Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "wierny" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Canonical Understanding of Martyrdom
    Kanoniczne pojmowanie męczeństwa
    Autorzy:
    Kohútek, Miloš
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22731186.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-12
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Tematy:
    martyrdom
    beatification
    confessor
    miracle
    postulator
    męczeństwo
    beatyfikacja
    wierny
    cud
    Opis:
    By martyrdom a disciple takes likeness to his Master, who voluntarily accepted death for the salvation of the world, and follows Him right until the shedding of blood. For this reason the Church values martyrs as excellent gifts and greatest proofs of love. Martyrdom and the calling to martyrdom are not results of human decision and effort, but answers to God’s initiative and calling. When God calls a person to give this testimony of love, He enables him for this calling, and gives him the ability to live in this loving way of life, and bear witness to faith. This creates a live communion between Christ and the martyr, where the martyr can draw strength for his decision.
    Przez męczeństwo uczeń upodabnia się do swego Mistrza, który dobrowolnie przyjął śmierć za zbawienie świata i podąża za Nim aż do przelania krwi. Z tego względu Kościół ceni męczeństwo jako wspaniały dar i największy dowód miłości. Męczeństwo i powołanie do męczeństwa nie są owocem ludzkiej decyzji i wysiłku, ale jest odpowiedzią na inicjatywę i wezwanie Boga. Kiedy Bóg zaprasza kogoś do tego świadectwa miłości, dostosowuje go do tego powołania i daje mu możliwość życia w taki sposób, aby dawać świadectwo wierze. Tworzy to żywą wspólnotę między Chrystusem a męczennikiem, w której męczennik może czerpać siłę do swojej decyzji.
    Źródło:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2020, 15, 17 (2); 57-71
    2719-3128
    2719-7336
    Pojawia się w:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zawieranie małżeństw mieszanych pomiędzy wiernymi Kościoła rzymskokatolickiego i Kościoła polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej
    Conclusion of Mixed Marriages Between the Faithful of the Roman Catholic Church and the Polish Catholic Church of the Republic of Poland
    Autorzy:
    Dąbrowski, Angelo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1897300.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    małżeństwo mieszane
    katolik
    polskokatolik
    wierny
    mixed marriage
    Catholic
    Polish Catholic
    faithful
    Opis:
    W zaprezentowanym artykule ukazano, zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego z 1983 r., możliwość zawarcia małżeństwa mieszanego w jednej konfiguracji, jakim jest związek katolika obrządku łacińskiego z wiernym Kościoła polskokatolickiego. Tematyka tego artykułu została zaprezentowana w dwóch aspektach, jakimi są: hipoteza związana z zawieraniem związku w Kościele rzymskokatolickim po spełnieniu określonych warunków oraz hipoteza związana z zawieraniem związku w Kościele polskokatolickim po wypełnieniu odpowiednich wymogów. Z przeprowadzonych analiz wynika, iż chrzest udzielany w Kościele polskokatolickim jest ważny. Dlatego też małżeństwo zawarte przez katolika z wiernym Kościoła polskokatolickiego podpada pod kanoniczną konfigurację związku zawieranego przez katolika z akatolikiem ochrzczonym. Stąd też w tym przypadku znajdują aplikację kan. 1124-1129 Kodeksu.
    The article discusses the possibility of entering into a mixed marriage in a configuration represented by the union of a Catholic of the Latin Rite with a member of the Polish Catholic Church The central issue is presented in the following two aspects: a hypothesis connected with entering into marriage unions in the Roman Catholic Church after fulfilling appropriate requirements, and a hypothesis connected with entering into marriage unions in Polish Catholic Church after fulfilling appropriate requirements. The presented research implies that baptism administered in the Polish Catholic Church is valid, therefore marriage entered by a Catholic with a faithful of the Polish Catholic Church canonically equivalent to a union entered into by a Catholic with a baptized non-Catholic hence the applicability of cann. 1124-1129 of the Code.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2018, 7, 2; 99-111
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wymiar prawno-liturgiczny stałej kobiecej posługi akolitatu w świetle nowelizacji kan. 230 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku
    The Legal and Liturgical Dimension of the Permanent Female Acolyte Ministry in the Light of the Amendment to can. 230 § 1 of the 1983 Code of Canon Law
    Autorzy:
    Bider, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1797467.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-21
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    święcenia niższe
    posługa
    wierny świecki
    Kościół rzymsko-katolicki
    minor orders
    ministry
    laity
    Roman Catholic Church
    Opis:
    Artykuł prezentuje z zastosowaniem metody historyczno-prawnej wymiar prawno-liturgiczny stałej posługi akolitatu kobiet w Kościele rzymsko-katolickim. W sposób skondensowany opisuje historię święceń akolitatu. Następnie przedstawia genezę, przebieg i skutki reformy święceń niższych przeprowadzonej w 1972 r. Jednym z jej skutków stało się wprowadzenie stałej posługi akolitatu dla wiernych świeckich mężczyzn. Proces aplikacji reformy święceń niższych w Polsce jest prezentowany w kontekście reformy liturgicznej przeprowadzanej zgodnie z dyrektywami Soboru Watykańskiego II. Nowelizacja kan. 230 § 1 KPK/83 promulgowana przez papieża Franciszka w 2021 r. wprowadza stałą posługę akolitatu dla wiernych kobiet, stanowiąc dopełnienie reformy święceń niższych papieża Pawła VI.
    Using the historical and legal method, the article presents the legal and liturgical dimension of the permanent ministry of female acolytes in the Roman Catholic Church. In a condensed way, it presents the legal and liturgical history of acolyte ordination. The author discusses the origin, progress, and consequences of the reform of minor orders instituted in 1972. One of its outcomes was the introduction of a permanent ministry of acolyte for the male laity. The implementation of the reform of minor orders in Poland is set against the background of the liturgical reform carried out in accordance with the directives of the Second Vatican Council. Complementing the reform of the minor orders of Pope Paul VI, the amendment to Can. 230 § 1 of the CIC/83 made by Pope Francis in 2021 introduces a permanent acolyte ministry for female members of the Church.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2021, 10, 1; 69-88
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawno-liturgiczne konsekwencje zmiany brzmienia kan. 230 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku. Geneza dopuszczenia kobiet do podjęcia na stałe posługi lektoratu i akolitatu w świetle motu proprio "Spiritus Domini"
    Legal and Liturgical Consequences of the Change in the Wording of Canon 230 § 1 of the 1983 Code of Canon Law. The Genesis of Allowing Women to Assume the Permanent Ministry of a Lectore and Acolyte in Light of the Motu Proprio “Spiritus Domini”
    Autorzy:
    Bartocha, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29432057.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    wierny świecki
    kobieta
    posługa
    lektorat
    akolitat
    kapłaństwo wspólne
    Lay Faithful
    Woman
    Ministry
    Lectorate
    Acolytate
    Common Priesthood
    Opis:
    Artykuł wyjaśnia na czym polega zmiana wprowadzona w kan. 230 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku przez papieża Franciszka na mocy motu proprio Spiritus Domini. W wyniku tej nowelizacji kobiety zostały dopuszczone do podjęcia na stałe posługi lektora i akolity w Kościele rzymskokatolickim. Autor w swoich rozważaniach wychodzi od ukazania istoty reformy święceń niższych, jaką przeprowadził papież Paweł VI wydając list apostolski motu proprio Ministeria guaedam z 15 sierpnia 1972 roku. Następnie omawia kryteria historyczne, teologiczne i pastoralne stojące u podstaw zmiany wprowadzonej w prawodawstwie kodeksowym jeśli chodzi  o realizację liturgicznej posługi lektoratu i akolitatu. Papież Franciszek poprzez motu proprio Spiritus Domini doprowadza do dojrzałości proces reformy rozpoczętej w 1972 roku przez Pawła VI i dokonuje ważnej systematyzacji na płaszczyźnie terminologii oraz w sposób bardziej widoczny uwypukla świecki charakter posług opartych na chrzcie i bierzmowaniu, przeznaczonych do służby kościelnej.
    The article explains what the amendment made to canon 230 § 1 of the 1983 Code of Canon Law by Pope Francis under the motu proprio Spiritus Domini consists of. As a result of this amendment, women have been allowed to take up the permanent ministry of a lector and acolyte in the Roman Catholic Church. In his study, the author begins by showing the essence of the reform of the minor orders by Pope Paul VI with the issuance of the apostolic letter motu proprio Ministeria guaedam of August 15, 1972. He then discusses the historical, theological and pastoral criteria behind the change introduced in the code legislation regarding the implementation of the liturgical ministry of the lectorate and acolyte. Pope Francis, through the motu proprio Spiritus Domini, brings to maturity the process of reform begun in 1972 by Paul VI and makes an important systematization on the level of terminology and more visibly highlights the lay nature of the ministries based on baptism and confirmation, intended for ecclesial service.  
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2022, 60, 2; 55-73
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Komunia Święta na sposób Wiatyku
    Holy Communion in the way of Viaticum
    Autorzy:
    Kaszak, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/469431.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Komunia św.
    Najświętsza Eucharystia
    niebezpieczeństwo śmierci
    wierny chrześcijanin
    Holy Communion
    Eucharist
    a danger of death
    faithful Christians
    Opis:
    Specyfika Komunii św. na sposób Wiatyku polega na tym, że wierny chrześcijanin przyjmuje Go w najbardziej decydującym, a zarazem delikatnym momencie swojego życia, tzn. w chwili przejścia z tego świata do wieczności, a przynajmniej w bliskiej perspektywie tego momentu. Udzielanie i przyjmowanie Komunii św. jako Wiatyku jest jednym z najstarszych zwyczajów Kościoła. Wiatyk powinien przyjąć wierny znajdujący się z jakiejkolwiek przyczyny w niebezpieczeństwie śmierci. O wypełnienie tego obowiązku powinni zadbać przede wszystkim duszpasterze, ale także sam wierny oraz jego rodzina lub najbliżsi. W przypadku zaistnienia różnych wątpliwości duszpastersko-prawnych zawsze należy rozstrzygać na korzyść wiernego, zgodnie z zasadą, że najwyższym prawem jest zbawienie dusz.
    The specificity of the Holy Communion in the way of Viaticum is receiving Him in the most decisive yet delicate moment of life, for example at the moment of passing from this world into eternity or at least in the short perspective of this moment. Giving and receiving Holy Communion as Viaticum is one of the oldest traditions of the Church. The faithful should receive Viaticum in any danger of death. Not only priests should take care of the fulfillment of this obligation, but also the faithful himself and his family and relatives. In the case of any pastoral and legal concerns the salvation of souls should be the most important so the problem should be always resolved in favour of the faithful.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2015, 22; 107-114
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Głosiciel i słuchacz Bożego słowa w kaznodziejskim nauczaniu Grzegorza Wielkiego
    The preacher and the hearer of the Word of God in the proclamatory teaching of Gregory the Great
    Autorzy:
    Wygralak, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30145213.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Gregory the Great
    the word of God
    preacher
    lay faithful
    Grzegorz Wielki
    słowo Boże
    kaznodzieja
    wierny świecki
    Opis:
    W artykule omówiono kaznodziejskie nauczanie Grzegorza Wielkiego na temat postaw i zadań głosiciela i słuchacza Bożego słowa. Zarówno bowiem od kapłana, głoszącego słowo, jak i wiernych, którzy słuchają słowa, zależy końcowy efekt. Tak więc głosiciel słowa powinien być świadkiem głoszonej prawdy, któremu zależy na zbawieniu powierzonych sobie wiernych. Nie powinien zajmować się niczym, co odciąga go od duszpasterstwa. W takim bowiem przypadku będzie jedynie najemnikiem, a nie pasterzem, który zna swoje owce. Nawet najbardziej gorliwa posługa słowa nie przyniesie owoców, jeżeli wierni nie będą przyjmować głoszonych prawd do swego serca. Sprawdzianem przyjętego słowa jest codzienne życie wiernych.
    The paper discusses the proclamatory teaching of Gregory the Great on the attitudes and tasks of the preacher and the hearer of the Word of God. Both are significant as the final effect of the preaching depends on the priest who proclaims the Word as well as on the faithful who hear the Word. Therefore, the preacher of the Word should be a witness of the proclaimed truth who is concerned for the salvation of the faithful entrusted to his care. He should not engage into any activity that interferes with his pastoralministry. Otherwise he would be merely a hired hand not a shepherd who knows his sheep. However, even a deeply committed ministry of the Word will not bear fruit if the faithful do not receive the proclaimed truths into their hearts. The everyday life of the faithful is a test of their reception of the Word.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2022, 42; 7-17
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane aspekty posłannictwa wiernych świeckich według Kodeksu Prawa Kanonicznego
    Selected Aspects of the Mission of Lay People According to the Code of Canon Law
    Les certains aspects de la mission des fidèles laïcs selon le Code de Droit Canonique
    Autorzy:
    Krzywkowska, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1917267.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wierny świecki
    zdolność kanoniczna
    prawa i obowiązki w Kościele
    urzędy kościelne
    the laity
    canonical competency
    appurtenances in Church
    ecclesiastical offices
    Opis:
    Wierny to ten, który przez chrzest został włączony do wspólnoty Kościoła. W aspekcie prawnym chrzest oznacza nabycie praw i zaciągnięcie zobowiązań właściwych chrześcijanom. Prawa te i obowiązki zostały określone w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. Osobowości prawnej nabytej w Kościele, ze względu na jej charakter sakramentalny, nie można utracić ani jej znieść. Świeccy, odznaczający się odpowiednią wiedzą i nieposzlakowaną opinią mogą być dopuszczeni do pełnienia niektórych urzędów i zadań kościelnych. Na tego rodzaju udział Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 r. nie zezwalał, rezerwując całą władzę jurysdykcji dla duchownych. Wpływ na dopuszczenie wiernych świeckich do kościelnej władzy jurysdykcyjnej miały postanowienia Soboru Watykańskiego II wyrażone przede wszystkim w Konstytucji dogmatycznej o Kościele Lumen gentium oraz Dekrecie o apostolstwie świeckich Apostolicam actuositatem. Przepisy zezwalają wiernym świeckim – zarówno mężczyznom, jak i kobietom – na pełnienie wielu funkcji sądowych. Ponadto katolicy świeccy wchodzą w skład rad duszpasterskich (diecezjalnych i parafialnych), mogą brać udział w synodach diecezjalnych. Z powodu braku duszpasterzy, jeśli tego domaga się konieczność, również wierni świeccy mogą przewodniczyć modlitwom liturgicznym, udzielać sakramentu chrztu św. i Komunii św. Obserwuje się współcześnie rozwój ruchów i stowarzyszeń o charakterze religijnym, które realizują wiele inicjatyw w społeczności lokalnej. Coraz częściej misja świeckich w Kościele jest dostrzegana i uznawana.
    The believer is the one who was incorporated into the Church through a baptism. In the legal aspect baptism means the acquisition of rights and incurring commitments typical for Christians. These rights and obligations are set out in the Code of Canon Law of 1983. A legal personality attained in Church, because of its sacramental character, cannot be lost or abolished. The laity, characterized by the appropriate knowledge and unblemished reputation, may be allowed to hold certain offices and ecclesiastical tasks. The Code of Canon Law from 1917 did not grant permission to this kind of participation, reserving all the power of jurisdiction for the clergy. The resolutions of the Second Vatican Council, expressed primarily in the Dogmatic Constitution on the Church Lumen gentium and the Decree on the Apostolate of the Laity Apostolicam Actuositatem, had an impact on the admission of the laity to the power of ecclesiastical jurisdiction. The regulations allow the lay people; both men and women; to serve a number of judicial functions. Moreover, lay Catholics are members of the pastoral councils (diocesan and parish) and can participate in diocesan synods. Due to the lack of priests, if necessary, the laity can preside over liturgical prayers, confer the sacrament of baptism and Holy Communion. Nowadays, there has been the development of movements and associations of a religious nature, which implements many initiatives in the local community. The mission of the laity in Church is more and more frequently perceived and recognized.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2015, 4, 2; 39-53
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Drugi v Drugem: književni citati v poljskem in italjanskem prevodu romana "Gimnazijka" Antona Ingoliča
    Obcy w obcym: cytaty literackie w polskim i włoskim przekładzie powieści "Gimnazijka" Antona Ingoliča
    The Other in the Other: literary citations in Polish and Italian translations of Anton Ingolič’s youth novel "Gimnazijka"
    Autorzy:
    Grošelj, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/971856.pdf
    Data publikacji:
    2014-10-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    mladinski roman Gimnazijka
    Anton Ingolič
    književni citat
    zvesti prevod
    delni prevod
    povzemalni prevod
    powieść młodzieżowa Gimnazijka
    cytat literacki
    wierny przekład
    przekład częściowy
    przekład streszczający
    youth novel Gimnazijka
    literary citation
    faithful translation
    partial translation
    summary translation
    Opis:
    V prispevku je analizirano prevajanje književnih citatov v poljskem in italijanskem prevodu slovenskega mladinskega romana "Gimnazijka" Antona Ingoliča. S književnimi citati avtor sooblikuje svoje pripovedovanje (autoreferencialnost), bralca pa tudi informira — s konkretnimi besedilnimi zgledi — o kanonskih avtorjih svetovne (Shakepeare, Molière) in slovenske (Kette, Murn, Gradnik) književnosti (referencialnost). V analiziranih prevodih "Gimnazijke" prihaja pri citatih pogosto do poenostavljanja ciljnega besedila: poljska prevajalka se je za ohranitev citata odločila v treh, italijanski prevajalec pa le v dveh od petih primerov. V obeh prevodih je pogosto tudi poenostavljanje citatnega sobesedila, tudi če je citat ohranjen (poenostavljanje je večje v italijanskem prevodu). Na tak način sta se prevoda oddaljila od slogovne oblikovanosti in vsebinske kompleksnosti izhodiščnega besedila, hkrati pa se je z neupoštevanjem citatov zmanjšala njegova referencialnost (informativno-didaktična dimenzija).
    The paper discusses the translation of literary citations in Polish and Italian translations of the Slovenian youth novel "Gimnazijka" by Anton Ingolič. With the help of literary citations the author shapes his narrative (autoreferentiality) and also informs the reader — by using concrete text examples — of the authors included in the canon of world (cf. Shakespeare, Molière) and Slovenian (cf. Kette, Murn, Gradnik) literature (referentiality). In the analyzed translations of "Gimnazijka", text fragments with citations are frequently simplified: Polish translator has opted for preserving three, the Italian only two citations out of five. In both translations the text fragments with citations have been frequently simplified, even if the citation itself is preserved (the summary translation has been used more widely by Italian translator). In such a way, the analyzed translations have not only reduced the stylistic qualities and the content complexity of the source text, but also diminished its referentiality (informative-didactic dimension) by disregarding some of the literary citations.
    Źródło:
    Przekłady Literatur Słowiańskich; 2014, 5, 1; 272-303
    1899-9417
    2353-9763
    Pojawia się w:
    Przekłady Literatur Słowiańskich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ryt obrzezania w Gilgal (Joz 5,2–9) momentem odnowienia relacji narodu wybranego z JHWH
    Circumcision rite in Gilgal (Josh 5:2–9) when the relationship of the chosen people with YHWH is renewed
    Autorzy:
    Florczyk, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2010478.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    reproach of Egypt
    Gilgal
    Joshua
    flint knives
    physical circumcision
    maturity
    covenant
    circumcision of the heart
    new and faithful people
    hańba Egiptu
    Jozue
    krzemienne noże
    obrzezanie fizyczne
    dojrzałość
    przymierze
    obrzezanie serca
    nowy i wierny lud
    Opis:
    Przymierzom biblijnym często towarzyszyły znaki, np. tęcza (Rdz 9,12–17), krew cielców (Wj 24,3–8) czy też chleb i wino (Łk 22,19–20). Zewnętrznym znakiem przymierza, jakie Bóg zawarł z Abrahamem, było obrzezanie (Rdz 17,9–14). Obrzęd ten został zaniedbany podczas czterdziestoletniej wędrówki przez pustynię. Jednak po przejściu Jordanu JHWH upomniał się o ten znak. Tak jak obrzezanie fizyczne było warunkiem wzięcia w posiadanie Ziemi Obiecanej, tak obrzezanie serca było warunkiem utrzymania tej ziemi w rękach Izraelitów oraz gwarantowało bezpieczeństwo i pomyślność. Niniejszy artykuł prezentuje szczegółową analizę perykopy Joz 5,2–9, w której jest mowa o obrzezaniu w Gilgal i o odnowieniu relacji narodu wybranego z Bogiem.
    Biblical covenants were often accompanied by signs, e.g. a rainbow (Gen 9:12–17), blood of young bulls (Exod 24:3–8) or bread and wine (Luke 22:19–20). The external sign of the covenant God made with Abraham was circumcision (Gen 17:9–14). This rite was neglected during a forty-year journey through the desert. However, after crossing Jordan, Yahweh applied for this sign. Just as physical circumcision was a condition of taking possession of the Promised Land, circumcision of the heart was a condition of keeping this land in the hands of the Israelites and guaranteed security and prosperity. This article presents a detailed analysis of the pericope of Josh 5:2–9, which speaks about circumcision in Gilgal and the renewal of the chosen people’s relationship with God.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2020, 27; 13-30
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analisi giuridica comparativa del fedele laico nel Codex Iuris Canonici e nel Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium con particolare riferimento alla codice del diritto particolare della Chiesa Syro-Malabarese
    A Comparative Legal Analysis of the Lay Christian Faithful in the 1983 Code of Canon Law and in the Code of Canons of the Eastern Churches with Particular Emphasis on the Particular Law of the Syro-Malabar Church
    Analiza prawno-porównawcza wiernego świeckiego w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku i Kodeksie Kanonów Kościołów Wschodnich ze szczególnym odniesieniem do prawa partykularnego Kościoła Syro-Malabaryjskiego
    Autorzy:
    Scaria, Jerin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1892311.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-04
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Chiesa orientale
    Chiesa Siro-Malabarese
    Comunione di Chiesa
    Chiesa particolare
    fedele cristiano
    Oriental Church
    Syro-Malabar Church
    Church communion
    particular Church
    Christian faithful
    Kościół wschodni
    Kościół Syro-Malabarski
    komunia Kościoła
    Kościół partykularny
    wierny chrześcijanin
    Opis:
    W obecnym kontekście Kościoła powszechnego „jedyne Corpus Iuris Canonici” staje się konkretną rzeczywistością. Kościół oddycha dwoma płucami, wschodnim i zachodnim. Kanony Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich uzupełniają Kodeks Kościoła łacińskiego, gdy kanon, który odnosi się do Kościoła sui iuris, ale z kontekstu jasno wynika, że przedmiotowa kwestia dotyczy relacji z Kościołem łacińskim.
    In the present context of the Universal Church, “the only Corpus Iuris Canonici” is becoming a concrete reality. The Church breathes with two lungs, one in the East and one in the West. The eastern canons supplement the western canons: they do so when a canon refers either to the Latin Church or a Church sui iuris and the when the context makes it clear that the case concerns relations with the Latin Church.
    Nel contesto attuale della Chiesa Universale, “l’unico Corpus Iuris Canonici”, diventa realtà concreta. La Chiesa respira con due polmoni, quello dell’Oriente e dell’Occidente. I canoni orientali forniscono il diritto suppletivo ai canoni occidentali: lo fanno quando un canone si riferisce all’ Ecclesia sui iuris e il testo e il contesto rendono chiaro che la questione implica relazioni con la Chiesa Latina.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2019, 8 (21), 1; 61-83
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies