Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wrath" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Czas gniewu, czas miłosierdzia. Księgi Starego Testamentu w „Dniu gniewu” Romana Brandstaettera
The Day of Wrath, the Day of Mercy. Books of the Old Testament in Roman Brandstaetters Dzień gniewu (The Day of Wrath)
Autorzy:
Kryńska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933596.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Roman Brandstaetter
dramat
psalmy
Stary Testament
dzień gniewu
Shoah
drama
psalms
Old Testament
day of wrath
Opis:
In Roman Brandstaetter's drama The Day of Wrath motifs may be found that are taken from the Books of the Prophets and the Wisdom Books of the Old Testament. They allow looking at the title day of wrath as the time, in which God's action is manifested. Like in the message by the prophet Zephaniah, in the drama destruction and salvation may be a revelation of God as the Lord of history and the Savior. Recollecting the words of prophets, psalms, the Gospel and the Apocalypse in the drama allows looking at the 20th century events as a subsequent realization of God's promises. The events in the drama are a kind of repetition and continuation of biblical scenes. Passion and salvation given by God during the banishment become present. God's action is confronted with the man's faith that has been weakened. The protagonists of the drama experience “the time of wrath, the time of mercy”, in which their conversion may at last happen. Owing to the words of the Holy Scriptures intertwined in the text of the drama the image of God's awesomeness and of the surrounding evil do not become a source of despair for the protagonists, but allow them to accept God's incomprehensible will.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 1; 149-175
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Motif of God’s Wrath in Zephaniah’s Prophecy about the Day of Yahweh
Autorzy:
Pikor, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1052852.pdf
Data publikacji:
2015-11-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Dzień Jahwe
gniew Jahwe
Księga Sofoniasza
przymierze
Synaj
miłosierdzie
the day of Yahweh
the wrath of Yahweh
the Book of Zephaniah
covenant
Sinai
mercy
Opis:
The article constitutes an analysis of the motif of the day of Yahweh in the Book of Zephaniah. God’s anger, a crucial element of that day, may be interpreted as a metaphor for God’s mercy. The starting point for the verification of this hypothesis is the exploration of the semantic fields employed in the descriptions of the day of Yahweh in the Old Testament. Then, the historical-salvific background for the motif of God’s wrath is outlined. Situating God’s anger in the context of the covenant and Exodus helps pinpoint the function of the metaphor of anger in the message of God’s mercy.
Źródło:
The Biblical Annals; 2014, 4, 1; 41-55
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O irytacji bez irytacji
About irritation without irritation
Autorzy:
Szorc, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962457.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
Tematy:
irritation
anger
wrath
mechanisms of anger appearance
social functions of anger
irytacja
złość
gniew
mechanizmy powstawania złości
społeczne
funkcje złości
Opis:
Emocje o różnych znakach – pozytywnych i negatywnych – nie są wcale czymś dziwnym czy nieprawidłowym, wręcz przeciwnie – są ważne i potrzebne w naszym życiu. Co więcej, każdego dnia doświadczamy emocji, pod wpływem których podejmujemy takie czy inne decyzje, postępujemy w taki czy inny sposób. W artykule podjęto próbę analizy kategorii „irytacja”. Irytacja jest emocją o wyjątkowym znaczeniu społecznym, stąd rozważania przedstawione w tekście odwołują się do dorobku nauk społecznych (psychologicznych, socjologicznych).Prezentowany tekst ma charakter przeglądowy. Przedstawiono podstawowe ujęcia klasyfikacji emocji funkcjonujące w literaturze, a na tym tle usytuowano emocję irytacji (częściej określaną jako złość lub gniew). Ukazano też przyczyny oraz mechanizmy powstawania irytacji. Zwrócono również uwagę na przebieg tej emocji oraz jej społeczne funkcje.
Emotions of different signs—both positive and negative—are not at all something strange or abnormal, on the contrary—they are important and necessary in our lives. What is more, every day we experience emotions, under which we make decisions, we act in one way or another. The author of the article tries to analyze the category of “irritation”. Annoyance is an emotion of exceptional public importance, hence the considerations presented in the text refer to the achievements of the social sciences (psychology, sociology). The text has a review character. The basic classifications of emotions, functioning in the literature, have been presented in the text, and on this background, the emotion of annoyance (often referred to as anger or wrath) has been located. The paper presents also the causes and mechanisms of irritation appearance. The attention has been also drawn to the course of this emotion and its social functions.
Źródło:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2016, 2
2353-7914
Pojawia się w:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Gniew Boga" według św. Tomasza z Akwinu
God’s “Wrath” according to St. Thomas Aquinas
Autorzy:
Zarzycki, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044647.pdf
Data publikacji:
2018-03-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
poznanie Boga
gniew Chrystusa
Boży gniew
Boża dobroć
spełnienie
knowing God
the wrath of Christ
God’s “wrath”
God’s goodness
satisfaction
Opis:
Autor wychodzi od pytania: Czy Bóg może się gniewać na człowieka?, i zmierza do odpowiedzi na kwestie „gniewu” Boga, wychodząc od zagadnienia poznania Boga. Bytowa odmienność Boga od człowieka są przyczyną tego, że o uczuciowości Boga, w tym o gniewie nie można mówić w sensie właściwym ale jedynie analogicznym do gniewu człowieka. Eksplikacja „gniewu” Boga domaga się zatem syntetycznego ukazania gniewu człowieka,  jego motywów, rodzajów i funkcji. W drugiej części artykuł ukazuje pojęcie „gniewu” Boga w sensie metaforycznym, przybliża jego przedmiot  i cel.  Objaśnia na czym polegał „gniew” Boga wobec pogan opierających się na mądrości ludzkiej, a następnie wobec Żydów pokładających ufność w wartości uczynków Prawa Mojżeszowego. Gniew Chrystusa zostaje ukazany w ramach tajemnicy wcielenia i realności człowieczeństwa Chrystusowego. W końcowej części artykuł przedstawia w jaki sposób św. Tomasz objaśniał „uśmierzenie”  „gniewu” Bożego przez akt zadośćuczynienia za grzechy ludzkości dokonany przez Chrystusa w Jego Mece i Ofierze i porównuje tę wykładnię „gniewu” Bożego ze stanowiskiem innych teologów.
The article starts with the question: Can God be angry with man? in attempting to explore the issue of God’s wrath. The problem of knowing God is taken as the point of departure. The existential “otherness” between God and man is one reason why God’s emotionality, including anger, cannot be discussed in isolation but only by analogy to man’s anger. Therefore, the explication of God’s “wrath” demands first of all a synthetic presentation of man’s anger, including its origins, types and functions. In the second half of the article, the author presents the notion of God’s wrath in a metaphorical sense, shedding some light upon its object and purpose. He explains the nature of God’s wrath toward pagans, who relied on human wisdom, and then toward Jews, who placed their trust in the value of the Law of Moses. The wrath of Christ is shown within the framework of the mystery of incarnation, the reality of the humanity of Christ, and His attitude toward certain categories of people. In its conclusion, the article first presents the way of “mitigating” God’s wrath, according to Aquinus, through the satisfaction for the sins of humanity performed by Christ in His passion and the sacrifice of the cross, and then compares this interpretation of overcoming God’s “wrath” with the viewpoints of other theologians. 
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 33; 385-421
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apokaliptyczny gniew Boga i jego miejsce w Ewangelii Pawła (Rz 1,18-32)
The Apocalyptic Wrath of God and Its Place in the Gospel of Paul (Rom 1:18-32)
Autorzy:
Kowalski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044628.pdf
Data publikacji:
2018-03-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
apokaliptyka
Rz 1
18-32
gniew Boży
retoryka
Ewangelia Pawła
grecko-rzymski świat
apocalypticism
Rom 1
divine wrath
rhetoric
Paul’s gospel
Greco-Roman world
Opis:
Artykuł analizuje motyw gniewu Bożego w Rz 1,18-32. Autor wychodzi od przeglądu publikacji biblistów prezentujących „apokaliptycznego Pawła” (Albert Schweitzer, Ernst Käsemann, J. Christiaan Beker, Douglas Campbell, N.T. Wright). Następnie prześwietlone zostają podstawowe elementy apokaliptycznego języka w Rz 1,18-32: idea objawienia (ἀποκαλύπτ-), władzy Boga nad światem (παραδίδωμι) oraz Jego zbawczego gniewu (ὀργή). Dalej autor ukazuje miejsce i dynamikę tekstu Rz 1,18-32 w kontekście argumentacji Pawła w Rz 1–4. Artykuł kończy zwięzła prezentacja idei gniewu Bożego w Starym Testamencie, literaturze żydowskiej i grecko-rzymskiej, co pozwala na odkrycie nowości oraz apokaliptycznego wymiaru Bożego gniewu u Pawła.
The article analyzes the motif of divine wrath in Rom 1:18-32. The author starts with a survey of the recent proponents of the “apocalyptic Paul” (Albert Schweitzer, Ernst Käsemann, J. Christiaan Beker, Douglas Campbell, N.T. Wright et al.). Next, the basic elements of the apocalyptic language in Rom 1:18-32 are scrutinized: the idea of revelation (ἀποκαλύπτ-), God’s sovereign rule over the world (παραδίδωμι), and God’s saving wrath (ὀργή). The author then demonstrates the place and the dynamics of Rom 1:18-32 within the context of the Pauline argumentation of Rom 1–4. The paper concludes with a concise presentation of the idea of divine wrath as found in the Old Testament and in Jewish and Greco-Roman literature, which allows us to appreciate the novelty and apocalyptic dimension of God’s wrath in Paul.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 33; 203-249
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy gniew zawsze jest grzechem?
Is Wrath Always a Sin?
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044651.pdf
Data publikacji:
2018-03-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wady główne
gniew
grzech
cnota
cardinal vices
wrath
sin
virtue
Opis:
Zagadnienie gniewu, którym od wielu wieków zajmuje się refleksja filozoficzna i teologiczna, stanowi jeden z bardzo ważnych tematów moralnych. Już filozofia starożytna dokonała jego opisu, a w oparciu o niego zawsze potępia gniew jako jedną z wyjątkowo destrukcyjnych wad duchowych. Tradycja chrześcijańska, przyjmując takie ujęcie, bardzo wcześnie postawiła pytanie, czy taka jednostronna odpowiedź jest wystarczająca. Przecież także Bóg gniewa się: Chrystus rozgniewał się na kupców świątyni i z gniewem dokona osądu człowieka oraz świata. Już św. Grzegorz Wielki wyraźnie stwierdził, że gniew w słusznej sprawie może być wyrazem gorliwości. Św. Tomasz z Akwinu, w kontekście tradycji średniowiecznej, która wiele uwagi poświeciła wadom głównym, spójnie wykazał, że może istnieć gniew godziwy, a w niektórych wypadkach odgrywa on wprost niezastąpioną rolę, a więc jest możliwy nawet „święty gniew”.
The question of wrath constitutes an essential problem which for centuries has found its place at the centre of philosophical and theological reflection. Wrath has been described as one of the most destructive of spiritual vices. Assuming this point of view, Christian tradition posed a question long ago as to whether such a unilateral answer is sufficient. Consider that even God is sometimes wrathful, that Christ focused his wrath on the merchants in the temple, and that man and the world will suffer His wrath on the day of judgment. Saint Gregory the Great stated explicitly that wrath, used in a just cause, may be a manifestation of zeal. Saint Thomas Aquinas, in the context of medieval tradition, which devoted a lot of attention to capital vices, demonstrated coherently that wrath can be decent, and in some cases plays an irreplaceable role. Therefore, even a “holy wrath” is possible.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 33; 445-461
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy Izrael jest odrzucony przez Boga i potępiony? Anders Runesson o Bożym gniewie i zbawieniu u Mateusza
Has God Rejected Israel? Anders Runesson Explores the Themes of Divine Wrath and Salvation in Matthew
Autorzy:
Niedźwiedzki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044588.pdf
Data publikacji:
2018-11-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sąd
potępienie
Boży gniew
zbawienie
Ewangelia według św. Mateusza
teologia zastępstwa
judgment
damantion
divine wrath
salvation
the Gospel of Matthew
replacement theology
Opis:
Niniejszy tekst został przygotowany jako artykuł recenzyjny książki Andersa Runessona zatytułowanej Divine Wrath and Salvation in Matthew. The Narrative World of the First Gospel (‘Boży gniew i zbawienie u Mateusza. Świat narracji pierwszej Ewangelii’). We wprowadzeniu przedstawiono kontekst, w którym powstała ta publikacja, oraz jej główne założenia. Następnie zaprezentowano literaturę dotyczącą sądu i zbawienia w Ewangelii według św. Mateusza. Trzon pracy stanowi przedstawienie treści książki Runessona, która podzielona jest na dwie części. Pierwsza, bardzo obszerna część ma odpowiedzieć na pytanie, czy naród wybrany jest w całości odrzucony przez Boga i potępiony. Autor przekonuje w niej czytelnika, że jedynie przywódcy Izraela zostaną surowo osądzeni, podczas gdy żydowskie tłumy są adresatami Bożego zbawienia. Druga część dotyczy tematu sądu i zbawienia pogan. Pod koniec artykułu zaprezentowano rekonstrukcję etapów Bożego sądu u Mateusza oraz uwagi krytyczne.
The present article offers a review of the book by Anders Runesson entitled Divine Wrath and Salvation in Matthew. The Narrative World of the First Gospel. Its central ideas and its genesis are presented in the introduction. Next, the literature about divine judgment and salvation is brought to the fore. The main body of the article expounds the contents of Runesson's work, which is composed of two main parts. The first extensive part poses and answers a question: whether the Chosen People in its entirety are rejected by God and damned. The author convinces the reader that only the leaders of Israel will be harshly judged, while the Jewish masses will find salvation. The book's second part deals with God's judgment and salvation of the Gentiles. The article ends with a reconstruction of the stages of divine judgment and also some critical remarks by the reviewer.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 34; 439-464
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Divine Wrath in Ancient Egypt
Autorzy:
Joseph, Amgad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/484103.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Kultur Śródziemnomorskich i Orientalnych PAN
Tematy:
ancient Egypt
divine wrath
religion
mythology
Opis:
This article aims at examining the theme of divine wrath according to Egyptian religious beliefs, in connection with deities and worshippers. It is a matter of theological concern to examine the theme of divine wrath in various texts describing the rage of deities. The paper thoroughly discusses the theme of divine wrath, its addressees, effects, purposes, provocations, and the possibility of avoidance and pacification, as well as the linguistic expressions of wrath. It discusses the notion of wrath, its perceived consequences and infliction on the deities, living humans and the deceased. It also examines divine wrath in relation to the experience of suffering and affliction as well as that of protection and welfare. The analysis provides information on the core of the Egyptian religion investigated from the perspective of wrath.
Źródło:
Études et Travaux (Institut des Cultures Méditerranéennes et Orientales de l’Académie Polonaise des Sciences); 2018, 31; 27-65
2084-6762
2449-9579
Pojawia się w:
Études et Travaux (Institut des Cultures Méditerranéennes et Orientales de l’Académie Polonaise des Sciences)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gniew Boga a hermeneutyka krzyżokształtna. Gregora A. Boyda apologetyczna lektura starotestamentalnych tekstów o przemocy nakazanej przez Boga
The Wrath of God and the Cruciform Hermeneutic. Gregory A. Boyd’s Reading of Old Testament Texts Depicting Violence Commanded by God
Autorzy:
Stefański, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044589.pdf
Data publikacji:
2018-11-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
gniew Boga
przemoc w Starym Testamencie
Krzyż
Chrystologia
„herem”
otwarty teizm
wrath of God
violence in the Old Testament
cross
christology
herem
open theism
Opis:
Problem przemocy nakazanej przez Boga w Starym Testamencie został już podjęty przez liczne publikacje. Spośród nich opracowanie G.A. Boyda jest nowatorskie, ponieważ wyodrębnia doświadczenie Chrystusowego krzyża jako punkt odniesienia, w świetle którego należy odczytać wszystkie nawiązania do Bożego nakazu przemocy w Starym Testamencie. Boyd dostrzega w Chrystusowym przyzwoleniu na ukrzyżowanie dowód na Bożą uległość, która w podobny sposób staje się przyzwoleniem na zniekształcony obraz Boga przedstawiony przez natchnionych autorów Starego Testamentu. Boyd zwraca uwagę, że każdy starotestamentowy opis relacjonujący nakaz przemocy przez Boga należy ocenić pod względem zgodności z uległością Syna Bożego na krzyżu. Jeżeli dany starotestamentowy opis odzwierciedla tę samą uległość, to znaczy – według Boyda – że jest właściwym obrazem Boga. Jeżeli nie, to znaczy, że obraz został wypaczony w wyniku grzeszności natchnionego autora i wpływu kultury, w której był osadzony. Teza Boyda jest jednak dyskusyjna, bo prowadzi do pytania, czy krzyż powinien być jedynym kryterium hermeneutycznym dla uwiarygodnienia starotestamentowego obrazu Boga nakazującego przemoc. Ponadto problematycznym założeniem Boyda jest przekonanie, że zamysł objawiającego się Stworzyciela może być sprzeczny ze zrozumieniem tego zamysłu przez natchnionego autora. Boyd patrzy na starotestamentowe zapisy działania Boga przez pryzmat myślenia człowieka XXI wieku, nie biorąc pod uwagę ludzkiej odpowiedzialności za grzech oraz wiecznych konsekwencji grzesznego czynu. Gdy do tego dochodzą niektóre spekulacje Boyda, które nie zawsze mają swoje potwierdzenie w tekście biblijnym, jego teza znacznie się osłabia.
G.A. Boyd proposes an innovative way of looking at divinely sanctioned violence in the Old Testament, viewing it as part of a divine accommodation that can only be understood in light of the Cross. Boyd suggests that just as God allows mankind to “act toward” His Son by crucifying Him and making Him bear the ugliness of sin, so are human beings allowed to act against the Creator by portraying Him in a distorted manner through images of divinely sanctioned violence. Boyd emphasizes that every depiction of God must be examined in light of God’s stooping toward mankind’s sinfulness through the Cross. If a given Old Testament image of God is in line with the divine acquiescence on the Cross, then the image is to be deemed authentic. If not, it must be deemed a divine accommodation, in the sense that it is not an authentic depiction of God but rather a divinely permitted projection of the inspired authors, who could only portray God within the limits of their sinfulness and of the culture in which they were immersed. Boyd’s thesis becomes problematic, though, because it is questionable whether the Cross can constitute the sole hermeneutical litmus test for the authenticity of a given Old Testament image of God. Even more arguable is Boyd’s contention that God’s intention in having inspired the composition of certain Biblical texts could be at cross-purposes with the intentions of their divinely inspired authors. Boyd’s Old Testament exegesis is engaged from a 21st century perspective and does not pay enough attention to the culpability and eternal consequences of human actions. His thesis is further weakened by a biblical exegesis too often steered by speculation and not always rooted in the biblical text itself.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 34; 465-491
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gniew człowieka w Księdze Mądrości Syracha
Man’s Wrath in the Book of Sirach
Autorzy:
Piwowar, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044610.pdf
Data publikacji:
2018-03-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
gniew
gniew człowieka
Księga Mądrości Syracha
θυμός
ὀργή
wrath
man’s wrath
the Book of Sirach
Opis:
Artykuł poświęcony jest analizie wypowiedzi Księgi Mądrości Syracha na temat gniewu człowieka. Na początku w sposób syntetyczny autor przedstawił nauczanie ksiąg mądrościowych na temat gniewu ludzkiego. Następnie omówił pole semantyczne gniewu w Syr (słowa pochodzące od rdzeni ὀργ, θυμ i μηνι) koncentrując się na etymologii poszczególnych słów wyrażających gniew (rzeczowników, czasowników oraz przymiotników). W dalszej części artykułu ukazał przyczyny gniewu, o których mówi Syrach oraz wskazał, kto według mędrca podlega gniewowi. Następnie przedstawił skutki gniewu według Syr, środki zaradcze, które pozwolą ustrzec się przed wybuchem gniewu, a na końcu wskazał, co należy czynić, aby ustrzec się gniewu ze strony innych ludzi.
The article constitutes an analysis of the statements concerning man’s wrath found in the Book of Sirach. The first part of the article is a synthetic overview of the teachings of the sapiential books concerning this issue. Subsequently, the semantic field of wrath in the Book of Sirach is analyzed (namely the words derived from the roots ὀργ, θυμ and μηνι), with special attention paid to the etymology of specific words expressing wrath (nouns, verbs and adjectives). Further, the article focuses on reasons for anger as presented by Sirach, as well as on characters in the text that are prone to wrath. The final section offers a discussion of the consequences of wrath, preventive measures against outbursts of rage, and steps that might be taken to shield oneself from the wrath of others.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 33; 93-127
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gniew człowieka w Księdze Przysłów
Man’s Wrath in the Book of Proverbs
Autorzy:
Demitrów, Andrzej Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044566.pdf
Data publikacji:
2018-12-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Księga Przysłów
gniew
oburzenie
złość
zapalczywość
Book of Proverbs
wrath
indignation
anger
impulsiveness
Opis:
Artykuł jest poświęcony analizom wypowiedzi Księgi Przysłów na temat gniewu człowieka. Po wstępnym przedstawieniu postawy gniewu człowieka autor ukazał zasadnicze słownictwo w postaci rzeczowników i czasowników, którymi posłużyli się mędrcy Izraela dla oddania tej trudnej rzeczywistości. Następnie w drugiej części artykułu zostały omówione poszczególne sentencje, w których wzmiankowana jest reakcja gniewu. Cechą charakterystyczną Księgi Przysłów jest ukazanie postaw ludzkich paralelnie, stąd każda z sentencji zawiera także sugerowaną postawę, jaką trzeba podjąć, aby nie ulec negatywnej skłonności gniewu i zapalczywości. Częstotliwość podejmowanego zagadnienia, rozmaitość kontekstów społecznych, w jakich się pojawia, oraz wielka troska o pozytywną zmianę gniewnej skłonności w człowieku świadczą o wadze i aktualności tematu.
The article is dedicated to analysis of the statements in the Book of Proverbs concerning man’s wrath. After a preliminary depiction of the attitude of man’s wrath, the author presents the basic vocabulary, namely the nouns and verbs used by the sages of Israel to convey that hard reality. In the second part of the article, after unfolding the structure of Proverbs, particular sayings mentioning the human expression of wrath are discussed. A characteristic feature of the Book of Proverbs is depicting human attitudes in parallel, thus each of the sayings is linked to a suggested positive attitude to be embraced, so as not to yield to the negative inclination toward wrath and impulsiveness. The frequency with which the issue is raised, the variety of social contexts where it appears, as well as the great concern for positively changing the tendency of humankind toward wrath – all prove how significant and topical the subject is.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 34; 87-127
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gniewne oblicze Pana. Hermeneutyka kilku biblijnych kolokacji
The Wrathful Face of the Lord. The Hermeneutics of Selected Biblical Collocations
Autorzy:
Szymik, Stefan Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044562.pdf
Data publikacji:
2018-12-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
oblicze
pānîm
oblicze Pana
gniew Boży
kolokacje biblijne
face
face [sight] of the Lord
wrath of God
biblical collocations
Opis:
Autor omawia wybrane kolokacje biblijne, za pomocą których autorzy natchnieni Starego Testamentu przedstawiali niełaskę i gniew Boga, także Jego nieobecność w ludzie Bożym. Istotnym, specjalnym składnikiem tych wypowiedzi jest antropomorfizm „oblicze Pana” wskazujący na Boga uzupełniony o wybrane czasowniki hebrajskie. Pierwsza fraza („zwrócę me oblicze przeciw” – נתן את־פני ב) występuje w Starym Testamencie tylko kilka razy. Idiom opisuje stanowcze działanie Boga skierowane przeciw jednostce lub społeczności Izraela łamiących postanowienia Prawa i zawarte przymierze. Kolejne wyrażenie („ukryć swe oblicze przed” – סתר פני מן) spotykane jest w Starym Testamencie dużo częściej, głównie w dwóch kontekstach: lamentacji jednostki oraz w wołaniach całego ludu. Ukrycie się Bożego oblicza oznacza chwilową lub trwałą nieobecność Boga w życiu jednostki i całego narodu, czasem doświadczenie Bożego gniewu. W trzeciej części omówione zostały dwie inne kolokacje: „odrzucić od mego oblicza” (hebr. שלך מעל פני) oraz „odtrącić od mego oblicza” (מעל פני סור). Obydwa wyrażenia opisują zerwanie relacji między Bogiem a narodem wybranym, czego zewnętrznym znakiem były deportacje, kolejno Izraela i Judy (722 i 586 przed Chrystusem). Ostatecznie jednak odwrócenie, ukrycie się i nieobecność Boga, a nawet jego gniew nie mają charakteru trwałego i nieodwracalnego, zwyciężają bowiem Boża łaskawość i miłosierdzie.
The author analyses biblical collocations used by writers of the Old Testament to describe God’s disapproval, anger and wrath, or even his absence. The essential specific component of these statements is the biblical anthropomorphism “the face of the Lord”, which points to God himself via certain Hebrew verbs. The first idiom, with YHWH as the subject (“I will set My face against” – נתן את־פני ב), occurs several times in the Old Testament and describes a violent action of God against a sinner or whole nation not observing his commandments, or breaking the Covenant. The next expression (“to hide Thy [your] face from” – סתר פני מן) occurs much more frequently in the Old Testament, principally in two contexts. The collocation plays a significant role in the Psalms, especially laments, and also in collective lamentations over Israel. The hiding of God’s face, from an individual or the people of Israel, means the experience of the temporary or permanent absence of God, and sometimes his anger and punishment for infidelity. In the final part, the author discusses some other collocations, among them “to cast out of My sight” (שלך מעל פני), and similarly “to remove from My sight” (מעל פני סור). Both expressions indicate a disruption of Israel’s relationship with God, the outer signs being the historical deportations of Israel (722 BC) and Judah (586 BC). Ultimately, however, the rejection of Israel and the absence of God, and likewise his anger, are not permanent and irreversible, since the Lord’s grace and mercy prevail.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 34; 15-36
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interpretacje gniewu we współczesnej refleksji o duchowości
Interpretations of Anger in the Contemporary Reflection on Spirituality
Autorzy:
Rybicki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044585.pdf
Data publikacji:
2018-11-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
gniew
duchowość
teologia duchowości
anger
wrath
spirituality
theology of spirituality
Opis:
Artykuł zwraca uwagę na wybrane aspekty gniewu we współczesnej refleksji nad życiem duchowym. Poruszone są kwestie terminologiczne, problem natury gniewu oraz znaczenie gniewu dla chrześcijańskiego życia duchowego. Gniew jako siła destrukcyjna budzi pytanie o sposoby mądrej, zgodnej z duchowością chrześcijańską strategii lub wypracowania środków zaradczych mających na celu obniżenie jego destrukcyjnej siły. Z kolei w interpretacji pozytywnej („gniew słuszny/święty”) ważne są warunki pozwalające doprecyzować, kiedy rzeczywiście można mówić o pozytywnej roli gniewu w duchowości chrześcijańskiej.
This article draws attention to the most important aspects of the theme of anger as found in contemporary reflections on the spiritual life. The issues discussed are questions of terminology, the problem of the nature of anger, and the importance of anger within Christian spiritual life. The reality of anger as a destructive force raises the question of how to counter it: What is a wise strategy for reducing its destructive power? What possible correctives or remedies are also in accordance with genuine Christian spirituality? In contrast, when anger is given a positive interpretation (“righteous/holy anger”), the article presents certain conditions or criteria that can help clarify when it is possible to talk about the positive role of anger in Christian spirituality.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 34; 421-435
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kielich YHWH jako metafora gniewu Bożego w księgach prorockich Starego Testamentu
The Cup of YHWH as a Metaphor for God’s Wrath in the Old Testament Prophets
Autorzy:
Szmajdziński, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044569.pdf
Data publikacji:
2018-11-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
gniew Boży
Jerozolima
kara
kielich JHWH
narody obce
prorocy ST
wrath of God
Jerusalem
punishment
cup of YHWH
foregin nations
prophets of the OT
Opis:
Jedną z metafor używaną przez proroków na ukazanie kary jest kielich YHWH (kôs YHWH). Trzynaście prorockich wyroczni – bezpośrednio lub pośrednio – przywołuje tę metaforę. Skutkiem picia z kielicha YHWH jest upicie się, chwianie się, zataczanie się, hańba i zawstydzenie z powodu nagości i nieobrzezania, wymioty, samookaleczenie i zniszczenie. Ten, kto musiał wypić z boskiego kielicha, upokarzał się w oczach swoich sąsiadów i wrogów. Skazani na tę karę byli Jerozolima i obce narody. Ta kara stanowiła ostateczny cios dla nich i dlatego prowadziła ku śmierci, tak jak alkohol wypity w nadmiarze. Jednak Bóg, kierując się swoim miłosierdziem, oddalał ten kielich i okazywał zbawienie, ale dotyczyło to tylko Jerozolimy.
One of the many metaphors used by the Prophets is that of the cup of YHWH (kôs YHWH). Thirteen prophetic oracles, either directly or indirectly, employ this metaphor. The result of drinking the cup of YHWH is drunkenness, staggering, reeling, dishonour and shame, the result of being made naked and being uncircumcised, vomiting, self-mutilation and desolation. The one who has to drink the cup is humiliated in front of his neighbours and enemies. Those entities condemned to drink God’s cup, as the metaphor is applied, include Jerusalem as well as foreign nations. This punishment is a final blow for them and so deals death to them, just as alcohol when it is drunk in excess. However, God, when He comes to show compassion, removes the cup and gives salvation, though this outcome pertains only to Jerusalem and not to foreign enemies.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 34; 129-168
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metafory gniewu Bożego w Janowej Apokalipsie
The Metaphors of God’s Wrath in the Revelation of John
Autorzy:
Urbanek, Beata Sabina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044634.pdf
Data publikacji:
2018-03-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Apokalipsa
gniew Boży
metafora
wino
kielich
tłocznia
czasza
wrath of God
metaphor
wine
cup
wine press
bowl
Book of Revelation
Opis:
Gniew (thymos i orgē) Boży jest wątkiem wyraźnie obecnym w Janowej Apokalipsie. Został on ukazany przede wszystkim poprzez obecne w rozdziałach 14-19 metafory kielicha (potērion) z winem (oinos), tłoczni (lēnos) winogron i czar (phialē) z plagami. Autor księgi wykorzystał w sposób twórczy obrazy starotestamentalne i dodał własny, nowy. Zastosowanie przenośni pozwoliło na wieloaspektowe opisanie trudnego problemu Bożego oburzenia. Zwiększyło także siłę perswazji tekstu biblijnego. Czasze gniewu można rozumieć jako katastrofy dziejące się w historii i dające jeszcze szansę nawrócenia. Sąd końcowy, wyrażony w przenośniach kielicha i tłoczni wina, to definitywne zniszczenie nieprawości. Metafory gniewu ukazują z jednej strony odpowiedzialność człowieka za swoje decyzje, a z drugiej – Boga jako Pana historii. Gniew Boży okazuje się być adekwatną karą za grzechy, co podkreśla przenośne określenie grzechu jako wina pożądliwości nierządu. W końcu, wino, kielich, tłocznia i czasza gniewu są antytezami błogosławieństwa Bożego wyrażonego w Jego darach – owocach ziemi i łaskach płynących z kultu.
The wrath (thymos and orgē) of God is a very distinctive motif in the Revelation of John, especially in Chapters 14–19. There the motif is presented mainly through the metaphors of a cup (potērion) of wine (oinos), a wine-press (lēnos), and bowls (phialē) full of plagues.  The book’s author creatively used Old Testament images and added a new one, the bowls. This figure of speech allowed the  writer to explain the difficult question of God’s anger from different angles, and it made the biblical text more compelling. The bowls of wrath can be understood as disasters taking place in history but still allowing the opportunity to repent. The last judgment, depicted in metaphors of a cup of wine and a wine-press, is the definitive destruction of iniquity. On the one hand, the metaphors of God’s wrath show human responsibility for one’s decisions, and on the other hand they assert God as the Lord of history. The wrath of God turns out to be an adequate punishment for sins, which is underlined by the picture of the wine of the passion of her fornication. Lastly, wine, a cup, a wine-press and a bowl of wrath are all the antithesis of God’s blessing, present in his gifts: the fruit of the earth and grace issuing from the cult.
Źródło:
Verbum Vitae; 2018, 33; 251-276
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies