Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "współczesny dyskurs polityczny" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Poprawność czy niepoprawność polityczna – rozważania na temat współczesnego dyskursu w ujęciu Oriany Fallaci
Political Correctness Or Incorrectness Some Contributions On The Current Public Debate From The Viewpoint Of Oriana Fallaci
Autorzy:
Chechłowska-Lipińska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/567438.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Olsztyńska Szkoła Wyższa
Tematy:
poprawność polityczna, Oriana Fallaci, współczesny dyskurs polityczny, demokracja
political correctness, Oriana Fallaci, current public debate, democracy
Opis:
Zarówno w dyskursie publicznym ostatnich lat, jak i w środowisku naukowym, zwłaszcza na Zachodzie, wszechobecne stało się pojęcie poprawności politycznej. Istnieją jednak osoby, które nie przystają na pojawiające się trendy i otwarcie mówią „nie” poprawności politycznej. Należała do nich Oriana Fallaci, włoska dziennikarka, autorka kontrowersyjnej serii książek krytykujących islam oraz kulturę Zachodu. Szczegółową analizę kondycji współczesnego świata zachodniego Fallaci umieściła w swoich trzech najgłośniejszych pracach, czyli „Wściekłość i duma”, „Siła rozumu” oraz „Wywiad z sobą samą. Apokalipsa”. Polityczna poprawność nie jest skodyfikowanym ani spójnym zbiorem zasad, których przestrzegania broni jakaś instytucja, lecz zjawiskiem społecznym. Jako zjawisko socjologiczne wykorzystuje ostracyzm społeczny i ostrą walkę ideologiczną. Tłem dla uzasadnienia konieczności funkcjonowania poprawności politycznej jest ideologia wielokulturowości, rozumianej nie jako fakt istnienia wielu i różnych kultur, lecz jako zakaz ich wartościowania (oceniania według obiektywnych i wszechstronnych kryteriów, zwłaszcza prawdy, dobra i piękna). Poglądy Oriany Fallaci na temat politycznej poprawności były spójne. Krytyka tej koncepcji była ściśle powiązane z wartościami, które autorka wyznawała, a nie stały one w zgodzie z poprawnością polityczną. Fallaci przywiązana była do tradycji i wartości kultury łacińsko-chrześcijańskiej i nie mogła znieść faktu, że powoli odchodzą one na margines. Wychowana została również w umiłowaniu prawdy i dążeniu do wyższych ideałów, dlatego nie zgadzała się z egalitarystycznymi trendami współczesnego świata zachodniego. Fallaci dostrzegała także niebezpieczeństwo wynikające z głoszenia haseł równościowych i otwieraniem się na inne kultury. Tym samym można powiedzieć, że jej zdaniem polityczna poprawność odzwierciedla nastrój zwątpienia w europejskie dziedzictwo kulturowe.
In the public debate as well as in academic circles the catchword of „political correctness” has became omnipresent in recent years – especially within the western cultural mainstream. There exist, however, individuals, who are not willing to join every trend and openly say „no” to political correctness. One of them was Oriana Fallaci, the Italian journalist and author of a series of books criticizing Islam and western civilization. The current condition of the western world was subjected to detailed analysis in her attention-catching publications “La Rabbia I L’Orgoglio”, (The Rage and the Pride), La Forza della Ragione (The Force of Reason) and Oriana Fallaci intervista sé stessa – L’Apocalisse (Oriana Fallaci Interviews Herself – Apocalypse). Political correctness is not a codified or coherent concept of rules of conduct whose observation is monitored by any responsible authority, but a social phenomenon. As a sociological phenomenon it operates with social ostracism as well as fierce ideological struggle. Essential for the functioning of political correctness is the ideology of multiculturalism, which not only lim its itself to the realization of the existence of various cultures, but is understood as a precept of their esteem and respect (evaluated according to objective and generally applicable assessment criteria, the true, good and beautiful). Oriana Fallaci’s opinions concerning political correctness were coherent. Her criticism of this concept originated from her system of values, which did not correspond with the ideas of political correctness. She was deeply rooted in the tradition and values of the Roman Catholic culture and rejected the idea that they might be gradually pushed into a marginal role. Instructed in the love for truth and educated to strive for noble ideals she was opposed to the egalitarian trends that became increasingly dominant in the modern western society. She realized the dangers inherent in the rhetoric of misconstrued egalitarianism and in the excessive opening-up to other cultures. To sum it up, we may state that in her eyes political correctness reflected the climate of doubt in the European cultural heritage.
Źródło:
Warmińsko-Mazurski Kwartalnik Naukowy, Nauki Społeczne; 2013, 3; 9-20
2084-1140
Pojawia się w:
Warmińsko-Mazurski Kwartalnik Naukowy, Nauki Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selling Insecurity via Twitter: Ukrainian President’s Posts and Modern Political Discourse
Propagowanie poczucia braku bezpieczeństwa na Twitterze: posty prezydenta Ukrainy i współczesny dyskurs polityczny
Autorzy:
Steblyna, Nataliia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179042.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
modern political discourse
Twitter
Poroshenko
Ukraine
foreign aggression
Azov crisis
współczesny dyskurs polityczny
Poroszenko
Ukraina
obca agresja
kryzys azowski
Opis:
In modern political discourse, the topics of foreign aggression and insecurity are strongly influencing voter perceptions. In the unpredictable and polarizing environment of Twitter, references to crisis events may be used without justification. The character of tweeting during the peak phase of a crisis may differ, and it is possible to identify such differences analyzingthe tweets. To compare the pre-election period with the period of foreign aggression, and to study the manner of tweeting of a political leader, the Twitter account of the fifth Ukrainian president Petro Poroshenko was observed between November 2018 (Azov crisis) and July 2019 (early presidential election). A total of 2,519 tweets were content-analyzed (the character of references to Russian aggression, newsbreaks, intensity, language justification were studied). Tweeting during the Azov crisis was an everyday activity with a large number of tweets over a long period. Pre-election tweeting included commenting on specially created events (commemorations, celebrations) with a large number of mentions for short periods of time and constant online presence with a small number of tweets posted even without a special occasion. Approximately one out of three tweets was written without reference to any newsbreak. Among the most popular newsbreaks, traditional subjects dominated (meetings, signings of laws etc.). Thus, the term “aggression” was mainly exploited during specially created events after the crisis. Additionally, the stylistic features (authentic language, amateurism, unpredictability, breaking rules, incivility and impoliteness) that are widespread across social networks arenot typical of Poroshenko. A “polarization” of the political discourse, however, emerges. It is possible to observe it especially before the second round of elections, when the polls were predicting victory to Poroshenko’s opponent.
We współczesnym dyskursie politycznym tematyka agresji zagranicznej i braku bezpieczeństwa silnie wpływa na percepcję wyborców. W nieprzewidywalnym i polaryzującym środowisku Twittera bez uzasadnienia można się odnosić do wydarzeń kryzysowych. Rodzaj tweetów zamieszczanych w szczytowej fazie kryzysu może być różny, co można stwierdzić drogą analizy. Porównując okres poprzedzający wybory z okresem zagranicznej agresji i badając sposób w jaki tweetował przywódca polityczny, od listopada 2018 r. (kryzys azowski) do lipca 2019 r. (przedterminowe wybory prezydenckie) obserwowano konto piątego prezydenta Ukrainy Petra Poroszenki na Twitterze. Przeanalizowano pod względem treści w sumie 2519 tweetów (zbadano charakter odniesień do rosyjskiej agresji, doniesień prasowych, intensywność i język). Podczas kryzysu azowskiego tweetowanie odbywało się codziennie przyjmując formę dużej liczby tweetów zamieszczanych przez długi czas. Tweetowanie przedwyborcze obejmowało komentowanie specjalnie stworzonych wydarzeń (rocznice, uroczystości) poprzez dużą liczbę wzmianek przez krótkie okresy i stałą obecność w Internecie, kiedy zamieszczano niewielką liczbę tweetów nawet bez specjalnej okazji. Około jedną trzecią tweetów zamieszczono bez odniesienia do jakichkolwiek wydarzeń. Wśród najpopularniejszych wydarzeń dominowały tematy tradycyjne (spotkania, podpisywanie ustaw itp.). Dlatego też termin „agresja” był używany głównie podczas specjalnie stworzonych wydarzeń po kryzysie. Ponadto stwierdzono, że języka Poroszenki nie charakteryzują typowe dla sieci społecznościowych cechy stylistyczne (autentyczny język, amatorstwo, nieprzewidywalność, łamanie zasad, nieuprzejmość i brak manier). Pojawia się jednak „polaryzacja” dyskursu politycznego. Można to zaobserwować zwłaszcza przed drugą turą wyborów, kiedy sondaże zapowiadały zwycięstwo przeciwnika Poroszenki.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2020, 13; 317-331
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies