Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "women in medicine" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Maria Elżbieta Zakrzewska (1829–1902) — pionier kobiecej służby zdrowia w USA. 110 rocznica śmierci
Marie Elizabeth Zakrzewska (1829–1902) — a Pioneer of Women’s Health Care in America. 110th Anniversary
Autorzy:
Kempa, Maria Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530658.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
historia medycyny
edukacja
służba zdrowia w USA
kobiety w medycynie
history of medicine
education
health care
a women in medicine
Opis:
Maria Zakrzewska, lekarka polskiego pochodzenia, była pionierem kobiecej służby zdrowia w Stanach Zjednoczonych. Ukończyła szkołę dla położnych w Berlinie. Po wyjeździe w 1852 roku do Ameryki studiowała medycynę na Wydziale Lekarskim Western Reserve w Cleveland. Założony przez nią w Bostonie Nowoangielski Szpital dla Kobiet i Dzieci, któremu poświęciła 40 lat życia, umożliwiał lekarkom odbycie szkolenia i praktyki, a pacjentkom korzystanie z pomocy lekarzy ich własnej płci. Była to jedna z najważniejszych instytucji medycznych dla kobiet w XIX wieku.
Marie Zakrzewska, a physician of Polish descent, was a pioneer of women’s health care in the USA. She graduated from the School for Midwives in Berlin and the Western Reserve College of Medicine in Cleveland. In 1857 she founded the first hospital for women in America and in 1869 another in Boston, which she ran for 40 years. Marie Zakrzewska was the first one to train black women as nurses.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2013, 76/1; 42-45
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wine and Myrrh as Medicaments or a Commentary on Some Aspects of Ancient and Byzantine Mediterranean Society
Autorzy:
Rzeźnicka, Zofia
Kokoszko, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682316.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
history of medicine
history of medical literature in antiquity and Byzantium
ancient medicine
Byzantine medicine
history of wine
wine in ancient and Byzantine medicine
myrrh in ancient and Byzantine medicine
hellebore in ancient and Byzantine medicine
women in antiquity
abortifacient wines
abortifacient medicaments
Dioscorides
Sextius Niger
Pliny the Elder
Opis:
The present study has resulted from a close reading of prescriptions for therapeutic wines inserted in book V of De materia medica by Pedanius Dioscorides, the eminent expert in materia medica of the 1st century A.D. The authors emphasise the role of wine varieties and selected flavourings (and especially of myrrh) in order to determine the social status of those to whom the formulas were addressed. This perspective gives the researchers ample opportunity for elaborating not only on the significance of wine in medical procedures but also for underscoring the importance of a number of aromatics in pharmacopoeia of antiquity and Byzantium. The analysis of seven selected formulas turns out to provide a fairly in-depth insight into Mediterranean society over a prolonged period of time, and leads the authors to draw the following conclusions. First, they suggest that medical doctors were social-inequality-conscious and that Dioscorides and his followers felt the obligation to treat both the poor and the rich. Second, they prove physicians’ expertise in materia medica, exemplifying how they were capable of adjusting market value of components used in their prescriptions to financial capacities of the patients. Third, the researchers circumstantiate the place of medical knowledge in ancient, and later on in Byzantine society. Last but not least, they demonstrate that medical treatises are an important source of knowledge, and therefore should be more often made use of by historians dealing with economic and social history of antiquity and Byzantium.
Źródło:
Studia Ceranea; 2019, 9; 615-655
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Women in Polish otorhinolaryngology
Kobiety w otorynolaryngologii polskiej
Autorzy:
Bruzgielewicz, Antoni
Bartoszewicz, Robert
Kaczmarczyk, Dariusz
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399028.pdf
Data publikacji:
2021-04-29
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
history of medicine
otorhinolaryngology
women in medicine
women in otorhinolaryngology
Historia medycyny
Otorynolaryngologia
Kobiety w medycynie
Opis:
The first woman with a doctor's degree to practice in Poland was Anna Tomaszewicz-Dobrska (1854-1918). In Polish literature it is difficult to establish which of the women was the first to deal with diseases in the field of otorhinolaryngology. Pioneers in the specialty of otorhinolaryngology could be women who graduated from medical studies and completed "specialization" in clinics outside Poland or in Krakow, where the first department was established in Poland, and women were the first to have the opportunity to study medicine. In Poland, in 1925, out of 738 female doctors, only 4 of them dealt with diseases in the area of the head and neck, in 1938 21 women out of 2018 female doctors, and in 2020 out of 90,435 women, 1991 out of 3,378 doctors practicing the otorhinolaryngology. In Poland, Aleksandra Salomea Mitrinowicz-Modrzejewska was probably the first female otorhinolaryngologist who obtained her habilitation in 1947 and riched the title of associate professor in 1954. Until now, it has been established that only 28 women in Poland associated with otorhinolaryngology who have obtained the full profesor title.
Pierwszą kobietą z dyplomem lekarza, która praktykowała na ziemiach polskich, była Anna Tomaszewicz-Dobrska (1854–1918). Na podstawie zachowanego piśmiennictwa polskiego trudno ustalić nazwisko kobiety lekarki, która jako pierwsza zajmowała się chorobami z zakresu otorynolaryngologii. Pionierkami w specjalności otorynolaryngologii mogły być kobiety, które ukończyły studia medyczne i odbyły „specjalizację” w klinikach poza Polską lub w Krakowie, gdzie powstała pierwsza katedra otolaryngologii na ziemiach polskich i kobiety po raz pierwszy uzyskały możliwość studiowania medycyny. W Polsce, w 1925 roku na 738 kobiet-lekarzy chorobami obejmującymi zakres otorynolaryngologii zajmowały się 4; w 1938 roku na 2018 kobiet – 21; w 2020 roku na 90 435 kobiet-lekarzy było 1991 otolaryngologów. Stanowiło to większość wśród 3378 wszystkich lekarzy tej specjalności. W Polsce najprawdopodobniej pierwszą kobietą otorynolaryngologiem, która uzyskała habilitację w 1947 roku i tytuł profesora nadzwyczajnego w 1954 roku, była Aleksandra Salomea Mitrinowicz-Modrzejewska. Udało się ustalić, że 28 kobiet w Polsce związanych z otorynolaryngologią uzyskało tytuł profesora.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 2; 59-64
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies