Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wierzyciel" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Article 299 of the Polish Code of Commercial Companies in Terms of Subject, Object and Time
Artykuł 299 Kodeksu spółek handlowych w ujęciu podmiotowym, przedmiotowym i temporalnym
Autorzy:
Łukawski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551966.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
company
creditor
debtor
enforceability
enforcement
spółka
wierzyciel
dług
wymagalność
egzekucja
Opis:
Article 299 of the Commercial Companies Code is a regulation securing the interests of the creditor in the event of non-payment of an obligation by a limited liability company. In the case of a valid statement of ineffectiveness of enforcement proceedings by a Court Bailiff, the creditor has the right to bring an action against the members of the management board of the debtor company whose term of office fell during the period when the claim arose or was due. The described regulation refers primarily to public and private law monetary benefits derived from various titles such as laws, contracts, etc. This article is based on a dogmatic-legal research method.
Artykuł 299 Kodeksu spółek handlowych to regulacja zabezpieczająca interesy wierzyciela w razie braku spłaty zobowiązania przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. W przypadku prawomocnego stwierdzenia bezskuteczności postępowania egzekucyjnego przez komornika sądowego wierzyciel ma uprawnienie do wytoczenia powództwa przeciwko członkom zarządu dłużnej spółki, których kadencja przypadła na okres, w którym wierzytelność powstała lub była wymagalna. Opisywana regulacja odnosi się przede wszystkim do świadczeń pieniężnych publiczno- i prywatnoprawnych wywodzących się z różnych tytułów, jak np. ustawy, umowy itp. Artykuł opiera się na dogmatyczno-prawnej metodzie badawczej.
Źródło:
Ekonomia XXI Wieku; 2024, 1; 20-29
2353-8929
Pojawia się w:
Ekonomia XXI Wieku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strona przedmiotowa przestępstwa udaremnienia lub uszczuplenia zaspokojenia wierzyciela (art. 300 k.k.)
The subject matter of the crime of frustration or limitation the satisfaction of a creditor (article 300 CC)
Autorzy:
Sałuda, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407840.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
dłużnik
kara
majątek
niewypłacalność
przestępstwo
roszczenie
uszczuplenie
upadłość
wierzyciel
zaspokojenie
udaremnienie
debtor
penalty
property
insolvency
delinquency
claim
frustration
depletion
bankruptcy
creditor
satisfaction
Opis:
W opracowaniu skoncentrowano się na problematyce strony przedmiotowej przestępstwa popełnianego na szkodę wierzycieli stypizowanego w art. 300 k.k. Poddano szczegółowej analizie elementy składające się na stronę przedmiotową, w postaci znamion czynności sprawczej, pojęcia majątku, niewypłacalności, upadłości oraz skutku. Scharakteryzowano czynności sprawcze typu podstawowego unormowanego art. 300 § 1 k.k., w postaci usuwana, ukrywania, zbycia, darowania, rzeczywistego lub pozornego obciążenia lub uszkodzenia składników majątku dłużnika. Poddano analizie typ kwalifikowany unormowany w art. 300 § 2 k.k. Zwrócono szczególną uwagę na problematykę majątku i jego zajęcia, a także czynności sprawczej w postaci usuwania znaków zajęcia, bądź zagrożonego zajęciem. Scharakteryzowano art. 300 § 3 k.k., penalizujący zachowanie sprawcy godzącego w interes gospodarczy i majątkowy wielu wierzycieli.
The study focuses on the issue of the subject matter of the crime committed to the detriment of creditors specified in Article 300 of the Criminal Code. The elements that make up the subject matter, in the form of the elements of the causative act, the concepts of property, insolvency, bankruptcy and the effect, were analyzed in detail. The causal actions of the basic type normalized by Article 300 § 1 of the Criminal Code, in the form of removal, concealment, disposal, donation, real or apparent encumbrance or damage to the debtor’s assets, are characterized. The qualified type indicated in Article 300 § 2 of the Criminal Code was analyzed. Special attention was paid to the issue of property and its seizure, as well as the causative action of removing signs of seizure or threatened seizure. Article 300 § 3 of the Criminal Code, penalizing the behavior of a offender who harms the economic and property interests of multiple creditors, was characterized.
Źródło:
Veritas Iuris; 2023, 6, 1; 44-70
2657-8190
Pojawia się w:
Veritas Iuris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ zmiany trybu rozpoznawania zarzutu w sprawie egzekucji administracyjnej na pozycję procesową wierzyciela i zobowiązanego
The Impact of Change in the Allegation Examination Mode in the Case of Administrative Enforcement on the Creditor and Obligor’s Position
Autorzy:
Cudak, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3200724.pdf
Data publikacji:
2023-04-12
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
zarzuty w sprawie egzekucji administracyjnej
wierzyciel
zobowiązany
the allegation of administrative enforcement
creditor
obligor
Opis:
Przedmiotem poniższego tekstu jest wpływ zmiany trybu rozpoznania zarzutu w sprawie egzekucji administracyjnej. Przeanalizowano, jakie skutki dla pozycji procesowej wierzyciela i zobowiązanego ma powierzenie rozpoznania tego środka zaskarżenia wierzycielowi.
The subject of the thesis below is the impact of change in the allegation examination mode in the case of administrative enforcement. It was analysed what effects in entrusting the examination of this appeal to the creditor has for the creditor and obligor’s procedural position.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2023, 1(XXIII); 147-158
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązek prowadzenia egzekucji administracyjnej po nowelizacji z 2019 r.
Обязательство по проведению административного взыскания после внесения поправок от 2019 года
Обов’язок здійснювати адміністративне примусове виконання після внесення змін 2019 р.
Obligation to conduct administrative enforcement after the 2019 amendment
Autorzy:
Nodżak, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2090064.pdf
Data publikacji:
2022-06-09
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
кредитор
адміністративне виконавче провадження
принципи права
зміна 2019 р.
взыскатель
административное исполнительное производство
принципы права
поправка 2019 года
creditor
administrative enforcement proceedings
legal principles
2019 amendment
wierzyciel
administracyjne postępowanie egzekucyjne
zasady prawa
nowelizacja z 2019 r.
Opis:
Artykuł zawiera analizę wybranych przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji po nowelizacji w 2019 r. Administracyjne postępowanie egzekucyjne oraz egzekucja administracyjna, która jest jego integralną częścią, to rodzaj procedur, które powinny podlegać pewnym zasadom ogólnym. Zasady te zostały sformułowane przez ustawodawcę, podobnie jak rozwiązania prawne, które mają być wyrazem ich realizacji. Analizowane zmiany wprowadzone nowelizacją ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji z 2019 r. wpływają na treść i rozumienie ogólnych zasad obowiązujących w tym postępowaniu, w tym na zasadę prowadzenia obowiązku egzekucji administracyjnej. Wynikiem tego jest nowe ukształtowanie statusu wierzyciela w tym postępowaniu.
У статті наведено аналіз окремих положень закону про виконавче провадження в адміністративному порядку після внесення змін у 2019 році. Адміністративне виконавче провадження та адміністративне примусове виконання, що є його невід’ємною частиною, є різновидом процедур, на які мають поширюватися певні загальні правила. Ці принципи були сформульовані законодавцем, подібно як правові рішення, які мають бути вираженням їх реалізації. Проаналізовані зміни, які внесені поправкою до закону про виконавче провадження в адміністративному порядку від 2019 року, впливають на зміст і розуміння загальних правил, що застосовуються у цій процедурі, зокрема принципу виконання обов’язку адміністративного примусу. Результатом цього процесу є нова форма статусу кредитора у цьому процесі.
   В статье анализируются отдельные положения Закона об административном исполнительном производстве в редакции 2019 года. Административное исполнительное производство и административное взыскание, являющееся его неотъемлемой частью, представляют собой вид процедур, которые должны подчиняться определенным общим принципам. Эти принципы сформулированы законодателем, как и правовые решения, которые должны стать выражением их реализации. Проанализированные изменения, внесенные поправками 2019 года в Закон об административном исполнительном производстве, влияют на содержание и понимание общих принципов, применимых к этим производствам, включая принцип обязательства по проведению административного взыскания. Результатом стало новое формирование статуса взыскателя в этих процессах.
The article contains an analysis of selected provisions of the Act on enforcement proceedings in administration after the amendment in 2019. Administrative enforcement proceedings and administrative enforcement that is an integral part thereof are a type of procedure that should follow certain general principles. These principles were formulated by the legislator, along with legal solutions that were to be an expression of their implementation. The analyzed changes introduced by the 2019 amendment to the act on enforcement proceedings in administration affect the content and understanding of the general rules applicable in these proceedings, including the principle of carrying out the obligation of administrative enforcement. The result is a new creditor status in these proceedings.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2022, 2; 55-70
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyłączna legitymacja syndyka do wniesienia skargi pauliańskiej – Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 9 grudnia 2021 r. V CSK 276/21
Autorzy:
Adamus, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148304.pdf
Data publikacji:
2022-11-28
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
legitymacja procesowa
ogłoszenie upadłości dłużnika
bezskuteczność
czynności
syndyk
wierzyciel
procedural entitlement
declaration of bankruptcy of the debtor
ineffectiveness of actions
trustee
creditor
Opis:
Niniejsza glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 9 grudnia 2021 r. V CSK 276/21 dotyczy problemu prawnego, jakim jest legitymacja do wytoczenia powództwa pauliańskiego po ogłoszeniu upadłości dłużnika. W treści glosy poddano krytyce pogląd Sądu Najwyższego, że po ogłoszeniu upadłości dłużnika taką legitymację zachowuje wierzyciel. Jednocześnie z uwagi na argumenty, jakie zostały podniesione przez Sąd Najwyższy, w niniejszym artykule sformułowano propozycje de lege ferenda w celu poprawienia stanu regulacji prawnej.
This gloss to the judgment of the Supreme Court of 9 December 2021. V CSK 276/21 concerns the legal problem of the right to bring actio Paulina after the debtor has been declared bankrupt. The content of the gloss criticizes the view of the Supreme Court that after the debtor has been declared bankrupt, the creditor retains such legitimacy. At the same time, due to some arguments raised by the Supreme Court, de lege ferenda proposals were formulated in order to improve the legal regulation.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2022, 1; 275-285
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarzut jako środek prawny w egzekucji administracyjnej
Autorzy:
Pelewicz, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2122499.pdf
Data publikacji:
2022-07-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Complaints regarding administrative enforcement proceedings
enforcement proceedings
obliged party
creditor
enforcement authority
Zarzut w sprawie prowadzenia egzekucji
postępowanie egzekucyjne
zobowiązany
wierzyciel
organ egzekucyjny
Opis:
Niniejsze opracowanie dotyczy problematyki jednego z najczęściej wykorzystywanych w praktyce, w toku postępowania egzekucyjnego, środka prawnego ochrony zobowiązanego, jakim jest zarzut. Zagadnienie to ma szczególnie istotne znaczenie z praktycznego punktu widzenia, ocenianego przez pryzmat praw i obowiązków podmiotów uczestniczących w tym postępowaniu, tj. dla organu egzekucyjnego, wierzyciela, a w szczególności dla zobowiązanego. Omawiane zagadnienie jest tak ważne bowiem dotyczy ochrony praw zobowiązanego w szczególnie dotkliwym dla niego postępowaniu, jakim jest postępowanie egzekucyjne. W niniejszym opracowaniu dokonano analizy i oceny przepisów, w kontekście bardzo obszernych zmian w zakresie zarzutu, które zostały wprowadzone do ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji od dnia 30 lipca 2020 r. Zwrócono uwagę na znaczący wzrost pozycji wierzyciela w badaniu i rozstrzyganiu o zasadności zarzutu oraz na zmiany dotyczące trybu postępowania w sprawie zarzutu. W oparciu o dokonane ustalenia sformułowano wnioski końcowe.  
This study concerns the issue of one of the most frequently used in practice, in the course of enforcement proceedings, means of legal protection of the obliged party, which is a complaint. This subject is particularly important from a practical point of view assessed through the prism of the rights and obligations of entities participating in these proceedings, i.e., for the enforcement authority, the creditor, and, in particular, for the obliged party. The discussed issue is essential as it concerns the protection of the rights of the obliged party in procedures which are particularly severe, such as enforcement proceedings. In this study the authors analyzed and assessed the provisions within the scope of the complaint, in the context of very extensive changes introduced to the Act on Enforcement Proceedings in Administration from 30 July 2020. Attention has been drawn to the significant increase in the position of the creditor in the examination and adjudication of the legitimacy of the complaint, as well as to the changes in the procedure concerning the complaint. Based on the findings, final conclusions were drawn.  
Źródło:
Przegląd Prawno-Ekonomiczny; 2022, 3; 113-130
1898-2166
Pojawia się w:
Przegląd Prawno-Ekonomiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag w kwestii sposobu zaspokojenia wierzyciela pauliańskiego w postępowaniu upadłościowym
A few remarks on the issue of how to satisfy the paulian creditor in bankruptcy proceedings
Autorzy:
Cieślak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057195.pdf
Data publikacji:
2021-12-19
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
bankruptcy proceedings
enforcement proceedings
actio pauliana creditor
priority of payment
postępowanie upadłościowe
sądowe postępowanie egzekucyjne
wierzyciel pauliański
pierwszeństwo zaspokojenia
Opis:
Przedmiot badań: W prawie upadłościowym brakuje szczegółowej regulacji sposobu zaspokojenia wierzyciela pauliańskiego z majątku osoby trzeciej, w razie ogłoszenia jej upadłości. Wywołuje to kontrowersje w doktrynie prawa upadłościowego. Konsekwencją tego niedostatku regulacji ustawowej i braku zgodności w teorii prawa jest niepewność co do pozycji prawnej tego wierzyciela w praktyce postępowania upadłościowego. Cel badawczy: Celem artykułu jest ustalenie możliwości przyjęcia de lege lata wyniku wykładni przepisów prawa upadłościowego, kodeksu postępowania cywilnego oraz kodeksu cywilnego, który byłby zgodny założeniami aksjologicznymi prawa postępowania upadłościowego oraz instytucji skargi pauliańskiej. W przypadku braku takiej możliwości dalszym celem opracowania jest sformułowanie postulatu de lege ferenda pod adresem ustawodawcy, u którego podłoża leżą wspomniane założenia aksjologiczne. Metoda badawcza: W artykule posłużono się metodą logiczno-językowej analizy materiału normatywnego, którą uzupełniono w niezbędnym zakresie o metodę historycznoporównawczą. Wnioski: W sytuacji sprzeczności wartości chronionych za pomocą materialnoprawnej instytucji skargi pauliańskiej oraz leżących u podstaw postępowania upadłościowego aksjologicznie uzasadnione jest założenie, według którego syndyk masy upadłości powinien zaspokajać wierzyciela pauliańskiego z przedmiotu, który wszedł do majątku upadłego na podstawie ubezskutecznionej czynności z pierwszeństwem przed wierzycielami upadłościowymi. Bez zmiany ustawodawczej przyjęcie wyniku wykładni przepisów Kodeksu postępowania cywilnego i Prawa upadłościowego, który odpowiadałby tej ocenie aksjologicznej, nie wydaje się możliwe do uzasadnienia. De lege lata wierzyciel pauliański powinien więc uczestniczyć w odrębnym podziale sumy uzyskanej ze zbycia przedmiotu objętego wyrokiem pauliańskim. Mniej korzystne dla tego wierzyciela rozwiązanie ingerowałoby nadmiernie w treść prawa wierzyciela pauliańskiego określoną w art. 532 KC, przez co dochodziłoby do wypaczenia jego istoty uregulowanej w prawie materialnym. De lege lata zapewnienie temu wierzycielowi tzw. prawa odrębności trzeba więc uznać za minimalny poziom udzielanej mu w postępowaniu upadłościowym ochrony prawnej.
Background: Bankruptcy law lacks detailed provisions of how to satisfy the actio pauliana creditor from the property of a third party in the event of its bankruptcy. This causes controversy in the doctrine of bankruptcy law. The consequence of this deficiency in statutory regulation as well as the lack of consistency in legal theory is the uncertainty of this creditor’s legal position in the practice of bankruptcy proceedings. Research purpose: The aim of the article is to establish the possibility of accepting de lege lata as a result of interpreting the provisions of bankruptcy law, the Code of Civil Procedure, and the Civil Code consistent with the axiological assumptions of the law of bankruptcy proceedings and the institution of actio pauliana. In the absence of such a possibility, a further goal of the study is to formulate the de lege ferenda postulate to the Legislator on which the axiological assumptions are based. Methods: The article uses the method of logical-linguistic analysis of normative material, which was supplemented to the extent necessary with the historical comparative method. Conclusions: In a situation of a contradiction between the values protected by the substantive legal institution of actio pauliana and the bankruptcy proceedings, it is axiologically justified to assume that the bankruptcy trustee should satisfy the actio pauliana creditor from the property that entered the bankrupt’s property on the basis of an ineffective act with precedence over bankruptcy creditors. Without a legislative change, adopting a result of interpreting the provisions of the Code of Civil Procedure and the Bankruptcy Law corresponding to this axiological assessment does not seem possible to be legally justified. De lege lata, the actio pauliana creditor should therefore participate in a bankruptcy separate distribution of the sum obtained from the disposal of the item covered by the actio pauliana. A solution less favorable to this creditor would excessively interfere with the content of the actio pauliana as defined in Art. 532 of the Civil Code, which would distort its essence regulated in substantive law. De lege lata providing this creditor with the so-called right of separateness, which therefore must be regarded as the minimum level of legal protection granted in bankruptcy proceedings.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2021, 121; 69-85
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mieszana zdolność upadłościowa — refleksje po nowelizacji prawa upadłościowego z 24.03.2020 r.
Mixed bankruptcy ability — reflections after the amendment to the bankruptcy law of March 24, 2020
Autorzy:
Pannert, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031364.pdf
Data publikacji:
2021-07-31
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
mieszana zdolność upadłościowa
upadłość konsumencka
dłużnik
wierzyciel
wniosek o ogłoszenie upadłości
mixed bankruptcy ability
consumer bankruptcy
debtor
creditor
bankruptcy petition
Opis:
Przedmiotem rozważań niniejszego artykułu jest zagadnienie mieszanej zdolności upadłościowej, którego istota, w ogólności rzecz ujmując, sprowadza się do możliwości wszczęcia (w okolicznościach wskazanych w art. 8 i 9 pr.up.), na wniosek wierzyciela, postępowania upadłościowego względem osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, gdy zasadą jest wszczynanie takiego postępowania wyłącznie na wniosek dłużnika. Ta konstrukcja prawa na gruncie stanu prawnego sprzed 24.03.2020 r. budziła uzasadnione kontrowersje zwłaszcza co do tego, czy w tym samym czasie legitymacja do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości przysługiwała zarówno wierzycielowi, jak też dłużnikowi. Kolejną dyskusyjną kwestią była ewentualna kolizja wniosków składanych jednocześnie przez wierzyciela i dłużnika. Czy zatem któryś z tych wniosków korzystał z pierwszeństwa, czy też oba stanowiły wspólną podstawę wszczęcia postępowania upadłościowego? Celem artykułu będzie próba odpowiedzi na pytanie, czy problemy, jakie w przedmiotowym zakresie stwarzał dotychczasowy stan prawny, są aktualne na gruncie zmienionego 24.03.2020 r. prawa upadłościowego. W artykule zostanie wykorzystana metoda formalno-dogmatyczna i historyczna.
The subject of the considerations of this article is the issue of mixed bankruptcy ability, the essence of which, in general, boils down to the possibility of initiating (in the circumstances specified in Articles 8 and 9 of bankruptcy law), at the request of the creditor, bankruptcy proceedings against a natural person not conducting business activity when the rule is to initiate such proceedings only at the debtor's request. This legal structure under the legal status prior to March 24, 2020 raised legitimate controversy, especially as to whether at the same time the right to file a bankruptcy petition is available to both the creditor and the debtor. Another debatable issue was the possible collision of applications submitted simultaneously by the creditor and the debtor. So, did either of these applications have priority, or did both of them constitute a common ground for opening bankruptcy proceedings? The aim of the article is therefore an attempt to answer the question whether the problems posed in this respect by the current legal status are valid under the bankruptcy law amended on 24/03/2020. The article will use the formal-dogmatic and historical method.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2021, 7; 38-33
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umowa o podział majątku wspólnego a zajęcie prawa do podziału tego majątku (art. 912 Kodeksu postępowania cywilnego). Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 14 lipca 2017 r. (II CSK 718/16, OSNC 2018, nr 7–8, poz. 78)
The Distribution of Joint Marital Property Agreement and Attachment of the Distribution of Joint Marital Property (Article 912 of the Civil Procedure Code): Commentary on the Decision of the Supreme Court of 14 July 2017 (II CSK 718/16, OSNC 2018, no. 7–8, item 78)
Autorzy:
Michalska-Marciniak, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096331.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
distribution of joint marital property
enforcement proceedings
joint marital property agreement
enforcement creditor
claim to distribute joint marital property
podział majątku wspólnego małżonków
postępowanie egzekucyjne
umowa o podział majątku wspólnego
wierzyciel egzekwujący
zajęcie prawa do podziału majątku wspólnego
Opis:
Glosa ma charakter aprobujący. W sprawie toczyło się postępowanie o podział majątku wspólnego małżonków. Zostało ono wszczęte na wniosek wierzyciela, który w toku postępowania egzekucyjnego dokonał zajęcia prawa do żądania podziału tego majątku. Po dokonaniu tego zajęcia małżonkowie dokonali podziału majątku w drodze umowy o podział majątku wspólnego. W postanowieniu z dnia 14 lipca 2017 r. Sąd Najwyższy rozstrzygnął kwestię, czy umowa o podział majątku wspólnego, zawarta w toku postępowania egzekucyjnego, jest bezskuteczna wobec wierzyciela egzekwującego. Sąd Najwyższy udzielił pozytywnej odpowiedzi na to pytanie. Glosa dotyczy wykładni art. 912 Kodeksu postępowania cywilnego, który poza krótkimi wypowiedziami komentarzowymi, nigdy nie został dokładnie przeanalizowany w doktrynie, a komentarze zawierają krótkie, powielane przez autorów uwagi. W tym zakresie problematyka poruszona w glosie stanowi pierwsze w tym zakresie pogłębione opracowanie naukowe. W glosie omówiono zagadnienia związane z zajęciem prawa do żądania podziału majątku wspólnego, chwilę, z jaką następuje to zajecie, a także skutki zajęcia, w szczególności w stosunku do wierzyciela egzekwującego.
The commentary is approving. A proceeding concerning the distribution of joint marital property was ongoing in the case. It was issued upon the request of the creditor, who in the course of the enforcement proceedings made a request to have the right to have a distribution claim of that joint marital property. After making this request, the spouses conducted the distribution of their property on the grounds of a contract. In the decision of 14 July 2017, the Supreme Court settled the issue whether a distribution of joint marital property agreement, made during the course of the enforcement proceedings, is void against the enforcement creditor. The Supreme Court has given a positive reply to this question. The commentary concerns the interpretation of Article 912 of the Code of Civil Procedure, which apart from short comments, has never been analysed in the context of the doctrine. At the same time, the comments contain short observations repeated by most authors. In this regard, the issues raised in the commentary are the first scholarly publication deepening this topic. The issues connected with making the request to have the right to have a claim to distribute joint marital property, time as of which this request comes into effect and the consequences of the request, especially with respect to the enforcement creditor, are discussed in the commentary to this decision.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 5; 655-663
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarzut w administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym po zmianach wprowadzonych ustawą nowelizującą z 11.09.2019 r.
The allegation in administrative enforcement proceedings after the changes introduced by the amendment act of September 11, 2019
Autorzy:
Rokicka-Murszewska, Karolina
Zawacka-Klonowska, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031353.pdf
Data publikacji:
2021-07-31
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
administracyjne postępowanie egzekucyjne
zarzut
organ egzekucyjny
wierzyciel
administrative enforcement proceedings
allegation
enforcement authority
creditor
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza zmian w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, dokonanych ustawą nowelizującą z 11.09.2019 r., w zakresie jednego z najważniejszych środków prawnych — zarzutu. Celem artykułu jest natomiast weryfikacja nowelizacji pod kątem intencji projektodawcy, który chciał zwiększyć efektywność postępowania egzekucyjnego w zakresie rozpatrywania zarzutów, zabezpieczyć zobowiązanego oraz ułatwić pracę organowi egzekucyjnemu i wierzycielowi. Głównym tego przejawem ma być fakt, że ciężar rozpatrywania zarzutów od 30.07.2020 r., czyli od dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej, spoczywa na wierzycielu. Autorki w swoim artykule badają, czy nowelizacja rzeczywiście wpłynęła pozytywnie na usprawnienie procedury wnoszenia zarzutu.
The subject of the article is the analysis the new legal regulations on allegation in an administrative enforcement proceedings after the changes introduced by the Amendment Act of September 11, 2019. The aim of the article is to verify the amendment in terms from the perspective of the designer, who wanted to increase the effectiveness of the enforcement proceedings in considering the allegations, secure the obligated party and facilitate the work of the enforcement authority and the creditor. The main manifestation of this is the fact that the burden of considering the allegations from July 30, 2020 is on the creditor. In their article, the authors examine, whether the amendment actually had a positive impact on the improvement of the procedure of making allegations.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2021, 7; 45-52
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egzekucja z ruchomości według włoskiego Kodeksu Postępowania Cywilnego – zagadnienia wybrane
Execution of movables according to the Italian Code of Civil Procedure – selected issues
Autorzy:
Krakowiak, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595962.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
debtor, creditor, seizure of movables, the Italian law
dłużnik, wierzyciel, zajęcie mienia, prawo włoskie
Opis:
Background: The regulation of the Polish Code of Civil Procedure on the enforcement of movable property in enforcement proceedings, in force since 1.01.2019, is controversial in several aspects. This has inspired the comparative analysis of foreign language solutions. In this study, Italian law was adopted as the subject of the study. The choice of this legal order was dictated by the existence of original institutions in the enforcement of movable property, in particular matters that were amended in Polish law from 1.01.2019. Research purpose: The purpose of the study is to analyze the legal conditions in which the ex-ecution of movable property in Italian enforcement law is carried out. The subject of the author’s interest is to determine whether the solutions of Polish law fit into the model of execution on movable property in Italian law. The author inquired whether the Italian legislator regulated the issues of: the location of seizing activities, the catalog of movable property absolutely and relatively excluded from the seizure, the form and time of seizure of movables, and the sale of seized items. Methods: Dogmatic and comparative law methods were used in the study. Conclusions: As a result of analysing Italian enforcement law and the views expressed in the doctrine, it can be concluded that, in comparison with Italian law, Polish provisions on enforcement of movables are very strict and in practice they narrow the scope of their use. Attention should be paid to interesting – from the legal-dogmatical point of view and the enforcement practice – solutions of Italian enforcement of movable property. According to the research, the legislature introduced the possibility of, upon request by the creditor, the president of the court or a designated judge, permitting the bailiff to take custody of things that are marked as not belonging to the debtor but are subject to sale. In Italian law, unlike in Polish legislation, the period of validity for seizing movables was fixed, assuming that it loses its force after forty-five days, counting from its completion in the event of failure to sell things or counting their value towards debt. A comparative legal analysis also leads to the conclusion that Polish provisions on the sale of movable property seized in the execution on property are very formalized. In Italian law, there are two main ways of monetizing things, i.e. commission and auction sales, and, importantly, commission sales take place completely outside of enforcement proceedings, as they are transferred to a third party for carrying them out. The commissioner sells things on his own behalf, for the account and commissioned by a public authority.
Przedmiot badań: Regulacja polskiego Kodeksu postępowania cywilnego o egzekucji z ruchomości w sądowym postępowaniu egzekucyjnym, obowiązująca od 1.01.2019 r., jest kontrowersyjna w wielu aspektach. Skłoniło to do analizy rozwiązań ustawodawstw obcych. W niniejszym opracowaniu jako przedmiot badań przyjęto prawo włoskie. Wybór tego porządku prawnego podyktowany jest istnieniem oryginalnych instytucji w egzekucji z ruchomości, w szczególności w kwestiach zmienionych w prawie polskim od 1.01.2019 r. Cel badawczy: Celem opracowania jest analiza warunków prawnych, w jakich przeprowadza się egzekucję z ruchomości we włoskim prawie egzekucyjnym. Przedmiotem zainteresowania Autora jest ustalenie, czy rozwiązania prawa polskiego wpisują się w model egzekucji z ruchomości obowiązujący w prawie włoskim. Autor postawił pytania dotyczące tego, w jaki sposób ustawodawca włoski uregulował zagadnienia miejsca przeprowadzania czynności zajęcia rzeczy, katalogu ruchomości bezwzględnie i względnie wyłączonych spod zajęcia, formy i czasu zajęcia, czynności zajęcia następczego oraz sprzedaż zajętych rzeczy.1 Metoda badawcza: W opracowaniu posłużono się metodą dogmatyczną i prawnoporównawczą. Wyniki: W wyniku przeprowadzonej analizy włoskiego prawa egzekucyjnego i poglądów wyrażonych w doktrynie można dojść do wniosku, że w porównaniu z prawem obcym polskie przepisy o egzekucji z ruchomości są bardzo rygorystyczne i w praktyce zawężają zakres ich stosowania. Należy zwrócić uwagę na interesujące – z punktu widzenia dogmatyki prawa i praktyki egzekucyjnej – rozwiązania włoskiej egzekucji z ruchomości. Jak wynika z przeprowadzonych badań, ustawodawca wprowadził możliwość wydania w każdej sprawie na wniosek wierzyciela przez prezesa sądu lub wyznaczonego sędziego – zezwolenia komornikowi na zajęcie oznaczonych rzeczy, które nie znajdują się w miejscach należących do dłużnika, lecz podlegają sprzedaży egzekucyjnej. W prawie włoskim, inaczej niż w ustawodawstwie polskim, ustalono termin ważności czynności zajęcia, przyjmując, że traci ono moc po upływie czterdziestu pięciu dni, licząc od jego ukończenia w razie braku sprzedaży rzeczy lub zaliczenia ich wartości na poczet długu. Analiza prawnoporównawcza doprowadza także do wniosku, że polskie przepisy o sprzedaży zajętych w egzekucji ruchomości są bardzo sformalizowane. W prawie włoskim istnieją dwa zasadnicze sposoby spieniężenia rzeczy tj. sprzedaż komisowa i licytacyjna przy cyzm co istotne sprzedaż komisowa odbywa się zupełnie poza postępowaniem egzekucyjnym, bowiem zostaje przekazana podmiotowi trzeciemu do jej przeprowadzenia. Komisant sprzedaje rzeczy we własnym imieniu , na rachunek i zlecenie organu władzy publicznej.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2020, 115; 71-86
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kara umowna a zastrzeżenie gwarancyjne
Contractual penalty and warranty claim
Autorzy:
Szanciło, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1368770.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wierzyciel
dłużnik
odpowiedzialność odszkodowawcza
kara umowna
zastrzeżenie gwarancyjne
zwłoka
creditor
debtor
liability for damages
contractual penalty
warranty claim
delay
Opis:
Kara umowna, która stanowi jedno z najczęściej stosowanych tzw. dodatkowych zastrzeżeń umownych, pozwala zabezpieczyć interes wierzyciela, niemniej dłużnik ma różne możliwości, aby zwolnić się z obowiązku jej zapłaty albo zapłacić kwotę niższą niż wynikałaby z postanowienia umownego. Przepisy regulujące karę umowną pozwalają jednak na modyfikację instytucji prawa cywilnego w kierunku rozszerzenia okoliczności, w których wierzyciel będzie uprawniony obciążyć dłużnika karą umowną. W wyniku tego może dojść do znacznego odstępstwa od ustawowych zasad związanych ze stosowaniem kar umownych, prowadząc w skrajnym przypadku do rozszerzenia odpowiedzialności dłużnika do granic odpowiedzialności absolutnej. Daje to możliwość wprowadzenia do umowy tzw. zastrzeżenia gwarancyjnego. W artykule została podjęta próba rozróżnienia tych dwóch instytucji prawa cywilnego, wskazania ich cech wspólnych, ale przede wszystkim różnic, jak i zasad wprowadzenia tych postanowień do umowy. Modyfikacja zasad odpowiedzialności dłużnika z tytułu kar umownych nie może bowiem pomijać granic, o których mowa w art. 3531 Kodeksu cywilnego. Zastrzeżenie gwarancyjne, jako bardzo daleko idące odstępstwo od kodeksowej konstrukcji kary umownej, powinno być wprowadzane do umowy z dużą ostrożnością.
Contractual penalty is one of the most commonly used so-called additional contractual clauses, especially in professional trading. Such a provision, properly constructed, in accordance with art. 483-484 of the Civil Code, significantly secures the creditor's interest. The possibility of modifying the extent of the debtor's liability means that liability for contractual penalties may also be based on circumstances other than those provided for in Article 471 of the Civil Code. In extreme cases, this leads to the debtor's liability being extended to the limit of absolute liability. The purpose of this study is to distinguish between two civil law institutions that define the limits of the debtor's liability for non-performance or improper performance of an obligation, especially since the warranty claim was not discussed in the doctrine.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2020, 3; 291-312
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modernizacja administracyjnego postępowania egzekucyjnego w świetle nowelizacji ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji z 2019 r.
Modernization of administrative enforcement proceedings in the light of the amendment to the act on enforcement proceedings in administration of 2019
Autorzy:
Nodżak, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2052856.pdf
Data publikacji:
2020-10-02
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
zasady ogólne administracyjnego postępowania egzekucyjnego
model postępowania egzekucyjnego
wierzyciel
zobowiązany
general principles of administrative enforcement proceedings
model of enforcement proceedings
creditor
obligated
Opis:
Artykuł zawiera analizę wybranych przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji po nowelizacji w 2019 r. Administracyjne postępowanie egzekucyjne i będąca jej integralną częścią egzekucja administracyjna stanowią rodzaj procedur, które powinny przebiegać według pewnych ogólnych zasad. Zasady te zostały sformułowane przez ustawodawcę oraz rozwiązania prawne, które miały być wyrazem ich realizacji. Zdaniem autorki nowelizacja ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji z 2019 r. w bardzo istotnym stopniu zmieniła przebieg postępowania egzekucyjnego, czego efektem jest nowy model ukształtowania tej procedury administracyjnej.
The article contains an analysis of selected provisions of the Act on enforcement proceedings in administration after the amendment in 2019. Administrative enforcement proceedings and administrative enforcement that is an integral part thereof are a type of procedures that should follow certain general principles. These principles were formulated by the legislator, as well as legal solutions that were to be an expression of their implementation. According to the author, the amendment to the Act on enforcement proceedings in administration of 2019 has significantly changed the course of enforcement proceedings, resulting in a new model for shaping this administrative procedure.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2020, 3, XX; 255-273
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja monografii naukowej dr. Marka Mrówczyńskiego pt.: „Uczestnicy postępowania upadłościowego”
Review of the scientific monograph of Ph.D Marek Mrówczyński entitled: "Participants in bankruptcy proceedings"
Autorzy:
Wrzaszcz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369104.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
uczestnik postępowania
postępowanie upadłościowe
wierzyciel
ogłoszenie upadłości
participant in the proceedings
bankruptcy proceedings
creditor
declaration of bankruptcy
Opis:
Przepisy postępowania upadłościowego ze względu na swoją specyfikę wymagają dogłębnej analizy. Recenzja zawiera próbę oceny inferencji przepisów dokonanej przez dra Marka Mrówczyńskiego. Autor oprócz oceny struktury i treści monografii dodatkowo porusza kwestie dotyczące: zmiany listy wierzytelności, podmiotów uprawnionych do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości lub kuratora upadłego. Wskazuje również na te zagadnienia monografii, które powinny podlegać dodatkowej analizie, jak również punktuje zalety przygotowanej pracy naukowej. Zagadnienia wspomniane przez dra Marka Mrówczyńskiego ze względu na swoją specyfikę mają charakter sporny w nauce, dlatego też ich analiza w recenzji ogranicza się wyłącznie do tych zagadnień, które są istotne z punktu widzenia praktyki sądowej. Finalnie autor recenzji ocenia i podsumowuje przygotowaną monografię naukową.
Bankruptcy proceedings, due to their specificity, require in-depth analysis. The review in question contains an attempt to assess the regulation analysis made by Ph.D. Marek Mrówczyński. The author, apart from assessing the structure and content of the monograph, additionally develops issues such as: changes in the list of claims, entities authorised to file for bankruptcy, or the court curator of the debtor. It also points out the elements of the monograph that should be subject to additional analysis, as well as the advantages of the scientific work. The issues mentioned by Ph.D. Marek Mrówczyński are quite contentious due to their specificity, and thus their analysis by the author of the review is limited only to those that are relevant from the point of view of court practice. Finally, the author of the review assesses and summarises the prepared and reviewed scientific monograph.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2020, 3; 481-497
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Redukcja zobowiązań niewypłacalnego dłużnika będącego osobą fizyczną — możliwość czy cel postępowania upadłościowego
Reduction of the obligation of an insolvent debtor who is a natural person — possibility or purpose of insolvency proceedings
Autorzy:
Pannert, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1532604.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
upadłość
niewypłacalność
dłużnik
wierzyciel
oddłużenie
bankruptcy
insolvency
debtor
creditor
debet relief
Opis:
W obowiązującym stanie prawnym upadłościowa procedura oddłużeniowa jest dostępna dla osób fizycznych bez względu na to, czy są przedsiębiorcami, czy też działalności gospodarczej nie prowadzą. Dokonana 24.03.2020 r. nowelizacja przepisów prawa upadłościowego ujednoliciła cel upadłości przedsiębiorczej i konsumenckiej. Można zatem postawić pytanie, czy jest to zabieg o wyłącznie redakcyjnym charakterze, czy zawiera w sobie również zmianę merytoryczną. Próba udzielenia odpowiedzi na to pytanie będzie zatem przedmiotem rozważań niniejszego artykułu Metodą badawczą wykorzystaną w analizie wskazanego zagadnienia będzie metoda formalno-dogmatyczna i historyczna.
In the current legal status, the debt relief procedure is available to natural persons irrespective of whether they are entrepreneurs or do not conduct business activity. The amendment to the provisions of bankruptcy law made on March 24, 2020 also unified the purpose of entrepreneurial and consumer bankruptcy. Therefore, the question maybe asked whether this is a purely editorial procedure or whether it also includes a substantive change. An attempt to aswer this question will be analyzed in this article. The research method used in the analysis of the subject will be the formal, dogmatic and historical method.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2020, 12; 36-40
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies