Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "world-ecology" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Nasz kapitałogeniczny świat. Kryzysy klimatyczne, polityka klasowa i projekt ucywilizowania
Our Capitalogenic World: Climate Crises, Class Politics & the Civilizing Project
Autorzy:
Moore, Jason W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25418327.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
World-Ecology
Capitalism
Imperialism
Capitalocene
Anthropocene
ekologia-świat
kapitalizm
imperializm
kapitałocen
antropocen
Opis:
Żyjemy w czasach antropogenicznego kryzysu klimatycznego. Ale czy na pewno? Szkic pokazuje, jak w krwawej łaźni zmilitaryzowanej akumulacji i podboju po 1492 r. ukształtował się na wskroś nowoczesny fetysz „ludzkości”. Twierdzenie, że to Antropos napędza kryzys klimatyczny, implikuje aktora historycznego, który nie istnieje. Rzeczywistość jest odmienna: ludzkość nie robi niczego. Historię tworzą określone grupy ludzi – imperia, klasy, instytucje religijne, armie, finansiści. Artykuł określa antropocen jako coś więcej niż kiepską historię – choć ucieczka od historii światowej ma tu kluczowe znaczenie. Dowodzi, że dzisiejszy antropocen jest jednym z filarów ekologizmu bogatych. Jego korzenie historyczne tkwią w projekcie ucywilizowania oraz w niedawnym, powstałym po 1970 r. ekologizmie „statku kosmicznego Ziemia”. Zarówno Ekologizm, jak i współczesna moda na antropocen dążą przede wszystkim do jednego: zrzucenia winy z kapitalizmu jako głównego sprawcy kryzysu ekologicznego. Od samego początku Ekologizm unikał „nazywania systemu po imieniu”. Tylko określenie kryzysu klimatycznego jako „kapitałogenicznego” – „spowodowanego przez kapitał” – pozwoli nam stworzyć skuteczną socjalistyczną politykę sprawiedliwości klimatycznej.
We live in times of anthropogenic climate crisis. Or do we? This essay shows how “humanity” is a thoroughly modern fetish forged in the bloodbath of militarized accumulation and conquest after 1492. To say that the Anthropos drives the climate crisis implicates a historical actor that does not exist. But the reality is different. Humanity does nothing. Specific groups of humans make history – empires, classes, religious institutions, armies, and financiers. This essay reveals the Anthropocene as more than lousy history – although the flight from world history is crucial. It argues that today’s Anthropocene is one pillar of the Environmentalism of the Rich. It is rooted historically in the Civilizing Project, and, more recently, in post‑1970 “Spaceship Earth” environmentalism. Both Environmentalism and its recent Anthropocene craze have sought to do one thing above all: deflect blame from capitalism as the prime mover of the climate crisis. From the beginning, Environmentalism avoided “naming the system.” Only by identifying the climate crisis as capitalogenic – “made by humans” – can we begin to forge an effective socialist politics of climate justice.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2023, 11; 123-151
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Our Capitalogenic World: Climate Crises, Class Politics, and the Civilizing Project
Autorzy:
Moore, Jason W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25417647.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
World-Ecology
Capitalism
Imperialism
Capitalocene
Anthropocene
ekologia‑świat
kapitalizm
imperializm
kapitałocen
antropocen
Opis:
We live in times of anthropogenic climate crisis. Or do we? This essay shows how “humanity” is a thoroughly modern fetish forged in the bloodbath of militarized accumulation and conquest after 1492. To say that the Anthropos drives the climate crisis implicates a historical actor that does not exist. But the reality is different. Humanity does nothing. Specific groups of humans make history – empires, classes, religious institutions, armies, and financiers. This essay reveals the Anthropocene as more than lousy history – although the flight from world history is crucial. It argues that today’s Anthropocene is one pillar of the Environmentalism of the Rich. It is rooted historically in the Civilizing Project, and, more recently, in post‑1970 “Spaceship Earth” environmentalism. Both Environmentalism and its recent Anthropocene craze have sought to do one thing above all: deflect blame from capitalism as the prime mover of the climate crisis. From the beginning, Environmentalism avoided “naming the system.” Only by identifying the climate crisis as capitalogenic – “made by humans” – can we begin to forge an effective socialist politics of climate justice.
Żyjemy w czasach antropogenicznego kryzysu klimatycznego. Ale czy na pewno? Szkic pokazuje, jak w krwawej łaźni zmilitaryzowanej akumulacji i podboju po 1492 r. ukształtował się na wskroś nowoczesny fetysz „ludzkości”. Twierdzenie, że to Antropos napędza kryzys klimatyczny, implikuje aktora historycznego, który nie istnieje. Rzeczywistość jest odmienna: ludzkość nie robi niczego. Historię tworzą określone grupy ludzi – imperia, klasy, instytucje religijne, armie, finansiści. Artykuł określa antropocen jako coś więcej niż kiepską historię – choć ucieczka od historii światowej ma tu kluczowe znaczenie. Dowodzi, że dzisiejszy antropocen jest jednym z filarów ekologizmu bogatych. Jego korzenie historyczne tkwią w projekcie ucywilizowania oraz w niedawnym, powstałym po 1970 r. ekologizmie „statku kosmicznego Ziemia”. Zarówno Ekologizm, jak i współczesna moda na antropocen dążą przede wszystkim do jednego: zrzucenia winy z kapitalizmu jako głównego sprawcy kryzysu ekologicznego. Od samego początku Ekologizm unikał „nazywania systemu po imieniu”. Tylko określenie kryzysu klimatycznego jako „kapitałogenicznego” – „spowodowanego przez kapitał” – pozwoli nam stworzyć skuteczną socjalistyczną politykę sprawiedliwości klimatycznej.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2023, 11; 97-122
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Davida Harveya teoria akumulacji przez wywłaszczenie. Nowe perspektywy badawcze – przypadek Jasona W. Moore’a
David Harvey’s theory of accumulation by dispossession: new research perspectives – the case of Jason W. Moore
Autorzy:
Kufliński, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2212041.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
kapitał
neoliberalizm
kapitalizm
akumulacja przez wywłaszczenie
ekologia-światowa
neoliberalism
capitalism
capital
accumulation by dispossession
world-ecology
Opis:
This article reconstructs David Harvey’s accumulation by dispossession (ABD) theory aimed at explaining the specifics of capital accumulation under neoliberal capitalism. Reaching back to the thought of Marx and Rosa Luxemburg, Harvey proposed an impressive theory of qualitative change within the capitalist mode of production. However, as his critics have convincingly presented, Harvey’s concept struggles with the problems presented in the text. The solution to these problems appears to be the school of “world-ecology”, analyzed here on the example of one of its representatives, Jason W. Moore. By solving the problems that Bin and Ras wrote about, it creates the possibility for APW to become a theory that shows a certain continuum of quantitative change within capitalism. In other words, Moore’s research perspective creates new perspectives for the application of APW.
W niniejszym artykule zrekonstruowana została teoria akumulacji przez wywłaszczenie (APW) Davida Harveya, mająca na celu wyjaśnienie specyfiki akumulacji kapitału w warunkach neoliberalnego kapitalizmu. Sięgając do myśli Marksa oraz Róży Luksemburg, Harvey zaproponował imponującą teorię jakościowej zmiany w obrębie kapitalistycznego sposobu produkcji. Jak jednak przekonywali jego krytycy, koncepcja Harveya zmaga się z przedstawionymi w niniejszym tekście problemami. Rozwiązaniem tych problemów może być szkoła „ekologii-światowej”, przeanalizowana na przykładzie jednego z jej przedstawicieli, Jasona W. Moore’a. Rozwiązując problemy, o których pisali Bin i Ras, wspomniana koncepcja stwarza możliwości, by APW stała się teorią ukazującą pewne kontinuum zmian ilościowych w obrębie kapitalizmu. Innymi słowy, perspektywa badawcza Moore’a wyznacza nowe perspektywy zastosowania APW.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2023, 77; 63-75
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An ecological perspective in the evolutionary theology
Autorzy:
Grygiel, Wojciech P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1926960.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
evolution
ecology
harmony
picture of the world
new creation
Opis:
A new paradigm in theology, termed evolutionary theology, supports the understanding of ecology as the proper ordering of the relations between living organisms and their environment. It is argued that evolutionary theology yields a unique conceptual framework in which the human species share a common history with the entire Universe and respecting nature’s integrity means securing a common destiny to everything that exists. This is a powerful motivation for adopting a balanced ecological attitude aimed at respecting nature’s inherent integrity. Furthermore, proposing theological arguments to substantiate ecological claims will help neutralize the objections that religion as such promotes anti-ecological attitudes. Such objections become more pressing when religion focuses exclusively on the afterlife in the immaterial and eternal world to come, and neglects the well-being of the material and temporal Universe.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2020, 56, 4; 277-292
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bruno Latour: New Challenges and Inspirations in Political Ecology
Autorzy:
Buraj, Ivan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22765247.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Bruno Latour
political ecology
politics
nature
humans;
non-humans
common world
Opis:
Political ecology is a recent development in contemporary scholarship. Contrary to popular belief, the French philosopher Bruno Latour was not its originator. Some scholars began to recognise that nature and politics were closely connected back to the time of Montesquieu. Nonetheless, Latour’s political ecology is original in that it features new or revamped concepts that lend it new content and meaning. It includes concepts such as ‘mode of existence,’ ‘actor/network,’ ‘humans’ and ‘non-humans,’ ‘terrestrial’ or ‘Earthbound,’ and offers a new interpretation of the concepts of nature and politics. These concepts are the focus of the first and second parts of the article. The final part looks at their practical application, particularly in connection with Latour’s idea of creating a common world fit for life, or at least survival.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2023, 59, 1; 49-68
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy ekologia to problem teologiczny? Światowa Rada Kościołów na rzecz poszanowania stworzenia
Is Ecology a Theological Issue? The World Council of Churches Promoting the Respect of Creation
Autorzy:
Kantyka, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037286.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Światowa Rada Kościołów
ekologia
stworzenie
odpowiedzialność
środowisko naturalne
World Council of Churches
ecology
creation
responsibility
environment
Opis:
Artykuł zawiera odpowiedź na pytanie, dlaczego ekologia jest także zagadnieniem teologicznym. Bazą źródłową tych dociekań są dokumenty Światowej Rady Kościołów. Ekologia jest jednym z zagadnień teologicznych, o ile wywodzi się rozważania nad nią z antropologii teologicznej, w której człowiek jest postrzegany jako współpracownik Boga w dziele stworzenia ponoszący odpowiedzialność moralną za zachowanie integralności stworzenia. Dokumenty Światowej Rady Kościołów zawierają wiele pogłębionych analiz na temat istotnych zagrożeń ekologicznych dla Ziemi jako habitatu człowieka. Programy studiów wdrożone przez różne komisje i zespoły ŚRK wypracowują stanowisko Kościołów w niej zrzeszonych na podstawie założeń antropologii teologicznej.
The article aims to answer the question why ecology is also a theological question. The source of these inquiries are the documents of the World Council of Churches (WCC). Ecology is one of the theological issues, as long as the deliberations of the subject are based on theological anthropology, in which man is perceived as a collaborator of God in the deed of creation and as someone bearing moral responsibility for preserving the integrity of creation. Documents of the WCC contain deepen analyses of the considerable ecological threats facing the Earth as human habitat. On the basis of theological anthropology various WCC teams and commissions elaborate the position of the member Churches by means of many programs of studies.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 7; 157-166
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inspiracje encykliki "Laudato si" dla duszpasterstwa
Inspirations Drawn from the "Laudato si" Encyclical for Pastoral Care
Autorzy:
Fiałkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621277.pdf
Data publikacji:
2017-05-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
duszpasterstwo
ekologia
Kościół wobec ekologii
encyklika
szacunek dla świata stworzeń
konsumpcjonizm
nawrócenie ekologiczne
pastoral care
ecology
Church and ecology
respect for the world
consumerism
ecological conversion
Opis:
Encyklika pt. "Laudato si'. W trosce o wspólny dom" jest pierwszym tak wysokiej rangi dokumentem Kościoła katolickiego poświęconym problematyce ochrony środowiska. Wpisuje się w ona posoborowe nauczanie Kościoła dotyczące szeroko pojętej kwestii ekologicznej, którą uznaje się za „znak czasu”. Papież Franciszek nie tylko wykorzystuje dorobek swoich poprzedników, ale także wnosi charakterystyczne elementy znamionujące jego pontyfikat. Zagadnienie ochrony środowiska, będące częścią nauczania społecznego Kościoła, jest również ważnym wyzwanie dla duszpasterskiej działalności Kościoła. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie jakie inspiracje dla współczesnego duszpasterstwa Kościoła przynosi nauczanie encykliki pt. "Laudato si'?" Poszukując odpowiedzi na tak postawiony problem wybrano i omówiono cztery inspiracje dla duszpasterstwa: teologiczny wymiar środowiska naturalnego, który w rozważaniach o problemach ekologicznych jest często pomijany, a tymczasem dopiero w świetle Objawienia środowisko naturalne ukazuje się w nowych i pełniejszych wymiarach; nawrócenie ekologiczne, które umieszcza kryzys ekologiczny w perspektywie moralnej; zagrożenia konsumpcjonizmu, który należy traktować jako postawę antyekologiczną, szkodliwą dla człowieka i środowiska naturalnego; kształtowanie postawy szacunku dla świata, wyrażającą się w przywróceniu należnego miejsca Bogu w życiu człowieka oraz umiarem i pokorą wobec środowiska naturalnego. 
  The Laudato si'. On Care For Our Common Home encyclical is the first document of such a status in the Catholic Church devoted to the topic of environmental protection. It finds its context within the post-council teaching of the Church concerning the broadly understood ecological issues, which are treated as the sign of the times. Pope Francis not only builds on the heritage of his predecessors, but also shapes the reality through the elements characteristic of this pontificate. The issue of environmental protection, being part of the social teaching of the Church, presents a big challenge for pastoral activity. This article aims at finding an answer to the question about the inspiration drawn by the Church from the Laudato si' encyclical. In order to achieve this goal, four inspirations for pastoral care have been selected and discussed: (1) the theological aspect of the natural environment, which is often neglected in ecological analyses, is fully presented in the light of Revelation; (2) the ecological conversion, which sees the ecological crisis from the moral perspective; (3) the threats of consumerism, which should be treated as an anti-ecological approach, harmful for both people and the natural environment; (4) the respectful approach toward the world, expressed through a respect for both God and the natural environment.
Źródło:
Verbum Vitae; 2017, 31; 321-340
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Arka Noego jako teologicznomoralny archetyp zmagań człowieka z przyrodą i zmianami klimatycznymi
Noah’s Ark as Theologic and Moral Archetype of Human Struggle with Nature and Climate Changes
Autorzy:
Brusiło, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047581.pdf
Data publikacji:
2016-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Noah's Ark
ark
the Ark of the Covenant
archetype
ecology
climate
flood
house
nature
the World Seed Bank
Chernobyl Ark
Masdar City
values
conversion
responsibility
safety
Arka Noego
arka
Arka Przymierza
archetyp
ekologia
klimat
potop
dom
przyroda
Światowy Bank Nasion
Arka Czarnobyla
wartości
nawrócenie
odpowiedzialność
bezpieczeństwo
Opis:
Wśród wielu propozycji przeciwdziałania kryzysom współczesnego świata, często niedocenianą w obecnym problemie ekologicznym, jest biblijna historia Noego i jego Arki, która może stanowić archetyp obecnych zmagań człowieka z przyrodą i zmianami klimatycznymi.Przykłady tych zmagań to próby stworzenia arki naszych czasów: Światowego Banku Nasion, zbudowanego w 2007 roku na norweskiej wyspie Spitsbergen, który ma na celu ocalenie jak największej liczby gatunków roślin przed ich wyniszczeniem, betonowo-stalowej konstrukcji nad reaktorem IV bloku elektrowni w Czarnobylu, który uległ katastrofie w 1986 roku (Arka Czarnobyla) i pierwszego na świecie samowystarczalnego miasta Masdar City w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Te działania, mimo podobieństw do zmagań Noego w czasie biblijnego potopu, nie mogą jednak stanowić stałego, powszechnego, skutecznego i uniwersalnego sposobu na współczesne ratowanie człowieka, jego cywilizacji i otaczającej przyrody w obliczu zagrożeń ekologiczno-klimatycznych. W tych projektach podkreślona jest wyłącznie funkcja ratunkowa dla ludzi i przyrody, dotyczą one tylko aspektu materialnego, doraźnego i zewnętrznego, a brakuje tam charakteru prawdziwego domu, wartości moralnych, wymiarów duchowych życia ludzkiego i głębszych relacji Bóg – człowiek – przyroda.Istotne znaczenie archetypu Arki Noego nie kryje się w materialnych, technicznych i dosłownych szczegółach statku-ocalenia, lecz w kulturowych i duchowych funkcjach historii biblijnej dla idei współczesnej arki ratującej ludzkość i świat przyrody. Prawdziwa arka to dom (oikos-ethos) w potrójnym znaczeniu antropologicznym: miejsca, w którym mieszka człowiek, sieci relacji międzyosobowych i tożsamości bycia człowiekiem oraz w znaczeniu teologicznym jako przestrzeń sacrum, miejsce święte i Dom Pana. Człowiek we współczesnej arce powinien realizować plan Stwórcy i dopiero wówczas naprawdę będzie ratował stworzenie, będzie współpracował z Bogiem w dziele stworzenia, będzie bezpieczny od kataklizmów.Archetypiczne znaczenie Arki Noego powinno więc polegać na: teologicznomoralnym nawróceniu ekologicznym, oczyszczeniu pragnień i intencji, trosce o stworzenie, odpowiedzialności za przyrodę i powrocie do przymierza Boga z człowiekiem. Tak jak kiedyś Noe zmagał się z potopem, tak teraz wysiłki w ratowaniu świata i człowieka wymagają zbudowania struktur, dzieł i wartości takiego globalnego domu-arki, aby było to miejsce duchowej odnowy świata, afirmacji osoby ludzkiej i mieszkanie Boga.
Among the many proposals for preventing crises of the modern world, the biblical story of Noah and his Ark is often underestimated in the current ecological problem. This story may be the archetype of the current struggle between man and nature and climate change.Examples of these struggles are attempts to create the ark of our time: the World Seed Bank, which was built in 2007 on the Norwegian island of Spitsbergen, which aims to save many species of plants from destruction, concrete and steel structure over the reactor of block IV of Chernobyl, that crashed in 1986 (Chernobyl Ark) and the world's first self-contained city, Masdar City in the United Arab Emirates. These actions, despite similarities to the struggles of Noah during the Biblical flood, can not provide a permanent, effective and universal way to rescue contemporary man, his civilization and the surrounding nature in the face of threats to ecological and climatic conditions. These projects stress only rescue function for people and nature, they involve only the material aspect, the immediate one. They lack, however the character of the true house, moral values, spiritual dimensions of human life and deeper relationships God - man - nature.The importance of Noah's Ark archetype lies not in the material, technical and literal details of the rescue ship but in cultural and spiritual functions of biblical story to the idea of modern ark saving humanity and the natural world. The real ark is a house (oikos-ethos) in the triple anthropological sense: the place where man lives, the network of interpersonal relationships and identity of being human and in the theological sense as sacrum, holy place and the House of the Lord. The man in the modern ark should implement the plan of the Creator, and only then he will really save creation, he will cooperate with God in the work of creation, will be safe from natural disasters.Archetypical significance of Noah's ark should rely on theological and moral ecological conversion, clearing desires and intentions, care for creation, responsibility for nature and return to God's covenant with man. As once Noah struggled with the flood, so now efforts in saving the world and men we need to build structures, works and values of such a global home-ark, so that it can be a place of spiritual renewal of the world, the affirmation of the human person and the dwelling place of God.
Źródło:
Teologia i moralność; 2016, 11, 1(19); 29-45
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies