Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "word plays" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Traducir Libro de Manuel: una propuesta para jugar con Cortázar y sus palabras
Translating Libro de Manuel: A Proposal to Play with Cortázar and His Words
Autorzy:
Imbrogno, Mara
Castellano Martínez, José María
Nalewajko, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/1032367.pdf
Data publikacji:
2020-07-09
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
juegos de palabras
unidades fraseológicas
traducción literaria
Cortazar
Libro de Manuel
word plays
phraseological units
literary translation
Opis:
Libro de Manuel (1973) posee, como las demás obras de Julio Cortázar, una estructura narrativa muy compleja, caracterizada por múltiples cambios de narrador, alteración o ausencia de puntuación e interpolación de otros géneros textuales. Además, la narración conlleva una contínua reflexión sobre el lenguaje y la traducción de una lengua (y una cultura) a otra. Traducir esta novela a otro idioma (en este caso, al italiano) representa un desafío estimulante, porque significa entrar en el laberinto de técnicas y recursos que Cortázar desplega para jugar con las palabras y la realidad que estas representan. El objeto de mi artículo es reflexionar sobre los retos que Libro de Manuel propone al traductor con su plurilingüísmo y con una incesante y genial manipulación de la lengua que va de la alteración de palabras y frases hechas a la invención del lenguaje quimérico y extravagante con el cual uno de los personajes expresa su visión del mundo (y la de su autor). Y mi intento principal es el de buscar soluciones para los numerosos dilemas que cualquier traducción literaria propone, y que se multiplican en una novela donde la reflexión política y existencial del autor se funden con una profunda reflexión sobre el lenguaje y sus infinitas posibilidades.
Libro de Manuel (1973) has, like the other works of Julio Cortázar, a very complex narrative structure, characterized by multiple changes of narrator, alteration or absence of punctuation and interpolation of other textual genres. In addition, the narration entails a continuous reflection on language and the translation of one language (and one culture) to another. Translating this novel to another language (in this case, to Italian) represents a stimulating challenge, because it means entering the labyrinth of techniques and resources Cortázar deploys to play with the words and the reality they represent. This article aims to reflect on the challenges that Libro de Manuel proposes to the translator with his plurilingualism and with an incessant and genial manipulation of the language that goes from the alteration of words and phrases made to the invention of the chimerical and extravagant language with the which one of the characters expresses his vision of the world (and that of its author). And my purpose is to find solutions for the many dilemmas that any literary translation proposes, and which are multiplied in a novel in which the author’s political and existential reflection merge with a deep reflection on language and its infinite possibilities.
Źródło:
La traducción literaria en el contexto de las lenguas ibéricas; 196-213
9788323542841
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Les jeux de mots homophoniques en tant qu’instrument du potentiel langagier: exemple des microtextes oulipiens
Homophonic puns as an instrument of language potential: the example of Oulipian microtexts
Gry słowne oparte na homofonii jako narzędzie potencjału językowego w świetle mikrotekstów francuskiego ugrupowania literackiego Oulipo
Autorzy:
Woźniak, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40270805.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
kreatywność językowa
przymusy
gry słów
kalambury brzmieniowe
figura podobieństwa
homofonia
language creativity
constraints
word plays
sound puns
figure of resemblance
puns
homophony
Opis:
Niniejszy artykuł skupiony jest wokół roli zagadnienia gier słów wynikających ze zjawiska homofonii w utworach grupy Oulipo. Badanie oparte jest na przykładzie korpusu, którego źródłem są krótkie formy literackie zebrane w tomie Anthologie de l’OuLiPo (2009) przez M. Bénabou i P. Fournela. Poprzez odwołanie do klasyfikacji figur słów zaproponowanej przez J.-J. Robrieux (2000) i teorii gier słów P. Guiraud (1976), dokonana została analiza konkretnych realizacji oulipijskich „przymusów” (tj. ograniczeń językowych), opartych na zjawisku homofonii. W ramach badania podjęte zostało zagadnienie podwójnej lektury (syntetycznej i analitycznej) oulipijskich tekstów, a także poruszona została kwestia określenia czynników umożliwiających odczytanie gier proponowanych odbiorcy przez autora. Analiza korpusu pozwala na zilustrowanie funkcji gier słów opartych na homofonii i na określenie konsekwencji ich stosowania dla poszukiwania potencjału języka. Homofoniczne gry słów okazują się skutecznym narzędziem stylistycznym, ale także ważną przesłanką do rozważań nad linearną naturą języka, konwencjonalnością jego elementów i relacji między nimi.
This article seeks to explore the role of homophonic puns in the works of the Oulipo group. The study is based on the example of a corpus drawn from the Oulipian microtexts collected in Anthologie de l’OuLiPo (2009) by M. Bénabou and P. Fournel. With reference to the classification of figures of words proposed by J.-J.Robrieux (2000) and the theory of word plays by P. Guiraud (1976), an analysis of specific realisations of Oulipian linguistic ‘constraints’ founded on the phenomenon of homophony was undertaken. The analysis explores the question of the double reading, synthetic and analytical, of Oulipian texts, and discusses the determination of factors that facilitate the interpretation of the puns proposed to the reader by the author (such as context, spelling, syllable distribution, typography). The study of the corpus aims to illustrate the function of homophone-based word plays and their application in the exploration of language’s potential. Homophonic wordplay is an effective stylistic device, but also an important premise for reflection on the linear nature of language, the conventionality of its components and the relations between them.
Źródło:
Białostockie Archiwum Językowe; 2023, 23; 285-301
1641-6961
Pojawia się w:
Białostockie Archiwum Językowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies