Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wieki średnie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Uchopení lenní problematiky v české a evropské literatuře z hlediska historiografi ckého diskursu
Understanding feudal issues in the Czech and non-Czech literature from the perspective of historiographical discourse
Autorzy:
Novotná, Markéta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164682.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
historiography
feudalism
Middle Ages
feudalizm
wieki średnie
historiografia
Opis:
Similar to other historical phenomena, understanding feudal issues has always been closely related to the changes of historiographical discourse. In the nineteenth century, the institution of fi ef was treated as a component of feudalism and as such fairly negatively valued, whilst when in later literature, popular became a notion of feudal law, a kind of a legal system, its importance was highly overrated. Examined within the framework of legal history, the issue of fi efdom gained independence with the advent of processuality of the historical process in historical sciences, e.g., in the form of infl uence of sociology in the monograph from the late 1920s La société féodale by Marc Bloch, who saw elements similar to feudalism and feudal institutions in areas outside Europe. Positive assessment of the feudal system emerged in the context of the formation of territorial structures of the state, mainly due to the German scholar of history of law – Heinrich Mitteis. Further impulses, largely referring to older ideas, occurred together with the problematisation of some institutions formerly deemed immutable, such as feudalism, as well as the recognition of the feudal system as an independent social structure, not subject to the infl uence of historical factors and processes, e.g., in the 1953 monograph of Georges Duby La société aux XIe et XIIe siècles dans la région mâconnaise. Some shortcomings of the structural perspective were overcome by a more fl exible interpretation of the phenomena in the spirit of the postmodern discourse, e.g., through studies on vassals. The postmodern critique inspired the work of Susan Reynolds (Fiefs and Vasalls), who in addition to the use of traditional concepts, undermined the continuity of the historical process, or our understanding of the continuity of the historical process in accordance with Neo-Kantian philosophy. The Czech historiography, naturally, went through analogous processes, the change best attested to in the 1952 paper Lennie právo v Čechách by František Graus, who, within the Marxist discourse on the periodisation of history, applied the structural approach to the problems of feudal system, yet, as regards the title of the said article, still remained within the former discourse.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2014, 2(7); 199-211
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrystianizacja i elity władzy Wielkich Moraw: wybrane aspekty
Christianisation and the elite of Great Moravia against the early medieval Central Europe
Autorzy:
Książek, Anna J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164677.pdf
Data publikacji:
2014-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Great Moravia
Middle Ages
Christianisation
Wielka Morawa
wieki średnie
chrystianizacja
Opis:
From the position of Christian rulers, faith expansion concerned not only individuals, but also entire communities. A decision appertaining to the choice of Rome or Constantinople as a place of importation of Christianity was both signifi cant and political. Following a number of failed attempts of Christian missions among the Slavic tribes, the ninth and eleventh century saw the emergence of the foundations of statehood along with a number of conversions acts of rulers and their milieux. The eighth century saw the development of stronghold centres on the Morava river (Mikulčice, Staré Město, Uherske Hradiste). The strongholds were rapidly remodelled in the late eighth/early ninth century, hence even prior to the Moravians putting in an appearance in Frankfurt in 822. At the time in the area of western Slovakia occurred the most aggressive expansion into the territory of the Avars located on the left bank of the Danube and new Moravian strongholds (Pobedim, Devin, Smolenice–Molpír) were erected east of the White Carpathians, at least as far as The Váh. These phenomena can be regarded as social upheavals within the political elite of the Moravians, centred on the Morava River, which resulted in the expansion into the territories in south-western Slovakia occupied by the Avars and the ensuing construction of new stronghold centres. That expansion presumably presaged the creation of a base against the Khaganate in Pannonia. The erection of the fi rst churches in the area on the initiative of the princes and nobles attests to the scale of the changes which occurred among the Moravians, having probably stemmed from very intensive, yet unmentioned in written sources, contacts between the tribal Moravian aristocracy and the Frank Counts from the borderland. It is reasonable to conjecture that there was not any organised mission, as evidenced by the ethnical diversity of the Moravian clergy emerging at the time. It consisted, apart from the Bavarians, also of the clergy from Italy and the Greeks of the Dalmatian cities.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2014, 2(7); 90-106
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zeměpanské konfirmační listiny pro česká a slezská města do 1419 roku
Confirmatory documents issued by the rulers for the Bohemian and Silesian cities until 1419
Autorzy:
Velička, Tomáš
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164683.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Bohemia
Silesia
diplomacy
Middle Ages
Czechy
Śląsk
dyplomacja
wieki średnie
Opis:
The author has attempted to provide a holistic view of the practice of confirming the documents for the royal and princely towns in the area of Bohemia and Silesia (the area of Moravia has already been explored in this respect) by the ruler. Confirmatory documents formed an integral part of the production of the writing offices of the rulers of both examined territories, i.e., the Czech kings and the princes of Silesia. Whilst in the case of Bohemia the issuer is unambiguous (the King of Bohemia), the issuers from the region of Silesia could have included the Silesian princes (including the Bishop of Wrocław), the Czech king and the royal starosts (governors) in the principalities directly subject to the Czech ruler as issuers. Generally, confirmatory documents are deemed to have been diplomatic acts which confirmed the existence of a legal reality. These included not only documents (alternatively confirmatory documents issued in the form of a mandate), whereby the rulers confirmed the prevailing legal acts of their predecessors, but also those which confirmed acts of their subjects. A selection of merely one group of recipients was deliberate, notwithstanding the resultant, apparently incomplete image. Such an approach has its advantages, inasmuch as it allows the examination of the resources in a more compact form, and what is more, throughout two territories to some extent shaped by various traditions. The author focuses largely on several issues related to confirmatory documents, notably on the differentiation between confirmatory and dispositive documents. Both types are to some extent convergent, and sometimes the dispositive formula is present in some confirmatory documents. Furthermore, dispositive documents are sometimes deemed to be one of the degrees of confirmation. Nevertheless, in most cases notable is a variance in the usage of both types of documents. First, the author presents a quantitative review of the number of documents issued for particular towns. Was there a direct principle saying that the more important and richer the town, the more confirmative documents are found? How can we measure the ‘validity’ and ’wealth’ of each of the analysed towns? Which towns can boast of confirmations issued by the majority of successive rulers and which have to be satisfied with merely a few acts? This question needs to be explored also from a different point of view: we need to determine the role of confirmatory documents in the policy of the rulers towards the towns as well as how it was reflected in the different phases of the duke’s (king’s) reign. The motives behind issuing individual acts of confirmation and the question what forced the towns to make efforts to have their privileges confirmed are essential elements of the author’s inquiry. The reasons might have been both external, namely the position of the town’s ruler, and internal – problems inherent in the functioning of a given centre.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2014, 2(7); 212-233
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Like a faithful daughter she cherishes and nourishes in herself the remnants of Holy Jerusalem, her mother”: Acre as a Center for Church Practices in the 12th and 13th Centuries
„Jak wierna córka, która troszczy się o to, co pozostało po jej matce, świętej Jerozolimie”. Akka jako ośrodek praktyk pątniczych w XII i XIII stuleciu
Autorzy:
Mruk, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038414.pdf
Data publikacji:
2020-12-20
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Ziemia Święta
Akka
pielgrzymki
krucjaty
wieki średnie
Holy Land
Acre
pilgrimages
crusades
Middle Ages
Opis:
In the history of Acre, located on the Syrian coast, the 12th and 13th centuries were of particular importance. Under the rule of the Crusaders, the city experienced a period of rapid demographic, economic, cultural, and religious growth. As the main port of the Kingdom of Jerusalem—and in the 13th century its capital as well—it was an important stop on the route of Latin pilgrims. Nevertheless, it was mentioned extremely rarely in the pilgrimage writings of that period, where information about the sites of worship in the city is scarce. This problem was noticed by Aryeh Graboïs and David Jacoby, but their attempts to explain this state of affairs need to be partly reexamined. The most important reason for the “silence of pilgrimage sources” about the city and its religious life seems to be the marginal presence of Acre in the pages of the Bible and its negligible place in the history of salvation.
W dziejach położonej na wybrzeżu syryjskim Akki okres XII i XIII stulecia miał znaczenie szczególne. Pod panowaniem krzyżowców miasto przeżywało szybki rozwój demograficzny, gospodarczy, kulturalny i religijny. Jako główny port, a w XIII wieku także stolica Królestwa Jerozolimskiego było ważnym punktem na szlaku ówczesnych łacińskich pielgrzymów. Mimo to w piśmiennictwie pielgrzymkowym tego okresu wspominano o nim niezwykle rzadko, a informacje o znajdujących się w mieście ośrodkach kultu mają charakter marginalny. Problem ten został zauważony przez A. Graboïsa i D. Jacoby’ego, ale przedstawione przez obu badaczy próby wyjaśnienia przyczyn takiego stanu rzeczy wymagają częściowej rewizji. Najistotniejszym powodem „milczenia źródeł” pielgrzymkowych na temat miasta i jego życia religijnego wydaje się marginalna obecność Akki na kartach Biblii i jej niewielkie znaczenie w historii zbawienia.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2020, 30, 3; 27-46
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jedna podróż, trzy relacje, czyli jak wspólną peregrynację do Ziemi Świętej opisali Lionardo Frescobaldi, Giorgio Gucci i Simone Sigoli
One Journey, Three Accounts, or How Lionardo Frescobaldi, Giorgio Gucci And Simone Sigoli Described Their Pilgrimage to the Holy Land
Autorzy:
Mruk, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057697.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Ziemia Święta
pielgrzymowanie
opisy podróży
wieki średnie
Holy Land
pilgrimage
journey accounts
Middle Ages
Opis:
Średniowieczne opisy pielgrzymek do Ziemi Świętej to zazwyczaj dzieła na swój sposób jednostkowe. Opisane w nich zostały indywidualne doświadczenia i wspomnienia pątników, których zazwyczaj nie można porównać z relacjami innych uczestników tej samej wyprawy. Dlatego tak ważnym i cennym źródłem do badań nad pielgrzymowaniem do Ziemi Świętej są relacje pozostawione przez trzech pielgrzymów, którzy wspólnie odbyli peregrynację na Wschód w latach 1384–1385. Analiza relacji, których autorami byli Lionardo Frescobaldi, Simone Sigoli i Giorgio Gucci, pozwala na wskazanie szeregu prawidłowości rzucających światło na okoliczności spisywania i sposób doboru informacji przekazywanych przez autorów opisów egzotycznych peregrynacji.
Medieval accounts of pilgrimages to the Holy Land are usually one-author works. They describe individual experiences and memories of pilgrims, which usually cannot be compared with the accounts of other participants in the same expedition. For this reason, an important and valuable source for the study of pilgrimage-making to the Holy Land are the accounts left by three pilgrims who made the journey to the East together in 1384–1385. The analysis of their accounts: Lionardo Frescobaldi’s, Simone Sigoli’s and Giorgio Gucci’s, allows us to point out a number of regularities that shed light on the circumstances of the writing and the way in which the authors of the exotic peregrinations selected the information provided.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2021, 35, 4; 13-26
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
LAW AND DAMNATION IN THE LAST JUDGMENT FROM THE LATE MEDIEVAL CHESTER MYSTERY PLAYS
Prawo i potępienie w sztuce The Last Judgment z późnośredniowiecznego cyklu misteriów miasta Chester
Autorzy:
Wiącek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/509584.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
law
Church
theatre
Middle Ages
England
christianity
prawo
Kościół
teatr
wieki średnie
Anglia
chrześcijaństwo
Opis:
In “The Last Judgment”, an English play from the late medieval Chester mystery cycle, souls stand for final judgment in Salvatus and Damnatus pairs, distinguishing the damned sinners from the penitent and redeemed. However, Iusticiarius Damnatus and Mercator Damnatus, the Judge and the Merchant, appear alone, their Salvatus counterparts missing, and as such suggesting the lack of a possibility of redemption for their sins. This paper investigates the reasons for such disparity in the context of didactic function of medieval English theatre by analyzing the relation between the apparent lack of redemption and unusual legal character of confessed transgressions. The specific abuses of the law and abandonment of legal and moral principles governing the damned souls’ trades, such as corruption, perjury, bias and fraud to which the two confess, lead to the damnation of soul not only because of their sinful aspect, but also due to the grave social consequences, such as undermining the governing legal order, inducing strife, injustice, and extortion of the weak for own particular interests. Therefore, the harsh treatment of Iusticiarius Damnatus and Mercator Damnatus becomes an important lesson not only in morality, but most significantly in law and social order. The analysis is supported by works of legal historians, such as Richard H. Helmholz and James A. Brundage, as well as medieval treatises, i.e. Gratian’s Decretum and St. Thomas Aquinas’ Summa theologica.
W sztuce pt. The Last Judgment z późnośredniowiecznego cyklu angielskich misteriów z miasta Chester, dusze zmarłych stają przed sądem ostatecznym w parach, jako Salvatus i Damnatus, co pozwala odróżnić skruszonych grzeszników dostępujących zbawienia, od tych zasługujących na wieczne potępienie. Jednakże Iusticiarius Damnatus oraz Mercator Damnatus, czyli sędzia i kupiec, jako jedyni występują bez pary Salvatus, co sugeruje brak możliwości odkupienia ich grzechów i zbawienia duszy. W artykule zbadano powody takiego traktowania tych dwóch postaci w kontekście dydaktycznej funkcji średniowiecznego angielskiego teatru przez analizę związku między brakiem możliwości zbawienia a nietypowym, w przypadku pozostałych występujących w sztuce dusz, prawnym charakterem wyznanych win. Wymienione nadużycia i praktyki niegodne zawodów sędziego i kupca, takie jak korupcja, krzywoprzysięstwo, stronniczość i oszustwo, skutkują potępieniem nie tylko ze względu na ich grzeszny charakter, ale przez wzgląd na związane z nimi poważne społeczne konsekwencje, takie jak podważanie obowiązującego prawnego porządku, wprowadzanie niepokojów i braku sprawiedliwości oraz wykorzystywanie biednych i słabych dla własnych celów. W tym kontekście, sposób w jaki traktowani są Iusticiarius Damnatus oraz Mercator Damnatus staje się ważną lekcją nie tylko o charakterze moralnym, ale też prawnym i społecznym. Postawiona teza wspierana jest pracami historyków prawa średniowiecznego, takich jak Richard H. Helmholz i James A. Brundage, oraz średniowiecznymi traktatami, takimi jak Decretum Gracjana oraz Summa Teologiczna św. Tomasza z Akwinu.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2017, 52(1) Filologia; 67-76
2353-2688
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Rozwiecznione w horyzont”. Wieki średnie Stanisława Barańczaka
“Eternalised up to the Horizon”. Stanisław Barańczak’s Middle Ages
Autorzy:
Bogalecki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391594.pdf
Data publikacji:
2016-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Stanisław Barańczak
Middle Ages
Facial Corrections
post-sekularism
zeugma
debut
juvenilia
Wieki średnie
Korekta twarzy
postsekularyzm
średniowiecze
debiut
juwenilia
Opis:
The article provides an interpretation of Middle Ages, a poem from Stanisław Barańczak’s debut publication Facial Corrections (1968). Focussing on the way that numerous examples of zeugma and syllepsis are used, the author argues that this poem, which was probably inspired by the first Polish publication of the Waning of the Middle Ages by J. Huizinga, was created through the poet’s reflections on the structure of messianic time (kairos). As such it can be seen as both a polemic with materialism and a criticism of Christianity. In this way Middle Ages proves to be the first of post-secular Barańczak’s poems which herald the wealth of spiritual explorations in his later works.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2016, 26; 31-51
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Denigrating Ethnic Others as Animals and Monsters in the Middle Ages: the Case of the „tailed English”
Poniżanie ludzi obcych etnicznie poprzez ukazywanie ich jako zwierząt i monstrów w średniowieczu – przypadek „Anglików, którzy mają ogony”
Autorzy:
Michalski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33773410.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
tailed English – motif
ethnic invective
ethnic stereotypes
monstrosity – middle ages
Anglicy, którzy mają ogony – motyw
inwektywy etniczne
stereotypy etniczne
monstrualność – wieki średnie
Opis:
The article takes a close look at the opinion that the Englishmen had tails as an example of negative attitudes towards alien ethnic groups held by medieval societies, that manifested itself in describing these groups’ members as animals and monsters. The author presents the oldest records mentioning the belief, emphasizing their diffusion already in the second half of the 12th century. He places an emphasis on the references in which the Englishmen are identified with animals because of the accusation of having tails. The most interesting account of this kind is Proprietates Anglicorum. Its creator advances the logical argument which he concludes that the inhabitants of Rochester punished by God with tails are monsters. The author stresses that this record follows the vigorous debates of the turn of the 14th century about the humanity of so-called monstrous races. In the following part of the article he analyses the explanation of disfigurement described by Jean d’Outremeuse (Ly myreur des histors). The author also examines the accounts in which an affiliation of the tails of the English to a species is provided. In this way the pejorative symbolism of the animals is assigned to these people as well. Just as in the cases of other groups accused of monstrosity and having tails, the invective thrown at inhabitants of England determines their identity as a people who are not fully human and hence are fundamentally different from those who offend them. Such humiliation – questioning of their humanity through an accusation of being an animal or a monster must be perceived as especially harsh. It was the very harshness of the invective that was the reason for its popularity.
Przedmiotem artykułu jest bliższe spojrzenie na opinię o tym, że Anglicy mają ogony jako przykładowi negatywnego stosunku średniowiecznych społeczności do grup etnicznie obcych, przejawiającego się w przedstawianiu ich członków jako zwierząt i monstrów. Autor przedstawia najstarsze przekazy dotyczące przekonania, podkreślając ich rozpowszechnienie już w II poł. XII w. Jego uwaga skupia się na wzmiankach w których, z powodu zarzutu posiadania ogonów, Anglików utożsamiano ze zwierzętami. Najciekawszym przekazem tego rodzaju jest dziełko Proprietates Anglicorum. Jego twórca przeprowadza logiczny wywód, w wyniku którego stwierdza, że pokarani przez Boga ogonami mieszkańcy Rochester są monstrami. Autor akcentuje, że przekaz ów wpisuje się w żywe na przełomie XIII/XIV w. dyskusje o człowieczeństwie tzw. monstrualnych ras. W dalszej części artykułu analizuje zaś wytłumaczenie zniekształcenia przedstawione przez Jeana d’Outremeuse (Ly myreur des histors). Autor rozpatruje też wzmianki, w których identyfikuje się przynależność gatunkową ogonów Anglików, za sprawą czego do członków tego ludu odnosi się symbolikę zwierząt postrzeganych jako negatywne. Podobnie jak w przypadku innych grup oskarżanych o monstrualność oraz o posiadanie ogonów, inwektywa dotykająca mieszkańców Anglii dookreśla ich tożsamość jako osób nie będących w pełni ludźmi, a zatem w sposób zasadniczy odróżniających się od tych, którzy ich obrazili. Poniżenie poprzez podważenie człowieczeństwa za sprawą oskarżenia o bycie zwierzęciem lub monstrum trzeba uznać za szczególnie dotkliwe. To właśnie ta dotkliwość inwektywy była powodem jej popularności.
Źródło:
Res Historica; 2022, 54; 33-55
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies