Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "women's literature" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Проблема ідентифікації жінок-письменниць радянської України 1920–1930-х років
Kwestia identyfikacji kobiet pisarek Ukrainy radzieckiej w latach 20. i 30. XX wieku
The question of the identification of woman writers in 1910–1930’s Soviet Ukraine
Autorzy:
Demska-Budzulak, Łesia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343502.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
women’s text
women’s literature
women’s space
Ukrainian writers
proletarian writers
Soviet writers
tekst kobiecy
literatura kobieca
przestrzeń kobieca
pisarka proletariacka
pisarka radziecka
Opis:
Artykuł poświęcony jest analizie twórczości pisarek centralnej Ukrainy w latach 20. i 30. XX wieku pod kątem ich identyfikacji kulturowej we współczesnej rzeczywistości sowieckiej. Twórczość większości autorów jest obecnie niezbadana i sytuuje się poza kanonem literackim. Teoretyczną ramą artykułu stały się studia feministyczne, kulturowe i socjologiczne. Celem badań jest ustalenie, w jaki sposób ówczesna literatura kobieca sytuowała się w przestrzeni kulturowej i politycznej oraz hierarchii literackiej. Na kanwie badania podstaw estetycznych i przekonań ideologicznych autorek wyróżniam trzy grupy twórczyń – pisarki ukraińskie, pisarki proletariackie, pisarki radzieckie. Pierwsza grupa charakteryzowała się odwołaniem do estetyki modernistycznej i problematyki narodowej. Twórczość drugiej grupy inspirowana była estetyką proletariacką, tematami walki rewolucyjnej i doświadczeniem kobiet różnych grup społecznych. Praca trzeciej grupy opiera się na metodzie socrealizmu, idei budowania nowej sowieckiej rzeczywistości oraz poszukiwania miejsca i roli kobiet w kontekście historycznym.
The article is devoted to an analysis of the works of women writers from Central Ukraine during the 1920s and 1930s from the point of view of their cultural identification in the new Soviet reality. Currently, most of these women authors are unexplored and exist outside the literary canon. Feminist, cultural and sociological studies provide the theoretical framework for the article. The aim of the research is to find out how women’s literature from that time was positioned in the cultural and political space and the literary hierarchy. We distinguish three groups of women writers based on a study of their aesthetic basis and ideological beliefs, – Ukrainian writers, Proletarian writers, and Soviet writers. The first group was characterized by an appeal to modernist aesthetics and national issues. The work of the second group was inspired by proletarian aesthetics, themes of revolutionary struggle and women’s experience of various social groups. The work of the third group was based on the method of socialist realism, the theme of building a new Soviet reality, and the search for the place and role of women in the historical context.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2022, 10, 1; 137-151
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Без вiны пакараныя: “Споведзь” Ларысы Генiюш
Bez winy ukarani: „Spowiedź” Łarysy Hienijusz
Punished without the guit: Larisa Khenyush’s book “Confession”
Autorzy:
Саковiч, Анна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944348.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
powieść autobiograficzna
spowiedź
cierpienia
wina
kobiecy dyskurs
sowiecki system karny
literatura białoruska
belorusian literature
autobiographical novel
confession
suffering
guilt
women discourse
soviet penal system
Opis:
Wartykule przeprowadzono analizę autobiograficznej powieści „Spowiedź” Łarysy Hieniusz. Autorka ukazuje w niej w znacznym stopniu w sposób emocjonalny „świat łagru”, bezpodstawne przetrzymywanie większości więźniów łagrów, bez winy ukaranych, których jedynym “przewinieniem” była bezgraniczna miłość do swojej ojczyzny. Szczególną uwagę zwrócono na kobiecy dyskurs w przekazie przeżyć, odczuć, wrażeń oraz innych gorzkich doświadczeń osoby, która trafiła w tryby sprawnie funkcjonującego „sowieckiego” aparatu śledczego i łagrów.
The article contains an analysis of the autobiographical novel of Łarysa Hieniusz “The Confession”. The author shows ’the world of a labour camp’ in a highly emotional way, unfounded detention of most prisoners, punished without guilt whose only offence was an unbounded love of their homeland. A particular attention was paid to women’s discourse to convey feelings, emotions, and bitter experiences of a person who got into a well-functioning Soviet investigative organisation and labour camps.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2015, 7; 251-261
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Без вiны пакараныя: “Споведзь” Ларысы Генiюш
Bez winy ukarani: „Spowiedź” Łarysy Hienijusz
Punished without the guit: Larisa Khenyush’s book “Confession”
Autorzy:
Саковiч, Анна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2109156.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
literatura białoruska
powieść autobiograficzna
spowiedź
cierpienia
wina
kobiecy dyskurs
sowiecki system karny
Belorusian literature
autobiographical novel
confession
suffering
guilt
women discourse
soviet penal system
Opis:
W artykule przeprowadzono analizę autobiograficznej powieści „Spowiedź” Łarysy Hieniusz. Autorka ukazuje w niej w znacznym stopniu w sposób emocjonalny „świat łagru”, bezpodstawne przetrzymywanie większości więźniów łagrów, bez winy ukaranych, których jedynym “przewinieniem” była bezgraniczna miłość do swojej ojczyzny. Szczególną uwagę zwrócono na kobiecy dyskurs w przekazie przeżyć, odczuć, wrażeń oraz innych gorzkich doświadczeń osoby, która trafiła w tryby sprawnie funkcjonującego „sowieckiego” aparatu śledczego i łagrów.
The article contains an analysis of the autobiographical novel of Łarysa Hieniusz “The Confession”. The author shows ’the world of a labour camp’ in a highly emotional way, unfounded detention of most prisoners, punished without guilt whose only offence was an unbounded love of their homeland. A particular attention was paid to women’s discourse to convey feelings, emotions, and bitter experiences of a person who got into a well-functioning Soviet investigative organisation and labour camps.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2015; 251-261
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ад жанчын пісьменных да пісьменніц. Жаночая творчасць у даўняй Беларусі
From the women who write to the writers. The works of women in the former Belarus
Od kobiet piszących do pisarek. Twórczość kobieca w dawnej Białorusi
Autorzy:
Rusiecka, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953551.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
piśmienność i piśmiennictwo
literatura kobieca
różnorodność gatunkowo- tematyczna
literacy and literature
women’s literature
genre-thematic variety
Opis:
Mimo iż coraz częściej pojawia się w druku bardzo popularna ostatnio problematyka kobieca, na Białorusi wciąż brakuje prac poświęconych kobietom, które pozostawiły swój ślad w historii oraz kulturze tego kraju. Niniejszy artykuł jest próbą panoramicznego zarysu kobiecej twórczości literackiej do wieku XVIII. Sylwetki poszczególnych autorek zostały przedstawione na tle zachodzących w społeczeństwie zmian kulturowo-obyczajowych. Autorka zwraca uwagę na stopniowe oswojenie przez kobiety zdominowanej przez mężczyzn przestrzeni literackiej. Wśród wymienionych w artykule kobiet parających się pisaniem w czasach dawnych znalazły się Barbara Radziwiłłówna, Konstancja Sanguszkowa, Anna Mycielska, Franciszka Urszula Radziwiłłowa, Salomea Regina Pilsztynowa, Teofila Glińska.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 7; 71-79
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastygłe w niepokoju? O doświadczaniu czasu w opowieści polskich więźniarek lagrów i łagrów
Frozen in anxiety? On the experience of time in the stories of Polish women prisoners of camps and gulags
Autorzy:
Kołodziejska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763125.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ravensbrück
literature of the personal document
camp literature
Gulag literature
women’s testimonies of the concentration camps
border experience
literatura dokumentu osobistego
literatura lagrowa i łagrowa
kobiece świadectwa obozowe
doświadczenie graniczne
Opis:
Doświadczenie lagrowe i łagrowe znane jest głównie i omawiane w polskiej szkole na podstawie narracji męskich (T. Borowski, G. Herling-Grudziński). Artykuł oparty jest na długo niedostrzeganych świadectwach kobiecych, które stanowią obszerny i konieczny do uwzględnienia materiał o wysokiej wartości źródłowo-informacyjnej i literackiej. Autorka rozważa jeden z elementów kobiecego doświadczenia obozowego, jakim jest odczuwanie czasu w stanie uwięzienia: zamknięcia w ograniczonej i pilnie strzeżonej przestrzeni niemieckiego obozu koncentracyjnego, sowieckiego więzienia oraz łagru położonego na bezkresach rosyjskiej Północy. Zastanawia się nad jednostkowym i wspólnotowym charakterem powyższych doświadczeń i ich literackiej reprezentacji, sytuując je w świetle refleksji K. Jaspersa, J. Leociaka oraz psychiatrów zajmujących się poobozową traumą.
The Lager and Gulag experience is mainly known and discussed in the Polish school on the basis of male narratives (T. Borowski, G. Herling-Grudzinski). The article is based on long-overlooked female testimonies, which constitute extensive and necessary to take into account material of high source-informational as well as literary value. The author considers one element of a women’s camp experience, which is the sensation of time in a state of imprisonment: confinement in the confined and closely guarded space of a German concentration camp, a Soviet prison and a gulag located in the wilderness of the Russian North. She reflects on the individual and communal nature of the above experiences and their literary representation, situating them in light of the reflections of K. Jaspers, J. Leociak and psychiatrists dealing with post-camp trauma.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2022, 16; 163-176
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Za murami klasztoru. Historiografia lubelskich karmelitanek bosych
Behind Convent Walls. Historiography of Lublin Discalced Carmelite Nuns
Autorzy:
Nowicka-Struska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649929.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
historiografia
zakony
literatura
barok
mentalność
kobiety
egodokument
tożsamość
Lublin
miasto
karmelitanki bose
kronika
rękopisy
duchowość
klasztory
historiography
convents
literature
Baroque
mentality
women
ego-documents
identity
city
Discalced Carmelite Nuns
chronicle
manuscripts
spirituality
monasteries
Opis:
The research on the written works of nuns in homogeneous city space allows to restore the memory of a few generations of women who lived in Lublin, discover their intellectual activity, their literary culture, customs, interests, and their word view. The ego-documents left by the Carmelite Nuns are good materials for the scientific prospect of this isolated group of women and the research microscale remains in the circle of anthropological historical orientation. The Lublin manuscripts, documents and the evidence of intellectual activity of the nuns were completely dispersed in the 19th century. The aim of the article is to merge the knowledge about the discovered texts of Lublin Carmelite Nuns, determine the main features of the texts and name their authors. In my work I have examined a group of “official” papers (a convent visitation book, letters – certamen) and the chronicles of two Lublin monasteries. The first chronicle of the St. Joseph’s Monastery is vast, while the second one from the Immaculate Conception Monastery is only an introductive part of the lost text. The article also enumerates other types of convent writing, such as silva rerum spiritual texts, personal prayer books, the compilation of letters, the adaptations of emblematic collections. The main source of information on Lublin Carmelite Sisters were chronicles. The chronicles were a type of domestic historiography, joining the form of the books of the dead or the vesture books, and a narrative presenting the events from nuns’ lives in chronological order. The chronicle of the first monastery was written from the year 1624 to 1701. The book was written consistently by a few anonymous nuns who differed from each other in terms of their interests, writing skills and ways of outlining the information. The first author of the chronicle (from 1625) was presumably sister Febronia of Jesus. Natural oral tradition, a part from personal experience of the author was the most important source of knowledge about the monastic life. In view of a future reader and in order to make the text historiographical and reliable the authors added letters. The chronicle contains also other texts and exogenic genres. Worth mentioning are one-plot micro narrations which highlight extraordinary literary value of the Carmelites’ chronicles. The micro narrations show the expression of female authors, their ability to present vibrant and fluent narration, and to transfer oral tradition into the chronicle. A tale character of the notes points to the diary features of the text and guides culture researchers to a category of privacy, identity and memory of a small group of women to a significant degree isolated from the outside world. The chroniclers frequently indicated how crucial for the convent was the identity of a group. The opposition “we – they”, “inside – outside (the monastery)”, emphasizing individualism and otherness of the convent, show the far-reaching self-consciousness of the authors.
Badanie piśmiennictwa zakonnic w jednorodnej przestrzeni miasta służy przywracaniu pamięci o kilku pokoleniach kobiet, które żyły w Lublinie, odkrywaniu ich aktywności intelektualnej, kultury literackiej, obyczajów i zainteresowań, kształtowania obrazu świata. Piśmiennictwo kobiet w epoce staropolskiej wciąż otwiera nowe możliwości poznawcze dla literaturoznawców, badaczy zajmujących się geopoetyką, zainteresowanych zagadnieniami pamięci zbiorowej, prywatności, obiegu teksów, tożsamości bohaterek i identyfikacji zbiorowej czy mentalności grupy. Pozostałe po karmelitankach egodokumenty są dobrym materiałem oglądu naukowego tej wyizolowanej grupy, a mikroskala badawcza pozostaje w obrębie antropologicznej orientacji historycznej. Lubelskie rękopisy, dokumenty i świadectwa aktywności intelektualnej sióstr uległy w XIX wieku całkowitemu rozproszeniu. Artykuł ten ma na celu scalenie wiedzy na temat odnalezionych tekstów karmelitanek lubelskich, określenia najważniejszych cech części dorobku zakonnic, wskazania autorek tekstów, Analizie poddano grupę pism „urzędowych”, (księga wizytacji klasztoru, listy - certaminy) oraz kroniki dwóch lubelskich klasztorów, z których pierwsza, klasztoru pw. Św. Józefa jest znacznych rozmiarów, druga, z kalsztoru pw. Niepokalanego Poczęcia, stanowi zaledwie wstępną część zaginionego najprawdopodobniej tekstu.. Wskazane zostały także inne formy piśmiennictwa klasztornego: żywoty, sylwiczne zbiory duchowościowe, modlitewniki osobiste, zbiór listów, adaptacje zbiorów emblematycznych. Najważniejszymi źródłami wiedzy o lubelskich karmelitankach były kroniki. Były one rodzajem domowej historiografii i miały charakter pośredni pomiędzy księgami zmarłych czy księgami obłóczyn, a regularnie prowadzoną narracją, przedstawiającą w porządku chronologicznym wydarzenia z życia grupy. Kronika pierwszego klasztoru obejmuje okres od 1624 do 1701 roku. Księga pisana była konsekwentnie przez kilka anonimowych kronikarek różniących się zainteresowaniami, sposobami precyzowania przekazu i umiejętnościami pisarskimi. Najprawdopodobniej pierwszą autorką kroniki (od 1625 roku) była Febronia od Jezusa. Naturalny przekaz ustny, oprócz osobistego doświadczenia piszącej był najważniejszym źródłem wiedzy o wydarzeniach w domu klasztornym. Ze względu na przyszłego odbiorcę kroniki i potrzebę uwiarygodnienia historiograficznego zostały dodane listy. W strukturze kroniki zostały zamieszczone także inne teksty i gatunki egzogenne. Szczególna uwagę zwracają jednowątkowe mikronarracje. Fragmenty te stanowią o nadzwyczajnej wartości literackiej kronik karmelitańskich. Ukazują ekspresję piszących kobiet, umiejętność w zakresie prowadzenia potoczystej narracji i transponowania przekazu oralnego na karty kroniki. Gawędowy ton zapisków kieruje uwagę w stronę pamiętnikarskich cech kroniki, a kulturoznawców ku kategorii prywatności, tożsamości i pamięci tej niewielkiej grupy odizolowanych w znacznym stopniu od świata kobiet. Kronikarki wielokrotnie sygnalizowały, jak istotną wartością jest dla konwentu tożsamość grupy. Konfrontacje my – oni, wewnątrz – zewnątrz (klasztoru), podkreślanie indywidualizmu i odmienności zakonu pokazują daleko idącą autoświadomość autorek. Potoczyste w narracji kroniki klasztorne, pozwalają spojrzeć na przeszłość grupy, wspólnoty jako na całość, ale też jako na przestrzeń działania konkretnych, ambitnych i mających wiele do powiedzenia kobiet. W rzeczywistości zakonu klauzurowego „rozgadane” historie karmelitanek wydają się rewersem obowiązującego milczenia zakonnego, przekorą wobec drewienek noszonych w ustach dla jego zachowania czy dzwonków służących do klasztornej komunikacji, które miały zastępować zbędne i uznane za grzeszne słowa.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 53, 2; 79-116
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z Nowolipek do Portofino. O „przeprowadzce” kwestii kobiecych z dwudziestolecia do współczesności
From Nowolipki to Portofino. About the „move” of woman’s issues from interwar period to contemporary times
Autorzy:
Pierzynka, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521208.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
dwudziestolecie międzywojenne
kwestie kobiece
literatura kobiet
powieść współczesna
interwar period
woman’s issues
literature written by women
contemporary novel
Opis:
Artykuł jest próbą zetknięcia ze sobą dwóch powieści: Dziewcząt z Nowolipek Poli Gojawiczyńskiej (1935) oraz Dziewczyn z Portofino Grażyny Plebanek (2005). Dokonano w nim przedstawienia motywów, które czynią obie publikacje „siostrzanymi”. Elementy te zostały wybrane ze względu na ich istotne znaczenie dla poruszanej w utworach problematyki kwestii kobiecych. Ujawniony dzięki tym zabiegom potencjał interpretacyjny otwiera szkic na dalsze badania.
The article is an attempt at bringing two novels together: Dziewczęta z Nowolipek written by Pola Gojawiczyńska (1935) and Dziewczyny z Portofino by Grażyna Plebanek (2005). It features a presentation of motives, which cause the two publications to be „sorolal” pieces of work. Those elements were chosen because of their essential meaning for problematic aspects of woman’s issues, which is present in texts. Interpretative potential disclosed by these measures opens the field for further explorations.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2018, 10, 2; 149-160
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Women and the Canon. Are We Justified to Speak of a Female Literary Canon Nowadays?
Autorzy:
Kirova, Milena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635407.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
women’s literature
women’s literary canon
female writing
Bulgarian literature
alternative canon
feminist criticism
Opis:
The paper is initiated by a brief outline of the development of women’s literature in the ex-“East European” countries since 1989. Then it turns to feminist literary theory tracking two different periods of its reception by, and adaption to, literary criticism in post-communist academic research. The concepts of women’s generations and women’s literary canon, vital for the western tradition of gynocriticism, are closely analyzed in line with their relevance to present-day women’s literature in post-communist culture. The paper ends with a presentation of a threefold model of the prospective to speak of women’s literature imbedded in, or in counter stance to, the traditional literary canon.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2016, 11; 171-187
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Własny pokój – cztery ściany płaczu Milicy Janković
A Room of One’s Own – Within the Four Walls of Tears of Milica Janković
Autorzy:
Putyńska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636068.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Milica Janković
Među zidovima
disease subject
new interpretations of women’s literature
narrative transgressions
Opis:
This paper is an analysis of the work Među zidovima (1932) of Serbian writer from the modernist period – Milica Janković (1881–1939). The article focuses on presenting the innovative elements of her prose which opposed the Serbian literary tradition. The main subject of Među zidovima is a physical disease that affects the mental condition. The article also shows the possibility to read the aforementioned work from an autobiographical perspective, as Milica Janković for many years suffered from bone tuberculosis. This work contains numerous references to her biography. The conclusion of the paper is that Milica Janković, drawing on her own experience, has created an intimate work, in which she described her life with the severe, incurable disease.  
This paper is an analysis of the work Među zidovima (1932) of Serbian writer from the modernist period – Milica Janković (1881–1939). The article focuses on presenting the innovative elements of her prose which opposed the Serbian literary tradition. The main subject of Među zidovima is a physical disease that affects the mental condition. The article also shows the possibility to read the aforementioned work from an autobiographical perspective, as Milica Janković for many years suffered from bone tuberculosis. This work contains numerous references to her biography. The conclusion of the paper is that Milica Janković, drawing on her own experience, has created an intimate work, in which she described her life with the severe, incurable disease.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2015, 9
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizerunki świętych kobiet w wybranych utworach hagiograficznych dla dzieci i młodzieży po 1989 roku
Autorzy:
Olszewska, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694786.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
literature for children and youth
Holy Women
Matka Boska
święte
kobiety
literatura dla dzieci i młodzieży
Opis:
The Mother of God – as the mother of Jesus and the embodiment of boundless love, goodness and fidelity – is the prototype for the presented models of holy women in contemporary hagiographical works for children becomes. These values constitute the core of all portraits of holy women, regardless of the accepted divisions and their different ways of achieving holiness. They can be found in brides and mystics, virgins and martyrs, teachers and educators, mothers and wives. And it is they who, besides sacrifice, mercy and the ability to look at God and listen to Him, determine the consistency of the portrait of a holy woman. Serving man meant serving God, going beyond one's own egoism, temporal hedonism, and materialism. The spirituality of future saints was shaped by the religious atmosphere of the family home, personal sensitivity and reading. These models were still united by the beauty, delicacy, frail health, serene disposition, and smile shown to people. Some can be treated as special signs, appearing in early childhood, which already then suggested their otherness as well as the gifts received, e.g. bilocation or the surrounding light and shine. The images of saints and the blessed in contemporary hagiographical works for the young reader are in line with the poetics, but they also force us to reflect on the awareness of goals, victory over weaknesses and the power of love. 
 Prototypem dla zaprezentowanych wzorców świętych kobiet we współczesnych utworach hagiograficznych dla dzieci staje się Matka Boska, jako matka Jezusa i ucieleśnienie bezgranicznej miłości, dobroci i wierności. Te wartości stanowią rdzeń wszystkich portretów świętych kobiet, bez względu na przyjęte podziały i ich różne drogi dochodzenia do świętości. Odnajdziemy je u oblubienic i mistyczek, u dziewic i męczennic, nauczycielek i wychowawczyń, matek i żon. I to one obok poświęcenia, miłosierdzia oraz umiejętności wpatrywania się w Boga i słuchania Go decydują o spójności portretu świętej kobiety. Służba człowiekowi oznaczała służbę Bogu, wyjście poza własny egoizm, doczesny hedonizm, materializm. Duchowość przyszłych świętych kształtowała religijna atmosfera domu rodzinnego, osobista wrażliwość, a następnie lektura. Łączyła je jeszcze uroda, delikatność, wątłe zdrowie, pogodne usposobienie, uśmiech okazywany ludziom. Niektóre można traktować jako znaki szczególne, pojawiające się we wczesnym dzieciństwie, które już wtedy sugerowały ich odmienność podobnie jak otrzymane dary, np. bilokacji czy otaczająca je światłość i blask. Wizerunki świętych i błogosławionych we współczesnych utworach hagiograficznych dla młodego czytelnika pozostają w zgodzie z poetyką, ale też zmuszają do refleksji nad świadomością celów, przezwyciężaniem słabości i siłą miłości.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2019, 63, 6
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizerunki niezamężnych służących w wybranych dziełach literatury francuskiej XIX wieku
Portraits of Unmarried Female Servants in Selected Examples of 19th Century French Literature
Autorzy:
Kulak, Ewa Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27311971.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
French literature
19th century
domestic servants
unmarried women
Edmond and Jules Goncourt
Octave Mirbeau
Gustave Flaubert
literatura francuska
XIX wiek
służące
niezamężne kobiety
Edmond i Jules Goncourt
Opis:
The paper analyses the image of female domestic servants and their condition as unmarried women in three examples of nineteenth‑century French literature: A Simple Heart by Gustave Flaubert (1875), Germinie Lacerteux (1865) by Edmond and Jules de Goncourt and Diary of a Chamber-maid (1900) by Octave Mirbeau. The protagonists of these stories represent interesting versions of stereotypical images present in a great number of contemporary works: the life of a loyal and sacrificed servant (Flaubert), the sad history of a servant succumbing to sexual temptations (E. and J, de Goncourt) and the subversive portrait of a perverted chambermaid, exploited by and exploiting their masters at the same time (Mirbeau). The common trait of the three women is their solitude, as service means for them to remain unmarried, unable to realize the role considered socially as the only proper for a woman.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2023, 15; 67-80
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wine and Myrrh as Medicaments or a Commentary on Some Aspects of Ancient and Byzantine Mediterranean Society
Autorzy:
Rzeźnicka, Zofia
Kokoszko, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682316.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
history of medicine
history of medical literature in antiquity and Byzantium
ancient medicine
Byzantine medicine
history of wine
wine in ancient and Byzantine medicine
myrrh in ancient and Byzantine medicine
hellebore in ancient and Byzantine medicine
women in antiquity
abortifacient wines
abortifacient medicaments
Dioscorides
Sextius Niger
Pliny the Elder
Opis:
The present study has resulted from a close reading of prescriptions for therapeutic wines inserted in book V of De materia medica by Pedanius Dioscorides, the eminent expert in materia medica of the 1st century A.D. The authors emphasise the role of wine varieties and selected flavourings (and especially of myrrh) in order to determine the social status of those to whom the formulas were addressed. This perspective gives the researchers ample opportunity for elaborating not only on the significance of wine in medical procedures but also for underscoring the importance of a number of aromatics in pharmacopoeia of antiquity and Byzantium. The analysis of seven selected formulas turns out to provide a fairly in-depth insight into Mediterranean society over a prolonged period of time, and leads the authors to draw the following conclusions. First, they suggest that medical doctors were social-inequality-conscious and that Dioscorides and his followers felt the obligation to treat both the poor and the rich. Second, they prove physicians’ expertise in materia medica, exemplifying how they were capable of adjusting market value of components used in their prescriptions to financial capacities of the patients. Third, the researchers circumstantiate the place of medical knowledge in ancient, and later on in Byzantine society. Last but not least, they demonstrate that medical treatises are an important source of knowledge, and therefore should be more often made use of by historians dealing with economic and social history of antiquity and Byzantium.
Źródło:
Studia Ceranea; 2019, 9; 615-655
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
When Your Neighbor Is a Bear, your Fiancé – a Dog, and Your Lover – a Tuna. About Human-Nonhuman Encounters in the Works of Kawakami Hiromi, Shono Yoriko and Tawada Yoko. A Critical Posthuman Perspective
あなたの隣人が熊、婚約者が犬、そして愛人がマグロなら。川上弘美、笙野頼子、多和田葉子の作品における人間−非人間の出会いをめぐって批判的ポストヒューマンの視点から
Autorzy:
Kubiak Ho-Chi, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1597296.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Stowarzyszenie Badań Japonistycznych
Tematy:
japanese women writers
contemporary literature
kawakami hiromi
shono yoriko
tawada yoko
critical posthumanism
nonhuman animals
human-nonhuman encounters
henshintan
irui kon’intan
nomadic subject
日本の女性作家
現代文学
川上弘美
笙野頼子
多和田葉子
批判的ポストヒューマン主義
非人間の動物
人間−非人間の出会い
変身譚
異類婚姻譚
放浪の主題
Opis:
The present paper considers encounters between humans and nonhumans (especially nonhuman animals), a theme surprisingly frequent in the fiction works of contemporary Japanese women writers. The main characters of two short stories by Kawakami Hiromi are an old-fashioned, well-bred bear, which moves into a new apartment and invites its human neighbor for a walk to the river (Kamisama, 1993), and a mole which, being perfectly aware of its nonhuman origin and appearance, works with humans in an office (Ugoromochi, 2001). The other character of Kawakami’s work, awarded with the prestigious Akutagawa prize (Hebi o fumu, 1996), meets in her real, everyday life a snake claiming to be her mother and trying to draw her into the world of snakes. In turn, in the novels by other famous women writers, Tawada Yoko and Shono Yoriko, who are counted among the most recognized Japanese authors, we find a dog (Inu mukoiri/The Bridegroom Was a Dog by Tawada, 1993) and a tuna (Time Slip Industrial Complex by Shono, 1994) as lovers of the main female characters. In their works, Japanese women writers transgress not only cultural, linguistic and geographical barriers, but above all, they go far beyond the boundaries in force in the anthropocentric universe. Addressing in their works the issue of encounters and close relationships between humans and nonhumans, they openly provoke questions that concern not only Japan, but also the world’s contemporary posthuman thought: questions about human and nonhuman actants, its body, emotions, thoughts and mutual relations in a world where men coexist with other, animate and inanimate forms of being.
本論文では、現代の日本人女性作家のフィクション作品に驚くほど頻繁にみられるテーマである、人間と非人間(特に人間ではない動物)の出会いを取り上げる。川上弘美の短編における主人公達は、新しいアパートに引っ越して人間の隣人を川まで散歩に誘う古風で礼儀正しい熊であり(『神様』1993年)、非人間の生まれと容貌を完全に自覚しながらも人間と共にオフィスで働くモグラ(『鼹鼠』2001年)である。権威ある芥川賞を受賞した川上作品(『蛇を踏む』1996年)に描かれる人物は、日常生活をおくる中で、彼女の母親だと主張し蛇の世界へと誘う一匹の蛇に出会う。一方、他の著名な女性作家で社会的に認められた日本の作家達の間でも評価を受ける多和田葉子と笙野頼子の小説においては、犬(多和田『犬婿入り』1993年)やマグロ(笙野『タイムスリップ。コンビナート』1994年)が、主人公女性の愛する者として登場する。こうした作品において、日本の女性作家は文 化的、言語的、地理的境界のみならず、更に人間中心主義的世界の限界をはるかに超えていく。彼らの作品に向き合うとき、人間と非人間の出会いと親密な関係をめぐる問題は、日本だけでなく現代世界のポストヒューマン的思想を悩ませる問いを、公然と投げかける。つまり、アクタントである人間と非人間、その身体、思考に関する問い、そして人類が生物や非生物といった他の存在と共存する世界における相互関係をめぐる問いである。
Źródło:
Analecta Nipponica; 2018, 8; 83-96
2084-2147
Pojawia się w:
Analecta Nipponica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
When epidemics become narrative, women get bogged down in scripts?
Kiedy epidemie stają się narracjami, kobiety grzęzną w skryptach?
Autorzy:
Skórzyńska, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19322533.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
women’s narrative scripts
pandemic non-fiction literature
patriarchal gaze
women’s voices
kobiece skrypty narracyjne
literatura pandemiczna non-fiction
patriarchalne spojrzenie
głosy kobiet
Opis:
In the article, I follow the fate of women - heroines of the pandemic non-fiction literature in Poland, in order to verify the thesis that when women's experiences, such as pandemics or epidemics, become narratives, they themselves get stuck in women's narrative scripts and their variants characteristic of a specific culture. Treating storytelling, in the vein of anthropologists, as a primarily cultural practice, I wonder whether and how the attribution and/or adoption of stories about their own experiences by the heroines of the pandemic and epidemic, enables them to transgress the boundaries of scripts harmful to them, not invalidating their agency, but loudly manifesting their own point of view, different from the one established in culture.
W artykule śledzę losy kobiet - bohaterek pandemicznej literatury non-fiction w Polsce, aby zweryfikować tezę, że kiedy doświadczenia kobiet, takie jak pandemie czy epidemie, stają się narracjami, one same utykają w charakterystycznych dla konkretnej kultury kobiecych skryptach narracyjnych i ich wariantach. Traktując opowiadanie, śladem antropologów, jako przede wszystkim praktykę kulturową, zastanawiam się czy i w jaki sposób przypisywanie i/lub przejmowanie przez bohaterki pandemii i epidemii opowieści o własnych doświadczeniach, pozwala im przekraczać granice krzywdzących dla nich skryptów, nie unieważniając ich sprawczości, a jednocześnie głośno manifestując własny i różny od utrwalonego w kulturze, punkt widzenia.
Źródło:
Lud; 2023, 107, 1; 248-273
0076-1435
Pojawia się w:
Lud
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wanda and Maryla – mother and daughter: Two stories of artistic talent
Wanda i Maryla – dzieje talentów artystycznych matki i córki
Autorzy:
Zabawa, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087283.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literature of the turn of the 19th century
women's literature
Young Poland's poetry and art
memoirs
translations from the German
children’s literature
mother and daughter
Wanda Młodnicka (1850–1923)
Maryla Wolska (1873–1930)
relacja matka-córka
literatura dla dzieci
poezja przełomu XIX i XX wieku
przekład
śpiew
malarstwo
rzeźba
biografia
Opis:
This article portrays a pair of artistically gifted women, Wanda Młodnicka née Monné (1850–1923) and her daughter Maryla Wolska (1873–1930), each with a diverse range of interests, including painting, music, and, first and foremost, literature. Their achieve-ment (both original works and translations) achievement has been largely forgotten. This article attempts to find out what inspired the two women, to identify those points of their artistic endeavor they had in common and those that determined their individual profiles, while paying special attention to the mother-daughter relationship.
Źródło:
Ruch Literacki; 2021, 2; 175-194
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies