Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wojownicy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Anglosaski tan 449-1066
Anglo-Saxon Thegn AD 449-1066, 1993
Autorzy:
Harrison, Mark (1954- ).
Współwytwórcy:
Embleton, Gerry A. (1941- ). Ilustracje
Ziółkowski, Konrad. Tłumaczenie
Dom Wydawniczy Bellona (1997-2007). Wydawca
Data publikacji:
2018
Wydawca:
[Oświęcim] : Wydawnictwo Napoleon V
Tematy:
Anglosasi
Szlachta
Średniowiecze
Wojownicy
Opracowanie
Opis:
Miejsce wydania i rok wydania według strony wydawcy. Na okładce także logo wydawcy oryginału: Osprey Publishing.
Bibliografia na stronie 71.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Wojownik germański 236-568
Germanic warrior AD 236-568, 1996
Autorzy:
MacDowall, Simon.
Współwytwórcy:
McBride, Angus (1931-2007). Ilustracje
Ziółkowski, Konrad. Tłumaczenie
Firma Handlowo Usługowa NAPOLEON V, Dariusz Marszałek. Wydawca
Data publikacji:
2018
Wydawca:
[Oświęcim] : Wydawnictwo Napoleon V
Tematy:
Broń
Germanie
Wojownicy
Opracowanie
Publikacja bogato ilustrowana
Opis:
Na okładce także logo wydawcy oryginału: Osprey Publishing.
Bibliografia na stronie 63.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Furor heroicus w pradziejach i starożytności
Furor heroicus in Prehistory and Antiquity
Autorzy:
Woźny, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52602696.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
furor heroicus
warriors
prehistory
antiquity
wojownicy
pradzieje
starożytność
Opis:
Artykuł poświęcony jest analizie pojęcia furor heroicus, które oznaczało dawniej wściekłość, furię, szał, zapalczywość i gwałtowność, przypisane do odważnych i mężnych bohaterów mitycznych. W odróżnieniu od kultury nowożytnej, racjonalną taktykę i strategię walki uzupełniały w pradziejach i starożytności przesłanki światopoglądowe, bowiem charakterystyczną cechą kultur typu magicznego i religijnego był wpływ magii i religii na sferę praktyczno-użytkową. Określone wartości praktyczno-komunikacyjne podporządkowane były odpowiednim wartościom sakralnym, nieuchwytnym praktycznie i przeniesionym do sfery nadprzyrodzonej. Po przyjęciu tego założenia metodologicznego, artykuł prezentuje przejawy sakralnej zapalczywości wojowników obdarzonych magiczną mocą w epoce kamienia, heroicznym żarem walki w epoce brązu oraz szałem bitewnym w epoce żelaza.
The article is devoted to the analysis of the concept of furor heroicus, which used to mean rage, fury, frenzy, vehemence, and ferocity attributed to brave and valiant mythical heroes. Contrary to modern culture, rational tactics and combat strategy were supplemented in prehistory and antiquity with ideological premises, because the characteristic feature of cultures of the magical and religious type was the influence of magic and religion on the practical and utilitarian sphere. Certain practical and communicative values were subordinated to appropriate sacred values, practically elusive and transferred to the supernatural sphere. After adopting this methodological assumption, the article presents the manifestations of the sacred zeal of warriors endowed with magical powers in the Stone Age, the heroic heat of battle in the Bronze Age, and the battle craze in the Iron Age.
Źródło:
Tabularium Historiae; 2022, 11; 27-44
2543-8433
Pojawia się w:
Tabularium Historiae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie terakot ptolemejskich w badaniach nad religiami domowymi i osobistą pobożnością egipskich wojowników. Wybrane problemy
The use of Ptolemaic terracotas for research into domestic religions and personal piety of egyptian warriors. Selected examples
Autorzy:
Jędraszek, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/584765.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
okres hellenistyczny
Egipt
terakoty
religia
wojownicy
Hellenistic period
Egypt
terracottas
personal religion
warriors
Opis:
Artykuł prezentuje problematykę związaną z interpretacją wybranych egipskich terakot z okresu hellenistycznego, przedstawiających egipskie bóstwa w konwencji wojowników. Autor, starał się odpowiedzieć na pytanie o znaczenie tej grupy zabytków rozpatrywanych w aspekcie prywatnej (indywidualnej) pobożności, domowego kultu oraz religii. Szczególna uwaga została poświecona egipskiej elicie: zwłaszcza żołnierzom/kapłanom – oficerom z funkcjami kapłańskimi, którzy w II wieku przed Chr. byli rekrutowani przez władców ptolemejskich spośród egipskich rodzin, oraz rodzimą klasę wojowników, którą Grecy określali jako machimoi. W ramach tej bogatej kategorii zabytków terakotowych, zaprezentowano pewne aspekty analizy ikonograficznej, skupiając się przede wszystkim na egipskich bóstwach, takich jak apotropaiczny Bes, szczególnie w jego wojskowej formule. Zanalizowano również militarną formułę manifestacji Horusa, boga Harpokratesa, syna Izydy i Ozyrysa, wyobrażonego w jego militarnej konwencji (często w pełnym uzbrojeniu). Te terakotowe wyobrażenia, mogły funkcjonować w kilku kategoriach prywatnego rytuału oraz kultu indywidualnego, związanego z wizerunkiem bóstwa, kultem oficjalnym, jak i w czynnościach związanych z magicznymi obrzędami. Niniejszy artykuł, nie odnosi się tylko do samej ikonograficznej analizy przykładów bóstw jak Bes czy Harpokrates, ale przedstawia również społeczne tło, żołnierzy niższego szczebla oraz oficerów pełniących funkcje kapłańskie w ptolemejskiej armii.
The subject of the following article is the problems surrounding the interpretation of Egyptian military terracotta figurines representing Egyptian deities from Hellenistic period. In the present paper, I will attempt to find an answer to the question the study of this class of objects permits us to answer contemporary questions concerning the personal (individual) piety, worship, household cult and religion. Special attention will be given to the Egyptian elite: especially soldier/priests – officers with priestly functions, which from the second century BC the Ptolemaic rulers recruited from among Egyptians families, and to the native military class, whom the Greeks called machimoi. The iconographic range of this category of objects is very wide, and I also intend to raise certain aspects of the iconographic analysis. I will concentrate above all on Egyptian deities such as the protective, dwarf god Bes, especially in his military forms. Then I shall turn to the god Harpocrates, the son of Osiris and Isis, a manifestation of Horus, showing his military manifestations (often fully armed). These terracotta figurines might conceivably function in the domestic practice of several types of ritual. The worship of deities where the terracotta served as a cult image of deities, also in the royal cult, and in the performance of magical rites. This article is, therefore, not only concerned with the iconographic analysis of chosen terracotta examples of a single deity, such as Bes or Harpocrates, but also presents social background of the lower-level soldiers, and officers with priestly functions within the Ptolemaic army.
Źródło:
Acta Archaeologica Lodziensia; 2016, 62; 51-61
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obozy dla uchodźców w Afryce jako źródło regionalnych konfliktów i niebezpieczeństw
Refugee camps in Africa as a source of regional conlicts an dangers
Autorzy:
Ząbek, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/566756.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie. Instytut Nauk Politycznych
Tematy:
Afryka
obozy dla uchodźców
uchodźcy-wojownicy
nowi Palestyńczycy
Africa
refugee camps
refugee-warriors
new Palestinians
Opis:
The purpose of this paper is to draw attention to the often phenomenon of refugees resorted to violence. Refugee-warriors who defy the stereotype of passive inmate refugee camps. The reason for their appearance are always the bad conditions in the camps or even the very existence of them, where the so-called culture of resistance and new identity of nations in exile born. Therefore, international actions for security should also cover general change in the refugee protection policy. Permissions to self settle should definitely replace the policy of concentration of refugees in the camps.
Źródło:
Forum Politologiczne; 2014, 17 - Konteksty bezpieczeństwa w Afryce. Konflikty, wojny, polityki bezpieczeństwa; 69-79
1734-1698
Pojawia się w:
Forum Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rydwan celtycki w dobie wojen cezariańskich
The Celtic Chariot in the Era of the Caesarian Wars
Autorzy:
Szubelak, Bronisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2058112.pdf
Data publikacji:
2021-12-01
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
biga
kuc
wojownicy
woźnice
rydwan z kosami
rydwan bojowy
British chariot
scythed chariot
pony
warrior
charioteer
Opis:
Wykorzystywanie rydwanu w boju miało długą tradycję na starożytnym Bliskim Wschodzie, lecz nie w północnej Europie. Na jej wielu obszarach wozy bojowe i konie zaprzęgowe składano do grobu razem z arystokratycznymi przywódcami. Rydwany służyły w Europie do ok. 100 r. p.n.e., ale w Brytanii wykorzystywano je znacznie dłużej. Ich prędkość i zwrotność generowały Rzymianom poważne problemy. Nie posyłano ich do szarży przeciw liniom wroga. Wojownik walczył z rydwanu przeciw konnicy, lecz zazwyczaj schodził z pudła i walczył pieszo zarówno z jazdą, jak i piechotą. W Brytanii wiele koni wielkością przypominało współczesne pony rasy Dartmoor i nadawało się jedynie do zaprzęgania w rydwanach. Galowie z kontynentu natomiast nauczyli się hodować większe konie, które mogły dźwigać na grzbiecie wojownika w pełnym uzbrojeniu. Rydwany Brytów raczej nie posiadały kos. Nie ma żadnych dowodów archeologicznych na istnienie takich rydwanów w Brytanii.
The use of chariots in warfare had a long tradition in the ancient Near East, but not in northern Europe. In many regions, chariots and the horses that pulled them were interred with wealthy leaders in their tombs. Chariots were common in Europe until around 100 BCE, although they continued to be used for much longer in Britain. Their speed and agility caused serious difficulties for the Roman infantry. Chariots were not intended to charge headlong into enemy formations. The warrior was able to fight against horsemen from the chariot’s platform, but would dismount to fight infantry soldiers on foot. In the meantime, the charioteer would move away a short distance from the battle, waiting to collect the warrior and carry him to safety, if necessary. A typical British chariot consisted of a small platform, open in the front and in the back, mounted on a wooden axle and with wheels made strong by iron tires. The charioteers sat at the front of the platform between two sideboards made of wood or wickerwork. However, the double arcade seems to be the most convincing interpretation of the evidence found on coins. In Britain, most horses were the size of the modern Dartmoor ponies and were effective in pulling chariots. The continental Gauls learned to breed larger horses capable of carrying a warrior and his weapon. The war-chariot of the Britons almost certainly did not have scythes. There is no accepted archaeological evidence concerning scythed chariots.
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2021, 16, 21; 61-70
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kobiety na drakkary
Autorzy:
Brzozowski, Andrzej (1977- ).
Powiązania:
Mówią Wieki 2021, nr 8, s. 6-9
Data publikacji:
2021
Tematy:
Wojownicy
Wikingowie
Drakkary
Kobieta
Normanowie
Etnologia i antropologia kulturowa
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Artykuł przedstawia udział kobiet w roli wojowniczek w wojnach prowadzonych przez wikingów. Uczestniczące w walce, w jednym szeregu z mężczyznami, tak samo silne i bojowo wyszkolone, nawet dowodzące drużynami. Podczas badań prowadzonych w XIX wieku, na wyspie, na jeziorze Melar w Szwecji - odnaleziono bogato wyposażony grób normańskiego wojownika. Złożone w mogile tarcze, topór, miecze, dwa wierzchowce świadczyły, że zmarły należał do elity. Przeprowadzone w XXI wieku analizy DNA wykazały, że zmarły wojownik był kobietą. W opisie bitwy pod Bravalla w 770 roku między Szwedami a Duńczykami, na liście wodzów i wojowników uczestniczących w starciu, kronikarz umieścił też dowódców Hed i Wisnę ze Szlezwiku, tu cytat z kroniki „których natura obdarzyła dzielnością mężczyzn w ciele kobiety”.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Wojskowość Polski wczesnopiastowskiej
Autorzy:
Juszyński, Jakub (1988- ).
Powiązania:
Mówią Wieki 2021, nr 3, s. 50-53
Data publikacji:
2021
Tematy:
Piastowie (dynastia)
Bitwy
Wojownicy
Rycerstwo
Łuk (broń)
Łucznictwo
Bitwa pod Cedynią (972)
Obrona Głogowa (1109)
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Artykuł przedstawia strategię wojsk wczesnych Piastów w Polsce, ich taktykę i uzbrojenie. Zapiski kronikarzy Galla Anonima czy Kadłubka zawierają opisy zwycięskich bitew, jakie wojska polskie toczyły od X wieku z Marchią Brandenburską, Niemcami, Pomorzanami i Czechami.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies