- Tytuł:
-
Władysław Andriejewicz Zołotariow (1942–1975) – zarys biografii
Vladislav Andreyevich Zolotaryov (1942–1975) – an outline biography - Autorzy:
- LIS, Daniel
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1358189.pdf
- Data publikacji:
- 2019
- Wydawca:
- Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
- Tematy:
-
contemporary accordion music
Vladislav Andreyevich Zolotaryov
współczesna muzyka akordeonowa
Władysław Andriejewicz Zołotariow - Opis:
-
The purpose of this paper is to acquaint the reader with the personage of an outstanding Russian composer and bayanist Vladislav Zolotaryov. Tragically deceased at the age of only 33, the artist was an exceptional figure. He was a great innovator who changed the face of the accordion, using this instrument to the limit of its technical and sound possibilities. The novel and almost orchestral method of treating the accordion, which he initiated in the 1970s, not only had a tremendous impact on the work of the young generation of composers, such as: Aleksander Nagayev, Vladimir Zubicki and Viacheslav Siemionov, but was also noticed and appreciated by the eminent and already rec- ognized composer Zofia Gubaydulina. Yet, while Zolotaryov’s output is widely known and appre- ciated by the present-day accordionists, his life still hides many unresolved secrets and doubts about the causes of his death. In the absence of any Polish language studies on the subject, the composer's biography is well worth a closer look. The information collected about the details of the composer’s life, as well as the opinions of people connected with him, may help to understand the composer's complicated personality. Zolotaryov’s innovative oeuvre, despite innumerable interpretations, is invariably interesting not only for the performers. It is still an important determinant for other com- posers of accordion music. Zolotaryov’s compositions, such as: Suita kameralna (en. Chamber Suite) Partita No. 1, Sonata No. 2, or collections of miniatures included in Suity dziecięce (en. Children’s Suites) have permanently entered the repertoire of contemporary performers. His mag- num opus – Sonata No. 3 – is still one of the most important musical pieces in accordion literature.
The source of this article are the letters and diaries written by V.Zolotaryov and the composer's biography by Inna Klause , as well as memoirs by Nikolai Liesnoy , Vitaly Szentalinsky and Fridrich Lips
Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie postaci wybitnego rosyjskiego kompozytora i bajanisty Władysława Zołotariowa. Tragicznie zmarły w wieku zaledwie 33 lat twórca był postacią wyjątkową. Był wielkim nowatorem, który zmienił oblicze akordeonu, wykorzystując ten instrument do granic jego możliwości technicznych i brzmieniowych. Nowy, orkiestrowy wręcz sposób traktowania akordeonu, jaki został przez niego zapoczątkowany w latach 70. XX wieku, nie tylko wywarł olbrzymi wpływ na twórczości młodego pokolenia kompozytorów, jak: Aleksander Naga- jew, Władimir Zubicki czy Wiaczesław Siemionow, ale także został zauważony i doceniony przez wybitną i uznaną już w tym czasie kompozytorkę Zofię Gubajdulinę. O ile jednak twórczość Zołotariowa jest przez dzisiejszych akordeonistów powszechnie znana i doceniana, o tyle jego biografia wciąż kryje wiele nierozwianych dotąd tajemnic i wątpliwości dotyczących przyczyn jego śmierci. Ze względu na brak polskojęzycznych opracowań tematu biografia kompozytora jest warta przybliżenia. Zebrane informacje dotyczące szczegółów z życia kompozytora, a także opinie osób z nim związanych mogą pomóc w zrozumieniu skomplikowanej osobowości twórcy. Nowatorska twórczość Zołotariowa pomimo niezliczonych interpretacji jest nadal interesująca nie tylko dla wykonawców. Stanowi ona wciąż istotną determinantę dla kolejnych kompozytorów muzyki akordeonowej. Kompozycje Zołotariowa, takie jak: Suita kameralna, Partita nr 1, Sonata nr 2, czy zbiory miniatur zawarte w Suitach dziecięcych – na trwałe wpisały się do repertuaru współczesnych wy- konawców. Jego opus magnum – Sonata nr 3 – to do dziś jedno z najważniejszych dzieł w literaturze akordeonowej. - Źródło:
-
Edukacja Muzyczna; 2019, 14; 393-416
2545-3068 - Pojawia się w:
- Edukacja Muzyczna
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł