie analizy danych archiwalnych i literatury w sprawie artykułu, autorzy ujawniają pojęcie duchowego i moralnego wychowania i jego emocjonalnie-wartość aspekty. Badanie problemów edukacji i rozwoju pedagogicznej teorii i praktyki emigracji rosyjskiej pozwoli włączyć się w historyczny kontekst kultury i pedagogiki Rosji niezasłużenie zapomniane sposoby rozwiązania problemów duchowo-moralnego wychowania młodzieży, zrobić publiczną pedagogiki cały rezerwuar idei i koncepcji, zawierający duchowe i narodowe wartości.
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 107-111
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Взгляд российских православных педагогов на методы воспитания согласно педагогической системе Иоганна Фридриха Гербарта
The Attitude of Russian Orthodox Educationists to Educational Methods Based on the Pedagogical System of Johann Friedrich Herbart
Pogląd prawosławnych rosyjskich pedagogów na metody wychowawcze według systemu pedagogicznego johanna friedricha herbarta
Autorzy:
Bojcheniuk, Jurij
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496086.pdf
Data publikacji:
2016-09-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
rosyjscy prawosławni pedagodzy; religijne wychowanie dzieci;
dusza;
wiara ;
charakter;
wola;
nauczanie;
educational methods according to J. F. Herbart;
Russian Orthodox educationists;
religious education of children;
soul;
faith;
character;
will;
teaching;
Opis:
W artykule przedstawione zostały główne podstawy psychologiczne systemu wychowania dzieci według J.F. Herbarta, w których on zwraca szczególną uwagę na wychowanie charakteru dziecka w oparciu o zasady oraz potrzeby stopniowania (sześć stopni wychowania). Niektóre poglądy psychologiczne J.F. Herbarta są poddawane krytyce ze strony rosyjskich pedagogów prawosławnych. Chodzi przede wszystkim o pojęcie duszy nowonarodzonego dziecka (jako tabula rasa) oraz woli jako podlegającej wychowaniu i pragnieniu, które jakby nie istnieje niezależnie od odruchów duszy. Prawosławni pedagodzy również nie podzielają poglądu o pięciu kryteriach wychowania charakteru dziecka. A największy sprzeciw wywołuje u nich akceptowanie przez ludzi wierzących - niewierzących oraz przez sprawiedliwych - grzeszników. Opór prawosławnych pedagogów wobec stopniowania w procesie wychowania dzieci i innych twierdzeń pedagogicznych niemieckiego uczonego dotyczy w szczególności tego, iż uczucia religijne u dzieci trzeba kształcić w późniejszym okresie ich życia, i że te uczucia można przenosić z uczuć rodzinnych. Tak samo co do treści kształcenia religijnego i indywidualnej percepcji dziecka oni wyrażają odrębne zdanie, które wcale nie współbrzmi ze stanowiskiem niemieckiego pedagoga.
The article presents the main psychological foundations of the system of child education worked out by J. F. Herbart, who paid special attention to the development of a child’s character by applying five principles and recognizing the need for grading (six steps of education). Some of J. F. Herbart’s psychological views are criticized by Russian Orthodox educationists: his concept of the newborn child’s soul as a tabula rasa, the will being supposedly subject to education and the desire as not existing independently of the reflexes of the soul. Orthodox educationists, moreover, disagree with all the five principles of forming a child’s character. They most strongly object to the idea of conciliating believers and non-believers or the righteous and sinners. In relation to the steps of a child’s education and other pedagogical claims of the German scholar, Orthodox educationalists voice their objections particularly to the view that a child’s religious feelings should be developed at a later stage of life and that those feelings can be transferred from family feelings. Likewise, they disagree with the approach of the German educationist as to the content of religious education and express their critical comments on his views concerning a child’s individuality.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 3; 97-110
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
В.А. Сухомлинский: от сельской школы до глобальной гуманистической педагогики
Wasylij A. Suchomliński: od wiejskiej szkoły do globalnej pedagogiki humanistycznej
Autorzy:
Košel’, Vladimir
Nakonečnaâ, Mariâ
Papuča, Nikolaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034256.pdf
Data publikacji:
2021-12-21
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
humanizm
pedagogika
W.A. Suchomliński
wychowanie
humanistic approach
pedagogics
V.A. Sukhomlinskiy
education
Opis:
Педагогика В.А. Сухомлинского (1918–1970) представляет собой определенную систему. В.А. Сухомлинский работал в многих сельських школах, с 1948 года руководил Павлышской школой, был педагогом-новатором. Педагогическую позицию В.А. Сухомлинского характеризует прежде всего личностный подход к воспитанникам. Суть этого подхода отражает не только взаимообусловленность разнообразных воспитательных воздействий на каждого ребенка и направленность воспитательного процесса на формирование творческой личности, обладающей активной общественной позицией и высокой нравственной ответственностью, но и воспитание через коллектив и в коллективе, когда педагогическое воздействие на личность и коллектив осуществляется в одном приеме. Была создана уникальная, не имеющая мировых аналогов, „Школа для родителей”. В этой „Школе” не только читались лекции на различные темы, но и велись доверительные беседы, в ходе которых происходило взаимообогащение опытом обучения и воспитания детей. Таким образом, педагогика В.А. Сухомлинского поднимает проблему развития личности на глобально-гуманистический уровень, в котором соединяются непосредственные и опосредованные влияния на подрастающего человека.
Pedagogika Wasilija A. Suchomlińskiego (1918–1970) to określony system wychowania dzieci i młodzieży. W.A. Suchomliński pracował w wielu wiejskich szkołach, od 1948 r. kierował szkołą pawłyską, był nauczycielem-innowatorem. Postawa pedagogiczna W.A. Suchomlińskiego charakteryzuje się przede wszystkim osobistym podejściem do wychowanków. Istota tego podejścia odzwierciedla nie tylko współzależność różnych oddziaływań wychowawczych na każde dziecko i ukierunkowanie procesu wychowawczego na kształtowanie osobowości twórczej o aktywnej postawie społecznej i dużej odpowiedzialności moralnej, ale także wychowanie przez zespół i w zespole, kiedy pedagogiczny wpływ na jednostkę i zespół jest realizowany równocześnie. Świadome podejście W. A. Suchomlińskiego do zagadnień kształtowania osobowości człowieka oznacza przede wszystkim dostrzeganie potrzeby celowego tworzenia warunków wstępnych do jego wychowania. Zdaniem pedagoga proces pedagogiczny jest realizowany tylko wtedy, gdy oddziaływanie wychowawcze zaspokaja potrzeby dziecka w zakresie rozwoju fizycznego, emocjonalnego i umysłowego. Aby zagwarantować właściwy kierunek procesowi wychowania, konieczne jest stworzenie odpowiednich warunków do realizacji tej potrzeby. Warunki te obejmują zapewnienie normalnego rozwoju fizjologicznego i umysłowego dziecka, począwszy od chwili, gdy znajduje się ono jeszcze w łonie matki. Aby zapewnić dziecku podstawowe standardy życia, konieczne jest nie tylko zapoznanie rodziców z tymi normami, ale także wzbudzenie w nich chęci do ciągłego przestrzegania tych norm. Innymi słowy, zarówno systematyczna edukacja przyszłych rodziców, jak i celowa edukacja rodzinna są według W.A. Suchomlińskiego niezbędnymi warunkami wstępnymi w procesie wychowawczego oddziaływania na dziecko. Kierując się tym przekonaniem, nauczyciel organizuje kurs „Rodzina, małżeństwo, miłość, dzieci” dla uczniów szkół średnich. Dziesiątki lat przed oficjalnymi decyzjami o potrzebie powszechnej edukacji seksualnej i wychowania dyrektor szkoły w Pawłyszu przebudowuje program, wprowadzając przedmiot o kulturze w relacjach międzyludzkich. W.A. Suchomliński, uznając życzliwość, wzajemne zaufanie i czułość za czynniki warunkujące harmonijny rozwój sił wewnętrznych i możliwości dziecka, kontynuował tradycję wielkiego polskiego nauczyciela Janusza Korczaka. Jego stosunek do dzieci stał się dla nauczyciela z Pawłysza „testamentem na całe życie”. Pozostał wierny temu przymierzu do końca swoich dni. A prawdziwie ludzkie relacje między rodzicami postrzegał jako miłość. Małżeńską miłość definiował jako wysoce moralny trud tworzenia wzajemnego szczęścia, trud samokształcenia i wychowania dzieci. Z inicjatywy W.A. Suchomlińskiego powstała unikalna, nie mająca światowych analogii, „Szkoła dla Rodziców”. W tej „Szkole” nie tylko odbywały się wykłady na różne tematy, ale także odbywały się poufne rozmowy, podczas których wzajemnie wzbogacano się o doświadczenia związane z nauczaniem i wychowywaniem dzieci. Tak więc, pedagogika W.A. Suchomlińskiego rozważa problem rozwoju osobowego na globalnym poziomie humanistycznym, wskazując bezpośrednie i pośrednie wpływy oddziałujące na rozwijającego się człowieka.
Pedagogics of Vasiliy Alexandrovich Sukhomlinskiy (1918–1970) is a particular system of education. As a true innovator, Sukhomlinskiy worked in many rural schools, since 1948 he was a headmaster of secondary school in Pavlysh. His professional attitude can be characterized, in the first place, by personalized approach to his students. Essence of this approach reflects not only intersectionality of various educational influences affecting every child (as well as orientation of educational process on formation of a creative personality with active public stance and high moral responsibility) but also education via a collective and within a collective, when pedagogical influence on both personality and collective merges in single operational technique. He created unique “School for parents” without parallels anywhere else in the world. The School provided its students not just lectures on various topics but also confidential conversations for parents’ mutual enrichment in experience of educating and upbringing of their children. Thus Sukhomlinskiy’s pedagogics elevates the problem of personality development on a global humanistic level that brings together both direct and mediated influences on a growing human personality.
Źródło:
Zeszyty Wiejskie; 2021, 27; 87-101
1506-6541
Pojawia się w:
Zeszyty Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zygmunt Gilewicz (1880-1960) : działacz niepodległościowy, dr medycyny, oficer WP i AK, rektor AWF, działacz sportowy i PCK : w 60. rocznicę śmierci
Autorzy:
Welker, Lesław J.
Powiązania:
Powstaniec Warszawski 2020, nr 3(101), s. 77-84
Data publikacji:
2020
Tematy:
Gilewicz, Zygmunt (1880-1960)
Towarzystwo Wiedzy Wojskowej
Polski Czerwony Krzyż (PCK)
Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego (Warszawa)
I wojna światowa (1914-1918)
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
II wojna światowa (1939-1945)
Polskie Państwo Podziemne
Powstanie warszawskie (1944)
Lekarze
Lekarze wojskowi
Wychowanie fizyczne i kultura fizyczna w wojsku
Medycyna wojskowa
Artykuł z czasopisma kombatanckiego
Biografia
Opis:
Artykuł przedstawia biografię Zygmunta Gilewicza, lekarza i działacza sportowego. We wrześniu 1939 roku był szefem sanitarnym Zarządu Głównego Polskiego Czerwonego Krzyża w obronie Warszawy. W latach II wojny światowej był dyrektorem Wydziału Zdrowia Delegatury Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Kraj. W powstaniu warszawskim był lekarzem w szpitalach polowych Starego Miasta i Śródmieścia. Po wojnie był wykładowcą i rektorem Akademii Wychowania Fizycznego.
Bibliografia na stronach 83-84.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Życie sportowe w wypowiedziach uczestników konferencji zorganizowanej przez Państwowy Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego (17–19 grudnia 1929 r.)
The Social Dimension of Sports Depicted in the Statements of the Participants in the Conference Organized by the State Office of Physical Education and Military (17–19 December 1929)
Autorzy:
Litwiński, Robert
Napora, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33911355.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
sports life
history of sport
physical education
State Office of Physical Education and Military
Second Polish Republic
życie sportowe
historia sportu
wychowanie fizyczne
Państwowy Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego
II Rzeczpospolita
Opis:
Życie sportowe w Polsce międzywojennej obejmowało zarówno wychowanie fizyczne, jak i sport, a zatem aktywności, którymi bardzo szybko zainteresowało się Wojsko Polskie odrodzonej Rzeczypospolitej. Miały one bowiem służyć przede wszystkim podniesieniu sprawności fizycznej i stanu zdrowia społeczeństwa (zarówno kobiet, jak i mężczyzn), a tym samym wpływać na zwiększanie potencjału obronnego kraju. Nie była to jednak praktyka stosowana jedynie w Polsce, bo takie podejście ze strony czynników decyzyjnych było charakterystyczne dla wielu ówczesnych państw na świecie.Faktem jest, że przejęcie władzy przez Józefa Piłsudskiego umożliwiło wojsku zmonopolizowanie kierownictwa nad kwestiami związanymi z przygotowaniem społeczeństwa na wypadek wojny. Ta pełna kontrola wpłynęła również na zdynamizowanie prac w tym zakresie. Dominującą rolę odgrywał w tym aspekcie Państwowy Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego, który został utworzony w 1927 r. w celu kierowania powszechnym wychowaniem fizycznym i przysposobieniem wojskowym oraz sportem wojskowym. Po kilkunastu miesiącach funkcjonowania nowego systemu uznano, że należy pochylić się nad wprowadzonymi zmianami. Stały się one przewodnim tematem specjalnej konferencji odbywającej się w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, Sztabie Głównym i Komendzie Głównej Związku Strzeleckiego. Wnioski z niej płynące miały usprawnić istniejące rozwiązania w zakresie wychowania fizycznego, przysposobienia wojskowego i sportu.
The social dimension of sports in the interwar period included both physical education and competitive sport itself – activities which promptly were placed in the center of interest of the Polish Army of the reborn Polish Commonwealth, as they were to serve both improving athleticism and health of the society (both women and men), and at the same time increase the defense potential of the country. This strategy was implemented in multiple countries – such an approach of the heads of the states was characteristic for this period.It is a fact that Józef Pilsudski’s having seized control of the country allowed the military to monopolize the authority over issues concerned with preparing the society for potential war. Moreover, it influenced the dynamization of works in the area. The State Office of Physical Education and Military, created in 1927 to coordinate the common physical education and military preparation, was playing a major role in this aspect. After a dozen of months of functioning, it had been established that the introduced changes needed to be evaluated, which became a major topic at a special conference taking place in the Ministry of Internal Affairs, and The Headquarters of The Polish Riflemen's Association. The conclusions drawn at the conference were to introduce improvements to the current solutions in the areas of physical education, premilitary training and sports.
Źródło:
Res Historica; 2023, 55; 535-555
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie i wychowanie w rodzinach polskich w XIX i na początku XX wieku
Life and upbringing in polish families in XIX and at the beginning of XX century
Autorzy:
Jakubiak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564635.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
rodzina, wychowanie, dziecko, ujęcie historyczne – XIX/XX wiek
family, upbringing, child, historical conceptualization – XIX/XX century
Opis:
Refleksja nad rodziną zajmuje ważne miejsce we współczesnych naukach o wychowaniu. To wzrastające zainteresowanie problematyką rodziny na ich gruncie doprowadziło nawet do wyodrębnienia osobnej subdyscypliny – pedagogiki rodziny1. Rodzina jako „środowisko życia i wychowania” jest również przedmiotem refleksji historycznej, w szczególności dociekań naukowych na gruncie historii wychowania stanowiącej swoiste pogranicze nauk historycznych i pedagogicznych, zwłaszcza tej historii wychowania, która zorientowana jest na tzw. „społeczną historię wychowania”, czy „historię edukacji” znacznie rozszerzających dotychczasowe pole badawcze tej dyscypliny. Rodzina jest bowiem najstarszą formą życia społecznego, w konsekwencji zjawiskiem historycznym kształtowanym w życiu kolejnych pokoleń, któremu towarzyszyły także rozważania o jej znaczeniu, funkcjach i wewnętrznej strukturze. Szczególnie ważną rolę spełniała rodzina w dziejach Polski. Przez wieki decydowała o żywotności nie tylko rodzinnych tradycji, ale także o kształtowaniu oblicza całego narodu, jego mentalności i skali otwartości. W tekście tym podjęto stania w zakresie ukazania wyjątkowej roli rodziny jaką odegrała ona w XIX wieku i w początkach XX stulecia. Owe wyjątkowe znaczenie rodziny, „instytucji” domu rodzinnego, było konsekwencją przede wszystkim ówczesnej sytuacji politycznej, w jakiej znalazł się naród polski w okresie zaborów.
The thought about family is an important aspect of modern educational sciences. Increasing interest in problematics of family led to formation of individual subdiscipline- pedagogy of family. Family as „environment of life and upbringing” is also a subject of historical reflection, especially scientific discussion of history of upbringing, which is the borderland of historical and pedagogical sciences. The area of history of upbringing focused on „social history of upbringing” of „history of education” expand previous research area of this discipline. Family is the oldest form of social life, in consequence it is the historical phenomenon formed in the life of following generations, which was accompanied with discussion over its meaning, functions and inner structure. Family was especially important in history of Poland. For centuries it was a decisive aspect of continuation of traditions and formation of the appearance of whole nation, its mentality and openness. In this text the author tried to present a unique role of family in XIX and at the beginning of XX century. This unusual meaning of family as an “institution” was primarily a consequence of politic situation Poland was in during the time of annexation.
Źródło:
Kultura – Przemiany – Edukacja; 2017, 5; 77-92
2300-9888
2544-1205
Pojawia się w:
Kultura – Przemiany – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie chrześcijańskie w świetle celów i metod odpowiedzialnego wychowania
The Christian life in the light of the objectives and methods of responsible education.
Autorzy:
Mrózek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448109.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
odpowiedzialność
chrześcijańskie wychowanie
edukacja
cel
metoda
godność
wartość
życie
responsibility
christian upbringing
education
purpose
method
dignity
value
life
Opis:
The paper attempt to discuss the goals and methods that should characterize the Christian and responsible upbringing. The main educational task is to help the pupil to discover, understand and respect values related to certain aspects of his life. Responsible education is a holistic look at the whole person, who should learn to not only think, but also to love and work. Positive motivation, language, communication and educational content, referring to the experience and aspirations of pupils, exposing threats, which is a graduate, capturing the illusion of „easy happiness” are just some of them. All this allows us to appreciate the value and dignity of the human person who, for unknown reasons, tend to decline throughout the educational process.
Podstawowym wychowawczym zadaniem jest takie pomaganie wychowankowi, by w swoim postępowaniu odkrył, zrozumiał i respektował te wartości, które odnosić się będą do poszczególnych sfer jego życia. Uczyć człowieka myśleć, kochać i pracować oznacza nie tylko formować jego określoną sylwetkę i osobowość, ale także urzeczywistniać model społecznego funkcjonowania. Kompetentny wychowawca musi więc w taki sposób oddziaływać na wychowanka, by miał on możliwość i szansę odnalezienia coraz to nowszych wartości i kształtowania w sobie coraz to bogatszego człowieczeństwa. Odpowiedzialny wychowawca powinien wskazywać wychowankom optymalną drogę życia i być świadomy, że wyznaczone cele można osiągnąć za pomocą różnych metod. Motywacja pozytywna, język przekazu treści wychowawczych (odwołujący się do doświadczenia i aspiracji podopiecznych), demaskowanie zagrożeń, którym ulega wychowanek, wyłapywanie iluzji „łatwego szczęścia” to tylko niektóre z nich. Wszystko to pozwala docenić wartość życia i godność osoby ludzkiej, które z niewiadomych powodów zdają się zanikać w całym procesie wychowawczym.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2015, 2(13); 185-199
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 3602

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies