Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "world’s expo" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
“The World of Tomorrow” or “The World of Yesterday”? The Image of an Independent Nation at the 1939 New York World’s Fair
„The World of Tomorrow” czy „The World of Yesterday”? Wizerunek niepodległego narodu na Wystawie Światowej w Nowym Jorku w 1939 r.
Autorzy:
Filonik, Apolonia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038605.pdf
Data publikacji:
2019-07-01
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
wystawy światowe
Wystawa Światowa w Nowym Jorku
pawilon polski
Bractwo św. Łukasza
Jan Cybulski
world’s fair
world’s expo
New York World’s Fair
Polish pavilion
Brotherhood of St. Luke
Opis:
Poland’s presence at World’s Fairs between the World Wars is a special issue in that, after a long absence on the map of Europe, the country had the opportunity to show its industrial and cultural achievements in the international arena as an independent exhibitor for the first time. Thus, this event always had a very important political dimension. Its symbol was the Polish pavilion presented in Paris in 1925, but no less important was the pavilion at the New York World’s Fair in 1939. Although it was a success at the world expo, it was overshadowed by the tragic consequences of the outbreak of World War II almost from the beginning. From today’s perspective, it is worth looking at this object, to evaluate its foundation and ultimate significance, as well as to reflect on the difficult concept of national art, in addition to tracing the fate of the pavilion.
Obecność Polski na wystawach światowych w dwudziestoleciu międzywojennym to zagadnienie o tyle szczególne, że po długiej nieobecności na mapie Europy po raz pierwszy kraj ten miał szansę pokazać swoje osiągnięcia przemysłu i kultury na arenie międzynarodowej jako niezależny wystawca. Wydarzenie to miało więc bardzo istotny wymiar polityczny. Jego symbolem jest pawilon polski zaprezentowany w Paryżu w 1925 r., nie mniej ważny jednak okazał się pawilon na wystawie nowojorskiej w 1939 r. Choć na światowej ekspozycji odniósł sukces, niemal od początku znalazł się w cieniu tragicznych następstw wybuchu II wojny światowej. Z dzisiejszej perspektywy warto przyjrzeć się temu obiektowi, by ocenić jego założenia i ostateczną wymowę oraz zastanowić się nad trudnym pojęciem sztuki narodowej, a także prześledzić dalsze losy pawilonu.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2019, 25, 2; 67-82
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synergia terenów wystaw światowych i struktur przestrzennych miast-gospodarzy
Synergy of World’s Exhibitions areas and spatial structures of host cities
Autorzy:
Sykta, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/390699.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
wystawy światowe
expo
synergia urbanistyczna
sieć synergiczna
World’s Exhibitions
Expo
urban synergy
synergistic network
Opis:
Organizacja wystawy światowej to dla miasta-gospodarza szansa wykorzystania tego wydarzenia o globalnej skali dla własnego rozwoju poprzez m.in. poprawę jakości przestrzeni publicznych, transportu, bazy turystycznej, powstanie nowych obiektów kultury, ale też budowy wizerunku i wyższego pozycjonowania na arenie międzynarodowej. Wykorzystywane do budowy miasteczek Expo rozległe, często zaniedbane czy zniszczone przez przemysł tereny są odzyskiwane dla miasta, przyczyniając się do jego rozwoju. Po zakończeniu wystawy miasto otrzymuje tereny wyposażone w infrastrukturę architektoniczną, techniczną i zieleń oraz obiekty, które nadal funkcjonują i benefitują dla miasta. W wyniku tego procesu często udaje się zrealizować założenia synergii, rozumianej jako synteza energii, wyrażone umownie równaniem „2+2=5”. Spoiwem synergicznie wiążącym struktury post-Expo z miastem są jednoczące je ciągi czy strefy przestrzeni publicznych (np. Paryż 1889, Barcelona 1929, Seattle 1962), a także włączanie terenów post-Expo w systemy zieleni miejskiej (np. Barcelona 1888, Chicago 1893, 1933, Sewilla 1929, Nowy Jork 1939, 1964, Szanghaj 2010). Nie zawsze jednak potencjał terenów post-Expo jest efektywnie wykorzystywany. Czasami pozostają one izolowanymi wyspami, które wprawdzie dają atrakcyjną ofertę funkcjonalną (np. Sewilla 1992, Mediolan 2015), ale poprzez brak urbanistycznej synergii z miastem, nie generują takich korzyści, jak w przypadku struktur synergicznie powiązanych.
The organization of the world’s exhibition is for the host city a chance to use this global event to build its image and position in the international arena, its own development by improving the quality of public spaces, cultural facilities, transportation, tourism, etc. Usually extensive, often abandoned, neglected or destroyed by industry areas were used to build Expo sites. In this way they were recovered for the city, contributing to its development. After the exhibition, the city receives areas, equipped with necessary architectural, technical and green infrastructure, and the buildings that continue functioning and longer benefit for the city. A result of this operation is a realization of the assumptions of synergy, as synthesis of energy, expressed by the equation „2+2=5”. Usually, the binders that synergistically bind Expo structures with the city, are uniting them strings or zones of public spaces (e.g. Paris 1889, Barcelona 1929, Seattle 1962), and the inclusion of post-Expo sites into the systems of green areas of the city (e.g. Barcelona 1888, Chicago 1893, 1933, Seville 1929, New York 1939, 1964, Shanghai 2010). But not always effective use of the potential of postExpo areas is a success. Sometimes they have remained isolated islands, which although give an attractive offer of a functional use of space, but through lack of urban synergy with the city, are not able to generate such significant benefits, as in the case of structures synergistically related (np. Seville 1992, Milan 2015). The article shows examples of both, effective and bringing a comprehensive range of benefits for the host city, and also misguided attempts of synergistic relationship between post-Expo areas and spatial structures of cities.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2017, 16, 2; 5-30
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucja idei postępu i wizji miast przyszłości zapisana w krajobrazach, obiektach i pokazach wystaw światowych - od Brukseli 1958 do Osaki 1970
Evolution of the idea of progress and visions of future encoded in the landscapes, architectural structures and displays of world exhibitions - from Brussels 1958 to Osaka 1970
Autorzy:
Sykta, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/369103.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
expo
miasto przyszłości
postęp
wystawy światowe
future city
progress
world’s expositions
Opis:
Postęp stanowił jeden z głównych motywów wystaw światowych. Idea postępu animowała kreowanie wizji miast przyszłości, realizowanych w efektownie kształtowanych krajobrazach minimiast expo z nowoczesnymi strukturami przestrzennymi i terenami rekreacyjnymi. Wizje Futuropolis zapisywały się na kolejnych expo w coraz bardziej futurystycznych i utopijnych odsłonach, egzemplifikując wiele awangardowych trendów w architekturze i urbanistyce oraz pozostawiając w krajobrazie miast wyróżniające się struktury, kształtujące ich nowoczesną tożsamość. Problemy te przeanalizowano na wybranych expo od Brukseli 1958 do Osaki 1970.
Progress was one of the main key ideas of great world’s exhibitions. Idea of progress animated visions of creating future cities, realized in attractively shaped landscape of expo mini-cities with modern spatial structures and recreational areas. Visions of Futuropolis were encoded in the landscape of consecutive expos in an increasingly more utopian and futuristic manner – exemplifying many avant-garde architectural and urban trends, at the same time preserving in the landscape of the hosting cities prominent structures, shaping their modern identity. Above mentioned problems are analyzed on selected expo – from Brussels 1958 to Osaka 1970.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2014, 22/2; 103-122
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucja idei postępu i wizji miast przyszłości zapisana w krajobrazach, obiektach i pokazach wystaw światowych - od Londynu 1851 do Nowego Jorku 1939
Evolution of the idea of progress and visions of future cities encoded in the landscapes, architectural structures and shows of world exhibitions - from London 1851 to New York 1939
Autorzy:
Sykta, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/369237.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
wystawy światowe
expo
postęp
miasto przyszłości
world’s expositions
progress
future city
Opis:
Postęp – obok pokoju, handlu i edukacji – stanowił główny motyw wielkich międzynarodowych ekspozycji. Idea postępu w szczególny sposób animowała kreowanie wizji miast przyszłości, realizowanych w efektownie kształtowanych krajobrazach mini-miast expo z nowoczesnymi strukturami przestrzennymi i terenami rekreacyjnymi oraz pokazami tematycznymi. Wizje Futuropolis zapisywały się na kolejnych expo w coraz bardziej futurystycznych i utopijnych odsłonach, egzemplifikując wiele awangardowych trendów w architekturze i urbanistyce oraz pozostawiając w krajobrazie miast-gospodarzy wyróżniające się budowle i struktury, kształtujące ich nowoczesną tożsamość.
Progress – along with peace, trade and education – was the key idea of great international exhibitions. Idea of progress in a special way animated visions of creating future cities, realized in attractively shaped landscape of expo mini-cities with modern spatial structures, recreational areas and thematic shows. Visions of Futuropolis were encoded in the landscape of consecutive expos in an increasingly more utopian and futuristic manner – exemplifying many avant-garde architectural and urban trends, at the same time preserving in the landscape of the hosting cities prominent buildings and structures, shaping their modern identity.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2014, 21; 353-376
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies