Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wideonystagmografia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Analiza porównawcza wyników badania oczopląsu w teście kalorycznym uzyskanych przy użyciu metody ENG i VNG u osób zdrowych
Comparative analysis of caloric nystagmus test results obtained using the method of ENG and VNG in healthy subjects
Autorzy:
Pepaś, Renata
Pietkiewicz, Piotr
Olszewski, Jurek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058073.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
caloric test
electronystagmography
nystagmus
videonystagmography
oczopląs
wideonystagmografia
elektronystagmografia
test kaloryczny
Opis:
Introduction: Nystagmus test is the most important and objective method of assessing balance disorders. The caloric test, as the sole test illustrates the excitability of individual labyrinths, enabling the assessment of each of them separately. The aim of the study is a comparative analysis of results of caloric nystagmus test obtained using the method of ENG and VNG in healthy subjects. Material and methods: The study included a group of 20 healthy people, including 10 women and 10 men aged 22-26 years. In all patients were performed medical interview and subject otoneurologic examination. Subsequently, among all subjects the ENG and after 7 days the VNG were performed tests with calibration, evaluation of spontaneous nystagmus and attempts by Hallpike caloric test. The caloric test was conducted by means of HOMOTH air calorimeter in the air temperatures of 30°C and 44°C, and the exposure of the ear lasting 40 sec. Results: In the caloric tests there were no canal paresis that goes beyond the boundaries of accepted norms in any of examined persons. It was observed that averages of slow phases velocities (SPV) were lower in ENG than VNG. The VNG also allow to designate value of absolute directional preponderance of nystagmus and labyrinths excitability. Conclusions: The obtained results show that the VNG test for ENG test is more precise and allows to better describe Hallpike caloric test. The value of Hallpike’s caloric test was significantly increased by the analysis of absolute directional preponderance in VNG.
Wprowadzenie: Najważniejszą obiektywną metodą oceny zaburzeń układu równowagi jest badanie oczopląsu. Badanie kaloryczne jako jedyny test obrazuje pobudliwość poszczególnych błędników, umożliwiając ocenę każdego z nich osobno. Cel pracy: Celem pracy jest analiza porównawcza wyników badania oczopląsu kalorycznego uzyskanych przy użyciu metody ENG i VNG u osób zdrowych. Materiał i metody: Badaniami objęto grupę 20 osób zdrowych, w tym 10 kobiet i 10 mężczyzn w wieku 22-26 lat. U wszystkich chorych przeprowadzono badanie podmiotowe oraz badanie przedmiotowe otoneurologiczne, badanie ENG i w odstępie 7-dniowym badanie VNG z kalibracją, oceną oczopląsu samoistnego oraz próbami kalorycznymi wg Hallpike’a. Test kaloryczny wykonano kalorymetrem powietrznym firmy HOMOTH, używając temperatury powietrza 30°C oraz 44°C, podawanych przez 40 s do ucha. Wyniki: W teście kalorycznym u żadnej osoby nie stwierdzono deficytu kanałowego wykraczającego poza granice przyjętych norm. Zaobserwowano niższe wartości średnie maksymalnej prędkości wolnej fazy oczopląsów w badaniu ENG niż VNG. Ponadto badanie VNG dodatkowo umożliwiło wyznaczenie wartości przewagi kierunkowej bezwzględnej oraz średniej pobudliwości błędników. Wnioski: Uzyskane wyniki wskazują, iż badanie VNG w stosunku do badania ENG jest bardziej precyzyjne i umożliwia dokładniejsze opisanie próby kalorycznej wg Hallpike’a. W badaniu VNG analiza parametru przewagi kierunkowej bezwzględnej znacznie podnosi wartość próby kalorycznej wg Hallpike’a.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2010, 10, 1; 51-54
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie wideonystagmografii u chorych po udarze mózgu w tylnym obszarze unaczynienia
Videonystagmography diagnosis of patients with the history of cerebral stroke in the posterior area
Autorzy:
Gawron, W.
Koziorowska-Gawron, E.
Budrewicz, S.
Koszewicz, M.
Ejma, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/261439.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
wideonystagmografia
układ równowagi
udar niedokrwienny mózgu
videonystagmography
balance system
stroke
Opis:
Wideonystagmografia (VNG - videonystagmography) jest jednym z podstawowych narzędzi wykorzystywanych w diagnostyce otoneurologicznej. Pacjenci po udarze w obrębie móżdżku i/lub pnia mózgu często skarżą się na zawroty głowy i zaburzenia równowagi. Nieprawidłowości w obrębie móżdżku, w obszarze tylnego unaczynienia, mogą zaburzać odruchy wzrokowo-okoruchowe i przedsionkowo-okoruchowe. Celem pracy była ocena zaburzeń u pacjentów po udarze w obrębie móżdżku lub pnia mózgu. Materiał i metoda. Badanie VNG wykonano u 11 pacjentów w średnim wieku 59 lat po udarze móżdżku (n = 6) lub pnia mózgu (n = 5). Badania przeprowadzono w okresie od 1 miesiąca do 8 lat po incydencie. Wyniki. We wszystkich przypadkach, przynajmniej jeden z testów, biorąc pod uwagę również próby kaloryczne, był nieprawidłowy. Zaburzenia w obrębie obwodowej części narządu przedsionkowego dotyczyły jedynie pacjentów z ogniskiem zlokalizowanym w móżdżku. Wnioski. Odchylenia w badaniu VNG utrzymują się przez wiele lat po incydencie udaru móżdżku lub pnia mózgu. Osłabienie pobudliwości przedsionka może być indukowane zmianą naczyniopochodną w móżdżku.
Videonystagmography (VNG) is one of the basic tools used in the otoneurological examination. Patients after stroke in cerebellum and/or in brain stem often complain due to vertigo or dizziness. Disturbances in cerebral posterior circulatory area may impair visual-oculomotor and vestibular-oculomotor reflexes. The aim of the work was an evaluation of VNG disturbances in patients after cerebellum or brain stem stroke. Material and method. VNG was performed on 11 patients aged 49-74 (average age: 59 years), after cerebellum (n = 6) or brain stem (n = 5) stroke. The tests were performed in the period from 1 month to 8 years after the stroke. Results. It was stated that at least one VNG test, including caloric, was improper. Disturbances in peripheral parts of vestibular organ were observed only in patients with cerebellum lesion. Conclusions. VNG disturbances may last many years after cerebellum or brain stem stroke. Vestibular weakness may be induced by vascular lesion of cerebellum.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2011, 17, 3; 231-234
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preliminary research on application of virtual reality as optical stimulation in videonystagmography
Autorzy:
Kostorz, I.
Kowalski, W.
Ludwig, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/333211.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Śląski. Wydział Informatyki i Nauki o Materiałach. Instytut Informatyki. Zakład Systemów Komputerowych
Tematy:
videonystagmography
virtual reality
optokinetic stimulation
wideonystagmografia
rzeczywistość wirtualna
stymulacja optokinetyczna
Opis:
The paper presents a research on the utilization of a virtual reality as means of stimulation during a videonystagmography examination. The main aim of the research was to test whether an optical stimulation generated by means of virtual reality presented in a helmet-mounted display is applicable to the videonystagmography examination. Eye position was recorded by an infrared camera mounted in virtual reality head-set. Visual stimulations were first performed on a LCD display mounted in VR goggles and then on a LCD monitor. Tracking of a moving field was a subject's task. Target horizontal and vertical jumps were used for calibration. Visual stimuli applied were pendulum target movement and moving vertical stripes. The results of tests showed that pupil positions registered during the virtual stimulation were consistent with those registered during the traditional stimulation.
Źródło:
Journal of Medical Informatics & Technologies; 2018, 27; 9-20
1642-6037
Pojawia się w:
Journal of Medical Informatics & Technologies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie czynnościowe osób z zawrotami głowy i zaburzeniami równowagi dla potrzeb medycyny pracy
Functional assessment of patients with vertigo and dizziness in occupational medicine
Autorzy:
Zamysłowska-Szmytke, Ewa
Szostek-Rogula, Sylwia
Śliwińska-Kowalska, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162654.pdf
Data publikacji:
2018-03-09
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
awroty głowy
dynamiczny indeks chodu
wideonystagmografia
posturografia
Skala Równowagi Berg
zaburzenia równowagi
vertigo
dynamic gait index
videonystagmography
posturography
Berg Balance Scale
unbalance
Opis:
Wstęp W ocenie układu równowagi istotne znaczenie mają objawy, zaburzenia w badaniu klinicznym i czynnościowym oraz ich weryfikacja w testach obiektywnych. Celem pracy było określenie zgodności oceny kwestionariuszowej i funkcjonalnej z badaniami obiektywnymi. Materiał i metody Badaniem objęto 131 pacjentów poradni audiologicznej (średni wiek: 59±14 lat), w tym 101 kobiet. Wśród rozpoznań klinicznych dominowały łagodne położeniowe zawroty głowy, zawroty psychogenne i zawroty pochodzenia ośrodkowego. Objawy oceniano, korzystając z kwestionariusza dotyczącego ćwiczeń Cawthworne’a-Cookseya (CC), kwestionariusza DHI (Dizziness Handicap Inventory) i Skali Lęku-Depresji Duke’a. Do oceny czynnościowej zastosowano Skalę Równowagi Berg (Berg Balance Scale – BBS), dynamiczny indeks chodu (dynamic gait index – DGI), test Tinetti, test TUG (Timed Up and Go – „wstań i idź”) oraz test dynamicznej ostrości wzroku (DOW). Badania laboratoryjne obejmowały próbę kaloryczną i posturografię statyczną. Wyniki Wyniki BBS, DGI, TUG i DOW wykazały istotną statystycznie, lecz umiarkowaną zgodność z wynikami badań obiektywnych – zarówno próby kalorycznej (W Kendalla = 0,29), jak i posturografii statycznej (W = 0,33). Dla badań kwestionariuszowych zgodność ta była bardzo niska (W = 0,08–0,11). Wartości predykcyjne dodatnie dla skali BBS wynosiły 42% (próba kaloryczna) i 62% (posturografia), dla DGI odpowiednio: 46% i 57%. Wnioski Wyniki testów czynnościowych BBS, DGI, TUG i DOW wykazują istotną statystycznie zależność od badań obiektywnych, jednak niskie wartości predykcyjne nie pozwalają na zastosowanie tych testów jako screeningowych dla zaburzeń przedsionkowych. Jedynie połowa osób, u których stwierdzono zaburzenia funkcji układu równowagi w testach czynnościowych, ma nieprawidłowe wyniki próby kalorycznej i/lub posturografii statycznej. Kwalifikując do pracy na podstawie wyników badań obiektywnych, pomija się zaburzenia funkcjonalne, które mogą wpływać na zdolność do wykonywania pracy. Med. Pr. 2018;69(2):179–189
Background Balance assessment relies on symptoms, clinical examination and functional assessment and their verification in objective tests. Our study was aimed at calculating the assessment compatibility between questionnaires, functional scales and objective vestibular and balance examinations. Material and Methods A group of 131 patients (including 101 women; mean age: 59±14 years) of the audiology outpatient clinic was examined. Benign paroxysmal positional vertigo, phobic vertigo and central dizziness were the most common diseases observed in the study group. Patients’ symptoms were tested using the questionnaire on Cawthworne-Cooksey exercises (CC), Dizziness Handicap Inventory (DHI) and Duke Anxiety-Depression Scale. Berg Balance Scale (BBS), Dynamic Gait Index (DGI), the Tinetti test, Timed Up and Go test (TUG), and Dynamic Visual Acuity (DVA) were used for the functional balance assessment. Objective evaluation included: videonystagmography caloric test and static posturography. Results The study results revealed statistically significant but moderate compatibility between functional tests BBS, DGI, TUG, DVA and caloric results (Kendall’s W = 0.29) and higher for posturography (W = 0.33). The agreement between questionnaires and objective tests were very low (W = 0.08–0.11).The positive predictive values of BBS were 42% for caloric and 62% for posturography tests, of DGI – 46% and 57%, respectively. Conclusions The results of functional tests (BBS, DGI, TUG, DVA) revealed statistically significant correlations with objective balance tests but low predictive values did not allow to use these tests in vestibular damage screening. Only half of the patients with functional disturbances revealed abnormal caloric or posturography tests. The qualification to work based on objective tests ignore functional state of the worker, which may influence the ability to work. Med Pr 2018;69(2):179–189
Źródło:
Medycyna Pracy; 2018, 69, 2; 179-189
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies