Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "współczesny teatr" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
Błoński o Swinarskim: od Wyzwolenia do uwolnienia
Autorzy:
Niziołek, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/639189.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Błoński Jan, Swinarski Konrad, polski teatr współczesny, Teatr Stary
Opis:
Błoński on Swinarski. From Liberation to releaseJan Błoński had the opportunity to co-operate with Konrad Swinarski by working as a literary director of the Old Theatre in the 1960s and 70s. He repeatedly expressed his fascination with the artist, but he did not dedicate him any separate text. However, he spoke about it many times, both in interviews and in various commemorative texts. The author of the text analyses the various strategies of these statements: first of all love discourse within which Swinarski-artist in the process of creating functions as an object of fascination described in hot emotional tone. He shows how emotions allow Błoński avoid or even obscure the political theatre of Swinarski. He also puts the thesis that the reading of Błoński’s comments being full of doubt, misleading clues and vivid emotions allow you to re-start a discussion about Konrad Swinarski’s theatre.
Źródło:
Wielogłos; 2014, 4(22)
2084-395X
Pojawia się w:
Wielogłos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teatr jako medium doświadczania śmierci na przykładzie wybranych dramatów Hanocha Levina
Theatre as a medium of experiencing death on the example of selected plays by Hanoch Levin
Autorzy:
Świąder-Puchowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365020.pdf
Data publikacji:
2019-12-20
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
teatr współczesny
dramat współczesny
Hanoch Levin
śmierć
umieranie
Opis:
W artykule zaprezentowano w syntetycznym ujęciu tematy śmierci i umierania w twórczości izraelskiego dramatopisarza Hanocha Levina, którego utwory koncentrują się na nich w mniejszym lub większym stopniu. Przedstawiono źródła obsesyjnego skupienia autora na tej tematyce (w tym śmierć ojca i osobiste doświadczenie wojny), jak i wybrane przykłady jej realizacji, ze szczególnym uwzględnieniem dramatu Requiem.
The article presents the topics of death and dying in the works of the Israeli playwright Hanoch Levin, which are focused on them more or less. The text presents sources of the author's obsessive focus on this subject (including the death of his father and personal experience of war), as well as selected examples of its implementation, with particular emphasis on the drama Requiem.
Źródło:
Media Biznes Kultura; 2019, 2(7); 191-201
2451-1986
2544-2554
Pojawia się w:
Media Biznes Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niemiecki skansen w teatrze polskim?
German museum in Polish theatre?
Autorzy:
Leyko, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/968538.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
contemporary Polish drama/theatre
contemporary German drama/theatre
transculturality
współczesny dramat/teatr polski
współczesny dramat/teatr niemiecki
sieć kulturowych powiązań
Opis:
Artykuł dotyczy wpływów teatru niemieckiego na teatr polski w ostatnim ćwierćwieczu. Dla opisania tego zjawiska posłużono się koncepcją sieci kulturowych Wolfganga Welscha. Pozwala ona uchwycić różne zjawiska mające udział w przepływach i wymianach między kulturami. Zastosowanie tej koncepcji do badania relacji między teatrem polskim i niemieckim pozwoliło uwzględnić zarówno przepływ technik dramatopisarskich, estetyk i praktyk teatralnych, jak i własnych doświadczeń polskich twórców. W tym świetle czerpanie przez naszych dramatopisarzy i reżyserów z osiągnięć ich niemieckich kolegów nie powinno być postrzegane jako mechaniczne naśladownictwo, lecz jako jedna z nici w sieci interkulturowych powiązań.
The paper concerns the influence of German drama and theatre on the theatre work in Poland after 1989. It is an attempt to capture the mechanism of this phenomenon and to test theoretical tools to describe and interpret it. Wolfgang Welsch’s concept of transculturality (1992) has been employed, with its assumption that homogeneity is a constitutive feature of neither the contemporary multicultural societies nor contemporary cultures any longer, and that the former formula of the whole has been replaced by the formula of differentiation. Taking into consideration Welsch’s thesis that contemporary cultures are characterised by blending and mutual permeation, selected examples were presented to illustrate the impact of German drama-theatre practice on Polish theatre: the dynamic development of the young drama, the ways of understanding national drama and the emergence of political theatre as a new phenomenon in the Polish tradition.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2015, 08; 231-239
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nażywość czy nowa nażywość. Obecność a niecielesność we współczesnym teatrze
Autorzy:
Pogonowicz, Judyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057159.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
współczesny teatr
nowe media
teatr postdramatyczny
nowa nażywość
immersja
contemporary theatre
new media
post-dramatic theatre
new liveliness
immersion
Opis:
W artykule podsumowuję sposoby definiowania teatru oraz mediów. Pokazuję różnorodność w definiowaniu i wyznaczaniu granic teatru. Omawiam skrótowo rozwój mediów i nowych technologii. Łączę skutki rozwoju mediów wraz ze zmianami w teatrze. Udowadniam, że nażywość ciała aktora i widza nie są koniecznymi warunkami do powstania spektaklu.
In the article I summarize ways of defining theatre and media. I present the diversity in defining and setting the boundaries of the theatre. I briefly discuss the development of media and new technologies. Moreover, I combine the effects of media development with changes in theatre. To sum up I prove that the presence of the actor’s and the viewer’s body is not a condition for the production of a performance.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2021, 13, 1; 95-102
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poetyka współczesnego teatru faktu – Rozmowy z katem oraz Golgota wrocławska jako znaczące realizacje gatunku
Autorzy:
Fabisiak, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624425.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
teatr współczesny
teatr faktu
poetyka teatru
rozmowy z katem
Golgota wrocławska
Opis:
The Poetics of Contemporary Non-fiction Theatre – Conversations with an Executioner and Wrocław Via Dolorosa as Significant Representations of the Genre   The aim of the article is to examine the specificity of theatrical performances based on historical documents and carried out as part of a Television Theatre.The author of the paper observes the described phenomenon from a broad perspective and ponders on current and past characteristics of a nonfiction theatre. She endeavours to bring the reader close to the origins of a TV Non-fiction Theatre and to the idea of this enterprise. The first part of the article focuses on the historical development of a theatrical genre, which is a documentary drama (docudrama). A special attention is drawn to its links with a political theatre, for instance to Piscator’s and Brecht’s artistic activities.The discussion about a contemporary phenomenon of the Non-Fiction Theatre is based on the description of the two selected stage performances – Conversations with an Executioner and Wrocław Via Dolorosa. Similarly to many other spectacles of this genre these plays rediscover the Stalin era. The action of the spectacles takes place in Poland at the end of the 1940s and their protagonists are people persecuted during that system. Conversations with an Executioner directedby Maciej Englert (the premiere was in 2007) is the adaptation of a widely known Kazimierz Moczarski’s book under the same title. Wrocław Via Dolorosa written by Piotr Kokociński and Krzysztof Szwagrzyk, and directed by Jan Komasa (the premiere: 2008) recounts the story of a ruthless investigation and a fabricated process that took place in Wrocław. The ruminations on both these stage performances lead to the conclusion that a theatrical reconstruction of true events may currently play key roles. The critics draw the attention to the fact that both the spectacles have not only educational and documentary dimensions. They, first and foremost, revive the interest in the most recent history provoking the debates over stalinism. By showing an individual drama they make the viewer identify with historical characters and therefore the very history appears closer to him/her. The author assumes that if the non-fiction theatre avoids certain mistakes that are imputed to it (such as conventionality, martyrdom, direct didacticism) it will still constitute a significant element of contemporary culture.  
Źródło:
Colloquia Litteraria; 2009, 7, 2; 61-78
1896-3455
Pojawia się w:
Colloquia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inhuman Humanity: On the Theater of Angela Di Maso
Nieludzka ludzkość: O teatrze Angeli Di Maso
Autorzy:
De Carlo, Andrea F.
Di Maso, Angela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432326.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Angela Di Maso
contemporary theater
tradition
innovation
social norms
tragedy
violence
współczesny teatr
tradycja
innowacja
normy społeczne
tragedia
przemoc
Opis:
Artykuł dotyczy teatru Angeli Di Maso, który podejmuje refleksję nad współczesnym społeczeństwem i stawia sobie za cel przebudzenie publiczności ze społecznego konformizmu i konsumpcjonizmu. Teatr ten tematyzuje metafizyczny niepokój wpisany w ludzką egzystencję oraz przemoc i brutalność codziennego życia. Podważa normy społeczne i stereotypy, za pomocą opowiadanych dosadnym językiem historii, które niepokoją i prowokują do autoanalizy. Teatr Di Maso zyskał uznanie dzięki elastyczności w łączeniu elementów tekstowych i scenicznych, precyzyjnie opracowanych z aktorami. Twórczość Di Maso łączy tradycję i innowacyjność, czerpie inspirację z teatru europejskiego, a jednocześnie stanowi formę oporu wobec tradycyjnych i awangardowych konwencji, wytyczając nowe ścieżki ekspresji i opowiadając się za wolnością wypowiedzi. W aneksie umieszczono obszerny wywiad z Angelą Di Maso, zatytułowany „Od Jerzego Grotowskiego do Angeli Di Maso, poprzez Witolda Gombrowicza: Wywiad z enfant terrible włoskiego teatru”
This article discusses Angela Di Maso’s theater, which is a reflection on contemporary society and aims to awaken audiences from social conformity and consumerism. This theater seeks to explore human existence, with its metaphysical anxiety, violence, and the brutality of everyday life present. It challenges social norms and stereotypes, using crude language to tell stories that disturb and provoke self-analysis. Angela Di Maso’s theater has gained recognition and success for its versatility in combining textual and scenic elements, meticulously developed with actors. Di Maso’s work combines tradition and innovation, drawing inspiration from European theater and at the same time representing a form of resistance to traditional and avant-garde theatrical conventions, forging new paths of expression and advocating freedom of expression. The article includes as an appendix an extensive interview with Angela Di Maso, entitled “From Jerzy Grotowski to Angela Di Maso, via Witold Gombrowicz: An Interview with an Enfant Terrible of Italian Theater.”
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2023, 72, 2; 165-189
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie głosy w dyskusji o niemieckiej przeszłości w dwóch inscenizacjach Kamienia Mariusa von Mayenburga
Polnische Stimmen in der deutschen Diskussion zur Erinnerungsarbeit in zwei Theateraufführungen von Marius von Mayenburgs Stück Der Stein
Polish voices about German history on the bases of two Polish productions of The Rock by Marius von Mayenburg
Autorzy:
ŁAPICKA, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/784327.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Marius von Mayenburg
Der Stein
deutsches Gegenwartsdrama
polnisches zeitgenössisches Theater
Kamień
współczesny dramat niemiecki
współczesny teatr polski
The Rock
contemporary German drama
contemporary Polish theatre
Opis:
Marius von Mayenburg (born in 1972) is one of the most influential contemporary German playwrights. He is also a stage director and translator who works with the Schaubühne am Lehniner Platz in Berlin. He is an artist with the faith in history, as well as in the character. One of the consequences of this faith is The rock, a play written in 2008. This paper examines the Polish productions of this play. The first one was directed by Adam Nalepa and staged at Teatr Wybrzeże in Gdańsk in 2009. This performance was followed by a produc-tion directed by Grzegorz Wiśniewski, staged by the students at the Łódź Film School in 2014 and presented at the Studyjny Theatre. The two productions differ greatly on every level including adherence to the original text, choice of space, as well as acting style
Marius von Mayenburg (geb. 1972) ist einer der bedeutendsten deutschen Gegenwartsdramatiker, ebenso wie Regisseur und Übersetzer, der mit dem Berliner Theater Schaubühne am Lehniner Platz zusammenarbeitet. Ein Schriftsteller, der an die Geschichte und an seine Helden glaubt. Ein Ergebnis davon ist das Drama Der Stein, das im Jahre 2008 geschrieben wurde. Im vorliegenden Text werden zwei polnische Theateraufführungen gründlich untersucht, einerseits die Uraufführung im Theater Wybrzeże Gdańsk (2009), unter der Regie von Adam Nalepa, sowie andererseits die Diplomaufführung der Studenten der Filmhochschule in Łódź (2014), bei der Grzegorz Wiśniewski Regie führte und das Stück im Theater Studyjny aufgeführt wurde. Die Bühnendarbietungen unterscheiden sich in jeder Hinsicht voneinander, angefangen vom Text, über die Wahl des Spielraums, bis hin zum Spiel der Schauspieler.
Marius von Mayenburg (ur. 1972), jeden z najważniejszych niemieckich dramatopisarzy współczesnych, jest również reżyserem i tłumaczem współpracującym z berlińską sceną Schaubühne am Lehniner Platz. To artysta, który wierzy w historię i wierzy w postać. Jednym z owoców tej wiary jest Kamień, sztuka napisana w roku 2008. Artykuł proponuje analizę dwóch polskich inscenizacji Kamienia. Pierwsza została wystawiona w roku 2009 w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku w reżyserii Adama Nalepy. Druga powstała pięć lat później jako spektakl dyplomowy studentów Łódzkiej Szkoły Filmowej. Na scenie Teatru Studyjnego przygotował ją Grzegorz Wiśniewski. Oba spektakle różnią się znacząco na wielu poziomach, począwszy od stopnia wierności wobec tekstu, poprzez wybór przestrzeni, na stylu aktorstwa skończywszy.
Źródło:
Transfer. Reception studies; 2018, 3
2451-3334
Pojawia się w:
Transfer. Reception studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Image of the Czech Past in the Contemporary Docudrama
Obraz czeskiej przeszłości we współczesnych sztukach teatralnych typu „dokudrama”
Autorzy:
Merenus, Aleš
Lollok, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/913113.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
documentary drama (docudrama)
tribunal drama
current Czech drama; national identity
Central Europe
sztuka teatralna
docudrama
współczesny teatr czeski
tożsamość narodowa
Europa Środkowa
Opis:
This study attempts to depict, describe and analyse the intersection of documentary material with the structure and, by extension, the fictional worlds of current drama texts. On the basis of selected examples, it presents several types of Czech docudrama, from biographically-based plays and “tribunal dramas” to stage collages. The common denominator behind these texts is their attempt to create an impression of authenticity among recipients, as well as “faithfulness” to reality. Their main objective is to provide a fresh interpretation of a historical event or to present or rehabilitate particular historical figures and, not least, also to recreate collective memory and the Czech national identity within the framework of the Central European cultural space.
Artykuł ma na celu uchwycenie, opis i analizę sposobów przenikania materiałów dokumentalnych do struktury, a tym samym również do świata fikcyjnego współczesnych tekstów dramatycznych. Na wybranych przykładach przedstawia kilka typów czeskiego „dokudramatu”, od sztuk o charakterze biograficznym, poprzez tzw. tribunal drama aż po kolaże sceniczne. Wspólnym mianownikiem tych tekstów jest zamiar autora, by wywołać u odbiorcy wrażenie autentyczności, celem zaś nowa interpretacja wydarzeń historycznych, ewentualnie przedstawienie lub rehabilitacja określonej postaci historycznej. Ambicją twórców jest kształtowanie na nowo pamięci zbiorowej i czeskiej tożsamości narodowej w obrębie środkowoeuropejskiej przestrzeni kulturowej.
Źródło:
Porównania; 2020, 27, 2; 101-125
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Actors in the social world of public drama theatre in Poland during the communist period and in the 21st century. A comparative analysis
Aktorzy w społecznym świecie publicznego teatru dramatycznego w Polsce w okresie PRL i w XXI wieku. Analiza porównawcza
Autorzy:
Zimnica-Kuzioła, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041303.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
aktor
okres PRL
teatr współczesny
actor
Poland under communism
contemporary theatre
Opis:
This article aims to provide a comparative analysis of the social condition of actors during the communist era in Poland and after the political transformation of 1989. The empirical material used by the author includes popular science publications devoted to actors of Polish public drama theatres as well as free-flowing interviews conducted by the author in 2015–2017 with theatre artists representing six Polish theatrical centres. Actors who remember the period of the People’s Republic of Poland well are nostalgic about the past theatrical life, they remember being on familiar terms within theatre teams, anti-rankism, and the inclusion of technical and administrative staff in the community of artists without emphasising hierarchies. Today, the social, ideological and political divides in theatre teams are more noticeable. Distinguished actors are being challenged by young colleagues, while they were held in high regard in the past. Nowadays, multi-active actors demythologise the profession of an actor and point to the decline of the professional ethos.
Celem artykułu jest analiza porównawcza kondycji społecznej aktorów w okresie PRL-u i po transformacji ustrojowej 1989 roku. Materiałem empirycznym, jaki wykorzystuje Autorka, są publikacje popularnonaukowe poświęcone aktorom polskich publicznych teatrów dramatycznych i przeprowadzone przez nią – w latach 2015–2017 – wywiady swobodne z twórcami teatralnymi, reprezentującymi sześć polskich ośrodków teatralnych. Aktorzy, którzy dobrze pamiętają okres PRL-u, z nostalgią wspominają miniony czas w życiu teatralnym, pamiętają familiarne stosunki w zespołach, antyrankizm, włączanie pracowników technicznych i administracyjnych do wspólnoty twórców, bez podkreślania jakiejkolwiek hierarchii. Współcześnie podziały społeczne, ideologiczne i polityczne w zespołach są bardziej widoczne. Młodzi aktorzy częściej kwestionują autorytety, w minionej epoce zasłużeni aktorzy darzeni byli wielkim szacunkiem. Współcześnie multiaktywni aktorzy demitologizują profesję aktorską, zwracają uwagę na upadek zawodowego etosu.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2020, 73; 111-126
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La violencia de género en el teatro español de denuncia: Acercamiento al problema en cuatro textos contemporáneos
Gender Violence in the Spanish Theater of Denunciation: An Approach to the Problem in Four Contemporary Texts
Autorzy:
Martínez-López, Maribel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806671.pdf
Data publikacji:
2019-10-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wspólczesny teatr hiszpański; zaangażowanie etyczne; nowe paradygmaty społeczne; przemoc ze względu na płeć
Current Spanish Theater; ethical commitment; new social paradigms; Gender-based violence
Opis:
Przemoc na tle płciowym w hiszpańskim teatrze denuncjacyjnym: Podejście do problemu w czterech tekstach współczesnych Dzisiejszy teatr hiszpański wykazuje wyraźne zaangażowanie w życie społeczeństwa, w którym się rodzi, i czyni to poprzez krytyczne odzwierciedlenie jego obrazu w sposób, który pomaga ustanowić nowe paradygmaty dotyczące kontrowersyjnych, najbardziej niepokojących kwestii. Jedną z nich jest przemoc, a zwłaszcza różne przejawy przemocy ze względu na płeć. Sztuki tego rodzaju zaświadczały o przemocy na tle płciowym od zawsze, na przykład już w teatrze barokowym XVII wieku. Społeczne oddziaływanie tego tematu na sztuki barokowe etapy mają w naszym społeczeństwie wielkie znaczenie, ponieważ przez stulecia odzwierciedlało nie tylko koncepcję całkowitego poddania się kobiety patriarchalnej władzy mężczyzny, ale także sprzyjało jego zakorzenieniu. Od połowy XX wieku do dzisiaj pojawiła się interesująca lista tytułów, które są próbą zwrócenia uwagi hiszpańskich dramaturgów na problem przemocy seksualnej i wszystkiego, co ją otacza: ustawodawstwa i raportów (sądowych, kryminalnych medycznych), przejawów specjalistycznej opieki socjologicznej, zdrowotnej i psychologicznej, działań pedagogicznych na rzecz nieletnich itp. La violencia de género en el teatro español de denuncia: Acercamiento al problema en cuatro textos contemporáneos El teatro español actual manifiesta claramente su compromiso ético con la sociedad en la que nace, y lo hace reflejando críticamente la sociedad contemporánea de manera que colabora en la fijación de nuevos paradigmas en lo concerniente a los temas polémicos y que más nos preocupan. En su faceta de visualización testimonial y denuncia, la violencia es uno de los ejes argumentales recurrentes, y las diversas manifestaciones de la de género tienen un lugar reseñable. Los escenarios testimonian violencia de género desde siempre, como los ejemplos del tratamiento del tema del honor y la honra en el teatro barroco del siglo XVII. La repercusión social que ese tópico de la honra subido a los escenarios barrocos sigue teniendo en nuestra sociedad es de gran importancia, pues durante siglos no solo ha reflejado la concepción de sumisión absoluta de la mujer a la figura patriarcal y la prevalencia del hombre sobre ella, sino que también ha ayudado a arraigarla. Frente a esa visión, otros textos han servido para comenzar a concienciar del problema. Desde mitad del siglo XX hasta hoy, una interesante relación de títulos sirve como muestra de la atención prestada por nuestros dramaturgos al maltrato de género y todo lo que le rodea: legislación, informes periciales médico forenses, atención de profesionales de la asistencia socio-sanitaria y psicológica, actuaciones pedagógicas con menores, etc.
Current Spanish Theater clearly shows its ethical commitment to the society in which it is born, and it does so by critically reflecting contemporary society in a way that helps to set new paradigms regarding the controversial issues, and that we are most concerned about. In this line of testimonial viewing and complaint, violence is one of the recurring arguments, and the various manifestations of gender-based violence have a remarkable place. The stages bear witness to gender violence since always, as examples of the treatment of the theme of honor in the baroque theater of the seventeenth century. The social impact that this topic of honor risen to the baroque stages still have in our society is of great importance, because for centuries has not only reflected the conception of absolute submission of women to the patriarchal figure and the prevalence of the man over her, but has also helped it to take root. Faced with this vision, other texts have served to begin to raise awareness of the problem. From the mid-twentieth century until today, an interesting list of titles serves as a sample of the attention given by our playwrights to gender abuse and everything that surrounds them: legislation, forensic medical forensic reports, care of socio-health care professionals And psychological, pedagogical actions with minors, etc.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 5; 37-58
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieci Chaplina. Filmowe tropy w działalności gdańskich teatrów studenckich lat 50. i 60. XX wieku (Cyrk Rodziny Afanasjeff i Co To)
Chaplin’s children. Movie paths in Gdansk student theatres of 50. and 60. of the XXth century (Cyrk Rodziny Afanasjeff and Co To)
Autorzy:
Świąder-Puchowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365193.pdf
Data publikacji:
2019-06-28
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
polski teatr współczesny
gdańskie teatry studenckie
Bim-Bom
Cyrk Rodziny Afanasjeff
Co To
Opis:
Autorka artykułu prezentuje kilka najważniejszych gdańskich teatrów studenckich lat 50. i 60. XX wieku – zwłaszcza Cyrk Rodziny Afanasjeff i Co To. Jego celem jest przedstawienie roli filmu i kina w działalności tych grup (przede wszystkim pierwszej z nich). Opisane w artykule przykłady z programów teatralnych pokazują, jak filmowe dzieła zmieniały nie tylko sposób budowania widowisk (za sprawą środków i estetyki filmowej), lecz także inspirowały humanistyczny przekaz i wartości (zwłaszcza w wydaniu Charliego Chaplina i Vittorio de Siki), prezentowane przez twórców wczesnych teatrów studenckich w Gdańsku.
This article discusses several important Gdansk student theatres of 50. and 60. of the XXth century: Bim-Bom, Cyrk Rodziny Afanasjeff, Co To. The aim of this article is to show the role of movies and cinema in those theatres work (especially Bim-Bom). Examples of theatre programs presented in the article show, how movies changed the way of creating theatre performances and inspired humanistic ideas and values (especially the ones realised by Charlie Chaplin and Vittorio de Sica), presented by early Gdańsk student theatres creators.
Źródło:
Media Biznes Kultura; 2019, 1(6); 81-89
2451-1986
2544-2554
Pojawia się w:
Media Biznes Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Groza i wyobraźnia w teatrze
Horror and imagination in theatre
Autorzy:
Wiśniewski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343483.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
contemporary theatre
violence and imagination
Abbey Theatre Dublin
Complicité
teatr współczesny
przemoc i wyobraźnia
Opis:
W artykule podjęty jest temat powiązania grozy i wyobraźni w wybranych współczesnych przedstawieniach teatralnych. Mając na uwadze szeroki potencjał omawianego zjawiska, autor skupia się na detalu scenicznym i werbalnym, odnosząc się przy tym do twórczości Mariny Carr, teatrów Complicité oraz Ex Machina, a także niespodziewanie aktualnej – również w kontekście  wojny w Ukrainie – brazylijskiej inscenizacji Czekając na Godota w Teatrze Oficina Uzyna Uzona z São Paolo w reżyserii Zé Celso.
The article deals with the subject of the connection between horror and imagination in selected contemporary theatre performances. Bearing in mind the wide potential of the discussed issue, the article focuses on stage and verbal detail, referring to the works of Marina Carr, Complicité, Ex Machina, as well as the unexpectedly current – also in the context of the war in Ukraine – Brazilian staging of Waiting for Godot at the Teatro Oficina Uzyna Uzona from São Paolo, directed by Zé Celso.
Źródło:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 340, 1-2; 253-258
1230-6142
2956-9214
Pojawia się w:
Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O Kronosach. Garbaczewski rozczytuje Gombrowicza
About Kronos. Garbaczewski Interprets Gombrowicz
Autorzy:
Pogonowicz, Judyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062487.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Witold Gombrowicz
Krzysztof Garbaczewski
contemporary theater
biography in theater
mediatization
teatr współczesny
biografia w teatrze
mediatyzacja
Opis:
The article presents the performance Kronos, directed by Krzysztof Garbaczewski in 2013. The performance was an immediate reaction to the extremely intimate work of art written by Witold Gombrowicz. Garbaczewski is involved in reading and staging Gombrowicz’s work since 2008. The article highlights how the creative method presented in Kronos is portrayed by actors during the performance. Moreover, the author shows the phenomenon of poetry epiphany in the play, the coexistence of corporeality and the mind, the processes of tabooisation of the body and mediatization in the play. The author points to common points in the works of Gombrowicz and Garbaczewski. She also draws attention to how the writer’s authority is invoked, a process through which the director legitimises the theatrical exploration.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2023, 39; 271-285
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Schronienie: O Zbigniewie Majchrowskim
Refuge: Remembering Zbigniew Majchrowski
Autorzy:
Kolankiewicz, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520826.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Zbigniew Majchrowski
Adam Mickiewicz
„Dziady”
Tadeusz Różewicz
historia teatru
teatr współczesny
„Forefathers’ Eve”
theatre history
contemporary theatre
Opis:
21 grudnia 2023 zmarł Zbigniew Majchrowski, literaturoznawca, teatrolog, krytyk kultury – tekst przypomina dwóch najważniejszych twórców, którymi się zajmował: Mickiewicza i Różewicza. Mickiewiczowi poświęcił dyptyk: Cela Konrada i Krypta Gustawa, który daje wgląd w historię teatru polskiego od początku XX wieku do dziś. Dyptyk Majchrowskiego mówi o historycznych przemianach i o aktualnym stanie zbiorowej duszy Polaków: inscenizacje Dziadów jawią się w nim jako komentarz metaspołeczny, może najważniejszy i najbardziej doniosły w historii polskich sztuk widowiskowych. Różewicz znalazł w Majchrowskim krytyka, który go czytał rzetelnie, wnikliwie i z niepospolitą subtelnością – przykłady szczególnie pamiętne to dramaty Na czworakach i Białe małżeństwo. Tekst kończy opowieść o wyprawie Różewicza na grób Shelleya w Rzymie i interpretacja tej wyprawy jako swego rodzaju nie napisanego wiersza – interpretacja dokonana w duchu Majchrowskiego.
21st December 2023 saw the passing of Zbigniew Majchrowski, a literary scholar, theatre scholar, and cultural critic. This essay recalls the two most important authors in his scholarly career: Adam Mickiewicz and Tadeusz Różewicz. Majchrowski’s book diptych on Mickiewicz—Cela Konrada (Konrad’s Cell) and Krypta Gustawa (Gustaw’s Crypt)—gives an insight into the history of Polish theatre from the beginning of the 20th century to the present day. The two books speak of historical changes and the current condition of the Poles’ collective soul: the various stagings of Mickiewicz’s Forefathers’ Eve (Polish Dziady) appear in Majchrowski’s writings as a meta-social commentary, perhaps the most important and momentous in the history of Polish performing arts. Różewicz, in turn, found in Majchrowski a critic who read his works thoroughly, insightfully, and with uncommon subtlety; especially memorable in this context are the interpretations of Różewicz’s dramas On All Fours (Na czworakach) and Mariage Blanc (Białe małżeństwo). The essay concludes with the story of Różewicz’s trip to Shelley’s grave in Rome; in the spirit of Majchrowski, the author interprets this event as a kind of an unwritten poem.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2024, 73, 1; 170-194
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uruchomiona Plastyka. Elementy Praktyki i Idei Bauhausu w Działalności i Twórczości Gdańskich Teatrów Niezależnych
Art in Movement. The Elements of the Practice and Ideas of Bauhaus in the Activities and Performances of Gdańsk Independent Theatres
Autorzy:
Świąder-Puchowska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1015443.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
bauhaus
polski teatr współczesny
polski teatr niezależny
taniec
teatr narracji plastycznej
polish contemporary theatre
polish independent theatre
dance
theatre of visual narrative
Opis:
Artykuł jest próbą wskazania w działalności i spektaklach wybranych gdańskich teatrów niezależnych bezpośrednich inspiracji, ale i bardziej odległych analogii do spuścizny Bauhausu m.in. na poziomie organizacyjnym, artystycznym, a także jeśli chodzi o kontekst społeczno-polityczny. Autorka skupia się zarówno na praktyce, jak i ideach, które mogły być świadomie bądź nieświadomie podejmowane przez twórców pierwszych gdańskich teatrów studenckich z lat pięćdziesiątych dwudziestego wieku i grup działających w kolejnych dekadach, aż po początek dwudziestego pierwszego wieku: Bim-Bomu, Cyrku Rodziny Afanasjeff, Co To, Galerii, Ą, Teatru Ekspresji, Teatru Snów i Teatru Dada von Bzdülöw. Wpływ poszukiwań Bauhausu objawił się najpełniej, przede wszystkim w fascynacji Jerzego Krechowicza, twórcy Teatru Galeria eksperymentami László Moholy-Nagy’a. Na poziomie widowisk, proponowanych przez przywołane tu gdańskie teatry niezależne, pobrzmiewające w nich mniej lub bardziej odległe analogie i nawiązania do poszukiwań scenicznych Bauhausu układają się w dwa przenikające się w realizacjach poszczególnych grup nurty, które autorka omawia – narracji plastycznej i tańca/ruchu. Zasadniczą kwestią wydaje się fakt, że teatr, zarówno w Bauhausie, jak i w pierwszych gdańskich grupach studenckich, był tworzony i zmieniany głównie przez artystów plastyków, a nie przez ludzi teatru. Dla gdańskich teatrów studenckich pierwszego okresu charakterystyczna była właśnie dominacja aspektu plastycznego, wręcz pewna malarskość, co miało się utrzymać później w znacznym stopniu jako pewien rys charakterystyczny gdańskich grup niezależnych. Autorka, przyjmując za Zbigniewem Taranienką, że teatr narracji plastycznej został w pełni stworzony w teorii i zrealizowany w praktyce przez twórców Bauhausu, głównie Oskara Schlemmera i Moholy-Nagy’a, umieszcza gdańskie teatry plastyków na tej linii tradycji poszukiwań scenicznych, w których, jak pisał badacz, „Uruchomiona plastyka pełni (…) nadrzędną funkcję konstrukcyjną i określa treści.” Celem niniejszego szkicu jest wskazanie, jak poszczególne elementy, zbliżone do tych z praktyki i koncepcji formacji stworzonej przez Gropiusa, są obecne w innych odsłonach, innym czasie i miejscu oraz w odmiennych, niesionych przez nie kontekstach, które tekst prezentuje w syntetycznym ujęciu.
This article is an attempt to indicate, in the activities and performances of selected Gdańsk-based independent theatre ensembles, direct inspiration, along with more remote analogies to the legacy of the Bauhaus, in terms of (among other things) organizational and artistic issues, as well as with regard to the sociopolitical context. The author also focuses on practice and on ideas that might, consciously or unconsciously, have been taken up by the founders of the first Gdańsk student theatres of the 1950s and by alternative theatre groups of the subsequent decades, until the beginning of the twenty-first century. The latter include Bim-Bom, Cyrk Rodziny Afanasjeff (The Afanasjeff Family Circus), Co To (What’s That), Galeria Ą (Ą Gallery), Teatr Ekspresji (Theatre of Expression), Teatr Snów (The Theatre of Dreams) and Teatr Dada von Bzdülöw (The Dada von Bzdülöw Theatre). The influence of the artistic research of the Bauhaus was most entirely revealed, above all, in the fascination of Jerzy Krechowicz, the founder of Teatr Galeria, with the experiments of László Moholy-Nagy. With regard to the performances that were proposed by the independent Gdańsk theaters mentioned above, their more or less distant analogies and references to Bauhaus's stage experiments form two strands, which intertwine in the activity of individual groups, namely that of visual narrative and that of dance/movement – these are discussed by the present author. What appears to be the main issue is the fact that in the Bauhaus as well as in the first university student groups in Gdańsk, this theatre was created and transformed mainly by visual artists and not by “theatre people”. What was characteristic for the Gdańsk student theatres of the first period was this dominance of visual art, even a certain pictoriality, which remained to a large extent as a characteristic feature of independent groups from Gdańsk. With the assumption (after ZbigniewTaranienko) that the theatre of visual narrative was entirely created in theory and realized in practice by the artists of the Bauhaus, mainly by Oskar Schlemmer and by Moholy-Nagy, the author situates Gdańsk theatres within such a tradition of theatrical experimentation, in which "The art in movement fulfills (...) the superior structural function and determines the content." The purpose of this text is to demonstrate how individual elements, similar to those of the practice and of Gropius’s concept of formation are visible in various scenes, in different times and places, and in other contexts, which this text demonstrates in a concise manner.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 23; 35-41
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies