Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "współczesna literatura niemiecka" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Von ‚Ich liebe jede Falte’ bis ‚Hurra, wir leben noch!’ – der humoristische Umgang mit dem Älterwerden in Sandra Schönthals Shades of Fifty
    From ‚Ich liebe jede Falte‘ to ‚Hurra, wir leben noch!‘ – the humorous approach to getting older in Sandra Schönthals Shades of Fifty
    Od ‘Ich liebe jede Falte’ do ‘Hurra, wir leben noch!’ – humorystyczne podejście do starzenia się w Shades of Fifty Sandry Schönthal
    Autorzy:
    Stosik, Martin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28317656.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    Sandra Schönthal
    Shades of Fifty
    Ironie
    Selbstironie
    Sarkasmus
    deutschsprachige Gegenwartsliteratur
    ironia
    autoironia
    sarkazm
    współczesna literatura niemiecka
    irony
    self-irony
    sarcasm
    contemporary German literature
    Opis:
    Ziel des Beitrags ist es, am Beispiel ausgewählter Fragmente des Romans Shades of Fifty, der die Dilemmata einer Frau im Prozess des Älterwerdens beschreibt, die Möglichkeiten der Erzeugung von Humor in Sandra Schönthals Werk darzustellen. Die Analyse umfasst Stilmittel wie Ironie, Selbstironie und Sarkasmus, die im Roman komische Situationen schaffen. 
    Celem artykułu jest prezentacja sposobów generowania humoru w twórczości Sandry Schönthal na przykładzie wybranych fragmentów powieści Shades of Fifty opisującej dylematy kobiety w procesie starzenia się. Analizie poddane zostały takie środku stylistyczne jak m.in. ironia, autoironia, sarkazm budujące w powieści sytuacje komiczne.  
    The aim of the article is to present the ways of generating humour in Sandra Schönthal's works on the example of selected fragments of the novel Shades of Fifty describing the dilemmas of a woman in the process of ageing. The analysis covers such stylistic means as irony, self-irony, sarcasm, which create comic situations in the novel. 
    Źródło:
    Transfer. Reception studies; 2021, 6; 83-98
    2451-3334
    Pojawia się w:
    Transfer. Reception studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die Suche nach Erinnerungen: Gedächtniskonzepte in Eine Art Liebe von Katharina Hacker
    The Search for Memories: Concepts of Memory in Eine Art Liebe by Katharina Hacker
    Autorzy:
    Pacyniak, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791172.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    postpamięć
    współczesna literatura niemiecka
    wspomnienia
    Katharina Hacker
    fotografia w literaturze
    przedmioty w literaturze
    postmemory
    contemporary German literature
    memoirs
    photography in literature
    objects in literature
    Opis:
    W poszukiwaniu wspomnień: Koncepcje pamięci w Eine Art Liebe Kathariny HackerPowieść Kathariny Hacker Eine Art Liebe [Pewnego rodzaju miłość] jest analizowana w perspektywie postpamięci w ujęciu Marianne Hirsch. W interpretowanym utworze nie mamy wprawdzie do czynienia z tradycyjnymi stosunkami rodzinnymi, w których potomkowie muszą się uporać z traumami rodziców, lecz pewne techniki narracyjne odnoszą się do prób kolejnych pokoleń zmierzenia się z traumą Holocaustu. Główną bohaterką jest młoda Niemka, która w Izraelu poznaje Moshe Feina i próbuje spisać jego historię. Wsłuchując się w historię swojego żydowskiego przyjaciela, któremu udało się przeżyć Holocaust we francuskiej szkole z internatem, próbuje uwiarygodnić swoją narrację poprzez cytowanie zapisków Moshe Feina oraz opis jego pamiątek rodzinnych i fotografii. Die Suche nach Erinnerungen: Gedächtniskonzepte in Eine Art Liebe von Katharina HackerDer Roman Katharina Hackers Eine Art Liebe wird vor dem Hintergrund der Postmemory von Marianne Hirsch analysiert. Im interpretierten Werk hat man zwar mit den traditionellen Familienverhältnissen, in denen die Nachkommen mit den Traumata der Eltern zurechtkommen müssen, nichts zu tun, aber manche narrativen Techniken beziehen sich auf die Versuche der kommenden Generationen, die Schrecken vom Holocaust neu beschreiben zu lassen. Die Protagonistin, eine junge Deutsche, lernt in Israel Moshe Fein kennen, und versucht seine Geschichte niederzuschreiben. Indem sie die Geschichte von dem Holocaust-Überlebenden rekonstruiert, beglaubigt sie ihre Narration durch Zitate von Moshe Fein und die Beschreibung seiner Erbstücke und Fotografien aus dem Familiennachlass.
    This article analyses Katharina Hacker’s novel Eine Art Liebe [A Kind of Love] from the perspective of postmemory, as postulated by Marianne Hirsch. Although the interpreted work does not deal with traditional family relationships, in which the descendants have to deal with the traumas of their parents, certain narrative techniques refer to the attempts of future generations to face up to the trauma of the Holocaust. The protagonist of the novel is a young German woman who meets Moshe Fein in Israel and attempts to write down his story. Upon listening to the story of her Jewish friend, who survived the Holocaust in a French boarding school, she tries to lend credence to her narrative by quoting Moshe Fein’s notes and describing his family memorabilia and photographs.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 5; 33-45
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wenn Krieg in postheroischer Gesellschaft ausbricht. Überlegungen zu ‚Cassandra-Rufen‘ der Literatur
    When war breaks out in post-heroic society
    Autorzy:
    Wolting, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2138488.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Deutsche Gegenwartsliteratur
    Krieg
    postheroische Gesellschaft
    Soldatenfigur
    posttraumatische Belastungsstörung
    Cassandra-Rufe
    engagierte Literatur
    Contemporary German literature
    war
    post-heroic society
    soldier figures
    post-traumatic stress disorder
    Cassandra calls
    committed literature
    Współczesna literatura niemiecka
    wojna
    społeczeństwo postheroiczne
    postać żołnierza
    zespół stresu pourazowego
    wizje Kasandry
    literatura zaangażowana
    Opis:
    Literatur hat die Fähigkeit, auf Konfliktpotenziale in Gesellschaften früher zu verweisen als alle anderen Medien. Deutschsprachige Gegenwartsliteratur reagierte engagiert auf die Kriege in dem Irak, dem ehemaligen Jugoslawien, in den Randregionen der Russischen Föderation und nicht zuletzt in Afghanistan. Es entstand eine neue Figur des Soldaten – eines Soldaten, der aus der postheroischen Gesellschaft kommt und an Kriegen psychisch und körperlich zerbricht. Solche Figuren werden in dem Beitrag anhand einiger ausgewählter Romane geschildert, wobei sich gleichzeitig die Frage stellt, wie Menschen reagieren würden, wenn ein Krieg in der postheroischen Gesellschaft und nicht an ihrem Rand ausbrechen würde.
    Literatura potrafi odnieść się do potencjalnych konfliktów w społeczeństwach wcześniej niż jakiekolwiek inne media. Współczesna literatura niemieckojęzyczna z zaangażowaniem reagowała na wojny w Iraku, byłej Jugosławii, na peryferiach Federacji Rosyjskiej i wreszcie w Afganistanie. Pojawiła się nowa postać żołnierza wywodzącego się ze społeczeństwa postheroicznego, który załamuje się psychicznie i fizycznie w czasie wojny. Tego typu postaci omówiono w artykule na podstawie kilku wybranych utworów literackich, przy czym powstaje pytanie, jak ludzie mogliby zareagować, gdyby wojna wybuchła w postheroicznym społeczeństwie, a nie na jego obrzeżach.
    Literature has the ability to refer to potential conflicts in societies earlier than any other media. Contemporary German-language literature reacts enthusiastically to the wars in Iraq, the former Yugoslavia, in the peripheral regions of the Russian Federation and last but not least in Afghanistan. A new figure of the soldier emerged. A soldier who comes from the post-heroic society and breaks down mentally and physically in wars. So the question arises, how would people react if a war broke out in post-heroic society and not on its fringes?
    Źródło:
    Colloquia Germanica Stetinensia; 2022, 31; 23-40
    2450-8543
    2353-317X
    Pojawia się w:
    Colloquia Germanica Stetinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Teppiche sind aus Geschichten gewoben“. Problematisierungen generationalen Erzählens in NINO HARATISCHWILIS Das achte Leben (Für Brilka) und JETTE STECKELS Inszenierung am Thalia Theater Hamburg
    “Carpets are woven from stories”. Problems of generational storytelling in NINO HARATISCHWILI’S Das achte Leben (Für Brilka) and JETTE STECKEL’S adaptation at the Thalia Theater Hamburg
    „Dywany utkane są z historii”. Problematyzaja narracji pokoleniowych w powieści NINO HARATISCHWILI Das achte Leben (Für Brilka) oraz inscenizacji JETTY STECKEL w Teatrze Thalia w Hamburgu
    Autorzy:
    Lempp, Felix
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032396.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    NINO HARATISCHWILI
    JETTE STECKEL
    powieść pokoleniowa
    adaptacja teatralna
    niemiecka literatura współczesna
    niemiecki teatr współczesny
    Family Saga
    Theatrical Adaptation
    Contemporary German Literature
    Contemporary German Theatre
    Generationenroman
    theatrale Adaption
    deutschssprachige Gegenwartsliteratur
    deutschsprachiges Gegenwartstheater
    Opis:
    In NINO HARATISCHWILIS Roman Das achte Leben (Für Brilka) versucht die Erzählerin Niza vergeblich, die sowjetische Geschichte Georgiens und die individuelle Geschichte ihrer Familie zwischen 1900 und 2006 aufeinander bezogen darzustellen. Der Aufsatz argumentiert, dass in den Defiziten des Erzählprogramms Nizas Widersprüche einer für den Generationenroman typischen Erzählpoetik produktiv gemacht werden, der es nicht gelingt, individuelle, familiäre und politische Geschichte zu einem sinnstiftenden Narrativ zu verbinden. Am Ende des Romans steht deshalb ein Medienwechsel von der literarischen Geschichtsdarstellung zu ihrer performativen Verkörperung im Tanz, in dem die theatrale Adaption des Romans, wie sie JETTE STECKEL 2017 am Thalia Theater Hamburg inszenierte, bereits angelegt ist.
    In NINO HARATISCHWILI’S Das achte Leben (Für Brilka) the novel’s narrator, Niza, unsuccessfully attempts to relate Georgia’s Soviet history and her family’s history between 1900 and 2006. The paper argues that the deficits in Niza’s narrative programme are actually productive contradictions, which are typical of the narrative poetics of the generational novel, in that it does not succeed in synthesising the individual, familial and political histories into one meaningful narrative. The end of the novel therefore changes to a new medium: from the literary representation of history, to its performative embodiment in dance. This anticipates the theatrical adaptation of the novel by JETTE STECKEL at the Thalia Theater Hamburg in 2017.
    W powieści NINO HARATISCHWILI Das achte Leben (Für Brilka) (Ósme życie – dla Brilki) narratorka Niza podejmuje nieudane próby przedstawienia radzieckiej historii Gruzji oraz związanej z nią indywidualnej historii swojej własnej rodziny w latach 1900-2006. Artykuł dostrzega w deficytach opowiadania Nizy sprzeczności. Wynikają one z wykorzystania poetyki narracyjnej, charakterystycznej dla powieści pokoleniowej, której nie udaje się powiązać ze sobą historii indywidualnej, rodzinnej i politycznej w jedno, mające wspólny sens opowiadanie. Koniec powieści posługuje się w związku z tym nowym medium: rezygnuje z literackiego opowiadania o historii i przechodzi do jej performatywnego ucieleśnienia w tańcu. Antycypuje ono adaptację teatralną, jaką była w 2017 r. inscenizacja JETTY STECKEL w Teatrze Thalia w Hamburgu.
    Źródło:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2020; 91-107
    2196-8403
    Pojawia się w:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies